• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

NATO-Kosovo Cooperation

June 21, 2017 by dgreca

1 David Philipsunnamed

By David L Phillips/*The Kosovo Security Force (KSF) should be upgraded into a full-standing army and integrated into NATO’s Partnership for Peace (PfP), which readies countries for full NATO membership.

The KSF was created soon after Kosovo declared independence in 2008. It is a small, lightly armed security and civil defense force akin to a national guard. It includes 2,500 members, equipped with rifles and lightweight armored vehicles. The KSF’s mission is limited to crisis response; responding to natural disasters; conducting search and rescue; disposing of explosive ordnance; and controlling hazardous materials. The KSF also does fire-fighting and other humanitarian tasks.

The KSF already cooperates with NATO. It was mentored by KFOR, NATO’s international peacekeeping force for Kosovo. It also receives assistance from the NATO Liaison and Advisory Team, building capacity to bring KSF in line with NATO standards.

A new and improved KSF would be a security asset. It could participate in NATO peacekeeping deployment to Afghanistan. It could also provide de-mining expertise to UN Mine Action Centers.

The United States has so far opposed turning the KSF into a national army. It worries that creation of a Kosovo army could disrupt the uneasy peace between Kosovo and Serbia.

US policy is evolving, reflecting changes on the ground.

Washington is concerned by Serbia stoking the flames of ethnic tension, as well as Russia’s meddling and provocations.

Serbia feigns commitment to the Belgrade-Pristina Dialogue, while fomenting conflict in Mitrovica, a territory in northern Kosovo where Serbs challenge Kosovo’s sovereignty through private parallel structures.

Serbia invited a Russian-made train with nationalist images and slogans reading “Kosovo is Serbia” to travel from Serbia to Mitrovica in January 2017. Serbian politicians threatened military action when the train was stopped at the border.

Belgrade blocks Kosovo from gaining greater global recognition. Serbia and Russia coordinated a campaign to prevent Kosovo from joining UNESCO.

Serbia and Russia have extensive security cooperation. Russia recently transferred fighter jets and other sophisticated weaponry to Serbia, including surface to air missiles. Russia established an intelligence base in Nis as a counter-weight to NATO.

Russia was behind a coup attempt in Montenegro last November, aimed at preventing Montenegro from joining NATO. Two Russians were arrested for coordinating the operation from Serbia and plotting to assassinate Montenegro’s Prime Minister.

In April, Russia’s support for ultranationalists in Macedonia almost precipitated a civil war. According to Federica Mogherini, the EU’s foreign policy chief, attacking the parliament was intended to spark inter-ethnic strife. Mogherini warned of a “geopolitical confrontation” with Russia.

There are thousands of US troops at Camp Bondsteel in Ferizaj in Eastern Kosovo. The deployment helps maintain stability and serves as a tripwire against aggression. The United States should make Kosovo a greater priority in its regional security strategy.

Kosovo is a reliable ally. It is strongly pro-American and pro-NATO. Building Kosovo’s capacity would allow Kosovo to better provide for its own security, complementing KFOR.

Kosovo Serbs reflexively oppose Kosovo’s cooperation with NATO. They have bitter memories of NATO’s intervention in 1999.

Upgrading the KSF into a national army must be done carefully to avoid opening old wounds. It requires a transparent and legal process. The KSF was established in Kosovo’s constitution. Its status can be changed through a constitutional amendment, with support from two-thirds of the parliament.

Making a serious effort to get Kosovo Serbs on board would send a positive message. While mollifying their concerns, Kosovo Serbs do not have a veto. They must abide by Kosovo’s decision.

Kosovo Serbs will realize that their interests are served by Kosovo’s cooperation with NATO, which acts as a deterrent to foreign interference. Russian provocations aimed at causing conflict between Kosovo and Serbia actually put Kosovo Serbs at-risk.

The Western Balkans remain a tinderbox. International order is served through a strong, stable, and sovereign Kosovo.

*David L. Phillips is Director of the Program on Peace-building and Rights at Columbia University’s Institute for the Study of Human Rights. He served as a Senior Adviser for Regional Stability at the European Affairs Bureau of the State Department under President Bill Clinton. He is author of Liberating Kosovo: Coercive Diplomacy and US Intervention.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Filed Under: Analiza Tagged With: David L Phillips, NATO-Kosovo Cooperation

Iraqi Kurdistan’s Path to Independence

June 16, 2017 by dgreca

1-David-Philips

By David L. Phillips/ Masoud Barzani, President of the Kurdistan Regional Government (KRG), announced a referendum on Iraqi Kurdistan’s independence for September 25, 2017. The referendum will be held in all territory controlled by the KRG, as well as historically Kurdish lands claimed by the Iraqi government.

1 Kurdistan

The overwhelming majority of Kurds want independence. In July 2003, a group of Kurdish intellectuals in Suleimani launched the Kurdistan Referendum Movement. Voters were given two options in an unofficial tally on January 30, 2005. : (1) to stay a part of Iraq, or (2) to be independent. A total of 1,998,061 people participated in the referendum. The pro-independence vote garnered 98.8 percent support.

Kurds moderated their national aspirations, deferring their demand for independence. They supported Iraq’s 2005 constitution, which declared Iraq as a federal, democratic republic.

