Prishtina Language Center e cila gjendet në qendër të Prishtinës, ofron një program të larmishën të gjuhëve të huaja; duke filluar me shqipen, anglishten, gjermanishten, frengjishten, kroatishten e sipas kërkesave, edhe të tjera.

Numri më i madh i të interesuarve drejtohen për gjuhën shqipe.

Shqipja është gjuha që mesohet ose përvetësohet afërsisht nga 100 studentë gjatë një viti, gjë që e çon numrin në mbi 1000 studentë që nga viti (2012) kur kemi hyrë në treg.

Mbi njëmijë persona, ku mbi gjysma e tyre, për herë të parë, i kanë dëgjuar tingujt e gjuhës sonë. E kanë parë se si tingëllon, flitet dhe si bisedohet në gjuhën shqipe; si në gjuhën standarde, ashtu edhe ne dialekt. Ka të tillë që nga kurreshtja, e disa nga dëshira, kanë përfunduar duke e studiuar atë në vendin tonë ose në departamentet e ndryshme në vendet e tyre (është e ditur që shqipja është gjuhë me zgjedhje në shumë departamente të universiteteve të ndryshme në botë).

Arsyet e të mësuarit të gjuhës shqipe në Prishtinë janë nga më të ndryshmet, ashtu siç janë edhe grupmoshat dhe shtetësitë e tyre.

Interesim jashtzakonisht të madh, çdo vit e më shumë, po shprehin familjarët të cilët jetojnë në diasporë. Dëshira dhe krenaria për gjuhën, po i bën ata që mos të kursejnë asgjë, vetëm e vetëm që fëmijët e tyre të jenë në kontakt të vazhdueshëm me gjuhën dhe kulturën tonë.

Prishtina Language Center, me shkollen verore po synon t’u ofrojmë të gjithë të interesuarve njohjen ose përmirësimin e gjuhës shqipe.

Programi do të fillojë me mësimin dhe përmirësimin e gjuhës, përmes formave më kreative të edukimit, duke përfshirë edhe aktivitete të ndryshme brenda dhe jashtë shkollës, qëndrime në parqet e qytetit, njohje dhe shoqërim me njëri-tjetrin, vizitë vendeve turistike të Prishtinës, ushqime tradicionale, muzikë dhe vallëzim.

Programin me detaje më të hollësishme, do t’ua dërgojmë të gjithë të interesuarve që do t’na kontaktojnë përmes email adresës ose numrit kontaktues.

Email: prishtinalanguagecenter@hotmail.com

PARADA SHQIPTARE NË NEW YORK 2023 I KUSHTOHET LIDHJES SHQIPTARE TË PRIZRENIT.

Luan Rama/

Një takim mjaft interesant u zhvillua mbrëmë në Maison d’Albanie mbi historinë e pikëtakimeve franko-shqiptare në fushën e arkeologjisë, e cila filloi 100 vjet më parë si një nga aventurat më të bukura në këtë fushë, kur për herë të parë për këtë qëllim erdhën në Shqipëri senatori francez Justin Godard dhe arkeologu Leon Rey. Ata vinin të nënshkruanin Protokollin e Bashkëpunimit Francë-Shqipëri për kërkimet arkeologjike. Pas kthimit në Paris, Rey u rikthye shpejt në Shqipëri për fillimin e misionit të tij, dhe fillimisht në Durrës. Por ishte Apollonia që e pasiononte më shumë, për të cilën flisnin shumë autorë antikë dhe ku dikur kishte studjuar në akademinë ushtarake të qytetit nipi i Cezarit, Octavi, i cili do të bëhej dhe perandori i parë i Romës antike. Por shpejt Rey u zhgënjye pasi Apollonia ishte mbuluar nga barishtet dhe ferrat shekullorë. Do të ishte zhdukja e një dhelpre, që e çoi drejt një vrime ku shpejt do te zbulonte objekte të rëndësishme të qytezës antike. Pak më vonë, shumë monumente do të dilnin në dritë në këtë qytet hijerëndë siç e përcaktonte dhe Ciceroni « Magna urbs e gravis ».

Për jetën e Léon Rey foli gjatë biri i tij Jean-Gabriel Rey. Po kështu mbajtën fjalën dhe të ftuarit e tjerë si François Quantin, profesor dhe drejtor tashmë i Ecoles Pratiques des Hautes Etudes pranë Sorbonne-s si dhe arkitekti Philippe Lenhardt, të cilët folën për eksperiencën e tyre gjatë këtyre 30 vjetëve të fundit në Apolloni e gjetkë në Shqipëri, fillimthi nën drejtimin e profesorit të njohur Pierre Cabanes.

Një surprizë e bukur ishte prania e ish ambasadores së Francës, Christiana VASAK e cila kujtoi me shumë dashuri përkushtimin e veçantë të Francës për këtë qytezë të rëndësishme arkeologjike, e cila jo vonë do të na zbulojë të fshehta të tjera të historisë së saj.

Astrit Lulushi/

Graviteti Njutonian ka humbur mbështetjen mes shkencëtarëve sot. Të dyja, teoria e evolucionit të Darvinit dhe teoria e gravitetit të Njutonit u formuluan qindra vjet më parë për të shpjeguar se si funksiononin fenomenet natyrore. Dhe në të dyja rastet janë zbuluar informacione që zgjerohen deri në pikën ku shkencëtarët e kuptojnë se teoritë origjinale – megjithëse janë ende të dobishme në shumë raste – janë të paplota.

Teoria e Darvinit, për shembull, nuk shpjegon si ndodhën mutacionet ose se si ato mund të kalohen nga një brez në tjetrin; kjo gjë u zbulua me ADN-në shumë vite më vonë. Dhe shkencëtarët në përgjithësi i referohen të ashtuquajturës “sintezë moderne” që përfshin përmendjen e ADN-së në vend të evolucionit “darvinian”. Teoria origjinale e Darvinit gjithashtu nuk përfshinte përmendjen e temave të ndryshme që ende diskutohen sot për sa i përket rolit dhe rëndësisë që luajnë në evolucion zhvendosja gjenetike, rrjedha e gjeneve dhe ndoshta edhe epigjenetika.

Teoria e Njutonit, nga ana tjetër, prodhoi rezultate të pasakta në rastet që kanë të bëjnë me shpejtësi të larta ose masa të mëdha. U desh të vinte Ajnshtajni me teorinë e tij të relativitetit që ato çështje të zgjidheshin. Megjithëse formulat e Njutonit konsiderohen ende të dobishme sot në situata që nuk përfshijnë shpejtësi të mëdha ose masa të mëdha.

Gjëja e rëndësishme është se edhe pse shkencëtarët tani e dinë se teoria e Darvinit dhe teoria e Njutonit ishin jo të plota, asnjë shkencëtar nuk thotë se evolucioni nuk ndodh ose graviteti nuk ekziston.

Shkenca ka ecur përpara që nga koha e Darvinit dhe tani dihet se ka faktorë të tjerë të përfshirë në një shkallë ose në një tjetër. Pra, të thuash se teoria “darviniane” është jo e plotë nuk është e diskutueshme dhe se teoria “Njutoniane” është e paplotë. Pas kësaj që u tha, disave u mbushet mendja se vetë evolucioni është i rremë dhe se “Zoti e bëri atë” është shpjegimi aktual për diversitetin e jetës në Tokë.

– Sofra e Kërçovës –

Shoqata “Uskana” – emri i lashtë ilir i Kërçovës, – në festën e 20 vjetorit të krijimit të saj, në “Diplomat West Banquet Halls” në Elmhurst, mblodhi shqiptarë jo vetëm nga shteti i Illinois-it, por dhe nga New Yorku, Florida, Texas, Wisconsin, etj, nga e gjithë Amerika, kështu tha në fjalën e hapjes kryetari, Dr. Luan Elezi… edhe nga vendlindja e largët, e dashur dhe më shumë, ka ardhur kryetari i komunës së Kërçovës, Z. Fatmir Dehari.

Flamuj shqiptarë dhe të SHBA-së, dy Himnet Kombëtare, këngë dhe valle, kostume popullore, të rinj plot, fëmijë të gëzuar, zonja, intelektualë, luftëtarë të UÇK, të moshuar, artistë, miq të gjithë, 1000 veta, të shpërndarë nëpër tryezat e rrumbullakta… si planete të vegjël…

një univers i zbukuruar me ngjyrat kuq e zi… imazhe të tilla përftohen nga emocione të bukura…

Të ftuar ishim dhe ne, “të Shqipërisë.”

Nga të gjitha trojet tona vinin sonte aty…Shkuam familjarisht me Dhimo Janon, prinin zonjat tona, na priti te porta si zot shtëpie miku ynë Taip Beshiri, u takuam dhe me të vëllanë, Adilin, Doktorin Xhabir Alili, me zonjat e tyre, me Ilir Zenkun, shef i teknologjisë në Universitetin e Illinois-it, me muzikantin Afrim Shabani, me profesorë, biznesmenë etj, etj… janë integruar kaq mirë në jetën amerikane, po thoshim, në vendin kampion të lirisë dhe të demokracisë, superfuqisë më të madhe në botë…

Biseda miqësore,

përplasnim gotat e verës…

Gëzuar!

Në Maqedoninë e Veriut, e Jugut për ne, – thosha unë, – edhe pse vend i vogël, Kombi shqiptar ka nxjerrë nënën e Skënderbeut, Vojsën… kam qenë në fshatin e saj, – thashë, – në Gradec… prej andej erdhi dhe ministri i Luftës në qeverinë e parë të Ismail Qemalit, Mehmet Dërhalla… po Kongresi i Manastirit, i alfabetit? Që vendosi shkronjat latine… Shenjtja Nënë Tereza, gruaja më e njohur e planetit, Nobeliste e Paqes, shqiptare e Shkupit është… por dhe Nobelisti tjetër, shkencëtari Ferid Murad, shqiptaro-amerikani nga Gostivari… dy nobelistë… T’i përkujtojmë… po dhe aktori Xhevat Limani, që po luan Skënderbeun, ishte dhe në New York…

Dhe nuk thamë gjë për shqetësimet dhe çështje të tjera, sonte është festë…

20 vjet shoqatë “Uskana”, dyerhapur dhe zemërhapur… të ruajmë gjuhën amë, traditat… kujtova shkrimtarë andej nga Maqedonia jonë, miq… romancierin Luan Starova, më i përkthyeri, kritiku, Prof. Ali Aliu… poetët Resul Shabani, Agim Vinca… Ahmet Selmani… festivalin “Ditët e Naimit” në Tetovë… e kam marrë dhe çmimin e tij… e deri te poetja e re Nurie Emrullai… m’u nëpërmendën librat që kam botuar në Maqedoninë e Veriut, e Jugut për ne, thashë prapë, më vinin rrotull si vallja para meje… Këndojnë vëllezërit Dervishi… Po Ray a ka ardhur, mos është andej?

Ç’saksofon! Ç’kitara…

Ndërkaq herë-pas-here në tryezën tonë ndalnin të njohur, të panjohur, studentë, me romanin “Këpuca e aktorit” në dorë, kërkonin një autograf, libri ishte ekspozuar në holl, e kishte siguruar Taipi, mirënjohës atij, në bashkëbisedim me Shtëpia Botuese Onufri në Tiranë… është këtu autori, tha në mikrofon Kryetari Dr. Luan Elezi… romani është histori jona, e familjes shqiptare… e ecjes nëpër kohë… shoh që e duan shumë librin shqip dhe këtu, u pëlqen ta kenë… prapë këngë dhe drita, që vezullojnë në sytë e të gjithëve…

Uskana e re, po thosha, shkëlqen

në SHBA…

Visar Zhiti