NË PRAGUN E 95 VJETORIT … NA LA PJETER GJONI…

March 1, 2014 by dgreca

PJETER GJONI (23 Mars 1919 – 28 Shkurt 2014)/

Nga Fritz RADOVANI/Në një prej krahinave të njohuna Ilire me emnin Iballe e Pukës, jo larg prej qytetit të Shkodres, me daten 23 Mars 1919, ka le Atdhetari Pjeter Gjoni.Në Shkoder u formue me edukaten qytetare tue vazhdue shkollen pranë Jezuitëve, ku me nektarin e kulturës së vjeter të atij qyteti të lashtë, mori edhe ndjesit e para fetare aq fort të lidhuna me Atdhedashuninë. Okupacioni komunist e gjeti me probleme serioze të shndetit, dhe tue u parashikue nga jezuitët e ardhmja e vështirë e persekucioni i tyne nga bolshevikët, Pjetri, u këshillue prej tyne, me fillue punen si kuzhinjer dhe shofer i një makinë që kishin ata per nevojat e atij institucioni.

Nuk shkoi gjatë, jezuitët u dëbuen nga Shqipnia, dhe Pjetri vazhdoi punen e shoferit, per me fitue buken e gojës, mbasi nevojat familjare i kishte shumë të mëdha e të vështira.Kenja e Pjetrit pranë atij institucioni kulturor e fetar aq të urrejtun nga komunistët, e rreshton edhe këte, nder Njerzit e “padishrueshem” të sistemit perbindsh e diktatorial, antikulturor e antifetar komunist.

Shkodra e temeleve të kulturës, ku lulzonte perditë e ma shumë formula “Atdhe e Fe”, e kultivueme dhe e brumosun tek Shqiptarët e Veriut, nga Françeskanët Shqiptarë, ishte perqafue dhe po meaq dashuni punohej per Te, nga dijetarët At Zef Valentini, At Gjakomo Gardin, At Gjovani Fausti e deri tek fratel Sala e Gjon Pantalia, sa të gjithë Ata studentë katolikë e muslimanë, pa dallim feje, që kishin perfundue shkollat fetare të Shkodres, konsideroheshin “anmiqë të komunizmit” dhe per pasojë duheshin zhdukë, vra e masakrue…me tortura, shpifje e procese fallso që të çonin drejt e në pushkatim.

Nuk kishte si ti shpetojë këtij terrori antinjerzor, që ishte një Gjenocid i vertetë kunder Klerit Katolik dhe nxanësve të shkollave të tyne, as Pjeter Gjoni. Arrestohet edhe Pjetri dhe pergatitet pushkatimi i tij…

Ishte i pranguem dhe i lidhun në vargoj e hekra tue pritë çdo mengjez kur po hapën dryjt’ e shulat për me ikë këso jete! Shkodra, e Rozafës kreshnike, qyteti i tri urave të Bunës, Bahçallekut e Kirit ishte kapërthye në të katër anët me re të zeza si futa, veç pritej kur po fillon rrëbeshi i shiut përzi me breshën, që s’merrej vesht se janë gurë apo kambë kulshedrash, si nder prrallat e vjetra, ata që kalojnë mbi pullaze të mbulueme me tjegulla, që porsi kroje shprazën në rrugët e ngushta të qytetit të harlisun e të çueme peshë nga Vetë Dora e Perendisë!

Një natë e frikëshme por, që me padurim e priste i ndryem në qeli Pjetër Gjoni… Këputi dritat, iku, bujti atë natë tek Miku i vet Mark Mirashi, në rrugen e Luigj Gurakuqit… mori malet nga Puka, iku, iku ndër shpella e skuta ku flejnë vetëm bishat, por jo, ma t’egra se ato që jetën deshtën me ia këputë bash në lule të saj, u iku pa dijtë ku shkon… iku se Ai ishte urdhni i Zotit, që Pjetri prej Shna Ndout, pat nxjerrë me lutje, për me shpëtue jetën nga plumbat e pamëshirshme të dhunës komuniste, që për 50 vjet shkretnoi e vorfnoi sa zemra nanash, motrash, vllaznish, bijsh’ e bijash të Qytetit të Lashtë të Shkodres Martire antikomuniste…

Ishte Nana Yte Pjeter, që mendoi se rrugët e vështira nuk bahen pa shoqni!Bani me dijtë njeriun e dashtun të zemres s’ Ate…E, sokolesha e Atyne maleve, Katrina, mbathi këpucët e nusisë, e me bohçe përpara si kje nëpër shtëpi, vrapoi mbas Teje…në betejen e madhe për jetën e fitueme në prag të këputjes së penit…e, erdhi me Ty ndër male, ndër gergja, shpella e prroska, bash aty, ku nuk ndihet asgja tjetër veç zanit të bylbylit e jehonës së rrahjes së krahve të Shqipës Dykrenare, që Ju mori në mbrojtje bash në çerdhe të Saj…

Sot, mbas Katrinës s’ Ate fort të dashtun, duhet të jeshë pershëndetë si dikur pershëndeteshin Burrat e tokë kokë per kokë me Pashuk Bibë Mirakaj, Pashko Leten, Zef Luken, Vat Staken, Pal Miraken, Prengë e Gjin Keqanin, Fran Kolen, Kol Çunin, Kol Ujken… e sa të tjerë, gati të gjithë vra nder Male per Liri.
Ikët, të zbathun, të çveshun, të uritun, të etun e të zharitun për dashninë prindore që hasmi Ju bani, me e dishrue gjithë jetën, por… si dy pëllumba çilët në çerdhën Tuej dy lule… dy lule Vilmën dhe Bernardin …e ndër rrugët e largëta vazhduet shtegtimin ….drejtë Botës së Lirë!

Pershkuet shtigjet e Kosovës, Kroacisë e arrijtët në tokën e Italisë…gjithkund me strajcen e vorfen, por plot Besë e dashni…tue bajtë me vete “kafshaten e thatë” të fëmijëve…Tuej, dritës së synit…
Australia Ju priti!…dhe Ju, ia mbushët shtëpinë e Saj mikpritëse me nipa, mbesa e stërnipa, që të gjithë me lot perfaqe, po presin me t’dhanë “lamtumiren e Fundit!”

E sikur, vetem nga një fletë libri të shkruente per jeten Tande, sot këtu, sejcili, do të kishte në dorë nga një volum me 95 faqe të bardha si bora, që mbulon majet e maleve të Pukës s’ Ate, male që rrethojnë Iballen…Po, Pjeter Gjoni,

Bash Djepin Tand, e të sa Burrave të Mëdhaj të Historisë së Shqipnisë!Prandej, me të drejtë sot Emni Yt i Pavdekshem, renditet nder “Njëqind Shqipet” që keni luftue per Liri të Atdheut… E Ti, je i fundit nder Ata Burra që po shkon në Lumni Qiellore me nder e lavdi si i ka hije Djelmëve të Shqipes Arbnore!Kujtimet e veprat e Herojve, Shqiptarët do ti perjetsojnë…

E në fleten e fundit në pergamenë, do të shkruehet me shkronja t’ arta:“Pjeter Gjoni, ishte shtetas dhe qytetar i Nderuem i Melbourne t’ Australisë, Atdhetar e Burrë trim, besnik e bujar i Shkodres së Shqipnisë, dhe Luftar’ i vendosun dhe i pathyeshem deri me daten 28 Shkurt 2014,

I Besimit në Zotin…e Gjithësisë…”

Pushofsh në Paqë, i dashtun dhe shtrenjti Mik!

