s p – Page 742 – Dielli

KËRKOJMË DREJTËSI JO HAKMARRJE

September 20, 2024 by s p

Agim Aliçkaj,
Anëtar i Bordit Ekzekutiv të LQSHA
Bronxville, NY, Më 16 shtator 2024/

– Fjala ime në takimin e Ligës Qytetare Shqiptaro-Amerikane me kongresmenin Jerry Nadler në shtëpinë time

I nderuar kongresmen Nadler,

Mirë se vini në shtëpinë tonë! Sipas traditës shqiptare shtëpia jonë i përket Zotit, familjes dhe mysafirit. Ishte kjo traditë që mirëpriti dhe shpëtoi shumë hebrenj të pafajshëm gjatë Holokaustit, të cilët jetuan ose arritën në Kosovë dhe trojet e tjera shqiptare. Jam shumë krenar që babai im Arif Aliçkaj ishte një nga shpëtimtarët që mori pjesë në këtë përpjekje mbarëkombëtare.

Populli i lashtë paqësor shqiptar nuk ka sulmuar kurrë askënd, gjithmonë në mbrojtje të lirisë së tij, duke mbrojtur fëmijët, familjet, shtëpitë dhe tokën e tij nga agresorët si Serbia që u mboll në Evropën Juglindore nga Rusia. Regjimet Serbe në bashkëpunim me Kishën dhe Akademinë e shkencave, janë përpjekur gjithmonë të asgjësojnë shqiptarët, të rrëmbejnë tokën e tyre dhe të kënaqin dëshirat e tyre hegjemoniste për të krijuar Serbinë e Madhe dhe për të siguruar daljen e Rusisë në detin Adriatik.

Në vitin 1990, me familjen time më është dashur t’i shpëtoj okupimit dhe shtypjes së popullit shqiptar të Kosovës nga diktatura komuniste serbe. Unë pata fatin të emigroja në vendin më të mirë në botë, SHBA, në vendin e mundësive dhe ëndrrave të bëra realitet për këdo që dëshiron të punojë shumë. Sot, si shumë bashkatdhetarë të tjerë këtu, po jetoj ëndrrën amerikane.

Menjëherë hyra në Ligën Qytetare Shqiptaro-Amerikane për të ndihmuar popullin tonë nën pushtimin serb. Jam i nderuar dhe shumë i lumtur që kam punuar me Presidentin e Ligës, ish Kongresmenin Joe DioGuardi, Këshilltaren për Çështjet e Ballkanit Shirley Cloyes DioGuardi dhe anëtarët e Bordit të Ligës për më shumë se 34 vjet. Dëshiroj të falënderoj Shirley’n dhe Joe’n për lidershipin dhe rolin e tyre të jashtëzakonshëm në çlirimin dhe pavarësinë e Republikës së Kosovës.

Çlirimi i Kosovës u mundësua nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe NATO-ja, të cilët ndihmuan rezistencën paqësore të Dr. Ibrahim Rugovës dhe në vitin 1999 Ushtrinë Çlirimtare të Kosovës-UÇK, duke luftuar ushtrinë serbe dhe forcat paramilitare terroriste të komanduara nga krimineli i luftës Slobodan Millosheviq, i cili kreu një gjenocid duke vrarë më shumë se 15,000 civilë, duke zhvendosur 1 milion njerëz, duke përdhunuar 20,000 gra dhe duke masakruar 1,432 fëmijë, përfshirë foshnjat.

Pas ndërhyrjes së suksesshme dhe kapitullimit serb, bashkësia ndërkombëtare nuk arriti të bëjë një gjë shumë të rëndësishme që presidenti Biden sugjeroi si senator, denazifikimin e Serbisë. Regjimi serb i ministrit të dezinformimit të Millosheviqit, Aleksandar Vuçiq, sot është saktësisht i njëjtë me atë të Millosheviqit, e njëjta ideologji fashiste, me të njëjtat synime për të dominuar Ballkanin.

I kontrolluar dhe i drejtuar nga Putini, regjimi shkatërrues i Vuçiqit po promovon hapur axhendën ruse. Ata refuzojnë të sanksionojnë Rusinë, lavdërojnë kriminelët e luftës dhe refuzojnë t’i nxjerrin ata para drejtësisë, përfshirë ata që vranë tre amerikanë – vëllezërit Bytyçi, si dhe refuzojnë të kthejnë trupat e personave të zhdukur me forcë. Ata trajnojnë banditët që kërcënojnë minoritetin serb që të mos marrin pjesë në jetën demokratike të Kosovës, duke djegur makinat dhe shtëpitë e tyre.