Despite fraternal talk about “Iraqi brothers,” Kurds are deeply distrustful of Baghdad.

Article 140 of Iraq’s constitution envisioned a referendum on the status of Kirkuk by the end of 2007. However, Baghdad repeatedly missed the deadline. Failure to address Kirkuk’s status has exacerbated other core Kurdish concerns such as the ownership of natural resources, control of oil revenues, and the role of Kurdish militia called “Peshmerga.”

Today Iraq exists in name only. Iraqi Kurdistan exercises all the elements of statehood, except it lacks an international legal personality.

A declaration of independence is meaningless unless other countries are on board. Front-line states predictably disapprove of Barzani’s referendum. However, their objections are less shrill than they might have been.

The Government of Iraq (GoI) objects primarily to the timing of the referendum. It also objects to holding the vote in Kirkuk and other disputed territories.

The GoI needs support from Kurds. It is counting on Kurdish participation in Iraqi provincial elections later this year and parliamentary elections in 2018.

Tehran opposes the referendum. However, its opposition was less strident than expected after the recent terror attack by ISIS. When Iranian officials admonished the Kurds for standing against “the unity” of Iraq, the KRG told them to stop “meddling.”

While Turkey’s Prime Minister Binali Yildirim called the referendum “irresponsible,” President Tayyip Erdogan was silent. Erdogan’s view is only one that matters in Turkey. There is more money to be made by Erdogan and his cronies by controlling the transport of oil and gas from Iraqi Kurdistan to the Turkish port of Ceyhan on the Mediterranean.

Syria is too destroyed to pay more than lip service to events in Iraqi Kurdistan. Though Iraqi Kurds and Syrian Kurds do not get along, Damascus fears that Syrian Kurds in Rojava (Afrin, Kobani, and Jazeera provinces) will also seek independence. Syrian Kurds already exercise a high degree of democratic autonomy.

America’s position is critical. The US and KRG enjoy a strategic partnership. Not only do Iraqi Kurds and Americans share values, there is extensive security cooperation. Peshmerga turned the tide against ISIS. Peshmerga liberated large swaths of territory in Northern Iraq and fought bravely in Mosul.

The Trump administration is trying to be even-handed. It is committed to “a unified, stable, democratic, and a federal Iraq.” At the same time, the State Department expressed understanding for the “legitimate aspirations of the people of Iraqi Kurdistan.”

America’s top priority is destroying ISIS. For now, the Trump administration is nominally opposed to independence because it fears that independence will distract from the urgent priority to defeat ISIS.

US officials know that Iraqi Kurdistan will be the next newest nation. They do not question whether Iraqi Kurdistan will become independent, but rather when and how.

The KRG needs a plan for the day after its referendum.

KRG officials must not to move precipitously to declare independence. They should negotiate the details of a friendly divorce with Baghdad and work cooperatively on shared problems – the ISIS threat, the return of displaced people, and managing the region’s economic crisis.

I directed Columbia University’s task force on “State-Building in Iraqi Kurdistan.” Iraqi Kurdistan faced a perfect storm of problems in 2015. It was attacked by ISIS. It managed a humanitarian emergency, providing for more than two million internally displaced persons. World oil prices collapsed, and the KRG’s budget shortfall was exacerbated by Baghdad’s pernicious decision to cancel revenue sharing from the sale of existing energy resources.

Today, the situation is more stable.

Announcing a date for the referendum is a big step on the path to independence. Going forward, the KRG should patiently negotiate with Baghdad. However, negotiations must not be open-ended. Twelve months, after the referendum (September 2018), the KRG should declare independence with or without Baghdad’s agreement.

It is never the perfect time to assert one’s right to self-determination. Faced with an inevitable outcome, Baghdad will come around.

Meanwhile, the KRG must get its house in order. It must consolidate democracy, strengthen democratic institutions, and overcome internal divisions. It must recommit itself to minority rights and women’s rights. Ezidis need special privileges and protection. Independence of Iraqi Kurdistan will be a unifying event, helping to overcome factionalism among northerners. Independence will also be an inspirational event, enabling interests solidarity among Kurds across the region.

The US cannot stand on the sideline. There is a Kurdish adage: “Kurds have no friend but the mountains.” In the Arab Middle East, the US has no better friend than the Kurds.

David L. Phillips is Director of the Program on Peace-building and Rights at Columbia University’s Institute for the Study of Human Rights. He worked as a Senior Adviser and Foreign Affairs Expert at the State Department’s Near Eastern Affairs Bureau where he worked on the Future of Iraq Project. He has authored many books on Kurdish issues such as Losing Iraq: Inside the Postwar Reconstruction Fiasco, The Kurdish Spring: A New Map for the Middle East, and An Uncertain Ally: Turkey Under Erdogan’s Dictatorship.(The Huffington Post.)

Filed Under: Analiza Tagged With: David L Phillips, Iraqi Kurdistan’s Path, to Independence

1462: KËSHTU FILLOI “GJUHA E KRISHTIT” !

