Archives for February 2023

Mirënjohje përjetë Senatorit Bob Dole

February 3, 2023 by s p

Shqiptaro-Amerikanët nderuan Senatorin Bob Dole mikun e madh të kombit shqiptar, në 1 vjetorin e largimit në amshim. Mirënjohës për përkushtimin e tij të pandërprerë dhe punën e palodhur për popullin shqiptar, posaçërisht për Kosovën përgjatë tridhjetë viteve të shërbimit të tij si lider i Senatit, burrë shteti dhe hero amerikan. Nderimi prej personaliteteve të shquara Shqiptaro-Amerikane u zhvillua, në Arlington pranë vendit ku pushon përjetësisht. Në respekt, vlerësim, mirënjohje e përkujtim të Senatorit Bob Dole, miku dhe bashkëpuntori i tij i ngushtë Jim Xhema i shoqëruar nga veprimtarë aktivë dhe historikë të komunitetit Shqiptaro-Amerikan bënë homazhe tek varri i tij në varrezat kombëtare. Ky 2 shkurt shënon një vjetorin e lamtumirës së përjetshme të Senatorit Bob Dole. Ai pushon në Varrezat Kombëtare në Arlington, vendin e përmotshëm të heronjve amerikanë. Senatori Dole, si kryesues i Senatit së bashku me 7 Senatorë në vitin 1990 vizitoi Kosovën ku u prit nga Presidenti Rugova dhe liderë të shqiptarëve ku dha zotimin para përfaqësuesve të pushtetit serb se ndryshimi po vjen. Nga kjo vizitë në Kosovë filloi bashkudhëtimi i Amerikës dhe Kosovës që kulmoi me çlirimin dhe pavarësimin e Kosovës prej okupatorit serb. Respekt e lavdi Senatorit Bob Dole. Mirënjohje të përjetshme Shteteve të Bashkuara të Amerikës.

How Prosecutors Say a Top F.B.I. Agent Sold His Services Overseas

February 3, 2023 by s p

Source: NYT: https://www.nytimes.com/2023/02/03/nyregion/fbi-intelligence-charged-albania.html

As the counterintelligence chief in New York, Charles McGonigal had access to sensitive American secrets. His arrest has touched off a scramble to assess the damage.

A man in a blue coat walks on a city street. — Charles McGonigal, center, the former counterintelligence chief at the F.B.I.’s New York office, was accused of using his position to seek business for an associate.Credit…Jefferson Siegel for The New York Times

By Michael Rothfeld, William K. Rashbaum and Kenneth P. Vogel

Feb. 3, 2023Updated 6:28 a.m. ET

When Charles McGonigal, a former counterintelligence chief with the Federal Bureau of Investigation, was accused of using his position to benefit an associate’s business in Eastern Europe, it represented a startling turn for a high-ranking official who had been entrusted with access to some of the most sensitive secrets held by the American intelligence community.

But it also set off a scramble within the bureau to assess the potential damage and determine whether any counterintelligence or law enforcement operations were compromised, according to two people familiar with the review.

“It puts a question mark next to everything he was involved in,” said Holden Triplett, a former F.B.I. counterintelligence official who left in 2020 and co-founded Trenchcoat Advisors, a risk management consultancy.

“You’d be trying to figure out, ‘OK, when did this start and what did he touch after it started?’” said Mr. Triplett, who does not have direct knowledge about the review of Mr. McGonigal’s career. “Going back and thinking about what the damage could be is painful.”

Continue reading the main story

Inside the F.B.I., where he spent 22 years, Mr. McGonigal was so trusted that he was tapped to run the investigation into a devastating breach that led to the imprisonment, execution or disappearance of more than a dozen Central Intelligence Agency informants in China, one of the F.B.I.’s most sensitive assignments.

The episodes described in a pair of indictments unsealed last week by federal prosecutors in Washington and New York paint Mr. McGonigal, 54, as aggressively entrepreneurial in seeking to generate business through the contacts and power his position afforded him, operating almost in plain sight without being detected despite the danger that someone with his knowledge could pose if corrupted

Special offer: Subscribe for $1 a week for the first year.

While still at the F.B.I., he developed a relationship with Prime Minister Edi Rama of Albania and took steps to benefit the politician, according to the prosecutors in Washington. Mr. Rama has portrayed himself as a reformer and as opposed to Russia’s war in Ukraine. But after his 2018 retirement, Mr. McGonigal worked the other side, on the payroll of a sanctioned Russian oligarch, Oleg Deripaska, once seen as a member of President Vladimir V. Putin’s inner circle, according to the indictment of Mr. McGonigal and another man, Sergey Shestakov, in New York.

An attorney for Mr. McGonigal, Seth D. DuCharme, did not respond to a request for comment. But after last week’s indictments, he said Mr. McGonigal had “served the United States capably, effectively, for decades,” and that his legal team looked forward to reviewing the government’s evidence.

The earliest crimes of which Mr. McGonigal is accused date to August 2017, but the F.B.I.’s damage assessment likely is looking back much further, former officials said. That he may have lied while with the bureau about his acceptance of cash from a business associate and contacts with foreign individuals has also raised concerns about the breadth and duration of his possible deceptions.

Editors’ Picks

Someone Called the Police on a Girl Catching Lanternflies. Then Yale Honored Her.How to Tell If Your Brain Needs a Break Two Kisses We Never Talked About

Continue reading the main story

https://a8c3e8482e78c78cf65bbb5504933452.safeframe.googlesyndication.com/safeframe/1-0-40/html/container.html

Mr. McGonigal retired from the F.B.I. in 2018 as the special agent in charge of counterintelligence in New York, reporting to the field office’s director. Counterintelligence, which in the F.B.I. focuses on identifying and rooting out foreign intelligence gathering on U.S. soil, is particularly crucial in New York, where the presence of the United Nations and numerous diplomatic missions present ample covers for would-be spies.

