Archives for June 2024

Skënder MULLIQI/

Zgjedhjet lokale në Serbi, treguan që presidenti, Aleksander Vuqiqi, prap do të shalojë këtë shtet. Dhe më këtë opozitë dhe më këtë vetëdije qytetare, Vuqiqi do të mbetet gjatë në pushtet.Qytetarët në Serbi jo të gjithë por shumica po, kan mbetur më logjikën e shovenizmit serbomadh, të ngulitur thellë e për shumë dekada në logjikën e tyre, nga SANU dhe Kisha Ortodokse Serbe. Serbia që kemi pasur fatin e keq ta kemi fqinjë, jo që nuk po reformohet, por do të notojë sërish në ujëra të ndyta të grupit të kriminelëve të luftës në pushtet. Dhe, kjo është tregues së popujt tjetër më të drejtë po i quajnë serbët popull gjenocidial.Këtë e vërtetojë së fundi gjithë ajo rezistencë e grupit të Vuqiqit në selin e OKB-së që të stopohet Rezoluta për gjenocid në Srebrenicë.Rezoluta mbeti njolla e zezë e Serbisë dhe hipoteka së ky shtet ka bërë gjenocid mbi myslimanet në BH dhe mbi shqiptarët e Kosovës, edhe pse TPI-ja në Hagë nuk e dënojë Serbinë e Millosheviqit për gjenocid, e po shihet nga ky hark kohor së është dashur të këtë një vendim të tillë.Konventa për Parandalimin dhe Dënimin e Krimit të Gjenocidit, e miratuar nga Asambleja e Përgjithshme e Kombeve të Bashkuara në vitin 1948, e përcakton gjenocidin si një krim të së drejtës ndërkombëtare, ose si “çdo nga aktet e listuara të kryera me qëllim të shkatërrimit, tërësisht ose pjesërisht, një grup kombëtar, racor ose fetar”: Se Serbia e kishte pikërishtë këtë qëllim e tregojë lufta në ish –Jugosllavi, ku Millosheviqi më bandat kriminale e terroriste të tij, vrau dhe masakrojë afër 200 mijë boshnjakë në Bosnje dhe mbi 15 mijë shqiptarë të Kosovës.Pati përpjekje të hapuara të Serbisë për spastrime etnike të formës të etnocidit dhe urbicidit.Edhe pse gjykata e Hagës nuk e bëri Serbinë fajtore duke mos e dënuar për gjenocid, megjithate veprimet makabre të saja në terren e bëjnë atë katercipërishtë fajtore për krimet masive në BH dhe në Kosovë. Kjo gjykatë në këtë veprim automatikishtë e lirojë Serbinë dhe Millosheviqin si pjesmarrës të luftes ne BH-n dhe në Kosovë. Ky vendim ishte anakronik dhe i quditshem i kësaj gjykate ndërkombëtare për krime lufte, kur dihet së më vonë pikërishtë regjimi i Millosheviqit u ndëshkua si fajtor kryesor , më qrast edhe u bombarduan nga NATO, caqet kriminale serbe në Serbi dhe në Kosovë.Edhe pse kan kaluar shumë vite , Rezoluta për Srebernicën e miratuar nga Këshilli i Sigurimit ët OKB-së, i lëshon rrugë rezolutës tjetër për gjenocid ndaj Serbisë, dhe protagonostëve të saj, të cilët janë ulur sot këmbëkryq në pushtetin e Serbisë, si Vuqiq, Sheshel, Nikoliq, Daciq etj. Edhe zgjedhjet lokale si ato nacionale legjitimuan grupin e kriminelëve të luftës, të cilët do të paraqesin rrezik serioz për paqën në Ballkan, kur dihet së kanë përkrahjen edhe te Putinit, i cili jetikishtë është i interesuar edhe për një vatër lufte në rajon. Askush apo krejt pak sot në Serbi po tregon gadishmeri të pranon fajin e luftës, dhe nuk është gadi të empatizojë, nuk është gadi të pranojë së ka një tregim tjetër,nga ai tregimi i rremë i Serbisë. Vuqiqi ashiqare nuk e dëshiron pajtimin, së kriminelët nuk janë gadi për pajtim , por janë gadi për konflikte të reja në BH, Mal të Zi dhe veqmas në Kosovë, të cilën po e kërcënon përditë më luftë.Për fajin e Serbisë, edhe pas 30 vjetësh, politikishtë situata ka mbetur e njejtë , në koalicine politike zgjedhore në këte shtet ka luftë ndaj popujve jo serb në Ballkan. Lufta në Serbi është bërë koncept ideologjik, e një situatë e tillë më koalicione qfarë po votohet atje, është hapje e llogoreve të reja të luftës. Një konflikt i ri siq po pretendon Serbia e Vuqiqit do të ishte shumë herë më i përgjakshem dhe më i egër se ai i më parshmi në Bosnje dhe në Kosovë.Serbia është është peng i politikave të tmerrshme, retrograde, nacionaliste që janë katastrofike edhe për vetë ata , të cilat politika janë krijuar nga liderët e partive politike etno-klero-shoviniste…

Njoftim për Mediat

Universiteti i Birminghamit në Mbretërinë e Bashkuar 

njofton botimin e studimit të ri të Gëzim Alpion

3 Qershor 2024

Birmingham, Angli

Një studim i ri nga Universiteti i Birminghamit ekzaminon krizën e besimit që përjetoi Nënë Tereza dhe se si ndikoi në punë e e saj.

Dhjetë vite pas vdekjes së Nënë Terezës në 1997, u botua një volum i edituar me titull Eja, Bëhu Drita Ime, ku u përfshinë disa shkrime personale të periudhës 1929-1994. 

Këto shkrime befasuan si përkahësit ashtu edhe kritikët e saj pasi zbuluan për herë të parës se ajo kishte vuajtur nga ‘nata e errët e shpirtit’ gjatë gjithë aktivitetit të saj si bamirëse dhe misionare e famshme.

Studimi i ri me titull ‘Shenjtorja qe nuk u kurrua kurrë nga mosbesimi – Një qasje shumëdisiplinore e errësirës shpirtërore të Nënë Terezës’ (The Incurably Incredulous Living Saint – A Multidisciplinary Approach to Mother Teresa’s Spiritual Darkness), i sapo botuar në Amerikë në revistë shkencore Critical Research on Religion, shqyrton ndikimin që pati kriza e gjatë e besimit në punën e Nënë Terezës, duke përdorur një qasje të re biografike dhe sociologjike.

Dr Gëzim Alpion, Profesor i Asociuar i Sociologjisë në Universitetin e Birminghamit, autori i studimit, i cili ka hulumtuar personalitetin kompleks të Nënë Terezës për më shumë se njëzet vjet, tha: “Në teologjinë katolike romake, koncepti i ‘natës së errët të shpirtit’ i referohet një periudhe agonie ekstreme shpirtërore që përfundimisht çon në një bashkim të plotë mistik me Zotin.”

“Nënë Tereza ishte gjithmonë një figurë kotraversale, por pas botimit të Eja, Bëhu Drita Ime, ky perceptim u rrit ndjeshëm, kryesisht pasi zbuloi një konflikt të pazgjidhur me besimin e saj, gjë që nuk përkonte me imazhin që shumica kishin për të si shërbëtore e devotshme dhe e palëkundur e Zotit.”

Studimi nënvizon se pavarësisht nga ndikimi shumë i madh i Nënë Terezës tek pasuesit e saj, shkrimet personale dëshmojnë se ajo përjetoi vetmi të thellë dhe se ajo u përpoq pa sukses për të gjetur Zotin në një botë ku dominojnë dhimbja dhe vuajtja.”

Për të arritur qëllimin e saj për të gjetur Zotin, studimi argumenton se ajo përdori ‘ndihmës’, përfshirë të varfërit, ish-nxënësit, murgeshat, vullnetarët dhe të tjerë. Ajo madje pranoi në një rast se puna e saj me të varfërit motivohej kryesisht ‘për hir të shpirtit të saj’, dhe se ajo nuk ndjehej mirë që po ‘mashtronte’ ata që punonin për të dhe i besonin asaj.

Dr Alpion vazhdoi: “Beteja e vazhdueshme e Terezës me besimin e saj ishin motivuesi kryesor në punën e saj dhe kjo vazhdoi deri sa u plak. Kjo shihet qartë në vitin 1953, kur ‘errësira’ e saj ishte bërë aq ‘e tmerrshme’ sa ajo shkroi se ndjehej ‘sikur gjithçka’ brenda saj ishte ‘e vdekur’. Që nga ajo kohë, vendimet e saj për të zgjeruar punën e saj në të gjithë Indinë në vitet 1950-të si dhe në botë që nga vitet 1960-të kishin për qëllim lehtësimin e kësaj dhimbje.”

Zbulimi i betejave të Nënë Terezës ka bërë që shumë njerëz të ngrenë pyetje në lidhje me shëndetin e saj mendor dhe mundësinë që ajo mund të ketë vuajtur nga depresioni, një çështje që i ka ndarë studiuesit.

Dr Alpion vazhdoi: “Përkrahësit e saj kundërshtojnë idenë se betejat e saj me besimin ishin simptomatike të depresionit, ndërsa disa e pranojnë se shkrimet e saj shfaqin shenja të një personi me depresion. Ngurrimi për të pranuar lidhjen midis natës së errët dhe depresionit nxjerrin në pah paragjykimin dhe stigmën në lidhje me shëndetin mendor brenda komuniteteve katolike dhe të krishterë.”

Në fund të viteve 1950-të, Nënë Tereza dukej se e kishte pranuar se, për të, errësia nuk do të fashitej kurrë, dhe në vitin 1962 në kulmin e krizës së saj shpirtërore, shkroi se nëse do të shpallej shenjtore, ajo do të ishte shenjtore e errësirës. Duke filluar nga vitet 1970-ë, ajo fliste gjithmonë e më rrallë për errësirën e saj duke shpresuar se do të bëhej më pak intensive. Gjatë atyre viteve ajo vizitoi disa vende komuniste, përfshirë vendin e saj Shqipërinë në 1989. Angazhimet në vendet qe kishin ‘barktisur’ Zotin ishin shpresa e saj e fundit për të hequr qafe dyshimet e saj ndaj Zotit.”

Dr Alpion përfundoi: “Të nënvleftësosh betejën e Terezës me besimin do të thotë të nënvleftësosh përpjekjet e saj të stërmundimshme. Ky studim konkludon se beteja e saj me besimin, që vazhdoi deri në fund të jetës së saj, jo vetëm që ndikoi në punën e saj, por përcaktoi përzgjedhjen e vokacionit dhe të çdo vendimi që mori më pas, përfshirë orientimin e kongregatës së Misionarëve të Bamirësisë dhe fazata misionit të saj.”

Nëse Nënë Tereza arriti diçka në jetën e saj, ishte aftësia e saj për të rritur ndërgjegjësimin tonë, si asnjë personalitit tjetër, për dinjitetin dhe shenjtërinë e jetës njerëzore. Kjo nuk është diçka e vogël për një shpirt të trazuar.”

Shënime për editorët: 

• Gëzim Alpion (PhD Durham) konsiderohet ‘studiuesi më autoritar në gjuhën angleze’ i Shën Terezës së Kalkutës dhe ‘themeluesi i Studimeve për Nënë Terezën’. Botimet e tij kryesore përfshijnë: Mother Teresa: Saint or Celebrity? (Routledge 2007), Encounters with Civilizations: From Alexander the Great to Mother Teresa (Routledge 2017), and Mother Teresa: The Saint and Her Nation (Bloomsbury Academic 2020), që u vlerësua në Amerikë me ‘Çmimin e Ekselencës’ për vitin 2023 në kategorinë e ‘biografisë’ nga Shoqata e Botuesve Katolikë (Association of Catholic Publishers – ACP).
• Universiteti i Birminghamit rradhitet ndër 100 institucioneve më të mira në botë. Stafi dhe studiuesit si dhe 8,000 studentë të huaj vijnë nga mbi 150 vende të botës. 

Father John Scollard, a Pastor of St. John’s, decimated by fire in 2013, integrated into the archdiocesan cathedral of St. George and other local Orthodox parishes. The notification of his passing and the following message was posted by Albanian Orthodox Cathedral of St. George:

The Very Reverend John Scollard fell asleep in the Lord on the afternoon of Friday, May 31. His repose, though unexpected, was tranquil and swift, an apt answer to that petition he prayed as a priest for so many decades: a Christian ending, painless, blameless, and peaceful.

Born in Oakland, California into a faithful Roman Catholic family, the future Fr. John’s studies in education, psychology, and religion took him to the Midwest. There in 1972, he and Dianne were received into the Orthodox Church, married, and Fr. John was soon ordained to serve the community of St. Elias in La Crosse, Wisconsin.

A hiatus from pastoral service took this young couple to England for some years, where Fr. John was proud to call Metropolitan Anthony Bloom a mentor and St. Sophrony his spiritual father. Returning to the United States, he and Prifteresha Dianne put down roots in Massachusetts, establishing together a successful psychology and counseling practice which aided and comforted many, steering them through this life’s turbulence and strife.

Introduced to the Albanian Orthodox Archdiocese initially as a fill-in priest, Fr. John and Prifteresha Dianne recognized swiftly that this temporary service at St. John the Baptist in South Boston could be so much more. And for the next thirty-three years, it was. In 1980, Fr. John requested and received release from the Patriarchate of Antioch and became the pastor of St. John’s where he was a beloved father of the community, weaving together life-long members, new immigrants, Albanians, converts, and all those who sought a shared family of faith.

Tragically, the parish was decimated by fire in 2013, and he then undertook yet another challenge of helping his people grieve, hope, plan and, ultimately, integrate into the archdiocesan cathedral of St. George and other local Orthodox parishes. He remained attached to St. George Albanian Orthodox Cathedral, proudly and fiercely beloved as its honorary dean, until his falling asleep.

May Fr. John, friend of the lonely, father to many, a counselor and compassionate guide to those seeking Christ’s holy things, rest with the just, and may his memory be eternal! I përjetshëm kujtimi!

A lover of all God’s bounty and all of God’s creatures, Fr. John will be best honored by donations made in his memory to local food banks and animal shelters, that care for others may continue. His family and friends request that you exercise your generosity in these ways rather than with flowers.

Services and viewing will take place at St. Mary’s Assumption Albanian Orthodox Church, located at 535 Salisbury St, Worcester, MA 01609. The Funeral Service for a Priest will begin at 2:00 PM on Thursday June 6, followed by visitation until 5:00 PM. On the next morning, Friday June 7, the Divine Liturgy will be served at 10:00 AM, followed by the procession to the cemetery. For those unable to attend in person, the parish will LIVE STREAM both services at the following links:

Thursday June 6 at 2:00 PM Funeral for a Priest

Friday June 7 at 10:00 AM Divine Liturgy