Featured – Page 416 – Dielli

ELIOT ENGEL, NJË EMËR NË BOTËN SHQIPTARE

June 27, 2018 by dgreca

1 Engel

Nga Muhamet Mjeku/ Gazeta”DIELLI */

Eliot Engel, kongresist amerikan i Bronxit, kur mësoi historinë tmerruese të holokaustit gjatë Luftës së Dytë Botërore, vite më vonë, kishte rënë në kontakt edhe me një histori tjetër antipode e së parës se si në një territor në Ballkan, në Shqipëri dhe Kosovë, ishin shpëtuar gjithë hebrenjtë që jetonin në këto hapësira gjeografike, të ndjekur nga nacistët. Familjet dhe individët hebrenj që kërkoheshin në këtë periudhë të errët gjithandej Europës, u morën në mbrojtje nga familjet shqiptare, duke sakrifikuar jetën e tyre dhe shumëçka tjetër. Mbi këtë akt human, pas viteve të 90-ta të shekullit që lamë pas, u botuan shkrime e libra dhe u hapën ekzpozita, ku flitej për mënyrën dhe trajtimin e familjeve hebraike në Shqipëri dhe Kosovë, kur ato ndiqeshin në çdo cep nga nacistët gjermanë. Vetëm në Prishtinë asaj kohe kishte mbi 60 dyqane të hebrenjve. Kishin shkollën edhe Sinagogën e tyre. Në vendin ku ka qenë kjo Sinagogë, në shenjë nderimi për të gjithë ata hebrenj që u zhdukën në kampet naciste, është ngritur memoriali ku shkruan: “Populli i Kosovës s’ do t’u harrojë kurrë”
Eliot Engel dhe personalitetet tjera amerikne me prejardhje hebraike, pas kësaj historie njerëzore të shqiptarëve, njohën dhe krijuan një imazh admirues për Kosovën, e cila ishte vënë në zjarr nga Serbia, dhe për Shqipërinë që mezi kishte dalë e gjallë nga diktatura komuniste.
Nuk duhet përjashtuar faktin se hebrenjtë në Amerikë, në një mënyrë, deshën ta lajnë një borxh të vjetër sipas një proverbi: ” Të mirën qite në det, një ditë do të kthehet në shtëpi”. Edhe në këtë kontekst mund të shikohet angazhimi maksimal i ish Sekretares së Shtetit, Madeleine Albright, e cila konsiderohet shtysja kryesore për ndaljen e kryekriminelit Millosheviq. Që të mos ndodhte një holokaust, si ai me hebrenjtë gjatë Luftës së Dytë Botërore dhe me Bosnjen, duhej të gjendej rruga e humbur kundër regjimit fashist në Beograd, i cili kishte projektuar zbrazjen e Kosovës nga shqiptarët.
Bashkë me ligjvënsin Engel, në mesin e figurave hebrenje me ndikim që ishin në mbështetje të Kosovës, ndodheshin edhe kongresmenët tjerë, Jerry Nadlerd, Tom Lantos, Beng Gilman, senatori Ben Cardin, si dhe i mbijetuari i Holokaustit, shkrimtari Elie ëiesel.
Të njëjtit që kishin ndihmuar luftën e Kosovës në vitin 1998/1999, lobuan edhe për njohje në shumë vende të botës, pas shpalljes së pavarësisë në vitin 2008.
Kongresmeni Eliot Engel, në ditët më të vështira të Kosovës, për 30 vjet me radhë, ka punuar në anën e saj dhe të Shqipërisë. Sot nuk mund të gjesh ndonjë shqiptar të mirëfilltë që nuk e adhuron emrin e tij për mbështetjen e vazhdueshme që i dha Kosovës për kaq vjet si kongresist. Ju kujtohet se me propozimin e tij, shumë rezoluta për Kosovën janë miratuar në Kongresin amerikan. E gjithë kjo edhe me lobimin e shqiptarëve të Amerikës, të cilët nuk u ndalën asnjëherë.

Si njohu Engel, shqiptarët?

Në janar të vitit 1989 kur ky kishte marrë vendulësen në Kongres, Harry Bajraktari, veprimtar dhe biznesmen i shquar i komunitetit shqiparo-amerikan, kishte rënë në kontakt me të.
Dy vjet më vonë, në vitin 1992, kur Engel zhvillonte fushatën zgjedhore për kongres nga Partia Demokratike në Neë York, botuesi i gazetës Illyra, Harry Bajraktari na mori të gjithë ne që punonim në redaksinë e kësaj gazete dhe shkuam në një ndërtesë në Bronx, ku ai fillonte fushatën për mandatin e dytë. Më sa më kujtohet, Bajraktari kishte sjellë aty mbi 20 shqiptarë të tjerë për ta ndihmuar që ky prapë të rimerrte karrigën në Capitol Hill. Mund të them se nga kjo kohë nisi njohja e tij me shqiptarë dhe interesimi për Kosovën. Që nga vitet e 90-ta, Harry gjithnjë qëndroi pas tij, ndërsa Eliot Engel pas Kosovës dhe shqitarëve në Ballkan.
Ai besonte në lirinë dhe pavarësinë e Kosovës. Ky ka shfaqur ineresim dhe mbështetje edhe për të drejtat komëtare të shqiptrëve në Maqedoni, në Mal të Zi dhe Luginë të Preshevës.
Si mirënjohje për ndihmën që i dha Kosovës, në një pullë postare sivjet u vendos foto-portreti tij. Edhe një rrugë në Pejë mban emrin “Eliot Engel”. Kongresisti demokrat Engel, gjatë qëndrimit në Kosovë, hapi zyrën e fondacionit” Sfidat e Meliniumit” ku shtetit tonë, iu ndanë 49 milionë dollarësh grantesh.
Sa herë që Kongresisti amerikan Engel, pas luftës, ka udhëtuar për Kosovë, është pritur dhe percjellë përzemërsisht dhe është falënderuar e vlerësuar për gjithë atë që ka bërë për Kosovën dhe shqiptarët.
“Puna ime për të promovuar sa më shumë raporte mes Kosovës dhe SHBA-së ka qenë ndër përpjekjet e mia më të rëndësishme që kam bërë për sa kohë që jam në Kongres”, ka deklaruar ai në një rast.
***
Eliot Engel u lind në Bronx, NY, më 18 shkurt 1947. Ka përfunduar studimet në Universitetin e Neë York-ut për drejtësi dhe histori. Rrjedhë nga një familje hebraike me një traditë humanitare. Që nga mosha e hershme është inkuadruar në jetën publike e shtetërore në SHBA.
Në fillim ka shërbyer si asmblist në shtetin e Neë York-ut. Në vitin 1988 zgjidhet kongresmen i Bronxit nga Neë York-u në Dhomën Përfaqësuese të Kongresit amerikan. Nga atëherë e deri më sot, për çdo dy vjet është rizgjedhur në këtë post. Herën e fundit ka fituar në vitin 2016.
Meqenëse dje, më 26 qershor 2018, Engel fitoi bindshëm brenda Partisë së tij kundër tre kandidatëve që pati me 73 për qind, në nëntorin e sivjemë, kur do të mbahen zgjedhjet për Kongres nga republikanët nuk do të ketë kundërkandidat, të bindur se nuk do të mund ta sfidojnë. Gjasat janë të mëdha se në këto zgjedhje të nëntorit demokratët do ta kenë shumicën në Konkres, ndërsa Eliot Engel, do të jetë kryetar i demokratëve për marrëdhënie me jashtë në Dhomën e Përfaqesuesve të kongresit. Kjo do të jetë një gjë mjaft me interes për shqiptarët.
Eliot Engel është i lidhur ngusht me Kosovën dhe Shqipërinë, një mik i pandashëm i shqiptarëve, i cili nga Kongresi amerikan vazhdon të jetë me ne.
* E falenderojme gazetarin Muhamet Mjeku qe e dergio shkrimin per Dielli

MRIKA KRASNIQI & NIL PRODUCTION DHE FESTIVALI I FILMIT NE NY

June 27, 2018 by dgreca

– Në edicionin e 7-të të IFFNY kishte rreth 500 aplikime, prej të cilëve 40 filma u përzgjodhën në garën zyrtare dhe programin special, me filma nga Izraeli, Franca, Shqipëria, Kosova, Brazili, Maqedonia, Argjentina, Spanja, Norvegjia, Japonia, India, Anglia, Amerika, Katari, Belgjika, Çekia, Italia, dhe Hollanda-

NGA ERMIRA BABAMUSTA /GAZETA”DIELLI”/

FOTOT:ILIR RIZAI/

Tashme Festivali i Filmit ne Nju Jork ka marre emrin e saj-Mrika Krasniqi…Edhe Festivali i sivjetshme la pas gurme suksesi dhe gezoi fituesit….Me 29 Maj 2018 përfundoi me sukses Festivali Ndërkombëtar i Filmbërësve në Nju Jork (International Filmmaker Festival of New York – IFFNY), duke shpallur fituesit e jurisë dhe të festivalit. Organizuar nga Mrika Krasniqi dhe Nil Production, Festivali IFFNY u mbajt me 25-29 Maj te Kaufman Astoria Studios, një shtëpi historike dhe prestigjioze amerikane e filmave, e njohur si shtëpia e Paramount Studios, dhe për filmat bardhë e zi në vitet 20të. Në Kaufman, u mbajt Ceremonia e Hapjes së Festivalit me Tapetin e Kuq si dhe Nata Gala e Ndarjes së Çmimeve, me prezantues Ermira Babamusta dhe Giorgio Kolaj.

“Është shumë sfiduese dhe magjike njëkohësisht të organizosh një event siç është festivali jonë, International Filmmaker Festival of New York – IFFNY. Sfiduese për faktin se arrin të grumbullosh gjithë ato njerëz nga vende e kultura të ndryshme.

Dhe, magjike po ashtu. Kur i bashkon tërë këto njerëz dhe arrin të ndërtosh relacione me artistë nga e mbarë bota, kjo më sjell satisfaksinim më të madh në fund të çdo edicioni,” tha Mrika Krasniqi, drejtoresha e festivalit IFFNY.“Të gjithë këto filmbërës: regjisorë, producentë, aktorë, etj, arrijnë të bëhen pjesë e familjes IFFNY. Shumica prej tyre na shkruajnë duke shprehur mirnjohjen e tyre për festivalin, disa po bëjnë enkas film për edicionin tjetër, disa po shkruajnë skenaret e tyre për ISC (International Screenwriting Competition), disa të tjerë e ofrojnë veten e tyre për t’i shërbyer festivalit, e disa na informojnë për sukseset e tyre nëpër festivale të tjera. Kështu vazhdon relacioni, dhe bashkë me ekipën time e gjejmë veten duke bërë përgaditje e plane për edicionin tjetër. Në këtë mënyrë kemi arritur të ndërtojmë festivalin tonë dhe emrin IFFNY t’a dërgojmë pothuajse në çdo cep të globit ku filmi adhurohet,” shtoi Mrika Krasniqi.
Në edicionin e 7-të të IFFNY kishte rreth 500 aplikime, prej të cilëve 40 filma u përzgjodhën në garën zyrtare dhe programin special, me filma nga Izraeli, Franca, Shqipëria, Kosova, Brazili, Maqedonia, Argjentina, Spanja, Norvegjia, Japonia, India, Anglia, Amerika, Katari, Belgjika, Çekia, Italia, dhe Hollanda. Juria përbëhej nga: Ibër Deari (Selektor i Festivalit, Maqedoni), Jotti Ejlli (Kryetar Jurie, Shqipëri), John Blenn (Nju Jork), Margherita Peluso (Itali) dhe Kendrick Merdani (Nju Jork). Gjatë mbrëmjes të së martës u shpallën 8 çmime nga Juria, dhe 8 nga Festivali.
Në krye të filmave më të mirë u nominuan: “The Kiss” nga Murilo Benicio; “Unwanted” nga Edon Rizvanolli dhe “One Bedroom” nga Darien Sills-Evans. Fituesi i filmit më të mirë u zgjodh “The Kiss” nga Murilo Benicio, të cilët fituan edhe nominimin për aktori më i mirë për Lazaro Ramos, nominimin për produksioni më i mirë, dhe fitues të “Outstanding Achievement in Acting” për aktorin Lazaro Ramos. Korpusi diplomatik nga Konsullata e Brazilit, në përfaqësim të Ambasadorit Enio Cordeiro, ishin të pranishëm në netët e hapjes dhe çmimeve të festivalit, si dhe të ftuar nderi nga ekipi Brazilian i filmit “The Kiss”, producenti Roberto Monteiro dhe aktorja e njohur Débora Falabella.
“Ishim shumë të lumtur kur morëm lajmin për festivalin, si Festivali dhe Nju Jorku janë madhështor. Ndjehemi shumë të nderuar për ftesën. Kur bën një film të parë si regjisor, nuk e din akoma si publiku i mirëpret idetë e tua. Kur përzgjidhesh nga një festival si IFFNY, është gati si çmim në vete. Është shumë e rëndësishme për konfidencën e regjisorëve fillestarë, që të vazhdojnë të tregojnë histori,” tha regjisori Murilo Benicio në intervistën për revistën NY Elite.
Fituesit e Dokumentarit më të mirë me regji të shkurtër “Parivara”, regjisorët Alex Lora dhe Alex Kruz thanë se ia dedikojnë këtë çmim shtëpisë jetimore për fëmijët në Nepal, për të cilën bëj fjalë filmi dokumentar i tyre fitues. “Me këtë dokumentar donim të ndanim historitë e fëmijëve dhe për t’i sjellë ato në ekran në një mënyrë që të kenë impakt pozitiv tek të tjerët, dhe për të mësuar nga këto përvoja” tha regjisori Alex Lora. “Filmat që pamë po në të njëjtën kategori ishin ekselentë dhe jemi shumë mirënjohës që fituam çmimin e jurisë. Si fëmijët edhe ekipi janë shumë të gëzuar për çmimin,” u shpreh producenti dhe regjisori Alex Kruz.
“Të jesh pjesë e një festivali të madh siç është IFFNY, për mua ishte një privilegj i madh dhe eksperiencë e veçantë! Festivali këtë vit ka qenë me një pamje shumë të veçantë, nga njerëzit dhe artistë të ndryshëm që erdhën aty… dhe u kuptua shumë qartë se për artistët nuk është shumë e rëndësishme se kush do fitojë trofen, por më e rëndësishmja për ata është lidhja me artistë të tjerë. Të gjithë në fund dalin të lumtur pasi bëjnë një numër të madh me njerëz të ndryshëm të filmave që do vazhdojnë të prodhojnë filma të tjerë në të ardhmen. Unë i uroj jetë të gjatë këtij festivali dhe jam shumë mirënjohës ndaj drjetoreshës Mrika Krasniqi që po arrin të mbaj këtë festival dhe t’i mbledhë artistët e gjithë botës në vendin më të bukur, vendin e ëndrrave NEW YORK… VIVA LA CINEMA,” u shpreh Ibër Deari, Selektori i Festivalit “International Filmmaker Festival of New York”.
Për më shumë rreth edicionit të ardhshëm të festivalit mund të vizitoni www.iffny.com. Për të aplikuar për kompeticionin ndërkombëtar të skenareve mund të vizitoni www.nilproduction.net.
Çmimet e festivalit të 7-të të filmit “IFFNY”:

GRAND JURY PRIZES/Çmimet e Jurisë:

-Best Feature Film/ Filmi më i mirë:
“The Kiss” nga Murilo Benicio (Brazil)

-Best Short Film / Filmi i shkurtër më i mirë:
“Innocence” nga Miranda Jean & Michael Cicchetti (US)

-Best Feature Documentary / Dokumentari më i mirë:
“Operation Wedding” nga Anat Zalmanson Kuznetsov (Israel)

-Best Short Documentary / Dokumentari i shkurtër më i mirë:
“Parivara” nga Alex Lora & Alex Kruz (US)

-Best Actress Award /Akotrja më e mirë:
Adriana Matoshi në filmin “Unwanted” (Hollandë)

-Best Actor Award / Aktori më i mirë:
Darien Sills –Evans në filmin One Bedroom (US)

-Production Award / Produksioni më i mirë
“A Year in Antarctica” nga Julia Martins (Brazil)

Best Cinematography /Kinematografia më e mirë:
“Cookie Heart” nga Charles Xiuzhi Dong (US)

GRAND FESTIVAL PRIZE /ÇMIMI I FESTIVALIT:

Outstanding Achievement in Acting/Arritje të jashtëzakonshme në aktrim:
Lazaro Ramos në filmin “The Kiss” (Brazil)

FESTIVAL EXCELLENCE AWARDS/ ÇMIMET EKSELENCË TË FESTIVALIT:

Breakthrough Performance Award:
Devin Nelson në filmin “One Bedroom” (US)

Honorable Mention/ Nderime:
“10424” me regji nga Tatsuki Imaji, për ekselencë në film të shkurtër (Japoni)
“Rooftop Story” me regji nga Gazmend Nela, për ekselencë në film të gjatë (Kosovë)
“Behind the Cove” me regji nga Keiko Yagi, për ekselencë në dokumentar të gjatë (Japoni)
“Terraza 7” me regji nga Carlos Freire, për ekselencë në dokumentar të shkurtër (US)
Best Screenplay Award / Skenari më i mirë:
“Battle Fields” me regji dhe skenar nga Anouar H. Smaine (US)
Creative Innovation in Filmmaking Award /Risi kreative në film:
“Wood-Chuck” me regji nga Balaj Ragupathi (India)
“Top Models are Deadly” me regji nga Larry Moore (US)

Sa shumë Shqipëri në “Thornton-Donovan School”në New Rochelle NY

June 26, 2018 by dgreca

-Si u fut Shqipëria në programin e studimeve të një shkolle- Bisedë me mësuesen Shqiptaro-Amerikane Almira Bubësi-/

Nga Kristaq PAPA- Nju Jork/

Në pasditën e bukur të 15 qershorit, i ftuar nga Aleksa ,studente në vitin e fundit në këtë shkollë, me prindërit e së cilës pata punuar në Shqipëri, shkova për të marrë pjesë në ceremoninë e diplomimit të studentëve. E dija se në këtë shkollë ishte dhe një mësuese shqiptare, që i kishte ndihmuar dy vajzat shqiptare,Aleksën bashkë me Anën, që të ambjentoheshin me mënyrën e jetesës dhe të të mësuarit, por edhe që të mos e ndjenin shumë mungesën e prindërve të tyre. Koha e bukur dhe pranvera e ardhur tashmë, gjelbërimi që na shoqëronte gjatë gjithë rrugës e vërtetonte më së miri këtë ..e të gjitha këto shto dhe historitë e pafund të Haritos me peshkimin e tij e të shokëve e miqëve të tij na bënë që të mos e ndjenim fare rrugën ..Erdhëm ,e ndjej nga makinat e shumta të parkuara -tha Riti dhe parkoi makinën .Fillimisht na u duk sikur ishim në mes të një pylli të vogel, por me shumëllojshmëri drurësh pastaj një shesh sa një fushë futbolli që mund ta merrje si të dojë ose si lulishte ose si park ….e që në hapat e para drejt kësaj lëndine të bukur ,dalluam menjëherë se qe përgatitur për një ceremoni nga tapet i kuq …nga falamuri i madh amerikan në qendër ,nga karriget e vendosura,,. fonia të gjitha gjëra të zakonshme në të tilla raste. Befasia ,në krah të flamurit amerikan.po aq sa ai, qe vendosur falmuri shqipetar.Kur pash Kuq e Ziun tonë nuk di pse qesha ,nuk di pse u ndjeva si i përkëdhelur e krenar ….eh -thash gati pa zë- largësia .Kishte akoma pak njerëz e mund të ulesha siç më pëlqente përgjithësisht në radhën e 4 apo edhe të pestë ,po jo të parën mirpo nuk di pse shkova e ula drejtë e në qendër të radhës së parë ,dhe thirra edhe Ritin .Mbase Kuq e Ziu i madh sikur më thoshte- ulu aty, se je mirë ,bëjmë edhe muhabete sa ska filluar ….Gjithmonë duke parë Kuq e Ziun ,mendova ,shumë i paskan vlerësuar dy vajzat tona se po të qe për Almirën ajo tani është mësuese Amerikane po ..nuk e mbarova mendimin se përball meje, atje ku qe vendi i panelistëve të nderuar u shfaqën dy fytyra të njohura për mua ,Joe Dio Guardi ,ish kongresmeni republikan, Gjaku i arbërit- me prindër arbëresh, dhe biznesmeni Richard S Lukaj, dhe po në këtë kohë duke ecur përball nesh ,me kostumin e ceremonisë erdhi mësuese Almira …Vajzat nuk mund të vinin tju takonin se janë veshur e janë bërë gati ..po do t’ju takojmë pas ceremonisë …

– Ska problem i thash …po më spjego me dy fjalë të lutem …Shoh këtu krhas atij flamuri të madh të këtij vendi të magjishëm edhe flamurin tonë ,duke bërë provat fonia dëgjoj hymnini tonë të kënduar nga një kor që se ka gjuhë nëne gjuhën shqipe ,të takoj ty ,shoh Joe Dio Guatrdin ,Luken ……….shumë Shqipëri paska sot në këtë ceremoni, dhe qesha unë me Ritin …qeshi dhe Almira …prit ,..prit se do të dëgjosh shumë sot për Shqipërinë. Dhe pati plotësisht të drejtë .Në atë ceremoni që zgjati më shumë se 3 ore ,veç këngëve ,kurioziteteve ,lojrave,prshëndetjeve nga grupe studentësh e prindrish pati edhe përcjellje prekse të mësuesëve që pensinoheshin pas 35 vjetësh punë .Përshëndetën shefat e departamenteve e ti dëgjoje të filetej me kopetencë për orkestrat e Vjenës e të Laipsigut ,për Luvrin e galeritë më të famshme të botës po edhe për këngën tonë labe e çiftelinë ,për kullën e ngujimit dhe për fortifikimet mbrojtëse të Skënderbeut …….Të gjithë këtë tre orësh e moderonte një njeri ,që ishte drejtori i shkollës Mr Dounglas E.Fleming .Për të 50 të dipllomuarit ai foli për secilin me shumë se 2-3 minuta e në rastin e vajzave tona në dy fishin e kohës duke i vlerësuar ato maksimalisht .Të drejtosh për 50 vjet shkollën ,të ideosh e realizosh progrmin duke i dhënë një fytyrë krejt të veçantë shkollës e programit të saj është aftësi menaxhuse dhe krijuese.

E si mund të ndjehesh ndryshe veçse krenar dhe i lumturuar ,kur kaq larg në një ceremoni diplomim dëgjon të flasin me admirim për vendin tënd ,jo vetëm drejtuesit e shkollës e mësuesit po nxënësiit ,dhe jo fjalë të përgjithshme e të rrumbullakosura por në detaje ,për Skënderbeun e Krujën me kalanë e saj dhe me muzeun ,për Syrin e kaltër dhe Ksamilin e Butrintin magjik,për Beratin e Onufrin në muze …..për kanionet e Osumit që siç thonin djemtë e vajzat duke u larë në ujin e ftohtë të tij thërrisnin gjithë gëzim “do të kthehemi përsëri në këtë vend të mistershëm “U miqsuan me shokë e shoqe dhe jam e bindur që ata do të kërkojnë në familjet e tyre që të vijnë përsëri në Shqipëri” më thotë e sigurte Aleksa !E natyrisht, gjithë këtë projekt për Shqipërinë këtë vit, e ka bërë e gjithë kjo shkollë, me gjithë mësuesit e drejtusit e saj, po veç ajo që nxiti ,ajo që e ushqeu që e mbushi gjithë fantazi, qe mësuesja tashmë 20 vjet në këtë shkollë,Almira Bubësi.

I kërkova mësuese Almirës të zhvillonim për Diellin, gazetën më të vjetër të shqiptarëve, një bisedë më të detajuar: Znj.Almira, a mund të na jepni më shumë informacion rreth punës tuaj në Shqipëri, si erdhët në SHBA, puna juaj në këtë shkollë?

Përgjigjet mësuese Almira:- Në Shqipëri kam studjuar në Universitetin e Tiranës në fakultetin e gjuhëve të huaja në degën e Frëngjshtes .Pas përfundimit të shkollës kam punuar në Arkivat e Shtetit në fillim si arkiviste e më vonë si shefe e mardhënieve me publikun dhe marrëdhënieve me Jashtë për 14 vjet rresht. Kam ardhur në Amerikë në vitin 1996 ..Vjerri im ,Fari Bubësi ,një pilot i shquar i kohës së vet,u bë shtetas amerikan ,si djal i ish veteranit të luftës së parë botrore ,shqiptaro amerikanit Xhaferr Bubësi ,që kish shërbyer në ushtrinë Amerikane dhe qe plagosur në betejën e Vedunit në Francë .Kur erdha këtu studjova dhe mbarova masterin për mësimdhënien e gjuhëve të huaja në Manhattan vill College,Purehase NY . Fillova punë në shtator 1998, në shkollën Thornton-Donovan School në New Rochelle NY ku vazhdoj edhe sot .Shkolla jonë është themeluar në vitin e largët 1901,është një shkollë me vlera të rralla ,për programin e saj të veçantë ,të ideuar për një periudhë 50 vjeçare prej një personaliteti ,si drejtori ynë, me aftësi të rralla Zoti Dounglas Fleming

– Ku qëndron e veçanta e këtij programi ?

Almira:- E veçanta e këtij programi konsiston në studimin e një vendi të veçantë në botë ,veçansia e të cilit qëndron në të tëra aspektet si në gjeografi,histori, kulturë ,muzikë ,art, arkitekturë ,folklor e etnografi.Të gjitha këto sa thamë më sipër ju afrohen studentëve veç në programet e përgjithshme edhe në 20 deri në 25 kurse tematike në fushat e mësipërme ,duke përgatitur studentët në mënyrë globale .

Pyetje: Shkolla juaj është e binjakëzuar me një shkollë në Shqiperi .Si lindi kjo ide dhe si ka funksionuar ky binjakëzim… si funksinon tani ?

Almira:- Në shkollën tonë mikpriten përvojat nga çdo vend i botës .Si shqiptare unë kam sjellë vazhdimisht Shqipërinë në vëmendje të kolegëve ,si vend i pasur në vlera historike e kulturore .Kjo çoi në binjakëzimin e shkollës sonë me shkollën e gjuhëve të huaja “Asim Vokshi”në Tiranë në vitin 2007.Ky binjaakëzim ka krijuar një lidhje shumë të fort midis dy shkollave. Veç shkëmbimeve afat shkurtëra ,disa studentë shqiptarë kanë pasur mundësi të studjojne një vit në shkollën tonë ..Këtë vit shkollor vazhduan në shkollën tonë dy studente shqiptare me shumë sukses Aleksa Pogaçe dhe Ana Liko.Për rezultatet që ato arritën më bënë edhe mua të ndjehem krenare .,Në prill të vitit 2019 pritet të vijë një grup tjetër studentësh nga kjo shkollë .Më lejoni të falenderoj për këtë bashkpunim të shtuar dhe të sukseshëm shoqen time mësuese e zv\drejtore e shkollës së gjuhëve të huaja Asim Vokshi në Tiranë znj. Pranvera Beja .Familjet amerikane i kanë mirëpritur studentët shqiptarë edhe si vlerësim të traditës shqiptare të mikpritjes.Pritja e gati një milion Kosovarëve në vitin 1999 është një rekord i shumë vlerësuar në Amerikë .

Këtë vit nga sa kuptuam edhe nga ceremonia ka qenë vit i Shqipërisë,ç’është studjuar nga Shqipëria . Mesa di një grup i madh studentësh ,62 vetë, kanë bërë një vizitë 10 në Shqipëri ,ju keni qenë bashkë me ta ,përshtypjet e tyre ,çfarë vlersonin ata më shumë ?

Almira:- Një vend i vogël ,imporesionohet lehtë nga një vend i madh ,po kur Thornton -Donovan vendos të studjojë si një tematikë njëvjeçare dhe të vizitoj për 10 ditë Shqipërinë ,ndodh e kundërta,Shqipëria e vogël krijon një përshtypje të jashtzakonshme në sytë e studentëve të mësuesëve dhe të prindërve amerikanë. Tema e shkollës për gjithë vitin shkollor u formulua: “Rilindja Shqiptare”. Krahas lëndëve të përgjithshme ,studentëve ju afruan edhe lëndë të tilla të veçanta si histori ,gjeografi artitekturë,muzikë , art, kinematografi e Ballkanit dhe veçanërisht e Shqipërisë ..Nga data 20 prill deri në 6 maj u vizituan 5 vende të ballkanit ,dhe në shqipëri i gjithë grupi qëndroi 10 ditë ,.U vizituan Saranda ,Butrinti,Gjirokastra, Berati, Vlora, Firi ,Tirana , Kruja ,Shkodra .Për realizimin e një vizite të till një kontribut të rëndësishëm kanë dhënë Ish kongrsmeni Amerikano-Shqiptar(arbëresh) Joe DioGuardi si dhe filantopisti Richard S Lukaj, të cilët si e dëgjove edhe vetë në ceremoni vlersuan lart programin e studimit dhe përkushtimin e gjithë stafit të shkollës sonë.

Pyetje: A mund të mëthuash se ku e gjenë gjithë këtë energji drejtori juaj ?Foli për kolegët e vet, që largoheshin ,i përlotur ,foli për studentët tanë po dhe shumë të tjerë me superlativa e vlerësime maksimale… bëri shaka e zhvilloi lodra …si ja del se kur ka 50 vjet punë i bie që të jetë………si moshë..

Almira: Drejt po po të them se vetëm për Shqipërinë ai s’ka rreshtur këtë vit duke bashkëpunuar megjithë individët e institucionet e dy vendeve tona Shqipëri dhe të Kosovës si në O K B si konsullatan ,personalitete që vinin për vizita …ai gjeneron ide dhe nxit në maksimum realizimin e ideve të tij a të kolegëve. Është një mjeshtër i rrallë në komunikim e në bashkpunimin me këdo për interes publik.

Pyetje:- A ka mundësi që me shkolla të tjera të zgjerohet bashkëpunimi në shqipëri ,të rritet numuri i nxënësve që viztojnë shkolla të ndryshme këtu në NY ?

Almira: Unë jam e bindur që po; janë të gjitha mundësitë dhe ne kemi filluar të punojmë për këtë …po një herë tjetër do të bisedojmë shtruar dhe do të japim më shumë informacion!

– Faleminderit Almira Bubesi per Shqiperin qe ke sjelle ne ‘THORNTON-DONOVA SCHOOL”…

JAVA KULTURORE E SHQIPTAREVE TE MAQEDONISE NE SHBA

June 26, 2018 by dgreca

JAVA KULTURORE E SHQIPTAREVE TE MAQEDONISE NE SHBA-NE NDERIM TE VITIT TE HEROIT KOMBETAR/

Njoftohet komuniteti shqiptar se Instituti per trashigimi kulturore dhe shpirterore i Shqiptareve te Maqedonise ne bashkepunim me komunitetin Fetare, ne nderim te Heroit Kombetar Gjergj Kastrioti Skenderbe, Organizon Javen e Shqiptareve ne Amerike.

Ja program:

Me 1 korrik 2018 ne qendren Kulturore “Nene Tereza” prane Kishes “Zoja e Shkodres” ne Nju Jork ne Oren 12.00 do te promovohet libri per Katoliket e Maqedonise-Monografia e Komunitetit Katolik si dhe filmi dokumentar per Pjeter Bogdanin.

Ne mbremjen e dates 1 Korrik ne ora 19 00 veprimtarite do te vazhdojne tek qendra kulturore e Maqedonise ne Manhattan, ku do te hapet Ekspozita e Katolikeve te Shkupit.

2 Korik 2018

Qendra e Protestanteve.

Ne ora: 19 00 Protestantet do te shpalosin librin e Protestanteve she 550 vjetorin e vdekjes se Skenderbeut.

3 Korik 2018

Veprimtarite ne Qendren Islame

-Promovimi i librit Shkupi dhe Xhemijetit.

Sesion shkencor: per Xhemijetin dhe Shkupin.

7 Korik 2018,

Dita e Komunitetit Bektashian.Veprimtarite organizohen ne VATER.

-Prezentimi i rugetimit 12 vjeçar deri ne fitore te te drejtave te komunitetit Bektashi ne Maqedoni, ne gjykaten Nderkombetare per te drejtat e njeriut ne Strasbourg.

-Shpalosja e Librit: The light of guidance.

-Foto ekspozite 480 vjetori i Teqes Harabati Baba dhe nje Dokumentar.

ALBANIAN EXELLENCE: NJE PETICION QE DUHET TA FIRMOSNI EDHE JU!

June 25, 2018 by dgreca

1 albanian Exelence NJU JORK/24 Qershor-AE/.- Albanian Excellence , kaloi nje sfide te madhe te dielen e 24 qershorit ne Nju Jork, duke nenshkruar nje peticion jo te lehte ne mbeshtetje te viktimave te dhunes seksuale te luftes ne Kosove ne vitin 1999.Ne shtepine e nje zonje suksesi amerikan, znj Liljana Gashi, nen nje diell te mpire me zagushi, u nenshkrua nje peticion- lutje plot dhimbje, e deshire per nje jete me te mire, dhe per nje jete qe duhet te ndryshoje per grate, nenat , vajzat, motrat, qe u bene pre e dhunes seksuale gjate Luftes se Kosoves se vitit 1999, lufte qe shenoi edhe eksodin me te madh te zhvendsojes se shqiptareve nga trojet e tyre, ne nje fund -shekulli .

Po mbushen 20 vite, nga ajo kohe, dhe tani Kosova eshte shtet me te gjitha te drejtat, por me nje histori te lare me shume gjak, e me shume tronditje te mberritura deri ne gen, nga nje lufte abusurdi mes vedit.

Sa dhimbje dhe sa lot, sa kohe e sa jete e shkuar dem, sa mund e kohe e dhimbusur ka kaluar qe atehere e sa shume histori po ashtu, kur viktimat e dhimbjes perkrenare, vijojne te vuajne te pamunduren e jetes se tyre , deri ne ate moment brutal aq te vetedijshem sa drita e diellit.

Shkrimi dhe me pas nenshkrimi i ketij peticioni , kishte brenda vetes kete dhimbje , kete here edhe te Zonjave , nenave, motrave ketu ne Nju Jork , te nje dimensioni tjeter, te nje dimensioni plot realizime me mund ne kontinentin e lirise, dimensione njerezore te perhumbura, e te ringritura ne nje vend qe ju jep mundesine gjithkujt te tregoje veten dhe mundesine e tij te barazise ne vlefshmerine e vleres se tij.

Ndaj dhe nenshkrimi i ketij peticioni ne mbeshtetje te viktimave te dhunes seksuale ne luften absurd te vitit 1999, merrte njejtrajtshmerine e vleres se madhe njerezore, prinderore, shqiptare , te njerezve tane te ikur, ndoshta edhe me koken pas, nga shtepia , kopshti, deti blu, qielli, nga dyqani i bukes, nga fqinjet dhe miqte e shoket.

Dimensionet njerezore te dy boteve te njejta ne lloj, po aq te ndryshme ne permbajtje dhe ne forme , u takuan nje te mes viti , ketu ne Nju Jork.

Ku me mire kur grate mbeshtesin grate…, ku me mire kur qetesia per nje kauze mbeshtjell trupin dhe shpirtin per te thene te gjitha se bashku nje lutje te madhe per me te miren e viktmave absurd te nje lufte absurde.

Zonja te nderuara ketu ne Nju Jork, se bashku , me nje jete suksesi, lodhje, perpjekje, mundi, deshire per nje jete me te mire, me sforco fizike dhe mendore, shume here per me te miren e jetes dhe familjes se tyre, u mblodhen nje te diele nen logon e Albanian Excellence, per te folur se bashku, per te rrefyer se bashku jetet e tyre, per patur lote ne syte e tyre, teksa lotet kryqezoheshin mes njera –tjetres, por dhe per t’u lutur se bashku per simotrat e tyre qe ende vijojne te vuajne dhimbjen e madhe te dhunes se ushtruar ndaj tyre, kete here me e madhe nga paragjykimet ndaj saj.

Lutja e tyre ishte e madhe, ishte me shprese, ishte nje lutje e derdhur edhe nga syte e mendja e bukur e Anes, qe ne stolite e jetes se saj, kishte bekuar cdo rruaze qe kishte derdhur.

Stolite e Anes, tani do ti mbanin ne ditet e tyre keto gra dhe zonja shqiptaro-amerikane, do ti mbanin me bekimet e kesaj gruaje te forte e cila me lote dhimbje , tregoi ne kete dite te madhe historine e saj amerikane.

Une shihja , kete te diele mes emocionesh qe me mbeshtillnin fytin , se si rritej lutja e nisur nga rruazat e bukura e fatesjellese te Anes tone!!!

Shihja dashuri dhe miresi ne syte e tyre , e lutje shume lutje per shprese per miket , shoqet , motrat e nenat , qe jetojne ne nje dimension tjeter ballkanik , te rrenuar nga luftrat absurde te koheve absurd.

Peticioni i lutjes heshte tek mbante siper, firmat e jeteve te zonjave te te gjithe Shqiptarise!!!

Sepse peticioni , nisi te nenshkruhej ketu ne metropolin e madh te botes, gati, ne nje fund qershori, ne nje te diele kur rete grindeshin lart ne qiellin e madh amerikan ne kerkim te shiut.

Nuk eshte e lehte te jesh 7 mije kilometra larg vije ajrore vendit tend… Une si nje gazetare e ndodhur mes dy boteve dashurie, me kembengulje vendosa ta hidhja mes zonjash ne Nju Jork , firmat e para te ketij peticioni !!!

Ndaj edhe une them se ka udhe te gjate per te bere ky peticion!!!

Sepse ai eshte peticioni i lutjes sone te madhe, eshte peticioni i miresise qe duhet ti dhurojme me shume dashuri dhe vullnet , nenave , motrave, zonjave, te nje lufte absurde , te nje kohe absurd !!!, me shume durim vetmitar apo jo, te zhurmshem apo zemerak, te gjate apo te shkrter ne kohe !!!

Dhe ne fund te fundit , para veshtrimit te perhumbur, te te gjitha atyre zonjave , qe fati ju nda me dysh, sepse te gjitha keto fshihen perballe nje kauze te madhe, sepse ai eshte peticioni i Lutjes !!!

Le ta firmosim !!!

***

Peticion: Grate ne mbeshtetje te viktimave seksuale gjate luftes ne Kosove ne vitin 1999

Ne kuader te shpalljes se projektit “Zonjat qe bejne Shqiptarine”, nga Albanian Excellence , Zonja nga Shqiperia, Maqedonia, Kosova, Mali i Zi, sot shtetase amerikane, duke e konsideruar shume te rendesishme kauzen e Albanian Excellence, per te mbeshtetur viktimat seksuale gjate Luftes ne Kosove ne vitin 1999, te cilat vijojne te jetojne nen paragjykime te forta , marrin persiper te nenshkruajne kete iniciative ne formen e nje peticioni :

Eshte nje peticion i grave shqiptare ketu ne Nju Jork me deshiren per tu mbeshtetur nga Zonja, bija nena, gra shqiptare ne mbare boten, per te ndaluar dhe per ti thene Stop !!!, dhimbjes ndaj viktimave seksuale gjate Luftes ne Kosove, ne vitin 1999, per ta konsideruar dhunen seksuale krim te kesaj lufte.

Pavaresisht se lufta ka mbaruar ne vitin, 1999, ‘lufta’ per keto zonja ( sipas statistikave, te pakten 20.000 viktima te dhunes seksuale), ende nuk ka mbarur deri sa paragjykimet ndaj tyre vazhdon te jene si, nga shoqeria, familja, opinioni.

Duke u bashkuar dhe u solidarizuar me keto zonja, ne bashkohemi me dhimbjen e tyre te madhe , bashkohemi me jeten e tyre te mbetur peng pa dashjen e tyre dhe nga keqedashesia e njerezve qe duhet te kene denimin qe meritojne, pasi kane shkaterruar pa kushte jete njerezish te pafajshme.

Duke menduar se do te jemi nje mbeshtetje e fuqishme e zerit te tyre, ne kerkojme nga qeveria e Kosoves, por edhe nga qeveria e Shqiperise, te rrisin mbeshtetjen ndaj tyre dhe te sensibilizojne opinionin vendas dhe nderkombetar per te njohur kete kauze ne histori, si te pashembullt , kur grate jane dhunuar e percudnuar ne menyre te paprecdente .

Ne kete menyre , ne kerkojme te vijoje pa kthim mbrapa kerkimi i fajtoreve dhe denimi i tyre.

Grate shqiptare ne mbeshtetje te viktimave seksuale te Luftes ne Kosove ne vitin 1999

Mbeshtesim kete Kauze, sepse eshte koha kur gruaja shqiptare kudo eshte, te jete ne mbeshtetje te gruas shqiptare qe eshte ne nevoje dhe me pasoja te renda psikologjike. Ne mbeshtesim idene se duhet punuar fort kunder paragjykimeve per ndergjegjesimin e popullsise ne Kosove, Shqiperi ashtu edhe ne Bashkesine Nderkombetare kunder kesaj dukurie.

Ne propozojme, nje rezolute ne Organizaten e Kombeve te Bashkuara, duke mbeshtetur shoqerine civile ne Kosove, per njohjen e viktimave te dhune seksuale gjate luftes ne Kosove si krim lufte. Ne mbeshtesim peticionin e nenshkruar ne Kosove, per rehabilitimin e viktimave dhe perfshirjen e tyre te plote ne shoqeri pa paragjykim.

Ne i bejme thirrje te gjitha grave shqiptare kudo jane, sipas kushteve familjare, ekonomike, sociale, te behen mentore te grave te dhunuara, duke mbeshtur miket, shoqet, nenat, motrat, heroinat e heshtura te diteve tona , duke qene nje shtyse dhe ndihme e madhe ne jeten e tyre.

Le te fillojme nga vetja jone, le te nisim nga vetja jone kete kauze te madhe humane per te drejten e per te mohurat qe nuk duhet te jene te mohura absolutisht jo.

Nga Nju Jorku, mbas nje aktiviteti shume domethenes ku Zonja te nderuara nga e gjithe hapesira mbareshqiptare treguan si kane arritur te jene gra te suksesshme ne shekullin e XX, i bejme thirrje te behen zeri i tyre, i bejne thirrje te luftojne kudo jane, koncepte dhe mentalitete te gabuara qe dhunojne me shume se asgje keto zonja.

Me kete vullnet te lire te ndihmojme ne ndertimin e nje qendre profesionale ku keto zonja te mesojne nje profesion ne menyre qe te ndihen te barabarata mes te barabartave.

Le te jemi te gjitha se bashku , per sa shkruam e po firmosim me vullnetin tone te lire !!!

Jeta e viktimave te dhunes seksuale gjate Luftes ne Kosove ne vitin 1999, tyre mund te ndryshoje duke u mbeshtetur nga Grate shqiptare kudo jane !!!

Ne se desheroni te mbeshtesni kete peticionin e solidaritetit te Grave te dhunuara gjate Luftes ne Kosove ne vitin 1990, dergoni nje mesazh me emrin tuaj, organizaten , vendin , ne adresen e email, albexcellence@gmail.com