Mr. McGonigal’s high-ranking role would have given him a wide view of what was happening across the agency and intelligence community, and involvement in strategic decisions like where to point squads of ground-level special agents, former officials said. It would not generally require extensive international travel, involve meeting with heads of state or entail direct involvement in ongoing investigations, all of which Mr. McGonigal is accused of doing.

“You’re talking about four levels above the actual investigators,” said Clayt Lemme, a former F.B.I. official who oversaw counterintelligence at the bureau’s Washington office. “Under normal circumstances, he wouldn’t be involved in the day-to-day decision of opening a case or closing a case.”

A man in a blue suit walks inside a large meeting room. — Mr. McGonigal was accused of meeting with Prime Minister Edi Rama of Albania on multiple occasions while attempting to aid his associate’s business in Eastern Europe.Credit…Haiyun Jiang/The New York Times

Mr. McGonigal’s willingness to meet with the head of state in Albania, a country that has an American diplomatic presence, suggests he was not keeping his involvement there a secret from colleagues, former officials said. He also used his F.B.I. email address and phone for Albania-related matters, a person with insight into the investigation said.

But whatever official pretext Mr. McGonigal might have for those trips and associations could also have served as a cover for more questionable activities, others said.

That the suspected crimes occurred shortly before his retirement suggests Mr. McGonigal might have started or increased illicit activities after taking the last of his required polygraph tests, which are supposed to be administered every five years. Mr. Triplett said the betrayal of the agency by someone of Mr. McGonigal’s stature for $225,000, if proved, would be surprising given that former officials can earn significant sums as consultants after retirement, on top of hefty pensions.

Continue reading the main story

https://a8c3e8482e78c78cf65bbb5504933452.safeframe.googlesyndication.com/safeframe/1-0-40/html/container.html

But it would not be unprecedented. Robert P. Hannsen, the F.B.I. agent turned spy who fed classified information to Russia for two decades and is serving a life sentence, began cooperating with the Russians in the late 1970s while in a counterintelligence unit in New York.

A close-up of a man with a graying beard in a dark suit jacket. — Mr. McGonigal was also accused of being on the payroll of Oleg Deripaska, a Russian oligarch and ally of President Vladimir V. Putin.Credit…Evgenia Novozhenina/Reuters

The Washington indictment details how, over two years, Mr. McGonigal submitted false financial disclosures to the F.B.I. The forms omitted his acceptance of payment from a New Jersey businessman who was a former employee of an Albanian intelligence agency as well as free international travel. Prosecutors said Mr. McGonigal also lied about his travel destinations and interactions with foreigners on forms he was required to complete and took actions that appear to have conflicted with his government duties.

Sign up for the New York Today Newsletter Each morning, get the latest on New York businesses, arts, sports, dining, style and more. Get it sent to your inbox.

In August 2017, prosecutors said, he met with Agron Neza, the New Jersey businessman prosecutors described in the Washington indictment as Person A. Other than Mr. Deripaska, the people mentioned in the indictments of Mr. McGonigal were not named. The New York Times identified them through public records and interviews with people familiar with the case. Some were also listed in a portion of a federal subpoena from the investigation of Mr. McGonigal that was published by Insider, an online publication, last year.

Mr. Neza, 59, was born in Albania and employed by an intelligence agency there several decades ago, prosecutors said. He later moved to the United States, settled in northern New Jersey and became an American citizen. He has not been accused of any wrongdoing.

At the August 2017 meeting, Mr. McGonigal asked Mr. Neza for money, prosecutors said. They did not detail how the men met, characterize their relationship or reveal the reason for the request. But in the New York indictment, Mr. Neza is referenced as Mr. McGonigal’s friend. In the months after Mr. McGonigal asked for money, the men made multiple trips to Europe, where Mr. McGonigal seemingly used his position in efforts to generate business for Mr. Neza, prosecutors suggested in the Washington indictment.

In September 2017, the men traveled to Albania, prosecutors said, where Mr. Neza introduced Mr. McGonigal to Dorian Ducka, a former Albanian official serving as an informal adviser to the prime minister, Mr. Rama. Mr. Ducka, described in the Washington indictment as Person B, brought Mr. McGonigal to see Mr. Rama. Neither Mr. Neza nor Mr. Ducka could be reached for comment.

Continue reading the main story

https://a8c3e8482e78c78cf65bbb5504933452.safeframe.googlesyndication.com/safeframe/1-0-40/html/container.html

Along with giving Mr. Rama F.B.I. paraphernalia, Mr. McGonigal appears to have tried to sway the prime minister toward awarding an oil-drilling license to an entity affiliated with Mr. Neza and Mr. Ducka, prosecutors suggested.

Mr. McGonigal also seemed to try to aid Mr. Neza in making deals with an Albanian politician and businessman who wanted the F.B.I. to investigate what he said was a plot on his life, the Washington indictment says.

After meeting the man, Mr. McGonigal arranged on a subsequent overseas trip for a U.S. prosecutor to interview him in Austria, using Mr. Neza as his interpreter. Prosecutors suggested the meeting was a sham; there was no official record of the interview and Mr. Neza was not paid for the work. On the same day, Mr. McGonigal and Mr. Neza flew to Albania, where they met the politician and discussed business opportunities, the indictment said.

That fall, Mr. Neza gave Mr. McGonigal $225,000 in cash in three installments, according to the indictment. Mr. Neza made one of the payments inside a parked car in New York City, and the others at his home in New Jersey, prosecutors said. Mr. McGonigal promised to pay the money back, according to the indictment. Prosecutors have not charged Mr. McGonigal with taking any official action in exchange for the payments.

In November, after Mr. McGonigal again met with the prime minister and Mr. Ducka in Albania, he contacted the same prosecutor who had been with him in Austria about a potential investigation into a lobbyist that Mr. Rama’s political opponent had hired to gain access to and support from President Donald J. Trump.

The events detailed in the indictment and other public records seem to match the description of the lobbyist Nicolas D. Muzin.

