Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

MEDITIM PËRBALLË ARMËVE TË MUZEUT ETNOGRAFIK TË MALËSISË NË TUZ

by

NGA  NDUE  BACAJ

HYRJE

Ah armët e muezeut!… Ato më fusin në mendime e më “kthejnë” mote e shekuj prapa. Ato më kujtojnë çfar kanë hequr të parët tanë në mbrojtje të trojeve tona , të drejtave tona, të lirisë e identitetit tonë. Sa lufta u ba, për jetesën e në të shumtën e kohës mbijetesen, sa gjaku u derdh , sa mundime, sakrifica e mjerime  kaluan të parët tanë, sa dyer shtëpiash u mbyllen me “ferrë”, sa votra u fikën për të mos u ndezë kurrë ma… E megjithatë ne mbijetuam…mbijetuan duke u mbështetur edhe në armët tona, trashigimia simbolike e të cilave është e sistemuar edhe në Muzeun Etnografik të Malësisë në Tuz nga krijuesi e pronari i keti muzeu z.Shtjefen Ivezaj Në këtë meditim të vogël para permbajtjes së madhe të Muzeut etnografik, nuk po munden pa sjellë në kujtesë një poezi brilante që u kushtohet sakrificave dhe mjerimeve që suallen e lanë pas  luftrat, në mbrojtje të trojeve shqiptare nga lakmitë e fqinjëve shoven e më gjërë.  Poezia ndonse i kushtohet gruas hotjane, ajo poezi është perfaqësuese shumë  më shumë, veçanarisht për Malesinë e Madhe si “balli” i shqiptarisë e më gjërë.

GRUEJA  HOTJANE  

Nji grue e vejueme 

Len ksollen n’mallim, 

Ku jetën pat shkuemun, 

Plot gaz e vajtim.

Me djepin mbas shpine , 

Me  shkopin në dorë, 

Tek ulet prej malit, 

Q’asht veshun me bore. 

Prej ksolles  së dashtun 

I duhet me dalë, 

Prej tmerrit me pshtuemun 

Të dashtunin djalë. 

Derdh lot prej mallimit, 

Katundin tuj pa, 

Se burri për kombin 

Atje i qe vra. 

“Lamtumirë !” tue dnesun 

Kasolles i thot’ 

E’ mollzat e faqes 

I mbushen me lot. 

N’vegim tek i duket 

I shoqi ndër re ; 

Kësaj shpirti i kputet 

E rrxohet përdhe. 1.

ARMËT E MUZEUT: 

Armët kanë qenë të  shumëllojshme , ato kanë ardhur duke u permirësuar. Studiuesi dhe etnografi At Kolë Berishaj i ka rënditë këto armë edhe sipas një  dëshmie të marrur nga një plak 115 vjeçar nga Arza e Traboinit  (Ucë Tomë  Gjelaj). Ai armët e zjarrit i “rendiste”: -Huta e zakonshme apo huta kacaturrë , – Kapsulaça, – Huta Martine, – Kapaklija, – Berdanka, -Ostrogusha, -Novica.. Pos këtyre ka pasë edhe armë të tjera që malësorët shqiptarë i “thirrnin” me emrat: -Xheverdare, – Karajfile, – Ltine, – Breshane, – Novicë, – Dodume… Armët shqiptari i ka mbajtë per mbrojtjen e vet , per mbrojtjen e vendit , si dhe per stoli e per plotësimin e trupit të vet. Në mentalitetin e vet , burri shqiptar ka qënë i hijshëm me shkua me armë , sidomos kur janë mbledhë në log të kuvendit. Kudo e kurdo me pa shkue pa armë i është dukt vetja si i çuditshem , si i ngathun  e si me pasë diçka mangut. Shqiptari pra  s’ka  mujtë me ndejë pa armë.  Armët të shumtën e herës  i ka marrë në luftë , por kur  s’ka mujtë ndryshej ka shitë kanë e kularit  dhe e ka ble pushkën  e pa të nuk ka ndejë.  Pushken e ka mbajtë nuse : të paster , të dlirtë si pasqyrë .  Asht per tu theksua se në atë kohë nji hutë kacaturre  ka kushtue 600 grosh , ndersa nji dele 10 grosh. Për armë edhe janë benue (kanë ba be). Kur burri shqiptar  ka thënë : “Pasha armët” , shqiptari  as të ka rrejtë as të ka hanger fjalët.  Për armët edhe janë lavdue…2.  Ndersa një studiues huaj i fundit të shekullit XIX per “dashurinë” e shqiptarëve për armët  do të shkruante : “Dorezat e revoleve  që shqiptari mban në brez  , janë të gjitha  të gdhendura dhe të zbukuruara , por po i pelqeu më shumë pushka , ajo është e gjatë , e hollë  dhe njësoj e gdhendur  dhe e zbukuruar , shpesh me gurë të çmuar , me  një gdhendje  të artë për  gjatë  tytës.3.  Siç tregon historia jonë , armët kanë qenë “shokët besnik” të pandarë të malësorve e shqiptarëve ndër mote e shekuj , shpesh edhe në kushte mbijetese. Edhe Kral  Nikolla i Malit te Zi , (ndonse në përgjithsi në luftë me malësorët shqiptarë , për interesat e zgjerimit të Malit të Zi ) , si  poet dhe si njohës i psikologjisë e trimërisë të malësorve në mbrojtje të nderit , jetës dhe trojeve të veta , e ka pershkruar me mjeshtri , por edhe me realizëm “shoqerinë” e pandarë të malësorve  me  pushkët e tyre.  Në  poemen me titullin  domethënës: “Kryengritja e Malësorëvet” (Malisorski  Ustanak, shkruar në vitin  1911), i kushton  ndër te tjera  edhe disa vargje brilante , momentit kur  Tergut Pasha  i kishte thirrur  (me hile)  në Shkoder malsorët me armet e tyre, për një takim gjoja të rëndësishem dhe në interes të malësorve… Por  në kushtet e pabesisë  e  rrethimit nga ushtria turke, u thotë  malesorve per  t’i  dorzuar  armët tek autoritete turke të Shkodres , pasi  armët e tyre janë të vjetruara , dhe në vend të tyre autoritetet  turke do t’u  jepnin gjoja  pushkë të reja… (Gjë që në të vertet doli mashtrim) . Kral Nikolla  duke e përshkruar këtë moment delikat të “ndarjes” të malesorve me pushkët e tyre ,  pasi thotë se  pushka  u ishte shoqe besnike , e prandaj tash mjerohen me e lanë në fund të ndonjë depoje  o nendhece  ku do të myket. Secili mban pushkën para duersh  e puthë  dhe me të falet kështu:   

“…Lamtumirë , moj pushkë gjaksore , 

Mori shpresa  eme e moçme  ,

Sulltani tjeter po më falë , 

E thonë se ajo ty ta kalon .

Por krizma jote  shumë ma larg nepër bjeshkë ndihet. 

