Në këtë kohë të tranzicionit të zgjatur, ku Atdheu trajtohet si pronë e klaneve, kriminelëve, mafiozëve, kur atdheu shahet e fyhet mbarë e mbrapsht, kur Shqipëria ka mbetë peng e politikanëve, intelektuali, poeti, studiuesi, gazetari Anton Çefa, apelon me këtë libër, se Shqipërinë duhet ta duam./
Poeti dhe studiuesi Anton Çefa ka sjellë librin e tij më fundit të titulluar”Atdheu im-Shqipëria”.Autori shkruan në hyrje se:”Këtë vepër ia kushtoj popullit tim, që është karakterizuar gjithnjë nga një ideal i pashuar lirie, i ka dhënë jetës një kuptim epiko – heroik, ka ushqyer një ndjenjë të fuqishme dashurie për atdheun, dhe, edhe në rrethana historike të vështira, nuk i është nënshtruar kurrë të huajit.”
Në këtë kohë të tranzicionit të zgjatur, ku Shqipëria, ka mbetë peng e politikanëve, intelektuali, poeti, studiuesi, gazetari Anton Çefa, apelon me këtë libër, se Shqipërinë duhet ta duam.
Ashtu siç bënin dikur rilindasit e shquar, që evokonin kohën heroike të Gjergj Kastriotit Skënderbeut për të zgjuar popullin, Çefa, përcjell mesazhin se: Shqipërinë duhet ta duam e të ndjehemi krenarë për të. Ai citon njerëz të shquar të penës:
“Ti Shqipëri më jep nder,/më jep emrin shqipëtar”(Naimi),-/ apo vargjet e Fishtës:
“Edhe hana do t’a dije
Edhe dielli do t’ket pa,
Se per qark ksaj rrokullije
Si Shqypnija ’i vend nuk ka!
………………………………………..
Atje lejn, po, Toskë e Gegë
Si dy rreze n’flakë t’nji dielli,
Si dy rrfe qi shkojn tue djegë,
Kur shkrepë reja nalt prej qielli. »
Më pas citon Konicën:“Shqipëria është e lindur nga idealistët, e shpëtuar nga rastet, e vrarë nga politikanët.”- e më pas Nolin:
…“Anës detit i palarë,
Anës dritës i paparë,
Pranë sofrës i pangrënë,
Pranë dijes i panxënë.”
Në vend të parathënies,autori përcjell mesazhin e librit. E sjellim të plotë:
Dy fjalë fillestare
Është e natyrshme që një libër i shkruar për atdheun të nxisë mendimet drejt historisë. Gjithsesi, nuk keni në dorë, o lexues të dashur e të respektuar, një libër historie. Ka vërtet elemente të saj, po, më së tepërmi, fakte, ngjarje, bile edhe epoka historike, të trajtuara në hulli letrare.
Përveç paraqitjes së fakteve të veçanta historike, janë dhënë aty-këtu ese, që pasqyrojnë në mënyrë të koncentruar ngjarje dhe periudha të tëra historike, në të cilat, gjithashtu, mbizotëron stili letrar.
Si e tillë, lënda e parashtruar nuk rrjedh në mënyrë të njëllojshme, përkundrazi tek ajo ngërthehen elemente të prozës artistike me elemente të prozës shkencore, bile të parat lozin rolin kryesor. Larushmëria e stilit është aq e shumëllojshme, sa që në jo pak raste, është poezia që pasqyron një fakt a një dukuri, dhe edhe ajo në truallin lirik.
Çeket në fillim një Shqiperi ashtu siç e dëshirojmë të gjithë, një atdhe më shumë i ëndërt sesa real, për të prezentuar më pas atdheun si ndjenjën më sublime dhe idealin më të lartë e më fisnik të popullit tonë. Përmes një bashkëbisedimi lirik me Heroin tonë Kombëtar, kalohet në kohën më të lavdishme të historisë sonë, në kohën e Kastriotit të Madh.
Në një ese jepet një përgjithësim i fateve të atdheut, i mishëruar tek figura mitologjike e Sizifit, duke vënë në dukje çka e dallon mitin nga realiteti.
Mbasi tregohet me pak fjalë periudha e errësirës anadollake, pasqyrohet me penelata të llojllojshme ndjenja e fuqishme e dashurisë së shqiptarit ndaj atdheut, duke e konkretizuar atë me nderimin pothuajse të shenjtë ndaj Flamurit si Simboli më i lartë i Atdheut. Nëpërmjet prozave poetike vihet në dukje kuptimësia, simbolika dhe himnet që i ka thurur zemra shqiptare këtij simboli sublim, profecia dhe mesazhi i lartë i tij.
