Featured – Page 409 – Dielli

ADEM DEMAÇI NË KËRKIM TË LIRISË

July 27, 2018 by dgreca

-Adem Demaçi, simbol i rezistencës shqiptare në Kosovë, edhe me grevë urie në kërkim të lirisë dhe në mbrojtje të fjalës shqipe/

1 Adem Greca '93 1 Ali Pdrimja 6 Greva 1 Rilindja Greva.JPG 2 Grand Prishtine 2002 5 Demaci saharov 1 Perf greva 93

-Demaçi në festimin e 57-vjetorit të gazetës tradicionale të Kosovës: Rilindja arriti ta luajë një rol që ta mbante të gjallë frymën kombëtare/

-Rilindja në numrin festiv të 12 shkurtit 2002 në faqen e parë botonte editorialin e shkruar enkas nga Ambasadori Xhon Menzis, Shef i Misionit, Zyra e SHBA-ve në Prishtinë/

-Me rastin e ndarjes së Çmimit Sakharov, në 4 dhjetor 1991, Adem Demaçi tha: Në Kosovë pushtuesit serbomëdhenj, hegjemonistë e militaristë, përmes dhunës më të egër, po i presin një nga një arteriet jetëdhënëse të popullit shqiptar…/

SPECIALE-Gazeta DIELLI nga korrespondenti në Kosovë Behlul JASHARI- PRISHTINË, 27 Korrik 2018/ Në Kosovë para çerek shekulli, nga 24 maji deri në 3 qershor të vitit 1993, u zhvillua një grevë e madhe e urisë e gazetarëve dhe shkrimtarëve shqiptarë, e nisur nga simboli i rezistencës shqiptare në Kosovë, Adem Demaçi, në kërkim të lirisë dhe në mbrojtje të fjalës shqipe, Ndërmarrjes Rilindja, në kohë të stuhishme, të rënda të pushtimit e të dhunës së egër nga regjimi serb, i cili pasi ndaloi gazetën tradicionale Rilindja, të vetmen të përditshme shqipe në Kosovë, po ia merrte për ta tjetërsuar e shndëruar në ndërmarrjen fantome “Panorama” të instaluar nga Beogradi edhe gjithë pronën, përfshirë pallatin 18 katësh në qendër të Prishtinës.

Trokëllima e telexit të raportimeve që bëja për Agjencinë shtetërore-zyrtare të lajmeve të Shqipërisë – ATSH, duke nisur nga 24 maji 1992 i zgjedhjeve të para pluraliste në Kosovë, hapë filmin dokumentar të xhiruar gjatë grevës njëmbëdhjetëditëshe. Derisa zhvillohet greva e urisë e gazetarëve e shkrimtarëve shqiptarë në Pallatin e Shtypit Rilindja në Prishtinë, flas në dokumentar: “Këtu është zyra e telexit të Rilindjes. Nga ky telex për çdo ditë dërgojmë raporte, informata për Agjencinë Telegrafike Shqiptare, në Tiranë. Ja, në këto momente jemi duke u përpjekur ta marrim lidhjen…Presim… Lidhjet janë tepër të dobëta…”

Lexoj nga lajmi që sapo kisha dërguar nga Prishtina në Tiranë në Agjencinë shtetërore-zyrtare të lajmeve të Shqipërisë: “Para mbrëmjes, përfaqësuesi i Misionit të KSBE-së në Kosovë erdhi në Rilindje dhe po bisedon me Këshillin Grevist. Deri tash nuk ka ende asgjë nga ajo që pritej për sot, arritja e marrëveshjes konkrete. Bisedat vazhdojnë, ndërsa vazhdon edhe dita e tetë e grevës së urisë e Adem Demaçit dhe grevistëve të tjerë për mbrojtje të lirisë dhe fjalës shqipe. Qëndrimet serbe që na i prezantoi misionari i KSBE-së janë të papranueshme për Këshillin Grevist dhe për kolektivin e Rilindjes…Tashmë janë vendosur edhe rojet e armatosura civile serbe në portën e Rilindjes…”

KSBE ishte mision evropian, që tash është OSBE. Emri zyrtar i OSBE-së para vitit 1995 ka qenë Konferenca për Siguri dhe Bashkëpunim në Evropë (KSBE).

Në atë mbrëmje të 31 majit 1993, të ditës së tetë të grevës së urisë, dr. Gani Demolli, themelues i shërbimit mjekësor “Nëna” në kohën e dëbimit të dhunshëm të shqiptarëve edhe nga spitalet, derisa po kujdesej për shëndetin e grevistëve duke qëndruar ditë e natë pranë tyre po vijonte të bënte me kamerën e tij edhe një film dokumentar dëshmi kohe për rezistencën deri në flijim, për lëvizjen gjithëkombëtare për liri e pavarësi…

Në dokumentarin e kohëve të kërkimit të lirisë, “Greva e urisë 1993” në Pallatin e Shtypit Rilindja në kryeqytetin e Kosovës, në ekran, shfaqen emrat e disa prej shumë grevistëve: Ali Podrimja, Zenun Çelaj, Bardh Hamzaj, Nehat Islami, Shaip Beqiri, Idriz Ulaj, Milazim Krasniqi, Abdullah Konushevci, Bajram Kosumi, Vezir Uka, Shkëlzen Stublla, Halil Matoshi, Blerim Shala, Besim Rexhaj, Gani Gashi, Shpend Vinca, Haqif Mulliqi, Agim Zogaj, Muhamet Ahmeti…Shfaqen pamjet e njerëzve dhe kohëve të rezistencës, të lëvizjes e luftës për Kosovën e lirë e të pavarur.

“Më 20 maj 1993 regjimi serb me dekret të posaçëm ‘Rilindjen’ të vetmen Ndërmarrje Gazetare Botuese në gjuhën shqipe e shendërroi në ‘Panorama’”, shkruhet në fillim të filmit dokumentar.

Në dokumentar për kërkesat e Këshillit Grevist gjatë një konference për shtyp flet kryeredaktori i atëhershëm i revistës letrare “Fjala”, që e botonte Ndërmarrja Rilindja, Milazim Krasniqi. “Ato kërkesa janë në funksion të mbrojtjes së Institucionit të Rilindjes dhe të shtypit të lirë…”, thekson ai.

Ishte kohë okupimi, shqiptarët ishin dëbuar kolektivisht nga puna e nga institucionet, nga universiteti, edhe fëmijtë shqiptarë ishin dëbuar nga shkollat e çerdhet, foshnjoret…

“Kjo është dëshmia: Pushteti serb pengoi fillimin e mësimit në shkollat shqipe në Kosovë… Serbia mbyll shkollat e shqiptarëve”, flas në dokumentarin e grevës së urisë në Pallatin Rilindja – lexoj titujt e mëdhenj në ballinën e gazetës së rezistencës “Bujku”.

Në atë kohë, në dokumentar flas, lexoj edhe titujt e numrit vijues të gazetës që nuk u ndal edhe kur u ndalua: “U ndalua gazeta ‘Bujku’ e 3 shtatorit (viti 1991). U ndalua sepse shkroi se policia serbe nuk lejoi nxënësit shqiptarë të hyjnë në shkolla”.

Edhe në atë kohë, poeti Ali Podrimja në grevën e urisë në mbrojtje të fjalës shqipe, kishte një përjetim lirie si ëndërr në barrikadimin në Pallatin e Rilindjes. Në dokumentar shihet e degjohet tek këndon-reciton me buzët shkrumb etje e urie vargjet që sapo i krijonte:

“SHIKIMI NGA DRITARJA

Nëse shkojmë mos na vajtoni

Vetëm na këndoni

Se lirinë e përjtuam nga brenda”.

Në dokumentarin për grevën, në rrëfimin e nisur pranë telexit të raportimeve për ATSH, në ambientet e grevës së urisë, them edhe këtë: “Grevistët e urisë në Pallatin e Shtypit, të vetmin kontakt me jashtë Pallatin e kanë shikimin në botë nga këto dritare. Ata janë ngujuar qe tetë ditë këtu, janë barrikaduar këtu, për fjalën e lirë shqipe…”

Në dokumentar shihet: data 31 maj 1993, ora e mbrëmjes vonë, rraplloj dyerte mbyllura për shqiptarët nga serbët e armatosur, në shtëpinë tonë, të Rilindjes… Dua t’i hap…

E rezistenca, greva e urisë vazhdonte në Pallatin e Shtypit Rilindja…

Dita e fillimit të grevës ishte pikërisht një vit pas zgjedhjeve të para pluraliste presidenciale e parlamentare të 24 Majit 1992 në kërkim të vendosjes së pushtetit të Kosovës në Kosovë, në zhvillime historike, që pasonin Deklaratën e Pavarësisë të 2 Korrikut e Kushtetutën e 7 Shtatorit 1990, si dhe Referendumin e 26 deri 30 shtator 1991, në të cilin për shtet sovran dhe të pavarur u deklaruan 99,87 për qind e qytetarëve pjesëmarrës masivisht në votim…

Para 16 viteve, në 12 shkurt 2002, Adem Demaçi merrte pjesë në festën e 57-vjetorit të gazetës tradicionale të Kosovës Rilindja, kryeredaktor i së cilës isha në atë kohë dhe i kisha bërë ftesë të veçantë.

“Festimi i 57-vjetorit të ‘Rilindjes’” ishte mbititulli e “Gazetë që mbajti gjallë fryemën kombetare dhe besimin e popullit të Kosovës” ishte kryetitulli në ballinë, i nxjerrë nga fjala përshendetëse e Adem Demaçit dhe e pjesëmarrësve të tjerë, përfshirë diplomatët e përfaqësive në Prishtinë të Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Gjermanisë e Shqipërisë. Rilindja në numrin festiv të 12 shkurtit 2002 në faqen e parë botonte editorialin me titull “‘Sundimi i Ligjit’ apo ‘Sundimi i Bandave’? Kosova Duhet të Vendosë”, të shkruar enkas nga Ambasadori Xhon Menzis, Shef i Misionit, Zyra e SHBA-ve në Prishtinë.

Adem Demaçi në manifestimin e gazetës Rilindja, mes tjarash, tha:

“Kam nderin dhe fatin që të marrë pjesë në festimin e 57-vjetorit. E di se si ka filluar nxjerrja e gazetës, ka filluar duke sjellë rrotën me dorë. Mustafa Hoxha, Haki Hoxha, Esad Mekuli kanë radhitur me dorë, i kanë nxjerrë gazetat…Falë atyre burrave që punuan në kushte të vështira, Rilindja u shndërrua në tribunë. Përveç materialeve partiake botonte edhe materiale tjera që na shtonin shpresën se një ditë do ta ndjekim sunduesin serb…Rilindja arriti ta luajë një rol që ta mbante të gjallë frymën kombëtare me kuadrot qe arritën nga Normalja e Elbasanit dhe nga shtetet fqinje, Italia e Austria”.

Në monografi kam shkruar, se para 73 viteve, në 12 Shkurt 1945, në Prizren nisi të dalë gazeta shqiptare, tradicionale e Kosovës, Rilindja me angazhimin e intelektualëve të shquar të asaj kohe, me shkronja plumbi që u sollën me arka nga Tirana, e më pas vazhdoi në dalë në kryeqytetin Prishtinë. Gazeta historike Rilindja arriti të jetë histori e Kosovës që nga koha e Konferencës së Bujanit e Rezolutës për të ardhme të vullnetit kombëtar e demokratik të popullit e deri në Pavarësinë e shpallur në 17 Shkurt 2008 e në njohjet ndërkombëtare.

Adem Demaçi, shkrimtar shqiptar nga Kosova, ishte 55 vjeç kur mori çmimin prestigjioz të Parlamentit Evropian për mendimin e lirë – Çmimin Sakharov. Në atë kohë ishte kryetar i Këshillit për Mbrojtjen e të Drejtave dhe Lirive të Njeriut në Prishtinë.

Me atë rast të dorëzimit të Çmimit Sakharov, në 4 dhjetor 1991, Adem Demaçi, mes tjerash, tha:

“Në Kosovë pushtuesit serbomëdhenj, hegjemonistë e militaristë, përmes dhunës më të egër, po i presin një nga një arteriet jetëdhënëse të popullit shqiptar duke rrënuar pa mëshirë e plotësisht sistemin informativ, arsimor, shëndetësor, kulturor, sistemin bankar-financiar, sistemin ekonomik, juridik dhe përfundimisht u gjet i rrënuar e i shkallmuar i tërë sistemi politik. E tërë Kosova është shndërruar në një megaburg ku shqiptarët nuk gëzojnë as sigurinë më të vogël fizike, as juridike.

Duke çmuar kohën tuaj, nuk mund të ndalem tani në hollësira, por Këshilli për Mbrojtjen e të Drejtave dhe Lirive të Njeriut nga Kosova, përditë dërgon në shumë qendra të botës informata të argumentuara…”.

LIDHJA PËR DOKUMENTARIN E GREVËS SË URISË SË ADEM DEMAÇIT…:

https://www.youtube.com/watch?v=Qn0U61s8GQo

Shuhet simbol i rezistencës, Adem Demaçi-3 tri ditë zie

July 26, 2018 by dgreca

Presidenti Thaci: Ishte gjithmonë i pathyeshëm dhe i papërkulur përballë çdo sfide. Baca Adem tërë jetën ia kushtoi Kosovës !
Presidenti Thaçi shpall tri ditë zie për vdekjen e veprimtarit Adem Demaçi/

-Kryeministri Haradinaj-Familjes Demaçi: Rezistenca dhe kontributi juaj deri në ditët e fundit të jetës ishin dhe do të jenë frymëzim për gjeneratat e reja/

PRISHTINË, 26 Korrik 2018-Gazeta DIELLI/Adem Demaçi, veprimtar e simbol i rezistencës shqiptare në Kosovës ka ndërruar jetë në moshën 82 vjeçare.Lajmi u bë i ditur sot, pak më parë, në seancën e Kuvendit të Kosovës, e cila u ndërpre pasi u mbajt një minutë heshtje.

“Ka ndërruar jetë mësuesi jonë, njeriu që i dha 28 vjet të jetës së tij nëpër kazamatet serbe. Ai ka ndërruar jetë, por vepra e tij do të lartësohet e kujtohet për sa të ketë jetë”, u shpreh nënkryetari i Kuvendit, Xhavit Haliti, që po kryesonte seancën.

Presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi, shkruan:Është shumë e vështirë ta pranojmë që simboli ynë i rezistencës, baca Adem, ka ndërruar jetë. Ishte gjithmonë i pathyeshëm dhe i papërkulur përballë çdo sfide. Baca Adem tërë jetën ia kushtoi Kosovës dhe ne gjithmonë do ta kujtojmë si udhërrëfyes dhe do ta kemi si zë ndërgjegjeje popullore. I lehtë i qoftë dheu i Kosovës!

Kryeministri i Kosovës, Ramush Haradinaj shprehet: Prehu në paqe Baca Adem! Gjithë jetën i shërbeve dhe gjithë jetën e nderove atdheun. Përjetësisht atdheu do ta nderojë e kujtojë veprën dhe emrin tënd.

Lidhja Demokratike e Kosovës i shpreh ngushëllimet më të sinqerta Familjes Demaçi dhe të gjithë qytetarëve të Kosovës për ndarjen nga jeta të veprimtarit të shquar kombëtar, Adem Demaçit.

LDK thekson se, Adem Demaçi ishte simbol i rezistencës kundër regjimit të Serbisë në Kosovë, duke mos u nënshtruar asnjëherë para dënimeve drastike dhe dhunës së regjimit serb.

Qytetarët dhe populli i Kosovës do ta përkujtojnë përherë veprën kombëtare të Adem Demaçit dhe veprimtarinë e tij në shërbim të lirisë dhe pavarësisë së Kosovës

***

Kryeparlamentari Veseli: Adem Demaçi, frymëzimi dhe krenaria jonë

Kryetari i Kuvendit të Kosovës, Kadri Veseli, shkruan:Me 17 shkurt të këtij viti, isha për vizitë të Baca Adem për t’ia uruar përvjetorin e 10-të të pavarësisë. Ndonëse i sëmurë, në asnjë moment nuk tregoi shenja dobësimi. I fortë dhe plot vullnet si gjithmonë. E patëm lënë të takoheshim sërish, por kësaj here në Kuvendin e Kosovës. Fati nuk e deshi që ai të vinte. Por, Adem Demaçi do të rrojë me ne, derisa të ekzistojë edhe ky popull, për lirinë e të cilit ai barti mbi supe vuajtjet dhe përpjekjet më të mëdha.

Jo vetëm Kosova, por mbarë kombi shqiptar është i tronditur sot nga humbja e një ndër bijve më të shquar. Me kurajën, sakrificën dhe atdhedashurinë e tij të jashtëzakonshme, ai u bë simbol i rezistencës dhe përpjekjeve të shqiptarëve për liri e barazi në trojet e veta.Vepra e tij shërbeu si burim frymëzimi jo vetëm për luftën tonë të armatosur, por edhe për ndërtimin e shtetit të ri të Kosovës, në bazë të themeleve të shëndosha, të vlerave të lirisë e demokracisë.

Lamtumirë Adem Demaçi, heroi i Kosovës, frymëzimi dhe krenaria jonë.

Ngushëllime, Kosovë.

***

Haradinaj ngushëllon Familjen Demaçi

PRISHTINË, 26 Korrik 2018-Gazeta DIELLI/Kryeministri i Republikës së Kosovës, Ramush Haradinaj, ka ngushëlluar Familjen Demaçi pas ndarjes nga jeta të veprimtarit dhe simbolit të rezistencës së çështjes kombëtare, Adem Demaçi:”Me dhembje të madhe mora lajmin për ndarjen nga jeta të veprimtarit të pathyeshëm të çështjes kombëtare, simbolit të rezistencës intelektuale, Adem Demaçi.

Rezistenca dhe kontributi juaj deri në ditët e fundit të jetës ishin dhe do të jenë frymëzim për gjeneratat e reja se si duhet dhe punohet për vendin, andaj lavdi e përjetshme punës dhe veprimtarisë suaj.Në emrin tim dhe të Qeverisë së Kosovës ju shprehë ngushëllimet më të sinqerta, familjes, të afërmve dhe gjithë qytetarëve të Kosovës. Kontributi dhe sakrifica e simbolit të rezistencës Adem Demaçi, në kohërat më të vështira për Kosovën ishin frymëzim dhe guxim për arritjen e synimeve të qytetarëve për krijimin e shtetit të pavarur dhe sovran të Kosovës”.

Ramush Haradinaj,
Kryeministër i Republikës së Kosovës

***

Presidenti Meta ngushëlloi presidentin Thaçi për vdekjen e Adem Demaçit

Presidenti i Republikës së Kosovës, Hashim Thaçi, përmes një bisede telefonike ka pranuar ngushëllimet e Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Ilir Meta, për vdekjen e veprimtarit të shquar, Adem Demaçi.Duke vlerësuar lart figurën e Adem Demaçit, në emër të qytetarëve të Shqipërisë, presidenti Meta e ka ngushëlluar edhe tërë popullin e Kosovës.Presidenti Thaçi e ka falënderuar homologun e tij shqiptar për ngushëllimet dhe ka theksuar se Adem Demaçi ishte frymëzim i rezistencës jo vetëm në Kosovë, por edhe në Shqipëri, duke u shndërruar në ndërgjegje kombëtare.

***

PDK: Adem Demaçi ishte burim frymëzimi për lirinë

Partia Demokratike e Kosovës i shpreh ngushëllimet më të sinqerta Familjes Demaçi, si dhe gjithë popullit të Kosovës, për ndarjen nga jeta të veprimtarit të shquar kombëtar dhe simbolit të rezistencës, Adem Demaçi.Me atdhedashurinë e tij të jashtëzakonshme, ai nuk pushoi kurrë së angazhuari për atdheun dhe asnjëherë nuk u dorëzua përballë sfidave.Vepra e Adem Demaçit shërbeu si burim frymëzimi jo vetëm për luftën tonë të armatosur, por edhe për ndërtimin e shtetit të ri të Kosovës në bazë të themeleve të shëndosha të vlerave të lirisë e demokracisë.Trashëgimia që la pas ai, ka për të mbetur gjallë dhe do të shndrijë si pishtar për të ndriçuar rrugën e shumë brezave të tjerë.

I përjetshëm kujtimi për Adem Demaçin.

***

KOSOVA, TRE DITË ZIE PËR VDEKJEN E VEPRIMTARIT ADEM DEMAÇI

-Presidenti Thaçi shpall tri ditë zie për vdekjen e veprimtarit Adem Demaçi/

Në nderim të figurës së veprimtarit të shquar, Adem Demaçi, i cili sot ka ndërruar jetë, Presidenti i Republikës së Kosovës, Hashim Thaçi, bazuar në kompetencat e tij kushtetuese dhe ligjore, i ka shpallur tri ditë zie në Kosovë, përkatësisht ditën e premte, të shtunë dhe të diel.Gjatë këtyre ditëve të zisë, flamuri shtetëror i Republikës së Kosovës do të ulet në gjysmështizë në të gjitha institucionet shtetërore brenda dhe jashtë vendit.Presidenti Thaçi e ka marrë këtë vendim duke u mbështetur në Ligjin nr. 03/L-094 për Presidentin e Republikës së Kosovës, Ligjin 03/L-132 për Protokollin e Shtetit të Republikës së Kosovës dhe në Ligjin 03/L-038 për Përdorimin e Simboleve Shtetërore të Republikës së Kosovës.Veprimtari i shquar, Adem Demaçi, do të varroset me nderimet më të larta shtetërore.

***

KUVENDI MBLIDHET NESËR NË SEANCË KOMEMORATIVE, NË NDERIM TË JETËS DHE VEPRËS SË ADEM DEMAÇIT

Kryesia e Kuvendit të Republikës së Kosovës, e drejtuar nga Kadri Veseli, kryetar, sonte në orët e vona ka mbajtur një mbledhje të jashtëzakonshme, pas vdekjes së veprimtarit të shquar të çështjes kombëtare, Adem Demaçi.

Në nderim të tij, Kryesia mbajti një minutë heshtje.Kryeparlamentari Veseli, në emër të Kuvendit dhe në emrin e tij personal, u shprehu ngushëllime familjes Demaçi dhe të gjithë qytetarëve të Kosovës, për humbjen e, siç e cilësoi Veseli, heroit të kombit, Adem Demaçi.Kryesia njëzëri vendosi që nesër në orën 11:00, Kuvendi të mblidhet në seancë komemorative, në nderim të jetës dhe veprës së Adem Demaçit.

Po ashtu, u vendos që seanca plenare e Kuvendit, e ndërprerë sot, të vazhdojë të hënën, në orën 10:00.

***

Lëvizja VETËVENDOSJE: Adem Demaçi, vigan në panteonin e kombit

Lëvizja VETËVENDOSJE shprehet: Ngushëllime popullit shqiptar dhe liridashësve të gjithë botës.

Vdekja e Adem Demaçit pikëllon rëndë gjithë shqiptarët, e në fakt gjithë liridashësit. Në këto momente dëshirojmë t’i gjendemi pranë sidomos familjarëve e të afërmve të familjes Demaçi. Veprimtari i cili kurrë nuk u dorëzua e nuk u thye, as prej dekadave të burgut, sot nuk është më mes nesh. Por më e pranishme se kurrë është flaka e atdhetarisë, ideali që ai ndezi në zemrat tona.

Nuk ka aktivist të Lëvizjes që nuk është edukuar në frymën dhe në shembullin e Adem Demaçit, i cili ka qenë dhe do të jetë përgjithmonë busulla dhe fari, jo vetëm për Lëvizjen VETËVENDOSJE!, por për çdo subjekt të sotëm apo të ardhshëm që synon emancipimin e popullit tonë.Adem Demaçi mishëronte si askush tjetër të gjitha virtytet e tiparet e veprimtarit që nuk reshti asnjëherë së preokupuari e angazhuari për popullin e kombin. Fjalët nuk gjenden për ta përshkruar angazhimin e tij që mbetet një simbol i pashlyer, e dhembjen e madhe, por vepra e tij monumentale do të përndritë gjithmonë shqiptarët, e shembulli i tij do të frymëzojë të gjithë ata që kombin dhe atdheun e vënë mbi vetën e gjithcka tjetër.Adem Demaçi vdiq, por ai është i pavdekshëm. Vigan në panteonin e kombit, me shpirtin e tij të fortë, me parimet e tij të panegociueshme, me vlerat e tij njerëzore e universale, ai e mposhti çdo gjakatar e çdo tiran. Qëndresa e tij do të mbetet frymëzim, vepra e tij do të jetë mësimi ynë.Je i përjetshëm në zemrat e shqiptarëve, baca Adem!

***

SHENIM: Federata Pan-Shqiptare e Amerieks VATRA i shpreh ngushellimet me te thella Familjes Demaci per humbjen e njeriut te tyre te dashur, luftetarit dhe simbolit te rezistences ne Kosoven e okupuar, luftetarit te paepur per Liri. Pushofte ne paqe shpirti i Mandeles se Kosoves!

VATRA URON “BIJTË E SHQIPES” PËR SHTËPINË E RE!

July 26, 2018 by dgreca

– KOMUNITETI SHQIPTAR NË FILADELFIA U BË ME NDËRTESË TË RE PËR QENDËR KULTURORE/

3 ustalalret 7 Grup me flamur 9 Hap deren 8 Mermetim 13 firmos aktin 10 Grup 11 Vlashi me Llazin 1Godina

– Federata Pan-Shqiptare e Amerikes”VATRA”uron “BIJTE E SHQIPES”: TA GËZONI QENDRËN E RE!*/

Nga data 4 Korrik, kur u miratua nga organi përkatës, kërkesa e Shoqatës”Bijtë e Shqipes” për blerjen e ndërtesës dhe deri më 23 Korrik 2018, ishte kohë e mjaftueshme për vendosjen përfundimtare dhe kalimin e ndërtesës në pronësi të Shoqatës “Bijtë e Shqipes”.
Një grup nga drejtuesit e shoqatës: Tajar Domi, kryetar , Dritan Matraku, zv/kryetar i dytë, Vlashi Fili, sekretar dhe Llazar Vero, anëtar i këshillit drejtues, si dhe Petraq Budo, agjenti i Real Estate-s, si ndërmjetës midis palës që shiste ndërtesën dhe përfaqësuesvë të shoqatës, morën pjesë në ceremoninë e kalimit të ndërtesës në pronësi të shoqatës “Bijtë e Shqipes”.
Mbas kompletimit të dokumentacionit përkatës, në ora 4:30 PM, të dates 23 Korrik 2018, z. Tajar Domi, në emër të shoqatës “Bijtë e Shipes”, firmosi dokumentin e pronësisë. Që nga ky çast, ndërtesa në adresën: 3322 Willits Rd. – Philadelphia, PA 19136 – 1200, është pronë e shoqatës “Bijtë e Shqipes” në Filadelfia.
Mbas kësaj, gjithë grupi që mori pjesë në ceremoninë e kalimit të pronësisë, në ora 4:55 PM, u gjend pranë ndërtesës për të festuar e gëzuar me të gjithë, suksesin e arritur.
Atje, Bashkim Bërdufi, kishte filluar pastrimin e mjedisit të jashtëm nga barërat e këqija, të pa pastruar për kohë të gjatë, si dhe Haki Çollaku e Petrit Zanaj, duke përgatitur e vendosur në faqen lindore të ndërtesës, simbolet e shoqatës dhe Flamujt Shqiptar dhe Amerikan, dukuri që tregonte se kjo ndërtesë, tashmë, është pronë e shoqatës “Bijtë e Shqipes”.
Një nga një e dy nga dy, filluan të mblidhen anëtarët e shoqatës që e mësuan këtë ngjarje: bashkëshortët Mefa dhe Idajet Ago, me nipin e tyre, Erind Babani, i sapo ardhur nga Shqipëria, Hamdi Gjana, Adil Lika, Jakup Domi me të birin, Albin, Sami Zaimaj, Eldion Pajollari, Bujar Veliaj, Arti Ismailanji, Dëfrim Pajollari, Artan Fili, Omer Sula, Llazar Monka, Hys Hasa, Lutfi Brami, si dhe Bujar Gjoka, n/krytar i parë i shoqatës, që erdhi menjëherë sapo la punën.
Shtrëngim duarsh, përqafime, urime “E gëzofshim të gjithë bashkë”, foto të shumta, biseda entusiazte, vazhduan për disa orë, kur ndërkohë një grup, me në krye z. Haki Çollaku, ngritën në shtizat e përgatitura më parë, dy flamujt, atë Shqiptar dhe Amerikan si dhe banderolën “Bijtë e Shqipes Filadelfia.
Këtë mjedis të gëzuar e pasuroi edhe tre anëtarësimet e reja, të tre nga familja Domi, Erioni, Arianiti dhe Albi dhe bashkë me urimin për pronësimin e ndërtesës dëgjohej edhe urimi “Mirëseerdhët në shoqatë”.
Vonë në mbrëmje, pak e nga pak, të gjithë u larguan, duke vështruar më kënaqësi, flamujt që valëviteshin mbi ndërtesë shoqëruar me urimin “Së shpejti ta përshtatim edhe mjedisin e brendëshëm për qëllimet tona”.
SHENIM: Kur shoqata”Bijte e Shqipes” promovoi shtëpinë e vjeter -Qendër të dhuruar nga z. Risilia, Kryesia e Federatës VATRA, e drejtuar nga i ndjeri Agim Karagjozi, ishte pjesë e Festës. Me rastin e blerjes së Shtëpisë së re- Qendër Kulturore për Shoqatën, Federata Vatra uron:TA GEZONI QENDREN E RE!

* Materiali u mor nga faqa e shoqates, postuar nga sekretari Vlash FILI.

SHËRIM TË SHPEJTË MARASH MRNAÇAJ!

July 25, 2018 by dgreca

Prej disa ditësh, pjestari i komunitetit tonë, atdhetari i njohur Marash Mrnacaj, anëtar i Vatrës, po i nështrohet një mjekimi të specializuar mjeksor. Pasi kaloi disa ditë në spital në White Plains, NY, tash po riaftësohet në një qendër të specializuar.

Konkretisht ndodhet në Burke Rehabilitation Hospital, në Mamaroneck Ave, White Plains. Së bashku me nipin e tij Mark Mrnacja, anëtar i Këshillit të Vatrës, shkuan për ta vizituar me Zef Balaj dhe Asllan Bushatin mbrëmjen e së Martës, 24 Korrik 2018.

Marashi, të cilit i qëndronin pranë bashkëshortja Mrija dhe vajza Lula(çdo natë dhe gjatë ditës pjestarë të familjes i shërbejnë me radhë, krahas personelit mjeksor), u gëzua për viiztën dhe nisi nga biseda dhe shakatë. Kujtesën e kishte të mrekullushme. Së bashku me Zef Balën kujtuan çaste të përbashkëta të mërgimit.

Pas një orë bisedash dhe shakash u larguam me urimin:Shërim të Shpejtë Marash Mrnaçaj!(dg)

Communist-era secret police files reopen old wounds in Albania

July 25, 2018 by dgreca

The machinery of the Communist apparatus relied on whisper networks of compromised people, including situations where a “brother spied on his brother.”/

1 Katie Engelhart

By Katie Engelhart/ NBCNEWS/

TIRANA, Albania — Not long after being arrested, the secret police offered Maks Velo a deal. Collaborate with us, they said, and we can let this whole thing go. It was 1978, the height of Albania’s dictatorship. Velo, then 43, knew that such deals were struck all the time. But “this was something I just couldn’t do,” he recalled.

NBC 3 Maks Velo 2 Dosja 1 Spac 1 Gentiana Sulo.JPG

Velo, a painter, was told that his art was anti-Socialist, that it expressed “modernist tendencies.”

He was interrogated for six months and says he was held in isolation and secured with chains. Velo was later put on trial and sentenced to 10 years of hard labor under a Soviet-style “agitation and propaganda” law.

Velo was assigned to work in the copper mines and spent most of his seven years, three months and 10 days behind bars alongside other political prisoners in Spaç Prison — part of a network built to mirror Stalin’s gulags.

For the last four decades, Velo has wondered if he ended up in Spaç because someone he knew took a deal like the one he was offered — and gave information about him to the authorities. He even imagined what such a person might have said.

Last year, Albania’s government opened up the archives of its old secret police, the Sigurimi. Anyone who was spied on during the Communist period can get access to his or her file, allowing those who collaborated with the regime to potentially be identified.

Velo requested his file, but then struggled to get through it. Sometimes he would start reading but have to abandon a page halfway through. There had been, he learned, about 20 people who had informed on him, among them a close friend and his former mother-in-law.

“Maks Velo is a person of bourgeois beliefs,” she had written in a report to the secret police, according to the file. “He is a person with no character.”

‘Things that they need to forgive’

Most other former Communist countries opened up their Cold War-era files long ago.

But unlike many of its neighbors, Albania never carried out a policy of “lustration”: a systematic purge of government officials who had participated in crimes during Communist times.

Today, the Sigurimi files fill a series of small rooms in a government warehouse on the edges of Tirana. With files overflowing from metal shelves and in boxes stacked on the ground and windowsills, it’s hard to say exactly how complete the collection is. Sigurimi agents are thought to have destroyed thousands of files during the last years of the regime.

“Every day, people come here, typically with questions that haven’t been answered for a long time,” says Gentina Sula, the director of the agency that provides access to the files. “If there are things that they need to forgive, for themselves or for their parents, I think this is a good chance. Very often, you know, a collaborator and a victim were in the same circle.”

Sula’s own grandfather was among the Albanians who were “disappeared” by government agents during the dictatorship. Almost three decades later, around 4,000 people are still listed as missing.

The Balkan nation of around 3 million people was once home to one of the most brutal regimes in the world. Some experts have compared Communist-era Albania to North Korea, because its borders were sealed with electric fences and Albanians were executed for trying to escape.

Dictator Enver Hoxha came to power at the end of World War II and served as head of state until his death in 1985. Known for being paranoid, he erected thousands of concrete bunkers to protect against a foreign invasion that never came.

Under Hoxha’s leadership, religion, long hair, coarse language and private cars were banned, as was criticism of the regime. If a person was judged to be a dissenter, the whole family could be sent to toil in faraway factories or fields.

From 1946 to 1991, some 6,000 people were executed, according to Albania’s Association of Former Political Prisoners. Tens of thousands were imprisoned or sent to labor camps on political charges.

The Sigurimi secret police force was notoriously efficient.

Sigurimi agents were sometimes called “living microphones,” because they were always listening. But that reputation was made possible by thousands of ordinary Albanians who helped them, working as official collaborators, and thousands more who functioned as more casual informants, offering up intimate secrets about those they knew. The machinery of the Communist apparatus relied on whisper networks of compromised people.

The North Korea of Europe

Albania was ruled by Enver Hoxha for more than 40 years.

As the dictatorship crumbled in the early 1990s, most Sigurimi agents slipped into anonymity.

One former official, Nesti Vako, agreed to speak with NBC News at a café in central Tirana

“As the operational technical chief of the Sigurimi, I produced whatever technology they needed,” said Vako, who spent 25 years as a chief engineer. Vako says that Sigurimi agents had the whole country bugged, with listening devices in coffee shops, offices and throughout all foreign embassies. If the Sigurimi was targeting a woman, agents might study her shoes and then make a replica pair with a bug in the heel — and then swap them out without her noticing. Vako says he was sent to China once, to study surveillance techniques.

“I liked it a lot,” Vako says, of his role. “I feel very proud about my work. … I was lucky to have this job and I only applied the law.”

Asked what he thought about the public release of Sigurimi files, Vako shook his head.

“Look, opening the files, in my personal opinion, is tricky. It’s not a good thing,” he said. “The reason is that if you look at the files, there are cases where a brother spied on his brother.”

Patriots or traitors?

Velo’s Sigurimi file is 250-pages long, and it has taken him several months to understand it. Collaborators were given code names, so Velo has had to reverse-engineer the evidence — thinking back to events long ago, to figure out who the pseudonyms could refer to.

His friend’s collaboration haunts the 83-year-old Velo the most. The man was a fellow painter, someone Velo used to invite into his home. When Velo was arrested, authorities declared his works to be hostile and burned many of his paintings.

“How could I have imagined that discussing art works is a criminal offense?” he said.

After he got his file, Velo learned that the friend was still alive and living in Tirana, but he didn’t try to reach him.

Sula, the official in charge of the Sigurimi archives, said she’s concerned that people living in Albania today won’t understand the context in which choices were made, or not made, under the dictatorship. Her agency has received hundreds of requests for files.

“It was a society taken hostage,” she says. “There was a lot of propaganda.”

She said many collaborators believed they were “serving their country” and being “patriotic,” while others were coerced.

So does how does Sula think former collaborators should be treated today?

“Sympathy is a big word,” Sula says. “No, I wouldn’t say sympathy. But I call for people to do deep analysis.”

For his part, Velo says he doesn’t regret reading his file, but he doesn’t feel much sense of closure either.

“Americans say, ‘Sorry, sorry’ 100 times a day,” he says. “Here, nobody ever says, ‘Forgive me.’