dgreca – Page 4762 – Dielli

ZHVILLIMET NË LINDJEN E MESME, NË QENDËR TË PANELIT TË KOMITETIT KOMBËTAR MBI POLITIKËN E JASHTME AMERIKANE

March 19, 2014 by dgreca

Mori pjesë ish negociatori i bisedimeve për statusin e Kosovës, Ambasadori Frank Wisner/

NEW YORK CITY : Komiteti Kombëtar mbi Politikën e Jashtme Amerikane (NCAFP) i cili është themeluar në vitin 1974nga Hans J. Morgenthau dhe personalitete të tjerë të përkushtuar për zgjidhjen e konflikteve nëpër botë, që kërcënojnëinteresat e SHBA, dje në New York, organizuan një panel vjetor me sfond :”Çfarë do të thotë: Ndarja sektare në rritje mesShia dhe Suni për Lindjen e Mesme?”.

Në këtë panel morën pjesë një numër ambasadorësh të huaj, në OKB , analistë dhe politikanë, gazetarë amerikanë e të huaj, anëtarë të Komiteti Kombëtar mbi Politikën e Jashtme Amerikane (NCAFP) , përfshirë dhe nën/kryetarin e Vatrës, z. Agim Rexhaj.

Paneli u zhvillua duke marrë shkas mbi zhvillimet e fundit në Lindjen e Mesme, me ish negociatorin e bisedimeve për statusin e Kosovës, Ambasadorin Frank Wisner – Këshilltari i punëve të jashtme në Patton Boggs, ish-ambasadori i SHBA në Zambia, Egjipt, Filipinet dhe India, ish Nënsekretari i Shtetit për Politikën e Mbrojtjes dhe së fundi një nga ngeociatorët kryesorë të Presidenti Obama në bisdimet për largimin paqësor nga detyra të ish- Presidentit të Egjyptit, Hosni Mubark, dhe Dr Vali Nasër – Dekan i Shkollës së Johns Hopkins të Studimeve të Avancuara Ndërkombëtare,Anëtar i lartë në Politikën e Jashtme në Institutin Brookings, Analistë i multi-mediumit Bloomberg.

Në fillim të hapjes së këtij takimi tha Presidenti i NCAFP , Dr. George Schwab, “Për 35 vitet e fundit, KomitetiKombëtar mbi Politikën e Jashtme Amerikane (NCAFP) pa qëllime fitimi , me aktivitetin e saj ka mbajtur “gjallë’ me anë të misionit të tij kryesor: për të identifikuar, artikuluar, dhe të çuar përpara interesat e politikës së jashtme amerikanenga perspektiva jopartizane brenda kuadrit të realizmit politik, të shumë çështjeve kryqetërthorë krizave nëpër botë”.

Ngjarjet që rrethojnë atë të ashtuquajturën “Pranvera Arabe”, të cilat, në zinxhir u zhvilluan në Afrikën veriore dhe tronditën “themelet” e disa vendeve arabe nga Lindja e Mesme, natyrisht që kanë sjellë në sipërfaqe ndarjet sektare në Lindjen e Mesme.

“Në mënyrë të dukshme ndër këto, theksoi Ambasdori Visner, është ndarja në mes të Myslimanëve Sunitëve dheShi’itë, e cila, është që të ndikojnë në rendin e brendshëm të Irakut, Arabin Saudite, Bahrein, Liban dhe Siri”, duke shtuar se “ndarja gjithashtu ka ndikuar në balancën e pushtetit midis shteteve të mëdha të rajonit – Iranit, Arabin Saudite, dheTurqi. Politika amerikane duhet të marrë në konsideratë këto zhvillime në qoftë se ne jemi për të mbrojtur interesat tonanë rajon” tha diplomati i njohur amerikan . /Beqir Sina/

