• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

SHKRIMI KALIGRAFIK I FASLLI HALITIT…

May 27, 2015 by dgreca

(Skicë letrare)/
Nga Përparim Hysi/
Kur marr të shkruaj këtë skicë letrare, më vjen ndërmend Arkimedi, që thoshte:”Gjemëni një pikë, ku të mbështetem dhe unë mund të lëviz tërë botën!” E bëj këtë analogji jo pa qëllim. E kishim lënë të takoheshim për një kafe miqësore me Faslli Halitin. I përpiktë, si një orë zvicerane, hyri te kafe “Ulqini”, tanimë, i shoqëruar nga zonja e tij e nderuar, Nirvana. Sa bëmë toka, pashë që nxori nga qeska një libër për t’ma dhuruar. E hapi dhe, te bënte përkushtimin për mua, më mbetëm sytë te kaligrafia (bukurshkrimi), aq unike e tij. Më mbetën sytë dhe jo pa shkak. Kam parë qindra e qindra lloj shkrimesh çfarëdo, por shkrimi i Faslliut është për t’u vënë në “kornizë”, si një model, që rrallë mund të arrihet.
Kur shkruaj kështu, kini parasysh një ish-nxënës të Normales së Elbasanit, ku bukurshkrimi qe lëndë e veçantë. Dhe, megjithatë, unë mbeta gojëhaptë nga kaligrafia e tij. Mësuesit tanë të shkollës së mesme, që të gjithë qenë diplomuar në Perëndim, në universitetet më në zë të Evropës dhe, megjithatë, të rrallë qenë ata, që kishih shkrim, ku të mbeteshin sytë, si mua sot te i Faslliut. Për bukurshkrim, në gjithë ata mësues aq të nderuar, vetëm dy veçoheshin: profesori ynë i biologjisë, i ndjeri, Jovan Beça dhe, mësuesi i shkollës ushtrimore “Dr.Xhaferr Kongoli”, i mrekullueshmi Hysen Caushi. Bukurshkrimin na e jepte piktori i merituar, Bukurosh Sejdini, që,sado mëngjarash, në dërrasë shkruante me dorën e djathtë. Kur pashë shkrimin aq të bukur, desh bërtita: “Piktor, për piktor!” Britmën nuk e bëra dhe nga “sikleti” më nxori Faslliu. “Ky shkrim,- më tha,- jo vetëm më ka mbajtur me bukë, por ma ka zbardhur dhe faqen”.
* * *
Nuk jam i zoti, që t’u ballafaqoj me shkrimin e tij aq të bukur. Por, sidoqoftë, në vija të trasha, po ua sjell këtu të fotokopjuar, që të keni një përfytyrim të përafërt . Dhe prapë një analogji: Më kujtohet një fshatar i vobektë, nga fshatrat e Fierit, i ndjeri Ahmet Gjojdeshi. Hyzmeqar ky, Ahmeti, te ca bejlerë të kohës. Pasçlirimi, bjelerët i la me gisht në gojë dhe, për t’i diskretituar para popullit, më shumë i ballafaqonin me hysmeqarët e dikurshëm. Kur i kërkuan xha Ahmetit, që t’i demaskonte zotninjtë e vjetër, ky tha: “Aha, Zoti mua më kish dhënë zërin. Ma kish dhënë dhe këndoja bukur. Por dhe këta qejflinj të mëdhenj, donin këngë. Unë kendo, ata kënaqu.Kënaqu, po më trajtonin mirë.”Vu”, pulëza e pjekur, para dhe faqorja e rakisë. Tani,xha Ahmeti, “ngordhi” fare, se i bëtë ata tohidho si unë…”.
U shqye fshati me të qeshura, por unë, tek e sjell këtë ngjarje, që e kam parë me sytë e mi, në fshatin Petovë të Fierit, e bëj këtë analogji se shiko, se ç’ më tregoi, në vija të trasha, Faslliu:
“… E mbarova klasën e pestë me të gjithë njësha (njëshi qe nota më e lartë, deri në vitin 1948) dhe nuk di pse mësuesi më tha:-Shumë mirë! Tani shko e ruaj lopët! Po, pse do ruaja lopët? Lopët nuk i ruajta, por fillova e plugoja tokën me qetë e mi. I vogël isha, aty te 13-vjeçar, por e kisha merak: vijën, që plugoja, e doja të drejtë. Dhe ashtu e bëja: t’i vije vizoren! Kur çlodhja qetë, lexoja. Po, 13-vjeçar lexoja “Kasollja” të Blasko Ibanjezit. Shkruaja dhe pikturoja. Dhe, shkrimin, si pikturë. E mbarova Liceun Aritistik “Jordan MIsja” dhe, kur shkova ushtar, nga shkrimi e piktura nuk kapa pushkë me dorë. Por, shkrimi i bukur më shpëtoi dhe kur më ra”dielli” mbi kokë”.
Kur thotë kështu,e ka për atë dënim të pistë, që iu bë Poetit Faslli Haliti, për poemën ” Dielli dhe rrëketë”.Ia hoqën të drejtën e profesionit (për botime, as që bëhej fjalë, por e çuan të hapte kanale në Plug të Lushnjes. Dhe aty faqen të bardhë ia ruajti bukurshkrimi. Se ferma kish nevojë, sa për “parrulla revolucionare”,aq dhe për dizenjo gjithfarësh, ku shquhej dora e artë e Faslli Halitit.
Këto m’u kujtuan, kur ai po bënte shënimin për mua. Unë sot u ndala te shkrimi i tij i bukur, por kjo është veç një skicë dhe aq. Se, që të flasësh për Faslli Halitin, nuk mjafton vetëm një skicë. Ai e ka të plotë profilin e tij letrar: edhe poet, edhe porzator, edhe publicist, edhe përkthyes dhe, mbi të gjitha, është “Mjeshtër i Madh”. Pra, profili i tij letrar i ka kaluar kufijtë e Kombit, duke u përkthyer në gjuhë të huaja. Jo më larg se më 13 qershor 2015, ai është i ftuar në Itali. Atje, një vëllim i tij është përkthyer në gjuhën italiane dhe vlerësuar me çmim.
Pra, unë sot fola vetëm për shkrimin aq të bukur të Faslli Halitit. Dhe, në mbyllje, mund të them: Nuk është vetëm krijues i bukur, por dhe Njeri me zemër të madhe!
Tiranë, 26 maj 2015