June 15, 2017 by dgreca

Nga Fritz RADOVANI/

45  VJETORI  I  VORRIMIT GJUHES  GEGNISHTE/

Imzot Pal Engjelli

POPULL SHQIPTAR! VETEM TI FILLOVE ME SHKRUE I BEKUEM !/

1972: 20 – 25 Nandor, në prag të 60 vjetorit të shpalljes së Pavarsisë Kombtare, u thirr Kongresi që do të mbyllte diskutimet per drejtshkrimin, që kishin fillue në vitin 1967 njëheri me “Revolucionin Ideologjik e kultural” të tipit kinez, atëherë kur u caktuen edhe parimet themelore të hartimit të drejtshkrimit të gjuhës letrare kombtare.

87 Delegatët që i moren ata vendime ishin mbledhë me “kambë të kalit” nga trojet e “shqiptarëve” të Jugosllavisë, Kosovës, Maqedonisë, Malit të Zi dhe Arbëreshët e Italisë që “asnjeni”, as sot nuk di me shkrue pa gabime Gjuhen Shqipe, sepse “të gjithë bashkë ishin pa përgatitje kulturore”, per me marrë vendime të tilla per Gjuhen Letrare Shqipe.

Në 87 delegatët “ndoshta” Prof. Eqrem Çabej e Prof. Kolë Ashta, banin perjashtim, per të tjerët mund të thohet pa frikë shprehja e vjeter: “I kishin dalë zot si magjypi Dinit…”

Rezoluta pohon, për herë të parë se “populli shqiptar ka teshmë një gjuhë letrare të njësuar”. Kështu Kongresi mbylli periudhën kur gjuha letrare shqipe funksiononte në dy a më shumë variante dhe hapi një periudhë të re, periudhën e një gjuhe letrare të vetme, të njësuar.” (Fjalori Enciklopedik Shqiptar, 1985, fq. 510. Tiranë).

Referati qendror i Kongresit u mbajt nga Androkli Kostallari. Edhe Fjalori Enciklopedik e ka vue emnin e tij pa asnjë titull… Mbas Kongresit 1972 dekorohet me Urdhërin “Naim Frashëri” të Klasit të Parë, dhe ka vdekë “Mësues i Popullit” me disa tituj.., shperblim!

Epitafi mbi vorrin e Gjuhës Gegnishte mbyllet me këto fjalë: “Kongresi i Drejtshkrimit ishte një fitore e vijës marksiste – leniniste të PPSH për zgjidhjen e drejtë të problemit të gjuhës sonë letrare kombtare. Ai ishte shprehje e dashurisë së thellë të gjithë popullit shqiptar për gjuhën e vet amtare dhe e kujdesit të tij të pandërprerë për zhvillimin e lulëzimin e saj.’ (Po aty fq 510). “Kongresi i drejtshkrimit i vitit 1972”, ishte vula me të cilen Enver Hoxha ka nenshkrue zyrtarisht me djallzinë e një “ateistit” të 1967 se:

“Shqiptarët duhet t’i përshtaten Kur’anit!” (Enver Hoxha “Shenime për Lindjen e Mesme”) Një mendim që sot ka pushtue edhe Akademinë e Shkencave Antishqiptare!

E per fatin e keq të Shqipnisë, me këta tradhtarë kanë bashkpunue edhe shumë të tjerë nga diaspora Shqiptare prej Amerikës dhe deri këtu n’ Australi. Këte fakt e provojnë sot programet shkollore që kanë perjashtue ajken e kultures sonë kombtare, e që janë:

Imz. Pal Engjulli, Don Gjon Buzukun… Don Aleksandër SIRDANI, At Anton HARAPI, Anton LOGORECI,  At Anton ZANONI, Arshi PIPA, At Bernardin PALAJ, At Benedikt DEMA, Branko MERXHANI, At Daniel GJEÇAJ, Dedë GAJTANI, Engjëll RADOJA, Ernest KOLIQI, Et’hem HAXHIADEMI, Elena LULI, Faik KONICA, Frano ALKAJ,  At Gjergj FISHTA, Gjergj PEKMEZI, Gjon SINISHTA, Guljelm DEDA, Ilo Mitkë QAFËZEZI, At Justin RROTA, Don Kolec PRENNUSHI (Pseudonim Mujs POLEMI), Karl GURAKUQI, Kolë Bib MIRAKAJ, Kolë THAÇI, Konstantin KOTE, Kostë A. ÇEKREZI, At Konrrad GJOLAJ, Krist MALOKI, Kristo FLOQI, Don Lazër SHANTOJA (Pseudonim Y…), Lef NOSI, Imz. Luigj BUMÇI, At Luigj MARLEKAJ, Luigj THAÇI, Lumo SKËNDO (Mit’hat FRASHËRI), At Marin SIRDANI, At Mark HARAPI, Mark DEMA, Martin CAMAJ, Mati LOGORECI, Mehdi FRASHËRI, Musine KOKALARI, Mustafa KRUJA – MERLIKA (Pseudonim Shpend BARDHI), Namik RESSULI, Ndoc VASIJA, Don Ndre ZADEJA, Don Nikoll GAZULLI, Nikoll DAKA, Don Nikoll MAZRREKU, At Pashko BARDHI, At Pjeter MËSHKALLA, Imzot Preng DOÇI, Qemal DRAÇINI, Sami REPISHTI, Simon SHUTERIQI, Stavro SKENDI, Tajar ZAVALANI, Vangjel KOÇA, Vasil ALARUPI  (Bendo Shapërdani), Imzot Vinçenc PRENNUSHI, Zef M. HARAPI, Zef SCHIRO Jr. (I riu), Zef ZORBA, Zoj XOXA, At Zef VALENTINI, etj…

■Shkrimtarët dhe “Akademikët” tanë sot thonë: “Ata që u shemben… U shemben…!”

Dhe, shembja e plotë u perfundue me “Revolucionin Ideologjik e Kultural të 1967”!

SHQIPNIA E GJERGJ KASTRIOTIT me “Kushtetuten e vitit 1975 u shpall ‘Shteti i parë ateist në Botë !”, vetem per të fshij perfundimisht Historinë e lavdishme të Skenderbeut, per të shkëputë perfundimisht lidhjet mijvjeçare me Europen dhe, me justifikue botnisht “Gjenocidin sllavokomunist anadollak kunder Klerit Katolik Shqiptar të vitit 1944 – 1991”. Po inteligjenca e përgatitun në Europen Përendimore!?

Ndoshta, edhe mbeti ndonjë deri vonë tue veshtrue se shka po ngjanë mbas 1991?!

Boll pak e ma pak se askush prej Atyne Burrave që njiheshin per të dijtun dhe të fortë per kah trimnia. Ishte një brez që nuk persëritet kurrma! Pa shkolla e njerzë të dijtun Trima, asht vështirë me u mendue se mund të bahet prap Shqipnia!

PO DEDA I GJO’ LULIT PSE DHA JETEN PER SHQIPNI?

Dha jeten e me Te u vranë djelmët e far’ e fisi, e askush nuk kujtohet per veprat e Tyne!

Po, po, bash Ai Burrë, që sot nuk ka as vorr!.. Gati askush nuk e di të vërtetën se në qelën e At Mati Prennushit, në Gerçë, shkon Imzot Lazër Mjedja e organizojnë takimin historik ku përpilohet një dokument i randësishëm: “Memorandumi i Gerçës”, më 23 qershor 1911, që i prinë ngjarjes së madhe të Pavarësisë Kombtare në Vlonë, më 28 nandor 1912. Ky Memorandum u shkrue në gjuhën frenge nga dora e atdhetarit Luigj Gurakuqi dhe u përpilue nga Imzot Lazër Mjedja, Luigj Gurakuqi, At Mati Prennushi, At Buon Gjeçaj, dhe asht nenshkrue nga: Sokol Baci i Grudës, Ded Gjon Luli i Traboinit të Hotit, Dedë Nika Bajraktar i Grudës; Dodë Preçi Bajraktar i Kastratit; Tomë Nika i Shkrelit, Col Dedi i Selcës Këlmendit; Lul Rrapuka i Vuklit të Këlmendit; Llesh Gjergji, Bajraktar i Nikçit; Gjeto Marku i Hotit; Mehmet Shpendi, i pari i Djelmënisë së Shalës; Martin Preka i Shkrelit; Prelë Marku, Bajraktari i Shalës, Avdi Kola Bajraktar i Gimaj, Nik Mëhilli i Shllakut, Pup Çuni Prekalor, Binak Lulashi Toplanas; Bash Bajrami Bajraktar i Nikajve dhe Bec Delia. (Marrë nga libri “Dedë Gjo’ Luli”, autor F.R., 2011)

***

1944 Dikund, nder faqet e “Hyllit të Dritës” e kam lexue shumë kohë perpara një nga thanjet e paharrueshme të At Gjon Shllakut O.F.M., i cili u torturue derisa u pushkatue:

“Shka i fali Françeskani nder kohët e mbrame Shqipnísë?

I fali vehten, i fali jeten e vet. Janoshi e Zymbi janë stërklatë e lá me gjak fretensh të vrámë. I fali, i pasqyroi Shqypnísë edhè vehten e Saj. I këndoi më Lahutë Kangët e Kreshnikëve, Besën e Burrninë, i ruejti “Kanunin e Lek Dukagjinit”. Prrallat e lojët kombtare, gojëdhanen e Skenderbegut. Pse e pat gjithmonë per zêmer Visarin Kombtar. Françeskanët i falen Shqipnísë Poetin e fisit, të rracës.

Shka u ká detyrë Shqipnia Françeskanvet? – Kurrgjâ.

Pse Françeskanët janë të Shqipnísë.”

E pra, edhe duheshin “zhdukë por, dhe harrue”!

Po, “Visaret Shpirtnore”, jo, jo! Edhe Ata janë Gegnisht !!

Lutjet e permbledhuna në libretin e vogel nga Don Kolec Prennushi nuk zehen me gojë!

Se shka do të bahet me Shqipninë mbas vitit 1950, Don Koleci, e ka thanë haptas dhe “me shkronja të mëdha” në mbledhjen e Klerit Katolik Shqiptar, kur diskutohej prej Tyne “Projekt – Statuti i Kishës Katolike Shqiptare” i propozuem nga Enver Hoxha…

Ata që mbas vdekjes së Don Kolecit e aprovuen Statutin në vitin 1951, u zhduken nga vetë diktatori Enver Hoxha, dhe shumë prej tyne besoj se, “u penduen”, por vonë!