Në maj të vitit të kaluar, kriminelët serbë kryen trazira dhe rrahën ushtarët e NATO-s, ndërsa më 24 shtator, të komanduar nga kryekrimineli Radojçiq, i cili bredh lirshëm nëpër Beograd, bënë agresion ndaj Kosovës me aktin terrorist në Banjskë, duke vrarë policin në detyrë z. Afrim Bunjaku.

Mbi të gjitha, ata tallen me dialogun e lehtësuar nga ndërmjetësit evropianë duke refuzuar të nënshkruajnë dhe zbatojnë marrëveshjen e BE-së të propozuar nga presidentët Macron dhe Scholz. Në të njëjtën kohë, ata po vazhdojnë me destabilizimin e Bosnjës dhe Malit të Zi.

Politikanët dhe diplomatët evropianë nuk janë të gatshëm t’i bëjnë ballë shantazheve dhe agresionit serb për arsye gjeopolitike, me shpresën se Serbia do të largohet nga Rusia për në Evropë, gjë që nuk do të ndodhë kurrë. Në vend të kësaj, ata po i bëjnë presion viktimës, qeverisë demokratike të Albin Kurtit, duke i kërkuar të bëjë lëshime të dëmshme të pajustifikuara, duke e fajësuar atë për të gjitha keqbërjet dhe intrigat serbe.

Departamenti ynë i Shtetit ka ndjekur verbërisht politikën e dështuar evropiane, e cila ishte një surprizë e madhe për të gjithë neve, duke ditur se Presidenti Biden është shumë i njohur me situatën në Ballkan dhe agresionin serb.

Republika e Kosovës e udhëhequr nga liderët demokratik properëndimorë, presidentja Vjosa Osmani, kryeministri Albin Kurti dhe kryeparlamentari Glauk Konjufca, është duke bërë gjithçka në rregull, duke zbatuar rendin dhe ligjin, duke ndërtuar demokracinë dhe jetën e sigurt për të gjithë në Kosovë, përfshirë minoritetin serb.

I frustruar dhe i pakënaqur me të arriturat e Kosovës, regjimi despotik serb i A. Vuçiqit ka përqendruar të gjitha forcat për ta shkatërruar Kosovën duke kërkuar krijimin e Asociacionit të Komunave Serbe si parakusht, pa pranuar marrëveshjen e BE-së dhe pa njohur pavarësinë e Kosovës.

Kjo është një çështje që ju e kuptoni shumë mirë, i nderuar kongresmen Nadler, si anëtar i rangut të Komitetit Gjyqësor. Shtetet e Bashkuara dhe vendet më demokratike e kanë njohur Republikën e Kosovës, në bazë të planit të Ahtisaarit të përgatitur prej tyre, i cili garanton me Kushtetutë të drejtat më të larta që mund t’i gëzojë ndonjë pakicë në botë. Qeveria e Kosovës po e zbaton me besnikëri këtë plan.

Kërkesa e Serbisë për t’i dhënë autonomi shtesë pakicës së tyre ka vetëm një qëllim, ta bëjë Kosovën jofunksionale, të nënshtruar ndaj ndarjes dhe shkatërrimit të plotë. Është afërsisht i njëjti numër, rreth 80 mijë shqiptarë që jetojnë në Serbinë jugore, të cilët po diskriminohen dhe pastrohen etnikisht nga regjimi serb. Pse nuk mund të gëzojnë të njëjtat të drejta si serbët në Kosovë? Pse nuk mund të kenë edhe ata Asociacion të komunave me shumicë shqiptare?

Krahasimi i të drejtave tregon se serbët në Kosovë kanë spitalin e tyre, universitetin e tyre në gjuhën serbe, diploma të njohura, 10 vende të rezervuara automatikisht në parlament me të drejtë vetoje, një ministër e kështu me radhë. Shqiptarët në Serbi nuk kanë asgjë nga këto, ndërsa në të njëjtën kohë më shumë se 6000 adresa të tyre janë hequr nga regjistri pa të drejtë vote.

Populli i Kosovës kërkon drejtësi, jo hakmarrje ndaj Serbisë, e cila ende duhet të pranojë dhe të kërkojë falje për gjenocidin. Ata vetëm kërkojnë të kenë të drejtën e ekzistencës në tokat e tyre stërgjyshore. Në këtë drejtim, ne ju lusim me mirësi që mundësisht të përdorni fuqinë dhe lidhjet tuaja në Kongres dhe administratën e Biden-Harris për të ndihmuar popullin më pro-amerikan të Kosovës të jetojë i lirë në paqe dhe demokraci duke:

– Kërkuar nga Shtëpia e Bardhë dhe Departamentit i Shtetit që të përfshihen drejtpërdrejt në dialog duke udhëhequr, jo duke e ndjekur Evropën. Presim vetëm zbatimin e drejtësisë së barabartë për të dyja palët e përfshira, duke i bërë presion serioz Serbisë që të nënshkruajë marrëveshjen e BE-së pa parakushte, veçanërisht pa Asociacion të dëmshëm e të panevojshëm të komunave serbe. Siç ka deklaruar më heret Presidenti Biden, njohja reciproke dhe anëtarësimi i Kosovës dhe i Serbisë në BE, duhet të jetë rezultati përfundimtar i dialogut.

– Organizuar një seancë dëgjimore, pas zgjedhjeve të nëntorit, për të trajtuar dhe vlerësuar situatën e përgjithshme, si dhe të drejtat e shqiptarëve në Serbi dhe serbëve në Kosovë.

Ne e kuptojmë se ka probleme më të mëdha dhe më të rrezikshme në botë me të cilat SHBA duhet të merren, si lufta në Ukrainë dhe Gaza, por problemi në Ballkan është i ndërlidhur. Të gjitha këto probleme shkaktohen nga vendet e “boshtit të së keqes”, Rusia, Serbia, Kina, Koreja e Veriut, Irani, Siria, Hezbollahu dhe Hamasi. Rusia është veçanërisht e interesuar të përdorë Serbinë për të hapur një konflikt të ri në Ballkan, në mënyrë që lufta në Ukrainë të bëhet më e lehtë për ta.

Përsëritja çelësi i të Mësuarit? Jo kaq e thjeshtë!

September 20, 2024 by s p

Nga Fatjona R. Lubonja Ed.D
Education/Neuroscience/Behavior/

Shtatori i gjeti fëmijët përsëri në ritmin e jetës shkollore duke lundruar mes klasave, duke dëgjuar mësimin e parë, duke takuar mësues të rinj, duke u përmalluar me miq të vjetër, dhe duke krijuar shoqëri të re. Por si mbajmë mënd informacionet që marrim apo shokë/shoqe që takojmë? Kemi dëgjuar shpesh që përsëritja është një element kyç i të mësuarit. Por në referim të neuroschkencës dhe edukimit proçesi nuk është dhe aq i thjeshtë. Studimet ndër vite kanë treguar se njerëzit kujtojnë informacionin më mirë në kohë afatgjatë kur i kthehen atij materiali me kalimin e kohës (Cowan, E., et al, 2020). Por efekti it mësuarit nuk është i njëjtë, përkundrazi është gjithmonë në ndryshim. Përshembull një informacion që mund të marrësh në shkollë mund ta dëgjosh në një formë tjetër nga dikush tjetër, në një kohë tjetër, në një mënyrë tjetër. Si rrjedhojë, në procesin e të mësuarit përdrejt kujtesës, nuk është e rëndësishme vetëm sa herë merr informacion por dhe si e merr atë informacion. Pra të lexosh apo dëgjosh dicka dhe ta përsëritësh disa herë egzakt nuk garanton gjithmon një rikthim në kujtesën afatgjatë. Studimet dhe vëzhgimet e neuroshkencës kanë çuar në idenë se “informacioni ruhen në kujtesën afatshkurtër dhe gradualisht shndërrohen në formë të përhershme nëpërmjet një procesi të quajtur konsolidimi i kujtesës” (Bear, 2007, f. 743), gjithashtu falë dhe bashkëpunimit të proteinave “KIBRA & PKMζ” (Tsokas. P., et al. 2024). Kujtesa afatshkurtër zakonisht zgjat nga sekonda në orë, ndërsa kujtesa afatgjatë kujton informacionin për një periudhë më të gjatë kohore nga orë, ditë, apo vite.
Rrugëtimi i të mësuarit fillon me lindjen e fëmijës apo më herët. Aktiviteti i qelizave nervore është i rëndësishëm për proçesin e memories (Kandel, Dudai, & Mayford, 2014) një faktor ky themelor në proçesin e të mësuarit. Çdo neuron ka rreth 10,000 sinapse, vetëm disa për qind e të cilave janë të forcuara. Forcimi i disa sinapseve dhe jo i të tjerëve është mënyra se si ky mekanizëm ruan informacionin (Tsokas. P., et al. 2024). Ka shumë faktorë që ndikojnë në aktivitetin a trurit gjatë proçesit të akumulimit të informacionit dhe kuptimit të tij. Aftësia individuale për të mësuar, përveçse shumë faktorëve të tjerë, mund të influencohet nga aktiviteti i qelizave të trurit dhe rrugëtimi që ato marrin gjatë këtij proçesi. (Bassett, et al., 2015) Përshembull, rrugëtimi i të mësuarit të disa individëve (fëmijë apo të rritur) që duan më shumë kohë të mësojnë, aktivojnë apo vënë në punë edhe pjesë të panevojshme apo jo specifike të trurit, faktor që bën të aktivizojë më shumë rrugëtime të qelizave nervore, gjithashtu kërkon më shumë kohë. Ndërsa truri i disa individëve (fëmijë apo të rritur) që kërkon më pak kohë të mësojnë, ka aftësi ta kufizoj aktivitetin e qelizave nervore vetëm në pjesët e nevojshme të trurit (Bassett, et al., 2015).

Fatjona R. Lubonja Ed.D. është studiuese / autore e shumë shkrimeve dhe ka studiuar Neuroshkencë & Education në Columbia University, në New York. #fatjonalubonja

VATRA DO TË NDËRKOMBËTARIZOJË ÇËSHTJEN ÇAME

September 20, 2024 by s p

Dr. Elmi Berisha/

Vatra, vatranët dhe shqiptaro-amerikanët nuk do ta harrojnë kurrë Çamërinë dhe do ta ndërkombëtarizojnë në të gjitha institucionet amerikane çështjen çame. Këto ditë realizova një vizitë emocionuese dhe shumë impresionuese në disa nga viset shqiptare të Çamërisë në shtetin e Greqisë. Kisha planifikuar ti vizitoj enkas këto vise kombëtare dhe të njihem nga afër me gjendjen e gjithmbarshme të bashkombasve tanë atje, si orientim nacional i Federatës Pan- Shqiptare të Amerikës “VATRA”, vise këto që dikur ishin të banuara me shqiptarë, historia tragjike e të cilëve tashmë dihet, andaj kjo vizitë ishte hapi i parë i zbardhjes së të vërtetës dhe i ngritjes së zërit për të drejtat themelore të njerëzve tanë atje.

Si kryetar i “VATRËS”, për pesë vite, kam vizituar personalisht secilën trevë shqiptare, këtë e kam edhe obligim shpirtëror e zyrtar, por kjo vizitë në Çamëri dhe trojet tjera etnike që edhe tani kanë pjesën dërrmuese shumicë shqiptare, ka karakter të ndërgjegjes sonë kombëtare për ngritjen e të drejtave të kësaj pjese të substancës sonë kombëtare në institucionet e SHBA-ve, si dritë shprese për realizimin e të drejtave të tyre nacionale, të drejtës në pronë dhe në deklarimin e lirë për përkatësinë e tyre kombëtare. Zotohem që këtë çështje do ta ngrej në instancat më të larta të shtetit amerikan.

Ky hap nuk është vetëm vullnet i imi si kryetar i Vatrës, por është obligim dhe orientim strategjik i tërë lidershipit të Federatës “VATRA”. Nga ky moment dhe në ditët, javët dhe muajt në vijim nuk do të ndalemi për të kthyer drejtësinë dhe të drejtat elementare të njeriut për bashkombasit tonë që janë ndër pjesët më të dhimshme të komplet etnikumit shqiptar. Do fillojmë me njerëzit më të mirë të komunitetit tonë që ta ngrejmë këtë çështje në Kongresin Amerikan dhe do të jemi zë i fuqishëm në realizimin e këtyre të drejtave themelore për bashkëkombasit tanë çamë.

Greqia është vend fqinjë dhe mik i shqiptarëve. Ne nuk kemi asgjë kundër popullit dhe shtetit grek, as që bëhët fjalë për pretendime sa i takon integritetit të shtetit grek dhe popullit të lashtë dhe mik helenas, por nuk do të ndalemi së punuari fort në ngritjen e zërit, zbardhjen e historisë së vërtetë, golgotës gjenocidiale që kanë përjetuar shqiptarët në Çamëri, prandaj drejtësia duhet të vihet në vend dhe atyre njerëzve duhet të ju kthehet dinjiteti, e drejta në pronë dhe në deklarimin e lirë se janë shqiptarë, sikurse parasheh e drejta ndërkombëtare, Karta e OKB-së për të drejtat e njeriut dhe lirive të tjera për pakicat kombëtare si në të gjitha shtetet demokratike.

Vatra apelon shtetin shqiptar dhe grek për zbardhjen e krimit, genocidit e masakrave greke mbi shqiptarët e Çamërisë. Vatra do të kërkojë gjithmonë drejtësi për Çamërinë dhe se çështja Çame, çështje thelbësisht kombëtare do jetë gjithmonë ndër prioritetet kryesore të veprimtarisë së Vatrës. Çështja çame, si çështje politike, kërkon tërheqjen e shtetit grek nga akuzat antiligjore kolektive ndaj një popullsie të tërë shqiptare në Çamëri. Vatra i kujton shtetit grek se e ka për detyrë dhe detyrim që të krijojë kushtet që me çdo mjet shqiptarët e dëbuar të rikthehen dhe të fitojnë të drejtat e tyre në Çamëri. Vatra do të punojë fort që Çështja çame të shndërrohet në një problem ndërkombëtar, pasi zgjidhja e saj e kërkon patjetër faktorin ndërkombëtar perëndimor si garanci në zbardhjen e të vërtetës historike të Shqiptarëve në Çamëri.

KËRCËNIMET DJALLËZORE TË VUÇIÇIT NUK I TREMBIN SHQIPTARËT

September 19, 2024 by s p

SHPENDI TOPOLLAJ/

Nga mediat u njohëm me paralajmërimin hipokrit të Kryeminstrit serb Millosh Vuçeviç, për fjalimin programatik që do të mbante Presidenti i vendit Aleksandar Vuçiç, ku sipas tij do të vihej theksi se “Duke mbrojtur serbët në Kosovë, ne po mbrojmë të gjithë Serbinë në aspektin e paqes dhe stabilitetit dhe zhvillimin e mëtejshëm të vendit”. Nga pala serbe u mor takim edhe me ambasadorin e BE në Serbi, zotin Emanuele Giaufret të cilit pa pikën e turpit i kërkuan që të mbajë qëndrim ndaj politikës arbitrare ndaj pakicave serbe, nga ana e qeverisë së zotit Kurti. Pastaj, doli në tribunën e Purgatorit, ku besohet se zakonisht bëhet pastrimi nga mëkatet, kokoshi Vuçiç, i cili duke përfituar nga taktika e ndërkombëtarëve “Na bubi, na!”, trashi zërin, duke fshehur pas një përgjërimi “pacifist”, një kërcënim ndaj shqiptarëve që nuk deshën ta kuptojnë vetëm ata që nuk kanë jo vetëm sy e veshë, por edhe mendjen në kokë. Parashtroi ato shtatë pikat, që mesa duket, në të ardhmen do vijojnë të shtohen, pasi nuk janë tjetër, veçse pretekste për ta shpënë deri në fund qëllimin e vërtetë, atë të rimarrjes së Kosovës, shpirtit të atij populli, (ose të paktën Veriun e saj), që sipas atij dhe interesave të tij elektorale, ia kanë hequr nga duart padrejtësisht e forcërisht Serbisë. Thënë më qartë, ai kërkon ato asociacionet e famshme që më tej t`i përdorin si placdarme për të aneksuar përsëri Kosovën. E pandarë kjo nga ato fjalimet e Milorad Dodikut se gjysmën e Bosnjes do t`ia aneksojnë Serbisë. Në gjithë këtë fushatë, ky Gebels i ri, pasi glorifikon “heroin” kriminel Sllobodan Millosheviç, se ai paska dashur Serbinë e Madhe, pavarësisht se ata perëndimorët e çuan për gjykim në Hagë, e mban vrapin edhe te shkolla ushtarake, ku deklaron: “Dua të besoj se të gjithë e kuptojnë se kemi nevojë për një ushtri të fortë, se sa më shumë armë do të duhet të blejmë, të prodhojmë, sepse nuk është dëshira jonë që të sulmojmë askend e as do ta bëjmë, por duam t`i zbrapsim ata që na kërcënojnë çdo ditë”. E gjithë kjo nuk mbetet vetëm te fjalët, por materializohet me ligjin për rikthimin e shërbimit të detyrueshëm ushtarak. Këto mendime ogurzeza i pamë edhe te blerja e 12 avionëve Rafale nga një vend i NATO – s si Franca, e të tjera veprime që diplomacia e atij vendi agresor ka ndërmarrë tash së fundi, me rusë e kinezë. Madje, qeveria me urgjencë përpiloi vendimin që kërkon masa për ta shpallur Kosovën “Zonë nën mbrojtje të posaçme sociale”. Edhe njeriu më apatik dhe më pak i interesuar për këto zhvillime, po të pyetet se për çfarë kërcënimesh e ka fjalën ky Vuçiçi, do të thotë “O për ndonjë sulm nga alienët, ose nga shqiptarët (hë për hë), e Kosovës”. Dikush e ka thënë më së miri se “Lufta nuk evitohet, në qoftë se nuk evitohen mendimet për luftën”. Ajo që është shqetësuese për ne, dhe që më duket sa e çuditshme aq dhe e papranueshme, është qëndrimi i qeverisë tonë që bën sikur nuk ka ndodhur asgjë. Patjetër që ajo ka plot probleme; rend ku krimi është gjallëruar, rrugë me kosto marramendëse, korrupsin që s`ka shejtan ta frenojë, pallate që nuk dihet me se ndërtohen, mjekësi që për pak do të ishte falas, pensione që do të rriten kur gjysma të kenë shkuar në botën tjetër, e deri dhënia përgjigje opozitës së përçarë, që lehka si qeni (e thotë edhe ai posteri i “Krishtit” në një lokal të Elbasanit), duke e stigmatizuar për anëtarë të ekipit qeverisës që hanë fruta pas krahëve të saj (të shpresojmë të mos jetë mes tyre “fruti i ndaluar” i Kopshtit të Edenit), shumë prej të cilëve janë prangosur, por që askush nuk mban përgjegjësi, qoftë dhe morale. Nuk e di se çfarë duhet pritur tjetër për të reaguar!? Justifikimi se jemi anëtar të NATO – qëndron pjesërisht. Po ne për veten tonë, për atdheun tonë, për Kombin tonë, duarkryq do të rrimë? Tani që kemi një ushtri fare të cunguar, duhet të jemi më shumë se kurrë të preokupuar. E bëmë gabimin trashanik dhe tragjik, duke e shkatërruar ushtrinë, duke harruar atë thënien e famshme të Napoleonit më duket, se “Ishte më shumë se një krim, ishte një gabim”, por ky gabim nuk duhet thelluar më tej. Qeverisë shqiptare, prej dekadash ia kanë mbyllur gojën ndërkombëtarët, sikur të mos ekzistojë as Kosova e as Çamëria, por tani që jemi para një rreziku real, para zgjerimit të sulmit provë në Banjskë, ç`duhet të bëjmë? Detyrat dalin dhe vendimet merren në raport me ngjarjet e reja, dhe ato nuk janë aspak në favor të paqes e mirëkuptimit. Bisedimet mes Vuçiçit dhe Kurtit, janë të rrahësh ujë në havan. Stërzgjatja e tyre i shërben më shumë amplifikimit të mosmarrëveshjeve dhe sherreve. Si mund të besohet se do të merren vesh viktima me kriminelët që jo nuk ndiejnë pendesë, por mburren me masakrat që bënë ndaj popullsisë kosovare? Para stepjes së qeverisë tonë, ne popullit të thjeshtë, nuk na mbetet tjetër, veçse t`i kujtojmë Vuçiçërve sot dhe atyre që do të vinë pas tyre: “Provojeni një herë dhe do të shihni sesa u vlen lëkura”. Ne kurrë nuk kemi provokuar apo sulmuar të tjerët, por referojuni historisë dhe nxirrni mësime prej saj. Sido që të paraqiten situatat politike, ne do të dimë t`i japim kujtdo përgjigjen e duhur, pa u turpëruar para brezave dhe para historisë. Ne shqiptarët durojmë shumë, por vjen një çast, kur ashtu sikurse thosh Burke “…ekziston kufiri, kur durimi pushon së qënuri virtyt”. Kurse Virgjili tek “Eneida” ka një shprehje shumë domethënëse “Jam proximus ardet Ucalegon” që do të thotë “Tashmë po digjen shtëpitë e afërta të Ukalegonit” dhe që kishte parasysh se rreziku që na kërcënohet është shumë afër. Vëllezërit tanë në Kosovë, sot më shumë se kurrë, kanë nevojë për përkrahjen tonë. Si mund t`i lëmë ata në fatin e tyre, duke u bashkuar me ata që u kanë kthyer krahët dhe ndërmarrin sanksione ndaj saj, vetëm e vetëm pse mbrojnë Pavarësinë, sovranitetin dhe dinjitetin e Atdheut?

Foto: Politiko.al

Glauk Konjufca: Demokracia mirëmbahet nëpërmjet angazhimit qytetar

September 19, 2024 by s p

Me moton globale “Qeverisja efektive e Inteligjencës Artificiale në të gjitha nivelet” dhe me prezencën e një numri të madh të përfaqësuesve të organizatave të shoqërisë civile e organizatave partnere, qytetarëve, nxënësve e të ftuarve të tjerë, Kuvendi i Republikës së Kosovës shënoi sot Ditën Ndërkombëtare të Demokracisë.

Hapjen e kësaj dite e bëri kryetari i Kuvendit, Glauk Konjufca, i cili para ta pranishmëve potencoi rëndësinë e shënimit të saj, si dëshmi e partneritetit që Kuvendi ka konsoliduar me qytetarët dhe organizatat e shoqërisë civile.

Kryetari Konjufca tha se kremtimi i Ditës së Demokracisë është i rëndësishëm për ta theksuar rëndësinë e idealeve të lirisë, barazisë dhe drejtësisë, për ndërtimin e shoqërive gjithëpërfshirëse. Ai shtoi se është e rëndësishme ta njohim progresin demokratik që e ka shënuar Kosova, duke qëndruar paralelisht përkrah botës demokratike në ruajtjen e idealeve që përfaqëson demokracia, sidomos në këtë kohë të sfidave të mëdha globale.

“Demokracia mirëmbahet nëpërmjet angazhimit qytetar, sepse pasqyron vlerat e aspiratat tona të përbashkëta. Është detyrë dhe obligim i secilit prej nesh që të jemi pjesëmarrës aktiv në vendimmarrje dhe të avokojmë pa u ndalur për ndryshime pozitive”, tha kryetari Konjufca.

Sipas tij, zgjedhjet e lira dhe të ndershme janë qenësore për demokracinë.

Kreu i Kuvendit tha pa transparencë nuk ka demokraci dhe rritje të llogaridhënies institucionale.

“Asnjë sukses i Kuvendit nuk mund të jetë i plotë pa kontributin dhe partneritetin me qytetarët, pa organizatat e shoqërisë civile, organizatat ndërkombëtare që veprojnë në Kosovë e po ashtu edhe mediat, të cilat i falënderoj për përcjelljen e punës së Kuvendit”, tha kryetari Konjufca, duke ftuar qytetarët që të vijnë në Kuvend.

Ndërsa Nancy Soderberg, drejtoreshë e lartë rezidente e Institutit Demokratik Ndërkombëtar (NDI) në Kosovë, tha se Kosova ka mundësi të ngris standarde më të larta, që do të shfrytëzoheshin për të mirën e shoqërisë në përgjithësi dhe për të punuar për transparencën.

Ajo tha se NDI është e zotuar të mbështes qeverisjen, përfshirë këtu edhe transparencën e llogaridhënien.

“Të bashkohemi në Ditën Ndërkombëtare të Demokracisë dhe të punojmë së bashku për të dëshmuar vlerat demokratike dhe mjetet moderne digjitale, për të ndërtuar një Kosovë që është e hapur për të gjithë”, tha Soderberg.

Në adresimin e saj para të pranishmëve, kryetarja e Forumit për Transparencë, Arbëreshë Kryeziu-Hyseni tha se falë bashkëpunimit me organizatat e shoqërisë civile dhe organizatat ndërkombëtare, është rritur demokracia, llogaridhënia dhe transparenca e Kuvendit të Kosovës.

“Si kryetare e Forumit për Transparencë Parlamentare jam shumë e lumtur që sot flas nga njëra nga institucionet më transparente, më demokratike që ka Republika e Kosovës dhe në një nga institucionet më demokratike që ka Ballkani Perëndimor. Kjo ka ardhur sepse ne gjithmonë kemi ecur përpara në synimin tonë të përbashkët për të rritur nivelin e demokracisë në Kosovë”, tha Kryeziu-Hyseni.

Sipas saj, sot Kuvendi është më i hapur edhe më i qasshëm se asnjëherë më parë, ka më shumë llogaridhënie dhe transparencë.

Anëtarja e Forumit për Transparencë Parlamentare, deputetja Blerta Deliu-Kodra në fjalën e saj tha se sot është një ditë e veçantë për t’i kujtuar përpjekjet shumëvjeçare të Kosovës për ta konsoliduar demokracinë dhe vlerat e rëndësishme që janë vendosur ndër vite, që kjo demokraci të jetë edhe më e fortë dhe që llogaridhënia dhe gjithëpërfshirja të jenë baza të rëndësishme të një shteti demokratik.

“Gjatë këtyre viteve është bërë punë e madhe dhe padyshim duhet vlerësuar angazhimin të cilin e ka pasur Forumi për Transparencë Parlamentare me mbështetjen e organizatave të shoqërisë civile”, tha deputetja Deliu Kodra, duke folur edhe me tone kritike përkitazi me, siç tha ajo, cenimin që u është bërë jo rrallë vlerave demokratike të Kosovës.

Në hapje të ceremonisë u shfaqën dy video të realizuara nga NDI dhe OSBE në lidhje me Ditën Ndërkombëtare të Demokracisë.

Pas mbylljes së ceremonisë kryetari Konjufca, deputetë dhe të pranishëm të tjerë vizituan Panairin e organizatave të shoqërisë civile, duke u njohur me publikimet e tyre, të cilat trajtojnë problematika të ndryshme që organizatat adresojnë në veprimtarinë e tyre.

Shënimi i kësaj dite vijoi me tryezën “Zgjedhjet dhe teknologjia”, mbështetur nga D4D dhe NDI. Nën udhëheqjen e Rezarta Krasniqit nga D4D dhe me prezencë të deputetëve, përfaqësuesve të organizatave të ndryshme ndërkombëtare, atyre të KQZ-së dhe institucioneve të tjera vendore, u trajtua tema e zgjedhjeve dhe procesit zgjedhor, me theks të veçantë teknologjia në diplomacinë moderne dhe fushatën zgjedhore online.

Lidhur me këto diskutuan Carlo Binda (NDI), deputetët Adnan Rrustemi, Abelard Tahiri e Blerta Deliu, zëdhënësi i KQZ-së, Valmir Elezi si dhe të pranishëm të tjerë.

Gjatë diskutimev u adresuan çështje si: lehtësimi i votimit, polarizimi i skenës politike, gjuha e urrejtjes ndaj grave në politikë, votimi elektronik, përhapja e dezinformatave, sulmet kibernetike etj.

Tryeza “Sporti dhe Demokracia: Një vizion i ri për të ardhmen” mblodhi po ashtu deputetë, përfaqësues të klubeve e federatave sportive, sportistë të fushave të ndryshme si dhe përfaqësues të shoqërisë civile e të organizatave partnere.

Ish-drejtori i NDI-së në Kosovë, Alex Chavarria, deputetët Agon Batusha dhe Eliza Hoxha, përfaqësuesi i Federatës së Basketbollit, Arben Fetahu, si dhe të pranishëm të tjerë të shumtë, nën moderimin e znj. Bardha Uka nga DemSport, paraqitën pikëpamjet e tyre lidhur me raportin midis sportit dhe demokracisë, sfidat me të cilat përballet sporti vendor, si dhe vizionin e ri për të ardhmen.

Në kuadër të kremtimit të Ditës së Demokracisë, e cila në Kuvend shënohet nga viti 2010, u mbajt gjithashtu “Punëtori për Demokraci” me nxënës filloristë të Shkollës “Elena Gjika” në Prishtinë dhe Kuizi i Demokracisë.