Filed Under: Featured Tagged With: Faslli Haliti, Shkrimi kaligrafik

Amerikanët shënojnë Ditën e të Rënëve

May 25, 2015 by dgreca

Sot amerikanët shënojnë Ditën e të Rënëve, gjatë së cilës në kryeqytetin e vendit, Uashington, mbahen ceremoni të ndryshme përkujtimore për të kujtuar të rënët në luftra.
Me këtë rast, u krye një ceremoni edhe në Afganistan, ku trupat amerikane atje nderuan kujtimin e të rënëve.
Në zyrat e misionit në Kabul, gjenerali amerikan John Campbell mori pjesë në një ceremoni, gjatë së cilës u vendos një kurorë për të nderuar ushtarët e vrarë në luftime në Afganistan, që nga koha e fillimi të luftës atje, më tepër se një dekadë më parë.
Mbi 2,300 ushtarë amerikanë dhe mbi 1,100 pjesëtarë të forcave të koalicionit kanë humbur jetën gjatë luftimeve në Afganistan në 14 vitet e fundit.
Dita e të Rënëve u përkujtua këtë vit, ndërsa forcat amerikane dhe ato të aleatëve hapën një kapitull të ri në misionin e tyre në Afganistan, duke kaluar nga një mission luftimesh në një rol mbështetës dhe këshillimi të forcave afgane të sigurisë.(VOA)

Filed Under: Featured Tagged With: Amerikanët shënojnë, Ditën e të Rënëve

Incidenti në Kumanovë, mund të tendosë raportet Shkup-Prishtinë

May 24, 2015 by dgreca

Nga Zërijeta Hajro Jajaga/
Analistët në Maqedoni konsiderojnë se raportet Maqedoni – Kosovë mund të tendosen në pikë kritike, nëse rasti i Kumanovës nuk zbardhet tërësisht.
Kjo, sipas tyre, mund të arrihet vetëm me inkuadrimin e faktorit ndërkombëtar.
Raportet Maqedoni-Kosovë që nga fillimi ishin të brishta, madje të tendosura me atë që njohja e Kosovës si shtet i pavarur nga ana e Maqedonisë u kuptua si një akt i presionit nga ana e faktorit ndërkombëtar, dhe jo si vullnet për të krijuar raporte të mira ndërfqinjësore, thotë analisti politik, Alajdin Demiri.
Ai shton se ngjarjet në Kumanovë, duke ngërthyer më vete enigma të shumta, në masë plotësuese do të rëndojnë raportet Maqedoni-Kosovë.
“Tendosja e mëtejme e raporteve Maqedoni Kosovë do të jetë strategjike, sepse e vërteta e Kosovës do të jetë diçka tjetër – nga ana tjetër, e vërteta e Maqedonisë do të jetë krejtësisht diçka tjetër, dhe e vërteta e Serbisë dhe Rusisë do të jetë krejtësisht diçka tjetër, ngase Rusia është pozicionuarnë mbrojtje të kryeministrit Nikolla Gruevski”.
“Në Maqedoni, aktinë Kumanovë përjetohet si agresion i Kosovës, përkatësisht kosovarëve ndaj pavarësisë së Maqedonisë si shtet, edhe pse ky akt më vete ngërthen shumë të panjohura, të cilat, mbase për më shumë arsye edhe nuk do të sqarohen në të ardhmen, edhe pse do të ishte shumë mirë të ndriçohet plotësisht rasti i Kumanovës, e para se do ta shfajësonte Kosovën si shtet dhe fajësia do të orientohej diku tjetër”, vlerëson Demiri.
Dy ditë më parë, edhe ndihmëssekretari i përgjithshëm i OKB-së, Ivan Shimonoviq, pas një vizite dyditore në Maqedoni, është shprehur se nevojitet ndihmë ndërkombëtare për hetimin e rastit të Kumanovës me atë që hetimi të jetë i besueshëm në sytë e popullit.
“Duhet të bëhet një hetim i menjëhershëm dhe i pavarur për rastin e Kumanovës, si dhe për rastin e përgjimeve. Kam biseduar me prokurorin për rastin e Kumanovës dhe ai më tha se disa prej hetimeve janë në progres. Por, mendoj se për këtë do të jetë e nevojshme që të ketë një ndihmë ndërkombëtare. Ky hetim ka dimensionin e tij ligjor, por ka edhe dimension politik. Me rëndësi është që rezultatet e hetimit të jenë të besueshme për të gjithë”, ka deklaruar Shimonoviq.
Por, prokurori Publik në Maqedoni, Marko Zvërlevski, lidhur me këtë kërkesë, ka deklarua për Radion Evropa e Lirë se Prokuroria Publike e Maqedonisë dhe institucionet e shtetit disponojnë me kapacitete të mjaftueshme për të zbatuar një hetim të pavarur dhe kompetent rreth asaj se çfarë ndodhi në Kumanovë dy javë më parë.
“Nuk dua t`i komentoj propozimet e tilla, të cilat vijnë nga faktori ndërkombëtar, por do të theksoja me këtë rast se institucionet në Republikën e Maqedonisë disponojnë me kapacitetin e nevojshëm për të realizuar një hetim të plotë dhe të pavarur”, është shprehur Zvërleski.
Me këtë qëndrim nuk pajtohet ish-ministri i Punëve të Brendshme të Maqedonisë, Pavle Trajanov, partia e së cilit është pjesë e koalicionit qeveritar, duke theksuar se raportet Maqedoni-Kosovë hyjnë në një fazë tejet të komplikuar, madje siç shprehet ai, edhe të rrezikshme nëse nuk ndriçohen më shumë aspekte që kanë të bëjnë me ngjarjet e Kumanovës.
“Si e para duhet shihet si është e mundur që në Kosovë të organizohen formacione paraushtarake, të cilat kanë për qëllim të veprojnë në Maqedoni, pra kjo çështje duhet të ndriçohet, më pas duhet të mësohet cilat janë motivet e tyre, në kanë një agjendë politike këta njerëz, madje dhe kush qëndron pas tyre”.
“Pastaj, është me rëndësi që të mësohet a është, ose sa është e rrezikuar Maqedonia në aspektin e sigurisë pas këtyre ngjarjeve nga grupet e armatosura, sepse informacionet tona flasin se ka lëvizje nga ana e tyre në Kosovë dhe Serbinë Jugore, me atë që destabilizimi i Maqedonisë të vazhdojë edhe më tej ngase shokët e tyre mbeten në paraburgim në Maqedoni”, thekson Trajanov.
Ai thekson se me rëndësi të veçantë është bashkëpunimi i Maqedonisë me Kosovën në këtë situatë të ndjeshme, në bashkëpunim edhe me vendet me ndikimsiç është Gjermania dhe SHBA-ja, sepse siguria e Ballkanit është përgjegjësi jo vetëm e Maqedonisë, por e të gjithëve.
Përleshja e armatosur në Kumanovë la 18 të vrarë, 8 policë dhe 10 pjesëtarë të grupit të armatosur. Fillimisht, autoritetet maqedonase kishin thënë se numri i viktimave është 22, 14 nga të cilët ishin pjesëtarë të vrarë të grupit të armartosur.

Filed Under: Featured Tagged With: acarim, Kumanova, raportet, Shkup-Prishtine

Dy rrëfenja në një

May 24, 2015 by dgreca

Dhjetëshja e kuqe/
Nga Përparim Hysi/
Rrallë kalohet më andej. Autostrada e ka nxjerr, pothuajëse, jashtë vëmendjes, po se po, por dhe nga sytë e njerëzve. Unë jam vendali atyre anëve dhe, si i moshuar, kërkoj rrugë ku nuk ka rrugë, vetëm e vetëm të kujtoj jo vetëm fëmijërinë time, por dhe ca më shumë. Nuk kam lënë asnjë pëllëmbë vend pa shkelur dhe, tek shoh tjetërsimin të të gjithë imazheve të së shkuarës, zë e ndaloj si për t’i bërë fresk kujtesës dhe është për t’u çuditur: mallngjehem. Jam i ndërgjegjshëm se “nxjerrja jashtë loje” e xhadesë së vjetër, është bërë për mirë, por, sidoqoftë, unë zë e shkel rrugën me këmbë dhe, nëse kish mundësi të më lexoje “teskeretë e shpirtit”, jo vetëm nuk do shihje këndellje, por, përkundrazi, pa e zbutur fare, dhëmbje. Epo ndjej dhëmbje jo pa shkak: mu këtu mbi xhadenë e vjetër (jam në fshatin Vajkan të Fierit), ka qenë një pyll shekullor ( i gjelbër në të katër stinët), që dhe emrin kështu e kish: pylli i Vajkanit dhe me një sipërfaqe dhjetra e dhjetra hektarësh, që është zhdukur pa nam e nishan, sikur e ka përpirë dheu. Dhe si mos ndjej dhëmbje se kjo “përpirje” ndodhi, për fat të keq, në vitet e demokracisë. Nuk gjen qoftë dhe një shkop për t’i rënë një qeni. E shkulën se pylli nuk qe “demokrat” apo pse kishim me vete genet e shkatërrimit. E njihja mirë atë pyll ku jo vetëm duhet të çaja përmjet tij, për të vajtur tek shtëpia ime, në Petovë të re të Fierit, por në këtë pyll gjuaja me moshatarët dhe “frirarçe” xhëku prisnim ndonjë dru për t’u ngrohur. Natyrshëm, më lindi pyetja:po pse e prenë pyllin apo dhe atë do na “rimbursonin” përmjet atij “Çekut të bardhë?!”.
Më ka marrë fëmijëria prej dore dhe nuk më lëshon. Zbres atë kodrën dominuese ku kisha shtëpinë ( jam në vitin 1953) dhe, pasi ngjit një malore që nuk është aspak e”butë” mbrrij mu tek kodra ku fillon pylli, çaj mes drurëve ku vetëm qiell shikon (përmes pyllit bëj një km rrugë) dhe dal në xhade. Xhadeja Fier-Lushnje. Unë zbres mu tek çesma e Vajkanit (për fat të mirë, është dhe sot). Çezma është me portik, me një culinë që hedh ujë goxha dhe zor se ka udhëtar që mos lag buzët atje. Rreth pesëdhjetë metro nga çezma është Kisha që jo vetëm është kujdesur, të ngrejë një portë të madhe apo një portik me çimento dhe mbi portikun ka vendosur një arkë me kyç. Secili që dëshëron, hedh në arkë ndonjë lek. Dhjaku apo kujdestari i kishës kontrollojnë arkën çdo mbrëmje dhe “vergjia” shkon për kishën.
Jam mu mbi platformën e portikut dhe, tek hedh sytë atje tek qe arka, vjen dhe më bëhet si tani një “dhjetëshe” e kuqe. Pra, jemi vjete para se të ndërroheshin lekët.

* * *
Çezma qe si stacion ku ndalonin makinat (ato qenë të rralla fare), po për të qenë më i saktë: ndalonin karrocat që vinin nga Fieri. Unë po shkoja në Lushnje dhe, meqë karroca i zbriti udhëtarët aty tek çezma, u bëra dëshmitar i kësaj “dhjetëshes” së kuqe. Një udhëtar zbriti, nxori nga xhepi një dhjetëshe të kuqe dhe po e fuste në arkë.
Tjetri u afrua dhe i tha:
-Ç’po bën ashtu?
-Po hedh një dhjetëshe për kishën.
-Nëma mua ta ble simite në Lushnje.
-Unë po e fus këtu, ty, po ta mbajti, merre.
Këtij, tjetrit, duket ia “mbajti”. Në sy të gjithëve, me pak marifet ( me ndihmën e një shkarpe), e tërhoqi dhejtëshen nga arka dhe, pa u skuqur fare,e futi në xhep. Si pinë ujë ata që donin, karrocieri na bëri thirrje që të hipnim në karrocë. Zura vend dhe unë.
Rruga na shkoi mirë, po, sa arritëm tek ka qenë fabrika e letrës dikur, nuk di pse kuajët u trembën dhe, nga të gjithë sa qemë, ra nga karroca ai i “dhjetëshes” së kuqe. U lëndua ca dhe, tek ankohej nga dhimbjet, i zoti i dhjetëshes, i tha:- Të të bëjë mirë simitja! Ndërsa ne qeshëm me batutën e mikut, pamë që tjetrit sikur i pushuan dhimbjet.