Kumbonët bijnë per me i ndigjue!

Mohuesit e “Visarit Shpirtnuer” të Shqiptarëve, janë vetem tradhtarë të Atdheut e Fesë!

E “Visari Shpirtnuer” i shumicës së Popullit Shqiptar asht pikrisht Gegnishtja!

 

Melbourne, 16 Qershor 2017.

Filed Under: Analiza Tagged With: 1462 fill, Fritz radovani, gjuha shqipe

DEPUTETET E LISTAVE PARTIAKE

June 13, 2017 by dgreca

Deputetet e listave partiake, klanore, nuk e perfaqesojne popullin!/

1 Parlamenti i pare

NGA SADIK ELSHANI/* Me 11 qershor ne Kosove u mbajten zgjedhjet per deputete te Kuvendit te Kosoves, ndersa me 25 qershor ne Shqiperi do te mbahen zgjedhjet per deputete te Kuvendit te Shqiperise, Ky proces zgjedhor ne formen e tanishme nuk duhet te jete i pranueshem ne te artdhmen, sepse kandidatet per deputete nuk konkurojne individualisht, ne menyre te drejtperdrejte ne zonat e tyre zgjedhore perkatese. Ata jane pjese e listave te perpiluara nga boset e partive perkatese. Keto lista te pakuptimta e te pavlera me kujtojne listat e Çiçikovit, personazhit te romanit “Shpirtera te vdekura” te Gogolit. Çiçikovi bredhte neper stepat e Rusise dhe nga pronaret e tokave mbledhte (fuste ne lista) sherbetoret qe kishin vdekur. Pra, shpirtera te vdekur, per ta mashtruar pastaj qeverine… te tilla jane edhe listat e deputeteve te perpiluara nga prijesit, zotet e partive politike. Ato lista jane te pakuptimta, sepse nuk i sherbejne askujt, nuk i sherbejne popullit, por vetem interesave te boseve, zotuesve, pronareve te partive politike. Thene me mire, klaneve, grupeve mafioze te tyre. Kryetari i partise dhe nje rreth fare i ngushte rreth tij vendos se kush duhet te jete ne liste dhe ku duhet te kandidoje ai kandidat. Kush ben fjale per demokracine e brendshme ne parti?! Ndodh shpesh qe nje kandidat qe kurre nuk ka jetuar ne nje qytet, apo rreth, caktohet qe te perfaqesoje ate qytet, ate rreth. Keshtu e kerkojne ineresat partiake, klanore –  kush pyet per interest e vendit, popullit! Pra, kujt i sherbejne deputete te tille? Ke perfaqesojne keta deputete? Popullin? Jo, ata perfaqesojne interesat e uleta klanore, partiake. Ata tani nuk jane sherbestare te popullit, por servile te verber te bosave te partise – parti qe me shume ngjajne me grupe mafioze, grupe gangsteresh, sesa me organizata politiko – shoqerore te mirefillta.

Shumica e deputeteve te Kuvendit te Kosoves dhe atij te Shqiperise jane njerez te zhveshur nga çdo vlere morale e njerezore. Jane njerez qe as qe e cajne koken per hallet, per mireqenjen e popullit, por vetem e shfrytezojne poziten e tyre per t’u pasuruar ne menyre te pandershme e te paligjshme, per t’i mbrojtur interesat e familjareve dhe klaneve te tyre. Kuvendi (Parlamenti) duhet te jete nje tempull i demokracise se nje vendi ku rrahen problemet e vendit, çeshtjet madhore te kombit. Te ne ndodh e kunderta: Kuvendet tona jane shnderruar ne sheshe betejash ku hidhet gaz lotesjelles, arena gladiatoresh ku deputetet fyejne, shajne e rrahen me njeri – tjetrin, sepse sipas tyre, keshtu e kerkojne interest e partive te tyre. Njerezve te tille u mungojne ndjenjat, vetedija, ndergjegja kombetare, u mungon vizioni i qarte per perspektiven e vendit, u mungon pergatitja profesionale dhe kultura politike, parlamentare. Çka eshte edhe me e keqja, atyre u mungojne edhe rregullat minimale, me elementare te miresjelljes.Prandaj, ne sot nuk kemi nje program kombetar, nje platforme kombetare, nuk flasim me nje ze dhe nuk mbajme nje qendrim te perbashket per çeshtjet jetike te vendit tone. Kuptohet, partite politike duhet t’i kene profilet e tyre, dallimet e tyre, por jo dallime te tejskajshme (ekstreme), sa ta konsiderojne njeri – tjetrin armik e jo vetem kundershtar politik. Mund t’i kene dallimet ne qasjet per zgjidhjen e problemeve te ndryshme, por kur vjen çeshtja per mbrojtjen e interesave kombetare te gjithe duhet te flasin me nje ze, te behen nje. Nuk ka kurrefare bashkepunimi ne mes te partive politike shqiptare per ndonje çeshtje te caktuar per ta permiresuar mireqenjen e popullit, per t’i bashkerenduar veprimet per interesat madhore kombetare. Udheheqesit shqiptare, udheheqesit e partive politike shqiptare me me kenaqesi takohen me Vuçiqin (ish kryeministrin, tani kryetarin e Serbise), sesa me njeri – tjetrin.

Gjendja e sotme ne Kuvendin e Shqiperise, atmosfera qe eshte krijuar ne ate Kuvend eshte nen nivelin e Kuvendit te Pare te Shqiperis te gati 100 viteve me pare. Te kujtojme se ne ate kohe depute ishin: At Gjergj Fishta, Dom Ndre Mjeda, Luigj Gurakuqi, Fan Noli, Stavri Vinjau e shume te tjere.  Fjalori i ndyre, sjelljet e pahijshme, jodinjitoze nuk duhet te kene vend ne Kuvendin e Shqiperise dhe ate te Kosoves, as ne skenen politike shqiptare, madje as ne rruge. Tani gjate fushates zgjedhore keta deputete na paraqiten si engjuj, thua se gjer me tani kane jetuar ne ndonje planet tjeter. Harrojne se ata jane vete pergjegjes te drejtperdrejte per gjendjen e rende ekonomike, shoqerore politike qe sot ekziston ne vend. Na premtojne mrekullira, por populli yne e ka nje fjale te urte: “Ujku qimen e nderron, zakonin s’e harron”. Na bombardojne me parulla: “Rilindje”, “Republika e Re”, “Koha per Fillimin e Ri’, etj. Asnjera nga keto emertime terheqese nuk mund te permbushen me riciklimin e politikaneve jokombetare, te korruptuar, mashtrues e genjeshtare. Degjojme fjalet: te majte, te djathte, por ne skenen politike shqiptare nuk e degjojme fjalen: kombetar, sepse askush nuk eshte duke punuar per ceshtjet kombetare, por vetem per ato vetjake, klanore, partiake. Edhe populli duhet te zgjohet, te marre pjese masovikisht ne zgjedhje dhe te zgjedhe kandidatet me te pershtatshem e t’u thote jo, demagogeve, palaçove, matrapazave. Ne demokraci, vota e lire eshte arma me e fuqishme qe e ka populli ne duart e tij.

Kuvendet kane luajtur nje rol te rendesishem ne historine e popullit tone. Ato kane qene institucione shteterore kur shteti shqiptar nuk ekzistonte. Ne ato kuvende jane mbledhur burrat e zgjedhur dhe kane kuvenduar me maturi, mençuri per çeshtje madhore te kombit tone, per fatet e tij ne rrethana shume te veshtira historike. Ne keto kuvende jane derguar burrat me te zote, me te mire, me trima te zonave te tyre. Fjalet kyce te ketyre kuvendeve kane qene:besa, lidhja, beselidhja, bashkimi. Nje nga keto kuvendet e rendesishme, ndoshta me i rendesishmi deri ne  shpalljen e pavaresise se Shqiperise u mbajt pikerisht diten e sotme (10 qershor) 139 vite me pare ne Prizren: Lidhja Shqiptare e Prizrenit. Ne Prizren u mblodhen perfaqesuesit nga te gjitha trevat shqiptare me nje qellim te perbashket, per te mbrojtur teresine tokesore te trojeve shqiptare, per formimin e shtetit autonom shqiptar dhe per t’i treguar botes se ky vend ka zot.

Edhe sot te mesojme e te frymezohemi nga pervoja historike e bashkimit kombetar te Lidhjes se Prizrenit. Te marrim shembull nga Rilindesit tane mendjendritur, te lartesojme vlerat tona kombetare, kodin tone te larte etik e moral. Per nje kohe te gjate ideologjite e huaja te te gjithe spektrit politik dhe te gjitha ngjyrave politike i kane sjellur perçarje e deme te medha kombit tone. Partia e shqiptarit le te jete kombi, Shqiperia, dhe ideologjia e tij te jete: shqiptarizmi. Kjo eshte jehona dhe porosia e idealeve te Epokes se ndritur te Lidhjes se Prizrenit. Vetem te bashkuar mund te ecim perpara!

Filadelfia, qershor, 2017

Sadik Elshani eshte doktor i shkencave te kimise dhe veprimtar i bashkesise shqiptaro – amerikane.

 

Filed Under: Analiza Tagged With: Deputetet e Listave, partiake, Sadik Elshani

Ngërçi paszgjedhor – koalicione të reja për formimin e Qeverisë

June 12, 2017 by dgreca

1 Kosove zgjedhjeNga Zijadin Gashi/Kosova mund të përballet me një ngërç të ri kur është në pyetje formimi i Qeverisë së ardhshme.Nëse përqindjet e votave të fituara kthehen në ulëse të Kuvendit, përbërja e re e legjislativit do të dukej afërsisht me 39 apo 40 deputetë të koalicionit të Partisë Demokratike të Kosovës, Aleancës për Ardhmërinë e Kosovës dhe partisë Nisma.Pastaj, me 31 apo 32 deputetë të Lëvizjes Vetëvendosje. Kurse koalicioni i Lidhjes Demokratike të Kosovës, Aleancës Kosova e Re dhe Alternativës me 29 ulëse.Ndërkaq, komunitetet mbeten në kuotat e njëjta, serbët marrin 10 ulëse dhe pakicat tjera po ashtu 10 vende të garantuara.

