Featured – Page 141 – Dielli

Është hapur edhe zyrtarisht Ambasada e Kosovës në Izrael-Jeruzalem

March 14, 2021 by dgreca

–Zëvendëskryeministri Tahiri për hapjen e ambasadës në Jeruzalem:
Ndër momentet më të rëndësishme në shtet-ndërtimin e Kosovës/

-Ministria Kosovare e Punëve të Jashtme dhe Diasporës: Është hapur edhe zyrtarisht Ambasada e Kosovës në Shtetin e Izraelit, me seli në Jeruzalem/

PRISHTINË, 14 Mars 2021-Gazeta DIELLI nga korrespondenti në Kosovë Behlul Jashari/ Ministria Kosovare e Punëve të Jashtme dhe Diasporës në një deklaratë të dërguar sot njofton se bazuar në Marrëveshjen e Uashingtonit të 4 Shtatorit 2020, ku zyrtarizohet njohja e ndërsjellë mes Republikës së Kosovës dhe Shtetit të Izraelit dhe Zotimit të Qeverisë së Kosovës ndaj Qeverisë Izraelite dhe Administratës Amerikane dhe veprimet që janë ndërmarrë nga 1 Shkurti, tashmë është hapur edhe zyrtarisht Ambasada e Kosovës në Shtetin e Izraelit, me seli në Jeruzalem.

Gjatë ceremonisë së vendosjes së marrëdhënieve diplomatike më datën 1 Shkurt 2021, Ministri i Jashtëm i Shtetit të Izraelit, z. Gabriel Ashkenazi bëri zbulimin e pllakës së Ambasadës së Republikës së Kosovës në Jeruzalem.

Në pamundësi për të qenë prezentë në Jeruzalem përfaqësuesit e shtetit të Kosovës, për shkak të situatës pandemike, Ministria e Punëve të Jashtme ka udhëzuar të Ngarkuarën me Punë në Izrael që Pllakën e zbuluar nga Ministri Ashkenazi, bashkë me flamurin shtetëror, ta vendosë në objektin e Ambasadës së Kosovës në Jeruzalem.

Vendosja e pllakës dhe flamurit shtetëror në Ambasadën e Kosovës në Izrael reflekton përkushtimin e Qeverisë së Kosovës për të përmbushur zotimin e dhënë për vendosjen e misionit diplomatik në Jeruzalem.

Ambasada e Republikës së Kosovës në Jeruzalem do të përkushtohet fuqimisht për të rritur bashkëpunimin bilateral dhe për forcimin e subjektivitetit ndërkombëtar të shtetit të Kosovës.

***.

Zëvendëskryeministri Tahiri për hapjen e ambasadës në Jeruzalem:
Ndër momentet më të rëndësishme në shtet-ndërtimin e Kosovës

14 mars 2021– Zëvendëskryeministri i Republikës së Kosovës, njëherësh Ministër në Detyrë i Punëve të Jashtme dhe Diasporë, z. Besnik Tahiri, të dielën, në një konferencë për medie të organizuar në Ministrinë e Punëve të Jashtme dhe Diasporës, ka shpalosur qendrimin e shtetit të Kosovës me rastin e hapjes së Ambasadës së Republikës së Kosovës në Shtetin e Izraelit, në Jeruzalem.

Kryediplomati Tahiri e bëri të ditur që në fillim se ky qendrim nuk lidhet me ndryshim qeverish, është qëndrim shtetëror, dhe se të gjitha palët e kanë të qartë se njohja prej Shtetit të Izraelit dhe hapja e Ambasadës në Jeruzalem është një prej ngjarjeve më të rëndësishme në vitet e fundit.

Më 4 shtator 2020, është nënshkruar Marrëveshja e Uashingtonit në Shtëpinë e Bardhë mes Presidentit Trump dhe Kryeministrit të Republikës së Kosovës. Brenda Marrëveshjes është përfshirë njohja reciproke mes Republikës së Kosovës dhe Shtetit të Izraelit.

“Me arritjen e kësaj Marrëveshjeje, Qeveria e Kosovës ka dhënë zotimin para Qeverisë së Izraelit dhe asaj Amerikane se do ta hapë Ambasadën e Republikës së Kosovës në Jeruzalem” tha Zëvendëskryeministri Besnik Tahiri.

Më 1 shkurt 2021, Republika e Kosovës dhe Shteti i Izraelit, përmes një ceremonie solemne (virtuale) nënshkruan Marrëveshjen për Vendosjen e Marrëdhënieve Diplomatike.

Menjëherë pas vendosjes marrëdhënieve diplomatike, Ministri i Punëve të Jashtme të Izraelit, z. Gabriel Ashkenazi ka zbuluar edhe pllakën e Ambasadës së Republikës së Kosovës në Izrael, me seli në Jeruzalem.

Zëvendëskryeministri Tahiri tha se lidhja e këtyre marrëdhënieve diplomatike është realizuar pas shumë konsultimesh me Qeverinë e Izraelit, me Administratën Trump dhe me Administratën e re Biden.

13 MARS 1965 U SHUA IMZOT NOLI- VATRANËT 40 DITË ZI….

March 13, 2021 by dgreca

*Vatra”, Dielli dhe përcjellja e Imzot Nolit 56 vite të shkuara: Pusho në Paqe, At i dashur! Sa të rrojë raca shqiptare, aq do të rrosh dhe Ti në zemrat e popullit shqiptar.

* Misioni shqiptar në New York u ndalua që të merrte pjesë në varrimin e Imzot Nolit. -*Telegrami i Mehmet Shehut dhe i Halim Budos, tendenca për përçarjen e shqiptarëve të Amerikës.

* Shteti komunist i kërkoi Amerikës trupin e Nolit, por kerkesa u refuzua.

NGA DALIP GRECA

Shenjat ishin dhënë më herët. Edhe ai ishte vdekshëm si gjithë të tjerët. Jeta e Imzot Nolit kishte marrë goditje në vjeshtën e vitit 1964. Më 2 Nëntor u operua. Mjekët kur e hapën panë se brenda ishte shfaqur e keqja, sëmundja kanceroze që do t’i merrte jetën. E mbyllën sakaq. Pas 2 javësh doli nga spitali. Më 20 Dhjetor u nis drejt shtëpisë dimrore që ia kishte blerë Vatra dhe Kisha në Florida. Atje, nën diellin e Floridës do t’i shtynte çastet e fundit të jetës. U shua më 13 mars, në orën 11 të ditës, kur Meri Xhons e kishte nxjerrë në kopësht për të marrë rrezet e diellit të ngrohtë. Por gjithçka mbaroi aty. Ai u shua. Lajmi tronditës është përcjellë në Gazetën Dielli të 17 Marsit 1965, e mërkurë me titullin: Shqiptarë a e dëgjuat?

IMZOT NOLI NUK ËSHTË MË MES NESH!

Në komentin hyrës shkruhej me shkronja të zeza: Njeriu që përfaqësoi racën shqiptare si kryetar Fetar, si shkrimtar, si studiues, si poet, si udhëheqës, nuk është më.Ati i shqiptarëve, që kishte personifikuar të gjithë gjërat e shenjta të gjakut e të traditave shqiptare, vdiq me 13 Mars 1965 në momentin më të vështirë për komunitetin shqiptar në Amerikë dhe në tërë Botën e Lirë si dhe për shqiptarët në Shqipëri. Vatra e shqiptarëve të pastër përulet përpara trupit të kryetarit të saj të djeshëm dhe të sotshëm dhe i puth ato duar të bekuara, që lartësuan Kombin shqiptar dhe Vatrën tonë.
Komisioni i Vatrës urdhëroi 40 ditë zije për të gjithë vatranët për humbjen e prijësit shpirtëror. Përmes lotëve ata ngushëlluan njëri-tjetrin dhe pranë arkivolit të Atit të Kombit vajtuan: Pusho në Paqe, At i dashur! Sa të rrojë raca shqiptare, aq do të rrosh dhe Ti në zemrat e popullit shqiptar. Vatra do të qajë me lot, por edhe do të mburret në çdo kohë, që pati fatin të ketë si Atë, si themelonjës, si prijës, TY- Atin Shqiptarëve!
Në kohëndarjen nga jeta të atij që editoi i pari Diellin, Gazeta e Vatrës kishte për editor Athanas Gegën, një diejtar i kohës, një nacionalist antikomunist ndër më të betuarit, ndërsa kryetar i Vatrës ishte James Thanas.
Në faqen e parë të Gazetës DIELLI publikohej shkrimi i Editorit Gegaj:VATRANË: VDIQ ATI YNË!, ndërsa kryetari i Vatrës në të njëjtën faqe botonte përcjelljen zyrtare të lajmit tronditës:VDIQ ATI I TË GJITHË SHQIPTARËVE. Po në faqen e parë të Diellit, botohej edhe shkrimi”VATRA NË ZI”, një shënim shpirtëror i Antoni Athanans në gjuhën angleze, një esse nga Peter D. Peterson, si dhe mesazhe nga personalitete të botës shqiptare dhe të huaj.

VATRA E MORI LAJMIN TË NESËRMEN

Drejtuesit e Vatrës e kishin marrë lajmin e hidhur, të nesërmen e vdekjes, me 14 mars, ndërkohë që ishin në mbledhjen e bordit. Nga rekordet e Vatrës sjellim reagimin: I hidhëruar thellsisht nga kjo humbje e madhe, Komisioni ndërpreu rendin e ditës, mbajti një minut heshtje dhe më pas filloi nga përgatitjet për përcjelljen e Atit shpirtëror. Vendimi: I gjithë numri i Diellit do t’i kushtohej Nolit!Numri u përgatit në një kohë rekord: U punua të dielën, të hënën, të martën u dërgua në shtypshkronjë dhe u shpërnda të mërkurën. Të gjitha degëve iu përcoll me telefon e telegrame lajmi i vdekjes dhe botimi i Diellit. Ky edicion, që pati dhe një ribotim, u dërgua në të gjitha kolonitë shqiptare edhe në Europë e Australi.

LAMTUMIRË KRYEZOT!

Vdekja e imzot Nolit i pikëlloi thellë shqiptarët e Amerikës. Kryetari i Vatrës shkruante:”Ati i të gjithë shqiptarëve, kryetari ynë shpirtëror, u nda nga ne e na la të shkretë dhe të varfër. Me vdekjen e Tij mbyllet një kapitull i historisë shqiptare, sepse ne humbëm udhëheqësin tonë dhe themelonjësin e Kishës Kombëtare, Federatës Vatra, si dhe të parin prift shqiptar e të parin editor të Diellit. Kryezot dhe metropolit i Kishës sonë, burrë shteti, diplomat,shkrimtar i mbaruar, theolog, muzikant, orator i shquar, poet, studiues i çështjeve shqiptare.
Lamtumirë o Kryezot!
Lamtumirë Ati Ynë, vendin që leni bosh është e vështirë dhe e pamundur ta zërë ndonjë tjetër. Lamtumirë At, se po vete të shlodhesh nga puna e gjatë dhe nga zhurma e kësaj Bote duke u çliruar nga vargonjtë e kësaj jete dhe nga pamarrveshjet që ngjajnë në çdo shoqëri njerëzore. Po ndarja jote, na shqetësoi shumë e na la të shkretë. E të kërkojmë ndjesë se si bijtë e tu nuk e kemi bërë përherë detyrën tonë.
Veprat tuaja, At i dashur, do të çmohen më tepër paskëtaj. Është shumë zor që ta gëlltitim këtë hidhërim, se jemi në mes të valëve dhe s’ka kush të na dërgojë më, të na japë Këshilla për problemet e vështira, që kemi përpara. Ju keni qenë shtylla e fortë ku mbështetej i tërë komuniteti ynë, ju keni qenë shtylla jonë, dhe e popullit shqiptar.
Lamtumirë, o Ati ynë, se ti e kreve punën si një nga njerëzit më të përsosur të racës dhe gjakut shqiptar: Well done! We Will miss You very much!
Çlodhu në qetësi!
“Fortesa e Shqiptarizmës u përmbys”-Kështu e qau ikjen e Noli, dishepulli i tij, editor për 18 vjet i gazetës Dielli,sekretari i Vatrës Qerim Panariti.

UDHËTIMI I FUNDIT NGA FLORIDA NË BOSTON

Noli u shua me 13 Mars. Trupi i Hirësisë së Tij udhëtoi nga Miami i Floridës drejt Bostonit më 15 Mars.Shoqëruesi i tij në udhëtimin mortor drejt Bostonit ishte Geri Riska.Po atë ditë, pra të Hënën e 15 Marsit, në orën 3 e 30 minuta arriti në aeroportine Bostonit. Vatra dërgoi në aeroport që ta prisnin arkivolin: anëtarin e Bordit të saj z. Anthony Athanas, Barny Kirka-arkëtar i Vatrës, dhe Peter Chikos, Mangar i Diellit. Arkivoli me trupin e Imzot Noli nga aeroporti u dërgua në Funeral Home, ku e veshën me rrobat peshkopale. Me 16 Mars arkivoli u dërgua në Kryekishën e Shën Gjergjit. Trupi u ekspozua për vizitorët në mjedisët e KryeKishës së Shëngjergjit me 17, 18, 19 Mars 1965. Shqiptarët e shumtë që kishin ardhë edhe nga kontinete të largët, përuleshin me nderim para arkivolit dhe qanin me lot të nxehtë ikjen e prijësit. Drejtuesit e Vatrës i shprehën ngushëllimet para arkivolit të kryetarit të tyre, të mërkurën e 17 Marsit.
Editori Athanas Gegaj shkruante:”I veshur me rrobat e praruara episkopale, i mbuluar me Flamurin Kombëtar, …Ai dukej se po flinte gjumin e përjetshëm.Fytyra si në bronx, e zbehtë, pa shumë rudha.” Mbi arkivolin e Nolit u përulën mbi 5 mijë shqiptarë.

PËRCJELLJA NGA KRERËT FETARË
Lamtumirën ia dhanë me lutje e fjalime të zjarrta Ikonom Sokrat Sotiri, i cili foli në gjuhën shqipe dhe Atë Sotir Dilogjika në gjuhën angleze.
Në Kishën e Shëngjergjit u organizuan ceremonitë e rastit. Krerët fetarë nuk i kursyen vlerësimet dhe lutjet. Imam Vehbi Ismaili, e cilësoi ikjen e Nolit si një fatekqësi, që goditi gjithë koloninë shqiptaro-amerikane, e mbarë popullin shqiptar, pse me këtë fatkeqësi shqiptarët humbën frymëzuesin e parë të ndjenjave kombëtare, udhëheqësin dhe Kryemësuesin e të gjitha Lëvizjeve Patriotike, fetare e kulturore në këtë vend të bekuar. Me këtë humbje, tha ai, shuhet një kandil që ndriçoi dhe udhëhoqi me sukses Lëvizjen e madhe kombëtare në SHBA.
Dijetari tjetër fetar, Baba Rexhepi, e konsideroi Nolin si një pishtar që ndriçoi botën shqiptare për gjysëm shekulli, njeriu që krijoi Atdhe, aty ku s’pat, këtu në Amerikë. Me ikjen e Nolit,tha ai, fiket një pishtar i ndritun që për më se një gjysmë shekulli i dha dritë botërisht Atdheut të largët me pendën e tij fatlume në lami të ndryshme të diturisë. Emigracioni shqiptar, i hershëm dhe i ri, humbi pionierin që u mundua dhe ia doli më së miri për të krijuar Atdhe aty ku s’pat. Në Amerikë Imzoti, mbas përpjekjeve të tij politike, me suskes e pa sukses- të kohës së rinisë,e zhvilloi veprimtarinë e vet të shumanshme në lëmin e diturisë, që spikati në tre drejtime kryesore: Histori, Liturgji dhe Muzikë. Por ajo që do ta bëjë të pavdekshëm Imzot Nolin në Historinë e hershme dhe të vonë të Diasporës shqiptare, është krijimi mes vështirësive i Kishës Orthodokse Metropolitane Shqiptare në Amerikë: Luftë nga të Huajtë dhe moskuptim nga të vetët!
Monsinjor Zef Oroshi, shkruante në ngushëllimin përcjellës:” Me rastin e humbjes së pazëvendësueshme të Metropolitit të Madh, dëshiroj t’u parqes bashkëvllaznve Orthodoks të Amerikës, në emën të Grupit Katolik Shqiptar- teksa të formuem, dhe timin personal, përdhimtuninat ma të thellat e ma të ndieshmet, njëheri tue i lutë Zotit të gjithëpushtetshëm, që t’i ndrisi Për zgjedhjen e Pas-Ardhsit dhe vijimin e veprës së pavdekshme të Metropolitit Fan Stylian Nolit: Për Fe e Atdhe!-R.I.P
At. Dr. Zef Oroshi.

NDARJA E FUNDIT- 20 MARS 1965 NË FOREST HILLS

Varrimi u krye të premten me 20 Mars 1965. Lulet dhe lotët e shqiptarëve të Amerikës i dhanë lamtumirën e fundit në një ditë të ftohtë, ditë me borë. Vatra kishte porositur të gjitha degët të përfaqësoheshin në përcjelljen e Atit, ata që s’kishin mundësi të porositnin kurora me lule. Në krye të kortezhit mortor printe Governori i Shteti z.John Volpe me krerët fetarë. Bota shqiptare përfaqësohej jo vetëm nga të gjitha orgnanizata në SHBA, por edhe nga Kanadaja, Evropa e Australia. Ishin mijëra qytetarë shqiptarë dhe amerikanë që e përcollën kryeprijësin e shqiptarëve të Amerikës.
Në varrezat e Forest Hills, të mbuluar nga dëbora, arkivoli u ndal. Imam Vehbi Ismaili dhe Baba Rexhepi do të mbanin fjalime lamtumire.
Bashkë me Nolin po mbyllej aty në Forest Hills epoka mëse 50 vjeçare Noliane.Sami Repishti në përcjelljen e imzot Nolit shkruante në Dielli: Tetëdhjet e sa vjetë ma parë, kur Shqipnia s’ishte zojë dhe shqiptarët s’ishin zotë, lindi Noli. Në gji të ngrohtë familjesh arbnore Ai mësoi Shqipen, kur shqipja s’shkruhej, desht Shqipninë kur ajo fyhej, desht shqiptarin, kur ai përbuzej, desh të vorfnin për ç’ka s’kishte, desh vëllaun pse s’pati vlla, desh njeriun si krijesë të Zotit….E kishte thanë Zoti që Noli të flasë gjuhën e shqiptarëve…Vdekja e mori Nolin, por Noli vetë, na la Nolin përjetë mes nesh!
Degët e Vatrës dhe vatranët nga të gjitha anët ngushëllonin për ikjen e kryetarit të tyre. Arkëtari i i asaj kohe i Vatrës, Barney Kirka vajtonte:” Imzot, shtjerrë sytë nga qielli e vështro dhe vizito këtë vreshtë që e ka mbjellë dora jote, dhe na ndriço që të plotësojmë porosinë tënde të çkëlqyer. Nga Ohio përcillej vaji i kryetarit të degës 54, ndërsa Ingj. Mahmut Cungu, e cilësonte imzot Nolin si “Ylli i fundit dhe më i shkëlqyshmi i Rilindjes Kombëtare….
Nga Nju Jorku në emër të degës 29 ngushëllonin Kryetari Shazuvan Pashun dhe Sekretari Agim Karagjozi.
Degët e Vatrës nga Chikago, Detroit, Meriland, Pitsburgh, PA, Ontario-Canada, e shumë të tjrea ngushëllonin me telegrame.

NOLI DHE TESTAMENTI SHPIRTEROR

Edhe organizatat e tjera u bënë pjesë e dhimbjes së kolonisë shqiptare për Ikjen e Imzot Nolit. Familja Mbretërore ngushëllonte me 17 Mars, që nga Madridi:” Lajmi i idhët i humbjes të patriotit të madh Imzot Nolit na shqetësoi së tepërmi. Shërbimet e mëdhaja që i ka sjellë Atdheut kanë qenë dhe mbeten gjithmonë të çmushme. Si unë dhe Mbertnesha bashkohemi me Vatrën në këtë zi të madhe. Shpirti i Tij u qetësoftë në Paqe e qetësi!
Leka I
Në emër të Komitetit Shqipëria e Lirë, ngushëllonte Prof. Rexhep Krasniqi: “Thellësisht të prekur për humbjen e madhe që ka pësuar Kombësia e Shqiptarëve me vdekjen e Imzot Fan S. Nolit, udhëheqësit të ndritshëm shpirtëror, letrarit gjenial, mbrojtësit të shquar të shqiptarizmit në Botë,bashkëthemeluesit dhe Kryetar Nderi i Vatrës famëmadhe, në emër të Komitetit Shqipëria e Lirë, ju shpreh ngushëllimet më të ndjeshme.”- Rexhep Krasniqi, Kryetar.
Në emër të Asmblesë së Kombeve të Robëruara ngushëllonte kryetarin e Vatrës James Thanas, Z.Vasil Gërmenji-Kryetar dhe Brutus Coste, sekretar i përgjithshëm. Për Hasan Dostin, vdekja e Peshkop Nolit, patriot i madh, themelonjës i Kishës Autoqefale, Kryetar Nderi i Federatës Vatra, ishte një humbje e rëndë për të gjithë Kombin Shqiptar. “Shoqërohem në zinë që goditi Vatrën dhe shfaq ndjenja të simpatisë së sinqertë. Populli Shqiptar është i sigurtë se Vatra do të vijojë mbushjen e Misionit të mbrojtjes së Lirisë, indipendencës së tërësisë toksore të Shqipërisë dhe mbajtjes së presitigjit të Kishës Autoqefale Orthodokse që përfaqësojnë Testamentin shpirtëror të Përjetshëm të Kryeprijësit të Madh që varroset sot jashtë Atdheut në tokën e Georgë Washngtonit.”- Hasan Dosti Los Angeles.
Në emër të Ballit Kombëtar të Bashkuar ngushëlonin Theodor Papalilo dhe Halim Begeja, nga Blloku Independent Kol Çuni, në emër të Partiasë Katundare Organizata e Bashkimit Shqiptar dhe Heroizma Shqiptare, ngushëllonte Isa Elez Ndreu, në emër të Lidhjes së tretë të Prizrenit ngushëllonte Ismet Ukë Sadiku, nga Australia ngushëllimet e shqiptarve i përcillte Safet Aliaj, nga shqiptarët e Turqisë ngushëllonte kryetari i Kolonisë Shqiptare të Stambollit dr. Tare Libohova.
Për vdekjen e Nolit shkroi edhe shtypi amerikan: The New York Times, Boston Globe, The Evening Gaztte- Worcester, Boston Herald,The Boston Sunday Globg, Post Journal-Jamestown, Worcester Daily Telegraph, Miami Herlad etj.

MISIONI SHQIPTAR ANKOHET NË OKB

Misioni Shqiptar kërkoi leje tek Qeveria Amerikane që të shkonte në ceremoninë e varrimit të Nolit në Kryekishën e Shën Gjergjit, që t’i bënte nderet në emër të Shtetit Shqiptar, por nuk u lejua. Shefi i Misionit Shqiptar u ankua me anë të një proteste drejtuar sekretarit të përgjitshëm të Kombeve të Bashkuara. Përgjigjen e dha publikisht në media në emër të autoriteteve amerikane Mr. Stefenson, kryetar i misionit Amerikan në OKB. Ai shprehu nderim për Peshkop Nolin në emër të qeverisë amerikane, por tha se nuk mund ta kuptonte se si mund të nderohej një fetar si Noli nga Kryetari i Misionit Shqiptar, që përfaqësonte një qeveri ateiste”! Ja si e komentoi DIELLI refuzimin e amerikanëve: “Përfaqësuesit e Misionit Permanent të Qeverisë Komuniste të Tiranës, për arsye diplomatike, nuk u lejuan të vinë në Boston. Kurora lulesh të dërguara nga autoritetet komuniste të Tiranë figuronin në Shën Gjergj. Gjesti i Qeverisë amerikane, nuk ka të bëjë me popullin shqiptar; ky është vetëm një akt diplomatik mes Tiranes e Washingtonin, janë masa reciproke e asgjë tjetër.”
Gjithësesi qeveria e Tiranës nuk e gëlltiti lehtazi masën ndaluese të amerikanëve, por shkoi më tej: Kërkoi trasportimin e trupit të Kryepeshkop Nolit në Shqipëri. Këtë kërkesë të Qeverisë së Tiranës e konfirmon Dielli në kronikën e shkurtër me titull”Trupi i At Nolit Pushon në Amerikë”, publikuar me 24 Mars. Dielli shkruan: Sipas informatave që kemi, Qeveria Komunsite e Tiranës kërkoi transportimin e trupit të Kryepeshkopit tonë në Shqipëri. At Noli që nga viti 1932, kur mori pasaportën amerikane, jetoi vazhdimisht në Amerikë dhe qe një nështetas amerikan. Gazeta jonë nuk bën asnjë koment më shumë për këtë çështje.
Megjithatë, duket se editori dhe Vatra ndërrojnë mendje për të mos e komentuar faktin, aq më shumë kur Shefi i Misionit Permanent Shqiptar dhe Kryeministri Mehmet Shehu, dërgojnë telegrame ngushëllimi (Ia dërguan Kishës), që tentojnë të përçajnë shqiptarët e Amerikës. Thënë më shqip, Qeveria e Tiranës bënë prova nëse mund ta shkëpusë Nolin nga Vatra pasvdekjes. Në numrin e Diellit të 7 prillit 1965, Vatra i rikthehet problemit të Mehmet Shehut dhe Halim Budos. Dielli merr shkas nga një telegram që kryeministri i atëhershëm i Shqipërisë Mehmet Shehu, i dërgonte Kishës Orthodokse Shqiptare në Amerikë. Dielli korrekton Mehmet Shehun dhe Halim Budon, përfaqsuesi i Shqipërisë në Kombet e Bashkuara, për formulimin gabim të emërtesës së Kishës shqiptare në Amerikë dhe për togfjalshin që përdor Mehmet Shehu, vëllezërve patriotë. Dielli shkruan” Gabon rëndë Mehmet Shehu kur na drejtohet me fjalët”Vëllezër patriotë”, ne nuk jemi vëllezër të atyre që shtypin popullin. Gabon rëndë edhe kur e kërkon trupin e Hirësisë Noli drejtëpërdrejtë nga Kisha kombëtare -amerikane. Ai harron se -Kisha, duke qenë një institucion amerikan nuk ka të drejtë të vendos në një çështje kaq delikate e që është kompetencë e autoriteteve amerikane, dhe vetëm i atyre, sepse At Noli është nënshtetas amerikan. Këto gjëra Mehmet Shehu i din, por nuk i dijnë”patriotët vëllezër”(këtu është fjala për anëtarët e Organizatës Shqipëria e Lirë, që bashkëpunonin ngushtësisht me regjimin e Tiranës), që duke qenë amerikanë, lipset që të mos çajnë fare kokën për shokun Mehmet Shehu, qesëndis Dielli. Shqiptaro-amerikanët kanë për Kryetar presidentin L. B.Johnson. Pra Mehmet Shehu na fyen rëndë duke kërkuar të na ndajë dhe të themelojë këtu në Amerikë një kollonë të pestë me’vëllezërit patriotë”.
Dielli merret gjatë me telegramin e Halim Budos, me tituj kilometrikë.
“Amerika bëri mirë, që e ndaloi diplomatin sepse Halim Budo mbron Kinën, Vietnamin e Veriut, Kubën dhe atakon Amerikën. Kësaj i thonë përfaqësi e popullit shqiptar? “. Budo-, shkruan Dielli, që është njeri me kulturë, por janë kanë larë trurin me doktrinën e Marksit, Englesit, Leninit, Stalinit e Maos, – citon Nolin më së pari në”Kryetrimat që çliruan Shqipërinë” e harron se kjo shprehje ishte e mirë në atë kohë, por pastaj nuk pinë më ujë , sepse Amerika i konsideronte si aleatë ata që u fshihnin nën maskën e Frontit Nacionalçlirimtar, çpikje si ato të gjitha vendeve komuniste, që përmbysin një regjim e ngrinin një tjetër dhe më të zi.
Dielli komenton një shprehje të Budos në telegramin ngushëllues, ku shkruante:” Fronti Demokratik i Shqipërisë e Qeveria e Republikës së Shqipërisë kanë parë gjithëmonë te personi i Nolit patriotin e madh e të palodhur.”
“Akoma nuk janë mërzitur me këto shprehje?” shkruan Gazeta e Vatrës: Sa për At Nolin, po ta kishte pasur në dorë Qeveria e kuqe, Ati Ynë sigurisht do të kishte mbaruar në burg ose edhe në litar, ku kishin shkuar shokët e tij. Një njeri, siç ishte Peshkop Noli, do të kishte protestuar me tërë afshin e zemrës së tij kundër gjaksirave që ngjanë nën regjimin komunist gjer në ditët e sotme. Tani kërkojnë të na e grabisin për së vdekuri, e të lavdërohen me emrin e tij.
Dielli replikon gjatë me telegramin propagandistik të kryediploamtit komunist në New York, që përpiqej t’i hidhe benzinë zjarrit të përçarjes, duke i ndarë shqiptarët e Amerikës në armiq dhe vëllezër patriotë.
Sigurisht qëllimi i Qeverisë komuniste nuk u relaizua, Kryetari i Vatrës mbeti përjetë me Vatrën.(Dieli-Arkiv)

Përfaqësuesit tanë..!

March 13, 2021 by dgreca

Nga Nebil Çika * /

Dua të bëj një sqarim për të gjithë: Qëndrimi im kritik ndaj perfaqesimim te pa mjaftueshëm tonin nga PD, është në përmbushje të detyrës si përfaqësues i zgjedhur nga të perndjekurit politikë antikomunistë të Shqipërisë Midis nesh ka pasur gjithnjë disa të kënaqur nga ajo që na ka dhënë PD ,pjesa më e madhe e të cilëve kanë përfituar personalisht prej sajë. Me bëhet shumë qejfi që midis nesh ka të kënaqur edhe tani ,pasi qëllimi im është që të perndjekurit politikë të jenë të gjithë të kënaqur e të mos ankohen për mungesën e përfaqësimit, pranisë me votat tona në PD8,grupin parlamentar dhe qeverinë e sajë persekutorë komunistë e pinjollë të tyre . Kam kërkuar dhe kërkoj që që PD ti japin të përndjekurve politikë antikomuniste aq sa i japim ne e asajë. Kur flas për të perndjekur nuk kam para sysh ata qe kane pasur apo kanë një shans karriere e punësimi apo interesa të tjerë në PD por për qindra mijë nga ne që nuk i kanë apo nuk duan këto mundësi por që kërkojnë,liri demokraci dhe veçanërisht drejtësi, për krimet komuniste mbi shtresën tonë dhe shumicën e shqiptarëve. Që duan të zbardhen ,hetohen e dënohen krimet komuniste . Që duan të gjejnë eshtrat e të afërmve të tyre të zhdukur nga komunistët. 8Që duan tu kthehen pronat e grabitur . Që duan të dekomunistizohet vendi e të rishikohet e të shkruhet drejtë historia etj. Kur flas përpërfaqësim politik ,nuk kam parasysh përfaqësues tanë gjenetike që nuk guxojnë të thonë qoftë edhe një fjalë për të përndjekurit dhe kauzen e hallet tona në se nuk marrin urdhër apo leje nga partia dhe shefi i sajë. Dua përfaqsues politikë ,që midis partisë dhe familjeve të tyre pjesë e shtresës sonë të zgjedhin ne . Prandaj jam i pa kënaqur nga ajo që PD na dha si përfaqësim politik. Nga përvoja 30 vjeçare e dimë mirë që po nuk i vendosën vete nuk janë tanët politikisht. Se midis neshdhe partisë shumica e tyre do të zgjedhin partinë. Ka pasur raste kur ata kanë votuar për xhelatët e sigurimit të shtetit,madje hetuese që u kishim torturuar e dënuar baballarët e tyre, për interesa të PD dhe qeverisë së sajë. Ka pasur përfaqsues tanë gjenetike në poste drejtues në nivel të lartë të shtetit që kanë ermtuar drejtorë në institucionet e tyre ish shefa të sigurimit të shtetit e kanë votuar si antarë të gjykatës kushtetuese atje persekutimet tanë. Më shumë se me masën ,numrin e tyre, jam i pakënaqur nga mënyra e përzgjedhjes së njëanshëme të tyre . Personalisht kam pasë mundësi pafund të përfitoj nga PD shumë .Me shume se shumë të perndjekur në se nuk do të isha identifikuar publikisht si pjesë e kësaj shtrese. Por nuk e kam dashur kurrë këtë !!! I jam përkushtuar kauzës sonë antikomuniste se nuk mund të shkel mbi gjakun e njerzve të mi. Nuk më eshte dashur kurre pushteti politik per te plotesuar veten . Me ka mjaftuar pushteti moral dhe fati i madh e përgjegjësia e rëndë të jem përfaqsues i zgjedhur i shtresës, familjeve e qytetarëve me fisnike të Shqipërisë: të perndjekurve politikë antikomunistë ! Kam besuar e besoj se ne të perndjekurit antikomunistë kemi në dispozicion vetëm një alternativë e mundësi:Të fitojmë të gjithë bashkë, atë që na takon ,veç e veç jemi të humbur të gjithë. Prandaj do t’iu lutesha shumë atyre nga ne,që kanë zgjedhur të jenë “derra të kënaqur “e që kanë vendosur në mos të jenë me ne ,në luftën tonë për të drejta themelore dhe dinjitin njerëzor, të na lënë të qetë në hallin tonë ,neve që kemi zgjedhur te jemi “sokratë të përvuajtur “që ,të fiksuar tek drejtësia njerzore e të frymzuar nga ajo hyjnore ,nuk kënaqemi dot më kockat lëmoshë te politikes, përfshi edhe ato të PD -së * Kryetar i Shoqatës Antikomunistë e të Përndjekurve Politikë të Shqipërisë.

Shkëlqimi dhe mjerimi i Çështjes çame

March 11, 2021 by dgreca

– Atyre që ëndërrojnë e shpresojnë ende te kapedanët kandidatë, do u rekomandoja të kujtonin vargjet e këngës së vjetër të Minushes, por në variantin çam: Ne PDIU-ja, ma keshe shtëpinë/ Qaje moj Minushe, qaje Çamërinë! …/

SHKRUAN: GEZIM ZILJA/DIELLI

Duke parë skenën politike shqiptare, ku menjëherë mendja të shkon te dokumentarët me hienat dhe tufat e qenve të egër, nuk mund të rri pa thënë, atë që mendoj për këtë çështje, që e kam patur dhe e kam shumë për zemër. Duket sheshit se përfaqësuesit e çamëve e tradhtuan çështjen e shenjtë, që djeg e drithëron me historinë e masakrave, varret e prishura, e shpirtrat e të parëve, që enden, e enden në ato toka të bekuara, pa gjetur prehje.

Themelimi i “Shoqatës Çamëria” ishte nismë e një grupi të madh çamësh, kryesisht nga qyteti i Vlorës dhe i Fierit, intelektualë dhe punëtorë. Shoqata në themelimin e saj shprehu si qëllim, të vetin, kthimin e trojeve të Çamërisë, zotërve të tyre, larguar më dhunë nga ushtria dhe policia greke. Në krye të “Shoqatës” u zgjodh burri i shquar i Çamërisë, intelektuali dhe patrioti i paharruar, Abaz Dojaka. “Shoqata” nën drejtimin e këtij njeriu idealist e plot virtute, bëri shumë herë më tepër se është bërë këto tridhjetë vite nga PDI-ja, PDU-ja dhe së fundmi PDIU-ja. Në kohën e zotit Dojaka, kishte entuziazëm dhe besim se çamët do të arrinin qëllimin, që i kishin vënë vetes. Atëherë kishte vetëm një yll polar, vetëm një qëllim, atë të njohjes dhe kthimit të pronave zotërve të tyre. Në shumë pak kohë ajo arriti të ndërkombëtarizojë çështjen çame dhe të hartojë një program të thjeshtë e të zbatueshëm për arritjen e qëllimit bazë. Ndoshta është vendi të përmendim edhe një kryetar tjetër, shumë të çmuar të “Shoqatës,” Arshi Rexho. Nuk mund të harrohen sakrificat e tij për njohjen e çështjes çame sidomos jashtë vendit. Tridhjetë vjet më vonë problemi çam është kthyer në një tragjikomedi me regjisor, skenarist e aktorë vetë çamët dhe përfaqësuesit e tyre në parlamentin shqiptar. Tashmë jemi shumë larg idealit dhe kohës kur në krye ishin Abaz Dojaka, Arshi Rexhua dhe të tjerë. Më vonë “Shoqata” e pa të arsyeshme të kthehej në parti me kryetar çamin, Tahir Muhedini. Partia mori emrin PDI, Partia për Drejtësi dhe Integrim. Programi saj ishte po ai i Shoqatës “Çamëria” me ndonjë ndryshim të vogël. Çamët menduan se krijimi i PDI-së do të rriste shanset e zgjidhjes së problemit të tyre, duke pasur përfaqësuesit e vet në parlamentin shqiptar. Në zgjedhjet e vitit 2009 me një fushatë spektakolare nën sloganin e spikatur patriotik “E duam Çamërinë” arritën të fitonin një deputet, Dashamir Tahirin, në rrethin e Vlorës, atje ku çamët janë ngulur me shumicë. Ky ishte deputeti i vetëm i fituar nga partia çame. Në krahun e të majtëve nga lista emërore fitoi deputeti socialist Shpëtim Idrizi, çam, me kombësi shqiptare. Për arsye të ndryshme të dy deputetët krijuan partinë e re PDU-në, Partia për Drejtësi dhe Unitet, që edhe kjo do të merrej me problemin çam. Përfundimisht të dy partitë u shkrinë në një të vetme, PDIU, me kryetar Shpëtim Idrizin, nënkryetar Dashamir Tahirin dhe president Tahir Muhedinin. U gjetën tre karrike që krerët mund të rrinin rehat. Por ç’ndodhi në të vërtetë me partinë e re? PDIU-ja hyn në aleancë me qeverinë Berisha. Këtu fillojnë dhe pazarllëqet e para të PDIU-së. Ata ia “nxinë” jetën qeverisë demokratike me ato dy vota (vezë të arta) që sa herë i nevoiteshin, PDIU-ja e detyronte të kërcente vallen e famshme të Osman Takës, herë me muzikë e herë pa muzike. Në shkurt të vitit 2012 partia came arriti të merrte Zëvendësminstrin e Kulturës, Rinisë dhe Sporteve, Zëvëndësministrin e Arsimit dhe të Shkencës, Zëvendësministrin e Drejtësisë, Kreun e Sigurimeve Shoqërore, Kreun e Shërbimit Kombëtar të Punës, Nëndrejtorin e Arkivës së Shtetit, Kreun e Drejtorisë së Patentave, Kreun e Inspektoriatit Qendror të Ndërtimit dhe të Karburanteve dhe ca sardele e cironka shtesë hera-herës.

Në 23 qershor 2013 PDIU “a gonfie velle” arriti apogjeun e vet me pesë deputetë. Dashamir Tahiri, Omer Mamo, Shpëtim Idrizi, Tahir Muhedini, Aqif Rakipi me përjashtim të Dashamir Tahirit anuan nga qeveria e majtë. Ata u muarën me gjithçka përveçse me çështjen çame. Përçarjet midis tyre erdhën jo për çështje parimore por thjesht për çështje interesash. Në vitin 2017 përdredhjet e Idrizit ia kaluan kërcimtarëve dhe pelivanëve të cirqeve më të njohura mjafton të shohim tabelat me votat e PDIU-së në vitet 2013 dhe 2017.

Viti 2013 Tirana Vlora Fieri Durrësi Elbasani Dibra

Vota 9.173 6.782 9.058 3.785 12.110 248

Viti 2017 Tirana Vlora Fieri Durrësi Elbasani Dibra

Vota 12.434 3608 6347 4519 29.431 12.605

Kokoshi që polli tre vezë të arta çeli zogj në furrikun. që u fabrikua, nga Partia Socialiste, në Elbasan dhe në Dibër. Shpëtim Idrizi dhe Mesila Doda nuk ia dolën të fitojnë në Tiranë dhe tre deputetët, që fitoi PDIU-ja kaluan me PS-në. Sot krerët e PDIU-së të djeshmit e të sotmit janë më të përçarë se kurrë. Idrizi dhe Doda kandidojnë nën siglën e PD-së, duke pasur në mes “armikun” Dule të PBDNJ-së, Dashamir Tahiri nën siglën e partisë së Jozefina Topallit dhe Tahir Muhedini me Partinë Socialiste?! Çamët e mirë dhe të mençur mund të votojnë nga dhe si të duan. Por kapedanët çamë që morën përsipër “Çështjen çame” të ndarë në tre parti e kanë tradhëtuar atë në mënyrë të pariparueshme. Atyre që ëndërrojnë e shpresojnë ende te kapedanët kandidatë, do u rekomandoja të kujtonin vargjet e këngës së vjetër të Minushes, por në variantin çam: Ne PDIU-ja, ma keshe shtëpinë/ Qaje moj Minushe, qaje Çamërinë!

LETER PRESIDENTIT BIDEN

March 11, 2021 by dgreca

LETËR E HAPUR PRESIDENTIT TË SHTETEVE TË BASHKUARA TË AMERIKËS JOSEPH BIDEN /

–Marrëveshja e normalizimit midis Kosovës dhe Serbisë e përqendruar në njohjen reciproke mund të arrihet vetëm me angazhimin e plotë të SHBA-ve

Nga MA. AGIM ALIÇKAJ *

I nderuari Zoti President Biden,

Unë do të doja të adresoja një çështje të rëndësishme të politikës së jashtme me të cilën jeni marrë gjatë pjesës më të madhe të jetës suaj politike shumë të suksesshme në Amerikë – ngjarjet tragjike pas shpërbërjes së ish-Jugosllavisë.

Angazhimi dhe udhëheqja e juaj personale në ndalimin e katër luftërave të tmerrshme të shkaktuara nga shteti kriminal i Serbisë, i udhëhequr nga krimineli i luftës Slobodan Milosevic, ka ndihmuar në shpëtimin e jetës së miliona civilëve të pafajshëm, përfshirë gra dhe fëmijë në Kosovë, Bosnje dhe Kroaci. Përkushtimi juaj për mbrojtjen dhe ruajtjen e të drejtave të njeriut, paqes dhe stabilitetit në Evropën Juglindore është i admirueshëm. Kjo çështje është shumë e ndjeshme për zemrat e qindra mijëra shqiptaro-amerikanëve si unë, të cilët i kanë shpëtuar shtypjes serbe dhe asaj komuniste dhe po përjetojnë ëndrrën amerikane në vendin më të mirë të botës.

Unë kurrë nuk do ta harroj fjalimin tuaj frymëzues të mbrëmjes në New York, organizuar nga aktivistët e të drejtave të njeriut dhe udhëheqësit e Lidhjes Qytetare Shqiptaro Amerikane, Joe DioGuardi dhe Shirley Cloyes DioGuardi më 28 Prill 2002.

Ju thatë : “ Derisa populli serb të shikojë veten në fytyrë, të kuptojë se çfarë kanë bërë udhëheqësit e tyre, ata nuk do të jenë në gjendje të heqin këtë nocion të viktimizimit, ata kurrë nuk mund të shërohen nga sëmundja se ata janë të shtypurit dhe ky cikël do të vazhdojë dhe do të vazhdojë…”

Fatëkeqësisht, ata nuk i dëgjuan këshillat tuaja miqësore. Më shumë se dy dekada më vonë, Serbia nuk ka ndryshuar shumë, kështu që cikli po vazhdon. Qeveria shoviniste serbe e udhëhequr nga Aleksandar Vuçiq, media e kontrolluar dhe kisha ortodokse serbe, po manipulojnë ende me popullin serb duke promovuar urrejtje për kombet fqinje, veçanërisht për popullin shqiptar, bazuar në gënjeshtra dhe në “të drejtat historike” të tyre të rreme. Nacionalisti, shkrimtari dhe politikani i njohur serb Dobrica Çosiq ka deklaruar “Gënjeshtra është virtyti më i lartë i popullit serb… Serbët janë shpëtuar kaq shumë herë në histori me gënjeshtra”.

Serbët kurrë nuk kërkuan falje për genocidin ndaj popullit shqiptar, ata e konsiderojnë veten si viktima dhe ende po e luajnë rolin e viktimës. Populli i Kosovës është në zi edhe sot, më shumë se 1500 njerëz janë ende të zhdukur. Shumë kriminel lufte ende ecin të lirë në Serbi dhe territore tjera të kontrolluara prej tyre. Vrasësit e tre shtetasve amerikanë vëllezërve Bytyqi ende nuk janë dënuar. Serbia nuk është ndëshkuar për krimet kundër njerëzimit. Drejtësia ende nuk është vendosur.

Sjelljet destruktive armiqësore serbe kundër Kosovës, janë bërë më agresive pas fitores suaj të Presidencës në Amerikë dhe akoma më shumë pas zgjedhjes së Albin Kurtit dhe Vjosa Osmanit në Kosovë. Ata kanë frikë nga ju sepse e dinë që ju e kuptoni situatën në Ballkan më mirë se kushdo tjetër, se ju qëndroni për një zgjidhje paqësore, të paanshme, të vërtetë dhe të qëndrueshme të konfliktit shqiptaro-serb, bazuar në drejtësi për të gjithë. Ata kanë frikë nga Z.Kurti dhe Znj. Osmani, sepse e dinë se ata janë udhëheqës pro-perëndimorë, të pakorruptuar, të shkolluar, të aftë, të patrembur dhe shumë të popullarizuar.

Kohët e fundit, nacionalistët serbë u janë drejtuar për ndihmë aleatëve të tyre në Evropë, të cilët kanë mirëkuptim ndaj qëllimeve të tyre shkatërruese, përfshirë parlamentarë racistë francezë dhe politikanë të tjerë që vijnë nga vendet e Bashkimit Evropian të cilët nuk e kanë njohur Republikën e Kosovës. Njëri prej tyre është emisari i BE-së në dialogun midis Kosovës dhe Serbisë, Z. Miroslav Lajcak. Ai i ngjan më shumë një misionari serb se sa një ndërmjetësuesi të paanshëm. Ai tashmë ka treguar paragjykimin e tij kundër Kosovës, duke kërkuar ndryshimin e kushtetutës së Kosovës me qëllim të krijimit të asociacionit të komunave të pastra etnike serbe dhe duke dhënë një intervistë me hartë në prapavijë e cila e tregon Kosovën si pjesë të Serbisë. Kjo plotësisht në kundërshtim me vlerat e proklamuara perëndimore të multietnicitetit dhe bashkëjetesës paqësore të nacionaliteteve të ndryshme.

Ajo që është edhe më shqetësuese, Serbia po vazhdon me spastrimin etnik të popullit shqiptar në pjesën veriore të Kosovës dhe atë jugore të Serbisë. Kohët e fundit, presidenti serb Vuçiq ka takuar nacionalistë serbë, shovinistë dhe huliganë të udhëhequr nga Lista Srpska, duke u dhënë atyre udhëzime se si të pengojnë në një situate të re të krijuar pas zgjedhjeve të fundit në Kosovë. Ata po përdorin dhunë edhe ndaj serbëve që nuk pajtohen me politikat e tyre si Z. Nenad Rasiq, djali i të cilit u rrah keq në mes të ditës nga mbështetësit e Vuçiq. Znj. Rada Trajkoviq, një aktiviste serbe për të drejtat e njeriut ka deklaruar se ndihet e kërcënuar nga Vuçiq. Ekziston mundësia për më shumë dhunë të organizuar nga serbët me qëllim të destabilizimit të mëtutjeshëm të Kosovës.

Politika e Bashkimit Evropian e përkëdheljes së agresorit (Serbisë) dhe e presionit mbi viktimën (Kosovën) për 22 vjet , thjesht dhe logjikisht ka dështuar. Diplomatët perëndimorë janë përpjekur më kot për ta larguar Serbinë nga aleanca me Rusinë dhe Kinën në kurriz të popullit shqiptar. Ky lloj akomodimi i oreksit serb për grabitjen e tokave shqiptare është kaq i gabuar. Serbët janë rrëmbyes famëkeq të tokave të huaja që kurrë nuk ndalen, derisa të binden se nuk ka mundësi për të grabitur më.

Qeveria despotike e Putinit po i mbështetë kërkesat e tyre për një “Serbi të Madhe” e cila u shërben aspiratave hegjemoniste ruse në Evropën Jugperëndimore. Ky projekt i planifikuar mirë është zbatuar nga serbët për më shumë se një shekull. Është i paraparë në detaje nga politikani serb Vaso Çubriloviq në librin e tij të quajtuar “Zhdukja e shqiptarëve”. Qindra mijëra civilë shqiptarë janë vrarë ose detyruar të emigrojnë në Turqi dhe vende të tjera. Misionarët e ndryshëm antishqiptarë po përpiqen ta ngatërrojnë atë duke e krahasuar me një projekt për të ashtuquajturen “Shqipëri e Madhe” i cili nuk ekziston. Nëse kjo do të ishte e vërtetë, do të kishte një plan konkret dhe përpjekje të organizuar për bashkimin e të gjitha tokave shqiptare të Serbisë Jugore ( Preshevë, Bujanoc, Medvegjë, Nish, Toplicë, Kurshumli dhe Sanxhak), Maqedonisë Perëndimore, Malit të Zi Jugor dhe Greqisë Veriore me Kosovën dhe Shqipërinë.

Plani i ish-presidentit Martti Ahtisaari paraqet kompromisin më të madh dhe më të dhimbshëm që Kosova duhej ta bënte për të marrë një pavarësi të kufizuar dhe të mbikqyrur – shtet multietnik edhe pse më shumë se 90% është shqiptar, flamur pa simbole kombëtare, hymn kombëtar të pakuptimtë dhe të drejta të jashtëzakonshme për pakicën serbe si askund tjetër në botë. Prapëseprap, Kosovës vazhdohet ti bëhet presion nga disa diplomatë perëndimorë për të bërë më shumë kompromise, tashti në bisedime me agresorin, Serbinë shoviniste, e cila kurrë nuk i ndali përpjekjet për shkatërrimin e Kosovës. Do të dëshiroja që këta ndërmjetësues ta kuptojnë njëherë e përgjithëmonë. Mjaft është mjaft. Nuk mund të bëhen negociata dhe as kompromise me lirinë e një populli, kurrë. Edhe vetë zoti Ahtisaari në një intervistë për gazetën Kroate “Vecernji list” me 22 Korrik 2012 tha: “Nëse Serbia ka dëshirë le të shkojë te Rusia, nuk mund të pranohen koncesione tjera”

Kurrë nuk do të ketë zgjidhje pa përfshirjen e plotë, të përhershme dhe serioze të Shteteve të Bashkuara të Amerikës. Marrëveshja për Normalizim Ekonomik nën kujdesin e Adiministratës Trump, e nënshkruar në Uashington më 4 Shtator, 2020, ishte një fushatë publiciteti e organizuar nga një diplomat shumë jokonvencional, jodiplomatik, Z. Richard Grenell. Ai ndihmoi në shkarkimin e qeverisë demokratike të Albin Kurtit për të krijuar një qeveri kukull të Avdullah Hotit, e cila rezultoi në nënshkrimin e marrëveshjes e cila shërbente ekskluzivisht për interesat serbe. Kjo gjë u bë me shpresë që paratë dhe votat serbo-amerikane në shtetet konkurente si Michigan, Illinois, Wisconsin dhe Pennsylvania do të ndihmonin në zgjedhjen e Presidentit Trump. Edhe pse humbën, Z. Grenell vazhdon të sulmojë qeverinë në ardhje të Kurtit, të dalur nga zgjedhjet e lira demokratike, madhështore dhe historike. Shpresoj se Administrata e juaj do ta shpërfillë marrëveshjen e tij të parealizueshme pro-serbe si dhe pikëpamjet e tij jokonstruktive.

E vetmja gjë e mirë që doli nga kjo marrëveshje ishte njohja e pavarësisë së Kosovës nga Izraeli, një akt i vonuar që pritej nga një vend demokratik proamerikan i bazuar në marrëdhënjet e shkëlqyera historike midis popullit hebre dhe shqiptar. Edhe kjo njohje e drejtë erdhi me polemika rreth vendosjes së Ambasadës në Jeruzalem, për shkak të kundërshtimit të fortë nga Evropa. Kjo situatë mundë të zgjidhet vetëm me angazhimin dhe udhëheqjen e Amerikës. Nga ana tjetër, qeveria serbe nuk ka bërë asgjë në realizimin e premtimit të tyre për të zhvendosur Ambasadën nga Tel Aviv në Jeruzalem. Si zakonisht, ata po vazhdojnë të luajnë rol të dyfishtë: mirëkuptim për palestinezët dhe miqësi me shtetet si Irani, ndërsa gënjejnë dhe përpiqen t’a bindin Izraelin se problemi i serbëve me shqiptarët është i njëjtë me konfliktin izraelito-palestinez.

Realiteti është se konflikti midis Kosovës dhe Serbisë është politik dhe mund të zgjidhet vetëm në mënyrë politike. Një zgjidhje gjithëpërfshirëse dhe e përhershme nuk është e lehtë, por është shumë e qartë dhe e thjeshtë. Duhet të fillojë me kuptimin dhe pranimin nga populli serb se serbët nuk janë viktimë, gjë e cila e krijon mundësinë për kërkim falje dhe përpjekje serioze për kapjen dhe ndëshkimin e kriminelëve të luftës. Kjo do të bëjë të mundur një dialog konstruktiv midis dy palëve të barabarta, i cili duhet të ndërmjetësohet nga diplomat të paanshëm amerikanë dhe evropian në arritjen e një marrëveshjeje për mbrojtjen dhe sigurimin e të drejtave të njejta njerëzore dhe nacionale për pakicat serbe që jetojnë në Kosovë dhe popullin shqiptar në Serbi. Rezultati përfundimtar duhet të jetë njohja e ndërsjellë në mes të dy shteteve në kufijt aktual, pa komuna të pastra etnike dhe pa status ekstraterritorial për institucione dhe monumente fetare kudo qofshin ato. Kjo mund të arrihet vetëm me presion të vërtetë diplomatik, ekonomik dhe politik mbi Serbinë nga Amerika dhe Evropa.

Z. President, në fjalën tuaj theksuat që Amerika duhet të qëndrojë e angazhuar deri sa të kryhet puna. Unë jam i sigurt se keni njohuri, përvojë, mençuri dhe fuqi të mjaftueshme për ta përfunduar këtë punë. Ju tashmë e keni siguruar vendin tuaj në historinë amerikane duke u bërë Presidenti i 46-të i Shteteve të Bashkuara të Amerikës. Suksesi i arritjes së një zgjidhjeje përfundimtare dhe të drejtë midis Kosovës dhe Serbisë do të jetë trashëgimia e juaj e përhershme në historinë e kombit shqiptar, bashkë me Presidentin Wilson, Presidentin Clinton dhe Presidentin Bush. Për më tepër ju gjithashtu do të hyni në historinë serbe si lideri amerikan, i cili e ndihmoi kombin serb të lirohet dhe çlirohet nga djalli përmbrenda.

Gjatë gjithë historisë, populli shqiptar ka treguar respekt dhe tolerance të pakrahasueshme për besimet e ndryshme fetare, racat dhe grupet etnike. Asgjë nuk e ilustron këtë më mirë sesa shpëtimi i të gjithë hebrenjve që jetuan ose arritën në tokat shqiptare duke ikur nga persekutimi nazist gjatë Holokaustit. Jam shumë krenar që babai im Arif Aliçkaj ishte pjesë e kësaj përpjekjeje fisnike mbarëshqiptare, e njohur me rezoluten amerikane H.Res. 812 në nëntor të vitit 2012. Si njëri prej kombeve më të vjetra të civilizuara të Evropës Jugperëndimore, populli shqiptar i ka dhënë botës shumë personalitete të mëdha si Skënderbeu, i cili për 25 vjet me radhë e mbrojti Evropën nga pushtimi i Perandorisë Osmane dhe Shënjtores Nënë Tereza, simbolit të humanizmit dhe kujdesit për njerëzit e vuajtur dhe me nevoja në të gjithë botën.

Populli shqiptar kurrë nuk e ka sulmuar ndonjë komb tjetër, ai gjithmonë i ka luftuar pushtuesit e huaj për të mbrojtur shtëpitë e veta dhe fëmijët e vet. Krejt çka don ky popull në këtë moment, është e drejta për të jetuar i lirë në tokat e veta stërgjyshore. Kosova e ka zgjedhur rrugën e saj evropiane pro-amerikane. Ka ardhur koha që Serbia të zgjedhë a do të bëhet pjesë e Evropës demokratike apo do të mbetet nën ndikimin e Rusisë dhe Kinës, me të gjitha aspektet negative që sjellin sistemet totalitare.

Është fakt i vërtetë që populli shqiptar e do Amerikën më shumë se çdo komb tjetër në botë, ndërsa populli shumicë serb anon gjithnjë kah Rusia para Amerikës. Kjo gjë nuk do të ndryshojë kurrë.

Zoti ju bekoftë juve, familjen tuaj dhe kombin amerikan !

Zoti e bekoftë kombin shqiptar!

*Anëtarë i Kryesisë së Ligës Shqiptaro-Amerikane dhe i Këshillit të Vatrës