Ti o shoqe ke luftue në Javor  ,  

Të asht ndie krizma nepër Greçë , 

Ke shkelxye  ti për në Shpuzë  dhe prej Tivari ,  

Malazezët  ti i ke vramë , 

Besa edhe shejet edhe shqipet , e nepër liqej e kneta  , 

Rosa e shpend  të egjër e krahpraruem…  

Me nafakë më je kenë gjithmonë  ,

E unë  kurr  s’ta kam lanë fëtyren me tu nxi , 

Ti  je kenë si pasqyrë ,  

Ti je kenë uzdaja e eme. 

Lamtumirë  pra shoqe  besnike , 

Mue më pret nji pushke e re , 

E ty e mue  së bashku na kjoftë , 

Faqja e bardhë e ndera per gjithmonë.    

A thue do  m’errsohesh  ndër depot e tmerrshme , 

Ku nuk deporton dielli  i shkelxyeshem , 

E mbreteron  lagështina  ? 

Për i  mend unë  drue se po , 

E prandaj ahmarrse  para se të  dahem pergjithmonë , 

Dua t’a puthi edhe nji herë  fëtyren tande të shkelqyeshme…”.4.  

Duke parë se shqiptari dhe arma e tij kanë qenë gati “sinonim” i njeri tjetrit  më shkon mendja te vargjet lapidare të homerit shqiptare (At Gjergj Fishtes):

“…Kemi këndue po armët besnike 

Që flakërue kanë në dorë t’Shqiptarve

Kah kanë dekë per besë jetike 

Kah kanë dekë kta , për DHE t’parëve..” .5.

REFERENCAT:

1.Hilë  Mosi , Vepra letrare , fq.314-315, sh.b.”Naim Frashëri” ,Tiranë 1986.

2.At Kolë P. Berishaj , Etnografi -3- , fq.46-48 , Enti botues  poligrafik “At Gjergj  Fishta”, Tiranë 2003.  

3.John  Foster  Fraser ,”Shqiperia e  Poshtme” , fq.11 ,botimi shqip : Zenit Editions 2009.   

4.Botim special i rev. “Leka”me me rastin e 25 vjetorit të shpalljes së pavarësisë së Shqipërisë , 1937 , fq.19(621)-20(622). 

5. At Gjergj Fishta; Mrizi i Zanave,fq.9

Dosjet e vëllezërve Prifti, së shpejti në disponim të familjes, dhe kujtimet që kanë lënë Peteri dhe Naumi

by

Rafaela Prifti/

Sigurimi shqiptar kishte hapur dosje për të dy vëllezërit Prifti, Peterin në Amerikë dhe Naumin në Shqipëri, Autoriteti për Informimin mbi Dokumentet e Ish- Sigurimit të Shtetit sapo i njoftoi familjarëve se dosjet do të jenë në disponim pasi të përmbushen kërkesat protokollare. Të dy vëllezërit ishin të survejuar dhe për të dy jeta mund të kishte shkuar në drejtim krejt tjetër për një veprim të vetëm, një shkrim, vepër apo edhe një fjalë goje. Në kujtimet që kanë lënë të dy evidentohet sesi pushteti i survejonte dhe njëherit tentonte të rekrutonte një vëlla për veprimtari agjenturore. Për ironi, të njëjtin pikësynim kishte edhe FBI.

Është një rast i rrallë në historinë memuaristike ku të dy vëllezërit kanë dhënë përshkrimet e tyre për përvojat që kanë pasur në këtë pikë: Peter Prifti, 1962-1966 FBI dhe Unë, Naum Prifti – Sigurimi Shqiptar Orvatet ta Rekrutojë Peter Priftin.

Shkrimin për përndjekjet e FBI Peteri ju lut Naumit të mos e botonte sa ishte gjallë dhe vëllai ia respektoi dëshirën duke e botuar pas vdekjes së vëllait në vitin 2010. Ja se c’shkruan aty: FBI (Byroja Federale e Hetimeve) e kontaktoi Peterin për herë të parë në Boston në fund të vitit 1962, pak kohë pas vizitës së tij të parë si turist në Shqipëri. Në atë kohë ai ishte Asistent Shkencor në Qendrën e Studimeve Ndërkombëtare MIT – Massachusetts Institute of Technology.

Naum Prifti e quante një nga paradokset e jetës faktin që ndërsa Peter përndiqej nga FBI nën dyshimin se ishte agjent komunist, regjimi komunist i Tiranës i refuzonte hyrjen -deri në prill 1985 – për arsye të dyshimeve se ishte “agjent i imperializmit amerikan” sikurse etiketoshehin shqiparët që punonin në institucione amerikane. Natyrisht, nuk e përmendnin faktin se Peteri kishte refuzuar të rekrutohej nga Sigurimi Shqiptar. Gazeta Dielli e datës 17 tetor 2019 ka botuar shkrimin e editorit Dalip Greca, Dosja e Vatrës: Editorët e Diellit në Objektivin e Sigurimit.*

Vëllai i madh, Peter, i vetëdijshëm për pasojat që mund të kishte për familjarët puna e tij, kujdesej të publikonte në mënyrë anonime ose me pseudonim, sic është rasti i artikullit Albania in the Post-Hoxha Era – (Shqipëria në Kohën pas Enverit), shkruar nga PFR Artisien, studiues anglez dhe nga Peter Prifti, por e botuar vetëm me një autorësi. Ne librin Remote Albania Politics of Isolation, Onufri, 1999, Peter shkruan se ai vendosi të ishte anonim në këtë artikull për arsye personale meqë kishte 14 vjet që priste të merrte vizën për të ardhur në Shqipëri dhe nuk donte të jepte asnjë shkas që ta humbte shansin e vizitës në atdhe. Kjo fare mirë mund të ndodhte nëse nëpunësit shqiptarë do ta quanin “problematik” artikullin me bashkautorësinë e tij. Shkrimi është botuar në revistën The World Today, The Royal Institute of International Affairs, London, June 1985, pp. 107-111. (Si koment anësor mund të them se artikulli edhe sot të mahnit me parashikimin e të ardhmes politike të Shqipërisë pas vdekjes së Enverit, që autorët e shohin se “do kushtëzohet nga zhvillimet e kohës në arenën ndërkombëtare por më së shumti nga e kaluara e vendit.” Edhe pas 40 vjetëve analizes se shkrimit nuk i ka kaluar koha sepse e ardhmja e Shqipërisë ka mbetur peng i të shkuarës!)

Ndërsa Peter ishte i kujdesshëm të ruante familjen në Shqipëri, nga ana e tij vëllai i vogël në Shqipëri, Naumi, kujdesej që të ndihmonte lejimin e ardhjes së tij në atdhe duke mbledhur shkrime ku Peter kritikohej për “qëndrime komuniste” në shtypin e diasporës shqiptare në Amerikë. “Peterit iu ndalua viza për të hyrë në Shqipëri, meqë ai refuzoi rekrutimin nga Sigurimi dhe meqë komunistët shqiptarë e kishin të tyren moton se “Kush nuk është me ne, është kundra nesh.” Ata e futën Peter Priftin në listën e zezë të atyre që u ndalohej hyrja në atdhe, njëlloj si emigrantëve politike, shkruan Naumi. Meqenëse viza iu refuzua disa herë, Naumi thotë në kujtimet e tij se “e ndihmoi fati të gjente disa kritika të hidhura kundra Peterit tek “shfletoja koleksionet e gazetës Dielli në sallën shkencore të Bibliotekës Kombëtare.” Qëllimi ishte t’i mblidhte të gjitha së bashku për t’ia dërguar Ministrisë së Jashtme që nëpunësit të lexonin se Peter, i etiketuar prej tyre si “reaksionar” kritikohej prej anës tjetër se “herë pas here na can kokën me politikën kundër Amerikës.”

Por. Naumi hoqi dorë nga ideja, ngaqë sic thote, “e dija që ata besonin vetëm informatat që merrnin nga agjentët e tyre.” Më tej, Naum Prifti rendit disa fakte për Peter Priftin:

Më 1957 Zëri i Amerikës i propozon Peterit ta marrë në punë si redaktor të emisionit shqip. Peteri e refuzoi atë kërkesë. Në vitet 1959-1960, Peter shkon te Dielli si bashkë-editor me Qerim Panaritin. Pas një viti, jep dorëheqjen si bashkë-editor, boton një artikull për shkaqet e largimit por qëndron si Sekretar i Vatrës. Bashkë me Peter Vangel organizon një Seminar për Studime Shqiptare në Boston në gusht 1960, ku merr pjesë edhe Fan Noli. Më 1962, Peter Prifti vjen për vizitë si turist në Shqiperi. Pasi kthehet në Amerikë, boton një artikull rreth vlerave antike të Apollonisë.

Më 1963-1964 i dërgon Fakultetit të Gjuhës Angleze, Bibliotekës së Universitetit rreth 50 vëllime letrare të autorëve amerikanë edhe anglezë, të cilat ia kërkoi Profesor Skënder Luarasi për nevojat e Fakultetit. Peter i ofron një dhuratë modeste prej 5,000 dollarësh, duke ia besuar këtë detyrë vëllait të tij, Naumit. Gjatë një aktiviteti shkencor ai e paraqiti propozimin te rektori i asaj kohe Kahrem Ylli, i cili i thotë se do ta lajmeroj pasi të konsultohet, por nuk i dha përgjigje asnjëherë. Naumi i shkruan Peterit se “Universiteti ynë ka fondin e vet.”

Duke pasur në disponim së shpejti dosjet e krijuara nga Sigurimi do jetë me interes të shikohet pranëvëna e përmbajtjes së krijuar nga operatorët dhe institucionet e sistemit me përshkrimet që na kanë lënë vëllezërit Peter dhe Naum Prifti.

* https://gazetadielli.com/dosja-e-vatres-editoret-e…/ 17 tetor 2019, Dalip Greca, Dosja e Vatrës: Editorët e Diellit në Lupën e Sigurimit (1958-1959) dhe të FBI-së (1962-2005). Sigurimi: “I zgjuar, por mund të jetë agjent i zbulimit amerikan. FBI: Dosje nga 1962-2005 – Agjent i Sigurimit

Sigurimi: Misioni: As me Peter Priftin, as me Qerim Panaritin, Nxitni konfliktin mes tyre

“Paqja e (pa)mundur me terroristët dhe Putinistët”

by

Piro Ahmetaj/

Në “kapacitetin e Ekspertit të Sigurisë Kombëtare, Rajonit dhe NATO-s”, vijoj të ndjek (24/ 7), me përgjegjësi të shtuar luftën “për/me Ukrainën” si dhe përballjen e Izraelit me një valë të re të përshkallëzimit së sigurisë në lindjen e mesme mbas masakrës së organizatës terroriste të Hamasit më 7 tetor 2023.

Paraprakisht, më duhet të qartësoj edhe më fortë se, për sa trajtoj në këtë opinion, si edhe në çdo rast tjetër, nuk kanë të aspak të bëjnë me paragjykime mbi përkatësinë fetare, etnike, politike, gjinore dhe ngjyre; por as me të drejtën sovrane të vetëmbrojtjes së identitetit kombëtar, integritetit territorial; mbi të gjitha kurrsesi me jetët e qytetarëve të pafajshëm (që vuajnë pasojat e ndërmarrjeve terroriste, neonaziste, neostaliniste, apo çdo forme tjetër të ekstremizmit dhe dhunës barbare), qofshin, palestinez, izraelit, arab, rus, ukrainas dhe çdo vendi tjetër të përfshirë në konflikte të armatosura. Për t’iu rikthyer subjektit të këtij opinioni, sjell në vëmendje një listë të historisë së konflikteve izraelito-arabe: “Rrënjët i ka në ‘Palestinën historike’, në fundin e shekullit të 19-të, kur ‘Sionizmi’ i Theodor Herzl, projektoi atdheun hebre në Palestinë. Në 1948, David Ben-Gurion shpalli themelimin e Shtetit të Izraelit (u njoh nga OKB në 11 maj 1949), por edhe nisjen e luftës I arabo-izraelite. Në 1956 gjatë krizës së Suezit, Izraeli me UK e pushtuan Egjiptin, por nga presioni ndërkombëtar u tërhoqën. Lufta 6-ditore (1967), Izraeli pushtoi Gadishullin Sinai, Bregun Perëndimor dhe Rripin e Gazës. 1973, Egjipti dhe Siria sulmuan Izraelin gjatë festës së hebrenjve të YomKipurit, por Izraeli i zmbrapsi dhe mori më shumë territore. Marrëveshja e Camp David (1978) e ndërmjetësuar nga SHBA, i normalizoi marrëdhëniet mes Izraelit me Egjiptin. 1987, kryengritjet palestineze shënuan Intifadën e parë. 1993, negociatat e Oslos themeluan Autoritetin Palestinez; Samiti i Camp David (2000); Konferenca e Annapolis (2007), Marrëveshja e Abrahamit (2020), etj.”, që gjithsesi nuk kanë prodhuar paqe të qëndrueshme!

Ndërsa në këtë artikull do të përpiqem të hedh më shumë dritë rreth riciklimit të konfliktit “pas 7 tetorit 2023” ose: “përmbledhje të përditësuar me mësimet e nxjerra nga përballja jo vetëm e Izraelit me organizatat dhe shtetet terroriste; sfidat, impaktet dhe rekomandime për (pa)mundësinë e ndërtimit të paqes në Lindjen e Mesme si dhe impaktet mbi Ballkanin Perëndimor”. Më konkretisht:

Rreth 50 mijë të vrarë dhe mbi 100 mijë të plagosur; mijëra raketa, avion luftarak dhe dronë vrasës; miliona refugjatë në portat e perëndimit si dhe triliona euro shpenzime. Një kosto shumë e lartë, kështu edhe mision pothuaj i pamundur për të bërë një përmbledhje ngushëlluese për jetët e humbura (qytetarë të pafajshëm palestinezë dhe izraelitë) si dhe të solidaritetit “kundër/pro luftës” ndaj ekstremizmit të çdo forme.

Siç dihet, vala e re e konfliktit, nisi më 7 tetor 2023, kur më shumë se 2500 paramilitarë të Hamasit (shpallur organizatë terroriste nga SHBA dhe BE) sulmuan Izraelin, ndërsa mbi 3000 raketa u hodhën nga Rripi i Gazës duke masakruar mbi 1200 qytetarë në një festë publike; morën si barbare pengje 250 pleq/gjyshër, gra dhe vajza (gjysma ende të padorëzuar), si dhe vijojnë të përdorin si barrikada (ç)njerëzore bashkëqytetarë palestinezë!

Konflikti u zgjerua me përfshirjen “de fakto” të Iranit, mbrëmjen e së premtes datë 13/14 prill 2024, kur një shi me 300 raketa vrasëse goditën brutalisht (fatmirësisht pa zero sukses) hapësirën ajrore të Izraelit: “si hakmarrje ndaj sulmit ajror të 1 prillit 2024”, në konsullatën iraniane Damask, ku mbeti i vrarë gjenerali Mohammad Zahedi, komandant i lartë i Gardës së Iranit (IRGC). Po ashtu për vrasjen e liderit politik të Hamasit, Ismail Haniyeh, gjatë një sulmi ajror në Teheran, Irani fajësoi “pa asnjë prova” Izraelin dhe kështu të 2 sulmet, i konsideroi si: “shkelje të sovranitetit të Iranit”.

Situata u përkeqësua, me përfshirjen e grupit të armatosur Hezbollah, në vrasjen e 12 fëmijëve nga një sulm me raketa në 28 korrik 2024 në një fushë futbolli në lartësitë e Golanit. Si përgjigje shpaguese nga sulmet ajrore të izraelit në Bejrut në 31 korrik 2024 mbeti i vrarë Foud Shukur, ndër themeluesit e Hezbollahut. Ndërsa si kundërpërgjigje për vrasjen e ushtarakut të lartë, grupi Hezbollah (ndër të tjera akte terroriste në bashkërendim me Hamasin), në 25 gusht 2024 goditi Izraelin me mbi 320 raketa Katyusha (ruse) duke e imponuar Qeverinë e Netanyahut të ndërmarrë një fushatë ajrore ndëshkuese dhe shkatërrimtare ndaj shtabeve, armatimit dhe infrastrukturave kritike të Hezbollahut.

6 (gjashtë) mësimet e nxjerra nga përballja e mbas 7 tetorit 2023:

Mësimi nr. 1: Duke tejkaluar propagandën cinike, më duhet ta përsëris edhe më fort se përtej rrethanave specifike që i janë imponuar Izraelit për mbijetesë: “Ushtrimi i të drejtës së hakmarrjes proporcionale ndaj shteteve apo organizatave terroriste”, mbetet edhe si një sfidë e përbotshme, pasi: “Nëse terroristët e Hamasit, Hezbollahut, apo Shtetit Islamik të Iranit do të gjunjëzonin (në mos shfarosnin nga faqja e dheut Izraelin), nuk do krijonte kjo një precedent fatal për paqen, sistemin e sigurisë globale si dhe vlerat e qytetërimit në mbarë botën?! Për më qartë, për këdo egocentrik mendjendryshkur, por ndoshta të mirë paguar, pyetja mbetet: “Nëse do gjunjëzohej edhe Uashingtoni, Londra, Berlini, Parisi, Roma, Kievi dhe çdo vend tjetër ndaj organizatave terroriste, çfarë pasojash katastrofike do të kishte kjo mbi rendin global, shoqërinë njerëzore, harmoninë fetare, bashkëjetesën paqësore etj.”?! Parë nga ky këndvështrim, luftën e imponuar të Izraelit e gjej: “Jo vetëm në të drejtën sovrane të mbijetesës, por edhe si kontribut shtesë për vlerat demokratike si dhe interesat euroatlantike”!

Mësimi nr.2: Nga kjo përballje e imponuar ushtarake përgjatë 11 muajve të fundit u testuan dhe sprovuan aftësitë e pathyeshme dhe shkatërrimtare të mbrojtjes ajrore të Izraelit, si dhe besimi te fuqia e pamposhtur e flotës ajrore të USA dhe UK, ndaj sulmeve të Hamasit, Shtetit Islamik të Iranit, Hezbollah, etj.. Gjithsesi, mesazhi përbashkët i listës së paskonflikteve të sipërpërmendura mbetet: “Në të gjitha konfliktet, përfshi edhe rastin e fundit, Izraeli me mbështetjen e aleatëve strategjik (USA/UK/BE), jo vetëm ka triumfuar, por edhe ka zgjeruar territorin, pozitat strategjike, bashkë me të edhe peshën gjeopolitike në lindjen e mesme”. Kështu edhe përballja e suksesshme e Izraelit përgjatë 11 muajve të fundit (duke asgjësuar mbi 97 % të raketave dhe dronëve vrasës), shërben edhe si një mesazh force edhe ndaj Putinit, që: “Nëse do të guxonte të sulmonte qoftë edhe 1 metër² të cilido nga 32 vendet anëtare të NATO-s do të mposhtej dhe poshtërohej nga fuqia e pakonkurrueshme e Aleancës Euroatlantike (USA/ NATO/UK/BE)”. Ky mesazh force qëndron edhe për ish-Ministrin e Millosheviçit dhe ushtarin e bindur të Kremlinit (z. Vuèiè), që: “Të mos armatoset duke harxhuar kot së koti mbi 1.3 miliardë euro në vit nga mundi i popullit serb. Kjo pasi asnjë nga vendet e rajonit nuk kërcënon Serbinë, por edhe ajo s’ka këllqe për t’u përballur me aftësitë mbrojtëse të Kosovës (psh., pajisjen e FSK nga USA me 246 raketa Javelin) dhe kurrsesi me fuqinë e sprovuar (1999) ushtarake të Aleancës Euroatlantike”

Mësimi nr.3: Solidariteti diplomatik dhe kohezioni i botës së qytetëruar, demonstruar në terren “konfirmon me vepra” mbështetjen pa kompromis të Izraelit në luftën kundër terrorizmit, si “kërcënim dhe e keqe përbashkët”. Ndërsa prezenca me dy luftanijeve ushtarake të SHBA, UK, etj., në rajon konfirmon mbështetjen pa kompromis të Izraelit edhe për shkak të një lobi të fortë Izraelit në vendimmarrjet e Uashingtonit dhe Londrës. Për marrëdhëniet SHBA-Izrael kam edhe një koment shtesë: “Shumica dërrmuese e 195 shteteve të OKB (përfshi Kosovën) e kanë vetëshpallur SHBA aleat strategjik, ndërsa Izraeli dhe Islanda mbeten ndër të vetmet shtete të konfirmuara kështu nga Uashingtoni Zyrtar”. Si shembull përmendim se paketa e ndihmës ushtarake të USA ndaj Izraelit (1948 – 2024) arrin në 150 miliardë dollarë, ose sa 100 vjet shpenzime ushtarake të Hamas dhe Hezbollah së bashku!

Mësimi nr.4: Nga kjo luftë ndaj terrorizmit u vetëdemaskuan edhe vendet që mbështetën boshtin e së keqes (Hamas – Irani – Hezbollah), si Rusia-Putiniste – Koreja e Kim Jong-ut – Dodikët mendjendryshkur në Ballkanin Perëndimor. Prandaj ky mësim (nr.4), mbart edhe një mesazh mbi domosdoshmërinë kritike, për të bashkëpunuar në rrafshin global dhe rajonal në luftën me rreziqet e përbashkëta, pra shtetet, diktaturat neo-Staliniste apo organizatat terroriste të sipërpërmendura. Nga ana tjetër, sulmet terroriste të 7 tetorit 2023 apo 14 prillit dhe 25 gushtit 2024, kundër një vendi sovran/Izraelit si dhe jetës së popullsisë civile edhe nëse nuk janë planizuar “drejtpërdrejtë nga Kremlini”, është e sigurt që u shërbejnë përpjekjeve të dëshpëruara të Putinit, për të hapur një front të ri lufte krahas asaj në Ukrainë. Por, do të dështojë me turp, ashtu si edhe në përpjekjen për ta tërhequr Kinën në luftë me Tajvanin; apo për ta frymëzuar Beogradin deri në aventurën e “ripushtimit ushtarak të Republikës së Kosovës, edhe pse prej 1990, ajo mbetet nën prezencën/ përgjegjësinë e trupave të KFOR-it”!

Mësimi nr.5, përtej mëndjeve të deformuara në Teheran, Kremlin, Korenë e Veriut, (përfshi në Ballkan) duke u përpjekur t’i japin dimension fetar apo “legjitimuar” sulmet barbare të Hamasit, Iranit, Hezbollahut jo vetëm kundër Izraelit, kurrësesi nuk kanë të përbashkët me vlerat e fesë Islame.

Po ashtu përtej emërtimeve patriotiko-fetare, HAMAS (Lëvizja e Rezistencës Islamike), apo Hezbollah (Partia e Zotit/Allahut), “terroristët e pafe”, që çirren si monstra: “Allâhu ¾Akbar ose Zoti është i madh” edhe pasi masakrojnë barbarisht qytetarë dhe u presin kokat fëmijëve të pafajshëm; kur marrin zvarrë pengje pleq/gjyshër, gra dhe vajza, vrasin me bomba/raketa kamikaze mijëra qytetarë të pafajshëm, apo edhe kur përdorin si barrikada (ç)njerëzore bashkëqytetarë palestinezë nga Rripi i Gazës”, kurrsesi nuk kanë të përbashkët me kuranin dhe as me vlerat e fesë Islame! Në të kundërt, frymëzuesit që fshihen si minj në transhetë e Rripit të Gazës, e keqpërdorin fenë për axhendën e tyre politike. Ndërsa është e mirënjohur fakti që ashtu si edhe besimet e tjera komplementare, edhe feja Islame mbjell paqe, tolerancë, mirëkuptim, bashkëjetesë paqësore, etj..

Mësimi nr 6: Pikërisht për të prevaluar me masat diplomatike për zgjidhjen e konfliktit, OKB, SHBA, UK, NATO dhe BE, i kanë adresuar “mesazhe të ashpra” edhe Qeverisë Demokratike të Izraelit, që: “Të vetëpërmbahet në ushtrimin e drejtës reciproke si dhe të përshkallëzuar të shpagimit, duke shmangur në maksimumin e mundshëm pasojat mbi popullsinë e pafajshme civile”. Kjo mbetet një “këshillë çarmatosëse për propagandistët e Teheranit, Kremlinit, etj.”, që i cilësojnë sulmet ajrore të Izraelit si: “fashiste”! Pikërisht për këtë, z. Netanyahu ka konfirmuar se “Izraeli do të vijojë sulme shkatërruese ajrore, por të kufizuara si dhe të precizuara vetëm ndaj infrastrukturave kritike/ushtarake”. Ndërsa qendra e gravitetit të sulmeve të Izraelit mbetet ndaj terroristëve të pa fe (Hamasit, Iranit, Hezbollahut, etj.), që vijojnë të kërcënojnë jo vetëm “mbijetesën e identitetit kombëtar të Izraelit”, por janë përgjegjës edhe për aktet çnjerëzore dhe jetët e qytetarëve të pafajshëm të Izraelit dhe Palestinës!

Rekomandime për zgjidhjen e konfliktit dhe ndërtimin e bashkëjetesës paqësore në Lindjen e Mesme:

Sigurisht, Izraeli ka fuqi ushtarake dhe aleanca të qëndrueshme për ta “mposhtur shtetet apo grupe terroriste”, ose në rast agresioni, për t’u përballur dhe mundur të gjitha vendet arabe së bashku. Por për të mbjellë klimën e paqes afatgjatë mes popullit Izraelit dhe Palestinës do të duhet të prevalojnë mekanizmat e diplomacisë si dhe një akt historik falje mes Izraelit dhe vendeve të rajonit, të shoqëruar nga një “road-map” ose një paketë gjithëpërfshirëse masash për të mbjellë klimën e mirëbesimin reciprok ndërmjet popujve të rajonit, de-militarizimin, balancat e fuqisë ushtarake, bashkëpunimi ekonomik, kulturor etj., ndërsa aktorët ndërkombëtarë, ShBA, OKB, NATO, BE do duhet të vijojnë të mbajnë peshë – besimi thelbësore. Nga ana tjetër, historia e pasluftërave na mësojnë se rrugëtimi drejt paqes afatgjatë, kërkon vizion, lidership, përkushtim dhe kompromise të mëdha. Siç e sipër përmendëm, konflikti izraelito-arab mbetet një çështje komplekse, të shtrirë në dekada dhe që përfshin një mori faktorësh historikë, fetarë, kulturore, territorialë, identitetin kombëtar, interesa gjeopolitike, ekonomike etj., që nuk mund të zgjidhen si me magji “brenda një nate dhe as njëherësh”! Për më tepër nuk ma lejon as, grada e lartë ushtarake (gjeneral) por as eksperienca në NATO të bëjë “moralizime populiste” mbi detyrimet kushtetuese të Forcave të Armatosura si dhe as më pak ta paragjykoj të drejtën sovrane që ka Izraeli të përdorë në mënyrë të përshkallëzuar fuqinë ushtarake për mbijetesën e identitetit kombëtar dhe mbrojtjen e integritetit territorial si dhe garantimin e jetës qytetarëve Izraelit, por edhe kontributet për mbrojtjen e vlerave demokratike të njerëzimit si dhe interesat e aleancës euroatlantike. Sigurisht duhet vetëpërmbajtje, vijimi aktivitete diplomatike dhe respektim i konventave ndërkombëtare, duke përdorur arme me precizon të lartë kundër Hamasit, Iranit dhe Hezbullah, duke hapur korridore humanitare dhe mjekësore për popullsinë palestineze si dhe duke shmangur në maksimumin e mundshëm viktima të pafajshme (megjithëse 100% është mision i pamundur). Për më tej, për të krijuar frymën e mirëbesimit do duhet një akt falje si dhe një marrëveshje paqe me faktorët lokal të moderuar që zgjidhjen e konfliktit dhe bashkëjetesën paqësore nuk e gjejnë nëpërmjet akteve terroriste. Ndërsa, frymëzuesit dhe terroristët do duhet të çohen para drejtësisë ndërkombëtare për krime kundër njerëzimit. Thënë këto, në asnjë rast dhe për asnjë arsye nuk do të duhet të ndalen përpjekjet diplomatike nga Izraeli, vendet arabe dhe komuniteti ndërkombëtar. Me duhet ta përsëris edhe me fort se për një paqeje të qëndrueshme dhe afatgjatë, domosdoshmërish do duhet të prevalojnë mekanizmat diplomatike mes Izraelit, Palestinës dhe vendeve të tjera arabe, të përfshira në konflikti. Një zgjidhje e diskutuar gjerësisht mbetet rikthimi te projekti i dy shteteve sovrane (Izraelit dhe Palestinës), që do duhet të përfshijë negociatat për kufijtë, refugjatët dhe Jerusalemin si kryeqytet i përbashkët, si dhe një paketë masash të mirëbesimit reciprok përfshi de-militarizimin, balancat e fuqisë ushtarake; lirimin e të burgosurve, bashkëpunimin ekonomik, shkëmbimet kulturore etj.. Sigurisht, aktorët ndërkombëtarë, OKB, SHBA, BE dhe ata rajonale kanë një rol thelbësor në negociatat për paqe të qëndrueshme.

Në shtesë, si në çdo nga dhjetëra vlerësimet, edhe këtë opinion dëshiroj ta përmbyll me disa “rekomandime strategjike” për Tiranën dhe Prishtinën zyrtare:

I gjej tërësisht mjerane që “bollshevikët e vetëprangosur nga sindroma e Stockholmit apo fuqia e mbi pushtetit” i risjellin opinionit kombëtar oshilacionet e Enver Hoxhës: “Izraeli një kobure në duart e SHBA/UK, ose një shtet i krijuar nga sionizmi reaksionar”. Thënë këtë, e ritheksoj se për interesat gjeopolitike kombëtare, nuk ka opsion tjetër përveçse t’i bashkohej/t pa hezitim “flamurit të solidaritetit të mbarë botës së qytetëruar”, duke dënuar pa hezitim frymëzuesit politik dhe autorët e akteve terrorist të Hamasit, Iranit, Hezbullahut, nga më çnjerëzoret në historinë moderne të njerëzimit, ndaj identitetit kombëtar dhe popullsinë e pafajshme izraelite dhe palestineze njëherësh. Kështu, dy shtetet sovrane (Shqipëria dhe Kosova) e kanë detyrim zyrtar të dënojnë “me një zë të përbashkët” si dhe të mbështesin përballjen e Izraelit, USA, UK dhe aleatëve Euroatlantik në luftën ndaj shteteve dhe organizatave terroriste. Prandaj, Tirana dhe Prishtina zyrtare do duhet të konfirmojnë mbështetje për Izraelin jo vetëm për shkak të lidhjeve historike dhe reciprocitetit të mirënjohjes që ka Izraelit ndaj Kombit tonë për shpëtimin e hebrenjve nga nazistët gjatë Luftës II Botërore, por edhe për t’u rreshtuar pa kompromis krah SHBA-ve, që ka mbajtur peshë përcaktuese jo vetëm për çlirimin dhe faktorizimin gjeopolitik të Kosovës, por specifikisht edhe për njohjen si “surprizë” në dhomën ovale (Projekti-Trump) nga Izraeli në kuadër të paketës 12 miliardë euro, përfshi autostradën e paqes Beograd-Prishtinë, linjën hekurudhore, portin rajonal në ujërat e thella të Adriatikut, etj.. Në përmbyllje besoj edhe më fortë se “përtej luftës barbare të terroristëve ndaj Izraelit ose Putinit në Ukrainë, paqja mes kombeve dhe bashkëjetesa paqësore mes popujve mbetet sigurisht mision i vështirë, por opsioni i vetëm”. Prandaj mbetem shpresëplotë që Izraeli dhe Ukraina jo vetëm do të dalin fitimtare nga kjo përballje për mbijetesë, mbrojtjen e sovranitetit dhe jetës së qytetarëve, por paqja, vlerat demokratike, fuqia ushtarake dhe interesat euroatlantike do të triumfojnë mbi diktaturat neonaziste, si Irani, Rusia – Putiniste, Kim-Jong, Dodikët e Ballkanit, si dhe Hamas, Hezbullah, apo çdo organizate tjetër terroriste në botë.

Kamala, kameleonia

by

Analizë nga Rafael Floqi/

Zëvendëspresidentja Harris e bëri më së fundi intervistën e saj të parë zyrtare si kandidate demokrate për presidente të vitit 2024, por ajo u përball me tallje në internet të enjten, pasi i tha CNN-it se pavarësisht kundërshtimeve të politikës, “vlerat e saj nuk kanë ndryshuar”. Kështu në intervistën e saj të parë si kandidate presidenciale, ajo u shoqërua si në ditën e parë të shkollës tok me kandidatin e saj, guvernatorin e Minesotës, Tim Walz, pranë saj, Harris iu kërkua të shpjegonte shumë ndryshime të mëdha politike.

Harris e bënë copë për pretendimin se “vlerat e mia nuk kanë ndryshuar” në mes të kritikave të politikave: “është ende një radikale”

“Në përgjithësi, si duhet t’i shohin votuesit disa nga ndryshimet që ju keni bërë?” e pyeti drejtuesja e emisionit të CNN, Dana Bash, Harrisin. “A është kjo, për shkak se keni më shumë përvojë tani dhe keni mësuar më shumë për informacionin? A është kjo sepse po kandidoje për president në zgjedhjet paraprake demokrate? Dhe a duhet të ndihen zgjedhësit rehat dhe të sigurtë se ajo që po thua tani, do të ecë përpara si politika juaj?”

“Unë mendoj se aspekti më i rëndësishëm dhe më domethënës i perspektivës dhe vendimeve të politikës sime është se vlerat e mia nuk kanë ndryshuar,” i tha Harris prezantueses të lajmeve. “Ju përmendët Marrëveshjen e Re të Gjelbër. Unë gjithmonë kam besuar dhe kam punuar për të, se kriza klimatike është reale, se është një çështje urgjente për të cilën ne duhet të aplikojmë metrika që përfshijnë ruajtjen e vetes ndaj afateve në kohë. E bëmë atë me ligjin për uljen e inflacionit”.

“Ne kemi vendosur synime për Shtetet e Bashkuara të Amerikës, dhe si rrjedhojë, globin, kur duhet të përmbushim disa standarde për reduktimin e emetimeve të gazeve serrë,” vazhdoi Harris.

“Kjo vlerë nuk ka ndryshuar. Vlera ime rreth asaj që duhet të bëjmë për të siguruar kufirin tonë, kjo vlerë nuk ka ndryshuar. Kam kaluar dy mandate si Prokurore e Përgjithshme e Kalifornisë, duke ndjekur penalisht organizatat kriminale transnacionale, shkelje të ligjeve amerikane në lidhje me kalimet, e paligjshme, kalimin e armëve, drogës dhe qenieve njerëzore përtej kufirit tonë, nuk kanë ndryshuar”, tha ajo.

Shumë komentues në internet argumentuan se pretendimi i Harris, se ajo ruan të njëjtat vlera do të thotë se ajo është po aq radikale sac ishte në vitin 2019, ndërsa përpiqej të sillet si e moderuar për të fituar zgjedhjet.

Senatori Roger Marshall, R-Kans., tha: “Vlerat progresive të Kamala Harris së San Franciskos nuk kanë ndryshuar dhe nuk do të ndryshojnë kurrë. Një zebër nuk i ndryshon vijat e saj.”

“Kamala as nga larg sa nuk pretendoi se po shpjegonte, pse gjërat që ajo pretendonte se besonte kur kandidonte në 2020 tani janë gjëra, që ajo pretendon se nuk po i beson më,” tha gazetari i pavarur Glenn Greenëald. “Dhe në të gjitha përgjigjet se nuk pati asnjë përpjekje për të insistuar në një përgjigje sqaruese. Ndaj për këtë arsye ata zgjodhën Dana Bashin.”

Kolumnisti i Las Vegas Review-Journal, Victor Joecks sugjeroi se “Kur KamalaHarris thotë, “Vlerat e mia nuk kanë ndryshuar”, ajo që ajo do të thotë është sikur “Unë vetëm po pretendoj t’i moderoj, sa për të fituar zgjedhjet”. Kamala Harris është ende një liberale radikale e San Franciskos!

Ish-këshilltari i fushatës së Trumpit, Steve Cortes u përgjigj: “Uau. Kamala Harris thotë se i qëndron çdo pozicioni radikal të politikës që ka mbajtur ndonjëherë”. Pra, po, ÇDO politikë e 2020-ës që ajo ka propozuar është një lojë e ndershme në Zgjedhjet e 2024-ës.” Pra deklarata e Harris në fund të fundit përkthehet “Pra, duke mos ‘moderuar’ pikëpamjet e saj radikale të majta”.

“Është e pabesueshme ta shikosh Bash duke ofruar pyetje të buta dhe më pas t’i ofronte Harrisit opsione të ndryshme se si t’u përgjigjej tyre,” duket si një organizim patetik që të gjithë e dinim se si do të ishte.”

Autori dhe kontribuesi i lajmeve, Andy McCarthy, e përvëloi intervistuesen e CNN, po të qe “Në një sallë gjyqi, unë do të kundërshtoja veprimin si tentativë për ndikim të dëshmitarit”

Kolumnisti konservator T. Becket Adams me shaka e parodizoi intervistën: “Dana Bash: ‘Pse ke [fut eufemizëm për flip-flop ndryshimin e pozicioneve]? A është për shkak se tani je më e mrekullueshme tani se atëherë?”, tha ai. Duke vënë në lojë shprehjen se “Koha është një temë në të cilën ne besojmë se ne jemi mbajtësit, duke mbajtur kohë për ngjarje të tilla që ne e dimë se sa është ora.”, që po e njëjta sallatë fjalësh tipike për të.

Redaktori i DC Examiner, Kaylee McGhee White e përqeshi intervistën si një provë që shkoi “tmerrësisht keq” për nënpresidenten. “Edhe kur Dana Bash përpiqej ta vendoste Harris me një justifikim të lehtë, kjo ndodhte tmerrësisht për Harrisin. Fushata e saj fjalë për fjalë thjesht pretendoi se ajo nuk i mbështet mandatet e EV, dhe këtu ajo po pranon se mbështet afatet kohore të përcaktuara nga ato mandate. Po.”

Në një shembull të spikatur të rrokullisjes së politikave të Harris, është një reklamë e fundit e fushatës që e paraqiste murin kufitar të epokës Trump, po të njëjtin mur, që ajo e dënoi më parë si “jo-amerikan” dhe mesjetar.

Fracking është një shembull tjetër i spikatur, pasi fushata e Harris njoftoi muajin e kaluar se zëvendëspresidentja nuk mbështeti një ndalim të teknikës së nxjerrjes së naftës me ujë me presion që gëzon mbështetje të gjerë në shtetet e fushëbetejës si Pensilvania. Megjithatë, ky pozicion është e kundërta e vërejtjeve të saj si kandidate kryesore gjatë një ngjarjeje fushatës në CNN në vitin 2019, kur Harris tha se “nuk ka dyshim se unë jam në favor të ndalimit të fracking”.

Harris është distancuar gjithashtu nga programet “Medicare për të gjithë” dhe programet e blerjes mbrapsh të pushkëve gjysmë-automatike, pasi reklamoi publikisht të dy programet gjatë fushatës së saj të dështuar të zgjedhjeve parësore gjatë ciklit 2020.

Po për çfarë duhet ta kishte pyetur, Dana Bash?

Pyetja 1: Ju mbështesni taksimin e fitimeve të parealizuara mbi fitimet kapitale. Disa kritikë thonë se kjo do të dëmtojë tregun e aksioneve. Shpjegoni pse e kanë ata gabim?

Pyetja 2: Ju keni shprehur mbështetjen tuaj për qytetet e vakëfe për emigrantët. Pse besoni se ato funksionojnë?

Pyetja 3: Ju mbështesni kujdesin shëndetësor falas për ata që hyjnë ilegalisht në vend. Si do të paguhet kjo dhe pse ata që janë këtu në mënyrë të paligjshme duhet të marrin të njëjtat përfitime si ata në vend ligjërisht?

Pyetja 4: Ju mbështesni ligjet për lirimin me kusht pa para në kohën kur krimi po i dëbon qytetarët nga qytetet blu nga Nju Jorku, Çikago, Minneapolis dhe San Francisko. Pse mendoni se ligjet për lirimin me kusht pa para janë më të mirat për komunitetin?

Pyetja 5: Ju mbështesni që burrat biologjikë që konkurrojnë kundër grave biologjike në sport. Pse mendoni se është e drejtë, duke pasur parasysh avantazhin e qartë që paraqet rrezik për atletet femra?

Pyetje bonus: A mund të mbeten burrat shtatzënë?

Kjo është e qartë: kishte dhjetëra pyetje që mund të bëheshin, por e kuptoni qëllimin. Dana Bash dhe CNN e hodhën topin vetë këtu. Dhe dijeni këtë: Është një bast i sigurt që zëvendëspresidentja Kamala Harris nuk do të bëjë një intervistë tjetër përpara debatit më 10 shtator.

Tani po shkojmë në një fundjavë pushimi. Kamala Harrisit iu deshën gati 6 për të bërë një intervistë. Dhe bazuar në performancën e saj të paqëndrueshme, është e sigurt se nuk do ta shohim shumë prej saj në asnjë cilësi përpara debatit, ashtu siç nuk e pamë Presidentin Joe Biden për ditë të tëra ndërsa ai përgatitej për debatin e 27 qershorit në Atlanta.

Zëvendëspresidentja Kamala Harris për vitin 2024, guvernatori Tim Walz (D-Minn.), fajësoi polemikën e tij mbi “gramatikën e keqe” gjatë një interviste të enjten.

Ndërsa Walz fort i panjohur është përballur me reagime të konsiderueshme gjatë javëve të fundit për pretendimin e rremë se ai u tërhoq nga Garda Kombëtare e Ushtrisë Amerikane si një rreshter komandues, edhe pse Garda Kombëtare konfirmoi se ai u degradua në një rreshter major para daljes në pension, sepse ai nuk e mbaroi kurset e kërkuara në Akademinë Major të Rreshterëve të Ushtrisë Amerikane. Walz gjithashtu pretendoi se kishte mbajtur armë në luftë, pavarësisht se nuk ishte vendosur kurrë në një zonë lufte gjatë kohës së tij në shërbim. Gjatë intervistës të së enjtes, prezantuesja e CNN, Dana Bash, e pyeti Walz-in për polemikën, duke thënë: “Ju thatë se keni mbajtur armë në luftë, por kurrë nuk jeni vendosur në një zonë lufte. Një zyrtar i fushatës tha se ke folur gabim. A keni?”

Në përgjigje, Walz tha: “Epo, para së gjithash, unë jam jashtëzakonisht krenar. Kam bërë 24 vite që kam veshur uniformën e këtij vendi. Po aq krenar për shërbimin tim në një shkollë publike, klasë, qoftë Kongres apo guvernator. Rekordi im flet vetë.” Pasi shpjegoi se ai flet “veçanërisht me pasion” për dhunën me armë dhe “fëmijët që vriten në shkolla”, guvernatori i Minesotës pohoi se populli amerikan e di se kush është ai, dhe theksoi se të dhënat e tij flasin vetë.

Pas përgjigjes në dukje evazive të Walz-it, Bash e pyeti përsëri nëse foli gabim, kur tha se kishte mbajtur armë në luftë. “Në këtë rast, kjo ishte të shtënat pas shkollës, idetë e mbajtjes së këtyre armëve të luftës,” tha Walz. “Dhe gruaja ime, mësuesja e anglishtes, më tha se gramatika ime nuk është gjithmonë e saktë.”

Pasi fajësoi gramatikën e keqe për polemikën e trimërisë së vjedhur, Walz më pas pretendoi se ishte një nga sulmet e shumta politike kundër tij përpara se të shtonte, “E vetmja gjë që nuk do të bëj kurrë është se nuk do ta ulja në asnjë mënyrë shërbimin e një anëtari tjetër. Nuk kam dhe nuk do ta bëja kurrë.”

Natyrisht, nuk kishte rëndësi pasi Biden dhe Harris kanë të dy të njëjtin problem: të dy shndërrohen në një Çernobil njerëzor, kur u hiqet një teleprompteri dhe komentet e shkruara. Miliona njerëz do të shohin klipe nga intervista e së enjtes nga tani deri në fundjavë. Por se si do të luaj kjo mbetet e paqartë, por është një bast i mirë se do të jetë një neto-negative më shumë se një neto-pozitive.

Kështu pasditja e së enjtes, i dha ish-presidentit Donald Trump një shans më të mirë për të fituar në nëntor sesa Harris. Dhe e gjithë inervista e CNN Kamala Harris dhe Tim Walz mund të përmblidhet vetëm me dy fjalë” Kamala kameleonia”

Çfarë shakaje absolute dhe fyerje për inteligjencën e votuesve amerikanë.

KATËR TITUJ TË RINJ KUSHTUAR SHËN TEREZËS U PROMOVUAN NË SHKUP

by

Shkup, 30 gusht, 2024 – Në ITSHKSH, në kuadër të edicionit të katërt të manifestimit kulturor-shkencor “Drita e Gonxhës”, u bë promovimi i tri veprave dhe i revistës “Drita e Gonxhës” (nr. 3). Me këtë rast, në fjalën e tij hyrëse drejtori i ITSHKSH, Prof.dr. Skender Asani, vuri në dukje rëndësinë e këtij manifestimit kulturor-shkencor dhe faleminderoi autorët të cilët kanë sjellë vlera të reja në veprat e tyre që u promovuan sot.

ITSHKSH ka kohë që ka vënë në fokus të hulumtimin dhe studimit jetën dhe veprën e Gonxhe Bojaxhiut,- Nënës Tereze, me ç’rast është themeluar edhe një department i posaçëm, i cili deri më tani ka zhvilluar një veprimtari të denjë në avancimin e qasjeve ndaj kësaj figure madhe të njëzimit.

Për rëndësinë dhe ndikimin e këtij e këtij departamenti, foli Prof. dr. Anton Nikë Berisha , i cili është edhe autori i librit “Si dhe pse lindi Departamenti për studimin e trashëgimisë shpirtërore të Gonxhe Bojaxhiut – Nënës Tereze”. Prof. Berisha preku disa aspektze të qenësishme të figures së Nënës tereze, duke theksuar se ajo ende është e pastudjuar mjaftueshëm dhe për pasojë emri dhe vlera e saj ndërlidhen gabimisht me të qenit e saj bamirëse, një epitet ky që ajo nuk e kishte, pasi që Nënë Tereza, sipas prof. Berishës, e kishte flijimin kredo të angazhimit të saj jetësor.

I pranishëm në këtë promovim ishte edhe stërnipi i Nënës Tereze, Gjo Antoni, me banim në Opati të Kroacisë, i cili është edhe protagonist i librit “Gjon Antoni, një thesar kujtese për Shkupin e rinisë” të autorëve Skender Asani, Emin Azemi dhe Albert Ramaj. Për të sjellur para auditoriumit disa reflekse përmbajtësore nga ky libër, Gjon Antoni përmendi telegrafikisht rrugëtimin e tij jetësor nga Shkupi në Opati, duke u shprehur me një kolorit gjuhësor, që ishte karakteristike për të folmen e Shkupit të para 70 viteve.

Për librin “Porositë e Shën Nënës Tereze për ne” e autorit Don Lush Gjergji, foli Prof. dr. Skender Asani, I cili e ka shkruar edhe parathënien e këtij lbri.

“Don Lush Gjergji kësaj radhe vjen me një botim të ri – “porositë e Shën Nënës Terezës për ne”, si një fryt bashkëpunimi në mes të Shtëpisë botuese “Drita” nga Prishtina dhe Institutit të Trashëgimisë Shpirtërore dhe Kulturore të Shqiptarëve në Shkup. Edhe ky libër, i ndarë në 45 cikle tematike, që përkon me 45-vjetorin e marrjes së Çmimit Nobel për Paqe nga Shën Nënës Tereza, është vazhdimësi e përpjekjeve të Don Lush Gjergjit, që lexuesin ta mbaj gjithmonë të rinovueshëm me njohuri e detaje të reja nga jeta dhe vepra e kësaj gruaje me vlera të papërsëritshme njerëzore e shpirtërore”, nënvizoi Asani.

Kryeredaktori i revistës “Drita e Gonxhës”, Emin Azemi, foli për aspektin informativ dhe tematik të kësaj reviste, duke vënë në dukje se nga viti në vit, nga numri në numër, kjo revistë po pasurohet me autorë dhe tema. Ai në vazhdim u ndal edhe në shkoqitjen e vlerave që ofron libri “Gjon Antoni, një thesar kujtese për Shkupin e rinisë”.