* * *
Shtatori i vitit 1955, mua më gjeti në Elbasan. Qeshë nxënës konviktor në vitin e parë të shkollës së mesme pedagogjike. Për herë të parë, larg shtëpisë dhe, gati më i vogëli nga bashkëshokët e mi . Kisha hyrë, vullnetarisht, 5-vjeç në shkollë dhe tani po paguaja “doganën”. Këtë”doganë” nuk e paguaja nga mësimet (as i kam patur problem), por po paguaja “doganën” e mallit që qe e papërballueshme. Aq isha i malluar, sa, shpesh, më bëhej që të rrëmbeja valixhen time prej druri dhe frymën atje, në fshat. E vuaja këtë mall, por, tek tentoja të ikja “firarçe”, tak më ravijzohej fytyra e timeti, që jo vetëm do rebelohej nga kjo sjellje, por do më kthente, pothuaj, prej veshësh përsëri në shkollë e konvikt. Kështu që i vija zemrës një gur dhe, tek dilja në qytet, me sy përpija gjithë rrugët,se mos shihja qoftë dhe një të njohur nga ana ime. Po aq sa mund të gjeje një gjëlpërë në kashtë, aq qe dhe mundësia ime për të gjetur ndonjë nga ana ime.
Gjumin në konvikt ( sa kishim vajtur), të gjithë me ëndrra, Dhe të gjitha ëndrrat me Petovën. Se aq i dalë isha unë. Mbaronim ato 6-orë mësim dhe, sa hanim drekë, fillonim studimin. Kjo ishte jeta në konvikt. Me një disiplinë të tillë që nga “ari”, bëheshe njeri. E, ndërsa ditët e muajët kalonin, malli rritej dhe, shpesh, më kujtohej Balua, qeni i shtëpisë, qëkur e lëshoja nga zinxhiri, bëhej plumb me vrap. Dhe unë me mend, kështu si Balua, doja të zija vrapin për në fshat.
I mbytur nga ky mall (epo, pse mos e them: kam qarë nga malli), kur një mbasdite roja i konviktit më lajmëron se dikush më kish ardhur. Shkallët e katit të tretë i zbrita nga dy njëherësh. Pa tjetër, imatë,sekush tjetër. Plumb për tek dikushi. Dhe kush qe? O Perëndi! Po si mos befasoshesha. Ishte xha Zeqoja. Sa e pashë, i kërceva në qafë sikur atë mezi e kisha pritur. Por dhe ai, zemërmadh si qe, më përfshsiu në krahët e tij prej plaku dhe më puthi në të dy faqet.
Xha Zequa i mirë! Qe nga arixhinjtë (tani u thonë rom) e fshatit tonë. Kish qenë në llixha dhe më tha:
-Aha, nuk kisha faqe t’i dilja Hazizit( im atë) përpara, pa të takuar. Dhe ashtu, buzëqeshur dhe babaxhan siç qe, nxori nga portofoli i tij, një dhjetëshe të kuqe. E ke nga Xha Zeqo, të keqen,- tha. Dhe mua m’u duk, sikur më fali gjithë Elbasanin. Xha Zeqoja qe gërnetaxhi me emër në Myzeqe dhe shpesh më kujtonte atë Makar Çudrën e Gorkit.
Ja, këto qenë rrëfenjat e mia për “dhejtëshet” e kuqe.Dhjetëshja

(dy rrëfenja në një)

Nga Përparim Hysi

Rrallë kalohet më andej. Autostrada e ka nxjerr, pothuajëse, jashtë vëmendjes, po se po, por dhe nga sytë e njerëzve. Unë jam vendali atyre anëve dhe, si i moshuar, kërkoj rrugë ku nuk ka rrugë, vetëm e vetëm të kujtoj jo vetëm fëmijërinë time, por dhe ca më shumë. Nuk kam lënë asnjë pëllëmbë vend pa shkelur dhe, tek shoh tjetërsimin të të gjithë imazheve të së shkuarës, zë e ndaloj si për t’i bërë fresk kujtesës dhe është për t’u çuditur: mallngjehem. Jam i ndërgjegjshëm se “nxjerrja jashtë loje” e xhadesë së vjetër, është bërë për mirë, por, sidoqoftë, unë zë e shkel rrugën me këmbë dhe, nëse kish mundësi të më lexoje “teskeretë e shpirtit”, jo vetëm nuk do shihje këndellje, por, përkundrazi, pa e zbutur fare, dhëmbje. Epo ndjej dhëmbje jo pa shkak: mu këtu mbi xhadenë e vjetër (jam në fshatin Vajkan të Fierit), ka qenë një pyll shekullor ( i gjelbër në të katër stinët), që dhe emrin kështu e kish: pylli i Vajkanit dhe me një sipërfaqe dhjetra e dhjetra hektarësh, që është zhdukur pa nam e nishan, sikur e ka përpirë dheu. Dhe si mos ndjej dhëmbje se kjo “përpirje” ndodhi, për fat të keq, në vitet e demokracisë. Nuk gjen qoftë dhe një shkop për t’i rënë një qeni. E shkulën se pylli nuk qe “demokrat” apo pse kishim me vete genet e shkatërrimit. E njihja mirë atë pyll ku jo vetëm duhet të çaja përmjet tij, për të vajtur tek shtëpia ime, në Petovë të re të Fierit, por në këtë pyll gjuaja me moshatarët dhe “frirarçe” xhëku prisnim ndonjë dru për t’u ngrohur. Natyrshëm, më lindi pyetja:po pse e prenë pyllin apo dhe atë do na “rimbursonin” përmjet atij “Çekut të bardhë?!”.
Më ka marrë fëmijëria prej dore dhe nuk më lëshon. Zbres atë kodrën dominuese ku kisha shtëpinë ( jam në vitin 1953) dhe, pasi ngjit një malore që nuk është aspak e”butë” mbrrij mu tek kodra ku fillon pylli, çaj mes drurëve ku vetëm qiell shikon (përmes pyllit bëj një km rrugë) dhe dal në xhade. Xhadeja Fier-Lushnje. Unë zbres mu tek çesma e Vajkanit (për fat të mirë, është dhe sot). Çezma është me portik, me një culinë që hedh ujë goxha dhe zor se ka udhëtar që mos lag buzët atje. Rreth pesëdhjetë metro nga çezma është Kisha që jo vetëm është kujdesur, të ngrejë një portë të madhe apo një portik me çimento dhe mbi portikun ka vendosur një arkë me kyç. Secili që dëshëron, hedh në arkë ndonjë lek. Dhjaku apo kujdestari i kishës kontrollojnë arkën çdo mbrëmje dhe “vergjia” shkon për kishën.
Jam mu mbi platformën e portikut dhe, tek hedh sytë atje tek qe arka, vjen dhe më bëhet si tani një “dhjetëshe” e kuqe. Pra, jemi vjete para se të ndërroheshin lekët.

* * *
Çezma qe si stacion ku ndalonin makinat (ato qenë të rralla fare), po për të qenë më i saktë: ndalonin karrocat që vinin nga Fieri. Unë po shkoja në Lushnje dhe, meqë karroca i zbriti udhëtarët aty tek çezma, u bëra dëshmitar i kësaj “dhjetëshes” së kuqe. Një udhëtar zbriti, nxori nga xhepi një dhjetëshe të kuqe dhe po e fuste në arkë.
Tjetri u afrua dhe i tha:
-Ç’po bën ashtu?
-Po hedh një dhjetëshe për kishën.
-Nëma mua ta ble simite në Lushnje.
-Unë po e fus këtu, ty, po ta mbajti, merre.
Këtij, tjetrit, duket ia “mbajti”. Në sy të gjithëve, me pak marifet ( me ndihmën e një shkarpe), e tërhoqi dhejtëshen nga arka dhe, pa u skuqur fare,e futi në xhep. Si pinë ujë ata që donin, karrocieri na bëri thirrje që të hipnim në karrocë. Zura vend dhe unë.
Rruga na shkoi mirë, po, sa arritëm tek ka qenë fabrika e letrës dikur, nuk di pse kuajët u trembën dhe, nga të gjithë sa qemë, ra nga karroca ai i “dhjetëshes” së kuqe. U lëndua ca dhe, tek ankohej nga dhimbjet, i zoti i dhjetëshes, i tha:- Të të bëjë mirë simitja! Ndërsa ne qeshëm me batutën e mikut, pamë që tjetrit sikur i pushuan dhimbjet.

* * *
Shtatori i vitit 1955, mua më gjeti në Elbasan. Qeshë nxënës konviktor në vitin e parë të shkollës së mesme pedagogjike. Për herë të parë, larg shtëpisë dhe, gati më i vogëli nga bashkëshokët e mi . Kisha hyrë, vullnetarisht, 5-vjeç në shkollë dhe tani po paguaja “doganën”. Këtë”doganë” nuk e paguaja nga mësimet (as i kam patur problem), por po paguaja “doganën” e mallit që qe e papërballueshme. Aq isha i malluar, sa, shpesh, më bëhej që të rrëmbeja valixhen time prej druri dhe frymën atje, në fshat. E vuaja këtë mall, por, tek tentoja të ikja “firarçe”, tak më ravijzohej fytyra e timeti, që jo vetëm do rebelohej nga kjo sjellje, por do më kthente, pothuaj, prej veshësh përsëri në shkollë e konvikt. Kështu që i vija zemrës një gur dhe, tek dilja në qytet, me sy përpija gjithë rrugët,se mos shihja qoftë dhe një të njohur nga ana ime. Po aq sa mund të gjeje një gjëlpërë në kashtë, aq qe dhe mundësia ime për të gjetur ndonjë nga ana ime.
Gjumin në konvikt ( sa kishim vajtur), të gjithë me ëndrra, Dhe të gjitha ëndrrat me Petovën. Se aq i dalë isha unë. Mbaronim ato 6-orë mësim dhe, sa hanim drekë, fillonim studimin. Kjo ishte jeta në konvikt. Me një disiplinë të tillë që nga “ari”, bëheshe njeri. E, ndërsa ditët e muajët kalonin, malli rritej dhe, shpesh, më kujtohej Balua, qeni i shtëpisë, qëkur e lëshoja nga zinxhiri, bëhej plumb me vrap. Dhe unë me mend, kështu si Balua, doja të zija vrapin për në fshat.
I mbytur nga ky mall (epo, pse mos e them: kam qarë nga malli), kur një mbasdite roja i konviktit më lajmëron se dikush më kish ardhur. Shkallët e katit të tretë i zbrita nga dy njëherësh. Pa tjetër, imatë,sekush tjetër. Plumb për tek dikushi. Dhe kush qe? O Perëndi! Po si mos befasoshesha. Ishte xha Zeqoja. Sa e pashë, i kërceva në qafë sikur atë mezi e kisha pritur. Por dhe ai, zemërmadh si qe, më përfshsiu në krahët e tij prej plaku dhe më puthi në të dy faqet.
Xha Zequa i mirë! Qe nga arixhinjtë (tani u thonë rom) e fshatit tonë. Kish qenë në llixha dhe më tha:
-Aha, nuk kisha faqe t’i dilja Hazizit( im atë) përpara, pa të takuar. Dhe ashtu, buzëqeshur dhe babaxhan siç qe, nxori nga portofoli i tij, një dhjetëshe të kuqe. E ke nga Xha Zeqo, të keqen,- tha. Dhe mua m’u duk, sikur më fali gjithë Elbasanin. Xha Zeqoja qe gërnetaxhi me emër në Myzeqe dhe shpesh më kujtonte atë Makar Çudrën e Gorkit.
Ja, këto qenë rrëfenjat e mia për “dhejtëshet” e kuqe.

Filed Under: Featured Tagged With: dhjeteshja e kuqe, perparim Hysi

Unioni Global i Bizneseve Shqiptare në Diasporë i gatshm për investime në Kosovë e Shqipëri

May 23, 2015 by dgreca

Nga Prishtina Beqir Sina/
Biznesmenët dhe afaristët shqiptarë ka kërkuar nga institucionet e Kosovës, që të përkushtohen edhe më shumë për t’i krijuar hapësirë dhe ambient për investime në vendin e tyre, diasporës për të treguar edhe një her vetn e tyre ashtu si në lirinë dhe pavarësinë e Kosovës/
PRISHTINË,.- Unioni Global i bizneseve shqiptare në Diasporë, prej ditës së mërkur, ka nisur një forum ekonomik katër ditor – me takimet vjetore, të cilat filluan në Prishtinë – “Sëis Diamond Hotel”, dhe mbyllen sot e shtunë në Tiranë, në shënimin e përvjetorit të parë të formimit të këtij unioni.
Në këto takime që llogariten të jenë më të mëdhat, që prej themelimit, morën pjesë 17 kryetarët e rrjeteve të unioneve shqiptare në botë dhe biznesmenë shqiptarë të dalluar me veprimtarinë e tyre në diasporë.
Gjatë ditës së djeshme kryetarët e rrjeteve të unionit shqiptar formuan platformën e Unionit Global,duke e votuar atë së bashku me statutin e saj, si dhe i përcaktuan rregullat e funksionimit të unionit. Nga ky takim u vendos që edhe për një vit kryetar i Unionit Global të Biznesmenëve të Diasporës Shqiptare, të mbetet biznesmeni i njohur shqiptarë në Dallas- SHBA, zoti Nazar Mehmeti, dhe nëkryetar zoti Elmi Berisha nga Nju Jorku, si dhe Ismet Sjmali sekretar i përgjithsëhm.
Ndërsa, me këtë rast Nju Jorku, u zgjodh vendi mikpritës ku do të mbahet vitin e ardhshëm takimi i dytë i Unionit Global të Biznesmenëve të Diasporës shqiptare.
Gjatë, këtyre katër ditëve biznesmenët e dalluar shqiptarë në botë, diskutuan në frymën e mirëkuptimit mbi modalitetet e të bërit biznes në Kosovë dhe Shqipëri, si dhe treguan përvojat e tyre të suksesit në biznes në vendet ku ata jetojnë dhe veprojnë.
Forumin katërditor ekonomik, për çdo ditë me profesonalizëm dhe përkushtim të madh e ka udhëhequr zoti Naim Deduashaj, i cili në pozitën e Drejtorit të Investimeve të Diasporës, është edhe ideator dhe krijuesi i organizimit të këtij Rrjeti të Bizneseve Shqiptare në Diasporë.
Ky forum, u shpreh në fillim të fjalës së tij, zoti Dedushaj, është një shëmbull konkret se si të ndihmohet zhvillimi i vendeve tona respektivisht Kosova dhe Shqipëria nga Diaspora shqiptare, nëpër botë, e cila ka dhën një kontribut të jashtzakonisht të madh në shërbim të kombit shqiptar. “Ne sot, tha ai ndihemi krenar që në mesin tonë kemi së bashku me ne janë edhe disa afaristë dhe veprimtarë të dalluar të diasporës, tonë, nga Europa, Australia dhe SHBA, të cilët kurr nuk u ndalën duke punuar për çështjen Shqiptare, e në veçanti për Kosovën – duke qenë edhe pjesë e fuqishme e luftës për liri dhe e realizimit të pavarësisë së Kosovë”.
I gjithë forumi, është moderuar gjatë këtyre ditëve nga sekretari i përgjithshëm i këtij unioni, z. Ismet Smajli, biznesmen shqiptar nga Amerika, dhe kordinatori për Europë, zoti Yll Blakaj nën kryetar për Europën, pjestar i Rrjetit të Bizneseve Shqiptare në Austri, e cili është edhe meritori mbasi ka mundësuar takimin vjetor, që u mbajt këto ditë në Prishtinë dhe Tiranë.
Në forumin ekonomik të mbajtur sot, me temën “Përmirësimi i Ambientit për investimet nga investitorët e diasporës në Kosovë”, ky uninon ka kërkuar para Kryeministrit të Kosovës zotit Isa Mustafa dhe anëtarëve të kabinetit të tij pjesëmarrës në këtë forum, ndihmën e institucioneve për të investuar në Kosovë.
Ku edhe krerët e institucioneve, të Kosovës, fuqishëm u premtuan atyre ambient të sigurt për investime, dhe të gjitha lehtësirat e të bërit biznes.
Madje, kryeministri i Kosovës, Isa Mustafa, u zotua se Qeveria, që ai udhëheq do t’i krijoj kushtet për gjithë investitorët e diasporës kosovare të vijnë dhe të investojnë në vendin e tyre.
“Ardhja juaj këtu dhe investimet tuaja në Kosovë nuk janë të njëjta si investimet e tjera, sepse këtu kthehen njerëzit tanë, kthehen ata që e njohin mentalitetin, që e njohin kulturën, që dëshirojnë t’i ndihmojnë vendit të tyre dhe të cilët së bashku me kapitalin sjellin edhe dijen dhe përvojat që i nevojiten Kosovës. Po ashtu vlerësojmë remitencat që keni sjellë në Kosovë, pasi përmes jush ne kemi mbuluar shumë nga nevojat tona”, tha Mustafa.
Kreu i Qeverisë së Kosovës, shtoi se ata kanë aprovuar një program qeveritar në të cilin janë munduar që të krijojnë një ambient të përshtatshëm për biznesin nga dispora.
Ndërsa, presidenti i Rrjetit të Biznesit të Diasporës Shqiptare, Nazar Mehmeti tha se ky është takimi i dytë i këtij rrjeti mes shqiptarëve në diasporë, por është një fillim i i mbarë dhe i madh, mbasi si u shpreh ai “Dita e bukur duket qysh në mëngjes” tha kreu i këtij unioni.
Edhe biznesmeni Lazim Destani, kërkoi që të shfrytëzojnë këtë sinergji ekonomike për zhvillimin e përgjithshëm të trojeve shqiptare.
Lazim Destani duke shprehur edhe një herë kënaqësin dhe përshëndetur me këtë rast këto takime , si kryetar nderi I këtij Unioni, ai tha se ndihesh krenar dhe I nderuar për të qenë pjesë e këtij forumi I cili nga aspekti ekonomik me të drejtë mund të quhet – struktura më e fuqishme në trojet tona etnike. “ Le ta shfrytëzojmë këtë sinenrgji të madhe ekonomike të diasporës për zhvillimin e përgjithshëm të trojeve tona” bëri thirrje në fillim të fjalës së tij biznesmeni I fuqishëm shqiptar nga Maqedonia , presidenti I kompanisë Ecolog, dhe kryetar nderi I Rrjetit të Biznesmenëve nga Diaspora, duke shtuar se “Në ktë format, ne jemi partneri me adresë më revalante për autoritetet dhe insitucionet tona për të koordinuar dhe hapur rrugët për investime dhe biznese në këto troje”.
Më tej në fjalën e tij zoti Destani ishte edhe pak kritik, ndaj institucioneve shqiptare -liderve shqiptar të cilët I “thumbojë paksa jo drejtëpërdrejt.
“Mbasi ne ia dalim, tha presidenti I kompanisë Ecolog, zoti Destani, të jemi konkurues madje në SHBA, Europë, Kanada, e gjithë andej, ku konkurenca është shumë më e madhe se në Ballkan, kurse këndej akoma hasim në vështërsi dhe barrier të natyrave të ndryshme”.
Më tej Destani ceku faktin se afaristët dhe biznesmenët shqiptarë në diasporë, nuk kërkojnë asgjë më tepër, se gjithë andej nëpër botë, thjesht që të investojnë në këto troje, ku akoma simbas tij importojmë shumëçka – kur ne dimë dhe kemi resourse t’I prodhojme dhe bejmë vetë, më lirë dhe më mirë.
“Nëse nëpër botë ia kemi dalë pyeti ai atëhere pse jo në viset tona jo? Të bashkuar në biznese dhe investime, le të ndertojmë të ardhmen tonë të përbashkët, le të investojmë për pasardhësit tanë . këtë të gjithë , ne dhe ju ua kemi borxh atyre dhe vatanit” përfundojë fjalën përshëndetëse, Presidenti I nderit I Unionit Global të biznesve Shqiptare në Diasporë.
Në kryetari I Përgjithshëm I këtij Unioni, zoti Elmi Berisha, biznesmen I sukseshëm , dhe veprimtar I dalluar I komunitetit shqiptar në SHBA, solli një përshëndetje të zjarrtë të të gjithë afaristëve dhe biznesmenëve të shqiptarëve të Amerikës, kryesishtë në zonën e ashtuquajtur të “Tri-Shteshtit”.
Gjatë gjithë kësaj kohe, u shpreh zoti Berisha që Kosova ka qenë e lirë, dhe, besojë, se nuk ka qenë ndonjëher më e përshtashme se sa tani për të investuar nga ne të gjithë, dhe të japim edhe kontributin tonë në zhvillimin e përparimin e saj. Nga që mendojë se erdhi, edhe koha që të bien brengat, dhe të bien disa barriera, duke dal në pah dëshira dhe mundësit e mërgatës shqiptare, nën udhëheqejen e qeverisë tuaj- zoti Kryeministër Mustafa
“Mbasi, tha ai ashtu si e përmendet edhe ju zoti Kryeministër, diaspora shqiptare gjatë gjithë historisë së saj ka luajtur një rolë historic, duke filluar qysh nga koha e formimit të shtetit shqiptarë, me Vatranët, dhe më tutje, deri në ditët e sotme, ku edhe lufta heroike e armatosur, u suportua dhe ndihmua shumë nga diaspora shqiptare, . Shqiptarët në diasporë, krijuan mundësi të reja kur erdhi fjala deri tek lufta për liri dhe pavarësinë e Kosovës dhe të drejtat e shqiptarëve të nëpërkëmbura në Maqedoni, Mal të Zi, Luginën e Preshevës dhe Çamëri, ku edhe ju e lideri historik Rugova, ishit pjesë e sistemit paralel atëhere”
Më tej zoti Berisha tha se :”Megjithëse, në Kosovë gjatë çlirimit të saj dhe pavarësisë situata e saj ka pasur lëvizje të ndryshme, të cilat mund të pohohet se mbas viti 2001 sikur ranë pak, kryesishët ishte ajo diaspora shqiptare dhe ajo në SHBA, dhe Europë, e cila e riktheu besimin, duke e rigjallëruar jetën e përditëshme në Kosovë e në të gjitha trojet shqiptare, ku një meritë të veçantë sot i jepet edhe afaristëve dhe biznesmenëve shqiptarë, veprimtarëve të dalluar të saj – në vendin mik Ii madh i shqiptarëve, pra në Shtetet e Bashkuara të Amerikës.
Së fundi , duke ju drejtaur edhe Kryeministrit dhe anëtareve të kabinetit qeveritar nënkryetari I Rrjetit të Biznesve Shqiptare në Botë, zoti Elmi Berisha , tha se: “Më lejoni që duke shprehur besimin se kjo qeveri dhe ky kabinet qeveritar, ky lider, do të na ofrojë më të mirën, të gjithëve ne, për të ardhur dhe investuar në Kosovë dhe të ndihmojmë edhe ne ne në zhvillimin e saj – jam më se i bindur; se edhe një herë, duke besuar edhe në mundësit tona , në dedikim tonë moral , njerëzor dhe kombëtar, ekonomik dhe poliitik, diaspora shqiptare, veprimtarët e saj, afarustët dhe biznesmenët, do të bëjnë më të mirën për Kosovën” Por, zot Kryeministër, Mustafa, dhe ju qeveritar vetëm na jepni një shancë dhe na “hapni rrugët”, se mëpastaj jemi ne vet, që do ta tregojëm siç e kemi treguar vetveten për atë se çfarë mundet dhe do të bëjmë për Kosovën dhe zhvillimin e saj “
Mbështetje bizneseve kosovare në botë, u dha edhe nga ministri i Diasporës Valon Murati, i cili shoqërojë delegatët e unionit edhe në takimet e tyre në Istog, u tha atyre se do të bëjnë përpjekje që të ndryshojnë ambientin për investime.
Gjatë prezantimit të tij para të pranishmëve ministri i Diasporës Valon Murati potencoi se rrjetëzimi i diasporës e posaçërisht rrjetëzimi i bizneseve shqiptare të diasporës është një prej projekteve më të rëndësishme të realizuara nga ministria që ai udhëheq.
Ai gjithashtu foli edhe për mekanizmat që është duke i krijuar Qeveria e Kosovës për të kanalizuar remitancat e dërguara nga Diaspora në investime direkte dhe zhvillim ekonomik të vendit, duke tentuar që këto remitanca nga konsumi të drejtohen drejtë investimeve. Ministri Murati gjithashtu theksoi se Unioni Global i Bizneseve Shqiptare të Diasporës është një nga partnerët më të rëndësishëm të Qeverisë së vendit.
Në anën tjetër Ministri i Zhvillimit ekonomik Blerand Stavileci foli për rëndësinë e këtij takimi si një rast i mirë për të dëgjuar njëri tjetrin dhe për të parë idetë dhe propozimet nga bizneset tona në diasporë. Ai theksoi prioritetin e Qeverisë për të bashkëpunuar me sektorin privat dhe përmendi reformat strukturale që është duke i ndërmarrë Qeveria e Kosovës në favor të sektorit privat.
Ligji për investime strategjike dhe Fondi inovativ janë dy prej ndërmarrëseve kryesore të Qeverisë së Kosovës për të krijuar një klimë më të mirë të investimeve në Kosovë, theksoi ministri Stavileci.
Ndërsa, kryetari i Unionit të Bizneseve Shqiptare për Gjermaninë, Ejup Berisha, që është dega më e suksesshme e bizneseve shqiptare, kërkoi nga kryeministri që t’iu ndihmoj atyre që të investojnë në Kosovë
Në takim morën pjesë dhe diskutuan edhe, Ministri i Zhvillimit Ekonomik Blerand Stavileci, Ministrja Hykmete Bajrami minitre e MTI,kryetari i Pejës Gazmend Muhaxhuni, Besina Mustafa drejtore KIESA, Osman Shaini sekretar e përgjithshëm në MeD, Hakif Gashi kryetar, Arian Zeka, drejtor egzekutiv i Odës Ekonomike Amerikane në Kosovë, Samir Krasniqi i Odës Ekonomike Gjermane, përfaqësuesi i UNDP – IOM sekretari i parë i ambasadës së Finlandës, dhe afaristë e biznesmen kosovar.
Ndërkaq gjatë ditës së djeshme forumi ka vazhduar takimet e planifikuara me biznesmenë të komunës së Istogut dhe kryetarin e Komunës së Istogut, Haki Rugova. Takimi me biznesmenët që kanë investuar në Kosovë bëhet për tu njoftuar nga afër me punën e tyre.Forumi ka në axhenden e tyre edhe takime të tjera me krerët më të lartë të shtetit ndërsa përfundon gjatë ditës së shtunë me takimet në Tiranë.
Takimi gjithëkombëtar i Unionit të Bizneseve shqiptare, union ky i formuar një vit më parë me iniciativën e Ministrisë së Diasporës dhe i përkrahur nga UNDP-ja kishte si nikoqir të këtij takimi vjetor Rrjetin e bizneseve shqiptare në Austri, i cili funksionon që prej një viti në Vjenë.
Unioni i Biznesit i ka rrjetet e veta në 17 shtete të ndryshme të botës. Katër rrjete janë në Amerikë, një në Kanada dhe të tjerat në të gjitha shtetet ku ka shumicë shqiptare në Evropë. Gjatë themelimit të këtij Unioni janë zgjedhur edhe kryetarët e saj. Kryetar global i Unionit është zotëri Nazar Mehmeti, nën/kryetar Elmi Berisha,sekretar Ismet Smajli, ndërsa kryetar për Evropë Yll Blakaj.
Kryetar nderi është biznismeni i suksesshëm nga Tetova – Lazim Destani

Filed Under: Featured Tagged With: diaspore, investime, Kosove, shqiperi, Unioni i bizneseve

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 650
  • 651
  • 652
  • 653
  • 654
  • …
  • 900
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • SHBA, Ligji për Autorizimin e Mbrojtjes Kombëtare (NDAA) dhe Aleancat në Ballkanin Perëndimor
  • Shqipëria, Kosova dhe Boshti Shqiptar si Gurthemeli i NATO-s dhe i Strategjisë Amerikane
  • MORGENAVISEN (1931) / RRËFIMI I PIKTORIT HUNGAREZ MÁRTON HOSSZÚ : “GJASHTË JAVË NË OBORRIN MBRETËROR TË SHQIPËRISË PËR TË REALIZUAR PORTRETIN E MBRETIT ZOG I…”
  • “Histori e vajzës rebele”
  • Festat e fundvitit u mbyllën me këngë e valle shqiptare nga Shkollat Shqipe “Alba Life” Ambasador i Kombit, New York
  • Pjeter Logoreci: “Jeta dhe vepra e Aleksandër Moisiut asht nji shëmbëlltyrë pune, kulture, vullneti e karakteri”
  • “Metamorfoza”
  • Trifon Xhagjika (20 prill 1932 – 23 dhjetor 1963)
  • POETIKA E MUNGESËS DHE KUJTESËS APO ËNDRRA SI METAFORË E IDENTITETIT LIRIK
  • Umberto Eco për librin si nevojë, jo si konsum, për bibliotekën si kabinet i mjekësisë së shpirtit
  • QERIM VRIONI DHE FOTOGRAFËT QË SHKRUAN HISTORINË
  • Çamëria, kur e vërteta kërkon shkrim, përgjegjës dhe afat!
  • Dhurata, buzëqeshje dhe urime në shkollën shqipe “Skenderbej”
  • ROLI I PRESIDENTES OSMANI NË RIKTHIMIN E BESIMIT DHE BASHKËPUNIMIT TË KOSOVËS ME SHBA-NË DHE BE-NË
  • WHEN KOSOVA WORKS, AMERICA SPEAKS

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT