Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

ALEANCA ME SHBA-të DHE BE-në PO E LULËZON SHQIPËRINË

by

Thanas L. Gjika/

(Shënime udhëtimi, 24 korrik – 7 shtator 2023, pjesa e I)

Në korrik të këtij viti ndjehesha i dobët e shumë i merzitur. Kisha hyrë në të 80-at, kisha hartuar e botuar qindra artikuj studimorë, dhjetë libra me studime dy prej të cilë monografi pesëqindfaqshe, njëra kushtuar jetës e veprës së Heroit të Popullit Mihal Grameno dhe tjetra jetës e veprës së përhapësit të shquar të Krishtërimit – Shën Palit. Për to kishin dhënë vlerësime pozitive studiues të kualifikuar shqiptarë e amerikanë, por jo institucionet përkate të atdheut.

Bashkeshortja ime, Julia, bashkë me vajzën Ani dhe djalin Ergon, më sugjeruan duke më ndihmuar e financiarisht, që të bëja një vizitë të gjatë në Shqipëri. Kështu munda të vizitoja shumë qytete e fshatra rreth e rrotull atdheut. Pashë me vëmendje rrugët, ndërtesat, lokalet moderne, njerzit që dukeshin të ushqyer e veshur mirë. Shumë hotele e restorante lluksozë, vila e shtepi komode, objekte tregetie dhe industriale, plantacione me fruta, toka te mbjella, kope me dhën, dhi e lopë, koshere bletësh me shumicë, pyje të rigjeneruar, turistë të shumtë në bregdet e nëpër qytete e fshatra të ndryshëm…

Me një fjalë pashë dhe shijova realitetin konkret të Shqipërisë së Re, që ka lulëzuar pas virit 1992, kohë kur atdheu ynë është në aleancë me boten Perendimore Euro-Atlantike.

Duket qartë se gjatë 45 vjetëve që kaloi Shqipëria në aleancë me Botën Lindore Socialiste, populli punoi rëndë, por ecja ishte e ngadalshme, me shumë mundime e sakrifica, nën frikën e terrorit të partisë-shtet, e cila ndiqte parimin që i dha krijuesi i saj Miladin Popovici: “Partia duhet të luftojë armiqtë dhe kur nuk ka të tillë, t’i krijojë ata”.

Në këto 30 vjet Shqipëria, duke qenë në aleancë me ShBA-të dhe BE-në ka bërë transformime, të cilët mund t’i bënte jo më shpejt se në 300 vjet, po të vijonte nën drejtimin e partisë-shtet. Këtë ndryshim kolosal e pranojnë edhe ish-komunistët, por këta ia njohin si meritë Partisë Socialiste dhe jo aleancës me ShB-të e BE-në dhe nuk pushojnë se ankuari, se sistemi demokratik ka krime, korrupsion dhe fukarallek. Nuk duan t’ua kujtosh krimet dhe fukarallëkun e mbarë popullit të kohës kur ata ishin në pushtet. Nuk duan të kuptojnë se në botën Perëndimore ku sundon demokracia dhe shteti ligjor ka korrupsion, por ky korrupsion ka kapur disa individë, por jo sistemin, kurse në Shqipëri ku sundojnë pasardhësit e klanit komunist, korrupsioni ka kapur gjithë klasën sunduese, e cila do të mënjanohet pasi të vendoset ligji.

NË RESPEKT TË MËSUESIT SADIK LEKA DHE POETIT HAVZI NELA

Kur jetoja në qytezën Lancaster MA isha njohur me dy të rinj kuksianë të zgjuar e punëtorë, Albert e Besim Leka. Të dy bashkë me nuset e tyre Eliamonda dhe Laureta na prisnin e na respektonin mua dhe Julian si prindërit e tyre. Kjo miqësi u forcua edhe më pasi erdhën edhe prindërit e tyre, Sadiku e Baftia dhe vëllezërit e tjerë Albani, Adriatiku e Klodi. Luanim shah, bilardo, shëtisnim bashkë, laheshim te pishina, bisedonim për të kaluarën në atdhe, etj. Te Sadiku dhe Barfia dhe djemtë e tyre njoha tipin model të malësorëve shqiptarë që dalloheshin për virtute, për edukatën tradicionale, që nuk ta jep shkolla por jeta. Të gjithë ishin të pashëm, të shëndetshëm, njëri më të mirë se tjetri. Mirëpo vitin e kaluar Sadikut iu përshpejtua pleqëria dhe brenda disa muajve u largua nga jeta. Bashkëshortja dhe djemtë e tij shkuan dhe e varrosën në fshatin e lindjes pranë nënës e vëllait të vet, si ua kishte lënë ai amanet.

Sivjet, zonja Baftie, Alberti e Besimi me nuset dhe Albani kishin vendosur të shkonin përsëri në Shqipëri për të përkujtuar njëvjetorin e ndarjes nga jeta të babait të tyre të dashur. Ky vendim më nxiti që ta shfrytëzoja rastin për të shprehur respektin tim për mikun e mirë, mësuesin e nderuar Sadik Leka. Të këtij mendimi kishin qenë edhe motra e Bafties, z-nja Mereme me bashkëshortin z. Bardhi Gjinollari dhe motra e Lauretës, z-nja Diona me bashkëshortin z. Lumtor Vrapi.

Më 25 korrik u bashkuam të gjithë në fshatin Qinamakë të Kuksit, mbi cepin jugor të Liqenit të Kuksit. Aty kishin shkuar dhe dy vajzat e të ndjerit, mjekja Violeta Hoxha dhe infermjerja Aferdita Sinaj.

Varrezat e bukura të fshatit ishin vendosur midis pemëve në një faqe kodre të pyllëzuar. Pas fjalëve ngushëlluese dhe fotove të rastit, pjesëtarët u drejtuan te klubi i fshatit, ish-shkolla e dikurshme, ku i ndjeri kishte sherbyer si mesues e drejtor. Për respekt të babës, Albani dha kafe, raki e duhan për ne dhe të gjithë bashkëfshatarët që u ndodhën aty. Kurse dreka ceremoniale me mbi 150 pjesëmarrës u dha në një lokal të ri madhështor në qytetin e Kuksit. Një hotel-restorant i tillë nuk gjendet në Clinton MA, ku janë vendosur familjet Leka, ndoshta as në Worcester MA, ku jetoj unë, sepse amerikanët I japin më shumë rëndësi funksionit sesa paraqitjes.

Pasi Hoxha bëri lutjen e rastit, pjesëtarët nëpër tavolina filluan të tregonin episode nga jeta e puna e mesuesit Sadik Leka në fshatin e tij, e sidomos në Suroj, ku ishte drejtor i gjimnazit. Në atë kohë në Surroj kishte pasur tri shkolla të mesme: një gjimnaz të përgjithshëm, një gjimnaz nate dhe një gjimnaz profersional bujqësor. Sot ai fshat ështe braktisur, aty jetojne vetem dy a tri familje, kurse në Qinamakë jetojnë rreth 50 familje, të shpërndara në disa mëhallë, që shtrihen në një sipërfaqe te madhe. Ky fshat me pyje e toka të shumta që shtrihet nga maja e malit e deri poshtë te Liqeni, ka mundësi të zhvillojë blegtorinë dhe të industrializojë ujrat e pishme malore, që burojnë në disa vende.

Vellezërit Leka kanë toka afer bregut të liqenit dhe mendoj se pasi të përfundojë rruga Kukës- Bicaj-Skavicë dhe të jetë vënë në funksion aeroporti i ri që po ndërtohet në anën lindore të liqenit, kanë për të ndërtuar aty një vilë verimi. E ardhmja e ketij fshati dhe e krejt anëve të Liqenit të Kuksit është e lidhur me ndërtimin e hidrocentralit te Skavicës në rrethin e Dibrës, sepse liqeni i ri që do të krijohet aty do të sistemojë e disiplinojë nivelin e ujit të liqenit…

Mbas drekës Z. Abdulla Domi, kryetar i Qarkut të Kuksit, fis i z-njës Baftie Domi, u dha kafet e lamtumirës familjarëve të të ndjerit, mikut të tij Sadik dhe neve që kishim shkuar nga larg. Në orën 4:30 PM u nisëm për Tiranë plot emocione pozitive. Gjatë rrugës mendoja për faktin se sa mirë i respektoi familja e madhe Leka traditat shqiptare lidhur me respektimin që I bëhet të vdekurit. Mundimi dhe shpenzimet nuk merren parasysh, mjafton që respekti të kryhet si e meriton Ai.

I paharuar qoftë kujtimi i babait, mësuesit e mikut të urtë Sadik LEKA!

TE FALEM HAVZI NELA, TY O POET MARTIR

Gjatë shëtitjes në qytetin e Kuksit ndalova tek busti i poetit martir, guximtarit të rallë Havzi Nela (1934-1988), vendosur para shkollës që mabnte emrin e Tij. Në basoreljev ishin gdhendur katër rreshta nga një poezi e tij:

Thoni dritë ai kërkoi

E vetë dritë nuk pa me sy.

Thoni për njerëzinë këndoi

E për vete nuk jetoi!

Gjatë bisedave miku im Sadik Leka më kishte treguar se më datën 9 gusht të vitit 1988 ishin lajmëruar punonjësit e mësusit e rrethit të Kuksit të ndodheshin të nesërmen më 10 gusht në ora 10 AM para sheshit të qytetit për të parë ekzekutimin e tradhëtarit Havzi Nela. Por kur populli shkoi në ora 10 AM e gjeti të varrur kufomën e mësuesit dhe poetit rebel. Pushteti kishte frikë ta ekzekutonte para popullit këtë viktimë të tij, prandaj kishte porositur që akti të kryhej që në ora 2:00 e natës dhe kur të vinte populli të këputej litari e kufoma të tërrhiqej zvarrë lidhur pas një kamioni e pasi të vëtitej rreth qytetit për të ngjallur tmerr e frikë, të hidhej tek fusha e druve ku të mbulohej me plehra…

Me vrasje e varrje kishte filluar ai regjim, dhe ja një vit para rënies së murit të Berlinit, po kryente dënimin e tij të fundit, varrjen e një poeti disident…

Havzi Nela, busti yt në Kukës rezaton dritë si monumenti i Bajram Currit në Tropojë.

AGRESIONI I MBËSHTETUR NGA BEOGRADI E SHNDËRRON DIALOGUN NË TEATËR ABSURD

by

Prof.Xhelal Zejneli/

Më 24 shtator të vitit në vazhdim, në fshatin Banjskë që ndodhet në veri të Kosovës, Policia e Kosovës u përball me një grup serbësh të armatosur. Gjatë kësaj përballjeje, ra në mbrojtje të tërësisë tokësore të Kosovës dhe të sovranitetit të saj, efektivi i Policisë së Kosovës, rreshteri Afrim Bunjaku, dëshmor dhe hero i kombit. I rënë në altarin e lirisë, ai vajti në përjetësi dhe në pavdekësi. 

Bëhet fjalë me një grup terrorist të formuar dhe të mbështetur nga Beogradi. Ky grup i armatosur mbështetet politikisht, financiarisht dhe ushtarakisht nga Beogradi, përkatësisht nga kryetari i Serbisë, Aleksandar Vuçiqi. Grupi ka edhe mbështetjen logjistike të Beogradit. Aksioni i grupit të armatosur është agresion ndaj Kosovës, tërësisë tokësore dhe sovranitetit të saj. Është sulm barbar ndaj pavarësisë së Kosovës dhe rendit demokratik të saj. 

Aksioni i grupit të armatosur sfidon edhe forcat e KFOR-it që ka mandat të ruajë rendin dhe paqen në Kosovë, e sidomos në veri të saj.

*   *   *

Më 26 korrik 2011, në operacionin e Policisë së Kosovës kundër strukturave kriminale në veri të Kosovës, afër pikës kufitare në Bërnjak, në moshën 32-vjeçare, ra në altarin e lirisë efektivi i policisë, heroi i kombit Enver Zymberi. Ishte efektivi i 14-të i rënë në detyrën për atdheun. Këta nuk vdesin, gjallë i mban historia.   

*   *   *

Aksioni dhe agresioni i grupit çetnik serb u mbështet fuqimisht edhe nga Rusia, nga Moska, nga Vladimir Putini si dhe nga Sergej Lavrovi. Shpeshherë, grupeve të armatosura serbe që synojnë destabilizimin e Kosovës dhe të rajonit, u bashkëngjiten edhe mercenarë rusë.

Aksioni dhe agresioni i grupit serb të armatosur rrezikon edhe paqen dhe qëndrueshmërinë e rajonit.       

Për aksionin e grupit serb të armatosur, Vuçiqi thotë: “Janë rebeluar serbët e Kosovës kundër politikës së Albin Kurtit”. 

Të gjithë duhet ta dinë se problem i Kosovës nuk është Albin Kurti. Problem i Kosovës dhe i rajonit është Beogradi, Serbia, Vuçiqi dhe ideologjia serbomadhe.

Qëllimi i grupit çetnik serb ka qenë krijimi në Kosovë i njëfarë ushtrie çlirimtare serbe. Kjo farë ushtrie do të shpallte gjendje të jashtëzakonshme apo gjendje lufte. Do të krijonte një “territor të çliruar”, në radhët e veta do të mobilizonte dhe do të rekrutonte dhunshëm edhe një numër të caktuar të qytetarëve serbë të veriut të Kosovës. Ndonëse të mobilizuar me dhunë, këta do t’i quante vullnetarë. Më vijim, në lumin Ibër do të vendoste njëfarë kufiri që do të duhej ta ndante Kosovën. Me policët serbë që e braktisën Policinë e Kosovës, do të krijonte në veri njëfarë policie serbe. Synimi përfundimtar i Beogradit dhe i Vuçiqit do të ishte krijimi në Kosovë i një entiteti serb apo i një republike serbe si ajo e Bosnjës dhe Hercegovinës. Ky farë entiteti serb, kjo farë republike serbe apo ky farë parashteti do të shkëputej nga Kosova dhe do t’i bashkëngjitej Serbisë. 

Me këtë farë skenari, Beogradi dhe Vuçiqi, të mbështetur fuqimisht edhe nga Putini, dëshirojnë të krijojnë në Kosovë një realitet të ri. Dëshirojnë ta vënë Uashingtonin, Berlini, Parisin dhe Londrën para një akti të kryer. 

Vuçiqi duhet ta dijë se skenari i sipërthënë është i parealizueshëm për arsye se Kosova i posedon institucionet mbrojtëse – policinë dhe ushtrinë. Skenari i Serbisë për ta ndarë Kosovën me formacione ruso-çetnike, shpie në konflikt të armatosur. Si çdo konflikt i armatosur, edhe ky do ta kishte çmimin e vet – humbjen e jetëve të njerëzve. Kosova është shtet dhe si i tillë vepron me strukturat mbrojtëse të veta. 

Politika e Beogradit apo e Vuçiqit ndaj Kosovës, nuk është veçse parapolitikë apo ekstrapolitikë. 

Skenari i Beogradit, i Moskës dhe i Vuçiqit për të shkaktuar konflikt të armatosur në Kosovë është iluzion për arsye se aty ndodhen forcat e KFOR-it, me mandat për të ruajtur rendin dhe rregullin në tërë territorin e saj, e sidomos në veri të saj.

*   *   *

Serbët e Kosovës i gëzojnë të gjitha të drejtat: gjuha serbe është zyrtare në tërë territorin e saj; serbët kanë të drejtë ta përdorin flamurin kombëtar të tyre, që sot përdoret në kundërshti me ligjet e Kosovës; në Kuvendin e Republikës së Kosovës kanë të garantuar dhjetë mandate deputetësh; në qeverinë e Republikës së Kosovës mund të kenë një apo dy ministra; gëzojnë të drejtën e kultivimit të vlerave kulturore serbe; gëzojnë të drejtën e arsimimit në gjuhën serbe, që nga arsimi fillor deri në atë universitar (serbët në Kosovë ka kohë që kanë ndërtuar sistem paralel armimi që është në kundërshti me ligjet e Kosovës); e kanë sistemin e shëndetësisë; në komunat ku janë shumicë, kanë të drejtë për pushtet vendor; kanë administratë në gjuhën serbe (administrata vetëm në gjuhën serbe në veri, është në kundërshti me ligjet e Kosovës); kanë të drejtë të integrohen në shoqëri; kanë të drejtë të zhvillojnë veprimtari ekonomike, kulturore, sportive etj. 

Atëherë, ç’kërkojnë përtej kësaj dhe më shumë se kaq?! Të kërkosh më shumë se kaq, do të thotë të kërkosh territor. 

Në anën tjetër, shqiptarët në Kosovën lindore (Preshevë, Bujanoc, Medvegjë) i janë nënshtruar një gjenocidi të heshtur.

*   *   *

Mbi serbët në veri Albin Kurti nuk ushtron kurrfarë dhune apo trysnie. Përkundrazi, ata janë peng i Beogradit apo Vuçiqit. Ky i instrumentalizon ata për idenë e Serbisë së Madhe. I ka zënë peng edhe për qëllime personale të veta. Shpeshherë, për t’i asnjanësuar protestat kundër tij që mbahen të shtunave në shumë qytete të Serbisë, Vuçiqi rend për të shkaktuar trazira në veri. Duke e mbajtur peng Listën Serbe, Vuçiqi në veri të Kosovës e ka ngulfatur edhe pluralizmin politik. Me çfarë fytyre kjo farë partie do t’i përfaqësojë sot e tutje serbët e veriut, kur doli në shesh se nënkryetari i saj Millan Radoiçiq (Milan Radoičić, 1978- ), mëngjesin e 24 shtatorit të viti 2023, në fshatin Banjskë, ishte në krye të grupit të çetnikëve të armatosur?! Ky kriminel, i afërt me Vuçiqin, nga ShBA-ja dhe nga Mbretëria e Bashkuar është shpallur person i padëshiruar. Të padëshiruar janë shpallur edhe dy bashkëpunëtorë të tjerë të Vuçiqit – Millorad Dodiku (1959- ) dhe Aleksandar Vulini (1972- ), i cili më 1 dhjetor 2022 u emërua drejtor i Agjencisë Informative të Sigurisë (shkurtesa burimore: BIA). 

*   *   *

Agresioni ndaj Kosovës i grupit të armatosur të serbëve, të mbështetur haptas nga Beogradi dhe Moska, vënë në dyshim dialogun e Brukselit. Pas rrezikimit të sigurisë së Kosovës dhe të rajonit, dialogu i zhvilluar si deri më sot e ka humbur kuptimin. Ai po shndërrohet në teatër absurd dhe merr karakter grotesk. Me kë dialog?! Me Vuçiqin që shpalli ditë zie për kriminelët vrastarë që ia shuan jetën një efektivi të pafajshëm i cili ishte në krye të detyrës, që mbronte rendin dhe rregullin, ligjin dhe kushtetutën, në të mirë të të gjithë qytetarëve të shtetit demokratik, më demokratik se çdo shtet tjetër i Ballkanit Perëndimor.

Për ç’dialog mund të flitet kur Vuçiqi ditë për dite brohorit dhe buçet: “Serbia kurrë s’ka për ta njohur Kosovën!” Të zhvillosh dialog me të, është njësoj sikur të kishe bërë dialog me Millosheviqin apo me Voisllav Sheshelin. Me politikën parapolitike të saj, Serbia nuk mund të jetë pjesë e zgjidhjes për Kosovën apo për rajonin. Asaj duhet t’i imponohen zgjidhjet. 

Serbia nuk meriton të kesh as marrëdhënie diplomatike, e jo më Ballkan të hapur.     

Kosovës viktimë, i jepen masa ndëshkuese, ndërkaq Serbia destruktive, ledhatohet dhe përkëdhelet. Amerikë, shqiptarët janë proamerikanë, ndërsa serbët gjatë gjithë historisë kanë qenë dhe mbeten prorusë! 

Kosova është viktima, Serbia ka qenë dhe mbetet agresore. Është iluzion të mendosh se mund të ketë dialog me serbomëdhenjtë që i ka shkelur koha, që gjykojnë në kundërshti me tendencën historike.        

Uashingtoni, Berlini, Parisi dhe Londra duhet t’i thonë Beogradit: “O njihe Kosovën, o shko në veçim!”         

Prof.Xhelal Zejneli

Kryeministri Kurti dhe Ministrja Gërvalla takuan Ambasadorët dhe diplomatët e akredituar në Kosovë

by



Kryeministri i Republikës së Kosovës, Albin Kurti, së bashku me Zëvendëskryeministren dhe Ministren e Punëve të Jashtme dhe Diasporës, Donika Gërvalla Schwarz, kanë pritur sot në një takim të përbashkët ambasadorët dhe diplomatët e akredituar të misioneve diplomatike në Republikën e Kosovës.

Temë qendrore e këtij takimi ishte sulmi terrorist i datës 24 shtator mbi Policinë e Kosovës në fshatin Banjskë të Zveçanit, nga i cili u vra në krye të detyrës, rreshteri i Policisë, tash Heroi i Kosovës, Afrim Bunjaku.

Në adresimin e tyre para diplomatëve ndërkombëtarë, Kryeministri Kurti dhe Zëvendëskryeministrja Gërvalla, i njoftuan diplomatët ndërkombëtarë mbi zhvillimet më të fundit sa i përket situatës së sigurisë në vend, prezantuan qëndrimet zyrtare të Republikës së Kosovës ndaj këtij sulmi terrorist dhe njëherazi kërkuan, që komuniteti ndërkombëtar të dënojë fuqishëm veprimet destabilizuese të institucioneve shtetërore të Serbisë në Republikën e Kosovës.

Gjatë takimit të njëjtë, Kryeministri Kurti dhe Zëvendëskryeministrja Gërvalla, theksuan se Qeveria dhe institucionet e Republikës së Kosovës edhe një herë kanë dëshmuar profesionalizëm dhe maturi, duke treguar se janë në shërbim të të gjithë qytetarëve pa dallim dhe paralelisht me këtë angazhimin e tyre për garantimin e integritetit territorial, sigurisë, ligjshmërisë dhe kushtetutshmërisë.

Në përfundim të takimit, Kryeministri Kurti dhe Zëvendëskryeministrja Gërvalla kanë ripërsëritur qëndrimin se institucionet e Republikës së Kosovës janë të përkushtuara për të bashkëpunuar ngushtë dhe bashkërenduar veprimet ndërmjet Qeverisë së Republikës së Kosovës dhe shteteve partnere, aleate dhe mike për të siguruar paqe dhe siguri në vend dhe rajon.

SHKOLLA SHQIPE “SCANDERBEG” NË PARMA, GJUHA DHE IDENTITETI KOMBËTAR I SHQIPTARËVE NË ITALI

by

Anila Berberi mësuese e Shkollës Shqipe “Scanderbeg” në Parma, Itali, rrëfen ekskluzivisht për gazetën “Dielli”, Organ i Federatës Pan-Shqiptare të Amerikës VATRA, New York, ruajtjen e identitetit kombëtar, historisë, gjuhës, kulturës dhe traditës shqiptare në Parma, Itali, nëpërmjet mësimit të gjuhës e kulturës shqipe, historisë dhe aktiviteteve patriotiko-kulturore. Me Anila Berberin bisedoi Editori i “Diellit” Sokol Paja.

ORGANIZIMI I VITIT TË RI SHKOLLOR TE SHKOLLA SHQIPE “SCANDERBEG” PARMA, ITALI

Si të gjitha shkollat e tjera, edhe shkolla jonë “Scanderbeg” Parma, që drejtohet dhe koordinohet nga shoqata me të njëjtin emër, ka filluar të bëjë përgatitjet për organizimin e vitit të ri shkollor. Në pamje të parë duket sikur me ardhjen e shtatorit fillojnë të shtohen ethet për të bërë më të mirën në kurset e mësimit plotësues të gjuhës shqipe. Por kjo është pjesërisht e vërtetë. Nuk mund të mohojmë faktin që me shtatorin, rihapen dyert e shkollave për të gjithë fëmijët dhe ne mësuesit jemi atje për t’i pritur krahëhapur dhe për t’i shoqëruar në udhën e bukur të diturisë. Por mësueset e shkollave shqipe në diasporë, faktikisht, punojnë çdo ditë të vitit, madje më shumë gjatë kohës së pushimeve. Momentet kur mbyllet një vit shkollor janë momente reflektimi dhe analize për punën e bërë si edhe pikënisje për mbarëvajtjen më të mirë të vitit që vjen. Dhe çdo vit është një sfidë e re. Themi sfidë për tërësinë e detyrave që i ngarkojmë vetes, sfidë në konceptimin e asaj çka duam të realizojmë dhe të arrijmë, sfidë në krijimin e programit të duhur për tematikat që duam të zhvillojmë dhe trajtojmë, sfidë në punën me komunitetin dhe me prindërit, në fund të fundit sfidë me veten për të qenë sa më shumë profesionistë, pedagogjistë por mbi të gjitha sfidë për të qenë sa më shumë njerëzorë dhe sa më pranë fëmijëve për t’ju përgjigjur nevojave të tyre me dashuri në përputhje me nivelet e ndryshme të njohjes së gjuhës shqipe.

MËSIM SHQIP DHE ORË LABORATORI

Në shkollën tonë mësimi zhvillohet prej vitesh pranë një qendre rinore të ofruar nga komuna, me klasa të pajisura me gjithshka të nevojshme përfshirë mjediset e jashtme për lojrat e fëmijëve. Dhe ndërsa komuna na ofron mjediset për zhvillimin e mësimit, shoqata “Scanderbeg” kujdeset për pjesën tjetër që ka të bëjë me të gjitha aspektet ligjore dhe normative, me mjetet didaktike. E vë theksin tek pajisja me mjetet didaktike, pasi në shkollën tonë, çdo të shtunë krahas orës së mësimit bëhet edhe një orë laboratori me tematika të caktuara duke patur parasysh stinët, historinë, etnografinë, festat kombëtare, etj. Në çdo orë laboratori kemi nevojë për mjete didaktike të ndryshme. Të gjitha këto nuk na kanë munguar asnjëherë falë mbështetjes së shoqatës, por edhe të prindërve.
Meqenëse po flasim për organizimin, nuk mund të mos përmend mbështetjën që na është dhënë nga strukturat shtetërore, nga Ministria e Arsimit e Shqipërisë, nga Qendra e Botimeve për Diasporën e drejtuar nga znj. Mimoza Hysa, nga Konsullata e Milanos dhe nga oficerja e diasporës, znj. Luljeta Çobanaj. Falë tyre, fëmijëve tanë nuk i kanë munguar asnjëherë librat shkollorë dhe jashtëshkollorë të konceptuar enkas për ta. Ndihma e tyre shkon përtej furnizimit me libra shkollorë. Shteti ynë na ofron edhe trajnime, seminare që të na vijë në ndihmë edhe ne mësuesve për të realizuar sa më mirë detyrën tonë fisnike.

VIT I RI ME TË TJERA RISI

Moto e shkollës sonë këtë vit do të jetë: “KU KEMI LERË”, marrë shkas nga titulli i poezisë së Andon Zako Çajupit. Kjo moto përfaqëson edhe thelbin e përmbajtjes së programit shkollor. Duke qenë se fëmijët çdo vit rriten më shumë me dashurinë për gjuhën, po ashtu duhet të rriten edhe me dashurinë për mëmëdheun. Për fëmijët koncepti i mëmëdheut mund të duket abstrakt, kështu që për ta bërë më konkret kemi zgjedhur të flasim për vendlindjen e prindërve të tyre. Është sikur të rilindim në zemrat e tyre dashurinë për rrënjët tona, të forcojmë ndjenjën e përkatësisë që nuk shuhet me emigracionin. Dhe në këtë rilindje shpirtërore do të vazhdojë bashkëpunimi i ngushtë dhe përfshirja aktive e prindërve dhe gjyshërve.
Gjithashtu, risia tjetër në këtë vit shkollor ka të bëjë me krijimin e një klase të re me të rinj të moshës 14-18 vjeç. Hapja e kësaj klase u diktua jo vetëm nga kërkesat e shumta për regjistrime të kësaj grupmoshe, por edhe nga domosdoshmëria për të ofruar një paketë didaktike që të mos përjashtonte një kategori të caktuar që për një arsye a për një tjetër, nuk ka patur akses më parë në shkollat tona të shqipes.

“MUAJI I KULTURËS SHQIPTARE”: EVENTE KULTURORE DHE ARTISTIKE PËR PROMOVIMIN E KULTURËS, TRADITËS DHE ZAKONEVE SHQIPTARE

Me hapjen e shkollës, muajt kalojnë pa u ndjerë fare. Të shtunat shkojnë e vijnë, dhe Nëntori troket edhe në dyert e shkollës sonë. Në nëntor është traditë e konsoliduar e shoqatës “Scanderbeg” që të organizojë evente kulturore dhe artistike për promovimin e kulturës, traditës dhe zakoneve tona. Çdo nëntor, shqiptarët e Parmës nuk ndjehen të huaj, por si në atdheun e tyre. Çdo fundjavë organizohet një event që na bashkon të gjithëve duke folur për një libër, duke parë e diskutuar për një dokumentar, për një shfaqje teatri, dëshmi të ndryshme, etj. Edhe fëmijët janë pjesë e kësaj atmosfere magjike. Mësueset bashkë me fëmijët dhe prindërit, gjithmonë kanë përgatitur një program të posaçëm festiv me këngë dhe valle shqiptare. Asgjë nuk është e rastësishme. Fëmijët duhet ta njohin historinë e vendit të tyre, duhet ta dinë rëndësinë e Festës së Flamurit dhe të Çlirimit. Prandaj asnjëherë nuk duhet të ndruhemi tu shpjegojmë fëmijëve se sa më shumë e njohim Atdheun, aq më shumë e duam atë.
Muaji i kulturës shqiptare përmbyllet me një festë të madhe ku bashkë me fëmijët dhe komunitetin kemi mundësinë të mblidhemi tok, të flasim e të këndojmë shqip, të kërcejmë vallet tona, të gatuajmë ushqimet tona tradicionale, të njohim më mirë njëri – tjetrin.

GJUHA SHQIPE SI IDENTITET KOMBËTAR

Përtej ndjenjës së patriotizmit dhe nacionalizmit, që ndihet edhe më fort sa më shumë largohesh fizikisht nga atdheu, duhet të bëjmë disa konsiderata që sigurisht përbëjnë bazën për një arsyetim më të plotë që shkon përtej konceptit të gjuhësisë së thjeshtë.
Pyetja që lind natyrshëm mes nesh është përse duhet të investojmë kohë e punë për të njohur shqipen, një gjuhë që në Itali nuk mund të të hyjë në punë. Pikërisht këtu dua të ndalem.
Ghuha shqipe është edhe flamuri ynë. Gjuha shqipe përbën një nga elementët e identitetit në të cilin jo vetëm ne, por nesër edhe fëmijët tanë mund të njohin rrënjët e tyre, proces pa të cilin integrimi bëhet asimilim dhe kombi dhe identiteti kulturor fillojnë të zbehen deri në zhbërje. Mungesa e identitetit, edhe pse shumë emigrantëve i lehtëson mbijetesën momentale në kontekstet e reja ku ndodhen, në një periudhë afatmesme dhe afatgjatë nuk sjell mirëqenie sociale.
Prandaj, tani si edhe më përpara, këtu në Itali ashtu si edhe në Shqipëri, fëmijët tanë sot ashtu sikurse ne dje, kanë nevojë të dinë kush janë dhe nga vijnë, pa këtë nuk mund të gjejnë paqe askërkund, fëmijët tanë nuk mund të jenë qytetarë të realizuar në asnjë shoqëri pa maturuar vetëdijen e rrënjëve të veta, të historisë sonë të përbashkët kolektive, në të mirë e në të keq.
Pikërisht për të përmbushur këtë nevojë është i dobishëm mësimi i gjuhës shqipe dhe i historisë shqiptare për brezat e lindur në diasporë, i dobishëm për ta por edhe për shoqërinë ku jetojnë që do të ketë të bëjë me qytetarë të integruar me vetëdije, jo thjesht qytetarë të mimetizuar.

SHOQATA “SCANDERBEG” DHE PROMOVIMI I KULTURËS DHE TRADITAVE SHQIPTARE NË PARMA

Shoqata Scanderbeg u krijua në vitin 2006. Qëllimi i saj është promovimi i kulturës dhe traditave shqiptare në zonën e qytetit të Parmës, githashtu ndihmon në integrimin e komunitetit shqiptar në Itali dhe në ruajtjen e identitetit kombetar duke shërbyer si urë lidhëse midis komunitetit dhe qytetarëve të Parmës. Aktivitetet e Shoqatës janë nga më të larmishmet në kuadër të realizimit të objektivave të caktuara që në themelimin e saj. Hapja dhe mbarëvajtja e shkollës është pjesë e aktiviteteve të shoqatës, e drejtuar nga mësues profesionistë, të certifikuar nga Ministria e Arsimit e Shqipërisë. Gjithashtu këtu mund të përmendim grupin e valleve tradicionale shqiptare i drejtuar historikisht nga koreografë profesionistë të ansamblit kombëtar të cilët jetojnë në Itali dhe vazhdojnë të ndjekin pasionin e tyre duke u percjellë brezave të rinj vallet më të bukura nga të gjitha trevat e Shqipërisë. Brenda shoqatës, është edhe grupi i studentëve që japin ndihmën e tyre në aktivitete të ndryshme si edhe dhe skuadrën e futbollit me të njëjtin emër që ka fituar disa kampionate të kategorive të ndryshme në Parma.

VLERAT E SEMINARIT MBARËKOMBËTAR TË VLORËS

Në fund të korrikut, u mbajt seminari XVI Mbarëkombëtar, i organizuar nga Ministria e Arsimit e Shqipërisë dhe Kosovës në lidhje me teoritë dhe praktikat e mësimdhënies të gjuhës shqipe dhe të kulturës shqiptare në diasporë. Ishte një event me impakt shumë të ndjeshëm në punën e mësuesve të gjuhës shqipe në diasporë, si nga pikpamja e prezantimit të metodave të ndryshme në mësimdhënie, por edhe nga pikpamja e socializimit dhe krijimit të zinxhirëve bashkëpunues mes vetë mësuesve. Nuk është pak të shohësh konceptime të ndryshme ore mësimi, nuk është pak të shkëmbesh përvoja dhe ide, madje edhe të debatosh. Por sa bukur është edhe të ulesh në tavolinë e t’ia marrësh një kënge korçare apo shkodrane me kolegë që deri dje nuk i njihje e sot janë pjesë e jetës tënde. Sa bukur është kur sheh realitete të ndryshme didaktike, të aplikuara në vende të ndryshme. Ndërsa dëgjon kolegët, fillon menjëherë të shkrepëtijë një ide e re në mendjen tënde, që do të realizohet me patjetër në klasën tënde, në përputhje me realitetin tënd.

KUSH ËSHTË MËSUESE ANILA BERBERI?

Para së gjithash, Anila Berberi është bashkëshorte dhe nënë e dy vajzave. Krijimi i familjes është dhurata më e çmuar që më ka dhënë Perëndia dhe arritja më e madhe në jetën time.
Pastaj vjen Anila, që në vitin 1994 mbaron studimet e larta në Fakultetin e Filologjisë, dega Histori-Gjeografi. Menjëherë pas studimeve, në Tiranën e bumit ekonomik, pata fatin të punoj në një firmë italiane konsulence ku u njoha dhe preka nga afër realitetin e sipërmarrjes, duke filluar edhe hapat e mia të parë me hapjen e një studio për prodhimin e objekteve të xhamit të Muranos. Ky realitet më tërhoqi si me magji, prandaj në vitin 2003 përfundova studimet edhe në Fakultetin e Ekonomikut.
Nga viti 1997 e në vazhdim kam qenë koordinatore pranë Institutit Ndërkombëtar të Tiranës, më pas edhe pranë Fondit Shqiptar për Monumentet, shoqata jo fitimprurëse të angazhuara në projekte të ndryshme në bashkëpunim me organizata të tjera si UNICEF, ROCK NO WAR, Goethe Institut, GTZ etj..
Që nga viti 2009 e deri më sot, zhvilloj aktivitetin tim si përkthyese ligjore e regjistruar në urdhrin përkatës në Shqipëri dhe në Itali.
Në fushën e përkthimeve artistike, jam ngarkuar nga Shtëpia botuese LNB dhe kam përkthyer: “Bota e Vogël”, “Don Kamilo dhe vatha e tij”, të autorit italian Giovannino Guareschi.
Mami më ka sjellë në jetë në një ditë të shenjtë, në 15 gusht, që përkon me festën e së Shenjtës Mari. Mendoj që kjo datë ka ndikuar shumë tek formimi i Anilës si njeri, ndërsa vullneti i zotit, e ka ndihmuar Anilën të ecë përpara në të gjitha drejtimet.

Presidentja e Republikës së Kosovës, Vjosa Osmani, është takuar sot me liderët e partive kryesore opozitare në Kuvendin e Kosovës

by

Sot Presidentja Vjosa Osmani ka pritur në takime të ndara, kryetarët e partive kryesore opozitare, për të diskutuar lidhur me zhvillimet e fundit të sigurisë në vend. Në fillim të takimeve me Kryetarin e LDK-së, z. Lumir Abdixhiku, atë të PDK-së, z. Memli Krasniqi dhe të AAK-së, z. Ramush Haradinaj, mori pjesë, me ftesë të Presidentes, edhe drejtori i AKI-së, z. Petrit Ajeti.

Kryetarët e partive opozitare, janë informuar, brenda kufizimeve që lejon korniza ligjore, lidhur me zhvillimet e sigurisë, punën e institucioneve të Kosovës si dhe për rreziqet e shkaktuara nga Serbia për shkak të agjendës së saj destabilizuese e luftënxitëse e cila po shfaqet nëpërmjet akteve të agresionit dhe të terrorizmit.

Në të gjitha takimet janë përgëzuar institucionet e sigurisë për punën e shkëlqyeshme në ballafaqim me strukturat e dirigjuara nga Serbia që kryen sulmin terrorist kundër Kosovës dhe është shprehur mirënjohje e thellë për angazhimin e pashoq dhe sakrificën e policisë së Kosovës për të mbrojtur sovranitetin, integritetin territorial dhe të gjithë qytetarët e Kosovës, pa dallim.

Presidentja Osmani ka theksuar se uniteti nacional në këtë kohë të rëndë për Kosovën është imperativ dhe për këtë duhet të kontribuojmë të gjithë së bashku. Ajo i ka falënderuar partitë opozitare për qëndrimin korrekt dhe përkrahjen ndaj institucioneve të sigurisë në këtë fazë të ballafaqimit më agjendën destabilizuese të Serbisë kundër Kosovës.

Po ashtu, Presidentja ka siguruar liderët opozitar se në çdo fazë të zhvillimeve do të njoftohen lidhur me përgatitjet dhe punën e institucioneve si dhe do të ketë bashkërendim të plotë me aleatët tanë të cilët, në bashkëpunim me institucionet tona të sigurisë, janë garantues të paqes e stabilitetit.

Presidentja Osmani ka shfaqur besimin e plotë se edhe sfidat e reja që mund të shfaqen do t’i tejkalojmë të bashkuar, duke vendosur interesin e shtetit mbi të gjitha.