Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Archives for November 2023

Albanian Flag Raising in New York Honors 111th Year of Independence – Time to Celebrate and Reflect

by

Rafaela Prifti/

The Albanian flag raising event was observed at the Bowling Green in Lower Manhattan this afternoon to mark the 111th anniversary of Albania’s independence day. Hosted by NYC Mayor’s Office including several city departments and coordinated by Mark Gjonaj, NY former Council Member who led the collaboration of dozens of Albanian American organizations, the ceremony gave emphasis to the fundamental values associated with independence and freedom. that we all share.

Experiencing the actual flag raising at Bowling Green in the Financial District has become an annual event for the community. The credit for its start goes to a couple of Albanian workers at an office building on the plaza back in 1992, as Chairman of Bowling Green Association Arthur Piccolo reminded the crowd that attended the ceremony. “Those workers,” Piccolo said, “collected the money to purchase an Albanian flag that had the double headed eagle and no star above it” – a symbol added in the communist era. “That was the first time the flag went up on Albania’s Independence Day in New York City,” he recalled. Harry Metuku of Metuku Law Firm and a Board member of the Pan Albanian Federation of America Vatra said that he attends the ceremony every year.

A few guest speakers underlined and amplified the power of symbolism. Recounting the political persecution of her family in communist Albania, Orchida Harizaj, Project Manager, Mayor’s Office of Ethnic and Community Media, called today’s event “a dream come true” in the context of the “pursuit of freedom and justice”. Mark Gjonaj, organizer and emcee of the program, highlighted the importance of celebrating not only a flag but “an identity”. “At this flag raising we come as one people… – as Albanians throughout the world,” he said.

Mayor Eric Adams greeted everyone by flashing the sign of the eagle as he approached the lectern. He praised the city with a large Albanian community dubbing it “the Albanian capital of the country.”

In his remarks, Edward Mermelstein, Commissioner of Mayor’s Office of International Affairs put the spotlight on the rise of the Albanian community from perhaps humble beginnings as “a typical New York story of resilience”. “Let today’s flag raising be a symbol of our shared aspirations,” said Commissioner Mermelstein.

The opening prayer by Imam Edin Gjoni of Albanian American Islamic Center of Queens called upon all “to reflect on the history that unites us,” focusing on two points: “the harmony and unity that define Albanian spirit” and “the heartfelt gratitude to American people” going back to President Wilson’s crucial support for Albania’s independence in the early years of 20th century.

Today’s event was attended by a number of dignitaries, public figures, city officials, as well as members of the NYPD Illyrian Society of Law Enforcement Officers. The flag raising set off a two-day celebration as tomorrow City Hall honors 111th year of Albania’s Independence Day.

Shoqata shqiptaro-amerikane “Skënderbej” Inc. festoi 111-vjetorin e Pavarësisë

by

Luljeta Xhediku

New York/

111-vjetori i Pavarësisë së Shqipërisë mblodhi rishtazi anëtarët e shoqatës shqiptaro-amerikane “Skënderbej” Inc. dhe miq e të ftuar nderi për të festuar këtë ditë kaq të rëndësishme për popullin shqiptar. Flamuri kuqezi që u ngrit në Vlorë në vitin 1912 nga Ismail Qemali ishte simboli i kësaj feste ndaj edhe i gjithë dekori ishte kuqezi. Atmosferës festive i shtoheshin edhe banderolat e shoqatës shoqëruar me tullumbace blu. Programin e larmishëm e prezantoi znj. Alketa Veshi, e cila ftoi të pranishmit të ngriheshin në këmbë për të ekzekutuar himnet kombëtare atë amerikan edhe atë shqiptar. Fjalën e rastit e mbajti kryetari i shoqatës shqiptaro-amerikane “Skënderbej”, z. Imer Lacaj, i cili pasi falënderoi të ftuarit për pjesëmarrjen në këtë aktivitet të rëndësishëm dhe uroi: gëzuar festën e Pavarësisë, foli për etapat në të cilat kaloi populli shqiptar derisa erdhi Dita e Pavarësisë. Z. Lacaj ndër të tjera theksoi se: Dita e Shpalljes së Pavarësisë më 28 Nëntor është një ndër ditët më të ndritshme dhe ndër më të mëdhatë e Rilindjes sonë kombëtare, në gjithë historinë tonë. Liria e arritur është vlera dhe pasuria më e çmuar e shoqërisë njerëzore, e cila nuk falet e as dhurohet, por fitohet me shumë punë, përpjekje e gjak dhe me vuajtje brezash. Por, falë atij shteti sado të vogël e të brishtë shpresat e shqiptarëve nuk u zhdukën kurrë, por u rritën duke na dhënë kurajë, për të arritur qëllimin e duhur në krijimin e dy shteteve të pavarura shqiptare që çojnë kombin drejt bashkimit kombëtar”. Programi artistik u hap me grupin e valleve “Skënderbej”, i cili performoi nën tingujt e këngës “Jena gzu” nën drejtimin e balerinit profesionist, Klevis Tafaj. Qershia mbi tortë e këtij kërcimi ishte balerina më e re që iu shtua shoqatës, balerina profesioniste, Bianka Skënderi. Aktivitetin e përshëndeti përfaqësuesi i misionit të Shqipërisë në organizatën e Kombeve të Bashkuara, z Arian Spase. Z. Spase shprehu mirënjohje ndaj anëtarëve të shoqatës “Skënderbej” dhe kryetarit të saj, z. Imer Lacaj. Z. Spase tha se përulej me respekt përpara punës që shoqata bën për të mbajtur gjallë kulturën shqiptare në Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Ai gjithashtu tha se Shqipëria ka hyrë në rrugë të mbarë mbase nuk është aq e përsosur sa ne do donim, ka disa gjëra që na bëjnë skeptikë, por është vendi ynë, është dashuria jonë e parë dhe unë besoj se shumë shpejt do të bëhet më mirë”. Aktivitetin e përshëndeti edhe ish-deputeti i Kuvendit të Shqipërisë, pishtar i demokracisë dhe kryetar i shoqatës “Besëlidhja Grorare dhe president i Shoqatës së Miqësisë Shqipëri – Bullgari z. Koçi Tahiri. Z. Tahiri uroi gëzuar festat dhe u shpreh se ndihej shumë i nderuar dhe i privilegjuar në të njëjtën kohë që merrte pjesë në këtë eveniment kaq të mirë e të dashur, me një pjesëmarrje kaq të ëmbël dhe në radhë të parë falënderoi kryetarin e shoqatës z. Imer Lacaj, anëtarët e shoqatës dhe në të njëjtën kohë të gjithë të ftuarit për pjesëmarrjen. I ftuar nderi ishte edhe avokati i përkushtuar i komunitetit shqiptar, z. Ylli Cekani. Kori i shoqatës “Skënderbej” vjen me kolazhin “Valle me motive të ndryshme shqiptare” dhe padyshim pjesa më e bukur ishte kur fëmijët e rritur në USA qëndisën e puthën dhe u përulën para flamurit më të bukur në botë, flamurit kuqezi. Znj. Alketa Veshi falënderoi znj. Adelina Lacaj për punën e palodhur për përgatitjen e këtij kolazhi dhe theksoi se Adelina Lacaj është një burim i pashtershëm energjie pozitive. Ajo falënderoi gjithashtu edhe znj. Gela Bulku për përgatitjen e fëmijëve. Për t’i dhënë larmishmëri këtij aktiviteti u recituan dy poezi një nga z. Baudin Sela, aktivist i komunitetit shqiptar për gati 40 vite dhe një nga pjesëtari i grupit artistik “Skënderbej” nxënësi Kelvin Rustani me vargje nga poema “Bagëti e Bujqësi”. Festa vijoi me këngë të kënduara nga këngëtarët: Dionis Delia dhe Argjend Lloga të cilët dhuruan një atmosferë tepër festive me këngë e valle. Gëzuar 111-vjetorin e Pavarësisë Shqipëria jonë e dashur dhe festofsh përvjetorë në përjetësi!

+6

Mbahet Forumi i Zhvillimit Rajonal Kosovë-Shqipëri

by

Në prag të festës së madhe të flamurit kombëtar, një ditë para 28 Nëntorit, Kryeministri i Republikës së Kosovës, Albin Kurti, mori pjesë në Forumin e Zhvillimit Rajonal Kosovë-Shqipëri me temë “Mundësitë e bashkëpunimit rajonal Kosovë-Shqipëri”, një organizim i Ministrisë së Zhvillimit Rajonal, që u mbajt në ambientet e Pallatit të Kulturës, në komunën e Gjakovës.

Në fjalën e tij hyrëse, kryeministri Kurti, cilësoi se është shumë domethënës fakti që kjo konferencë po mbahet në Gjakovë, dhe pikërisht një ditë para 28 Nëntorit, datës së kurorëzimit të rrugëtimit kah shtetimi i shqiptarëve.

“I gjithë bashkëpunimi i dy shteteve tona duhet të udhëhiqet nga ideja e lehtësimit të jetës së qytetarëve, deri të ndjesia e të jetuarit në të njëjtin vend, në të njëjtat vlera, nën të njëjtat ligje dhe rregulla, pa pengesa dhe pa ndryshime të cilat vështirësojnë ose ngadalësojnë komunikimin dhe veprimtaritë e përditshme të tyre”, tha kryeministri.

Kryeministri Kurti, gjatë pjesëmarrjes së tij në këtë Forum, prezantoi të arriturat gjatë këtyre dy viteve e gjysmë midis dy qeverive, të dy republikave asaj të Kosovës dhe të Shqipërisë, duke treguar se janë arritur dhe vënë në zbatim 58 marrëveshje të reja, ose gati 1/3 e të gjitha marrëveshjeve, me ritëm gati 4 herë më të shpejtë se gjatë gjithë viteve të mëparshme, nga 184 marrëveshje sa ishin gjithsej. Po ashtu ai shtoi se marrëveshjet e arritura dhe në realizim e sipër e korrigjojnë të kaluarën izoluese dhe hapin mundësi e shanse të reja për ndërmarrësit, për studentët, për qytetarët si prodhues e si konsumatorë.

Në mesin e marrëveshjeve theksoi atë të për lidhjen hekurudhore Prishtinë-Durrës, të cilën e konsideroi si marrëveshje dhe projekt madhor.

Ai bëri të ditur se Qeveria e Republikës së Kosovës është infrastrukturë për t’ju ndihmuar e nuk ka datë më të mirë sesa festat e nëntorit, sesa 28 Nëntori i nesërm, që të bëjnë bilancet e të arriturave dhe teksa kujtojnë ata që sakrifikuan për vendin e tyre.

Gjatë kësaj ngjarje, ai u shpreh se lehtësimi i tregtisë, heqja e barrierave tregtare dhe promovimi i lëvizjes së lirë të qytetarëve, janë hapa të rëndësishëm drejt integrimit të përbashkët ekonomik. Këtu ai veçoi hapjen e dy zyrave doganore të Republikës së Kosovës në Durrës dhe në Porto – Romano, përmes së cilave Kosova ka arritur të ketë qasje në det.

“Aty bëhet zhdoganimi i të gjitha mallrave me destinacion Kosovën duke u ardhur në ndihmë drejtpërdrejt bizneseve që tashmë i kanë kursyer 9 milionë euro. Dhe në bazë të shënimeve të fundit 30 për qind e mallrave të cilat vijnë në Durrës e kanë për destinim Kosovën”, u shpreh kryeministri, para se të shtoj se investimet nga Shqipëria në Kosovë në vitin 2022 kanë arritur vlerën prej gati 80 milionë nga mbi 15 milionë sa ishin në vitin 2019, deri sa fliste për rezultatet e bashkëpunimit ndërmjet dy republikave.

Në fund të fjalës së tij, ai i urojë të gjithëve Urime 28 Nëntorin.

Të pranishëm përkrah kryeministrit në këtë Forum, ishin ministri i Zhvillimit Rajonal, Fikrim Damka, ministri i Kulturës, Rinisë dhe Sportit, Hajrulla Çeku, këshilltarja nga ambasada e Shqipërisë, Pranvera Teli si dhe zëvendësministrat Ali Tafarshiku, nga ministria e Zhvillimit Rajonal, dhe Agron Dobruna nga ministria e Financave, Punës dhe Transfereve.

ORGANIZATA KOMBËTARE LËVIZJA E LEGALITETIT FESTON 80 VJETORIN E KRIJIMIT DHE DITEN E FLAMURIT

by

LEONORA LAÇI/

Nju York-Shpesh më ndodh që harroj largësinë fizike me Shqipërinë, sepse Nju Yorku është një Shqipëri në miniaturë. Nentori i pavarësisë ku i bënë bashkë shqiptarët e Amerikës gelon nga një cep në tjetrin duke festuar dhe perkujtuar këtë ditë të shenjtë.

Por sot ishin dy festa në një ditë, ishte 80-vjetori i krijimit te Organizatës Kombëtare Lëvizja e Legalitetit dhe pavarësia qe u festua në ambientet e restorantit me pronarët z.Hakik Mena dhe z.Ahmet Hoti me emrin ” Via Garibaldi”, një restorant elegant i gjetur në zemër të Ëhite Plains, Yonkers, Nju York.

Në aktivitete të tilla ka takim brezash, breza që mbajnë mbi shpatulla historinë dhe breza që do e shkruajnë atë histori që ato të tjerët e kanë përjetuar. Takimet me miqt e kolonel Xhemal Laçit dhe rikthehemi pas në kohë, lala Ndrec Gjergji dhe z.Zef Berisha më tregojnë çdo herë e më tepër se kush ishte koloneli, dhe sa më shumë flasin për të aq më shumë më shtohet krenaria, kjo krenari dyfishohet kur kuptoj se kam fatin t’i njoh për së afërmi këto miq të tijt si dëshmi të gjalla historike.

Fillimisht në këtë aktivitet u mbajt 1 minut heshtje për ndarjen nga jeta të znj. Sheqere Mulosmanaj, nusja e Hysen Mulosmanaj dhe Uke Gjonbalajt.

Aktiviteti vijoi me kengë patriotike e përfundoi me përshendetjet dhe urimet nga të pranishmit dhe si qershia mbi tortë u këndua himni kombëtar.

Aktiviteti u përshendet nga pjesëtare të Federatës Panshqiptare Vatra si Kryetari i Nderit z.Agim Rexhaj dhe z.Asllan Bushati, u pershendet nga legalistet si z.Ndrec Gjergji, nipi i Fuad Myftise , z.Ahmet Hoti, z.Hakik Mena, z. Ilir Seci, po ashtu dhe nga z.Agim Alickaj lobist i çështjes kombëtare, kengëtari Faik Pemaj këndoi dy vargje kushtuar ditës së flamurit, ndërsa poeti Halil Tetaj recitoi ca vargje patriotike kushtuar trojeve shqiptare, fjala iu dha dhe Sekretarit të Pergjithshëm të Legalitetit z.Lurian Mena si dhe u përcoll përshendetja e Kryetarit të Partisë së Levizjes së Legalitetit z.Shpetim Axhami, citoi” Miq të nderuar të komunitetit shqiptar të tre shteteve. NY,NJ dhe CT e kudo ku ju jetoni. Kam nderin dhe kënaqësinë Time personale dhe në emër të gjithë legalistëve të ju uroj Gëzuar festën tonë kombëtare Ditën e Shpalljes të Pavarësisë dhe njëkohësisht ditën e rëndësishme historik atë krijimit të OKLL nga patriotë nacionalistë, kjo nëpërmjet heroit të rezistencëa antifashiste me 9 Prill 1939, gjeneral Abaz KUPIT. Gjithashtu gjej rastin të përshëndes dhe të falenderoj miqt tanë me banim në SHBA, drejtues të lartë dhe përfaqësues të Partisë Lëvizja e Legalitetit në këtë shtet mik dhe aleat shekulloeë tonin që në kohën e Mbretit Zog, për këtë bashkim festiv tuajin në restorantin :

Via Garibaldi, 1N Broadway, White Plains, NY 10601.

Ju bashkëkombas tanë larguar nga Atdheu ynë prej diktaturës komuniste e më vonë për një jetë më të mirë tuajën dhe familjebe tuaja, kjo pas pluralizmit në Shqipëri, duke u nisur edhe nga ajo që qeverisjet këtu në vazhdimësi nuk ju afruan, mbeteni vlerë e shqiptarizmit dhe e përfaqësimit të Shqipërisë atje ku sot ju jetoni.

Sot del detyrë dhe borxh i klasës politike këtu në Shqipëri që ju të shprehni të drejtën e votës nga aty ku jetoni dhe të keni përfaqësuesit tuaj të zgjedhur në Kuvendin e Shqipërisë dhe në çdo institucion kushtetues të shtetit tonë që mendojmë dhe besojmë se një ditë të shpejtë të bëhet ashtu si e meritojmë.”-përfundon ai.

Ne kaq larg atdheut kemi ndjeshmërinë ndaj gjithçkaje që ndodh me Shqipërinë tonë dhe trojet tona etnike dhe dita e flamurit është dita ku ne reflektojmë dhe mendojmë se si duhet të veprojmë që dashuria për atdheun, gjuhen shqipe, traditat, zakonet mos të shuhet.

Kështu i bëjmë nder kombit dhe vehtës.

Kështu bëhemi shembulli i duhur sesi punohet për atdhe. Sikur secili të bëj individualisht pjesën e tij, e pastaj ne grupe se bashku te unifikojmë zërin për gjëra dhe më të mëdha. Një diasporë e bashkuar është edhe më e fortë.

Në shtëpinë-muze të patriotëve Marigo e Jovan Posio

by

Përgatiti: Helena Lubonja Ujkaj dhe  Zef Ujkaj/

Gjatë vizitës sonë në Shqipëri, ndaluam në fshatin Hoçisht të Devollit, ku vizituam shtëpinë – muze të atdhetarëve Jovan dhe Marigo Posio. Shtëpia – muze e rindërtuar me shumë mund e sakrificë nga pasardhësja e familjes Posio, znj. Violeta Pojani dhe bashkëshorti i saj z. Bardhyl Lubonja kishte ruajtur origjinalitetin e shtëpisë së vjetër të kësaj familjeje. Që në momentin e parë që pamë shtëpinë nga jashtë, mbetëm të impresionuar nga madhështia e saj, arkitektura autentike dhe dekorimi me simbole kombëtare. Flamuri kuqezi valëvitej krenar në ballë të shtëpisë së “vajzës së flamurëve”, Marigosë, asaj që qëndisi me duart e saj të arta simbolin tonë kombëtar.

   Marigo Posio lindi në Korçë, më 2 shkurt 1882, në një familje me origjinë voskopojare.

Ajo ishte bija e Papa Kosta Poçit dhe Lenka Ballaurit. Familja e saj kishte lidhje farefisnie me shumë atdhetarë të shquar korçarë. Që në vegjëli u brumos me dashuri për gjuhën shqipe dhe atdheun. Marigoja ishte vajza e 27-të e regjistruar në shkollën e parë të vashave në Korçë e për mësuese kishte atdhetaren e shquar Sevasti Qiriazi. Në moshë të re u martua me Jovan Posion nga fshati Hoçisht i Devollit, me të cilin pati katër fëmijë, tri vajza dhe një djalë. 

Rreth vitit 1904, së bashku me bashkëshortin e saj, u detyrua që të largohej drejt Vlorës, pas përndjekjeve të shovinistëve grekë dhe reaksionit turk. 

   Marigoja, si simbol i qëndistares së flamurit, është mjaft e njohur, por në fakt ajo është një figurë shumëdimensionale. Ajo ka qenë veprimtare e shquar e çështjes kombëtare, aktiviteti i së cilës është shtrirë në dy periudha historike me rëndësi të veçantë për vendin tonë, atë të Rilindjes dhe  atë të Pavarësisë. Kjo grua intelektuale, me horizont të gjerë e kulturë, me ide iluministe, që ia kushtoi jetën lirisë dhe flamurit, punoi pa u lodhur për përhapjen e gjuhës shqipe, përparimin e Shqipërisë si dhe emancipimin e gruas shqiptare. Roli i saj në shtypin e kohës, si drejtuese e gazetës “Shpresa Shqiptare”, ishte shumë domethënës. Artikujt e saj do t’i shkruante me pseudonimet “Sapi” dhe “Shqiponja”. Ajo mbronte idenë se hapja e shkollave në gjuhën shqipe, do të shërbente si ndritje e mendjes së shqiptarëve dhe do t’iu zgjonte atyre ndërgjegjen kombëtare. Kjo patriote e flaktë ishte nga të paktat gra që do të aktivizohej në veprimtaritë patriotike të kohës. Marigo Posio mori pjesë në Komitetin e Parë, që u formua në Vlorë për shpëtimin e atdheut, të cilin e ndihmoi dhe  me të holla. Ajo e njihte mirë letërsinë e Rilindjes Kombëtare. Marigoja shumë shpejt u fut në vatrat vlonjate me idetë e saj përparimtare. Mes plaçkave që solli nga Korça do të ishte edhe  një flamur i qëndisur me dorën e saj. Ajo i këshillonte vajzat vlonjate, që në pajën e tyre të kishin patjetër një flamur, me shkabën dykrenare. Nga Vlora ajo do të ndiqte me vëmendje veprimet e çetave patriotike kundër forcave osmane, greke dhe serbomalazeze. Me krijimin e klubit “Labëria” në vitin 1908, Marigoja u aktivizua në rolin e këshilltares. 

   Duke vizituar shtëpinë -muze u njohëm me fakte të reja, dokumenta me rëndësi historike, fotografi të vjetra, objekte të përdoruara nga familja Posio si dhe me pemën gjenealogjike të familjes. Vlen për t’u përmendur se kjo shtëpi nuk do të ishte shndërruar në muze pa ndihmesën e çmuar të studiuesit dhe historianit z. Niko Kotherja . Falë përkujdesjes së tij dhe punës së palodhur shtëpia- muze e atdhetarëve Marigo e Jovan Posio është perfeksionuar e pajisur me materialin e posaçëm historik. 

   Biseda jonë me znj. Violeta do të vazhdonte dhe pas shtrimit të një dreke tradicionale me gatime të zonës së Devollit. Ajo na foli rreth përkushtimit të familjes Posio lidhur me lëvizjen për çlirim kombëtar. E gjithë familja iu përkushtua kësaj lëvizjeje duke sakrifikuar jetën dhe pasurinë monetare në shërbim të atdheut,  përparimit të kombit, zhvillimit të kulturës e arsimit. Shtëpia e çiftit Posio ka pritur e përcjellë patriotë nga të katër anët e atdheut. Jovani, bashkëshorti i Marigosë mori pjesë në veprimtari të shumta patriotike për ngritjen e ndërgjegjes kombëtare dhe ndjenjën e atdhedashurisë. Ai ishte gjithashtu mbështetës i flaktë i arsimimit të popullit nëpërmjet shkollave shqipe, duke kundërshtuar me fanatizëm hapjen e shkollave greke në jug të Shqipërisë. Gjithashtu ai financonte sipas mundësive disa prej gazetave përparimtare të kohës dhe shkollën shqipe të Korçës. Shpërndante libra e gazeta shqip. Në qytetin e Vlorës, ai u bë anëtar i klubit “Labëria”.

   Marigoja e Jovani i kishin brumosur fëmijët e tyre me ndjenja të larta patriotike. Evridhiqi, vajza e madhe e Marigosë, e studiuar jashtë Shqipërisë, ishte pjesë e orkestrinës së klubit “Labëria”, ku këndonte me mandolinë kënget shqipe. Zëri i saj melodioz dëgjohej edhe në kishën katolike të Vlorës, të drejtuar nga Dom Mark Vasa teksa këndonte në gjuhën amtare. Vajza tjetër Fereniqi do të ishte krahu i djathtë i së ëmës duke e ndihmuar atë në rolin e redaktores së gazetës “Shpresa Kombëtare”. Ajo do të luante një rol shumë të rëndësishëm me anë të shkrimeve së saj për emancipimin e femrës shqiptare. Edhe i biri Vasoja, muzikant i studiuar në SHBA do të dallohej si atdhedashës, që kontibuonte për kombin në rrugë të ndryshme, si me të holla ashtu dhe me anë të kapacitetit të tij intelektual. Në moshë fare të re ai mori pjesë në dramën historike “Vdekja e Pirros” të Mihal Gramenos.

   Lëvizja Kombëtare Shqiptare e periudhës së Rilindjes do të kurorëzohej me shpalljen e pavarësisë më 28 nëntor 1912 në qytetin e Vlorës. Lufta e pandalshme e popullit shqiptar dhe përpjekjet e njëpasnjëshme të patriotëve, arriti kulmin pikërisht në këtë moment, kur Shqipëria fitoi mëvetësinë nga pushtuesi shekullor osman dhe u bëri fakt të kryer fqinjëve grabitqarë që kishin shkelur kudo mbi territoret shqiptare me dhunë e terror. Pas shpalljes së mëvetësisë së Shqipërisë dhe firmosjes së Deklaratës nga përfaqësues të të gjitha krahinave shqiptare, kulmoi me ngritjen e flamurit kombëtar mes brohorimave dhe euforisë së popullit shqiptar. 

Prezenca e flamurit ishte pikërisht meritë e punës dhe  përkujdesit të patriotes Marigo Posio. Përgjatë muajit nëntor, shtëpia e Posiove, ishte kthyer në një punishte për stamposjen e flamujve kombëtarë. Ajo, së bashku me Petro Fotografin dhe Thanas Floqin, përgatiti me qindra flamuj për ditën e pavarësisë kombëtare. Thuhet se ajo ka qenë e pranishme edhe në ngritjen e flamurit dhe e ka parë me sytë e saj firmosjen e dokumentit të shpalljes së pavarësisë. 

…………………………………..  https://konica.al/wp-content/uploads/2022/08/89398996_1376599585868913_8892870691360079872_n.jpg                     

   Megjithatë, nga sa thamë më sipër, kontributi i Marigosë qëndron përtej qëndisjes së flamurit kombëtar. Më 1914-ën, ajo u vu në krye të përpjekjeve për të ndihmuar muhaxhirët çame të dëbuar nga vatra e tyre nga shovinistët grekë. Më 1920-ën ngriti zërin në mbrojtje të Avni Rustemit. Në vitin 1924, së bashku me të shoqin, Jovan Posio mbështetën me të gjitha forcat e tyre  Revolucionin e Qershorit dhe Fan Nolin. Dhe këto nuk do të ishin angazhimet e saj të fundit. 

   Megjithatë sëmundja e tuberkulozit që e preku në vitin 1924 dhe vdekja e  fëmijëvë të saj nga po kjo sëmundje ia ndalën  hovin për t’i shërbyer interesit kombëtar deri në fund.Në vitet e fundit të jetës Marigoja jetoi  në Tiranë, pranë motrës së saj, Uranisë, e cila ishte martuar me patriotin e shquar Kristo Floqi. Në gjendje të mjeruar, Marigo Posio vdiq më 23 gusht 1932 dhe u varros në Manastirin e Zvërnecit.   

Marigo Posio është dekoruar nga Presidiumi i Kuvendit Popullor me “Urdhrin e Lirisë së Klasit të Dytë”, më 7 mars 1960 dhe  nga ish-Presidenti i Republikës, Prof. Dr. Rexhep Mejdani me “Urdhrin e Flamurit” më 15 prill 2002. 

Znj Violeta Pojani fliste plot pasion për portretin e çiftit Posio, duke dhënë një shembull të shkëlqyer në përjetësimin e jetës dhe veprës së paraardhësve të saj atdhetarë, që sakrifikuan çdo gjë për Shqipërinë. Në çdo përvjetor të Pavarësisë së Shqipërisë, ajo do të kujtohet ndër breza me respekt e dashuri. Kujtimi i familjes Posio qoftë i përjetshëm! 

Përgatiti: Helena Lubonja Ujkaj dhe  Zef Ujkaj