NJË TRAGJEDI E MBYLLUR NË HESHTJE

March 19, 2014 by dgreca

Nga Rasim Bebo/ Çikago/

Kohë më parë, rreth dekadës së shtatë të shekullit të kaluar, shoferi Jani Guri pësoi aksident në afërsi të Qafështamës, duke zbritur me skodën e ngarkuar me trarë. Shpëtoi mirë, nga plagët e trupit dhe pothuajse u shërua, pas qëndrimit në spital rreth dy muaj. Por këmba e djathtë nuk po i shërohej mirë dhe megjithatë, doli nga spitali me firmën e tij, pa pëlqimin e mjekut. Me kalimin e kohës, dhimbjet po i shtoheshin dhe pak nga pak këmba kishte filluar t’i merrte ngjyrë të errët. U shtrua prapë në spital, te pavioni i kockave. I filluan mjekim të diferencuar, dhe prapë këmba po i keqësohej më shumë. Mjeku e këshilloi:- Dëgjo Jani!… Ka vetëm një rrugëdalje, këmba do prerë mbi gju, në qoftë se do të…

Përlotjet dhe lutjet e Janit për të mos e prerë këmbën ranë në veshin e shurdhër të mjekut. Ai ngulmoi në vendimin e tij:-Do të planifikojmë që këtë javë të futesh në sallën e operimit.- e njoftoi ai dhe ashtu u bë.

Dhoma ku ishte shtruar Jani kishte mbi 20 të sëmurë të ndarë në dy krahët e dhomës me një koridor në mes. Të gjithë të sëmurëve u erdhi keq për Janin dhe po e ndjenin këtë fatkeqësi sipër veten e tyre. Një plak tiranas rreth 70 vjeçe, edhe ai i shtruar në këtë dhomë, i thotë Janit:

-Këmbën mos e pre, në qoftë se ti beson në Zot. Thirr një hoxhë, merr mendimin e tij dhe të besh si do të thotë ai.

-Po ku do ta gjëj hoxhën? – i tha Jani. – Ne nuk kemi as prift as hoxhë.

-Dëgjo, – vijoi t’i thotë plaku, – thuaji gruas të shkojë te vorrezat, se atje ka hoxhë, që bëjnë lutje për të vdekurit…

Ksanua, e shoqja e Janit, të nesërmen shkoi në spital me gjithë hoxhën e kërkuar nga i shoqi. Kur hyri në dhomën e të sëmurëve, hoxha i gjatë e i hollë, copë e lëkurë, me një beretë të vjetër, të sajuar vetë në kokë, që i kishte zëvëdësuar çallmën e sekuestruar, me një palë gjyslike të lidhura me spango, me një pardesy të gjatë deri në fund të këmbëve, tejet të vjetër, të murrme, të dalë boje, në shumë vende të shqepur, dhe të qepur , e me sandale të lidhura me tel, pa çorape, u pa me mjaft kërshëri nga të sëmurët. Ashtu i kërrusur pak, me një libër lutjesh në dorë, të vjetër, pa kapakë nga përdorimi i shpeshtë, por me dinjitet, ai qëndroi në mes të dhomës duke soditur të gjithë të shtruarit në atë dhomë dhe i përshëndeti:

-I lutem të madhit zot për ju, shërim të shpejtë, amin! . – Pastaj hoxha iu afrua krevatit të Janit: Më ke thirrur, – i tha qetësisht, – Çfarë të mundon?…

-Doktori më thotë të pres këmbën, si thua ti? – iu përgjigj Jani me pamje të tronditur.

-Beson në Zot?

-Po besoj…

– Po tek mua, si hoxhë, më beson?

-Po të besoj…

– Atëherë këmbën mos e pre, dil nga spitali, shko në shtëpi dhe unë do të vi nesër në orën 5 pasdite dhe disa herë të tjera për ta mjekuar këmbën që të dhëmb, deri sa të shërohet….