Zgjedhjet e parakohshme parlamentare të 11 qershorit, vlerësohet se nuk kanë nxjerrë një koalicion apo parti politike si fituese bindëse të zgjedhjeve. Andaj, lidhja e koalicioneve paszgjedhore mbetet e pashmangshme nëse synohet të evitohen zgjedhjet e reja.Koalicioni i Partisë Demokratike të Kosovës, Aleancës për Ardhmërinë e Kosovës dhe partisë Nisma i njohur edhe si PAN, me mbi 34 për qind të votave të fituara, mund të sigurojë nga 39 deri në 40 ulëse në Kuvend. Ky numër, nuk i mjafton këtij koalicioni ta formojë Qeverinë, pavarësisht që si pjesë e Qeverisë, në bazë të Kushtetutës, duhet të jenë edhe komunitetet pakicë.

Formim i Qeverisë, kërkon minimumin prej 61 votave të deputetëve të Kuvendit. Kështu që, koalicioni PAN edhe nëse do të llogariste në të gjitha votat e pakicave, 20 gjithsej, nuk do të arrinte ta formonte Qeverinë e ardhshme pa lidhjen e një koalicioni me ndonjë prej subjekteve shqiptare, qoftë Lidhjen Demokratike të Kosovës (LDK) apo edhe partitë më të vogla si Aleanca Kosova e Re (AKR) apo Alternativa.

Ndërkaq, mbetet fare pak e besueshme që koalicioni PAN të lidhë ndonjë koalicion me Vetëvendosjen, si partia që shënoi rritjen më të lartë në këto zgjedhje, por që megjithatë është renditur e dyta.

Zgjidhja më e lehtë do të ishte që PAN të lidhte koalicion të ri me Lidhjen Demokratike të Kosovës, duke ia kaluar drejtimin e Qeverisë së ardhshme, koalicionit PAN.

Modeli i Maqedonisë

Marrë parasysh që koalicioni i Partisë Demokratike të Kosovës, Aleancës për Ardhmërinë e Kosovës dhe partisë Nisma do ta ketë mjaftë vështirë ta formojë Qeverinë e ardhshme, formula logjike do të ishte që nëse subjekti fitues i zgjedhjeve nuk arrin ta formojë Qeverinë, mandati t’i kalohej subjektit të dytë, ngjashëm me modelin e Maqedonisë.

Sipas këtij modeli, Lëvizja Vetëvendosje dhe koalicioni i Lidhjes Demokratike të Kosovës me Aleancën Kosova e Re dhe Alternativën do ta formonin Qeverinë, kurse subjekti fitues, do të dilte të opozitë.

Albin Kurti, i nominuari i Vetëvendosjes për kryeministër

Albin Kurti, i nominuari i Vetëvendosjes për kryeministërMegjithatë, nëse procesi i ndërtimit të Qeverisë do të thirrej në precedentin tashmë të krijuar, ky model do të binte poshtë menjëherë.Gjykata Kushtetuese e Kosovës, në vitin 2014, e kishte interpretuar formimin e Qeverisë si të drejtë ekskluzive vetëm për koalicionin apo partinë politike që i fiton zgjedhjet, që në këtë rast del të jetë vetëm, koalicioni PAN.Bazuar në këtë interpretim, Vetëvendosje mund të futet në Qeveri, vetëm nëse e pranon koalicionin me PAN-in, ku bën pjesë edhe Partia Demokratike e Kosovës, me të cilën Vetëvendosje është deklaruar se nuk do të lidhë në asnjë rrethanë koalicion qeverisës.

Prishja koalicioneve dhe lidhja e aleancave të reja politike

Një formulë tjetër “magjike”, e cila përflitet, mund të jetë prishja e dy koalicioneve parazgjedhore sapo që Kuvendi i Kosovës të konstituohet.Sipas kësaj formule, Partia Demokratike e Kosovës do të ndahej nga partitë aktuale në koalicion, duke synuar që të merr sipër mandatin për formimin e Qeverisë me një subjekt tjetër, përkatësisht Lidhjen Demokratike të Kosovës, e cila tashmë nuk është partia e dytë, por e treta.

Ramush Haradinaj dhe Kadri Veseli, 11 qershor

Ramush Haradinaj dhe Kadri Veseli, 11 qershor/Në anën tjetër, edhe Lidhja Demokratike e Kosovës do të ndahej nga Aleanca Kosova e Re apo edhe Alternativa dhe në fund, do të përsëritej ajo formula e njohur e koalicionit të gjerë, PDK, LDK dhe pakicat.Për jetësimin e kësaj formule, përfshirja e faktorit ndërkombëtar në negociatat ndërpartiake, vlerësohet se do të ishte e domosdoshme, marrë parasysh që Lidhja Demokratike e Kosovës për të satën herë është deklaruar se nuk do të kthehet më në koalicion me Partinë Demokratike.