Kalohet pastaj në disa çështje nevralgjike të vendit tonë si çështja çame, periudha e vështirë dhe e parealizuar e ndërtimit demokratik të shtetit shqiptar, dhe të strukturave demokratike të shoqërisë. Një vend i veçantë, përmes një proze shkencore dhe disa poezive, i kushtohet periudhës së errët të diktaturës së kuqe marksiste – leniniste, për të kaluar tek periudha e tranzicionit, gjithsesi të papërfunduar. Më pas, bëhet fjalë për qëndrimin e popullit tonë ndaj besimeve, idealin tonë etik kombëtar dhe ndjenjën e fuqishme të lirisë.
Në fund trajtohet shpallja e Pavarësisë së Kosovës, dhe vepra mbyllet me një ese për qytetërimin e lashtë të popullit tonë.
Uroj që nga leximi i këtij libri të forcohet në shpirtin e lexuesve një ndjenjë e zjarrtë shqiptarizmi !
Libri është i ndërtuar me esse, poezi, artikuj studimor e përsiatje për simbolet Kombëtare, Hymnin Kombëtar, Idealin Kombëtar, Identititetin Kombëtar, Qytetërimin e lashtë shqiptar,cështjen came,Kosovën, Shqipërinë nën diktaturën e përgjakshme komuniste, Shqipërinë në tranzicion(Prak-pranvere 1997, Shqiperia drejt grykës së humnerës-AKTPADI)…etj…
BOTIME TË AUTORIT ANTON ÇEFA
Anton Çefa ka botuar përmbledhjet poetike: “Dritarja e një britme” (1999), “Heshtja ka tingull guri” (2002), “Fjalë në vargoj të muzgët” (2003), “Flatrime me krahë të premë” – antologji poetike me poezi nga përmbledhjet e mësipërme dhe me disa poezi të pabotuara – (2008).
Po në këtë vit, u botua në Bukuresht një antologji poetike me poezi të autorit, e përkthyer në rumanisht dhe e pajisur me shënime kritike nga Kopi Kyçyku dhe me një parathënie të Ardian-Christian Kyçykut, me titullin “Fereastra unui strigat” (“Dritarja e një britme”). Në vitin 2016 botoi përmbledhjen poetike “Bardhësi me zbritje bore” .
Ka botuar librat me karakter shkencor: “Në hullitë e fjalës artistike” – Kritikë letrare: syzime-analiza-intervista – (2009); “Noli e Konica – ese” (2010); “Sprovë e psikologjisë etnike të popullit tonë” – pjesa e parë – (2012); “Sprovë e psikologjisë etnike të popullit tonë – pjesa e dytë – (2015); “Libri i portreteve” (2015); “Krijimtari e nivelit të lartë shkencor e artistik – Mbi disa vepra shkencore dhe letrare të Anton Nikë Berishës” (2015); “Gjurmëve të vlerave të fjalës artistike – Kritikë letrare” (2015); “Libri i portreteve” (2015), “Tradita e didaktikës popullore” (2016); “Faik Konica: Për shpiritën e Vatrës jam responsible unë” (2016).(Dielli, Korrik 2017)
Një gjetje artistike nga ato që ai i lë të zgjuara përherë interesin e shikuesve dhe jetëgjatësinë artistike, duke i shërbyer më shumë së ardhmes. Ende dhe sot filmi që ai ka bërë para disa vitesh për Devollin, është një ndër më të mirët filma dokumentarë për këtë krahinë për shumë vite të tjera që do të vijnë. “Njeriu që mposhti errësirën me tingujt e fizarmonikës” është nga dokumentarët më të fundit kushtuar një prej figurave të njohura të muzikës te kesaj treve e me gjere, muzikantit të verbër, Hakifejzi Tarelli.
Me 21 Gusht 2015 , u arrestua Pal Rakaj, dhe me pas u nxor nga arresti per ta vazhduar gjykimin ne gjendje te lire . Vetem nje tingellim gjuhesor si i njejte (ne fakt) u tjerr dhe u degjenerua si nje fjale (Fuck-fak) , qe vete Amerikanet nuk e kane per asgje qe ta perdorin si buke e djathe…Kjo fjale kur pretendohet se i eshte thene nje femije 15 vjeçare eshte shume problem. Keqkuptimi i kesaj fjalie ‘ne fakt’ qe u mor si (fuck-fak) i kushtoi Palit , rreth dy vjet ne Gjykaten e Macom County Michigan. Amerikanet e mesuar me keto problene e shikuan ne forma te ndryshme arrestimin e tij. Kurse shqiptaret, te indokrinuar deri ne palce me propagandat e genjeshtra te Partise se Punes, qe besonin çdo shpifje te regjimit e barten semundjen e shpifjeve me vete deri ne Amerike. Disa prej tyre u ingranuan ne sharje e fyerje kunder Palit , mirepo shqiptaret nuk e kuptojne akoma se ketu i thone emrit: Amerike, dhe se askush nuk mund te gjykohet dhe denigrohet pa vendimin e trupes gjyqesore.