Me këto fjalë të hoxhës, shkurt dhe qartë, Jani e ndryshoi mendimin për pamjen e tij, nga një sharlatan, që ju duk kur hyri, në një ëngjëll tani kur po largohej nga dhoma dhe e mbushi plot me besim.

Para se të dilte jashtë dhomës, hoxha ndaloi një çast dhe u kthye nga të sëmurët:

-Zotërinj. Po i lutem edhe një herë Zotit për ju, shërim të shpejtë dhe jetë të gjatë, amin!

Pas kësaj, Hoxha shkonte çdo ditë në shtëpinë e Janit, i spërkaste këmbën me ujë të ngohtë dhe i këndonte lutje në gjuhën arabe. Këmba nga dita në ditë filoi pak e nga pak të përmirësohej, ngjyra gri e errët po i largohej, duke marrë paksa ngjyrën e zakonshme. Jani fillimisht nuk e mbështeste dot këmbën në tokë, tani zuri t’i vinte dhomës vërdallë dhe filloi me ngadalë të zbresë shkallët me shkop, duke lëvizur ngadalë edhe nëpër obor. Hoxha e porositi për dy plage të vogla e të pambyllura, qe kishte në këmbë, se i duhej një recetë ta merrte te doktori.

Jani shkoi në spital dhe kur i doli përpara mjekut, ai filloi të fërkonte sytë, kur e pa ende të gjallë.

– Si është mundur?… Vërtetë, ti Jani jeton?

– Po doktor, gjallë jam. Hoxha më shpëtoi…

-Për mua, i tha mjeku, – ti, Jani ishe i vdekur. Zoti i Madh…. ti shpëtove!…

Jani i gëzuar tej mase, që i shpëtoi këmba dhe jeta, u familjarizua me komshien, një plakë myslimane mbi 70 vjeç, që kryente ritet fetare me fanatizëm. Kështu Jani filloi të digjonte plaken e zgjuar analfabete, por lutjet fetare që nxirte nga goja plaka, i dukeshin Janit si margaritarë, teksa ishte tmerruar duke shikuar në ëndërr këmbën e prerë. Plaka u kthye në mesuese për Janin, filloi t’i mësonte disa lutje, ca shqip e ca arabisht dhe në muajin e ramazanit Jani i shtirë nga ky gezim si pa dashje, nisi si pa gjë të keq, të mbante ramazan. Me plakën në disa raste, hanin iftarin dhe pinin kafen bashkë. Por prapë Jani, si i krishterë, nuk hiqte dorë nga feja e tij, pasi kjo ishte një inerci e përkohshme, ai ishte i ndërgjegjshëm se ashtu siç i erdhi, do t’i ikte ky frymëzim për fenë islame.

E gjithë familja e tij, e ndiente këtë gëzim dhe pak nga pak, dukej sikur po eklipsohej besimi në fenë e adoptuar së fundi, i dukej si një robë e mirë mbi gunë, qe nuk shkonte dhe duhej hequr. Por prapë Jani, ruante një farë simpatie për fenë islame , mësoi disa lutje përmendësh, muhabeti sillej rreth Muhamedit dhe historisë islame, që plaka i kishte mësuar me kohë disa lutje të zakonshme si analfabete që ishte. Nga disa të afërmë të Janit, shokë, miq, fshatare edhe komshi, cmirëzinj, dashakeqës, filluan ta bëjnë objekt bisedash në kafene, në lulishte ku mblidheshin për të lozur domino me orë të tëra duke e përfolur Janin me kutin e secilit, dikush më shumë, dikush më pak. Disa e besonin se Jani kaloj në fenë tjeter, disa jo. Fjala mori dhenë. Disa njerëz të ditur kujtuan ligjin që aplikoi Metaksai në vitin 1938. Po, është ligji nr. 1363, i kohës së diktaturës së Metaksait , që ndëshkonte krimin e konvertimit fetar, nëse në Greqi ndërroje fenë ortodokse, duke u kthyer në një fe tjetër, memjëherë burgoseshe, sepse vepronte ky ligji. Greqia është shteti i grekëve të krishterë ortodokës. Shteti grek e ka të ligjëshëm të ndërhyjë në ndjekësit e fesë ortodokse, kudo që të jenë, edhe jashtë Greqisë.

Mendje dhe mendime. Ne jemi shqiptarë dhe shteti i ynë nuk ka ligje të tilla. Por në krye të vendit tonë kemi priftin grek dhe për këtë arsye nuk ka ndryshim. Kisha greke është mbi shtetin një lloj si në Athinë, edhe në Tiranë japin mendime të tjerët. Valle. Ky prift mundet të zbatojë ligjin grek në vendin tonë për ndërrimin e fesë? Këto muhabete bëheshin me tensione dhe pa tensione. Dihet që disa njerëz dritëshkurtër e përhapën si nam të keq. Megjithatë, siç thotë populli : “çdo gjë e habitshme tre dite zgjat ”. Por këtyre merhumëve nuk u mbyllej goja. Disa prej këtyre shpirtkëqinjve, ishin hasetçinj, edhe se Jani me familjen e tij ishin të përkryer, si familja më e mirë e lagjes.

Pranvera e vitit 1997 ishte shumë e mbrapshtë, katrahurë e madhe, shtetrrethim, luftë civile, gjakderdhje, mjerim i madh. Nëna të veshura me fustan te zi, sipas mallkimit të “Panterës së Zezë”.

Ata u kujtuan për t’u hakmarrë kundër Janit si “Mysliman “ dhe të birit, Olsit, që ishte martuar me një vajzë “myslimane”. Dashakeqët, fanatikët, menduan, që t’i japin Janit goditjen sa më therëse e sa më të dhimbshme, në përputhje të ligjit grek të diktatorit Metaksa të vitit 1938 për personin që ndërron fenë. U nisën dy djem, shokë dhe miq të Olsit, bashkëminoritarë grekë të Shqipërisë, banues në Tiranë. Pa pasur ndonjë konflikt midis tyre ata shkuan në shtëpinë e Olsit, në të njëjtën ndërtesë ku banonin dhe prindërit e tij. Kush mund ta dinte se të dy shokët e Olsit erdhen me mendjen dhe detyrën e kapuçonjëve të zinj. Ata thirrën Olsin për të dalë mirë e bukur. Zbritën në rrugën “Qemal Stafa” diku aty afër shkollës “8 vjeçare” ndaluan papritur dhe këtu bënë gjëmën me pabesinë e quajtur “Greke”. Njëri nga këta i dha vdekjen me dy plumba shokut të tyre Olsit dhe u zhukën të dy, me pasaporta në xhep, me viza në xhep dhe me shpërblim në xhep. Dhe ndofta kaluan edhe oqeanin. Olsin ia çuan nënës dhe babës djalin të vdekur, gruas së tij burrin të vdekur dhe vajzës së tij babën të vdekur. Olsi i shtrirë një metër e tetëdhjete i gjatë dhe 28 vjeç, pa frymë në mes të dhomës. Kur para gjysmë ore kishte qenë në mes të familjes. O bombë, O zot, O tmerr O dhimbje, O kujë!…

Qaj oj nënë, qaj or babë, qaj oj nuse, qaj oj vajzë, qani or vëllezër dhe Ti moj kunate dhe ju miq të dashur të kësaj familje. Për këtë trim të shtrirë, që nuk flet me gojë! O Zot mallkuar qofshin për jetë dhe mot vrasësit pabesë me mision fetar…

I nderuar lexues, kjo tragjedi ka ndodhur në pranverën e vitit 1997. Unë jam miku i kësaj familje dhe i kam mësuar këto të vërteta me hollësi. Vazhdimisht, për 17 vjet e kam kujtuar këtë ngjarje tragjike dhe si historian dua të mbetet në arkivat e shtypit, për brezat që vinë pas nesh, që ta gjikojnë këtë kohë makabre.

Rasim Bebo Addison Çikago mars 2014.

GAZETAT E TIRANËS CENSURË NDAJ KRIMESË! EDHE POLITIKA HESHT!

March 19, 2014 by dgreca

Nga ELIDA BUÇPAPAJ/

Ngjarjet në Krime kanë përfshirë të gjitha mediumet kryesore të botës, të lajmeve kryesore dhe të faqeve të para. SHBA dhe Perëndimi ndihen të zhgënjyer dhe të sfiduar nga aneksimi që Putini i bëri Krimesë, ndërkohë opinioni botëror pyet a mos Rusia po i rikthehet erës sovjetike dhe në mos ndodhemi në prag të Luftës të Tretë Botërore – a jemi de facto përpara një ere të re të Cold War – Luftës të Ftohtë.
Aneksimi i Krimesë nga Rusia u bë si një fait accompli me praninë e 25 mijë trupave ruse, nën hijen e të cilave u mbajt edhe referendumi.
Por arsyeja e këtij shkrimi është reagimi i shtypit të Tiranës ndaj kësaj ngjarjeje, që ka tronditur botën dhe paqen, nisur edhe nga fakti se në fjalën që mbajti dje, Putini përsëriti shpesh fjalën Kosovë, ku, sipas tij, ai ndërhyri në Krime ashtu si Perëndimi në Kosovë.
Perëndimi në Kosovë nuk ndërhyri fshehtas, in cognito, por pas një komunikimi të gjatë dhe shumë intensiv midis shteteve të NATO-s ku u përfshi edhe Rusia. Perëndimi ndërhyri në Kosovë për të ndaluar një genocid dhe spastrim etnik që kishte ndërmarrë shteti pushtues. Për paralelizim, Rusia mund të ndërhynte në Krime në bashkërendim me NATO-n, pasi Ukraina ndodhet në Europë, vetëm nëse qeveria ukrainase do të kishte ndërmarrë spastrim etnik ndaj rusëve! Por fakti që rusët në Krime janë 58 % tregon se nuk i ka shqetësuar askush.
Por le të kthehemi tek arsyeja e këtij shkrimi, që ka të bëjë me censurimin e ngjarjes kryesore të ditës prej deklaratës të Putinit, reagimit të shefit të NATO-s, presidentit Obama, nën presidentit Joe Biden, zonjës Merkel e me rradhë. Në gazetat e Tiranës nuk rezulton e pasqyruar asgjë! Po ashtu, asnjë opinion nga opinionbërësit e Tiranës. Sepse lajmet dhe ngjarjet kryesore lajmërohen në faqet e para.
Le t’i marrim me rradhë, Gazeta Shqip, Shekulli, Panorama, Gazeta Shqiptare, Koha Jonë, Mapo. Këto që thonë se jemi gazeta kryesore. Në faqen e parë asgjë. Si me magji. Të gjithë botuesit, kryeredaktorët dhe opinionshkruesit paskan pasur një mendje, që ta heqin nga qendra e vemendjes atë që po ngjan në Krime.
Të gjithë botuesit, kryeredaktorët dhe opinionmanipuluesit e Tiranës paskan qenë në unison për t’ia hequr të drejtën e informimit qytetarit shqiptar.
Me këtë rast ata kanë shkelur Kushtetutën e vendit dhe do të duhet të mbajnë përgjegjësi.
I hodha një sy faqeve të para të gazetave kryesore në SHBA dhe Europës, The New York Times, The Washington Post, la Repubblica, Corriere della Sera, Il Giornale, la Stampa, Die Zeit, Frankfurter Allgemeine Zeitung, NZZ, Die Welt, Le Figaro etj. Në të gjitha Krimea rezulton në faqen e parë. Në Shqipëri jo, sepse ka censurë!
Absurdi shkoi deri aty sa të gjitha gazetat e përmendura më lart, që janë gazetat kryesore të Tiranës, kishin censuruar edhe deklaratën e dy kryeministrave, atij shqiptar dhe rumun, Rama dhe Ponta, të cilët mbajtën një qëndrim të qartë dhe paekuivok ndaj veprimit të Putinit.
Të censurohet deri kryeministri i Shqipërisë merret me mend ku arrin kontrolli. Po nga kush? Kush i ka urdhëruar të gjithë botuesit që të censurojnë Krimenë?
Sigurisht nuk është shefi i SHISH-it sepse ai është pranë shkarkimit. Po kush është?
Për të respektuar të vërtetën rreth Krimesë në faqe të parë gazeta Telegraf kishte botuar një opinion të gazetarit të shquar Frank Shkreli, ndërsa Tirana Observer dhe Standart kishin pasqyruar deklaratën e Ramës, e para me titull e foto në faqen e parë, ndërsa e dyta vetëm me titull.
Edhe politika shqiptare po ashtu u bë shurdh-memece ndaj asaj që po ngjet në Krime. Shqipëria është vend anëtar i NATO-s dhe e kishte për detyrë që të shprehej.
Nuk pati reagim as nga krerët e institucioneve, përveç prononcimit të Rama-Ponta që u bë duke patur si shkak pyetjen e një gazetari, kur ata dhanë konferencën për shtyp. Edhe lideri i opozitës gojëkyçur!
Edhe ish-kryeministri i Shqipërisë i cili vuan nga scribomania nuk i kishte shkruar asnjë rradhë rreth asaj që po ngjet në Krime. Përveç një ftese që ta ndiqnim tek TV Agon dhe po ashtu po dje kishte bërë romuzin e rradhës me „piktorin e dështuar“ dhe asgjë tjetër.
Më kujtohet një intervistë e tij, ku pretendonte se ishte bërë anëtar i Partisë të Punës në vitin 1968, pas invadimit të BRSS Çekosllovakisë, sepse, sipas tij, besohej se BRSS do t’i sulej edhe Shqipërisë. Pallavra pretendimet e Berishës. Por, gjithsesi, për Krimenë asnjë fjalë.
Shqipëria ka qenë vendi më stalinist i Europës. Kur Hrushovi denoncoi krimet e Stalinit, regjimi komunist i Tiranës e shpalli armik Hrushovin dhe u betua se nuk do t’i tradhtonte asnjëherë as idealet dhe as metodat staliniste. E mbajti fjalën!
Zgjatja e tranzicionit bashkë me problemet e vazhdueshme që lidhen me mosrespektimin e standardeve të demokracisë i dedikohen klasës politike e cila për shkak të hipotekave me të shkuarën, nuk i ka hapur Dosjet e diktaturës dhe ish-spiunët e Sigurimit vazhdojnë të dominojnë mediat dhe shtypin e Tiranës, pasi propaganda ka qenë një mjet shumë efikas i diktaturës të proletariatit.
Ndryshe më gjeni një arsye se përse gazetat e Tiranës e censuruan në kor atë që ngjau në Krime, përfshirë reagimin e Perëndimit. Përse opinioni i shëndoshë që sëmuret për çdo ditë mendërisht nga krimet e kronikës të zezë, të cilat pushtojnë faqet e para të lajmeve dhe gazetave të Tiranës, u censurua nga e drejta e informimit rreth asaj që po ndodh në Krime?
A meriton të ketë këtë lloj shtypi Shqipëria,një vend anëtar i NATO-s që aspiron të anëtarësohet në BE?

Përgjigja është „JO“!

PD: SKANDAL EMERIMESH-DREJTOR, I KERKUARI NDERKOMBETAR!

March 19, 2014 by dgreca

Sipas Vorpsit, Zëdhënësja e Partisë Demokratike, “Një person i shpallur në kërkim ndërkombëtar nga prokuroria dy vite më parë, me akuzën e kontrabandës, është gjetur nga Edi Rama, dhe është emëruar menjëherë Drejtor i Zyrës së Punësimit në Kavajë. Dy vite më parë, në verën e vitit 2012 Saimir Kurti, u zbulua nga autoritetet doganore teksa një kontenier që vinte nga Kina plot me cigare, e deklaronte si të mbushur me dyer, për të shmangur detyrimin prej 400 milionë lekësh. U kallëzua, dhe u shpall në kërkim ndërkombëtar nga Prokuroria”, shpjegoi ajo.

Vorpsi shtoi më tej se ky person, pak ditë më parë, ka marrë postin e lartë të Drejtorit të Zyrës së Punës në Kavajë, i propozuar nga Erion Veliaj, në një ceremoni ku prezantimin ia ka bërë Kryeministri, Edi Rama.

martin kurtiMund ta dalloni në këtë foto, personin e shpallur në kërkim për kontrabandë, që qëndron para kryeministrit dhe në krah të ministrit. Nuk do mend e kalem, për ta kuptuar se sa boshe është retorika e Kryeministrit për merita e profesionalizëm. Me emërimin që po denoncojmë ne sot, del qartë se rilindja e Edi Ramës, është thjeshtë e vetëm rilindje e personave që kanë probleme të rënda me ligjin, por që i shërbejnë interesave klienteliste të partisë, Kryeministrit dhe Ministrave të linjës. Heshtja e Kryeministrit vetëm e zmadhon skandalin dhe trash më shumë qeverisjen e tij”, thuhet më tej në deklaratë.

Ambasadorja Moro:Duhet bashkëpunim pozitë-opozitë per integrimin e Shqiperise

March 19, 2014 by dgreca

Ambasadorja e Francës në Shqipëri Christine Moro deklaroi sot se marrja e statusit në qershor është i mundshëm por i takon Shqipërisë të bëjë hapin e duhur.

Duke iu referuar kritereve të kërkuara nga BE-ja për Shqipërinë, Ambasadorja ka ftuar klasën politike të bashkëpunojë për integrimin ndërsa kërkoi nga opozita të mos bllokojë procest integruese të vendit.

“Ka patur hapa të ngadaltë në vitet e kaluara për integrimin. Për ne është me rëndësi të ketë bashkëpunim mes klasës politike. Duhet bashkëpunim pozitë-opozitë. Opozita duhet ta kuptojë rolin e saj. Në një vend demokratik, asaj i kërkohet bashkëpunim jo të bllokojë proceset integruese, debatin. Prespektiva për marrjen e statusit në qershor është e hapur, i takon Shqipërisë të kompletojë përpjekjet, të bëjë hapin e duhur” ka theksuar ambasadorja franceze.

Gjithashtu ambasadorja franceze duke vlerësuar zgjedhjet si me standarde dhe në favor të shqiptarëve, theksoi se duhen rezultate konkrete edhe në luftën kundër korrupsionit dhe kriminalitetit.

“Zgjedhjet ishin test monitorues për Shqipërinë, të cilat vendi juaj i kaloi me sukses. Ka edhe kushte të tjera, që duhen plotësur, siç është kriminaliteti dhe duhet vendosmëri për ta luftuar atë. Kjo luftë ka filluar dhe Shqipëria e ka të nevojshme që të gjithë bashkë të luftojmë krimin e korrupsionin. Lufta ndaj krimit dhe korrupsionit nuk është e lehtë, kërkohen rezultate efikase” është shprehur ambasadorja franceze.

Deklarata është bërë gjatë një takimi me studentët e universitetit të Shkodrës ku ambasadorja Moro konfirmoi gjithashtu se në Francë nuk ka përfitues azili politik pasi Shqipëria është në listën e vendeve të sigurta.