Featured – Page 468 – Dielli

Kosova, shembulli më i mirë i reagimit të NATO-s

November 14, 2017 by dgreca

-Konferenca rajonale për NATO-n dhe Ballkanin Perëndimor zhvilloi punimet në Prishtinë/

1 Nato me Ramush 1 ramush NATO 1 Veseli1 1 Pacolli NATO

-Forcat e Armatosura të Kosovës do krijohen në partneritet të plotë me SHBA-në dhe NATO-n/

-Në Prishtinë nesër zhvillohet ceremonia e ndërrimit të komandës së KFOR-it/

-Gazeta DIELLI nga korrespondenti në Kosovë Behlul JASHARI/

PRISHTINË, 14 Nëntor 2017/ Në Prishtinë zhvilloi punimet konferenca rajonale e sigurisë “NATO dhe Ballkani Perëndimor: Dinamikat rajonale në periudhën e sfidave globale të sigurisë”.

Pjesëmarrës në konferencë ishin krerët më të lartë të institucioneve të Republikës së Kosovës, përfaqësues të lartë të NATO-s, mes të cilëve Ndihmës Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s për Diplomaci Publike, Tacan Ildem, i cili theksoi se NATO punon me të gjithë në rajon për të ruajtur sigurinë në Ballkanin Perëndimor. Në konferencën dyditore morën pjesë edhe ekspertë rajonalë e ndërkombëtarë.

Në hapjen zyrtare të konferencës dje në mbrëmje Presidenti i Republikës, Hashim Thaçi tha se Kosova ishte shembulli më i mirë i reagimit të NATO-s ndaj sfidës më të madhe të sigurisë në atë kohë në Evropë.

“KFOR-i, i cili është garant i stabilitetit në Kosovë, është misioni më i suksesshëm i paqës në botë për dekada me radhë. Kosova sot është një shtet stabil, i qëndrueshëm dhe me synime të qarta”, theksoi ai.

Duke folur për procesin e transformimit të FSK-së, Presidenti ka paralajmëruar se, duke siguruar mbështetjen për ndryshimet e Kushtetutës për transformimin e Forcave të Sigurisë së Kosovës, Kosova në partneritet të plotë me SHBA-në dhe NATO-n, do t’i krijojë Forcat e Armatosura të Kosovës.

Kryeministri Ramush Haradinaj tha se Kosova e meriton të anëtarësohet sa më shpejt në NATO.

“Ne duam dhe e meritojmë të anëtarësohemi sa më shpejt në NATO. Pra ne jemi me NATO-n. Ne duam NATO të qëndrojë në Kosovë. Ne kemi të drejtë dhe po bëjmë të gjitha përpjekjet për të themeluar Forcat e Armatosura të Kosovës. Ne synojmë që brenda kësaj dekade pra, deri në vitin 2020 të arrijmë fazën e dialogut, pra ta përmbyllim anëtarësimin në NATO”, theksoi ai.

Kryetari i Kuvendit, Kadri Veseli, tha se kontributi i Kosovës për paqen dhe sigurinë ndërkombëtare i kalon kufijtë e rajonit.

“Në këto pak vite të ekzistencës si shtet i pavarur dhe sovran, Kosova ka treguar përkushtim dhe efikasitet të vlerësuar, brenda Aleancës globale kundër terrorizmit dhe kërcënimeve që vijnë prej ideologjive që e ushqejnë atë. Ne kurrë, as nuk kemi qenë, e as nuk do të lejojmë që territori ynë të shërbejë si burim frymëzimi apo rekrutimi për grupet ekstremiste”, theksoi ai.

Zëvendëskryeministri e ministri i Punëve të Jashtme, Behgjet Pacolli, tha se Kosova ka nevojë për një rrugë të qartë drejt BE-së dhe NATO-s.

“Ne të gjithë duhet ta njohim përparimin e rëndësishëm që ka bërë rajoni në dy dekadat e fundit, lloj i përparimit që do të ishte i pamundur pa perspektivën e NATO-s dhe BE-së në tryezë. Ato janë dy anët e së njëjtës monedhë: stabiliteti që sjell anëtarësimi në NATO, rritet dhe sigurohet më tej me procesin e transformimit të reformave të BE”, u shpreh ai.

Në këtë konferencë ka folur edhe Ndihmës Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s për Diplomaci Publike, Tacan Ildem.

“Është shumë me rëndësi dhe NATO-ja i mbështet përpjekjet për dialogun e lehtësuar nga BE-ja mes Beogradit dhe Prishtinës”, tha ai.

Lidhur me transformimin e Forcave të Sigurisë së Kosovës në ushtri, Ildem theksoi se kjo duhet bërë përmes ndryshimeve kushtetuese.

Ai ka folur edhe për të ardhmen e rajonit. “Ne mbështesim aspiratat euroatlantike të popullit në rajon dhe besojmë fuqishëm se vlerat demokratike, sundimi i ligjit dhe marrëdhëniet e mira fqinjësore nuk janë luks, por parakushte për paqe dhe zhvillim”, tha Ndihmës Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s për Diplomacinë Publike, Tacan Ildem.

Forca paqeruajtëse e NATO-s në Kosovë, KFOR ka nis misionin në pranverën e vitit 1999, komandant i parë i saj ishte gjenerali britanik, Michael Jackson.

Në selinë KFOR-it, kampin “Film City”, në Prishtinë nesër zhvillohet ceremonia e ndërrimit të komandës ndërmjet komandantit në largim gjeneral majorit Giovanni Fungo dhe komandantit të ardhshëm të KFOR-it gjeneral majorit Salvatore Cuoci, ku do jetë i pranishëm edhe komandanti i Komandës së Forcave të Përbashkëta në Napoli, Admirali James G. Foggo III.

KUJTESË- MITROPOLIA E KISHËS ARBËRESHE, APEL PAPA FRANCESKUT

November 14, 2017 by dgreca

-Në Itali jetojnë nga më shumë se 550 vjet qytetarë italianë me prejardhje dhe gjuhë shqiptare dhe me tradita kanonike-liturgjike bizantine: ata quhen ARBËRESHË dhe i kanë rezistuar latinizimit të pësuar nga arbëreshë të tjerë./

-KOMITETI ITALO-ARBËRESH “PRO ERIGENDA METROPOLIA ECCLESIASTICA”/

Shenjtërisë së Tij FRANCESKUT/

Papa i Romës/

Shenjtëri,/

jemi besimtarë katolikë laikë të Kishës Arbëreshe që duam t’Ju lutemi mbi ngurrimin e tejzgjatur të Klerit tonë në kërkimin e mundësive të reja për të forcuar, për sot dhe për të ardhmen, veçantinë e Bashkësisë sonë fetare me origjinë shqiptare dhe me traditë bizantine.

Duke mos mundur që të kemi ndihmën e Konferencës Ipeshkvnore Italiane, institucion relativisht i ri dhe që nuk e njeh sa dhe si duhet historinë tonë të shkuar, dhe as të Kongregacionit për Kishët Lindore që nuk i është përgjigjur kërkesave të përsëritura të eksponentëve tanë, po iu drejtohemi dretpërdrejt Juve, Shenjtëri, të vetëdijshëm që vazhdimësia e përvojës sonë si të krishterë të traditës lindore të lidhur fort me Romën, varet nga urtësia e Selisë së Shenjtë dhe e Shenjtërisë suaj.

HYRJE

Në Itali jetojnë nga më shumë se 550 vjet qytetarë italianë me prejardhje dhe gjuhë shqiptare dhe me tradita kanonike-liturgjike bizantine: ata quhen ARBËRESHË dhe i kanë rezistuar latinizimit të pësuar nga arbëreshë të tjerë.

Ekzistenca e tyre si të shpërngulur në Itali nga pushtimi turk-osman i atdheut ka qenë problematike, sidomos në aspektin fetar. Megjithatë, Selia e Shenjtë i ka mbrojtur gjithnjë komunitetet arbëreshe nga padrejtësitë e sundimtarëve vendas dhe të empiètements të ipeshkvinjve latinë, mbas ndërprerjes së çdo marrëdhënjeje të arbëreshëve me hjerarkinë kishtare të vendit amë.

Në fakt shumë kohë më përpara që Republika Italiane të njihte statusin e tyre juridik si Pakicë Gjuhësore Historike (Ligji 15 dhjetor 1999, n. 482), Selia e Shenjtë kishte ngritur për ta Kolegjin Grek të Romës në shekullin XVI dhe, më vonë, në shekullin XVIII, dy “Ipeshkvinj Shugurues për ritin Grek” (nënkupto: arbëresh) dhe dy Kolegje studimi në Shën Mitër Koronë (San Demetrio Corone – CS) dhe në Palermo.

Në vijim, shek. XX, Selia e Shenjtë krijoi dy Eparki: në Ungër (Lungro – provinca e Kozencës) dhe në Piana degli Albanesi (Hora e Arbëreshëvet – provinca e Palermos), duke i shënuar në Vjetorin Papnor si “Kisha Italo-Shqiptare”, sëbashku me Abacinë (Manastirin) italo-greke të Shën Mërisë së Grottaferrata-s. Edhe kjo Abaci (ky Manastir), e banuar në kohët e vona më së shumti nga murgj me prejardhje arbëreshe, ka patur përkujdesjet më të mëdha nga Papët e Romës, deri në shpalljen “hezarkike” apo abaci nullius.

Këto tri Qarqe fetare, duke marrë shkas nga Koncili i Dytë i Vatikanit, që ka njohur dhe lavdëruar rolin e Kishave Lindore, do të ishte dashur që të shfaqnin menjëherë instancë Autoritetit Suprem për t’u bashkuar në një Mitropoli. Do të ishte korrigjuar kështu një vulnus që bën që komuniteti më i vjetër lindor) katolik i pranishëm në Itali, siç është ai arbëresh, të jetë ende pa një institucion kanonik tradicional siç e ka çdo Kishë Lindore në bashkim me Ipeshkvin e Romës: Patriarkanë, Kryeipeshkvi, Mitropoli.

Të kihet parasysh që Arbëreshët e Italisë kanë qenë dhe janë gjithmonë të bashkuar me Kishën e Romës, duke ndjekur me këtë linjën e Kishës Ilirike deri në krizën ikonoklaste të rimarrë përsëri me Koncilin e Firences. Ata nuk janë “uniatë”, por “ortodoksë me Romën” dhe përbëjnë një rast tepër të veçantë, një unicum në historinë e Kishës Universale, ku një meritë të veçantë për këtë ka Kisha Katolike e Romës, mbrojta e të cilit duhet garantuar.

Së fundi (në vitet 2004-2005), të tri Qarqet Kishtare kanë celebruar sëbashku një Sinod Ndërheparkial, vendimet e të cilit janë miratuar nga Papa Benedikti i XVI-të në vitin 2010.

Mënyra sinodale e ndjekur në këtë kontekst dhe vendimet e marrura në të, na dukeshin si përfytërimi i një angazhimi që në mënyrë natyrore do të çonte në formimin e një MITROPOLIE.

Për fat të keq, as në këtë rast nuk u shtrua një kërkesë e tillë nga Ipeshkvinjtë tanë.

VEREJTJE

Ai që nuk ka inkurajuar një kërkesë të tillë, siç i duket këtij komiteti, është Dikasteri të cilit i përket mbrojta e Kishave Lindore katolike në botë që, sipas mendimit tonë, tash disa kohë nuk mbron sa duhet Kishën tonë Arbëreshe, duke mos përgatitur sa dhe si duhet klerin, formimi i të cilit lë për të dëshiruar, si për shembull në Siqili, ku arrijnë në dioçezë pa i njohur dhe gati duke përbuzur traditat e popullit të cilit i përkasin, apo duke emëruar, siç ka bërë tash disa kohë në Piana degli Albanesi (Hora e Arbëreshëvet), Delegatë, Administratorë Apostolikë etj., të cilët nuk arrijnë që t’i japin impulse përtëritëse shpirtit të kësaj pjese të Kishës Arbëreshe, traditave e zakoneve të saj, gjuhëve dhe këngëve liturgjike: të gjitha këto shprehje dhe dëshmi të fesë së krishterë, të jetuara në gjendje pakiceje dhe shpesh herë të vëna në shënjestër.

Edhe pse lëvrues i risive ipotetike të ardhshme administrative të menduara, me sa duket, brënda këtij Kongregacioni, të paramenduara pa konsultimin e klerit dhe të popullit, nuk na duket e udhës që Dhespoti aktual i Eparkisë së Horës së Arbëreshëvet (Piana degli Albanesi) të nënvleftësojë dhe të diskriminojë çdo gjë që ne me dashuri dhe përkushtim kemi ruajtur në shekuj, kur është botërisht e njohur që antropologjia dhe baritorja na tregojnë që në traditat e shëndosha të një populli qëndron baza për një ungjillizim të ri.

Në mënyrë të veçantë duam të sinjalizojmë që format e ndryshme të veçanta të eksperiencës katolike orientale, të pranishme në realitete të ndryshme kulturale dhe fetare në Itali, nuk mund të bashkohen tout court në një kuadër të vetëm teo-ideologjik të parapërgatitur artificialisht. Nuk mund të justifikohen krijesa të tilla hibride, të ndërtuara nga bashkimi i elementëve të ardhur si pasojë e ndryshimeve gjeo-politike të reja, me realitete autentike që kanë zënë rrënjë në Itali mbi baza të qëndrueshme fetare, historike dhe kulturore.

Na duket se, me t’u vendosur marrëniet e drejtpërdrejta me Ortodoksinë greke dhe sllave, Kongregacioni Oriental e sheh tani Bashkësinë Arbëreshe, Kishë orientale historikisht dhe gjeografikisht më e afërta me Selinë e Romës, si një peshë dhe jo më si një burim, duke harruar të shkuarën aq të pasur me bashkëpunime dhe shërbime për kauzën e ekumenizmit, siç e kanë theksuar i Lumi Papa Pali VI, Papa Shejt Gjon Pali II dhe Papa Benedikti XVI.

Sipas kësaj linjeje, më tepër “eversive” sesa pastorale, na duket se është ideuar emërimi i Dhespotit aktual të Horës së Arbëreshëvet, për çka kërkojmë një shqyrtim për të verifikuar se një zgjedhje e tillë është bërë me vend apo jo.

Nuk mund pranojmë të bëhemi destinatarë të një anateme (mallkimi) as të njër gjenocidi të vërtetë të ritit dhe kulturës sonë! Që na bën të kujtojmë kohën, fill mbas Koncilit të Trentos, kur, nëse nuk arrihej latinizimi i kësaj Bashkësie, për të mos e quajtur Kishë ishte zbuluar termi zvogëlues Rit.

duke konsideruar të gjitha këto:

KY KOMITET

duke interpretuar ndërgjegjen e përbashkët dhe ndjesinë e tanishme të përhumbjes që ndjejnë Arbëreshët përpara tradhëtisë së ndjenjave të tyre më të thella dhe të historisë shumëshekullore, dhe duke i kujtuar Shenjtërisë Suaj:

– “marrëveshjen e besnikërisë”, jo të shkruar, por të mbajtur gjallë tash qindra vjet ndërmjet Arbëreshëve dhe Selisë së Romës;

– shërbimin e bërë prej tyre ndaj Selisë së Shenjtë me misionet katolike në Shqipëri gjatë pushtimit otoman;

– përkushtimin e tyre “që herët në ekumenizmin modern” (Papa Paolo VI-të);

– besnikërinë e Arbëreshëve ndaj Shtetit Italian, për formimin dhe demokratizimin e të cilit kanë kontribuar me eksponentë të tyre të shquar;

– dëshminë e tyre si pjestarë të Kishës së pandarë, fragmenti i fundit i asaj Kishe Ilirike lindore, të formuar nga shën Pali, me traditë lindore e perëndimore, gjithmonë në bashkim me Ipeshkvin e Romës nga i cili u shkëputën me forcë nga ikonoklasmi, por nga i cili u kthyen pa ngurrim me asnjëherë të mohuarin Koncil i Firencës;

– rolin e identitetit fetar, kulturor dhe civil që Arbëreshët e Italisë të traditës bizantine, nëse do të jenë të udhëhequr mirë nga ana baritore dhe kulturore dhe të përfaqësuar mirë në nivelin e Mitropolisë, do të vazhdojnë të luajnë në raport me Shqipërinë dhe Ballkanin, si një kujtim i epokës së para pushtimit turk, i drejton

APEL SHENJTERISE SUAJ

që aq shumë e do Popullin Shqiptar, degë e vjetër dhe “gjak i shprishur” i të cilit jemi, për tolerancën fetare që ushtron dhe për Martirët e vjetër dhe të rinj të tij, që të ngrihet

MITROPOLIA E KISHËS ARBËRESHE TË ITALISË

duke i besuar figurës së Mitropolitit funksionin e Kryetarit të Ritit ashtu siç i njëjti funksion i është besuar Arqipeshkvit të Milanos për Ritin Ambrozian.

Ju falenderojmë, Shenjtëri, për vëmendjen që do t’i kushtoni kërkesës sonë dhe me devotshmëri lusim bekimin Tuaj apostolik

Piana degli Albanesi – Lungro, 5 korrik 2017

SEKRETARI PRESIDENTI

Prof. Giuseppe Chiaramonte. bibliot. Salvatore La Barbera, ufficiale r.t. (oficer në lirim)

***

SHKENCËTARËT BOTËRORË PARALAJMËROJNË RREZIK PËR NJERËZIMIN

November 14, 2017 by dgreca

images

Planet Earth (NASA)/

1-frank-300x212

Nga Frank Shkreli/Në një paralajmërim botuar në revistën ndërkombëtare online “BioScience”, shkencëtarët e udhëhequr nga ekologjisti i njohur amerikan William Ripple i Universitetit shtetëror Oregon në Shtetet e Bashkuara, shkruajnë: “Njerëzimit po i bëhet tani një paralajmërim i dytë. Ne jemi duke rrezikuar të ardhmen tonë nëqoftse nuk kufizojmë konsumimin material në sferën gjeografike dhe demografike dhe nëqoftse nuk e konsiderojmë rritjen e shpejtë të popullësisë si një prej shkaqeve kryesore të kërcënimeve ekologjike dhe shoqërore”, me të cilat përballet njerëzimi.Anë e mbanë botës, çdo vit, vdesin më shumë njerëz nga ndotja e mjedisit se sa nga të gjitha luftërat dhe dhuna në botë. Ky është “paralajmërimi drejtuar njerëzimit” nga mbi 15,000 shkencëtarë, përfaqsues të 184 vendeve, nga e gjithë bota. Në paralajmërimin e botuar të hënen nga Aleanca e Shkencëtarëve Botërorë theksohen rreziqet me të cilat përballet njerëzimi dhe planeti ynë në të ardhmen — rreziqe këto të shkaktuara — sipas shkencëtarëve botërorë — nga ndryshimet klimaterike, nga çpyllëzimi, nga humbja e ujit të pijshëm, nga zhdukja e specieve të ndryshme dhe nga rritja e pa kontrolluar e popullësisë, sidomos në Afrikë dhe në Azi, ku sipas shkencëtarëve botërorë, është shënuar një rritje prej 35 për qind popullësisë. Në përgjithësi, ekspertët shënojnë 25 trende negative anë e mbanë botës, përsa i përket keqësimit të mjedisit dhe rreziqeve me të cilat përballet njerëzimi, si përfundim. Ndër trendet negative, ata identifikojnë, ndër të tjera, pakësimin me 25 për qind të ujit të pijshëm për person, shtimin me 75 për qind e numrit të zonave të vdekura oqeanike dhe humbjen e 300-milion hektarëve me pyje, si dhe pakësimin me 29 për qind të numrit të kafshëve, zogjëve dhe llojeve të ndryshme peshqish dhe kafshësh amfibe, e të tjera.

Në të vërtetë, ky ishte një paralajmërim që shkencëtarët kishin bërë 25 vjetë më parë, por raporti i botuar të hënen është edhe më i zymtë për nga pesimizmi me të cilin shkencëtarët e shikojnë ndotjen e mjedisit dhe efektet që ka mbi njerzimin dhe planetin në të cilin jetojmë. Nga raporti i fundit, që cilësohet si paralajmërimi i dytë, vihet re se pikëpamjet e shkencëtarëve të njohur botërorë, përfshirë ndër ta edhe nobelistë, e shikojnë situatën e ndotjes së mjedisit, madje edhe më të rrezikshme se 25 vjetë më parë, kur kishin bërë paralajmërimin e parë mbi rreziqet që i kanosen njerëzimit nga ndotja serioze e mjedisit. Sipas raportit të fundit të shkencëtarëve, përveç shtresës së ozonit që, sipas tyre, duket se është stabilizuar disi, çdo kërcënim tjetër që 25 vjet më parë ata i kishin identifikuar si rreziqe serioze ndaj mjedisit dhe planetit tonë, janë keqësuar gjatë këtyre 25 viteve të fundit.

Në raportin e tyre, shkencëtarët botërorë identifikojnë konsumimin e tepëruar të burimeve të planetit si dhe shtimin e pakontrolluar të popullësisë si rreziqet më serioze me të cilat do të përballet njerëzimi në të ardhmen. Në paralajmërimin e dytë, shkencëtarët më të njohur botërorë, i bëjnë thirrje njerëzimit që të konsumohet më pak mish, që të lindin më pak foshnje, që të përdoret energjia grinë dhe të konsumohet më pak në përgjithësi, me qëllim që të shpëtohet planeti nga rreziqet që rezultojnë nga ndotja e mjedisit dhe abuzimet. Ata theksojnë se ndonëse janë shënuar përparime të vogëla në drejtimin e duhur, disa fushë, siç është rënja e lindjeve të foshnjave në disa pjesë të botës, shkencëtarët botërorë bëjnë thirrje për një rivlerësim të rolit të ekonomisë të bazuar në rritje, me qëllim për të pakësuar gazërat, për të inkurajuar ri-përdorimin e energjisë, për të mbrojtur eko-sistemet, dhe në përgjithësi për të adaptuar masa të përgjithshme në mbrojtje të mjedisit, në të gjitha përmasat e tij. Shkencëtarët shfaqën gjithashtu shqetësimin e tyre se njerëzimi nuk po bën sa duhet për të marrë masat e nevojshme në mbrojtje të biosferës së rrezikuar nga ndotja e mjedisit.

Njoftohet se shkencëtarët arritën në këto përfundime duke u bazuar dhe duke përdorur të dhënat dhe informacionet nga qeveritë e ndryshme anë e mbanë botës, nga ente private dhe nga ekspertë të ndryshëm, për të arritur në përfudnimin e tyre se nëqoftse bota nuk merrë masat e nevojshme për mbrojtjen e mjedisit, njerëzimi dhe planeti në të cilin jetojmë, përballen me një “rrezik të madh dhe të pandreqshëm”, në të ardhmen.Por, shkencëtarët nuk janë krejt të pa shpresë se gjëndja nuk mund të ndryshohet drejt përmërsimit të mjedisit nëqoftse merren masat e nevojshme. Ata i bëjnë thirrje publikut botëror për një aktivizëm më të madh në këtë fushë, për t’u bërë presion autoriteteve vendore dhe udhëheqësve politikë kudo, që të marrin vendime më serioze në mbrojtje të mjedisit, anë e mbanë botës.

Profesori Uilliam Riple i Universitetit shtetëror në Oregon të Shteteve të Bashkuara, citohet të ketë thënë në një njoftim për median, se raporti mbi rreziqet që ndotja e mjedisit sjellë për botën, mund të konsiderohet nga disa si një dokument alarmist që i frynë rrezikut dhe si të tillë hedhin poshtë provat që kemi mbledhur. “Puna e shkencëtarëve është për të analizuar të dhënat dhe për të parashikuar pasojat afat-gjata për të ardhmen”, është shprehur Profesori amerikan. Ai shtoi se shkencëtarët që kanë nënshkruar dokumentin që u botua të hënen, nuk po japin një alarm fals, por shtoi Profesori Ripple, ata po i paraqesin njerëzimit provat për shënjat e qarta se bota është në një rrugë pa këthim, nëqoftse nuk merren masat të menjëhershme për të ndryshuar trendet tepër negative, që autorët përshkruajnë në këtë raport, dhe rreziqet me të cilat mund të përballet njerëzimi, si pasojë e ndotjes së pa kontrolluar të mjedisit.Megjithë parashikimet pesimiste të këtij paralajmërimi mbi ndotjen e mjedisit dhe mbi pasojat afatagjata që mund të ketë ndaj njerërzimit dhe planetit tonë, autorët thonë se çdo gjë nuk është humbur ende. Ata theksojnë se nëqoftse ekziston vullneti i mirë për të bërë diçka në lidhje me këto prirje negative që shknecëtarët venë në dukje në raportin e tyre, njerëzimi mund të bëjë ndryshimet e nevojshme në jetën e përditshme, si edhe në ekonomi dhe në industri, por edhe në të gjitha fushat e jetës, të cilat deri tani kanë ndikuar negativisht në ndotjen e mjedisit në të cilin jetojmë.

Rreth 15,000 shkencëtarë botërorë paralajmërojnë se nuk është vonë për një ndërhyrje botërore për të ndaluar keqësimin e metëjshëm të mjedisit, me qëllim, sipas tyre, për të “Mënjanuar mjerimin e fatkeqësinë që mund të sjellë humbja e biodiversitetit” dhe ndotja e pa kontrolluar e planetit. Ata këshillojnë, më në fund, se, të gjithë ne si individë, si autoritete qeveritare dhe si shtete, “Duhet të jemi të vetdijshëm se Toka, me të gjitha qenjet e gjalla është e vetmja shtëpi për të gjithë ne.” Për ta shpëtuar, përfundojnë ata paralajmërimin e tyre, së bashku, “Mund të shënojmë përparim të madh për të mirën e njerëzimit dhe të planetit, prej të cilit të gjithë ne mvaremi…për ndryshe, së shpejti mund të bëhet tepër vonë”, theksojnë shkencëtarët botërorë në paralajmërimin e dytë drejtuar njerëzimit, mbi pasojat serioze që sjellë për njerëzimin ndotja e mjedisit, anë e mbanë botës.

Zhgënjimi i ambasadës amerikane në Prishtinë

November 14, 2017 by dgreca

Ambasada e SHBA në Kosovë: E zhgënjyer nga raportimi i komisionit të ri për kufirin/

-Në vitin 2015 Departamenti i Shtetit konfirmoi se marrëveshja origjinale saktësisht pasqyronte vijën kufitare që ka ekzistuar mes Kosovës dhe Malit të Zi që nga viti 1974/

– Tani është koha që institucionet e Kosovës të punojnë për të promovuar interesat e qytetarëve të Kosovës në këtë çështje/

1 Komisi Kufirit PRISHTINË, 14 Nëntor 2017-Gazeta DIELLI/ Ambasada e Shteteve të Bashkuara të Amerikës në Kosovë dërgoi sot këtë delaratë: Deklaratë e ambasadës së SHBA-ve për Marrëveshjen për Demarkacionin e Kufirit/

Ambasada e Shteteve të Bashkuara është zhgënjyer nga raportimi i djeshëm i komisionit të ri për kufirin para komisionit të Kuvendit për Integrime Evropiane. Pohimet e tij janë të pabazuara, çorientuese, dhe të gabueshmeMarrëveshja ekzistuese pasqyron një proces të saktë të përcaktimit të kufirit, të konfirmuar nga komisioni shtetëror i Kosovës dhe ekspertë të shumtë të njohur ndërkombëtarisht. Në vitin 2015 Departamenti i Shtetit konfirmoi se marrëveshja origjinale saktësisht pasqyronte vijën kufitare që ka ekzistuar mes Kosovës dhe Malit të Zi që nga viti 1974. Që nga atëherë nuk kanë dalë fakte që do ta vënin në dyshim atë vendim. Vënia në dyshim e marrëveshjes dhe zvarritja e procesit të ratifikimit kërcënojnë marrëdhëniet e Kosovës me fqinjët e saj dhe me BE-në, dhe e lënë Kosovën dhe qytetarët e saj të izoluar.

Tani është koha që institucionet e Kosovës të punojnë për të promovuar interesat e qytetarëve të Kosovës në këtë çështje. Ne nxisim politikanët e Kosovës që të shikojnë përtej interesave personale partiake dhe politikës partiake, dhe që të përqëndrohen në nevojat e qytetarëve të tyre duke e ratifikuar marrëveshjen ekzistuese sa më shpejtë që është e mundur.

14 November 2017

U.S. Embassy Statement on Border Demarcation Agreement

The U.S. Embassy was disappointed by the new border commission’s report to the Assembly committee on European Integration yesterday. Its assertions are unsubstantiated, misleading, and wrong.

The existing agreement reflects an accurate process of determining the border, confirmed by Kosovo’s state commission and numerous internationally recognized experts. In 2015, the State Department confirmed that the original agreement accurately reflected the boundary that has existed between Kosovo and Montenegro since 1974. No facts have emerged since to call that decision into question. Questioning the agreement and dragging out the process of ratification threatens Kosovo’s relationships with its neighbors and the EU, and leaves Kosovo and its citizens isolated.

It is time for Kosovo’s institutions to work to promote the interests of Kosovo’s citizens in this matter. We urge Kosovo’s politicians to look beyond their personal partisan interests and party politics and focus on the needs of their citizens by ratifying the existing agreement as soon as possible.

NGA MBLEDHJA E KOMISIONIT PËR INTEGRIME EVROPIANE

Zyra e Shtypit e Kuvendit të Kosovës në 13 Nëntor 2017 ka dërguar këtë njoftim nga mbledhja e Komisionit për Integrime Evropiane:

Kryesuesi i Komisionit Shtetëror për Shënjimin dhe Mirëmbajtjen e Kufirit Shtetëror, Shpejtim Bulliqi, ka raportuar sot në Komision lidhur me të gjeturat rreth demarkacionit me Malin e ZiNë mbledhjen e Komisionit për Integrime Evropiane, kryesuar nga kryetarja e Komisionit Blerta Deliu-Kodra, ka raportuar sot Shpejtim Bulliqi, kryesues i Komisionit Shtetëror për Shënjimin dhe Mirëmbajtjen e Kufirit Shtetëror dhe anëtarë tjerë të këtij Komisioni.

Kryetarja e Komisionit, Blerta Deliu, fillimisht sqaroi faktin se ratifikimi i Demarkacionit të Kosovës me Malin e Zi është kusht nga bashkësia ndërkombëtare për liberalizimin e vizave, duke kërkuar në vijim të dhëna nga z. Bulliqi, lidhur me ecurinë e punës së këtij Komisioni përkitazi me këtë proces.Me këtë rast, Bulliqi dha sqarime në detaje lidhur me punën e Komisionit që ai drejton, vizitat që ata kanë realizuar në terren, duke ofruar kështu materiale të ndryshme para deputetëve. Ai po ashtu foli edhe për vizitat në Kroaci e Slloveni.

Sa i përket punës së Komisionit të mëhershëm për demarkacionin, Bulliqi tha se nuk ka pasur një proces të qartë, profesional dhe transparent. Ndërkaq, sa i përket ecurisë së punës së Komisionit të cilin e kryeson ai, Bulliqi tha se janë në proces të përfundimit të raportit dhe se po bëjnë përpjekje që sa më shpejtë këtë çështje ta procedojnë në qeveri e më pas në Kuvend. Anëtarë të Komisionit dhe deputetë tjerë të pranishëm në këtë takim, kërkuan sqarime të shumta rreth të gjeturave nga ky Komision, me theks të veçantë për punën e tyre të deritanishme, të dhënat që ata posedojnë nga terreni, duke kërkuar edhe një mori argumentesh të tjera për çështjen e kufirit.Pas një debati të gjatë, disa nga anëtarët e Komisionit, kërkuan të dhëna më konkrete për gjetjet që u prezantuan në mbledhjen e Komisionit, ndërsa disa nga deputetët opozitarë theksuan se të dhënat janë të qëndrueshme.Krejtësisht në fund, u kërkua nga përfaqësues të këtij Komisioni që të kryejnë punë profesionale, të pavarur dhe tërësisht të paanshme. Për këtë u zotuan përfaqësues të Komisionit Shtetëror për Shënjimin dhe Mirëmbajtjen e Kufirit Shtetëror, duke shtuar se do të ketë përgjegjshmëri në faktet që ata ofrojnë dhe se serioziteti i këtij ekipi është në nivelin më të lartë./b.j/

“NATA NЁ SION”, ROMANI QЁ SHKON PЁRTEJ GUXIMIT TЁ TEMЁS PROVOKUSE

November 13, 2017 by dgreca

ROMANI “NATA NЁ SION” I DR.ANTON GURAVÇAJ U PROMOVUA NЁ QENDRЁN KULTURORE“NЁNA TEREZЁ”/

1 d zije 1 dom Pjetri 2 Kola 1 dr dal Mhill 1 salle 1 antoni flet 1Mhilli Tё Dielёn me 12 nёntor 2017, nёn organizimin e Shoqatёs “Malёsia e Madhe” nё Nju Jork, nё bashkёpunim me Kishёn “Zoja e Shkodrёs” u organizua nё mjediset e Qendrёs Kulturore”Nёna Terezё”, promovimi i romanit”Nata nё Sion” e shkrimtarit Dr. Anton Gjuravcaj. Pjesmarrja ishte masive… Veprimtarinё promovuese e ka moderuar veprimtari Kolё Cacaj. Fillimisht moderatori u ka kёrkuar tё pranishmёve qё tё ngriheshin nё kёmbё dhe me njё minut heshtje tё nderonin kujtimin e dr. Zef Prela Lucaj, qё u nda nga jeta nё Michigan nё moshёn 52 vjecare.Mё pas moderatori, pasi ka prezantuar autorin e romanit, dr. Anton Gjuravcaj, i pranishёm nё aktivitet si dhe ligjёruesit, ka falenderuar famullitarin e Kishёs, dom Pjetёr Popaj, pёr pjesmarrjen dhe e ka ftuar qё tё pёrshёndes pjesmarrёsit.

1 luz Mhill 1 Marjani 1 zef grup

Famullitari Dom Pjetёr Popaj ka pёrgёzuar autorin Gjuravçaj pёr kёtё roman tё vlefshёm, qё pasqyron historinё e popullit shqiptar, vuajtjet e tij nёn pushtimin otoman, qёndresёn ndaj asimilimit. Shqiptarёt, nuk duhet tё harrojnё, ata duhet ta mёsojnё historinё e paraardhёsve me qёllim qё tё njohin historinё e tyre shekullore, qёndresёn dhe pёrpjekjet pёr mbijetesё, ruajtjen e identitetit Kombёtar.Romani qё po promovohet ёshtё njё dritare nga ku mund tё shihet qёndresa jonё Kombtare.

Drejtuesi i veprimtarisё, Kolё Cacaj, ka sjellё pёr pjesmarrsit njё biografi tё shkurtёr tё Dr. Anton Gjuravçaj, pёr tё cilin tha se u lind nё Podgoricё, arsimin fillor e kreu nё Triepsh, dhe Gjimnazin e pёrgjithshёm nё Shkup.Studimet e larta i kreu nё Universitetin e Prishtinёs nё Fakultetin e Mjekёsisё, ndёrsa specializimin e kreu nё Beograd. Autori, tha moderatori Cacaj, jeton e punon nё Podgoricё, ku ushtron profesionin e mjekut dhe bashkёpunon me median.

Dr. Anton Gjuravçaj krijimtarinё letrare e nisi herёt duke shkruar poezi, qё kur ishte nё shkollёn e mesme, ku eksperimentoi edhe shkrimin nё prozё, qё i botoi nё shtypin e kohёs.

Dr. Guravçaj merret me publicistikё. Bashkёpunon me redaksitё televizive dhe ato tё gazetave, ku drejton emisione dhe publikon nё fushёn e mjekёsisё. Autori ka botuar:” Baladё Vertikale”(1994) -vёllim me poezi, “Memento”(1995) vёllim me poezi dhe prozё, pёrkthyer nё gjuhёn malazeze nga Biblioteka e qytetit tё Podgoricёs(2001), romanin”Vdekja e Valёve”-2008, dhe “Nata nё Sion”-2016.

Ligjёrusi qё u ngjit mё pas nё foltore ishte editori i Gazetёs”Dielli”, Dalip Greca, i cili Kumtesёn e tij e kishte titulluar”Nata nё Sion, romani qё shkel tabutё”… Nё fillim tё kumtesёs sё tij, ligjёrusi tha se ky roman vjen nё kohёn e duhur; kur harresa tenton tё triumfojё mbi Kujtesёn, kur duket se pёrcarja na ka dalldisur si Komb dhe vazhdojmё tё ecim kuturu nёpёr mjegull, harrojmё c’kemi lёnё pas, ikim kuturu drejt sё panjohurёs, qё po na rrezikon si Komb, madje, kur nuk vjen pushtuesi tek nё, shkojmё ne tek ai(Rasti i rekrutimit tё shqiptarёve nga Isis ose inkursioni kulturor arabo-turk pёrmes ekrenave tё TV etj)…Edhe pse kjo temё, qё rrok autori, ajo e qёndresёs ndaj pushtuesit otoman, ёshtё trajtuar edhe nga autorё tё tjerё(sjell nё vёmendje romanin e Ben Blushit”Tё jetosh nё Ishull)- natyrisht qё nuk ёshtё e njёjta gjё sepse Blushi merret me tendencёn pёr tolerancё, e Guravcaj me pёrballjen ndaj konvertimit e qёndresёn-,por gjithёsesi Dr. Gjuravçaj, ka guxuar mё shumё se tё tjerёt pёr tё shkuar pёrtej delikatesёs qё rrok tema provokuse, tha editori i Diellit.

Pёr ligjёrusin, autori nuk ngurron, qё t’u heqi koren plagёve, guxon pёr t’ia hequr pluhurin kujtesёs, dhe fokusohet nё dyndjen barabare tё perandorisё Osmane, pёrpjekjet e saj pёr tё ndryshuar fenё, kulturёn, jetesёn dhe identitetin e shqiptarёve.Nata nё Sion ёshtё njё roman qё shkon pёrtej guximit. Romani i Gjurvaçaj nuk është një ndërthurje klasike tradicionale rrëfimi, por një roman ku bie në sy stili modern i të shkruarit dhe operimi me mjeshtëri me stilistikën dhe figuracionin e pasur letrar. Duke qenë se autori vjen nga lëndinat e poezisë, ai na ka dhuruar një roman , ku ndërthuret poezia natyrshëm me prozën moderne të lëvruar nga ai. Ka përshkrime magjepse, dialogje të thella, meditime brilante, që të mbeten në mendje edhe për shkak të lëmimit poetik të rrëfimit.Gjithësesi romani nuk është i lehtë për t’u lexuar, ai do vëmendje e përqëndrim, jo vetëm për termat e konvecionet historike të përdorura, që lidhen me realitetin historik dhe terminologjine osmane, por edhe pse një pjesë e subjektit ndërthuret nё vetёvete dhe një pjesë e personazheve, pasi mbarojnë misionin largohen nga faqet e librit, paçka se bijë e nipër të shfaqen e rishfaqen, sërish- prandaj të duhet vëmendja dhe përqëndrimi në lexim pёr tё ruajtur lidhjen e subjektit. Jo vetëm kaq, romani kërkon vëmendje edhe për faktin se autori jo gjithëmonë është i drejtëpërdrejtë, tek ai ndërthuret realja me surealen- ai është mjeshtër i përshkrimit sarkastik të situatave dhe ndodhive, prandaj ato duhen lexuar dhe interpretuar realisht edhe pse jo rrallë janë sureale.

Nata në Sion, është nata e gjatë pesëshekullore që mbuloi me pelerinën e zezë të errësirës aziatike trojet e Arbërit, ku për sfidë bijët e Arbërit,edhe rezistuan, por edhe u konvertuan, madje një pjesë edhe u penduan dhe u rikthyen(Rasti i Hoxhë Nailit, një instrument i përdorur nga pushtusi për t’ua kthyer fenë vendasve, por është vetë ai që vdekjen e gjenë në vendpagëzimin e vet, në kishë). Autori nuk merret shumë me qëndresën trimërore të shqiptarëve; janë sporadike fragmentet e kryengritësve,autori as nuk përkundet gjatë në shtratin e legjendave, nuk përshkruan gjatë betejat e kryengritësve, por merret me pushtusin represiv e agresiv, që ngre kurthe, që shpik metoda që çojnë në konvertim,që ndanë e përçanё, -ai evidenton armët që përdor pushtusi, merret me helmin shpirtëror, që u hedh ndër vete arbërorëve, shartimin i racës dhe të fesë etj.

Romani është i ndarë në shtatë kapituj, ku ruhet vijimësia e ngjarjeve. Ka shumë pjesë që të mbeten në kujtesë. Shkrimtari Gjuravcaj, konstatoi ligjёrusi, e ka shfrytёzuar mjeshtrisht shtratin e temёs historike qё trajton nё romanin e tij, duke sjellё ngjarje tё besueshme, mbi tё cilin thur subjektin e veprёs sё vet. Nё roman gjallojnё njё masё e madhe personazhesh, tё mirё e tё ligj, tё thyeshёm e tё pathyeshёm nё karakter, spiunё e tradhtar, shёrbёtorё, lakej, tё konvertushёm e qёndrestarё, hileqarё e dallkaukё, tё babёzitur pёr pasuri,pijanecё e depresёivё, tё pakujtesё e tё ftilluar, njё galeri e pasur, tё cilёt individualizohen me durim nga autori. Mё pas ligjёruesi u ndal nё stilin e autorit dhe kompozicionin e veprёs.

Shkrimtari Mhill Velaj e kishte titulluar kumtesёn e tij”Uragani Letrar e shpirtёror i Anton Gjuravçaj pёrmes njohjes historike-Refleksion pёr romanin”Nata nё Sion” botuar nga Toena-Tiranё.

Ligjёrusi Velaj, duke vlerёsuar romanin tha se: Ky është roman i thellësive historike dhe të një kulture mahnitëse të njohjes universale që në epiqendër të rrefimit romanor ka diskursin etno – psikologjik të shqiptarëve nëpër shekuj dhe përplasjet e tij për të mbijetuar nga dhuna osmane. Ky në fakt është roman i ashtënisë shqiptare, ku përshkruhet i gjithë kozmosi lirik dhe epik i këtij fisi të fisshëm që fati historik e përplasi me kulturën e robëruesit osman që kurrë nuk kurseu asnjë mjet për ta asimiluar , stërkequr, dezorientuar, e zhbërë nga faqja e dheut këtë komb të lashtë. Etika letrare , epistimiologjia e njohjes historike dhe virtyti prej malësori i Anton Gjuravçaj janë kauza që këtë autor e kanë shtyrë që gjithmonë të trajtojë kësi lloj temash që në epiqendër të rrëfimit romanor e letrar e kanë etno – gjenezën tonë , psikologjinë shqiptare, virtytet e traditat e tij që nga mileniumet, por edhe disa elemente destruktiviteti të cilat sipas autorit janë edhe shkaku e pasoja e rrëshqitjeve tona nëpër kohë e hapësirë.

Sipas shkrimtarit Velaj, … Romani , “Nata ne Sion ‘’ është një vlerë e shtuar në letërsinë tonë nacionale jo se Antoni është i vetmi që shqyrton tema kaq të çmueshme porse fuqia e tij ideore dhe meditative dallon nga krijuesit tjerë të cilët esencat dhe përshkrimet historike i trajtojnë në menyrë krejtë formaliste dhe më një lloj romantizmi të cekt letrar e krejtesisht patetik. Ai pertej subjektivizmit flet për realitetet historike e nota psikologjike si një kronikan letrar jo për ti bërë paradigmë historisë sonë sa epike poaq legjendare porse për ta deshmuar unin e tij letrar dhe prejardhjen e ndiesine e tij shqiptare. Autori permes ketij romani na flet më gjuhën e simboleve here si perjetues i ngjarjeve e herë si zë i dytë i ndergjegjies sone të vrarë kolektive. Është pra ky nje gjakim artistik që i shpallë luftë humnerave të kohës, zbrazetive e vakumeve tona egzistenciale e historike, joshjeve ideologjike, servilizmit tonë shekullor që si skulptuat e varrosora në dhe nuk e shijojne dritën as ngrohtësinë e dobisë së botës , po as të fryteve që burojnë nga palca e kombit. Por autori Gjuravçaj nuk frymëzohet nga mitet as legjendat por nga realiteti ynë i hidhur historik. Ai permes rrefimeve transidentale e letrare flet për kauzat e vyrtytet shqiptare, rezistencat titanike te malesoreve e shqiptareve ne përgjithësi, perballë një perandorie sketerre siq ishte ajo osmane, duke vënë në pah fisnikërinë e bujarinë e malesorit , shpirtin titanik e gjallues të tyre, ritet, traditat, e bujarinë, mekembjet, fenë e dashurinë, pas rrenimeve dhe ruajtjen e palces kombetare deri në ketë fillim shekulli. Është shpirti i etur intelektual, gjenetika prej malësori , ndjesia morale e letrare që e shtynë autorin Gjuravçaj për të reflektuar për vlerat më sublime të atdheut të mbështjellura me shembuj të lartë vetëmohimi e sakrifice. Është ky roman i cili flet për hakmarrjet, vetërrënimet, kaoset shpirtërore e qeveritare, hierarkinë ushtarake në njërën anë përzier me zërat e daulleve e Miopinë e shekujve të errët të perandorisë Osmane në njërën anë, dhe shpirtin Spartan e gjakimin për liri të një kombi të vogël i cili pamëshirshëm dhunohet dhe abuzohet nga njerëzit e kësaj perandorie së bashku me një grup bashkëpunëtorësh servilë ku e kush më shumë rrënon pamëshirshëm atdheun dhe të ardhmen e fëmijëve të tyre.

Nё mbyllje tё kumtesёs sё tij Mhill velaj tha se: . Ky roman i Anton Gjuravçajt na rikujton historitë e tragjeditë shqiptare për pesë shekuj gjak e lot . Ta rikujton vuajtjen e sakrificën e stërgjyshërve tanë të pa epur dhe gjakimin për tu çliruar nga perandoria e ërrët Aziatike. Ky roman historik në fakt është letersi e përplasjeve dhe ndriçimeve historike, është libër i kauzes kombetare e letrare, është atlasi historik për një kategori lexuesish të etur për njohje por edhe një lloj shpalosjeje e vuajtjeve të kombit shqiptar në roberinë Otomane. Gjithe kjo histori letrare e ka një autor, e ky eshte pena e mendja e ndritur e Anton Gjuravçaj i cili vjen e i benë dritë edhe sivellëzerve të tij që jetojnë në Neё York e gjetiu për të na hequr nga mendja ,, Natën në Sion ,, të shqiptareve dhe për ta ndriquar shtegun e dritës drejt integrimeve kulturore, etnike, dhe euro atlantike. Autorit i uroj çdo të mirë në jetë, dhe Zoti e bekoftë mendjen e tij të ndritur dhe shtegun e tij letrar.

Nё fund tё promovimit shkrimtari Anton Gjuravcaj u ёshtё pёrgjigjur pyetjeve dhe ka falenderuar organizatorёt e promovimit, Kishёn Zoja e Shkodrёs, Shoqatёn Malёsia e Madhe, ligjёrusit dhe tё gjithё mbёshtetsit.Miqtë e shkrimtarit kishin përgatitë një koktail për pjesmarrësit. Autori dhuroi libra me autograf.Promovimi u ndoq nga TV Kultura Shqiptare dhe gazeta”DIELLI”.(Korresp i Diellit)

Fotografite i gjeni ne Facebook(dielli vatra)