Continue reading the main story

https://a8c3e8482e78c78cf65bbb5504933452.safeframe.googlesyndication.com/safeframe/1-0-40/html/container.html

Only days before Mr. McGonigal contacted the prosecutor, on Nov. 14, Mr. Muzin filed a report with the Justice Department disclosing his lobbying for the Democratic Party of Albania, the center-right political party challenging Mr. Rama. The party was headed by Lulzim Basha, who had cast himself as a backer of Mr. Trump.

An Albanian politician in a dark suit flashes a peace sign at a campaign rally. — Mr. McGonigal opened a federal investigation into a lobbyist for Lulzim Basha, a political opponent of Mr. Rama’s in Albania, prosecutors said.Credit…Malton Dibra/EPA, via Shutterstock

Through early 2018, Mr. Neza continued to pass along information — some of which came directly from Mr. Rama’s office — about Mr. Muzin to Mr. McGonigal, according to the Washington indictment. Mr. McGonigal would then forward the information to others in the F.B.I. office in New York.

In late February, the F.B.I. formally opened an investigation into the lobbyist “at defendant McGonigal’s request and upon his guidance,” according to the indictment. Mr. Neza was among the confidential sources who provided information during the investigation, and Mr. Ducka paid for witnesses in Europe to travel to a meeting with the F.B.I., the indictment says.

Throughout, Mr. McGonigal failed to disclose his contacts with Mr. Ducka or his financial relationship with Mr. Neza, prosecutors said. It was not clear if the Justice Department took additional steps to investigate Mr. Muzin, and no charges have been brought against him. Mr. Muzin said in a statement that he had “no reason to believe that I was the victim of this false investigation. But if I was, that is unfortunate, and I hope that justice will be served.”

In his final months at the F.B.I., Mr. McGonigal made at least one more effort to use his influence in an apparent attempt to help Mr. Neza, according to the Washington indictment. He met in Germany in April 2018 with two men from Bosnia and Herzegovina, prosecutors said, one of whom, described in the indictment as Person C, was an adviser to a senior Bosnian elected official. The other, Person D, had founded a pharmaceutical company.

The men asked Mr. McGonigal to help them meet with the U.S. ambassador to the United Nations or another diplomat to discuss receiving American support on a political issue not specified in the indictment. Mr. McGonigal proposed to Mr. Neza that he negotiate a contract to be paid $500,000 by the pharmaceutical company in exchange for the diplomatic meeting; in a message, he asked Mr. Neza to “protect” his name while trying to make the deal, according to the indictment.

The men went forward with the plan, and Mr. McGonigal tried to arrange the diplomatic meeting, the indictment says. It does not indicate whether the contract was executed, the payment made or the meeting held.

Continue reading the main story

https://a8c3e8482e78c78cf65bbb5504933452.safeframe.googlesyndication.com/safeframe/1-0-40/html/container.html

After leaving the F.B.I., Mr. McGonigal went to work for Mr. Deripaska, the sanctioned oligarch, according to the New York indictment. But it was not his first encounter with Mr. Deripaska’s circle.

Prosecutors suggested that Mr. McGonigal began wooing Mr. Deripaska shortly before his retirement. In 2018, he helped the daughter of an employee of Mr. Deripaska get an internship with the New York Police Department, according to the New York indictment. Mr. McGonigal explained to another F.B.I. official that the girl’s father was a Russian intelligence officer he wanted to recruit, prosecutors said.

In 2019, after his retirement, Mr. McGonigal introduced Mr. Deripaska to a law firm that would seek to get his sanctions lifted, and Mr. McGonigal was paid $25,000 a month through March 2020 by Mr. Deripaska through the law firm as a consultant, according to the indictment. The work stopped at the beginning of the coronavirus pandemic.

In 2021, Mr. McGonigal and his associate, Mr. Shestakov, negotiated a deal — with the Deripaska employee whose daughter got the police internship — to work for Mr. Deripaska to investigate a rival oligarch.

Mr. McGonigal and Mr. Shestakov, who are charged with violating U.S. sanctions and money laundering, were paid $218,000 over three months from a shell company in Cyprus through a Russian bank, the indictment says. Mr. McGonigal arranged to receive payments through a friend’s company in New Jersey, forging the friend’s signature on a contract, prosecutors said.

That friend was Mr. Neza, the Albanian-born businessman who is at the center of the charges brought by Washington prosecutors, according to a person familiar with the investigation.

But Mr. McGonigal’s friend was apparently not aware of his work for Mr. Deripaska. When Mr. Neza asked about the source of the wire transfers from a Russian bank, prosecutors said, Mr. McGonigal replied that he had done some “legitimate” work for “a rich Russian guy.”

Mr. Neza agreed to transfer the money, prosecutors said.

HISTORIA E HIDHUR E “KROIT TË LOTIT”

February 2, 2023 by s p

Valent Qafleshi-historian/

Me studiuesen dr. Elona Gjata nga Universiteti i Tiranës njëherit edhe drejtoresh e Albanian Institute of Cultural Studies në Prishtinë,vizituam zonën e Hasit të Prizrenit, saktësisht “Kroin e Lotit” në fshatin Gorushup, i cili ka një histori të trishtëdhetë dhimbeshmë. Kufiri shqiptaro-shqiptar, që atë kohë ishte një kufi i hekurt, i vendosur mes dy shteteve të Shqipërisë së Enver Hoxhës dhe Jugosllavisë së Titos, ndante banorët e një fisi ose familje të zonës së Hasit në anën e Shqipërisë dhe të Kosovës. Me këtë kufij ishin ndarë familjaret, ku një familje ishte andej e tjetra këtej kufirit edhe pse kishin nevojë për hyrje dhe dalje me vëllezërit e gjakut të tyre, atyre ju ndalohej rreptësishtë kontakti dhe komunikimi mes veti nga ana e ushtarëve shqiptar dhe atyre jugosllav, të cilët e mbikëqyrnin kufirin. Në kohën kur nuk kishte kufi, banorët e një gjaku udhëtonin lirshëm nëpërmjet këtij vendkalimi që ishte më pak se një kilometër larg fshatit Goruzhup të Hasit.

Në atë kohënë një vend ishin dy kroje të uji të pijshëm, një për banorët e fshatrave të zonës së Hasit të Shqipërisë dhe tjetri për banorët e Hasit të Prizrenit që ishte nën pushtetin jugosllav. Në mungesë të ujit të pijes Hasi është quajtur edhe “Hasi i Thatë”, andaj banorët e këtyre fshatrave kanë qenë të detyruar të bartnin ujë me bucela (enë enkas për ujë) për nevojat e përditshmërisë së tyre ditore. RamadanTotaj, banorë i fshatit Gjonajna rrëfeu për historinë e këtij kroi, “Me vendosjen e kufirit shqiptaro-shqiptar u ndanë familjet, të cilat nuk kishin mundësi as të kontaktoni e as të komunikoni mes tyre”.

Por banorët e të dyja anëve, gjeten mënyrën e komunikimit ose të informimit të ndodhive e ngjarjeve për të cilat duhet të ishin në dijeni familjarët andej e këtej kufirit,e cila gjë behejnë praninë e ushtarëve shqiptarë dhe jugosllavë. Femrat të cilat shkonin të kroi për ujë, bisedoni mes veti për të dëgjuar femrat andej ose këtij kufirit, duke treguar për ngjarjet që duhet të merrnin vesh atoandej kufirit dhe anasjelltas, duke treguarpër vdekjet, martesat, fejesat ose për ndonjë problem apo ngjarjet që duhet të ishin në dijeni familjarët andejose këtej kufirit. Ky komunikim vazhdojë për një kohë të gjatë, deri sa u kuptua nga ushtarët e të dyja shteteve se bisedat e tyre po bartnin mesazhe të qarta për familjarët e tyre, kështu ata vendosën rampa, me të cilën gjë i ndaloni femrateanës së Kosovës, deri sa femrat e fshatrave të Shqipërisëi mbushin enëte ujitë, kur femrat e Shqipërisë shkonin për në shtëpitë e tyre i lejoni ato të anës së Kosovës. Kësisoj, ushtarët ndaluan kontaktin dhe komunikim e tyre. Pas Luftës së Kosovës ky krua u pagëzua si “Kroi i lotit” ngase është derdh shumë lot për të mësuar për të afërmit e tyre. Ky është realitet i hidhur i këtij Kroi dhe i këtyre banorëve.

Ç’PO NDODH ME ALEATËT PERËNDIMORË – KOSOVA

February 2, 2023 by s p

Xhelal Zejneli/

Që nga viti 1991 e këndej, s’ka ditë që shqiptarët të mos e përsërisin refrenin: “aleatët tanë perëndimorë”; “miqtë tanë perëndimorë”; “partnerët tanë strategjikë”. Me kalimin e kohës, ky refren u shndërrua në klishe. Me aleatë, shqiptarët nënkuptojnë ShBA-në dhe fuqitë e tjera të Perëndimit. Refrenet e sipërthëna u përdorën dendur sidomos pas luftës së Kosovës të viteve 1998 dhe 1999.

Vitet e fundit po shihet se aleatët tanë perëndimorë nuk na dalin zot sa duhet, nuk na përfillin si dikur. Mbase janë të zhgënjyer me shqiptarët. Ata çdo vit hartojnë raporte për Shqipërinë dhe për Kosovën. Shqiptarët ndërkaq, raportet e tilla nuk i marrin me seriozitet.

Ka kohë që aleatët tanë perëndimorë janë bërë aletë të Serbisë. Ç’paradoks! Bota demokratike, në miqësi me një Serbi fashiste. Një gjë e tillë rrallë ka ndodhur në histori.

Në Konferencën e Ambasadorëve (1912-1913), gjashtë Fuqitë e Mëdha të kohës: Anglia, Austro-Hungaria, Gjermania, Italia, Franca dhe Rusia, me vendimet që morën, më tepër se gjysmën e shqiptarëve i lanë jashtë kufijve të shtetit shqiptar. Brenda kufijve të shtetit të ri shqiptar u përfshinë vetëm gjysma e tokave shqiptare. Nga trungu i atdheut “gërshërët e rrobaqepësve të mbledhur në Londër – siç u shpreh shtypi i kohës – shkëputën krahinat më pjellore dhe që kishin qenë vatra të Lëvizjes Kombëtare”. Kundër shqiptarëve në këtë konferencë ishin: Rusia, Franca dhe Anglia. Gjermania fare nuk çau kokën për shqiptarët.

Fuqitë e Mëdha evropiane nuk e njohën qeverinë e Ismail Qemal Vlorës (1844-1919). Në tetor të vitit 1913 caktuan në krye të shtetit shqiptar princin gjerman nga një familje protestante – Vilhelm Vidin (Wilhelm Wied, 1876-1945). Ky erdhi në Shqipëri më 7 mars 1914.

I bindur se e vetmja rrugë për t’u dhënë fund çrregullimeve dhe anarkisë në vend ishte krijimi i një qeverie të vetme për gjithë Shqipërinë, më 22 janar 1914, Ismail Qemali dha dorëheqje, duke ia kaluar pushtetin Komisionit Ndërkombëtar të Kontrollit. Me këtë akt u shënua edhe rënia e qeverisë së tij, që ishte krijuar nga Kuvendi Kombëtar i Vlorës më 4 dhjetor 1912. Argumentet historike, politike dhe gjeografike të tij në mbrojtje të të drejtave të popullit shqiptar, Evropa nuk i përfilli. Megjithëkëtë, këtij burri të shtetit, historia i dha të drejtë. Paqja në Ballkan nuk mund të rivendosej duke sakrifikuar të drejtat e kombeve të tjera në interes të synimeve ekspansioniste.

A po përsëritet sot historia në rastin e Kosovës?! A po e flijojnë sot Kosovën, miqtë tanë perëndimorë?!

