Analiza – Page 309 – Dielli

Çudi më vete ne shqiptarët

December 24, 2020 by dgreca

NGA ILIR LEVONJA/ Sot shqiptarët janë plot mllef karshi një performance në festivalin e këngës në televizionin shqitar. Po sillen në atë farë feje sa të krijohet përshtypja sikur nuk kanë parë kurrë llokume me sy. Në fakt nuk është kjo. Se, janë më shumë nga ajo që hiqen, kanë e parë e shohin ditë e natë. Janë më pak shenjtorë nga ajo çfarë tregohen. I njohin njëri-tjetrit ato që nuk duken, por indinjohen nga ato që shohin. Eshtë një absurditet ashti ynë. Habiten edhe për faktin se e konsiderojnë televizionin shqiptar, si kombëtar. Por vetëm e konsiderojnë, se numrin rendor janë kanë harruar. Dhe megjithëse e konsiderojnë të tillë, nuk e shikojnë fare. Shikojnë privatet. Madje kombëtarin e kanë varrosur për së gjalli. Ta thonë sysh, kush po e shikon tvsh-ën. Madje tvsh-ën e dikurshme e kanë zëvendësuar me tvsh taksë. (Taksa, tatimi mbi vlerën e shtuar). Dhe ajo që është më banalja, festivalin vjetor të këngës, e konsiderojnë zhele. Ca për ideologjinë e djeshme, ca për hatërmbetjet, ca për mungesën e kulturës në raport me brezat. Ca për shijet globale dhe suksesin e kërkuar në skenat e huaja. Madje mund të thuash pa frikë se, shqiptarët më shumë ndjekin Sanremon e Italisë se Festivalin kombëtar të këngës në Rtsh. Shqiptarët ndjekin më shumë Këngën magjike, se sa atë në Rtsh, si Festivali tradicional i shqiptarëve për më shumë se gjysmë shekulli. Pra është një indinjatë e kot, një indinjatë bajate për faktin se Rtsh-ës ia kemi bërë të gjithë në kokë. Cilado parti që vjen e ka dashnore. Dhe më e neveritshmja është se kushdo gjoja intelektual që vjen në krye, me gjoja kulturën e integrimit, ja lëron nënën Rtsh-ës, mallkuar tradita, i lëpijnë koqet e shefit në qeveri se i dha punë. Po mund të përfitojnë edhe ndonjë fond nga i cili edhe bëjnë gjoja punë, por nxjerrin edhe ndonjë lekë. Bota e përqindjeve është magji më vete. Të gjen agu i herët me vilë në Golem a gjirin e Lalzit. Të kesh bindje politike nuk është krim, krim është bësh si do shefi në krye. Dhe të argumentosh me gjoja kulturë për të drejtën e fortë të shefit për të bërë krime. Pavarsisht statutit tënd, të institucionit apo Kushtetutës së vendit. Por edhe ashtit të intelektualit. Dhe Shqipëria e gjorë i ka me shumicë intelektualët e tillë. Rtsh-ja nuk ka faj, po e mbysni. Do vëmendje. Nuk mbahen festivalet kombëtare ndryshe. Nuk justifikohen pagat e vogla në raport me ato në Klan apo TopChanel. E sa të tjerë që të shqyejnë. Nuk mbahen lajmet me lukun e Dhimitër Gjokës. Mos bëni sikur u turpëruat. Se jo të gjithë e keni ndjekur Festivalin. Po ta kishit ndjekur do kishit reaguar me kohë. Kanë vdekur institucionet kombëtare. Sot komb për ju janë veç Berisha, Rama, Meta, Basha dhe një zhigolo ekranesh si lali Eri. Po ta donit kombin nuk e shembnit Teatrin Kombëtar. E ruanit, e ndërtonit dikur tjetër një të ri. E ruanit për t’i ruajtur kujtimin korifeut shqiptar, ta zëmë Sul Pitarkës a Drita Pelingut. Por nuk e bët. Kështu që, nuk u ka faj Rtsh. Do vëmendje. Madje për më tepër që shefi është i zëmeruar me Europën, që nuk i sjell vaksinën, me botën, me Kosovën. As ajo këngëtarja. Më mirë shikoni llokumen e saj se sa gojën e Taulantit. Ja keni bërë Rtsh-ës në kokë, tani ju tmerron lakuriqësia e një këngëtareje. U doli Edi Rama cullak dhe nuk u tmerruat, madje e bët kryeministër. Ju del një këngëtare dhe vetëm e pështyni. Çudi më vete ne shqiptarët.

29Mexhit Xhafa, Rajmonda Levonja Uka and 27 others7 CommentsLikeCommentShare

UJGURËT, ASGJËSIMI I NJË POPULLI NË MOSPËRFILLJEN E PERËNDIMIT

December 24, 2020 by dgreca

Nga Pierluigi Battista-Perktheu:Eugjen Merlika/

Perëndimi, Evropa, demokracitë nuk do të bëjnë asgjë e prandaj do të humbasin çdo besueshmëri të mbetur kur do të recitojnë madhështinë e vlerave të tyre, për të ndaluar përndjekjen e egër kineze kundrejt Ujgurëve, një popull (rreth njëmbëdhjetë milion njerëz), të etnisë turkofone e të besimit mysliman, të masakruar në krahinën e Sinkiangut tashmë të shpërngulur në masë në kampet e përqëndrimit. Lajmi i ri është që Huawei, kollosi kinez i telekomunikacionit, të cilit qeveritë perëndimore rrezikojnë t’i paguajnë një kambial në të bardhë, duket se ka vënë në punë një software për identifikimin fytyror të ujgurëve, me lejen pasuese të spiunimit për t’i a përcjellë xhelatëve të Pekinit. Të gjithë heshtin, me përjashtim të veprimit fisnik të kampionit francez Antoine Griezmann, që ka ndërprerë kontratën e tij me Huawei-n për të mos qënë bashkëpuntor i përndjekjes sistematike të një populli të tërë. Ajo që është e sigurtë është se në vitet e fundit janë asgjësuar qindra mijra Ujgurë. Është e sigurtë, tashmë ka një dokumentim të gjërë që e tregon se shpërngulja e Ujgurëve bëhet simbas formave që bëjnë t’i hyjnë të dridhurat të gjithë atyre që ruajnë sado pak kujtesën historike: njerëzit të grumbulluar një gjunjë pranë shinave me ushtarët që i mbikqyrin me pushkë të ngrehur, të gatshëm për të hipur në trena me vëndmbërritje të caktuar kampet e punës së detyruar; me shterpëzimin e detyrueshëm të grave; keqtrajtimin e të moshuarve; urinë; pushkatimin për atë që ngre krye. Sigurisht bëhet fjalë për një praktikë asgjësimi që do të duhej të fyente ndërgjegjet tona. Është e sigurtë se asnjë përfaqësues i qeverisë sonë nuk ka shqiptuar asnjë fjalë kundër Kinës, një fuqi kundrejt së cilës nivelet e nënështrimit ekonomik e pjesërisht gjeo-politik kanë arritur maja të turpëshme. Është e sigurtë se të mos shprehurit asgjë mbi përndjekjen kineze e kthen çdo fjalë e çdo veprim të të shenjtit dënim të Egjyptit e të dhunimit nga ana e tij të të drejtave njerëzore, një shfaqje të një hipokrizie të pakrahasueshme. Është e sigurtë se kur bëhet fjalë për një Vënd të pasur e të fuqishëm, nuk ka ngashërim për fatin e Ujgurëve që mund t’i japë jetë çdo shfaqjeje të guximit qytetar e politik. Nuk ka dyshim që Atoin Griezmann, që është një njeri serioz, nuk do të ketë shumë ndjekës e dëshmi solidariteti.

“Corriere della Sera”, 22 dhjetor 2020 Përktheu Eugjen Merlika

PESHA RELATIVE E KINËS MBI BE

December 24, 2020 by dgreca

Nga DANILO TAINO/ Perktheu:Eugjen MERLIKA/

Si duhet t’a shohim Kinën ne, evropianët? Me sytë e ekonomisë, siç kemi bërë gjatë dhjetëvjeçarëve të shkuar, apo me ata të politikës? Vëndet e BE a kanë të gjithë të njëjtën pikëpamje, apo Gjermania e Angela Merkel është shrregullimi, duke mbajtur parasysh marrëdhëniet e ngushta të saj me Pekinin? Pa dyshim, fuqia ekonomike kineze është e madhe: nga 2000 deri në 2019, vëllimi I shkëmbimeve me BE është rritur pesë herë, në 560 miliardë euro, simbas një studimi të shpallur të martën e shkuar nga Mercator Institute for China Studies (Merics), më i madhi think-tank evropian (gjerman) i përqëndruar mbi Perandorinë e Mezit. Kina është tashmë ortaku i dytë tregëtar i Evropës, mbas Shteteve të Bashkuara. Hiperbola e viteve të shkuara mbi peshën e saj ekonomike duhet relativizuar, thotë Merics. Investimet e përfshira kineze n’Evropë janë vetëm 5 % t’atyre të përgjithëshme, megjithë nxjerrjen në pah që presidenti Xi Jinping i bën politikës hapësinore të Belt and Road Initiative: bëhet fjalë për rreth 200 miliardë në krahasim me një grumbull prej 1.800 miliardë me prejardhje amerikane.

Edhe në import – export mallrat dhe shërbimet janë më të mëdha në drejtimin transatllantik se sa n’atë evroaziatik: rreth 600 miliard kundrejt mijës; veçanërisht eksportimet e Vendeve të BE drejt Kinës janë 2,4 % të atyre të përgjithëshme, ata drejt SHBA 5,7 % (67 % janë brënda në tregun e përbashkët): i vetmi përjashtim është eksporti i Bullgarisë. Në kuadrin e Vëndeve të BE, Gjermania shkëputet nga gjithë të tjerët, në sajë të diplomacisë ekonomike të themeluar nga Merkel që nga 2005. 48,5 % e eksportit të BE drejt gjigandit aziatik është gjerman: 4,6 herë më shumë se ai francez që është i dyti. Në tremujorin prill – qershor 2020 Kina është bërë, për të parën herë, tregu më i madh i eksportimit për ndërmarrjet gjermane, më i rëndësishëm edhe se cilido treg tjetër evropian. Në një fazë në të cilën, kur trajtohet me Pekinin, arsyet e gjeopolitikës bien në kundërshti me ato të ekonomisë, afërsia tregtare e Gjermanisë me Kinën mund të jetë një fre kundrejt zgjedhjeve evropiane. Duke mbajtur parasysh kthesën autoritare e agresive të Xi-ut, edhe Berlini duhet të relativizojë kuptimin e vartësisë së BE nga Kina: kërcënimet e Pekinit për të shkaktuar ndëshkime ekonomike për arsye politike kanë pak dhëmbë: “Rrallë herë janë më shumë se retorikë” vë re Merics.

“Corriere della Sera”, 18 nëndor 2020 Përktheu Eugjen Merlika

SI E SULMONIN KRISHTLINDJEN KOMUNISTËT SHQIPTARË NË SHTYPIN ATEIST?

December 24, 2020 by dgreca

Sokol PAJA – DIELLI/

Regjimi politik që qeverisi Shqipërinë 1945-1990 ishte totalitarizëm stalinist. Komunistët shqiptar nuk pranonin asnjë ideologji tjetër përveç marksizëm-leninizmit. Ateizmi shtetëror u kthye në ideologji zyrtare e funksionimit të shtetit monist. Propaganda antifetare e komunistëve shqiptarë në shtypin ateist, me qëllim që ta justifikonte para njerëzve vrasjen e klerikëve, shkatërrimin e institucioneve fetare dhe ndalimin e fesë me ligj, ushtroi për afro 50 vjet një propagandë agresive në të gjitha dritaret e shtypit, radios e televizionit. Komunistët e akuzonin fenë në Shqipëri si veprimtari antikombëtare, antishkencore, fenë si instrument të politikave të huaja në Shqipëri, fenë si një pengesë të zhvillimit të rendit të ri komunist, feja si zakon i keq dhe i dëmshëm për shoqërinë, feja si ideologji reaksionare, feja si pengesë për çelikosjen dhe unitetin popull-parti. Totalitarizmi është regjim politik ku ka vetëm një parti të vetme politike që kontrollon, menaxhon dhe orkestron totalitetin e aktiviteteve të shoqërisë komuniste. Partia është gjithçka. Partia është drita dhe oksigjeni i skellvërve të shtypur. Me qëllim frikësimin e popullit dhe mbajtjen në nështrim e kontroll, regjimi komunist në Shqipëri përdori vrasjet, arrestimet, burgosjet, përndjekjet, shkatërrimet, torturat fizike dhe psikologjike që përgjatë 45- viteve të diktaturës ishin nga më të pashembulltat në Shqipëri dhe më gjërë. Feja u sulmua pa pushim me fushata në media dhe veprime fizike të shkatërrimit të bazës institucionale, ideologjike, klerikale dhe spirituale. Feja binte ndesh me frymen totalitare dhe ideologjinë Marksiste-Leniniste dhe komunistët e shpallën të ndaluar. Kundër fesë, klerikëve dhe institucioneve për afro 50 vjet, regjimi komunist instaloi një makineri dhune, turture, frike e shkatërrimi, një aparat të tërë shtetëror, media, organizata partie, ndërmarrje, qëndra pune, shtëpi kulture, lëvizje studentësh, bashkime profesionale, koperativa fshati etj me qëllimin e vetëm zhdukjen përfundimtare të çdo elementi fetar në Shqipërinë pa zot. Një aspekt shumë i rëndësishëm i goditjes së klerit ishte sulmi ndaj festave fetare, riteve, por edhe bazës mbi të cilën ndërtohej një fe e caktuar. Në rastin e besimit katolik, Krtishtilindja është festa e dytë fetare më e rëndësishme e këtij besimi pas Pashkëve. Propagandistët komunistë në shtypin e shkruar ateist deklaronin: “Krishti s’ka ekzistuar kurrë dhe Krishtlindjet janë një legjendë, janë një mashtrim”, me këtë deklaratë propagandistike Jovan Vujoshi në shkrimin “Legjenda e Krishtit dhe Krishtlindjet”, botuar në gazetën “Zëri i Rinisë” të datës 22 dhjetor 1965 në numrin 101, në faqen 3, deklaron se klerikëve fetarë sipas J. Vujoshit u intereson që ta mbajnë sa më gjatë të gjallë këtë legjendë të “Krishtlindjes” që nuk ishte asgjë tjetër sipas komunistit Vojushi, veçse një mashtrim nga ku klerikët katolikë u shërbenin klasave shfrytëzuese me qëllim që të dërrmonin edhe më shumë klasat e shtypura. Në shkrimin ateist thuhet: “Shkenca thotë se nuk ka ekzistuar ndonji Krisht në botë, për këtë ajo niset nga faktet historike dhe nga mungesa e vërtetësisë në vetë shkrimet e ndryshme fetare” pasi sipas shkrimit propagandistik, në kohën që bëhet fjalë s’ka ekzistuar Krishti pasi ka pasur shumë historianë e shkrimtarë të cilët me siguri do kishin dokumentuar diçka rreth kësaj figure siç mendohet kaq të rëndësishme për katolikët – arsyeton komunisti Vojushi. Mbajtja e gjallë e ritit fetar të Krishtlindjes dhe kthimi i saj në një legjendë sipas propagandistit komunist Vojushi, ndihmoi edhe më shumë në nënshtrimin e besimtarëve, në shtypjen e tyre, zhytjen e tyre në iluzionin se feja është shpëtim në botën tjetër. Shkenca sipas propagandistit ateist Vojushi e ka treguar dhe e ka vërtetuar shkencërisht se s’ka ekzistuar Krishti, se s’ekziston bota e përtejme dhe se lumturia gjendet e duhet gëzuar në tokën komuniste. Lumturia sipas propagandistit komunist të kohës Vojushi, vinte me revolucion, nga marrja e pushtetit gjoja shfrytëzuesve e shtypësve fetarë, lumturia në këtë botë vinte me punë për ndërtimin e socializmit. Duke goditur festat kryesore apo ngjarjet më të rëndësishme të një feje të caktuar, komunistët synonin nëpërmjet mediave ti mbushnin mendjen njerëzve se feja ishte diçka jo e vërtetë, e pa bazuar shkencërisht dhe ishte një legjendë mashtruese. Sistemi komunist që sundoi Shqipërinë për afro 50 vjet, në themel të ndërtimit të shtetit totalitar kishte si qëllim eleminimin e kundërshtarëve, eleminimin e fesë dhe një propagandë ekstreme në media duke manipuluar masat sipas nevojave të pushtetit me qëllim mbajtjen të shtypur e të nënshtruar të popullit shqiptar.

Kur ditët e kalendarit sfidohen nga shkrimtarët…

December 23, 2020 by dgreca

(Veprimtaria e Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë gjatë vitit 2020)

Nga Adnan Mehmeti/
Shoqata e Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë prej më se 100 anëtarësh të shpërndarë anembanë Shteteve të Bashkuara, me autorë që i përkasin krahinave të ndryshme në vendin amë, të brezave të ndryshëm, prirjeve të ndryshme letrare dhe gjinive të ndryshme, ka patur një vit të begatë. Në një kohë sfide të sëmundjes mbarëbotërore të Covid-19, nuk është ndalur ritmi i krijimit, i botimit, i prurjeve të reja por edhe i kujtesës për ata që kanë ikur nga jeta.

Pranime të reja në Shoqatë

Kryesia e Shoqatës e mirëpret dhe e shpall “Anëtar Nderi” poetin disident Visar Zhiti, një nga shkrimtarët më të njohur bashkëkohorë të letrave në gjuhën shqipe, që lëvron poezinë, prozën, esenë, po kështu edhe gazetarinë dhe përkthimin. Ai tani jeton në atdheun tonë të dytë, në Amerikë, në shtetin Illinoi, dhe ndajmë ajrin, krijimtarinë dhe dëshirat me anëtarët e Shoqatës.

Gjithashtu, gjatë këtij viti pranuam 5 anëtarë të rinj në Shoqatën e Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë: poetin Xhemal Gora dhe shkrimtarin Jani Plasa nga Masaçusets, poeten Ermira Mitre dhe sudiuesen e letërsisë doktoranten Arjeta Ferlushkaj nga Nju Xhërsi si dhe gazetarin dhe publicistin Frank Shkreli nga Nju Jorku. Shoqata i mirëpret duke iu uruar mirëseardhjen.

Botime të reja

Gjatë këtij viti Gjekë Marinaj u botua në shumë gjuhë të huaja: “Confessions of the sea), (“Rrëfimet e detit”) përkthyer në gjuhën e shtetit aziatik Lao, “Humanizing Venus”, (“Humanizmi i Venusit”) në gjuhën bengale, “46 саҳифа”, (“Në faqen 46”) në gjuhën e uzbekistanit dhe “With Neruda on the Atlantic Shore” (“Me Nerudën në Brigjet e Atlantikut”) në gjuhën koreane. Gjithashtu ai fitoi shumë çmime letrare: çmimin Special KS International Literary Prize për vitin 2020, nga Korea Jugore, çmimin letrar Literatura Underground nga India, gazeta letrare më e njohur në Azi “Bota e Librit” ka nderuar me mirënjohjen “Poeti Bashkëkohor i Botës” që është titulli më i lartë që jep kjo gazetë për një poet apo shkrimtar botëror, etj.

Poeti Petraq Risto boton në Francë vëllimin poetik “L’homme avec “La fenêtre dans ses bras”, (“Njeriu me dritare në krah”); “Ospatul modern al lui Shakespeare”, (“Gostia moderne e Shekspirit”), poezi në rumanisht si dhe në shqip vëllimin poetik “Ankimi i Luciferrit”.

Poetja Iliriana Sulkuqi vjen me dy vëllime poetike “Baciamoci alla parola”, (“Puthemi te fjala”), poezi italisht-shqip dhe “Words for tomorrow”, (“Fjalë për nesër”), poezi anglisht-shqip.

Në Bukuresht, në gjuhën rumune botohet romani “Cortegiul fara de sfarsit”, (“Funeral i pafundmë”) i Visar Zhiti dhe përmbledhja me poezi “Si stelele iubesc”, (“Edhe yjet dashurojnë”) e Adnan Mehmetit.

Ndërsa në anglisht botojnë: Sami Milloshi “The Wall Clock And Other Short Stories”, Carrie Hooper “Away from Home”, (poems) dhe Sabije Dervishi Veseli “Wrong Marriage”, (novel). Po ashtu botojnë: Adnan Mehmeti: “Shoqata e Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë (Autorë dhe vepra)”; Arjeta Ferlushkaj “The Old Bridge”, (ese dhe studime letrare); Besa Rexhepi:“Shpresë dhe dashuri”, (novelë); Besim Muhadri: “Esencat e mendimit letrar” (Kumtesa dhe studime) dhe “Shtjefën Gjeçovi dhe kanuni i Lekë Dukagjinit”, (studim); Bexhet Asani: “Flakadan dije dhe kulturë” (Qendra kulturore shqiptaro-amerikane Nju Xherzi, (monografi); Bora Balaj: “Heshtja”, (roman); Gjeto Turmalaj: “Meditime shqiptare në Amerikë”, (poezi); Jashar Esati:“Kohë e pamposhtur”, (roman); Namik Selmani: “Çamëria, bisk i ëndrrës”, (antologji poetike) dhe “Jehona e urtësisë dibrane”, (publicistikë dhe poezi); Petraq Pali: “Tregime”, (tregime), “Hija e atij Tjetrit”, (novelë) dhe “Shtëpia në përrua”, (novelë); dhe Shpend Gjocaj: “E diela e fundit”, (poezi).

Veçojmë edhe dy fituesit e konkursit letrat të revistës “Kuvendi” në Miçigan: Mëhill Velaj, kryetar i Shoqatës me çmimin letrar “Betim Muço” dhe Raimonda Moisiu, ish-kryetare e Shoqatës me çmimin letrar “Faik Konica”.

Udhëtimi i revistës letrare “Pena”

Fillimi i janarit 2020 nisi me promovimin e revistës letrare “Pena”, numri 7. Sipari i takimit u hap në Bostonin e Fan Nolit dhe Faik Konicës. U takuan anëtarët e Shoqatës që jetojnë dhe krijojnë në Boston dhe qytetet përrreth. Një takim shkrimtarësh mbresëlënës. Dhe ja, në muajin e fundit të këtij viti, vjen dhurata e përbashkët për lexuesit, numri më i ri i revistës letrare “Pena”.

Botimet e revistës letare “Pena” dhe botimi i librit: “Shoqata e Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë (Autorë dhe vepra)” janë një mision i dobishëm dhe i rëndësishëm për historikun e Shoqatës.

Një aktivitet mbështetjeje për shkrimtarin Agron Tufa

Shoqata e Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë, me datë 1 shkurt, 2020 në kolegjin e njohur “Monroe College” në Bronx, organizoi një aktivitet, si një akt mbështetjeje dhe solidariteti ndaj kolegut të tyre, poetit dhe shkrimtarit të njohur, Agron Tufa, i cili u detyrua të linte atdheun bashkë me familjen e tij.

Lamtumirë aristokrati i Shoqatës, Prof. Dr. Agron Fico!

Gjatë këtij viti u nda nga jeta anëtari i Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë, Prof. Dr. Agron Fico. Është një humbje e madhe për Shoqatën tonë, për diasporën në Amerikë si dhe për kulturën shqiptare në përgjithësi. Ishte gjithmonë mjaft emocionuese ta kishe pranë Profesorin tonë të dashur. Ta dëgjoje tek fliste për rëndësinë e Shoqatës sonë. Jemi me fat dhe të nderuar që në librin e fundit “Shoqata e Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë (Autorë dhe vepra)” që sapo ka dalë nga qarkullimi anëtari ynë i nderuar, Prof. Dr. Agron Fico, prezantohet me shkrimin për profesorin Peter Prifti.

Kujtohet 30 vjetori i krijimtarisë letrare të Gjekë Marinaj

Viti 2020 shënon 30 vjetorin e botimit të poezisë “Kuajt” të Gjekë Marinaj. Djaloshi 25-vjeçar nga Bajza e Kastratit të Shkodrës, në numrin 33 (1554) të gazetës letrare “Drita” më 19 gusht 1990, në rubrikën “Autorë të rinj” prezantohej me katër poezi “Mos më ik larg”, “Vonesa e motrës”, “Të paktën në ëndërr” dhe “Kuajt”. Poezia e fundit bëri bujë e poeti u bë i famshëm. Me këtë poezi kapërceu Atlantikun, për të jetuar në Shtetet e Bashkuara e për t’u përkthyer në shumë gjuhë të ndryshme të botës.

***

Po ikën pak nga pak viti kalendarik. E ç’rëndësi kanë ditët kalendarike për një krijues?

Për ne, ata nuk e humbin ritmin e jetës të krijimit. Të atij zëri të ngrohtë që të jep komuniteti i krijuesve. Urimi i zakonshëm i fundvitit bashkohet me atë të çdo dite që ka ritëm, që ka emocion, që ka modele njerëzore, që ka kujtesë të saj, që ka optimizëm për të ardhmen, që ka përkushtim. Më tepër se pasioni i botimit të një vepre letrare është obligimi ndaj gjuhës dhe kulturës sonë kombëtare.

Vitet ikin, por arti i fjalës nuk hesht. Le të gdhendim me këto libra e me të tjerë që vijnë më pas, faqe të reja të të shkruarit shqip këtej Atlantikut. Mendoj se kështu afrohen, ndihmohen dhe bashkohen edhe më shumë shkrimtarët. Duke u njohur sa më shumë, dhe duke njohur krijimtarinë e njëri-tjetrit, ne njohim më mirë letërsinë shqipe që po krijohet në Amerikë.

Të dashur anëtarë dhe lexues! Gëzuar festat e fundvitit!