Mërgata e Amerikës nderoi një ndër personalitetet më të shquara të kombit.

Photo Video By Dritan Haxhia

Rudina Bani

N/kryetare e “Shoqatës Bijtë e Shqipe” Filadelfia /

Një poezi është më e fortë se prangat, se telat me gjemba, se karakollet e përbindshme të rojave të burgut, se komanda, se dënimet dhe tmerri, Në fund të fundit edhe diktaturat bien dhe mbetet poezia e njeriut. (Visar Zhiti) 

Nuk ka adhurues të librit apo letërsisë shqipe që të mos e dëshirojë dhe ëndërrojë takimin me poetin dhe krijuesin Visar Zhiti, i cili ndryshoi krejtësisht konceptin e poezisë sociale dhe lirike pas viteve ’90 të shek XX. Shoqata “ Bijtë e shqipes” mundësoi promovimin e romanit të fundit të këtij autori “Këpuca e aktorit”. Në data 4 nëntor, ora 6 pm, salla e shoqatës sonë ishte tejmbushur. Por jam e bindur se shumë e shumë të tjerë do të kishin dashur të ishin aty. Një atmosferë mikpritëse, shoqëruar me ndjenjën e adhurimit, respektit dhe mirënjohjes për autorin Kryetari i shoqatës, zoti Dritan Matraku i uroi mirëseadhjen shkrimtarit dhe bashkëshortes së tij Znj. Eda Zhiti dhe e falenderoi për pranimin e ftesës së Kryesisë së Shoqatës. Ai vlerësoi kontributin e Visar Zhitit jo vetëm në fushën e letrave, por edhe si gazetar, përkthyes dhe diplomat, duke theksuar edhe rëndësinë e këtij takimi për komunitetin shqiptar të Filadelfias. Më pas krjuesi dhe një nga themeluesit e shoqatës sonë, z. Vlashi Fili, prezantoi një biografi të shkurtër të jetës dhe krijimtarisë së autorit, duke theksuar se si Visar Zhiti erdhi në letërsinë shqipe, dënimin në kohën e diktaturës dhe rolin e tij në krijimin e një poezie të guximshme e shkruar që në kohën e burgimit e deri më sot. 

Dr. Sadik Elshani njohu të pranishmit me një përmbledhje të veprës së fundit të shkrimtarit, romanit “Këpuca e aktorit.” Ai përcaktoi karakterin e romanit si një rrëfim me elemente jetëshkrimore, një sagë e një familje në tri periudha historike të rëndësishme në jetën e Shqipërisë, duke u ndalur në simbolikën e personazheve, numrave, titullit. Dr. Sadik Elshani theksoi se është një roman me tematikë interesante e qasje moderne të të rrëfyerit me një gjuhë dhe nënkuptime filozofike. Shumë të pranishëm sollën kujtimet që kishin lidhje me shkrimtarin si mësues, si poet, si gazetar. Kujtime që lidheshin jo vetëm me ata drejtëpërdrejtë, por edhe me miqtë, shokët, të dashurit që disa prej nuk janë larguar nga ne. Kujtime të bukura, domethënëse, shpresëdhenëse edhe në momentet më të vështira dhe jonormale. 

Shumë emocione do të sillnin edhe recitimi nga të pranishmit të poezive më të bukura të këtij poeti të cilat përcollën mesazhin e dashurisë, faljes, mirëkuptimit, të vazhdimësisë dhe të ecjes përpara. I prekur nga fjalët, mikëpritja dhe respekti i treguar,i ftuari i nderit, krijuesi Visar Zhiti përshëndeti të gjithë të pranishmit. Ai theksoi se Shqipëria nuk është gjeografi, por shpirt, ndjenjë punë dhe përkushtim dhe vlerësoi Shoqatën “ Bijtë e shqipes”, bijtë e vërtetë të shqiponjës, si një faktor i rëndësishëm për bashkimin e shqiptarëve,duke vlerësuar rëndësinë e punës që bëhet për ruajtjen e gjuhës shqipe te të rinjtë. Sipas tij gjuha duhet të mbrohet se është atdhe, histori, kulturë. Z. Visar Zhiti përshkroi emocionet që i sollën rrëfimet e të pranishmëve. Midis të tjerash z.V.Zhiti përmendi se si krijuesit e guximshëm krijuan desidencën në Shqipëri edhe kur nuk u lejohej. Duke u ndalur te roli i Diasporës Shqiptare në USA, ai vlerësoi si më të fuqishmen diasporë që ndjek shembullin e A. Pipës, F. Konicës, F. Nolit,etj. Kemi përgjegjësinë që ta jemi qytetarë të Amerikës, por si shqiptarë të kthejmë sytë nga vendi ynë,ta kritikojmë por jo ta shajmë, -theksoi ai -duke marrë si modelin më të mirë, Nënë Terezën që kurrë nuk mohoi origjinën e saj. Vepra “Këpuca e aktorit” e cilësoi si një bashkëpunim i shqiptarëve në Chicago dhe prona e të gjithëve. Urimi i Visar Zhitit në fund të fjalës ishtë domethënës: Këtu në USA, qofshim gjithmonë bashkë shqiptarët e Shqipërisë, Kosovës, Maqedonisë nën këta dy flamuj të mëdhenj ( shqiptarë dhe amerikan)!  Kryesia e Shoqatës i kishte akorduar z.Visar Zhitit titullin Anëtar Nderi për kontributin si shkrimtar, poet, gazetar, përkthyes, diplomat, intelektual dhe qytetar i palodhur në shpalosjen e vlerave historike-kulturore- artistike si dhe për forcimin e marrëdhënieve Diasporë -Atdhe. Shumë emocion do të mbarte dhënia e autografëve nga autori për të pranishmit, kujtimi fotografik me këtë krijues kaq të rëndësishëm dhe tepër të vlerësuar në shkallë kombëtare dhe ndërkombëtare. Si miq të mirë dhe sipas traditës sonë do të vazhdonim të bisedonim deri vonë duke darkuar së bashku.  Burgjet edhe harrohen, shkatërrohen, edhe teatrot shemben, por jeta mbetet dhe katedralja e letësisë është më e parrëzueshmja se të gjitha. Të bekuar ata që ndërtojnë denjësisht këtë katedrale si Visar Zhiti.

Epoka e Skënderbeut e shekullit XV dhe vetë figura e tij ndikoi fuqishëm në jetën shpirtërore të shqiptarëve dhe në rritjen e vetëdijes kombëtare të tyre, dhe 3 nëntor i vitit 1443 është një datë shënuar, një ditë kthese në fatin e mëtejmë të arbërve në dheun e shqipeve.

Pikërisht më 3 tetori të vitit 1443 shënon fillimin e rrugëtimit për rikthimin në Atdhe të Heroit tonë Kombëtar, Gjergj Kastrioti –Skënderbeu, duke rrugëtuar nga Nishi në Fushë- Kosovë, Prishtinë, Prizren, Pollog, Lugina e Drinit të Zi, Dibër-Mat, për të mbërritur dhe marrë Krujën më 11 nëntor 1443 ( sipas Fan S.Nolit)

Humanisti Marin Barleti tek vepra “Historia e Skënderbeut”, na përcjellë detajet e mbërritjes në Atdhe të Gjergj Kastriotit –Skënderbeu. Sipas Barletit: “Njerëzit iu derdhén pra, të gjithë rreth e përqark dhe kush e kush më pare, tërë shënd e verë, dhe duke kërcyer nga gëzimi, me lotët që u rridhnin në fytyrë nga gëzimi i madh. Duke falënderuar më në fund fatin, tërë gaz për mbretërinë me emërin Epir, i shpjegonin atij gjerë e gjatë punët e tyre dhe i zotoheshin, e i besonin veten e vet, fëmijët, shpirtin dhe çdo gjë që kishin për zemër”.

Faktet e pakontestueshme se luftrat që Gjergj Kastrioti i ka bërë i shtyrë prej ndërgjegjes Kombëtare i ka bërë të ditura i pari At Gjergj Fishta në fjalimin e “Shqiptarët dhe të drejtat e tyre”- te mbajtur prej Tij në Konferencën e organizuar ne Universitetin Katolik të Parisit në vitin 1919 për të sensibilizuar qarqet intelektuale në lidhje me kauzën shqiptare gjatë kohës kur po zhvilloheshin bisedimet në Konferencën e Paqes në Pallatin e Versajës.

Rikthimi në Atdhe i Gjergj Kastriotit për ti dalë zot Atdheut të pushtuar ka qenë dhe mbetet burim frymzimi -model i prijësit për shembullin e përkushtimit ndaj Atdheut dhe Kombit të Tij.

E ashtuquajtura fushata hungareze, e cila parapriu përmbushjen e planit të Skënderbeut për t’u arratisur me shpurën e tij dhe për t’u kthyer në atdhe, sipas Barletit rrjedhon.

Ku ende nuk ishte shuar lavdia e fitoreve që Murati kishte korrur duke marrë këshilla dhe sugjerime nga Skënderbeu, një tjetër sprovë e vështirë ndodhej përballë ushtrisë turke. Fushata hungareze dhe përballja me Hunaidin e shumëdëgjuar nuk ishte si gjithë të tjerat. Ishte pikërisht koha e duhur që Skënderbeu të vinte në jetë planin e arratisjes. Muratit të pabesë i duhej mbushur me helm deri në grykë, kupa e zemërimit dhe inatit pa fre. Humbja ndaj hungarezëve dhe “tradhtia” e kapedanit të tij besnik do të ishin një goditje dërrmuese për atë mëndje të errët e zemër të përlyer me ligësi. Dhe ashtu po gatitej. Bashkë me bejlerbeun e Rumelisë, ishte Skënderbeu me 20 mijë ushtarë që do ti bënin ballë synimeve hungareze deri sa vetë sulltan Murati të vinte me një ushtri të madhe në këtë përballje, e cila u vendos jo larg lumit Moravë. Duke lënë në pozita mbrojtëse mbretin Vladislav, Huniadi në kry të 10 mijë forcash të zgjedhura sulmoi kampin turk. Skënderbeu, në zbatim të planit të tij të ikjes, lëshoi pak e nga pak vijën e frontit duke lejuar hungarezët të përparojnë dhe të vërsulen me tërbim kundër forcave të pashait. Lufta ishte e përgjakshme. Humbja gjithashtu ishte e thellë. Turqit lanë stremat, flamujt, 4 mijë pengje dhe viktima pafund. Pashai bashkë me një taborë mundi të shpëtonte nga kjo kasaphanë. Skënderbeu, i cili e kishte bërë të njohur planin e tij miqve, ndër të cilët ishte nipi i tij, Hamza, një i ri me cilësi të shquara, të cilin vëllai i tij, Reposhi që turqit e quajtën Karakuz e pati me një grua që mori para pusisë turke që e vrau në pabesi.

Historia e Skënderbeut, fati i Arbërit, tashmë sapo kishin hyrë në një fazë zhvillimesh të fuqishme. Sulltan Murati do të merrte në një ditë dy humbje fatale, betejën përballë Hunaidit dhe arratisjen e besnikut të tij, Gjergj Kastrioti – Skënderbeu.

Përgatiti: Albert Vataj

Në shekullin e njëzetë, Shqipëria ishte e trazuar dhe aspak fatlume. Ajo kaloi periudha të vështira dhe përballoi tre diktatura, diktaturën fashiste, naziste dhe komuniste! Me mbarimin e luftës së dytë botërore Shqipëria u pushtua nga diktatura staliniste enveriste e cila veproi si klikë sunduese duke detyruar mijëra familje shqiptare të largoheshin nga reprezaljet e sadistëve enveristë. Në mes mijëra familje fisnike me taban atdhetar u largua nga Shqipëria dhe familja e Dr. Elez BIBERAJT nga malsia e Gjakovës..Arratisja në kohën e diktaturës ishte akti më i dhimbshëm dhe sakrifikica më sublime e asaj kohe. Mirpo “Armiqtë e Popullit” siç i etikonte diktatura do të lenin pasoja katastrofale në fisin dhe rrethin miqësor, ku do tu mohoeshin të gjitha të drejtat dhe liritë e njeriut!

Familja Biberaj dha një kontribut të jashtëzakonshëm në perendim , ku ata shkuan sëbashku me shumë patriot e atdhetar të tjerë , figura të shquara antikomuniste, që luftonin për liri e demokraci u shquan në veprimtaritë e tyre atdhetare , në një kohë që antarët e familjve të tyre në Shqipëri , gjykoheshin pa gjygj, denoheshin me pushkatim dhe burg politikë me dhjetra vite , dhe internoheshin në kampe internimi, nga njerzë që i sherbenin me aq vullnet regjimit të egër antishqiptar për 45 vite terror e martirizim.

Kontributi i këtyre familjeve fisnike shqiptare që lane me dhimbje vendin e tyre , për të dale në botën e lire, i ndanë shqiptarët . Shqipëria mbeti vendi më izoluar në botë.

Në vitet 80 kur regjimi e kishte çuar në skripin e fundit të jetesës, jetën e shqiptarve ku lufta e klasave do të bënte kërdinë mbi jetët e pafajshme, ku shpresat ishin të humbura , në vendin e lirisë në Shtetet e Bashkuar të Amerikës Elez Biberaj ky shqiptar i madh i shekullit njëzet do ta fillonte punën e tijë si gazetar në Zërin e Amerikës ( Voice of America) –redaksia e gjuhës shqipe dhjetor 1980,

8 vite më vonë 1989 pozitën e redaktorit përgjegjës të redaksisë së gjuhës shqipe, ndërsa në 2004 Përgjegjës për redaksitë në gjuhët e europës,

Zëri karakteristikë i Elez Biberajt në Zërin e Amerikës do të kumbonte dhe bante jehonë si zëri shpëtimit të mijëra familjeve shqiptare që vuanin në terrorin komunist. Dhe miljona shqiptar që vuanin pushtimin serbë. Zëri i tijë nëpërmejt valve të radios Zëri i Amerikës jepte shpresa që do të vi liria. Ne “ Armiqt e popullit” siç na thirnin xhelatët e enverizmit, siç luteshim e besonim në Zot fshehtas, ashtu fshehtas mbyllnim dritaret me batania dhe tek radiot Iliria ndigjonim Zërin e Amerikës dhe besonim në lajmet e saj siç besonim në Zot, se liria do të triumfoi mbi të keqen. Nqs e Shejta Nënë Tereza do të nderohej si humaniste e madhe botërore dhe do të lartësonte emrin e shqiptarve kudo në botë. Elez Biberaj do të shkëlqente në fushën e gazetarisë botërore Profili i tij mediatik do të shquhej si një intelektual ndërkombëtarisht, si gazetar profesionistë, si studjues e hulumtues në shkencat politike, si historian i të vertetës për më shumë se katër dekada karierë mediatike e historike. Në këto dekada Dr. Elez Biberaj lartësoi kauzat shqiptare anë e mbanë botës. Ne e njihmim Dr. Biberaj nga zëri i tij i veçantë në valet e Zërit të Amerikës që në vitet 80. Por vizita e Sekretarit Bejker në sheshin Skënderbej 1991 e pamë potretin e tij burrëror siç janë malsorët e Alpeve e duatrokitim përkthimin e tijë me atë zë melidioz verior, shqiptarët u gëzuan që erdhi bilbili i Zërit të Amerikës, vetëm fytyra e diktatorit Ramiz Alia, dhe bashkëpuntorve të tij nxinte si nata, por fatmirsisht ishte një natë që po perendonte.

Nqs Kosova sot është e pamvarun, përkrah të madhit Dr. Rugovës e martirizimit të heroit dhe familjes së Adem Jasharit, masakra e Reçakut do të ishte zëri i Elez Biberaj që do ti tregonte opinionit botëror masakrat serbe ndaj shqiptarve të Kosovës. Shqiptarët në Maqedoni, Mal të Zi

,Luginë e kudo që ndodhen nëpër botë. E për këto kontribute atdhetare të Biberajt jemi krenar më ikonën e gazetarisë me burrin e madh të kombit tone, Elez Biberaj, ashtu siç nderohemi me të Shejtën Nënë Tereze , ashtu nderohemi me zërin dhe penën tënde brilante që për gati një gjysëm shekulli kontribuat në shërbim të së vertetës, u bëtë frymëzues për miljona shqiptar që vuanim nën diktaturë, duke sjellë dhe mësuar parimet e demokracisë amerikane. Kur u emruat drejtor i Zërit të Amerikës si Drejtor i Përgjithshëm lexova në portalin amerikan të lajmeve VOX“ Se Zoti Biberaj gëzon një reputacion shum të mire si një njeri serioz dhe profsionist i disiplinuar . Ai është dhënë me gjithë shpirt ndaj përhapjes së lire të lajmeve dhe informacionit në vendet dhe kontinentet ku kjo liri u mohohet njerzve . Mbas këtij komenti mund të shtoj se përkushtimi i juaj ndaj fjalës së lire ka kaluar përmasat kontinetale që u mohohet fjala e lire. Nqs ti mik dhe idealist i lirisë ndjesh krenar për kontributin tuaj 43 vjeçare në median ma të madhe botërore, dhe ne bashkombasit tuaj jemi krenar për Ju. Fatkeqësisht mbas 43 vitesh vitesh nuk do ta ndigjojmë zërin tuaj kumbues të mbrojmë lirinë në një vend ku demokracia është përdhunuar, por ai zë është jehonë që nuk shuhet dhe na na jep force që mos të sprapsemi ndaj dhunusve të lirisë që kan vesh mantelin demokratik.

Veprimtaria dhe kontributi i juaj për forcimin e marrëdhënjeve Shqiptaro-Amerikane demokratizimin e institucjoneve të lirisë për shqiptarët, kontributi i yt në pamvarsinë e Kosovës e lartsojnë personalitetin tuaj dhe i sherbejnë me madhështinë e alapeve, kombit shqiptar.

Ju jeni një kontributor i artë përkrah burrave të mëdhenj të Shqiptarisë.

Ti je ikona e antikomunizmit!

Ne të mbijetuarit e diktaturës të shprehim mirnjohje të thellë për çdo gjë që ke ba për shqiptarët, si në fushën studimore, historike, mediatike, dhe do të jesh frymzim për mediat shqiptare.

Me plot gojën mund të themi “Je bir i denjë i Shqipërisë.”

Me zërin e të vërtetës ju arritët të fitoni zemrat e shqiptarve. Dhe ashtu siç thotë OSCAR WILDE Ju e arritët : “In America , the president reigns for four years, and journalism governs forever and ever” Ju e keni fituar besimin dhe ky është misioni më i lartë i një gazetari Njeri!

Misioni juaj vazhdon:

JU FLET ZËRI I AMERIKËS! UNË JAM ELEZ BIBERAJ!

Besim NDREGJONI