* * *

Ka kohë që miqtë tanë perëndimorë e kanë shpërfillur çështjen e rrumbullakimit të shtetësisë së Kosovës.

Ish-kancelari gjerman Gerhard Shreder (Gerhard Schröder, 1944- ) ka qenë kancelar në vitet 1998-2005. Është i pari kancelar gjerman që ka miratuar vendimin për ndërhyrjen e forcave ushtarake gjermane në operacionet luftarake jashtë vendit. Me fjalë të tjera, kur ky ishte kancelar, forcat ushtarake gjermane, në kuadër të NATO-s, morën pjesë në ndërhyrjen ushtarake kundër forcave ushtarake, policore dhe paramilitare serbe në Kosovë dhe në Serbi. Më pas ky u bë i afërt me Vladimir Putinin (1952- ). Në vitet 2016 dhe 2017 ka qenë katër herë Beograd ku është pritur nga kryeministri, përkatësisht kryetari i Serbisë Aleksandar Vuçiq. Është ndër shtetarët e rrallë, në mos i vetëm që e viziton Beogradin, ndonëse ka marrë vendim për ndërhyrjen kundër makinerisë vrastare serbe. Kjo tregon se qëndrimi i tij ndaj Kosovës ka ndryshuar rrënjësisht. Në kohën e tij, çështja e rrumbullakimit të shtetësisë së Kosovës nuk bëri asnjë hap para.

Pas Shrederit, në krye të Gjermanisë vjen kancelarja Angela Merkel (Angela Dorothea Merkel, 1954- ). Kjo qëndroi në krye të Gjermanisë gjashtëmbëdhjetë vjet. Edhe kjo, mu si paraardhësi i saj, ishte e afërt me Moskën, me Putinin. Afrinë me Moskën e arsyetonte me çmimin e volitshëm të gazit natyror rus. Edhe gjatë qeverisjes së saj, çështja e rrumbullakimit të Kosovës fare nuk lëvizi nga vendi. Nën ndikimin e Putinit, Merkeli për Kosovën mbështeste një zgjidhje kompromisi me Serbinë.

Barak Obama (Barack Hussein Obama, 1961- ) në krye të ShBA-së ka qenë dy mandate. Edhe në kohën e tij, puna e Kosovës nuk u mbyll. Në kohën e presidencës së tij, sekretare e Shtetit ishte Hilari Klinton (Hillary Diane Rodham Clnton, 1954- ). Me një fjalë, Obama për Kosovën s’ndërmori dot gjë.

Zgjidhje përfundimtare s’i dha Kosovës as presidenti Donald Tramp (Donald John Tramp, 1946- ). Duhet thënë se në kohën e tij, Kosova e formoi shtrinë e vet.

Presidenti i përtashëm i ShBA-së Xho Bajden (Joseph Robinette Biden, Jr. 1942- ) njihej si mik i shqiptarëve. Por, gjatë mandatit të tij të deritashëm, punën e Kosovës mundohet ta zgjidhë me njëfarë kompromisi, thellësisht në dëm të shqiptarëve.

Emisari special i ShBA-së për Ballkanin Perëndimor, Gabriel Eskobar (Gabriel Escobar) ngul këmbë për formimin e asociacionit të komunave me shumicë serbe, që s’është gjë tjetër përpos shtet brenda shtetit. Përpos anglishtes, Eskobari flet edhe spanjisht, rusisht, serbisht, kroatisht, çekisht, portugalisht.

Nga sa më sipër rezulton se vitet e fundit Kosova fare s’ka qenë në agjendën e miqve perëndimorë. Përveç kësaj, duhet shtuar se vitet e fundit Fuqitë perëndimore si Gjermania, Franca, Austria, Italia, ShBA-ja etj. kanë investuar me të madhe në Serbi. Bëhet fjalë për miliarda euro, për hapjen e dhjetëra mijë vendeve pune.

Ç’paradoks?! Fuqitë perëndimore investojnë në një Serbi fashiste të udhëhequr nga kriminelët si Vuçiqi dhe Ivica Daçiqi (1966- ).

* * *

Shumë analistë shqiptarë në shkrimet e veta e kanë demaskuar dhe e kanë stigmatizuar politikën destabilizuese, destruktive, luftënxitëse, antidemokratike, antihistorike, retrograde, anakronike, hegjemoniste, ekspansioniste, kolonialiste dhe fashiste të Beogradit dhe të Vuçiqit në rajon, e në veçanti ndaj Kosovës. Është për t’u habitur sesi në qendrat perëndimore shkrimet e tilla kanë hasur në Vox clamantis in deserto.

* * *

Ka kohë që perëndimorët po e ledhatojnë Serbinë. A thua pse?! Mbase për arsye se në vitin 1999 ndërhynë ushtarakisht kundër makinerisë vrastare të saj dhe tani sikur duan të tregojnë se nuk janë kundër popullit serb. S’ka dyshim se perëndimorët duan ta nxjerrin Serbinë nga zona ruse e interesit dhe nga sfera ruse e ndikimit për ta futur në zonën perëndimore të interesit dhe në sferën perëndimore të ndikimit. Dhe ky kalkulim ka një çmim. Po del se ky çmim duhet të jetë Kosova. Për ta kënaqur Serbinë dhe Vuçiqin, duhet ta shkelim mbi interesat jetikë të Kosovës. Investimet në Serbi, mbase janë interes ekonomik i ndërmarrjeve perëndimore. Por, të njëjtin interes ndërmarrjet gjermane mund ta realizojnë duke investuar në Kosovë apo në ndonjë vend tjetër të rajonit. Perëndimorët duan ta bëjnë për vete Serbinë ndoshta edhe për shkak të pozitës gjeografike të saj.

Fuqitë perëndimore të cilat ngulin këmbë që Beogradi t’i vërë sanksione Rusisë, janë fuqi filoserbe. Edhe kjo e ka një çmim në dëm të Kosovës: “Ti Serbi, vëri sanksione Rusisë, ndërsa ne do të të shpërblejmë në raport me Kosovën”.

Kosova e dënoi agresionin rus ndaj Ukrainës dhe e mbështeti atë në forma të ndryshme. Megjithëkëtë, qendrat perëndimore fare s’e përfillin një përcaktim të tillë të shqiptarëve në shkallë kombi.

Në anën tjetër, Serbia edhe pse është i vetmi shtet në Evropë që nuk i vuri sanksione Rusisë, ajo favorizohet, përkëdhelet, ledhatohet, mbështetet, privilegjohet nga Fuqitë perëndimore.

Çfarë absurditeti?! E dhimbshme dhe e turpshme.

Në vend që ta mbështesin për muri Serbinë dhe Vuçiqin, ata ushtrojnë trysni mbi kryeministrin e Kosovës Albin Kurtin (1975- ) dhe tentojnë ta izolojnë atë, ta anashkalojnë apo ta shpërfillin. Ky veprim i aleatëve tanë perëndimorë është jodemokratik për arsye se ai e ka mandatin e shumicës së popullit të Kosovës. Diplomati perëndimor që thotë se do ta bëjmë asociacionin pa Kurtin, ai shkel parimet demokratike themelore mbi të cilat funksionon Bashkimi Evropian.

Evropë! Nuk ndërhyn Albin Kurti në punët e Serbisë. Është Vuçiqi ai që ndërhyn në punët e Kosovës. Kurti nuk e destabilizon Serbinë. Është Vuçiqi ai që synon ta destabilizojë Kosovën, madje edhe tërë rajonin. Nuk ka qenë Vuçiqi i burgosur në burgjet e Kosovës. Ka qenë Kurti i mbyllur në zandanët e xhandarëve serbë. Për qytetarët e saj, Kosova është një çështje jetike, për Serbinë ndërkaq, nuk është veçse interes kolonialist.

* * *

Ka kohë që në ShBA vepron lobi serb. Nuk dihet saktë përse kohët e fundit Uashingtoni e çon mirë me Beogradin dhe me Vuçiqin. Nuk mund të besohet se kjo ndërlidhet me zgjedhjet presidenciale të ardhshme. Kandidati demokrat, Xho Bajdeni apo ndonjë tjetër, duke e çuar mirë me Beogradin mbase dëshiron t’i sigurojë votat e serbëve të atjeshëm, ndonëse nuk kemi të bëjmë me ndonjë numër të madh serbësh në Amerikë.

Ambasadori amerikan në Beograd Kristofer Hill (Christopher Robert Hill, 1952- ) është mjaft i angazhuar rreth “çështjes” së Kosovës. Sipas tij, së pari u dashka të formohet bashkësia e komunave serbe, pastaj të shqyrtohen çështjet e tjera. Ai shton se marrëdhëniet ndërmjet ShBA-së dhe Serbisë do të forcohen akoma më shumë.

* * *

Fuqitë e mëdha kanë interesa perandorake. Ato nuk janë mik vetëm me ty. Ata synojnë të lidhin miqësi me tërë botën. Herë-herë, edhe me shtetet jodemokratike, për të mos thënë tiranike, despotike dhe autokratike.

Një Fuqi e Madhe mund t’i thotë Serbisë të inskenojë trazira në veri të Kosovës, për t’ia bërë me dije Kurit se pa ne nuk mund të përballesh me Serbinë. Ka të ngjarë që një skenar i tillë të ketë ndodhur edhe me rastin e bllokimit të rrugëve para do kohe.

Politika e sotme e Fuqive të Evropës s’ka sesi mos të ta përkujtojë politikën antishqiptare të tyre të kohës së Kongresit të Berlinit (1878) dhe të Konferencës së Ambasadorëve në Londër (1912-1913). Atëherë, shqiptarët i quanin mbetje turke në Ballkan. Si të tillë, duhet t’i lëmë pa shtet ose me një gjysmë shteti.

Për katër për qind serbë të Kosovës, është ngritur në këmbë i tërë Perëndimi, me gjithë atë Amerikë në krye. Atëherë shtrohet pyetja: Përse ndërhynë Fuqitë perëndimore në vitin 1999?! Për të krijuar brenda Kosovës shtet brenda shtetit?! Nuk duhet besuar se ka politikan në Kosovë që do ta nënshkruante njëfarë dokumenti që parashikon krijimin e shtetit brenda shtetit. Të tillat nënshkrime, historia nuk do t’i falte. Gjunjëzimin e Kosovës para synimeve të shfrenuara serbe historia nuk do t’ia falte as Tiranës, as inteligjencies së Shqipërisë, as të ashtuquajturës klasë politike të Shqipërisë.

Këto farë projektstatute që parashikohen për Kosovën janë katërçipërisht në kundërshti me Kushtetutën e Kosovës. Një shtet brenda shtetit të formës së këtillë nuk e kanë pritur as serbët, as Vuçiqi. Këtë farë projekti për themelimin e shtetit brenda shtetit nuk do t’ia kishin bërë Kosovës as edhe armiqtë historikë të shqiptarëve. Me këtë farë projekti të shtetit brenda shtetit ngadhënjyes i shumëfishtë po del kryekrimineli Vuçiq dhe Serbia fashiste. Me shtetin brenda shtetit, fitues i padiskutueshëm po del Vladimir Vladimiroviç Putini.

Çfarë paradoksi?! Në një anë, ndaj shqiptarëve të Kosovës lindore (Preshevë, Bujanoc, Medvegjë) Serbia ushtron gjenocid të heshtur, në anën tjetër për serbët e Kosovës parashikohet krijimi i shtetit brenda shtetit, përkundër faktit se i gëzojnë të gjitha të drejtat sipas standardeve më të larta të BE-së. Atëherë, nga kjo rezulton se BE-ja nuk u besuaka vlerave dhe parimeve të veta.

Ky brez i politikanëve të BE-së nuk e njeh sa duhet historinë e Ballkanit, sidomos ideologjinë dhe politikën serbomadhe të dyqind vjetëve të fundit.

Një ditë s’kanë për të qenë në skenën politike, as Gabriel Eskobari, as diplomati sllovak i cili vjen nga një shtet që s’e ka njohur Kosovën, Mirosllav Lajçak (1963- ), as politikani spanjoll, me kombësi argjentinase dhe spanjolle, i cili po ashtu vjen nga një shtet që s’e njeh Kosovën, Josep Borel (Josep Borrell, 1947- ). Kosova ndërkaq, kjo digë që mbron shqiptarinë, do të qëndrojë ndër shekuj.

Shqiptarët properëndimorë, përballë Serbisë bizantine dhe proruse. Fitues po na dalin, madje me ndihmën e perëndimorëve, serbët prorusë. Të mos pandehin Fuqitë perëndimore se Serbia do të heqë dorë nga vëllai i madh – Rusia. Ata i lidh përkatësia familjes sllave, i lidh edhe bolshevizmi.

Gjithë kjo zhurmë për një grusht serbësh. Në Maqedoni jetojnë mbi 30% shqiptarë. Po sikur këta të kërkojnë një entitet shqiptar?! Jo, Fuqitë perëndimore kërkojnë prej tyre të ruajnë paqen dhe qëndrueshmërinë në rajon. A s’e shohin BE-ja dhe Uashingtoni se mbartës i shtetësisë në Maqedoni është një popull me identitet të diskutueshëm, përballë shqiptarëve që s’kanë në dorë pothuajse asgjë konkrete.

* * *

Në një kohë kur vendoset për çështje historike që ndërlidhen me Kosovën, politikanët e Shqipërisë – Sali Berisha, Ilir Meta, Edi Rama kacafyten ndër vete. Sikur në Kosovë nuk ndodh asgjë. Puna e Kosovës u intereson atyre vetëm kalimthi. E dhimbshme, e turpshme. Shqipëria duhet t’i japë Kosovës mbështetje morale, politike dhe diplomatike. Po këtë duhet ta bëjë edhe inteligjencia e Shqipërisë, institucionet shkencore më të larta të kombit. Një letargji e këtillë, një moskokëçarje si kjo, s’është parë askund në histori. Indolencë dhe indiferencë e pafalshme.

Është detyrë e Perëndimit të mbështesë Kosovën demokratike, ku ka rend dhe rregull si në asnjë vend tjetër të rajonit, ku luftohet korrupsioni, ku ndërtohet suksesshëm shteti ligjor, shteti i së drejtës. S’paskan mundur Fuqitë perëndimore t’i bindin pesë shtete të BE-së që ta njohin pavarësinë e Kosovës!! Gjepura. S’paskan mundur Brukseli dhe Uashingtoni për ta pranuar Kosovën në BE dhe në NATO!!

Xhelal Zejneli

BUKËPJEKËSI ME ZEMËR TË MADHE

February 2, 2023 by s p

Nga Ramazan Çeka/

Mjeshtër në profesion, biznesmen dhe bamirës. Ky është shqiptari Lulzim Vulashi, qytetar model në Firence të Italisë.

Gjatë qëndrimit tim për festat e fundvitit në Firence të Italisë, kryeqendren e artit dhe kulturës italiane e botërore, aty ku gërshetohen mrekullitë e natyrës me talentin e Mjeshtrave të Mëdhenj të Rilindjes Italiane: DaVinçi, Mikelanxhelo, Aligieri, e shumë e shumë të tjerë, pata nderin dhe privilegjin që me ndërmjetësinë e mikut tim të mrekullueshëm z. Danjel Çuni, të njihem me një tjetër mik, po kaq të nderuar, me z. Bahri Vulashi, një shqiptar nga Ana e Malit në Shkodër, i emigruar prej vitesh me familje në Itali dhe për këtë i jam shumë mirënjohës Danjelit, pasi me miq të tillë është kënaqësi të rrish e të bisedosh.

E quaj veten të privilegjuar që u gjenda mes tyre, duke shijuar këtë mikpritje vëllazërore, të veshur me qytetari e bujari të pashoqe dhe me aromën e bukës me zemrën e bardhë shqiptare.

I befasuar nga ky takim kaq shoqëror nga kjo surprizë e bukur, falenderoj nga zemra secilin për gjithçka të këndshme që rezervuan për mua nga koha dhe angazhimet tyre. Ky takim dhe kjo pritje kaq bujare më nxitën të shkruaj dhe përcjell për lexuesin këtë krenari shpirtërore që na bashkon gjithmonë ne shqiptarët, sa herë rrimë me njëri-tjetrin.

Djaloshi nga Shqipëria, djali i z.Bahri Vulashi, shkodrani Lulzim Vulashi, një bukëpjekës profesionist, një biznesmen i suksesshëm, një sipërmarrës, por dhe një bamirës i gatuar me virtutin e bujarisë me përshëndetjen tipike të sofrës shqiptare: “Buk e kryp e zemër t’bardhë” të mirënjohur në mbarë Firencen e më gjërë si “Pane Amore Fantazia”, një emërtim i Restorantit të tij, i pa dëgjuar për kohën dhe vendin, por i vërtetë, siç më thanë kur ma prezantuan: “Njihu me këtë biznesmen shqiptar që jep bukë falas në Itali, njihu me shprehjen tipike që ai përdor për të shprehur bujarinë e tij: Ma do shpirti të shoh njerëz të lumtur”.

Me këtë djalë kaq fisnik e zemërbardhë, kishin pse të krenoheshin prindërit e tij, por dhe të afërmit e dashamirët që mburreshin me të dhe thoshnin: “Na ka bërë krenar”.

Miqt e mi gjatë bisedës më treguan emocionet që kanë përjetuar kur Kryetari i Bashkisë së qytetit të Firencës z. Nardella i kishte akorduar z.Lulzim Vulashi titullin e lartë “Qytetar Nderi” me motivacion nderi dhe respekti për humanizmin e tij të rrallë.

I mahnitur nga arritjet e këtij djaloshi të palodhur, tek shijoja gatimet tradicionale në restorantin e tij, arrita të përjetoja dhe shijoja suksesin e bujarisë së pashoqe të këtij shqiptari zemërmirë që kishte bërë emër në tokë të huaj.

Djaloshi Lulzim Vulashi cilësohej si një nga shqiptarët më të suksesshëm, i cili me pasionin dhe vullnetin e tij të mirë, kishte arritur majat në fushën e gastronomisë në Itali, ku krahas punës për zhvillimin e biznesit, kishte bërë edhe shumë akte bamirësie deri edhe duke ofruar ushqim falas për shtresat në nevojë, veçanërisht në peridhën e pandemisë.

Si shumë familje shqiptare edhe familja e Lulit ka sakrifikuar gjithçka të investuar ndër vite në Shqipëri dhe është larguar për një jetë dhe të ardhme më të mirë.

Kështu, si shumë të rinj shqiptar, në shtator të vitit 1996 edhe djaloshi adoleshent, Lulzim Vulashi u bë pjesë e aventurës së rrezikshme të emigrimit, në një kohë shumë të vështirë që përjetonte Shqipëria.

Ky djalosh i burrëruar para kohe, arriti, jo vetëm të ambjentohet në tokën italiane, por dhe të krijojë premisat për të tërhequr pranë vetes familjen e tij. Ishte vetëm 16 vjeç, por me guxim dhe vizion për të ardhmen e tij.

Me të ardhur në Firence ky djalosh i apasionuar pas arkitekturës, ëndërronte të vazhdonte studimet e larta në këtë degë, duke qënë se edhe vetë qyteti i Firencës shquhej për vlerat e tij.

Me gjithë përpjekjet dhe dëshirën për ta realizuar këtë ëndërr të tijën, kushtet ekonomike dhe vështirësitë sociale nuk ia mundësuan, prandaj u detyrua të fillojë punë. Tradita italiane e gastronomisë që ngrinte në pjedistal binomin “Pane e vino”, me të cilën u dashurua edhe Luli nga Shkodra, e nxiti atë drejt një sipërmarrje të madhe që konkludoi me hapjen e një restoranti dhe një furrë buke njëkohsisht.

Suksesi të pasuron xhepin, por shpirtin ta pasuron bujaria, thoshte Luli një fjalë të urtë, tek shpjegonte se si e ndjente kënaqësinë shpirtërore nga bekimet e njerëzve në nevojë, që ushqeheshin nga bujaria e zemrës së tij.

Është vërtetë kosto të dhurosh bukë falas, shprehej Luli kur e pyesnin, por kjo është më e pakta që mund të bëj për këtë vend e këta njerëz që më pritën krahëhapur, sepse këtu u mbusha me shpresë, ku gjeta punën. Ky vënd më siguroi të ardhmen, thotë ai me mirënjohje.

Fillimisht kur hapëm dyqanin, shumica e miqëve të mi ishin në krizë të thellë ekonomike aq sa shpreheshin se kishin frikë të bëheshin me fëmijë. Frikësisë tyre Luli iu përgjigjej “Janë kohë të vështira vëllezër, ndaj bëni fëmij se bukën do ua jap unë”.

Kjo gjëndje u bë shpresdhënëse, sidomos për emigrantët shqiptarë, por edhe për italianët e thjeshtë që ishin nevojtarë.

Kjo ishte arsyeja, tha Luli, që më shtyri të jepja sa munda nga vetja për bashkëvllezërit e mi e jo vetëm, se ashtu si ne, kishte plot emigrantë të kombësive të tjera, por edhe vendas.

Fillimisht nga të ardhurat e biznesit ofruam ndihmë për nënat shtatzëna, familjet me fëmijë deri gjashtë muajsh dhe ato më në nevojë, pastaj sa më shumë rritej biznesi aq më shumë zgjerohej mundësia për tu dhënë ndihmë edhe të tjerëve.

Ajo që Lulit i ka dhënë forcë në gjithë këto vite në “Pane Amore Fantazia” ka qenë puna e tij për prodhimin e atyre produkteve, por që ka arritur të kthehet në një shkollë që ta bëjë krenar dhe t’i thotë Botës se edhe ne jemi të mirë në këtë fushë.

Një shqiptar model nga i cili mund të krenohemi të gjithë ku siç thoshtë Nënë Tereza, “Ne nuk mund të bëjmë gjëra të mëdha, por gjëra të vogla me dashuri të madhe” dhe unë pa frikë mund të them se Lulzim Vulashi është shëmbulli i gjallë i kësaj fjale të urtë.

Ky biznesmen që çdo gjë e ka arritur me një vullnet e pasion të jashtëzakonshëm, ka edhe momente që me respekt kujton edhe ngjarje të veçanta ku e ndjen veten të nderuar dhe të respektuar.

Ai kujton me respekt ish Kryeministrin Renci, një fjorentin i thekur, i cili vinte në “Pane Amore Fantazia”, shijonte prodhimet, madje për këtë ka shkruar edhe një letër përgëzimi për arritjet dhe sukseset e Lulit.

Ky lokal është i vogël, por me zemër të madhe. Është në një nga rrugët më të bukura të Firencës dhe një pikë e rëndësishme referimi për shqiptarët që mblidhen aty dhe që janë të pasionuar për gatimet shqiptare dhe italiane, të cilat: “E kush i bën më mirë se Luli”.

Luli është i lidhur shumë me Shqipërinë, sepse para se të bëhej i njohur me “Pane Amore Fantazia”, ishte një ndër të parët që organizonte koncerte me këngëtarë shqiptarë që i sillte në Itali. Kënga e bukur shqiptare kishte aromën e bukës sonë tradicionale që Lulzim Vulashi jo vetëm e prodhonte, por edhe e bekonte me zemrën e tij të bardhë.

U largova i mrekulluar me besimin se njerëz të tillë na mbushin me optimizëm për ta merituar emrin e denjë “SHQIPTAR”!

Firence – Itali, Janar 2023