Fritz Radovani

Melbourne, 28 Shkurt 2014.

NJË MËNYRË TJETËR PËR TË THËNË TË VËRTETËN

March 1, 2014 by dgreca

nga Albert HABAZAJ/

Fillimisht nuk më shkaktoi ndonjë ndjenjë të këndshme titulli i këtij libri “Revolucion” për vetë faktin se më ngjau si ato shprehjet tradicionalisht të lodhura dhe thashë me vete: “Po kjo Ermelinda, çupë e re, gocë qyteti, vajzë me kulturë…, si nuk gjeti një titull të bukur, një metaforë të gjallë për këtë libër, se që librin e parë të saj, që më dhuroi i ati Pëllumbi, miku im, e pati realizuar goxha mirë “. Por qysh në poezinë e parë vërejta se Ermelinda kishte të drejtë, sepse ndjeva që varg pas vargu e vjershë pas vjershe po rritej një urugan pështjellimi ndaj venitjes së vlerave e virtyteve të kulluara njerëzore, që kanë ardhur brez pas brezi si margaritarë të shoqërisë, të ruajtura e të pasuruara për ta bërë më të bukur jetën, duke e vlerësuar si gjënë më të shtrenjtë dashurinë e pastër dhe fisnikërinë e familjes. Sidomos poezia “Etër të përdalë” më bindi plotësisht se titulli i shkonte përshtat pëmbajtjes së materialit që më dha për redaktim autorja. Në këtë kohë të kalbur, kërkohet plugim në mentalitet, në sjellje, në sjellje, në veprim, në edukimin estetik e artistik, sepse jemi Njerëz. Dhe NJERIU visaret më të çmuara në jetë ka Emrin dhe Nderin. Dhe për këtë synim të lartë, si me frymëzim hyjnor jep mesazhet e saj Ermelinda Nebiu për të bërë gati një revolucion biblik.Po i jap që në krye lexuesit një klithmë rrëqethëse të kohës nga pena e autores së re me të nesërme letrare, E. Nebiu: “Etër të përdalë!

Ku jeni ju, fëmijë nënash? / Ju tradhëtarë,/ Që Emrin dhe Nderin e përfolët si të ulët!/ Mallkuar qofshi ju, etër epshndjellës!/ Ju, mëkatarë trutharë,/ Që kurrë s’do të keni sy për të parë!/ Mallkuar qofshi të gjithë ju, etër,/ Që zemrave të njëjtin emër i vutë!/ Ju s’keni as gjak, as lavdi, as nder/ Por veç helm, që lëndojnë shumë./ Përdalësinë, përkatësinë e rreme/ Ditët ta zbukuronit plot nur./ Në këtë botë të ndyrë e të përmjerme,/ Etër të etur ka ca si shumë.” Kjo vajzë e thjeshtë Vlore ka marrë jo penën, por vërtet levën e Arkimedit dhe i thotë shoqërisë: Shkundu! ” Etër të përdalë” është një vjershë tronditëse, por fatkeqësisht plazmë e hidhur e realitetit, që lëviz nga themelet njerëzimin, apo të paktën këtë mikrokozmos njerëzor që ne njohim dhe autorja e rrok artistikisht si një bulëz migjeniane. Me një varg larg folkorizmit të vjetër dhe artificializmave, embrioni poetik i Ermelindës çeli zërin individualist të protestës së sotme, të zhgënjyerën dinjitoze, që nuk bën poezi për moral, por MORALIN e ngre në art, sepse ka forcë depërtuese sa që pastaj ka shpresë e del mbi natyrën pesimiste depresive, të diktuar nga rrethanat e kohës së kalbur me liliputët e saj të shpërfytyruar nga viruset e skamjes morale. Ajo lëshon kushtrimin qytetar tepër e shqetësuar:” O njerëz, o bij nënash, o etër, o meshkuj të pështirë! Mblidhni mendtë e kokës e mos e shkatërroni këtë begati të shëndetshme që quhet FAMILJE”! Në këtë shoqëri njerëzore, ku familja ka qenë, është e duhet të jetë bekimi i jetës së qetë e të lumtur dhe burimi i energjive të pastra, autorja me neveri këlthet djemve të nënave, që prishën familjen, venitën shoqërinë, saqë e thanë jetën si një gjethe të kalbur vjeshte.“Me ç’ krahë do të shtërngoj, kur s’ më kanë mbetur?” nga tradhëtia e pabesë. Revoltimi i autores është ngritur dhe artistikisht në nivel, kështu që bëhet më shpotitës, më civil, më papajtues dhe bën efekt tek lexuesi. Për mirësinë njerëzore ajo flet me erën, me retë, me diellin, bën aleancë qiellore për të mos guxuar askush të bëjë biznes me zemrat.Ajo shkund shpirtin e prishur të njeriut dhe i drejtohet pjesës lakmitare të gjinisë mashkullore, me dinjitetin e virtytshëm të femrës shqiptare si motër, si vajzë, si shoqe- atyre bijve të nënave, meshkujve, burrave (që kuptohen se janë të tillë jo nga vlerat shpirtërore e morale, por thjesht nga seksi).Ajo ka një logjikë të fortë dhe argumenton bindshëm me pak fjalë mendime të mëdha, të forta, të qartë, konkretë, të dobishëm, të guximshëm. Shprehjet lakonike dhe të figurshme ilustrojnë botën e brendshme të autores: të pasur, të pastër, të shëndetshme, që nuk pranon të bëhet pis nga soji i lyrashëve zuzarë. Ajo me vargjet e saj i shkul veset e tyre si krisjet në arë. Ajo s’ kërkon as fytyrë, as shpirt dhe as gjak fals. Forca e abstraksionit ngjizet me këtë realitet harbutërisht tallazitës dhe mendimi krijues vezullon kthjellët, sa që ” Kafshatën e thartë kapërdiva me dhembje“- vjen si një ofshamë migjeniane në trajtë të re, kur ajo shikon lakuriqësitë e ëndrrave, kur poshtërsia përdhunon realitetin, kur zjarr i zhveshur nga të tjerë vjen si ngadhënjim i çliruar ligësie. Të flas nuk dua/ për një askush pa emër/ që e humbët kur e donit/ Të zbuloj dua një askush të humbur. Me shigjetën e mprehtë të vargut të ri poetja vlonjate fshikullon kopenë demode maskiliste, që rrezikon të shndërrohet shoqërisht e dëmshme dhe logjikisht e papranueshme. Dhe autorja e enjtur rend pas buzëqeshjeve, pa fjalë si ushtarë të paepur,kur siluetat botërore të ndyra e zvarrisin si lypës i fatit të trishtë, kur tradhëtohen kaltërsitë e grisen mijëra herë,s’ka kthim tek ti, se thyhet dashuria, s’ka as rrugë, as pema s’mbin më. Mëshiron autorja dhe përsëri shumë denjësisht. Ajo pothuaj shprehet:” Nuk vij tek ti, por do të kërkoj një kishë ku të falem për ty, se je një lamash që s’di se ç’bën!”. Përsëri ajo ka guximin qytetar ta imponojë me virtytet e larta që mbart atë, të cilit i besoi, por që ai s’ e meritoi, sepse u katandis në një frymor që e rrëmbeu vesi në pellgaçet me zhul. Ajo e imponon robin e vesit: “ Të nderosh ndjenjat e mia- hesht/ të mos bëhem pis nga fjalët e ndyra, o mbret i zemërimit!”. Është një fjalë e vjetër persiane:” Humbe paranë-s´ke humbur asgjë. Humbe shëndetin- ke humbur diçka. Humbe dinjitetin- ke humbur gjithshka”. Ermelinda Nebiu dinjitetin e ka frymën, shpirtin, pasqyrën dhe të vërtetën jetësore, duke u bërë një model i ri shembullor qytetarie, natyrshëm dhe simbol i ri i karakterit të vajzës së sotme vlonjate. Në këtë libër të vogël në volum, por të mirë në realizim gjejmë dhe sentenca si “ Realitetin e urrej/ por urejtjen s’e çmoj” apo dhe fjalëformime si fundëron:” fundëron ndjenjat e mia “. Ndihet vargu modern, solemniteti i fuqisë artistike të autores. E enjtur rend pas buzëqeshjeve. Siluetat botërore të ndyra e zvarrisin si lypës i fatit të trishtë, se është faji i dhembjes që forcë s’ka, thotë shumë e sinqertë në vjershat e saj poetja e re nga Vlora, një talent premtues sikurse Alisa Velaj e pak të tjera, që po të punojnë mund të përfaqësojnë poezinë moderne nesër. Libri “Revolucion” është vëllimi i dytë me poezi i Ermelinda Nebiut dhe ngjyrat befasuese që poetesha e re ka zgjedhur për të pasqyruar kozmosin e saj jetësor janë tejet emocionuese e tronditëse. Lexuesi shtanget qysh në fillim, sapo hedh një vështrim nga dritarja artistike e Ermelindës, sepse ajo e sheh botën me një sy tjetër, të freskët, duke hedhur poshtë apo shpërfillur shumë nocione apo paragjykime të pranuara jo vetëm nga një shumicë qytetare por edhe nga mjaft librabërës. Tek kjo autore e re e me kulturë vërej rikthimin me elegancë te letërsia dhe mishërimin e shprehjes që theksonte Kassireri (Cassirer): “ Njeriu prej kohësh nuk jeton vetëm në botën fizike, ai jeton edhe në një farë bote simbolike”. Autorja e re është në rezonancë me kërkesat e reja, kërkon dimensione të reja, ekzistenca yjësish, duke u bërë grimcë dhe valë e pluhurit kozmit të krijimit. “Me ç’ krahë do të shtërngoj, kur më s’ më kanë mbetur? – shkruan autorja- se “Gjithësia luan me lotët ” e bën të kthejë në gllënjkë me ëndrra dhe përsëri beson se mbi fletët e bardha ka një qenie plot botë! Vargu i Ermelindës ka dritë, ka muzikalitet, ka ngjyra, horizont e botë. Ka ritëm të brendshëm në vargjet e saj,. Ka poezi të bukura si “Hirësi e marrë”,”Love+”, “Poshtërsi”,”Etër të përdalë”,” Lodhje”,”Revolucion”,”Aleanca qiellore” etj. Kur ajo mërzitet harron të psherëtijë, ende më poshtë zbret në mbretërinë e heshtjes, fjalorin tres, thotë dhe regjistron jo lehtë me dëshpërim në kujtësën e shkruar mendimin e sintetizuar, të shtrydhur si musht, për ta fisnikëruar këtë jetë nga kjo palo kohë e kalbur. Lumturia shkon si dhe unë- konkludon autorja në një poezi, ndërsa mua mu kujtua një shprehje e poetit nobelist Janis Ricos “…ndjenja, mendimi , fjala, lidhen në një bashkim monolit të pathyer ”. Mu kujtua, si duket, nga që edhe Ermelinda ka ditur ta respektojë këtë pirosti magjike të artit. Arrij në këtë përfundim sepse vargu i saj lëviz, është në veprim, ka ngyrë, ka erë, ka terren, ka fenomene, ka hapësirë e të gjitha këto jo të ngjyera me art, por dalin nga bërthama e artit të fjalës.

US State Department 2013 Human Rights Report: Kosovo

February 28, 2014 by dgreca

By: Ermira Babamusta, Ph.D., Foreign Affairs/

On February 27, 2014 US Secretary of State John Kerry delivered remarks on the 2013 Country Reports on Human Rights. On Thursday, Secretary Kerry submitted his second human rights report to the US Congress, which details key human rights developments and challenges from over 199 countries from around the world.

Today at 11:00 am Acting Asst. Secretary Uzra Zeya held a Q&A session addressing foreign policy and human rights issues. On the conversation with the acting Asst. Secretary for the Department of State, Uzra Zeya I asked how US foreign policy has shifted over the years to address the increase of human rights abuses around the world. I also thanked United States for its tremendous work and friendship with Kosovo and Albania and asked Asst. Sec. Zeya to comment on the US-Kosovo relations and principles of leadership in general. “We remain focused on fundamental freedoms of assembly, association, expression and belief, while paying attention to vulnerable and threatened groups. Defending human rights of all people is enshrined in the Universal Declaration of Human Rights, and we firmly believe in human rights for all,” stated Asst. Secretary Uzra Zeya at the live Q&A session, held this morning.

Sec. Kerry’s Remarks:

Human rights both as equal, non-discriminatory rights and obligations are universal principles states have agreed upon to protect freedoms of expressions in all spheres of life. Although expressed and protected by law, these rights around the world often times are not guaranteed and executed. It is the duty of the state to promote and protect all human rights, and it is the duty of the citizens to uphold these laws.

“The fundamental struggle for dignity, for decency in the treatment of human beings between each other and between states and citizens, is a driving force in all of human history. And from our own nation’s journey, we know that this is a work in progress… We know that the struggle for equal rights, for women, for others – for LGBT community and others – is an ongoing struggle. And it’s because of the courage and commitment of citizens in each generation that the United States has come closer to living up to our own ideals,” stated US. Secretary John Kerry.

United States throughout its modern history has shown its commitment to democracy and human rights as violence and abuses increase around the world. In Syria, freedom of expression is strictly controlled. Freedom of religion, although a right written in the Constitution, it is restricted by the government and religious activities are monitored. Hundreds were murdered from the deadly sarin gas attack in August. The UN reports indicate that President Bashar al-Assad failed to meet the February 5 OPCW deadline to remove all 1,300 declared tonnes of chemical substance that it possesses.

In Bangladesh, human rights worsened in 2012 as workers claimed to be mistreated and labor leaders came under attack. Secretary Kerry mentioned that in over 80 countries LGBT communities face discrimination.

“And so with this year’s report, we join with many other nations in reaffirming our commitment to a world where speaking one’s mind does not lead to persecution, a world where practicing or changing one’s faith does not lead to imprisonment, and where marching peacefully in the street does not get you beaten up in a blind alley or even killed in plain sight,” said sec. Kerry.

The 2013 report includes five key human rights developments from around the world: (1) increased force on civil society to restrict freedom of assembly, (2) restrictions on freedom of speech and press, (3) lack of accountability for security forces abuses, (4) lack of effective labor rights protections and (5) marginalization of vulnerable groups like religious, ethnic minorities, women, children, LGBT, etc. (US Department of State, 2013 Country Reports on Human Rights Practices).

US – Kosovo Relations

On a statement released on Feb. 14, 2014 in honor of Kosovo’s sixth anniversary of its independence, Secretary Kerry reaffirmed the UScommitment to “an independent, sovereign and multiethnic Kosovo”. “On this occasion, we reflect on the historic achievements of the past year, including the April 2013 agreement on normalization of relations with Serbia and the progress of the EU-facilitated Dialogue. We also look forward to the important work of building a prosperous and inclusive Kosovo integrated in European and Euro-Atlantic institutions. We are confident that with continued courage, persistence, and patience, Kosovo will realize its aspirations in a Europe whole, free, and at peace. As you celebrate the accomplishments of the people of Kosovo, the United States stands with you as a steadfast partner and friend,” stated Secretary John Kerry. (US Department of State, John Kerry Press Statement, Feb. 14, 2014)

United States established diplomatic relations with Kosovo after it recognized it as an independent state in 2008. US has been a strong partner and an integral player in strengthening the democratic institutions of Kosovo. US foreign policy towards Kosovo has promoted economic growth, democracy building, peace and prosperity. US has also aided in maintaining safety and security in Kosovo by contributing forces in KFOR since 1999 and has participated in the EULEX security and defense mission, including facilitation of dialogue between Serbia and Kosovo.

The Foreign Assistance June 2013 report indicates that Kosovo “continues to contribute positively to regional stability and good neighborly relations on its path to Euro-Atlantic integration.” (United States Department, Office of the Coordinator of US Assistance to Europe and Euroasia, Foreign Operations Report, June 2013). US has provided in total nearly $186 million from 2012-2014 combined in the areas of peace and security, governing justly and democratically, investing in people and economic growth. (Majority of the aid is towards economic growth and government assistance).

During the visit of Vice assistant US Secretary of State, Hoyt Yee in Prishtina in November 21, 2013 President of Kosovo Atifete Jahjaga stated that relations between Kosovo and USA are “excellent”. Mr. Yee praised Kosovo’s achievements and reaffirmed US commitment to help in the ongoing engagements. (President of the Republic of Kosovo Office, 21 November 2013 Press Release)

Country Review: Kosovo

Successes and Improvements:

(1) The 2010-11 parliamentary elections met many international standards. The November 3 local elections marked for the first time in years that citizens of Northern Kosovo participated in the voting process. Both Kosovo and Serbian government encouraged civic participation in the local elections.

(2) The established political parties have had no restrictions in running, organizing or operating their primary functions. There were no issues reported in terms of exercising their political activities.

(3) The Ministry of Justice and the Kosovo Correctional Service (KCS) have made significant improvements for the conditions in several correction facilities, employees and inmates in Podujeve, Peja and Mitrovica.

(4) Normalized relations between Serbia and Kosovo, mandated by the reached April 19 mutual agreement, facilitated by EU talks. Other bilateral agreements include integrated border management, freedom of movement and civil registries.

(5) Accountability by governmental officials to take actions on those who did not act according to the law.

(6) Women and minority political participation is promoted by law, where the quota requires 30 percent female parliamentarians: 40 women serve in the 120-seat Assembly, two women served as deputy prime ministers, one female country president, one female mayor, and prime ministers appointed as ministers. 13 members of Kosovo Serbs filled the ethnic minority seats at the Assembly (the constitution provides fro 10 Kosovo Serbs and 10 seats for other minorities).

(7) Cooperation at the government level and no restrictions placed on operations of domestic NGOs. The office of the Ombudspersons has regularly done outreach to various municipalities to address different issues related to the communities.

(8) Advancing the role of women in service including training of new cadets and the functioning of the Association of Women in the Kosovo Police in November. Additionally, the records on domestic violence has improved. The Ministry of Labor and Social Welfare provided financial support for family violence cases. The Action Plan on Domestic Violence was adopted in 2011, and the Agency for Gender Equality was set as the regulatory agency to implement policy change pertaining to domestic abuse.

(9) The government has made improvements in resolving more property related cases. From the 42,457 registered cases, 35,053 were resolved.

(10) No restrictions found on the exercise of freedom of press, religion, assembly or cultural events. (Source: Country Reports on Human Rights Practices for 2013: Kosovo, US Department of State)

Issues and further considerations:

(1) “Kosovo Serb hardliners’ efforts to block normalization, including establishing roadblocks in the northern part of the country and restricting basic rights such as freedom of movement of persons and goods.” The report cites the instance where assailants attacked three polling locations in Zvecan, which resulted in the rerun of elections on December 1 in these three locations.

(2) Rights for vulnerable groups that include minorities, persons with disabilities, members of the LGBT community remain the second biggest issue, followed by domestic violence against women, listed as the third major problem.

(3) ICRS listed 1,723 as people who disappeared during the 1998-99 conflict, comprising of 70% Kosovo Albanians who are missing.

(4) Foreign travel was a concern as buses crossing the border between Kosovo and Serbia are under attack from assailants.

(5) Limited movement in Northern Kosovo due to roadblocks, that were set by the EU-led dialogue and agreement between Serbia and Kosovo.

(6) Corruption and lack of transparency: “officials reportedly engaged in corrupt practices during the year,” totaled in 2.307 corruption cases involving public officials during the period of January 2012 and September 2013, with 187 people sentenced to prison.

(7) Lack of proper registration of ethnic minority children, although low numbers, only 5% reported to not properly be registered at birth.

(8) Person with disabilities lacked protection and were discriminated. Improvements need to be made to ensure easy access to different official offices and locations to accommodate individuals with disability.

(9) Although Kosovo Serbs and minorities enjoy full rights and protections from the Kosovar government, many Kosovo Serbs continue to not cooperate: “Northern Kosovo Serbs continued to prevent construction of houses in the Brdjani/Kroi Vitakut neighborhood for ethnic Albanians who had been displaced from the area in 1999. For example, in July a group of approximately 50 Kosovo Serbs blocked the main road, halting construction. On July 29, EULEX Police arrested Zarko Veselinovic on an outstanding warrant for endangering international personnel. Authorities charged Veselinovic and another suspect with attempted murder and unauthorized use of a firearm in the December 2012 shooting of the deputy head of the Mitrovica/Mitrovice North Administrative Office. On the same day as the arrest, a group of approximately 200 Serbs protested the arrests and blockaded a road.”

(10) The report found no official reports on discrimination based on sexual orientation, however due to social pressure many LGBT persons were afraid to reveal their identity. “In November the Youth Initiative for Human Rights released a report which found that 40 percent of LGBT individuals were afraid to acknowledge their identity and 10 percent had been physically assaulted at least once as a result of being perceived as LGBT.” (Source: Country Reports on Human Rights Practices for 2013: Kosovo, US Department of State)

Observations from my 2007 & 2012 missions in Kosovo

In my efforts to strengthen US-Kosova-Albanian relations and promote peace and stability in the Balkans in 2007 & 2012 I embarked on two cultural and diplomatic missions in Kosova under the auspices of United Nations and the Kosovo Ministry of Diaspora. My publication titled “Kosovo Status Talks: A Case Study on International Negotiations” includes my observations from the 2007 trip to Kosovo. This scientific research analyzes the behavior and actions taken by the international players, in particular the US, Russia, the UN and the EU in the case of Kosovo in the context of the diplomatic agreement process and to analyze their positions in the negotiation phase. It analyzes the consultative status of the UN and the EU and elaborates on the mechanisms of cooperation between the international players. Specifically, it examines multilateral diplomacy and explores the factors influencing the development and drawbacks of the multilateral diplomacy process. In my conclusion I called on Kosovo leaders to declare its independence as the only option.

“The Kosovo case demonstrates that success or lack of success of the international community’s role depends on the phase of the negotiations. This research divided the negotiation process into three main phases: interim peace settlement (Phase I); interim political settlement (Phase II); and future status resolution (Phase III).

Phase I pointed out the crucial role of the US, NATO, the Contact Group and the UN. The successful collaborative efforts of the international community resulted in several peace agreements. NATO intervention and the UN Security Council Resolution 1244 ended the Kosovo conflict in 1999. During the Emergency and Substantial phases of reconstruction (Phase II) the role of the international community was vital in providing humanitarian assistance and building the political institution in the region and monitoring the local elections. The UN and OSCE were successful in insuring the implementation of the UNMIK pillars. The Kosovar leadership and the Kosovo Protection Corps demonstrated tremendous progress in fulfilling the UNMIK provisions.

However, after the UNMIK mandate expired, it was necessary for the international community to determine Kosovo’s future status. During Phase III, intensive negotiations occurred between Kosovo and Serbia over the course of three years. Throughout the process both parties maintained opposing positions: Kosovo demanding full independence and willing to accept international supervision; Serbia accepting only autonomy for Kosovo within Serbia. The mediators employed two techniques: positional bargaining and principled negotiations. Modest progress was achieved on technical issues concerning the protection of minority rights. However, the firm views of both parties failed to produce any mutually agreeable outcome. Despite the lack of a negotiated solution, the Kosovo diplomatic process showcases a closer relationship with the international community. The balance of power shifted from single players such as the U.S. and Russia to multilateral participants such as the UN, NATO and the EU.

A major factor in the lack of negotiation success is the Russian opposition. Russia aspires to be the main player in the field. Such realist actions have minimized multilateral efforts due to Russia’s threat of using its prerogative veto power in the UN Security Council. Therefore, the effect on multilateral negotiations is conditioned by the realist actions of a single key player. In lieu of pursuing cooperation and multilateral means, Russia relied on unilateral devices; this opposition blocked the negotiated outcomes.

To the contrary, the United States – acting singly, proved successful, unlike the Contact Group – acting collectively. During the pre-negotiation phase, Shuttle Diplomacy between Prishtina and Belgrade led by the US Ambassador Christopher Hill in 1998 made Track I diplomacy successful. Shuttle diplomacy was a very useful tool and resulted in the NATO, OSCE and the UN missions.

Finally, the latest independence plan proposed by Slovenia reinforces the exact view that independence is the only option for Kosovo.” (Source: Ermira Babamusta, “Kosovo Status Talks: A Case Study on International Negotiations”, Long Island University, The Brooklyn Center, 2008, p. 133-135)

During the 2010 summer I had the opportunity to meet with the leadership of various decision-making institutions of the European Union, the Council of Europe, the European Courts of Human Rights, EuroCorps in Strasbourg (France), Brussels (Belgium) and Luxembourg. After my 2012 mission in Kosovo, I am currently working on my second publication on Kosovo and doctoral research. Experts can partake on the survey and learn more here: www.prishtinapress.info/sondazh. (Caption: US Secretary John Kerry and Acting Asst. Secretary Uzra Zey.Photo credit US State Department)

Cështja e Shën Naumit

February 28, 2014 by dgreca

Nga Gëzim Llojdia*/

Toka quhet Shën Naumi është një manastir në kufi me Maqedoninë.Manastiri ,që mendohet se është ngritur rreth viteve 905 duhet besuar se shenjtori ka qenë prijsi religjioz,gjatë kohës së mërgimit të madh është varrosur në këtë seli religjioze nga ku është ruajtur edhe emri.Të dhënat qartësojnë se i përkiste Shqipërisë deri në vitin 1925.Manastri është kërkuar nga Serbia duke kryer edhe një padi në gjykatoren e lartë të Hagës .Një gazetë lodineze sic është edhe Daily Telegraph duke ju referuar një lajmit që sjell një gazetë greke në Neë Jork, thotë se Serbia e ka dërguar cështjen që la konferenca e ambasadorëve për Shën Naumin në Gjykatoren e lartë për Drejtësi Ndrëkombëtare të ligës së kombëve në Hagë). Gjyqi që rezulton të jetë mbajtur në fund të muajit maj të vitit 1924 nxorri në përfundim të tij se manastiri në kufi të dy vendeve, pra Shën Naumi i përkiste Shqipërisë.Ky objet ju dha Serbisë nga mbreti i asaj kohe A.Zogu.Shkaqet përse kjo tokë me objektin fetar ju dha mbretërisë serbe i shqyrton Mehdi Bej Frashëri.

Lajmi i plotë:

Cështja e Shën Naumit vete në Hagë Gazeta Dielli datë 22 maj 1924 faqe ballore e botimit në Boston ka sjellë këtë kronikë e cila i përket rubrikës:” Lajme nga shtypi i huaj” me titull: Cështja e Shën Naumit vete në Hagë.Gazeta e Londonit ‘Daily Telegraph” pas një kabllogrami që boton gazeta greke e Neë Jorkut ,Ethnikos Kirkia më datë 19 Maj,lajmërohet se Serbia ka kërkuar që të cvendoset përfundimi i Konferencës së Ambasadorëve pas të cilit Sh.Naumi i jipet Shqipërisë dhe kjo cështje u dërgua në Gjykatoren e lartë për Drejtësi Ndrëkombëtare të ligës së kombëve në Hagë).

Të dhëna rreth gjyqit.

Në gjykatën e Hagës më 31.12 .1924 u muar në shqyrtim kjo cështje Gjykata e lartë për drejtësi Ndërkombëtare e Hagës dha po atë vendim, Shqipërisë i përkiste Shën Naumi.

Mehdi Bej Frashëri per ceshtjen e Shën Naumit

Kufitë e Shqipnisë me shtetet fqinje ishin caktue në Konferencën e Londrës në 1913 si mbas hartës të Shtat-Madhorisë Austriake. Kjo hartë nuk ishte një hartë topografike, por e hartueme me ekploracion. Vendimi i Konferencës së Londrës përsa i përkiste Shën-Naumit, thoshte: “Fillon në breg të liqenit Ohrit, midis katundit bullgar Rodohozhdë dhe katundit shqyptaro-myslyman që quhet Lin, dhe vazhdon gjer në Shën-Naum, pikërisht në gjuhën frëngjisht: “jusu’a Shën-Naum”, nuk thotë “y compris Shën Naaum”. Komisjoni i Kufinit kur vajti në Korçë, korçarët bënë një bujë të madhe pranë komisjonit që t’i caktohej Shqipërisë Shën-Naumi. Qeveria e Beligradit qe sa Konferenca e Londrës caktoi kufinin midis Shqipërisë dhe Serbisë, ju drejtue “ball Platz” it, dhe me një notë e pyeste qeverinë austriake se për shprehjen “jusqu’ a Shën-Naum” ç’kuptonte. Ball-Platzi ishte gjegjë se me këtë shprehje nuk donte të thoshte që Shën-Naumi i përkiste Shqipërisë, do me thanë i përkiste Serbisë. Qeveria e Beligradit pyeste qeverinë austriake, pse kjo qeveri prekupohej më shumë se të tjerat për kufitë e Shqipërisë. Kur plasi lufta e përgjithshme Serbijau invadue dhe ushtria e saj me kralin në krye dhe qeverinë, me ndihmën e Esat Pashës, që atëhere ndodhej në Durrës, duelën në Adriatikun Meridional, ku e mor flota aleate dhe e zhkarkoj në Korfuz. Në këtë rrëmujë qeveria serbe e humbi dokumentin austriak që caktonte me fjalë të tjera Shën-Naumin Serbisë.Kur mbaroj lufta, Komisjoni i Kufive filloj veprimet e veta dhe ky komisjon vendosi që Shën-Naumi t’i mbetej Shqipërisë. Shën-Naumi ishte një i Shenjtë sllav, apostull i Kristianizmit midis popullit bullgar e serb, konsiderohej si shoku i Cirrillit, Metodit, që kishin kriju abetaren e bullgarëve, Në këtë kategori ishte dhe Shën-Klime, në emën të cilit ka një kishë bullgare. Në konsideratë të këtyre mbështetjeve kulturale dhe fetare, që Shën-Naumi ishte një Shenjtë sllav, kur i evakuoj viset e tjera të Shqipërisë si i kishte libri, ju drejtua Gjykatores Internationale të Hagës. Kjo Gjykatore vendosi: “Që me qenë se Komisjoni i Kufive ishte kopetent për demarkacjonin, Shën-Naumi duhej t’i jepet Shqipërisë. Mirpo Serbia si popull fanatik orthodoks sllav, as me një mënyrë nuk donte t’ja linte. Komisjoni i Kufive, Shqipërisë i këshilloj që Shën-Naumin, Shqipëria ta shkëmbente me një vend tjetër, pse serbët me këtë pretekst do të krijonin vështirsina të mëdha. Në bazë të këtyre konsideratave Qeveria Shqiptare më ngarkoi mua Mehdi Frashërin me caktue mënyrën e shkëmbimit. Unë nuk pashë posibilitete që Shën-Naumi të shkëmbehej me vende shqiptare, pse nga katundi Lin i Shqipërisë vazhdojshin katunde sllavo-bullgare. Me të tilla katunde me popullsi eterogjene, Shqipnia jo vetëm nuk forcohej, por përkundrazi dobsohej. Atëhere unë Mehdi Frashëri vendosa që Shën-Naumi t’i mbesë, me një periferi shumë të ngushtë Serbisë, por kufini në vend që të vazhdonte që nga kodra e Zagoriçanit gjer te Qafa e Plloçit, ku ndodheshin dy versante: versanti i Maliqit dhe Liqeni i Ohrit, vija e kufinit të hidhej ke Mali i Thatë, e të përfshinte katundin shqiptaro-orthodoks Pëshkupat. Ky katund po t’i mbetej Serbisë, me kohë do të sllavizohe, m’anë tjetër gjithë Lugina e Cerovës, ku katundet shqiptare kishin tokat e tyre i mbeteshin Shqipërisë, përveç këtyre i mbeteshin, dhe një pjesë e madhe e kullotave verore Shqipërisë. Po të peshohet Shën-Naumi me këto avantaxhe që thamë më sipër, ky solucjon ishte më i favorshëm për Shqipninë. T’arratisunit politik nga injoranca e çështjes o qëllimisht, Shën-Naumin e përshkruajshin si një pikë strategjike me rëndësi, kurse invazioni sllav nuk shhkonte nga Shën-Naumi, gjithmonë kishte vazhduar Qafën e Thanës.

*Msc.Anëtar i Akademisë Evropiane të Arteve

NEW YORK : Diskutim mbi Ballkanin dhe Bashkimin Europian në Institutin Peace Island

February 28, 2014 by dgreca

Katër ambasadorë nga vendet ballkanike, Shqipëria, Bullgaria, Maqedonia dhe Kosova, diskutuan në Panelin : “Marrëdhëniet Ndërqeveritare midis vendeve të Ballkanit dhe Bashkimit Evropian”. Kurse, Serbia, e bojkotojë atë si shkak i pjesmarrjes së Republikës së Kosovës /

Nga Beqir SINA/

NEW YORK : Në qytetin e New Yorkut, “Peace Islandas Institute”, Qendra për Çështjet Globale – mbajti një diskutim për :”Marrëdhëniet Ndërqeveritare midis vendeve të Ballkanit dhe Bashkimit Evropian” , i organizuar nga ky institut me pjesmarrjen e studenteve të gazetarisë dhe pedagogve, dhe diplomtave ballkanik akredituar në OKB.

Në diskutim folën përfaqësues të Bullgarisë, Shqipërisë, Maqedonisë dhe Kosovës dhe ekspertë për çështjet e Ballkanit. Pjesëmarrësit në diskutimin me temë: “Marrëdhëniet Ndërqeveritare midis vendeve të Ballkanit dhe Bashkimit Evropian” , ishin të një mendimi, se të gjitha pasojat e trazirave në Ballkan – (luftrat) gjatë këtyre dy dekadave të fundit erdhën si shkak e sundimit të egër komunist, të cilat aplikuan gjatë sundimit të tyre në këto vende ndarjet e tmershme mes popujve të Ballkanit, madje si në Shqipëri egzistojë ndarja e thellë edhe mes vetë shqiptarëve të njërës anë të kufirit me anën tjetër. Sipas tyre çdo gjë në këto vende u finalizua me atë regjimit ultranacionalist të Millosheviqit. Zbatimi i demokracisë në Ballkan, ekonomia, shteti dhe rendi janë një faktor përcaktues i përparimit të vazhdueshëm të këtyre vendeve drejt Bashkimit Europian – forcimit të urave të lidhjes, mes vendeve Ballkanike”.

Diskutimi Paneli 2 për “Marrëdhëniet Ndërqeveritare midis kombeve të Ballkanit dhe Bashkimit Evropian ” trajtojë gjithashtu integrimin e vendeve të Ballkanit në Bashkimin Evropian , kohezionit politik për përfitim reciprok , zhvillimit të qëndrueshëm social-ekonomik dhe ruajtjen e paqes së gjatë, dhe të qëndrueshme në rajonin e Ballkanit dhe të kontributeve të këtyre vendeve tek paqja botërore . Është gjithashtu e rëndësishme për tëpërmendur se diskutatët adresuan në kumtesat e tyre nevojën e bashkëpunimit rajonal për tranzicion demokratik , performancat financiare , dhe modelet e tregtisë, duke përfshirë sektorin privat në vendet Ballkanike, marrëveshjet ndërshtetrore dhe ndërkufitare që janë arritur për këtë qëllim”.

Diskutantët folën për rolin e qeverive të këtyre vendeve, si dhe rolin e popujve tek një forcim lidhjesh dhe marrëveshjesh ndër-ballkanike, sfidat para dhe pas antarësimit në familjen Europiane – Bashkimin Europian aty ku të gjitha këto vende, thonë se e kanë qëllimin e tyre dhe mënyrat se si komuniteti ndërkombëtar mund të ndihmojë për zhvillimin ekonomik të këtyre vendeve”.

Eshtë e rëndësishme të ceket se ky ishte i pari diskutim i këtij lloji – që u mbajt në Nju Jork, të mërkurën mbi Bakllanin dhe Bashkimin Europian mes këtyre vendeve, ku për herë të parë mori pjesë edhe Kosova, ndërkohë, që Serbia e bojkotojë atë si shkak i pjesmarrjes së ambasadorit të Republikës Kosovës . Megjithatë, ishin katër ambasadorë nga, Bullgaria, Shqipëria, Maqedonia dhe shteti më i ri Kosova që përfaqësojnë diplomacinë e vendeve të tyre në Kombet e Bashkuara, të cilët për tre orë iu bashkuan diskutimit në Institutin “Ishujt e Paqes” në panelin 2 : ” Marrëdhëniet Ndërqeveritare midis vendeve të Ballkanit dhe Bashkimit Evropian”

Diskutimin e moderoi Dr Aras Konjhodziç President dhe CEO nga Federata e Shoqatave Amerikane – Ballkanike Amerikane, ndërsa mbajtën kumtesa : H.E. Stephan Tafrov Përfaqësues i Përhershëm Misioni i Përhershëm i Bullgarisë në OKB , H.E. Ferit Hoxha Përfaqësues i Përhershëm Misioni i Përhershëm e Shqipërisë në OKB, , H.E. Goce Karajanov Përfaqësues i Përhershëm Misioni i Përhershëm e Maqedonisë në OKB, H.E. Bekim Sejdiu – Konsulli i Përgjithshëm i Kosovës në Nju Jork.

Kurse mirëseardhjen ua uroi mikëpritësi i këtij diskutimi Professor Mehmet Kilic Drejtor i Qendrës për Çështje Globale nga Instituti “Ishujt e Paqes” në New York.

Ambasadori i Bullgarisë Tafrov, tha se roli i Bullgarisë në Ballkan, duhet ndjekur me shumë vëmendje dhe duhet t’i kushtohet rëndësi edhe nga vendet e tjera të Ballkanit, vende këto që aspirojnë për në Bashkimin Europian. Tafrov me një karrierë të shquar diplomatike, i kushtojë vemendje të veçantë gjatë diskutimit të tij – ndarjes një herë e përgjithmon nga e kaluara komuniste të Bullgarisë, me reformat në vend që e çuan atë drejt integrimit të saj Europian, duke e bërë Bullgarinë anëtare të Bashkimit Europian.” Bullgaria ishte e para që e ka njohur Kosovën – në Ballkan, dhe ishte me fat që qëndroi larg luftërave Ballkanike gjatë dy dekadave të fundit, duke dhënë kontributin e saj për të shërbyer vetëm paqes dhe sigurisë në Ballkan”.

“Unë jam shumë i kënaqur për këtë mundësi , tha në fillim të fjalës së tij Ambasadori Ferit Hoxha Përfaqësues i Përhershëm Misioni i Përhershëm e Shqipërisë në OKB, për të pasqyruar një ekspoze të gjerë, dhe sa më shumë të jetë e mundur fotografia e marrëdhënieve tona me BE-në dhe perspektivat e gjetjes së rrugve për të qenë sa më afër BE-së . Dhe për këtë do të doja të falënderoj Institutin Ishujt e Paqes që na e sigurojë këtë platformë të diskutimit tonë”.

Ajo që ka ndodhur dhe ku jemi tani, tha ambasadori Hoxha është se : “Shqipëria është pjesë e Stabilizim Asociimit – ose , i njohur ndryshe si :”Versioni i shtrirë i procesit të zgjerimit të BE-së”, ku Shqipëria si çdo vendi shkon drejt BE-së nëpërmjet një seri hapash , ku secili është i kushtëzuar në përparimin në reformat që është monitoruar nga afër nga Komisioni Evropian .

Rajoni ynë, tha ambasadori Hoxha, është plot me histori , por nuk është “tretur” plotësisht, duke na bërë ne të gjithë më të pjekur , mbasi ne të gjithë kemi mësuar nga e kaluara dhe ne të gjithë shikojmë me besim në të ardhmen; “Perspektiva e përbashkët të integrimit të BE-ja. E cila na ka ndihmuar në masë të madhe për të kapërcyer sfida të ndryshme dhe historike dhe padrejtësitë “.

“Kjo është ajo që ne e quajmë fuqia transformues të BE-së . kjo është pra, e qartë se Ballkani nuk mund të zhvillohet plotësisht në paqe dhe harmoni pa BE-në , BE-ja , nga ana tjetër , nuk do të ndjehen plotësisht e plotë dhe e sigurtë dhe pa Projektin e saj të krijimit të një zone të tërë evropiane të paqes, stabilitetit dhe prosperitetit, e cila nuk do të kompletohet pa Ballkanin Perëndimor . Ballkani Perëndimor nuk është oborrin e shtëpisë të Evropës , por ajo është padyshim një pjesë përbërëse e tij . Procesi i integrimit nuk mund të zvarritet përgjithmonë . lodhja nga zgjerimi mund të marrë një taksë e rëndë në procesin e reformave dhe për të prodhuar një lodhje të reformës në rajonin . Procesi duhet të jetë konkretë , me objektiva të matshme dhe të jenë të arsyeshme në kohë të përshtatur . BE-ja ka qenë dhe duhet të mbetet një motor i fuqishëm për zhvillimin ekonomik , qeverisjen e përmirësuar , dhe përparimin në sundimin e ligjit në të gjithë zonën e Ballkanit Perëndimor .”

Në fund të diskutimit të tij Ambasadori Ferit Hoxha Përfaqësues i Përhershëm Misioni i Përhershëm e Shqipërisë në OKB, konkludoi se ” Është e rëndësishme për të shmangur ndarjen e rajonit në dy nivele . BE duhet , për të hapur negociatat e pranimit sa më shpejt të jetë e mundur , me të gjitha vendet – pa marrë parasysh se sa kohë procesi mund do të marrë – bazuar në faktin e njohur se negociatat e pranimit kanë vetëm një ndikim të vërtetë transformues në institucionet shtetërore ”

Për Ekselencën e tij Ambasadorin Bekim Sejdiu – Konsulli i Përgjithshëm i Kosovës në Nju Jork. Instituti Ishujt e Paqes meriton një kredi të veçantë për organizimin e këtij debati për Ballkanin , këtu në Nju Jork .

“Ballkani ka rënë gradualisht nga axhenda politike ndërkombëtare dhe ajo është duke u bërë gjithnjë e më shumë një çështje rajonale, përkatësisht [ështje e BE-së dhe NATO’s, tha ambasadori Sejdiu duke shtuar se kjo është kryesisht për të mirë , sepse tregon se rajoni ynë ka bërë një rrugë të gjatë , që nga koha e luftërave të tmerrshme , gjenocidet dhe spastrimit etnik , në një moment tjetër ku çështja më e rëndësishme në agjendat politike të vendeve të rajonit, është përmbushja e standardeve për procesin e anëtarësimit në BE”.

Përshtypja, tha më tej ai është se ” Ballkanizimi “, term ky i përdorur për të përshkruar fragmentimet të përgjakshme politike përgjatë vijave etnike , i kanë lënë hapësirë “Evropianizmit” një koncept ky që mishëron procesin e integrimit në BE përmes përqafimit të standardeve politike të demokracisë dhe ekonomisë së tregut”.
Gjatë pesëmbëdhjetë viteve të fundit, raportet e progresti tëe Komisioni i BE-së, lëshuar çdo vit duke janë bërë një pikë referimi për matjen e transformimit të suksesshëm politik dhe socio – ekonomik të shoqërive ballkanike . Megjithatë, theksoi ai sfidat janë të mëdha dhe pikat e nisjes , unë do të thoja , nuk janë të njëjta tha ambasadori Sejdiu, ne të gjithë kemi kaluar ose jemi duke kaluar nëpër tranzicion.

Ai përmende faktin se Republika e Kosovës i takon një grupi vendesh , të Ballkanit, e cila kishte për të kaluar nëpër një tranzicion të trefishtë : 1 . Nga komunist në një sistem demokratik ; 2 . Nga të shkatërruar nga lufta në një shoqëri të pasluftës ; 3 . Nga para- pavarësisë me status të pavarur politik, në pavarësi dhe shtet të lirë dhe sovran .

Rruga jonë e lirisë dhe pavarësisë ishte e vështirë dhe e dhimbshme ceku Konsulli i Përgjithëshëm i Kosovës, në Neë York.

Ai tregoi më pasë se ku jemi sot ? “Kosova, tha ambasadori Sejdiu festoi gjashtë vjetorin e pavarësisë së saj javën e kaluar . Gjatë gjashtë viteve të fundit si shtet i pavarur , Kosova ka treguar vizion, kapacitet dhe angazhim për të përqafuar dhe për të avancuar standardet e demokracisë , multietnicitetit , të drejtat e njeriut dhe ekonominë e tregut të lirë. Me politikën tonë të fqinjësisë së mirë dhe orientimin e fortë Evro-Atlantik, ne treguam se jemi një shtyllë e fortë e stabilitetit dhe përparimit në rajonin tonë . Me 106 anëtarë të OKB-së, të cilat kanë njohur pavarësinë e Kosovës dhe të tjerë që pritet të njohin , Kosova në mënyrë të pakthyeshme është duke marrë vendin e saj të plotë në familjen e kombeve sovrane” .

Integrimi Euro – Atlantik për Kosovën është një aspiratë kombëtare dhe rrjedhimisht një objektiv politik i dorës së parë i shetit të Kosovës . “Në perspektivën tonë , kjo përfshin anëtarësimin në BE dhe NATO . Pra , edhe pse BE-ja dhe NATO janë dy organizata të pavarura , ne shohim ato si dy shtylla të një ombrellë të vetme euroatlantike ” ka potencuar në diskutimin e tij H.E. Bekim Sejdiu – Konsulli i Përgjithshëm i Kosovës në Nju Jork.

Ai më tej ka dhënë katër arsye të përgjithshme që e bëjnë projektin Evro-Atlantik të pazëvëndësueshën për Kosovën dhe rajonin. Zoteri Sejdiu iu referua edhe integrimit te pakicës serbë në Kosovë si dhe dialogut Kosovë-Serbi. Për këtë të fundit, ai potencoi se populli i Kosovës ka vuajtur shumë, në vite dhe dekada, nën pushtim dhe politika shtypëse dhe shfarosëse. Ai nënvizoi se historia nuk mund të ndryshohet, siç nuk mund të ndryshohet as realiteti gjeografik, përktësisht se Kosova dhe Serbia janë shtete fqinjë dhe si të tilla ato duhet të normalizojnë marrëdhëniet si shtete fqinjë dhe të barabarta.

Diskutantët ju përgjigjën edhe pyetjeve të pjesëmarrësve. Një prej tyre ishte dhe ambasadori Maqedonas në New York, Goce Karjanov, i cili iu përgjigjë pyetjes së veprimtarit Uk Gjonbalaj mbi shqetësimin e devijimit të lumit të Radikës. “Me sa dije unë tha ambasadori maqedonas ende nuk ka një planë për Radikën, duke shtuar se me vjen keq por unë nuk kamë kompetencë të falsë për këte çështje, megjithatë do të jemë më se i kënaqur të ju njoftojë në të ardhmen mbi këtë çështje” tha në përgjigjen e tij H.E. Goce Karajanov Përfaqësues i Përhershëm Misioni i Përhershëm e Maqedonisë në OKB.