Naim Rashiti: Rezultati vështirëson formimin e Qeverisë

Analisti i Grupit Ballkanik për Politika, Naim Rashiti parasheh mundësinë e vonesave dhe turbulencave në raport me formimin e Qeverisë së ardhshme të Kosovës.“Ende mbetet e panjohur krejt gjendja përderisa t’i shohim edhe rezultatet finale, por ajo që dihet është se partitë e koalicionit PAN dhe LDK-ja me koalicionin e saj, kanë humbur shumë në këto zgjedhje dhe ka një rritje enorme, që vjen si rezultat i pakënaqësisë shumëvjeçare në raport me politikat e tyre (PDK –LDK), e cila është përkthyer në votë për Vetëvendosjen”, thotë ai.“Rezultati është i pakënaqshëm, i pakëndshëm për blloqet (PAN dhe LDK-në) i cili e vështirëson edhe formimin e institucioneve dhe Qeverisë”, vlerëson Rashiti.Nëse PAN është nën 42 – 41 ulëse në Kuvend, sipas tij, kjo situatë do ta vë atë në vështirësi të mëdha rreth formimit të Qeverisë. Në anën tjetër, vijon Rashiti, LDK-ja dhe Vetëvendosje së bashku mund t’i bëjnë 61 vota për formimin e Qeverisë.“Por, kjo varet pas certifikimit të rezultatit të zgjedhjeve dhe mbetet të shihet se si do të rrjedh procedura e formimit të institucioneve”, thekson Naim Rashiti.“Ky rezultat, duke i ditur edhe qëndrimet e partive politike, parashikon disa vonesa dhe turbulenca, përveç nëse ndodh ndryshimi radikal i qëndrimeve të njërit apo tjetrit subjekt politik”, parashikon ai.

Formimi i institucioneve

Në bazë të Kushtetutës, Kuvendi i Kosovës zgjidhet me mandat katërvjeçar, duke filluar nga dita e seancës konstituive, që mbahet brenda tridhjetë ditësh nga dita e shpalljes zyrtare të rezultateve të zgjedhjeve.

Kuvendi i Kosovës, foto arkiv

Kuvendi i Kosovës, foto arkiv/

Pas konstituimit të Kuvendit, fillon procedura e zgjedhjes së Qeverisë.Në bazë të marrëveshjes politike është e pritshme që partia apo koalicioni fitues të propozojë mandatarin për formimin e Qeverisë së Kosovës.Më pas, Presidenti i Republikës i propozon Kuvendit kandidatin për Kryeministër, në konsultim me partinë politike ose koalicionin që ka fituar shumicën e nevojshme në Kuvend për të formuar Qeverinë.Kandidati për Kryeministër, jo më vonë se pesëmbëdhjetë ditë pas emërimit, paraqet përbërjen e Qeverisë para Kuvendit të Kosovës dhe kërkon miratimin nga ana e Kuvendit.Qeveria konsiderohet e zgjedhur nëse merr shumicën e votave të të gjithë deputetëve të Kuvendit të Kosovës (61 vota).Nëse përbërja e propozuar e Qeverisë nuk merr shumicën e votave të nevojshme, Presidenti i Republikës së Kosovës, brenda dhjetë (10) ditësh emëron kandidatin tjetër sipas së njëjtës procedurë.Nëse as herën e dytë nuk zgjidhet Qeveria, atëherë Presidenti i Kosovës i shpall zgjedhjet, të cilat duhet të mbahen jo më vonë se dyzet (40) ditë nga dita e shpalljes së tyre.(RFL)

Filed Under: Analiza Tagged With: ALEANCAT, kosova, Ngerci, Zijadin gashi

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 560
  • 561
  • 562
  • 563
  • 564
  • …
  • 971
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • NDAA i SHBA-së dhe pozicioni i Kosovës në arkitekturën e sigurisë
  • Alis Kallaçi do të çojë zërin dhe dhimbjen e “Nân”-s shqiptare në Eurovision Song
  • Garë për pushtet…
  • Njëqind vjet vetmi!
  • “Shënime për historinë antike të shqiptarëve”*
  • Si funksionon sistemi juridik në Shqipëri dhe pse ai ka nevojë për korrigjim?
  • Emisionet postare festive të fundvitit në Kosovë
  • JAKOBSTADS TIDNING (1939) / MBRETI ZOG, SHUMË BUJAR ME BAKSHISHE. — EMRI I TIJ NUK DO TË HARROHET KAQ SHPEJT NGA PRONARËT DHE PERSONELI I HOTELEVE NË VARSHAVË.
  • HAFIZ SHERIF LANGU, DELEGATI I PAVARËSISË TË CILIT IU MOHUA KONTRIBUTI PËR 50 VJET ME RRADHË, KLERIKU DHE VEPRIMTARI I SHQUAR I ÇËSHTJES KOMBËTARE
  • RIPUSHTIMI I KOSOVËS – KUVENDI I PRIZRENIT 1945
  • Nikola Tesla, gjeniu që u fiksua pas pëllumbave dhe u dashurua me njërin prej tyre
  • Bahamas njeh Kosovën!
  • Legjenda e portës shkodrane, Paulin Ndoja (19 dhjetor 1945 – 16 prill 2025) do të mbushte sot 80 vjeç
  • “Roli dhe kontributi i diplomacisë shqiptare në Maqedoninë e Veriut nga pavarësia deri sot”
  • Marie Shllaku, kur një jetë e re u shndërrua në përjetësi kombëtare

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT