Archives for September 2024

SKANDAL PËR PARLAMENTIN, TURP PËR SHTETIN SHQIPTAR

September 13, 2024 by s p

Sokol Paja/

Parlamenti i Shqipërisë cënoi rëndë kushtetutën dhe ligjshmërinë. Mos zbatimi i vendimit të Gjykatës Kushtetuese për çështjen “Xhaçka” shënoi një ditë e zezë për demokracinë, natë të turpshme dhe skandaloze për Parlamentin e Shqipërisë, kushtrim për shtetin e së drejtës, alarm për institucionet e pavarurua, shkërmoqje e reformës në drejtësi, neveri për katandisjen e institucioneve kushtetuese, një marrëzi, një çmenduri sesi Parlamenti në shkelje të ligjit rrëzon Gjykatën më të lartë të vendit. Një kapje flagrante e shtetit dhe institucioneve prej parlamentarëve socialistë. Mbrëmë ra shteti, ra Republika, ra kushtetushmëria, ra drejtësia. Një Parlament që sot duhej të ishte në ndjekje penale për shkelje e thyerje të rëndë të ligjit. Pushteti shtetëror cënoi rëndë Kushtetutën e Republikës së Shqipërisë. Pushteti shtetëror shkatërroi rendin juridik të shtetit shqiptar. Nuk ka asnjë vend në botë ku të vihen në pikëpyetje vendimet e Gjykatës Kushtetuese, vetëm në Shqipërinë e marrë peng nga rilandasit neokomunistë që shkatërrojnë e vjedhin Shqipërinë prej 11 vitesh.

Kryetarja e Gjyatës Kushtetuese Holta Zaçaj ka deklaruar në media kohë më parë se: “askush nuk mund të vendosë të mos ekzekutojë vendimin e Gjykatës Kushtetuese. Fuqia e vendimeve të saj është e barabartë me fuqinë e ligjit. Të mos zbatosh vendimin e Gjykatës Kushtetuese, do të thotë të mos zbatosh Kushtetutën dhe ligjin”.

Pas këtij akti skandaloz të Parlamentit të Shqipërisë duhet të reagojnë të alarmuara Ambasadat e vendeve perëndimore të akredituara në Tiranë. Ky akt duhet të dënohet nga bota perëndimore, pasi është një hap i madh drejtë diktaturës, drejtë rrënimit përfundimtar të parimeve kushtetuese të një shteti demokratik.

Vendimet e Gjykatës Kushtetuese janë vetëm për zbatim, as për negociim as për interpretim, ajo që thotë drejtësia është ligj. Pushteti shtetëror i Edi Ramës gjendet në ligjshmëri të thellë. Anarki kushtetuese. Sistemi shtetëror parlametar(qeveritar) nuk respekton dhe shkel haptas për të tretën here rendin juridik. Parlamenti i Shqipërisë nuk respekton rendin juridik por rendin politik të partisë në pushtet. Parlamenti dhe qeveria nuk pyesin për gjykata e drejtësi edhe kur bëhet fjalë për Gjykatën Kushtetuese, gjykatën më të rëndësishme në një shtet demokratik. Gjykata kushtetuese ka si parim që të ketë rol ekuilibrues për mbrojtjen e sistemit të ndarjes dhe kontrollit të ndërsjellë të pushteteve, parime e vendime që socialistët që keqqeverisin Shqipërinë prej 11 vitesh, i shkelin, i përdhosin, i groposin. Turp dhe neveri…

Një vizitë e paharruar në Kosovë…

September 13, 2024 by s p

Gjatë një vizite e pritje të përzemërta e vëllazërore të realizuar në Kosovë më 11 shtator 2024, kryetari i VATRA dega Toronto z. Tonin Sufaj, u prit në takim nga kryetari i Komunës së Albanikut (Leposaviçit), z. Lulzim Hetemi. Kryetari Sufaj, i shoqëruar nga Prof. Dr. Pajazit Hajzeri, profesor në UBT, Kolonel Nexhat Dedia, Sejdi Shkupolli afarist biznesmen nga Montreali dhe Pashko Gjokaj asambleist në Kuvendin Komunal Tuz, zhvilluan një vizitë në komunën më veriore të Kosovës Albanik (Leposaviç) ku u priten në një takim të ngrohtë nga kryetari z. Lulzim Hetemi.

Më pas kryetari Sufaj, vizitoi varrezat dhe kullat e Jasharajve në Prekaz. Në këtë rast Sufaj vizitoi edhe memorialin Heroinat në Prishtinë kushtuar grave dhe vajzave të dhunuara gjatë Luftës në Kosovë.

Si përfaqësues i Vatrës në Toronto z.Sufaj u prit edhe në odën e kolonel Nexhat Dedis, nga ku dha edhe një mesazh, se tradita shqiptare do ruhet dhe kultivohet brez pas brezi ashtu si e ruajtëm deri tani. Mirënjohje luftëtarëve, çlirimtare, dëshmorëve e heronjve të Kosovës.

Mitrush Kuteli, shkrimtari i shquar me origjinë nga Arta

September 13, 2024 by s p

Arben Iliazi/

117 vjet më parë, më 13 shtator 1907, lindi Mitrush Kuteli, pseudonimi letrar i Dhimitër Paskos. Kuteli është në të vërtetë një gjeni i letrave, një nga patriarkët e letërsisë shqipe, ndër shkrimtarët më origjinalë, që kaloi nëpër të gjithë purgatorët e regjimit komunist, i dënuar si “Armik i Popullit” dhe me mospërfillje, duke hequr vuajtje të shumta shpirtërore.

“Nëse merren në shqyrtim të gjitha fazat e jetës së tij (mërgimi i gjatë kryekreje në Rumani, kthimi në atdhe, koha e luftës dhe heshtja e gjatë deri në vdekje) kemi përshtypjen se prozatori i shkëlqyeshëm pat jo vetëm dy emra, por edhe dy jetë”, ka thënë Martin Camaj.

Prozator i shkëlqyer, poet e folklorist, publicist, e kritik letrar, përkthyes i majave të letërsisë botërore, njëherësh edhe studiues dhe financier me kontribute të mëdha për ngritjen e Bankës së Shqipërisë dhe zhvillimin e monedhës kombëtare, Kuteli i la që në të gjallë kulturës dhe mendimit shqiptar dhjetra botime letrare, si dhe 16 libra e broshura kryesisht për ekonominë e financën, por gjithashtu botime folklorike dhe polemika. Ai ka lënë edhe artikuj të shumtë në këto fusha dhe përkthime me vlerë nga rusishtja, rumanishtja, frëngjishtja dhe italishtja.

Mitrush Kuteli ishte mjeshtër i realizimit magjik, por edhe i realizmit grotesk. Veprat e tij rrëfejnë aftësinë e tij gjeniale për të kapur thelbin shqiptarisë. Kuteli krijoi personazhe tipikë në mjedisin tipik shqiptar. Ai diti të kuptojë thellë marrëdhëniet reale mes njerëzve. Po ashtu solli realitete që përsëriten, për të parë te e shkuara fytyrën e vet si në pasqyrë. Bota e ritreguar nga Kuteli është një botë tipike shqiptare, me heronj të virtytshëm, me akte të larta njerëzore, me atmosferën epike e fllade lirike, me nota tragjike e komike.

Disa studies e kanë mbiquajtur Kutelin “Babain e tregimit realist shqiptar”, pasi ai këputi vjegat që e mbanin letërsinë të lidhur me traditën e bejtexhinjve të pasmesjetës, duke e nxjerrë letërsinë nga ajo gjëndje miturie.

“E madhe është gjëma e mëkatit” është kryevepra e kryeveprave të tij. Ndërsa “Tregime të Moçme Shqiptar” përbën një libër klasik të të gjitha kohërave. Jo vetëm nga ngjarja dhe filozofia e madhe që mbart ajo, por edhe nga mënyra e të rrëfyerit si askush tjetër apo, figurat artistike e fantastike, stili i të treguarit e gjithçka të përsosur. Përmes atmosferës sociale që solli në veprat e tij, Kuteli vendosi ta përcillte ndarjen nga Mesjeta duke qeshur e duke e përqeshur, me stilin grotesk, siç e patën bërë edhe shkrimtarët e adhuruar prej tij: Rableja dhe Gogoli.

Kuteli ishte një magjistar i vërtetë i fjalës shqipe, duke na dhënë modele të mrekullueshme stilistike, që përbëjnë një shkollë të vërtetë të gjuhës letrare shqipe. Veprat e Mitrush Kutelit përbëjnë një pjesë mjaft të rëndësishme të letërsisë shqiptare, një frymëzim për një numër të madh veprash të tjera letrare që pasuan përgjatë dekadave. Nuk kam ndërmend të bëj një paraqitje të detajuar të përmbajtjes së veprave të tij. Këtë më mirë e kanë bërë dhe do të vazhdojnë ta bëjnë studiuesit e letërsisë.

***

Në biografitë që janë shkruajtur për Mitrush Kutelin thuhet se lindi në Pogradec më 13 shtator 1907, në qytetin liqenor ku mori dhe mësimet e para i mori, ndërsa studimet e mesme i kreu në Selanik, në Shkollën Tregtare rumune (1921-1928); U diplomua në Bukuresht, më 1931 dhe më 1934 mori doktoratën në shkencat bankare dhe monetare, me vlerësimin më të lartë. Në Rumani ka qenë funksionar në Ministrinë e Financave; drejtor i Bankës Nacionale të Rumanisë dhe i Bankës së Çernëucit. Arriti të kthehet në Shqipëri në shtator të vitit 1942, dy javë pasi kishte ndërruar jetë nëna e tij. Punoi pranë shoqërisë SASTEB, e pas shtatorit 1943 punoi këshilltar për çështje të monedhës pranë Bankës Kombëtare të Shqipërisë. U largua nga Banka në tetor të vitit 1944, pasi kundërshtoi planet gjermane për të nxjerrë një monedhë të re që do të varfëronte Shqipërinë.

Pas janarit 1945, si drejtor i Drejtorisë Qendrore të Bankës së Shtetit Shqiptar, kontribuoi për rimëkëmbjen e financave shqiptare; dha dorëheqjen në gusht 1946, pasi nuk u pajtua me vendimin e shtetit të atëhershëm për kursin e këmbimit lek/dinar jugosllav që dëmtonte ekonominë e vendit.

Në maj 1947 Kutelin e arrestuan; e dënuan me pesë vjet heqje lirie, pa asnjë akuzë konkrete, as si ekonomist, as si letrar dhe e dërguan në kampin-burg të Vloçishtit. U lirua “me falje” në prill 1949. Pas këtij viti Kuteli punoi si përkthyes pranë Shtëpisë Botuese ‘Naim Frashëri”, dhe për një kohë të gjatë iu hoq e drejta e botimit. Letërsisë i kushtoi kohën që i mbetej nga puna e normuar e përkthimit. U nda nga jeta nga një infarkt më 4 maj 1967.

Askush nuk e shpjegon dot faktin pse dosja e akuzës kundër tij është zhdukur dhe nuk gjendet as sot e kësaj dite.

Po ashtu në biografitë e tij shkruhet rëndom se familja e tij është me rrënjë nga qyteti i Artës, Çamëri, pa dhënë shpjegime të mëtejshme. A qëndron ky pohim? Po, është e vërtetë, Mitrush Kuteli është bir i Artës ose Gjirit të Ambrakisë, që i ka rrënjët qysh në lashtësi. Bir i kësaj treve me të kaluar të lavdishme. Qyteti i Artës (ose Nartës) njihet si një nga qytetet më të famshme shqiptare në histori. U bë realisht i famshëm në shekullin 13-14, kur ishte në zotërimin e princit shqiptar Pjetër Llosha. Ky më tej u bashkua me kryezotin çam princin Gjin Bua Shpata, i cili themeloi Despotatin e Artës, një nga formacionet shtetërore më të famshme shqiptare ne histori. Në shekullin XV Arta nxori një kolos të letrave, dijetar Mihal Artiotin, shenjtor i ndritur dhe dhe humanist i madh. Edhe sot Arta e ruan karakterin e vet shqiptar. Origjinën nga Arta të Familjes Pasko ma ka pohuar dikur, në një bisedë të lirë kolegësh, e bija e Mitrushit, gazetarja Atalanta Pasko, një zonjë me mjaft integritet njerëzor dhe profesional, e cila ka ndërruar jetë në vitin 2022. Kisha pak kohë që kisha mbrojtur diplomën me një studim mbi këngët popullore çame dhe ndikimin e tyre në krijimtarinë letrare të autorëve shqiptarë. Babai ishte me origjinë çame nga Arta, më pohoi me gojën e saj e bija e shkrimtarit. Dhe, si për t’i dhënë alibi shkencore rastit, më përmendi disa shprehje të nëndialektit çam, që Kuteli ka përdorur në veprat e tij. Te “Vjeshta e Xheladin Beut: “Burrë dërdëng”, “Xheladin Beu kish në dorë bukën e kopaçen” “ oda e madhe e konakut”, “i kish rënë leshi i kokës”, “kish hedhur oftikanë” etj. Te “Havadan më havadan:“ulku nuk e ha ulkun”!

Znj. Atalanta më shpjegoi si si tradita popullore çame kishte ndikur në krijimtarinë e Kutelit. Për shembull te libri “Në një cep të Ilirisë së Poshtme” përfshihen tregime me frymëzim nga lashtësia iliro -thesprote. Në disa tregime flitet me dashuri për Camërinë.

Po ashtu miku im, shkrimtari i njohur Enver Kushi, ruan në arkivin e tij personal një letër (shkruar me makinë shkrimi) të Pandeli Paskos, djalit të Dhimitër Paskos (Mitrush Kutelit), që i drejtohej Abaz Dojakës në vitin 1991nga Saragoza e Spanjës , pas krijimit të Shoqatës“Çamëria”, kur Dojaka ishte zgjedhur kryetar i kësaj shoqate. Në këtë letër Pandeli Pasko, pasardhës i denjë i Kutelëve, krenohet me rrënjët nga brigjet plot dritë të Artës.

Saragozë, 28.03.1991

Doc. Abaz Dojaka

Nismëtar i Shoqërisë “Çamëria”

I nderuar docent,

Lexova me gëzim intervistën tuaj në gazetën “Republika”. Me gëzim dhe me një farë drithërimi, sepse me gjithëse lindur në Tiranë, prej prindrish lindur në Pogradec e në Korçë, i ndjej rrënjët e mia në tokën çame, në Artë, nga ku të parët tanë, si shumë shqiptarë, u shpërngulën për ti shpëtuar shtypjes të atij qeni Ali Pasha.

Jam i sigurtë, se një ditë atje në Artë, do të gjenden dokumente me interes për familjen tonë Kuteli, për breza e breza priftinjsh e detarësh. Sot jemi të shpërndarë në Tiranë, Pogradec e Durrës.

Vitin e kaluar kreva një specializim në Francë, në INRA të Avinjonit, ku më vështruan me kuriozitetin e shqiptarit të parë që shihnin. Kohë më kohë më flisnin me admirim për profesorin turk Qazim Abak, i cili kishte kryer studime me interes e sot është nga më të njohurit në rrethet bujqësore turke. Aty kishin kaluar edhe studiusë të tjerë, po mua për Qazimin më flisnin.

Fati më solli të takoi Prof. Abakun nga Universiteti i Adanasë. Pasi shkëmbyemë përshëndetjet e njohjes Qazimi më drejtohet: “Si i thonë shqip feu – a i thonë zjarr? Po pain – a i thonë bukë? Mbeta i habitur, po Qazimi vazhdoi: “ Mos u habit. Jam gjysmë turk, gjysmë shqiptar. Shqiptar nga kjo pjesa këtu (dhe më tregoi anën e zemrës). Këto fjalë mi ka mësuar gjyshja nga Çamëria”. Me Qazimin u përqafuam shqiptarçe, kurse miqve francezë u thashë se nuk kam nderin të jem shqiptar i parë në Montjavet, sepse i pari kish qënë Prof. Qazim Abak.

Megjithse kanë kaluar disa breza, motrat e babajt dhe xhaxhi Pasko(Pasko Milo Pasko) vazhdimisht na tregonin për mjergullën e origjinës të fisit tonë. Ndjenjën e afërsisë me këtë vend origjinë ma kanë shtuar edhe ato pjesë të tregimeve të babajt (Mitrush Kuteli), ku flitet me dashuri e dhimshuri për Çamërinë. Për këtë dëshmon edhe nxitja që jepte dikur babaj Fatos Rapajt, mbledhësit atdhetar të folklorit çam.

Në përfundim, pranoni, Profesor kërkesën time për t’u pranuar antar i Shoqërisë “ÇAMËRIA”.

Me respekt

Pandeli Pasko

Në të vërtetë shkrimtarët e mëdhenj i kalojnë jo vetëm përmasat krahinore dhe të origjinës, por edhe përmasat kombëtare. Pra nuk i përkasin as vendit nga vijnë, as gjuhës, as racës së vet. Shkrimtarë si Mitrush Kuteli nuk mund të mbyllen në përkatësinë e tyre, pasi u shndërrohen në frymë kombëtare, në specie të pajisura me karakter të trashëgueshëm, të përhershëm dhe të pashlyeshëm. Vepra e Mitrush Kuteli padyshim është një burim krenarie kombëtare. Ajo nuk vjetërohet kurrë. Të paktë janë shkrimtarët shqiptarë që nuk vjetërohen kurrë. Ata mbeten të tillë se u bënë zëdhënës të kohës së tyre. Sot kur shohim se si barbaria ka pushtuar kulturën, letërsinë dhe artin duhet të ruajmë dhe të mbrojmë autorët tanë të shquar dhe veprat e traditës.

Vepra e shkrimtarëve si Mitrush Kuteli nuk mund të katandiset në stoli kallpe. Ajo i flet kohës në çdo kohë…

Mitrush Kuteli me familjen

DISA NGA VEPRAT E MITRUSH KUTELIT

“Rrjedhin lumenjtë”

“Vjeshta e Xheladin Beut”

“Lasgush Poradeci” (1937)

“Net shqiptare” (1938)

“Pylli i gështenjave” (1958)

“Ago Jakupi e të tjera rrëfime” (1943)

“Sulm e lotë” (1943)

“Shënime letrare” (1944)

“Havadan më havadan” (1944)

“Kapllan aga i Shaban Shpatës” (1944)

“Dashuria e berberit Artan” (1946)

“Xinxifilua” (1962)

“Tregime të moçme shqiptare” (1965)

“Tregime të zgjedhura” (1972)

“Baltë nga kjo tokë” (1973)

“Në një cep të Ilirisë së poshtme” (1983)

“Këngë e britma nga qyteti i djegur”

“E madhe është gjëma e mëkatit”

See insights and ads

Create Ad

Comment

T’U RRIT’ NDERA, O ÇUN MULA

September 13, 2024 by s p

Nga Ramazan Çeka/

16-gushti do të mbetet një ditë historike për Kullën e Bajraktarit të Hotit dhe për Malësinë e Madhe, ku lindën dhe u rritën trima që nuk kursyen asgjë për të mbrojtur trojet shqiptare.

Kulla e Bajraktarit të Hotit, e njohur edhe si Kulla e Çun Mulës, ka kaluar shumë rrëbeshe e furtuna historike që në ndërtimin e saj, për të ardhur në një ditë si sot, me dt.16 gusht 2024 dhe për t’u ringritur me krenari në themelet e saj e për të treguar se historia dhe bijtë e Malësisë e mbajnë të gjallë si një dëshmi heroike për brezat e ardhshëm.

Kulla e Bajraktarit të Hotit, ndërtuar rreth 300 vjet më parë si një kala madhështore, qëndroj e paepur, pavarësisht përpjekjeve për ta injoruar historinë e saj dhe pati gjithmonë pranë trashëgimtarët që kurrë nuk e harruan historinë, por u rikthyen një ditë për ta ringjallur atë.

Kulla u dogj tre herë nga osmanët, serbo-malazezët, u sekustrua për gati 40 vjet nga rregjimi totalitar komunist, por qëndroi sfidante ndaj çdo pushtuesi dhe uzurpatori, dhe sot është kthyer në muze historik për gjithë Malësinë e Madhe dhe Kombin Shqiptar, duke e ruajtur misionin e saj fisnik, si Kulla e qëndresës, kuvendit dhe e bashkimit.

Një ndër ata është edhe z. Arian Bajraktari, stërnip i të parëve të kësaj kulle, i cili është inisiatori i restaurimit të këtij monumenti të pavdekshëm të Malësisë së Madhe, të ideuar prej disa vitesh në një përpjekje titanike me familjen, bashkëpunëtorët e bashkëmalësorët e tij të palodhur, në këtë maratonë kontaktesh dhe konkretizimi, i cili ndan jeten e tij mes dy shtetesh: Belgjikës dhe Shqipërisë.

Z. Arian Bajraktari është drejtor i Shkollës Shqipe “Faik Konica” në Namur. Ai është organizator simpoziumesh dhe konferencash shkencore të përvitshme në Belgjikë e së shpejti edhe në Shqipëri, Kryetar i Shoqatës “Kulla e Bajraktarit të Hotit”, që mundësoi mbarëvajtjen në tërësi të proçesit. Ai është mjaft i angazhuar në jetën shoqërore në Malësi dhe është i vlerësuar me titullin “Qytetar Nderi” i Malësisë së Madhe.

Këtë detyrë madhështore dhe të vështirë ai e mori përsipër në krye të një grupi pasardhësish të kësaj familjeje. Ai këtë e shpreh me shumë krenari e dashuri në fjalën hapëse të ceremonisë, që do të mbetet madhështore në historinë, jo vetëm të Hotit, jo vetëm të Malësisë, por në historinë e Shqipërisë.

Të flasësh për dinastinë e Bajraktarëve të Hotit dhe kontributet e tyre ndër shekuj, ndoshta do të duheshin netë të gjata dimri të Malësisë, por dhe hulumtimet e studimet që janë bërë, për të cilat foli mjaft bukur, veprimtari, patrioti dhe bashkëmalësori, prof. Lukë Junçaj.

Në emër të bashkëpunëtorëve pjesëmarrës në realizimin e këtij projekti, përshëndeti familjen dhe gjithë ata që kontribuan në ringritjen e Kullës së Çun Mulës, biznesmeni dhe humanisti i njohur i Malësisë, Gjokë Martin Noni Junçaj.

Për restaurimin e këtij objekti me vlera të mëdha historike e etnografike, natyrisht që duhej një fond i konsiderueshëm monetar, të cilin do ta merrnin përsipër që nga trojet e Malësisë së Madhe, deri në “Malësinë” që ky komunitet ka krijuar në tokën amerikane.

Ky aksion kulturor gjeti mbështetjen masive nga të gjithë bashkëmalësorët tanë në dy anët e kufirit shqiptar, por dhe në Michigan, Nju Jork, Kanada dhe në mbarë Europën, ndaj ne sot përulemi me shumë respekt përpara secilit që mundësoi këtë realizim historik.

Me këtë mision, një komision i vogël i përbërë nga Luigj Dushaj, Maliq Çunmula, Mark Lucgjonaj dhe Arian Bajraktari, në emër të familjes dhe Shoqatës “Kulla e Bajraktarit” të Hotit, trokitën në dyert e bashkëmalësorëve tanë në SHBA.

Malësorët me banim në Michigan, ishin të parët që pritën ngrohtësisht organizatorët dhe mbështetën këtë projekt të madh kulturor e historik.

Shoqata Atdhetare “Malësia e Madhe” në Michigan, me kryetar z. Ndrekë Gjolaj, “Jehona e Malësisë” me kryetar z. Vilson Sinishtaj dhe më pas Agron Dedivanaj, Fondi humanitar “Rapsha”, Lindon Lajçaj dhe Anton Marku Junçaj, si dhe aktivistët: Gjokë Martin Noni Junçaj, Gjok Nikollë Preka, Gjok Junçaj, Gjergj Marku Junçaj, Peti Camaj e shumë të tjerë, i dhanë mbështetje të jashtëzakonshme këtij projekti.

Edhe Shoqata “Malësia e Madhe” në Nju Jork me Kryetar Shaqo Gjokaj dhe Senad Lulanaj, me aktivistët Mark Gjoku Ulaj, Kola Cacaj, Ilir Çunmulaj, Nikollë Junçaj, Leonardo Berisha, Kiko Çelaj, etj., vetëm pak ditë më pas, organizoi një supër mbrëmje për grumbullim fondesh, që për nga entuziazmi dhe prezenca kaluan çdo parashikim. Të tjera Shoqata, si Hoti i Kujit, me përfaqësues Imer Hoti, Fondi Humanitar Trieshi, si dhe Federata Pan Shqiptare “Vatra”, me Dr. Pashko Camaj, kontribuan dhe mbeshtetën nismën sipas mundësive.

Në emër të këtij komuniteti entuziast e patriot, përshëndeti eventin një ikonë e gjallë e burrnisë, simbol i malësorit patriot dhe besnik, që vjen nga familja me shumë emër e Bajraktarit të Kojes, Zoti Mark Gjoku Ulaj.

Për realizimin e këtij projekti duhej dora e një inisiatori dhe organizatori. E kush më mirë se z. Ndrekë Gjolaj, Kryetar i Shoqatës Atdhetare “Malësia” në Michigan, mund ta kryente këtë mision kaq të vështirë e fisnik, mbështetur nga Shoqata “Jehona e Malësisë” me z.Agron Dedivanaj.

Emrat e tyre u shfaqën me titra në ekranin e madh të skenës dhe lista fillonte me Gjergj Mark Junçaj, Gjokë Martin Junçaj, Gjokë Nikollë Lulaj, Familja Gjekë Gjoni Nikprelaj, Emina Çunmulaj e Semi Nazarian, Mark Gjoku me vëllezër, Pashko Martin Dedvukaj me familje, Martin e Rrok Noshi Junçaj, Kujtim Tom Lulaj, Peti Gjeto Camaj, Sokol Vushaj, kjo listë e gjatë shkon, mbi 445 emra, që janë të skanuar perjetësisht në hyrje të Kullës Muze.

Ju dhuruat 440 mijë dollar amerikanë, të gjithë së bashku 440 mijë falenderime, ishte fjala falenderuese e z. Arian Bajraktari.

Kjo ngjarje e shënuar do të skalitet në memorjen e Malësisë, ashtu siç skaliten ngjarjet e shënuara historike në memorjen e një Kombi.

Ceremonia e prerjes së shiritit ishte madhështore dhe arriti kulmin në momentin kur pjesmarrësit në këtë festë, personalitetet e ftuar, u afruan pranë derës kryesore të Kullës, për të kryer ritualin e prerjes së shiritit, detyrë e cila u ishte ngarkuar përfaqsuesëve të Shtatë Bajrakëve të Malësisë.

Shtatë copëza të vogla të këtij shiriti, janë shtatë flamuj të vegjël në Shtatë Bajrakë të Mëdhenj.

Në këtë moment kulmor që do të mbetet i fiksuar në foto e video ishin të pranishëm Kryetari i Bashkisë “Malësia e Madhe” Tonin Marinaj, deputeti i zonës Paulin Sterkaj, kryetari i Komunës së Tuzit (Mali i Zi), Lindon Gjelaj, Rozeta Hajdari, Ministre e Industrisë, Ndërmarrësisë dhe Tregtisë së Republikës së Kosovës, përfaqësues të Komuniteteve Fetare, deputetë dhe diplomatë nga Shqipëria, Kosova e Mali i Zi, përfaqësues të Shoqatave Kulturore në SHBA e Malësia e Madhe, si dhe Akademikë, historianë e studiues nga të gjitha trojet shqiptare.

Në këtë tribunë nderi një vend të veçantë ka edhe arkitekti i mirënjohur Zef Çuni, me përvojë të gjatë profesionale, veçanërisht në fushën e monumenteve të kulturës, i cili me aftësitë e tij, ringriti dhe ringjalli edhe një herë një objekt të tillë historik të njohur si “Kulla e Çun Mulës”. Vlen për tu përmendur serioziteti, përkushtimi, dhe korrektesa e firmës “Curri” me President z. Faik Curri, të cilët mundësuan me profesionalizëm realizimin e rinovimit të këtij objekti madhështor për nga historia në një kohë rekord.

Për zbulimin e pllakës përkujtimore të vendosur në këta mure shekullore të kësaj Kulle, ku shkruhet: Kulla e Bajraktarëve të Hotit, Muzeu “Malësia e Madhe”, nderin e pati Kryetari i Bashkisë z. Tonin Marinaj, i cili shumë i emocionuar falenderoi të gjithë ata që kanë dhënë kontribut në restaurimin e kësaj Kulle shekullore, që tashmë është kthyer në një Muze dhe që do të presë çdo ditë vizitorë nga të gjitha trojet shqiptare, deri në Diasporë.

Një koncert madhështor e përcolli këtë ceremoni madhështore dhe ky koncert u bë edhe më madhështor, falë profesionalizmit të moderatorëve Linda Kavaja, Helena Lekaj dhe Lorenc Smajlaj.

Artistë të mëdhenjë të fjalës dhe muzikës, këngëtarë e rapsodë, grupe e Shoqata Artistike nga të gjitha trevat shqiptare, deri në Amerikë, shpalosen para pjesmarrësve talentin dhe repertorin e tyre për rreth 6 orë, duke performuar para një auditori që në oborrin e Kullës ngjasonte si një amfiteatër gjigand me mbi 3 mijë pjesëmarrës, ku natyrisht veçohet performanca e aktorit të famshëm Çun Lajçi dhe “Mjeshtri i Madh” Nikollë Nikprelaj.

Shtator 2024

KËSHILLTARJA E PRESIDENTES SË KOSOVËS DONIKA KADAJ BUJUPI VIZITOI VATRËN

September 12, 2024 by s p

Sokol Paja/

New York, 12 shtator – Këshilltarja e Presidentes së Republikës së Kosovës dhe 5 herë deputete e Parlamentit të Kosovës znj.Donika Kadaj Bujupi e shoqëruar nga diplomati Fatmir Zajmi zhvilluan një vizitë zyrtare në Federatën Pan-Shqiptare të Amerikës Vatra. Ata u pritën nga sekretari i Vatrës Dr. Pashko Camaj, editori i gazetës Dielli, vatrani historik Marjan Cubi dhe anëtari i kryesisë së Vatrës Ilir Cubi. Vatra e përgëzoi delegacionin e Kosovës për prezantimin e shkëlqyer, punën e mirë, reformat dhe progresin e institucioneve në Kosovë. Vatra siguroi se mbështetja dhe lobimi i Vatrës e gazetës Dielli sidomos për çështjen e Kosovës në veçanti do të vazhdojë fuqishëm në institucionet e shtetit amerikan. Delegacioni i Kosovës ekspozoi rrezikun e shtuar me të cilin përballet Kosova prej regjimit serb, situatën e sigurisë në veri të Kosovës, bisedimet dhe shprehën mirënjohje për Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Delegacioni i Kosovës gjithashtu falënderuan Vatrën e gazetën Dielli për punën kombëtare dhe komunitare dhe në veçanti mërgatën shqiptaro-amerikane për gjithçka i kanë dhënë kombit shqiptar e Kosovës në veçanti në çdo fazë të zhvillimit e sfidat me të cilat përballet shteti i Kosovës.