Nga Gëzim Llojdia/
1.“Në kohët romake,shkruan në një studim Carlo De Mitri, Departamenti i Trashëgimisë Kulturore, Universiteti i Salentos, porti i Brindizit, duket se ishte vendi kryesor i zbritjes, në Adriatikun jugor, i mallrave që lëviznin nga Egjeu dhe Evropa Lindore dhe dhe ndoshta ajo ka mbajtur një marrëdhënie të drejtpërdrejtë me qendrat e prodhimit të këtyre objekteve, të tilla si Korfuzit dhe nga brigjet e ‘Shqipërisë së sotme .
2.“Gjiri i Porto Palermo, thuhet në studimin e botuar për projektin Libruna nga G. Volpe, G. Disantarosa, D. Leone, M. Turchiano,( Porti, approdi e itinerari dell’Albania meridionale tra Antichità e Medioevo: il progetto Liburna, in Ricerche Archeologiche in Albania).Gjiri i natyrshëm i Porto Palermos ,gjendur në territorrin e Borshit,disa km larg Sarandës, i pozicionuar veri-perëndim nga një gjuhë toke që është vepruese në det, ndërsa në juglindje është e mbyllur nga një kep i vogël. Në shtrirje të bregdetit qendror shtrihet një ishull të vogël i zgjedhur nga Ali Pasha një anëtar i një klani të fuqishëm familjar nga Tepelenë, për ndërtimin e kështjellës së tij, në fillim të shekullit të nëntëmbëdhjetë.
(Himarë e lashtë), është e ndarë nga qyteti i lashtë, porti i Orikos(Orikumi i sotëm)
në Gjirin e Vlorës, me masivin Acroceraunio, pra jo shumë larg në vijë të drejtë, por të lidhura me tokën dhe kalimi kryhet nga mali Llogora.
(Panormos, fjalë për fjalë thotë ‘port i sigurt’) një nga zonat e portit të Gjirit të Vlorës,
përgjatë bregut juglindor të vargmalit të Karaburunit, me rëndësi të drejtpërdrejtë për Orikon dhe Porto Palermon. Dëshmitë e Straboni dhe Ptolemeu të sigurojë një përfaqësim të njohur gjiu, së cilës konfiguracion në mënyrë të përkryer. Sipas gjeografit Panormos, qendra e malit Cerauni, ështe në rrugën që çon në Gjirin e Korinthit dhe Ambracia, dhe distanca ishte vetëm disa stade dhe ai ishte i lidhur me Orikos prej të cilave vecohet porti. Sqarimi strabonian shfaqet në vetvete kontradiktore,për gjirin e Porto Palermos, në fakt, të vendosura në detin Jon, në jug të qytetit ku në çdo rast, burimi do të demonstrojë rëndësinë e Panormos, i cili duhet të lejojë më lehtë të arrijnë në Corcyra dhe drejt destinacioneve juglindore, duke shmangur të lundrojnë nëpër kepin e Acroceraunio, ndërsa porti i Orikos mbahte i sigurt për rrugët në veri.
Zona, që ka dhënë kryesisht rezultate me interes arkeologjik ndodhet menjëherë në veri të ishullit. Prania e rrënojave në zonën duket shumë e mundshme .Duke pasur parasysh natyrën,deti i karakterizuar nga një shpat i pjerrët në drejtim të qendrës së gjirit,ku thellësia tejkalon shumë metra, (rrënojat)ato janë lokalizuar në thellësi të mëdha. Sipas këtij studimi tregues është fakti se :ajo tregon mungesën e porteve të lidhura me portet e tjerë apo dërgesave,gjë që çoi në zbulimin e gjetjeve të shumta qeramike, kryesisht kontejnerëve të transportit, relevante për disa rrënojave ose shkarkimin e anijeve.
Port i Porto Palermos sipas këtij studimi ka shërbyer ose mund të kete shërbyer për të siguruar strehim apo të lejojë sulmet e castit gjatë rrugëve të kabotazhit, si dhe materialeve të mbuluara , është konfirmuar nga dy kutit e ankorave të periudhës romake, një nga të cilat është lënë në fund, e mbërthyer në mes të shkëmbinjve, ndoshta shkaku i braktisjes në këtë gji në kohët e lashta, dhe tjetri me dy kuti drejtkëndëshe.
Mbledhja e dokumentacionit arkeologjik, pra, dëshmon një port të lirë të Porto Palermos mbi një mijë vjet të historisë së kërkimit duhet të ketë qenë kryesor, por jo i vetmi, porti, futur në një sistem i integruar i aeroporteve natyrore të mesme-të vogla ndonjë prej të cilave nga prirje masën detare dhe kultin e (Grama), e cila,është vendosur përgjatë një bregdeti të thyer,në një prej maleve Ceraunian, pra port i madh i vendbanimeve, pas Butrintit dhe Onchesmos në jug, dhe para Orikos dhe Aulonës në veri, si vend i sigurt i udhëve bregdetare.Ky ëishte porti i lirë i Porto Palermos.
3.Për Triportin ,autorët thonë se vendi i Triportit (Kepi i Triportit) është vendosur në një kodër të ulët shkëmbore, që dominon me një majë veriore të gjirit të Vlorës dhe një në zonën e lagunës(Laguna Narte), kufizohet në jugperëndim nga një pengesë e përbërë një kep shkëmbore, shtrihet kështu pra në det të hapur. Të dhënat historike si dhe hetimet arkeologjike të lejojë për rindërtimin e morfologjinë e vendit , me një kthesë shkëmbore, por tani e zhytur plotësisht, shumë më tepër se disa metra, në mënyrë që të krijojë një port natyral të bankinave. Sondazhet e para sikurse ato ,që e pasuan në vitet e njëzet të shekullit XX atë-jo,është kur L.M Ugolini ka shënuar një “terren të ndoturë me fragmente, fillimin e një muri ndërtuar me blloqe paralelepipedi, dhe “rruga e shtruar ” në det.
Arkeologu italian propozoi identifikimin me Aulonën, supozimet e përbashkëta më vonë nga NG L. Hammond, i cili raportoi gjetjen e qeramikës dhe gjurmët. Sondazhet e fundit të arkeologëve shqiptarë, veçanërisht V. Bereti deri në fillim të vitevev 90 dhe N. Çeka, gjatë viteve shtatëdhjetë dhe tetëdhjetë të shekullit të kaluar, kanë zhbiruar identifikimin e një zgjidhje të fortë fortifikimi të vijës bregdetare, me një mur të madh përreth i mbyllur në një sipërfaqe prej rreth tre hektarë, pjesëmarrja e të cilit mbulon një hapësirë kohore ndërmjet shekujve II dhe VI para dhe pas Kr.
Si dhe autorët shqiptarë, pjesëmarrësit ekspeditës italiane përtej debatit kanë identifikuar përgjatë strukturave dhe heterogjeniteti i materialeve, që mbulohen gjatë zbulimin nënujore dhe tokësore,kanë shqyrtuar një sipërfaqe prej disa km ku tregojnë madhësinë e një porti të banuar e jetuar për një kohë të gjatë, të paktën nga periudha arkaike deri në kohët mesjetare. Zgjidhja do të ishte e organizuar, për këtë arsye,në një zonë të lartë të banimit, që korrespondon me kepin kodrinor të tanishëm, dhe një zonë e ulët me një profesion tregtar, i cili ishte vendosur me siguri sektori i portit, kjo e fundit gjithashtu ka gjasa të ishte pajisur me një sistem të mbrojtjes ,murature, nga bregdetit aktual, atëherë shumë e ulët e cili shtrihet në pozicionin lindje-perëndim, paralel me vijën bregdetare, poshtë për të mbyllur në kënde të drejtë një mur të dytë, të orientuara veri-jug, shkon në tokë.
Ndërtesat, fillimisht i atribuohet atij sistemit infrastruktural portuale, ata janë në fakt pjesë e mureve kufitare të qytetit të ulët, tani është zhytur pjesërisht nën ujë. Në zonën e lindore të kepit, dhe në lidhje nga kjo e fundit, dokumentuar edhe tre metra të thella në një drejtkëndësh, kufizohet nga tre mure në gurë dhe me mure me anën të paveshur si dhe një mur të katërt të hapur. Dyshohet por është e mundur, që edhe kjo ndërtesë, e cila ende nuk ka qenë funksion, gravitojnë zonën e portit, mund të ketë qenë bërë për në të tokë të thatë dhe pastaj e gëlltitur nga deti,shekuj më vonë.
Triporti mbetet shumë pak i eksploruar, ndërsa germimet në këtë zonë ka njohur kohë deri në fillim të viteve ‘90 të shekullit të kaluar.
Nënë Tereza më 4 shtator 2016 shpallet Shenjtore
Misionarja katolike shqiptare Nënë Tereza do të shpallet shenjtore më datën 4 shtator 2016.
Kjo është dita e sapozgjedhur nga Papa Françesku për të shenjtëruar figurën e misionares katolike shqiptare Gonxhe Bojaxhi, 12 vjet pas lumturimit të saj nga ana e Papa Gjon Palit II.
Selia e Shenjtë ka informuar mbi këtë ngjarje të jashtëzakonshme autoritetet më të larta të shtetit italian për garantimin e mikpritjes dhe sigurisë së besimtarëve të shumtë që do të jenë të pranishëm në sheshin e Shën Pietros, duke e konsideruar si një event planetar.
Shënjtërimi i Nënë Terezës e mbërritja në Romë e eshtrave të Papa Piut janë dy eventet më të rëndësishme gjatë 2016, vit i shpallur nga Papa Francesko si Jubileo i Jashtëakonshëm i Mëshirës që do të nis më 8 Dhjetor 2015 e do të përfundoj më 20 Nëntor 2016.
Sipas mediave italiane, bashkia e Romës ka ndërmend të vërë në dispozicion rreth 500 milionë euro, për të ndihmuar në rinovimin e infrastrukturës rrugore, si dhe blerjen e 400 autobuzëve të rinj që do të përdoren për të mikpritur turistët e shumë që mendohet se do të vijnë për ditën e shënuar, nga Shqipëria e deri nga India, ku ka shërbyer gjatë gjithë jetës me misionin e bamirësisë.
Edhe mediat indiane i kanë bërë jehonë këtij lajmi duke cituar zëdhënësin e i Kishës Syro Malabar, Paul Thelekat në Kochi, të Indisë të hënën e 18 majit.
Si kristian mezi po pres procesin e kanonizimit të Nënë Terezës. Ajo ishte nëna e miliona indianëve, sidomos e më të varfërve dhe më të paprivilegjuarve” tha Thelekat informon Agjencia e lajmeve indiane IANS.
Gjashtë vjet pas ndarjes nga jeta (19 Tetor 2003), ajo u shpall “E Lumturuar” nga Papa Gjon Pali i II-të, si simbol i ndihmës për “më të varfërit e të varfërve”, të cilëve ajo iu kushtoi jetën, një moment që i ka hapur rrugë shenjtërimit të saj.
19 Tetori është shpallur festë kombëtare nga qeveria shqiptare.
Eurovizion, “I’m alive” Elhaida Dani çon Shqipërinë në finalen e Festivalit Europian
Shqipëria kualifikohet në finalen e festivalit Europian që këtë vit mbahet në Vjenë të Austrisë.
Përfaqësuesja e Shqipërisë Elhaida Dani performoi e 14 me këngën “I’m alive” në natën e parë gjysmëfinale të këtij edicioni , i cili nisi në orën 21:00.
Emri i Shqipërisë ishte i pari i përmendur në listën e 10 këngëve që u ngjitën në skenën e “Eurovision Song Contest”.
Në përfundim të performancës këngëtarja shkodrane falenderoi edhe në gjuhën shqipe.
Në finale u kualifikuan
Shqipëria
Serbia
Estonia
Greqia
Hungaria
Rumania
Gjeorgjia
Rusia
Armenia
Belgjika
REVOLTA E SPAÇIT PËRKUJTOHET E NDEROHET NË NJU JORK
Pëllumb Lamaj i vlerësuar dhe nderuar nga Asambleja e Shtetit të Nju Jorkut dhe Këshilli i Bashkisë në NY, deklaroi për Diellin: Ky është një homazh për martirët dhe qëndrestarët e Spaçit e Qafë Barit, ky është një vlerësim për të gjithë ish të përndjekurit politikë të Shqipërisë, por ky është edhe një mesazh për klasën politike shqiptare, që për turp nuk ka arritë të dërgojë qoftë dhe një Kryeministër në Spaç! Premtimet e pambajtura ndaj ish të përndjekurëve-demagogji e tranzicionit antidemokratik!/
Nga Dalip Greca/
Të dielën me 17 Maj 2015 në Kolegjin Monroe të Nju Jorkut është organizuar një veprimtari nderuese dhe përkujtimore për heronjët, martirët dhe qëndresatrët e Revoltës së Spaçit dhe Qafë Barit.Në përvjetorin e 42 -të Revoltës së Sapçit, Asmableja e Nju Jorkut me sponsorizim të z. Mark Gjonaj, ansambleisti i Distriktit 80-të, si dhe nga Këshilli i Bashkisë të qytetit të Nju Jork-ut-sponsorizuar nga anëtari i këshillit të Bashkisë për distriktin 15, Ritchie Torres, nderuan me proklamatë qëndrestarin e burgjeve të diktaturës komuniste Pëllumb Lamaj. Proklamatën e ka lexuar dhe më pas dorëzuar ansambleisti i Shtetit të Nju Jorkut, z. Mark Gjonaj.
Në Proklamatën nderuse, vlerësohet qëndresa e antikomunistëve shqiptarë, ish të burgosurve politikë si dhe familjeve të internuara në kampet e vuajtjes.Në të shkruhet se Shqipëria u qeveris për 45 vite nga diktatori i pamëshirshëm Enver Hoxha, në regjimin e të cilit mbi 100 mijë shqiptarë u arrestuan, u burgosën, u torturuan, ndërsa familjet e tyre u internuan ose u burgosën në mënyrë të padrejtë, vetëm pse ata mbështetën të dashurit e tyre në luftën për liri. Në Proklamatë evidentohen fakte të tilla si: 5500 burra dhe gra u egzekutuan, ndërsa 100 mijë u burgosën e u internuan. Në mënyrë specifike, veçohet Spaçi, si burgu më i tmerrshëm në Shqipëri, i ndërtuar në vitin 1968, ku të burgosurit punonin deri në vdekje në minierat e bakrit dhe piritit.
Në proklamatë vlerësohet qëndresa e familjeve të ish të burgosurve politikë, që u keqtrajtuan kampeve të internimit ose u burgosën.
Në përfundim të proklamatës shkruhet: Përfundimisht regjimi komunist u rrëzua dhe ata që i mbijetuan burgjeve u liruan dhe mundën të ribashkoheshin me familjet e tyre. Edhe pse shenjat fizike mund të jenë shëruar, plagët mendore dhe kujtimet e zymta, janë ende gjallë sot, prandaj sponsorizuesit e kësaj proklamate, nderojnë të burgosurit Politikë të Shqipërisë dhe familjet e tyre.
Pëllumb Lamaj, i nderuar me Proklamatë, ndjehet i vlerësuar, jo vetëm si individ, por u është mirënjohës sponsorizuesëve për të gjithë bashkëvuajtësit dhe martirët e qëndresës antikomuniste. Në vlerësimin që i bëhet atij si individ, theksohet fakti se jeta e tij ka kaluar mes vuajtjeve. Lamaj që në moshën 8 vjeçare përjetoi arrestimin e të atit dhe kalvarin e vuajtjeve në internim.Në vend të shkollës, lodrave e ëndrrave, Pëllumbi u përball me terrorin komunist. Nënës së tij i duhej të rropatej në puën të rënda për të ushqyer pesë fëmijët me babanë në burg.Në shkollë përbuzej me nofkën”Kulak”, kuptimin e së cilës, nëna do t’ia spjegonte si ekuivalente me togfjalshin”Armik i Popullit”! Kjo do të thoshte izolim dhe se për të nuk kishte vend as në organizatën e rinisë dhe as që mund të vazhdonte shkollën e mesme.Sigurimi u orvat ta provokonte që të bëhej bashkëpunëtor, por ai e refuzoi me neveri. E dinte se pas refuzimit do të vinte arrestimi, dhe nuk vonoi. Liria e kufizuar do të burgosej, kur ai ende nuk i kishte mbushur të 20-tat. Me 1 Mars 1979, Sigurimi i vuri prangat në emër të Popullit, duke e akuzuar si Armik të Popullit! U dënua me 15 vjet në burgun famkeq të Spaçit. Ishte ndër më të rinjët e atij burgu, i cilësuar si më i egri ndër burgjet e diktaturës, që vetë Pëllumbi e krahason me ferrin e Dantes. Bashkëvuajtësit, që ishin bashkë me të në veprimtarinë e përkujtimit të 42 vjetorit të Revoltës së Spaçit, e karaktarizojnë Pëllumbin si një nga qëndrestarët me kuarajo dhe trim për kohën e burgimit. Pëllumbi përjetoi revoltën e Majit të vitit 1984 në Qafë-Bari, ku regjimi nuk i kurseu egzekutimet dhe riburgimet. Një pjesë prej të dënuarëve i çuan në Spaç. Pëllumbi guxoi dhe i ndihmoi disa prej tyre me ushqime. Spiunët njoftuan komandën dhe Pëllumbi e pësoi me tortura çnjerëzore, por nuk u thye.
I pyetur nga Gazeta Dielli se çfarë përbënte takimi që po organizohej me 17 Maj 2015 në një nga Universitetet amerikane në Nju Jork, Pëllumb Lamaj, ndër kritikuesit e rreptë të klasës politike shqiptare, tha: Duam të nderojmë heronjët antikomunistë të Spaçit dhe Qafë Barit. Ky është një homazh për martirët dhe qëndrestarët e Spaçit, ky është edhe një mesazh për klasën politike shqiptare, që për turp nuk ka arritë të dërgojë qoftë dhe një Kryeministër në Spaç! Premtimet e pambajtura ndaj ish të përndjekurëve s’është gjë tjetër, veçse demagogji e tranzicionit antidemokratik me një klasë politike të korruptuar dhe komuniste në krye!
Hasan Baja,qëndrestar i burgjeve, një ndër të zhgënjyerit e demokracisë shqiptare, që pat dhënë dorëheqjen për kod moral që më 1995, për moskompromentim me të korruptuarit (ish Komisar i Policisë në Sarandë), shprehet se ndjehet i zemruar me klasën politike shqiptare, që nuk arriti të integroi kundërshtarët e regjimit komunist, ç’ka përbën dështimin e vetë demokracisë së shartuar shqiptare. Lekë Mirakaj, Zija Lepenica, Fatmir Muja, që ndodheshin në auditorin e Monroe College, ku zhvillohej veprimtaria nderuese dhe përkujtimore e Revoltës së Spaçit, ndjehen të nderuar që ata vetë, ish bashkëvuajtësi i tyre, Pëllumb Lamaj, nderohen nga institucionet Amerikane, dhe e gjithë kauza e tyre kundër komunizmit, vlerësohet e çmohet në vendin e demokracisë, por jo në Shqipëri.
Veprimtaria u organizuar nga “Albanian- American Society Foundation and The Sons and Daughters of Albania in America” dhe është mbështetur nga Federata Panshqiptare e Amerikës VATRA, The Women’s Organization “Hope & Peace”,”Clasmsmates Forever”, Albanian American Open Hand Association, Akademia e Nju Jork-ut e të tjera.
Moderator i veprimtarisë përkujtimore kushtuar Revoltës së Spaçit ishte Fredi Tollja, pronar “The Producers Club New York. Në fjalën e hapjes moderatori vlerësoi kundërshtarët e diktaturës komuniste të Shqipërisë, ish të burgosurit politik të regjimit diktatorial, që me sakrificat e tyre, me qëndresën e tyre, sfiduan diktaturën. Tollja, tha se me këtë veprimtari, përkujtojmë dhe nderojmë jetët e ndërprera, nderojmë heroizmin e atyre që guxuan të sfidojnë shtetin komunist në emër të ëndrrës për liri e demokraci.
Esad Rizaj, president i Fondacionit Shoqëria Shqiptaro-Amerikane dhe Bijtë e Bijat e Shqiptarëve në Amerikë, tha se ndjehet i privilegjuar që nderon ish të burgosurin Pëllumb Lamaj dhe të gjithë ish të burgosurit politik të Shqipërisë. Ky, tha ai, është një vlerësim për të gjithë ata që u bugosën,u pushkatuan, u internuan pse luftonin për liri dhe Shqipëri Etnike.
Miqtë e shqiptarëve, amerikanët Stive Kaufman-avokat i njohur dhe profesori Paulo Palombo, në përshëndetjet e tyre kanë vlerësuar qëndresën e antikomunistëve shqiptarë, dhe kanë nderuar ata që dhanë jetën për liri, përballuan torturat, vuajtjet në burgje dhe kampet e internimit.
Një përshëndetje të veçantë ka bërë edhe themeluesja e Shoqatës”Shokët e Klasës përgjithmonë”, Lindita Hoxha.
Lek Mirakaj, një ndër ish të burgosurit politik, e cilësoi nderimin e ish bashkëvuajtësit Pëllumb Lamaj dhe gjithë të burgosurve politikë shqiptar, si një nderim të jashtzakonshëm. Kjo Proklamatë, tha ai, është dekorata më e lartë që i jepet një ish të përndjekuri politik. Më pas ai vlerësoi qëndresën e ish të burgosurve politik dhe në mënyrë të veçantë martirët dhe qëndrestarët e Revoltës antikomuniste Skënder Daja, Dervish Bejko,Sokol Sokoli, Pal Zefi, Tom Ndoja, Hajri Pashaj dhe shumë të tjerë që pas revoltës u ridënuan.
Mimoza Dajçi, presidente e The Women’s Organization “Hope & Peace”, kërkoi që të pranishmit të çoheshin në këmbë dhe me një minut heshtje të nderonin kujtimin e heronjëve të revoltës.Më pas ajo ka përshkruar revoltën e Spaçit, ndërkohë që ka treguar gjendjen e sotme të ish burgosurve politikë. Dajçi tha se ka kaluar afro çerek shekulli, e akoma të dënuarit politik nuk janë reabilituar duke filluar me dëmshpërblimet, strehimin, shëndetin etj.
Edhe pse disa individëve u ka dalë emri në gazetë për të marrë dëmshperblimet e burgut politik akoma nuk po del fondi nëpër banka për tërheqjen e tyre, apo edhe fondet e kësaj shtrese i përdorin për fushatat e tyre partitë politike. Ka zvarritje dhe burokraci pa fund.Strehimi i ish të përndjekurve është i mjerushëm, u ndanë vite më parë gjatë qeverisjes demokratike disa hyrje tek Kafodi e Vasil Shanto dhe kaq, po pjesa dërmuese? Më pas ajo ka trajtuar dhe hapjen e dosjeve të sigurimit dhe ligjin e munguar të lustracionit.
Në këtë veprimtari ishin të pranishëm edhe kryetari i Vatrës dr. Gjon Buçaj me zonjën Nikoleta, zv/kryetari Asllan Bushati, anëtari i Këshillit të Vatrës Zef Balaj,Lek Mirakaj, Zef Përndocaj e të tjerë.(Fotografite i gjeni ne Facebook)
Konflikt mes Shqiperise dhe Greqise, Deti dhe Nafta ne mes
Çeshtja e naftes ne detin shqiptar, ku Gjykata Kushtetuese ia rrezoi qeverise se ish Kryeminstrit demokrat Berishes marreveshjen mes Shqiperise dhe Greqise ka çuar ne nje konflikt te ri.Greqia duke ditur se ka nafte ne ate zone ka filluar kerkimet pa asnje marreveshje nga pala shqiptare. Tirana ka bere mire qe ka kercenuar. E përditshmja greke Kathimerini pohon se sipas burimeve diplomatike greke, Tirana ka pretendime territoriale ndaj Athinës.
Në një shkrim të sotëm, gazeta shkruan se Tirana i ka dërguar Athinës zyrtare një notë proteste për kërkimet për hidrokarbure që po bën ajo në detin Jon, pasi Tirana pretendon se kërkimet po bëhen në ujëra territoriale shqiptare. Gazeta shkruan, referuar burimeve diplomatike, se Tirana ka pretendime territoriale ndaj Athinës. Madje, kjo notë proteste është një lëvizje e qartë për të vënë në pikëpyetje kufinjtë mes dy vendeve. Pas kësaj situate qendron Turqia, thotë gazeta, e cila, sipas saj, po e nxit Shqipërinë të punojë kundër interesave greke. Madje, vizita e presidentit turk, Rexhep Taip Erdogan i ka shërbyer këtij tensioni. Ai është takuar edhe “me zyrtarë të Partisë nacionaliste për Drejtësi, Integrim dhe Unitet”, shkruan gazeta greke.
Por pavarësisht nga kjo paranojë greke që e sheh të keqen tek Turqia , shkruan laps, gjithçka nuk po shkon si duhet në marëdhëniet shqiptaro helene. Agjensia prestigjioze elajmeve Reuters njoftonte se ministri i Energjisë, Damian Gjiknuri ka hapur garën për kompanitë e interesuara për të kërkuar naftë në det. Bëhet fjalë për kërkime në zonën Joni 5. Sipas agjencisë Reuters, kjo zonë e ofruar për kërkime nga Shqipëria, është edhe zona ku Greqia po kërkon për naftë.
Reuters thekson se pikërisht kërkimet për naftë kanë shënuar një fërkim mes Greqisë dhe Shqipërisë. Por kete rradhe Athina ka perballe nje Ramë te forte e kryeneç e jo nje Berishe lodhur.(KJ)