Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Visar Zhiti, “Anëtar Nderi” i Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë

by

Nga Adnan Mehmeti*\ Që nga dita e parë e krijimit, Shoqata e Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë i ka ngjarë një familje të madhe dhe të gëzuar. Kemi ndier gëzimin e veprave të secilit anëtar dhe shumë herë kemi bërë dhe festa me ditëlindjet e këtyre veprave. Kemi ndjekur sukseset e njëri-tjetrit me emocionin e një familjari. Jemi njohur me veprat e atyre shkrimtarëve që nuk jetojnë më. 

     Pjesë e kësaj feste të përhershme në të cilën të vë krijimtaria e secilit që i flet brezave, jemi bërë vlerësuas të krijimtarisë së atyre autorëve shqiptarë që kanë kaluar me veprën e tyre kufijtë gjeografikë. Me këtë ndjesi të bukur kemi ndjekur edhe krijimtarinë e shkrimtarit Visar Zhiti. Ai tani jeton në atdheun tonë të dytë, në Amerikë, dhe ndajmë ajrin, krijimtarinë dhe dëshirat me anëtarët e Shoqatës. 

Kryesia e Shoqatës e mirëpret dhe e shpall “Anëtar Nderi” poetin disident Visar Zhiti

     Ne jemi duke jetuar në këtë pandemi që paralizoi gjithë botën, por si krijues vazhdojmë të krijojmë në mënyrë vetjake. Dëshira për të zhvilluar një ceremoni për këtë nder dhe për atë që ai ka bërë dhe bën për fjalën e bukur dhe të lirë shqipe në mbarë botën për dorëzimin e dekorimit “Anëtar Nderi, është mjaft e madhe. Është obligim i madh, por që nuk mund të realizohet për arsye të pandemisë.

     Megjithatë, Visar Zhiti, ky vigan i madh i letrave shqipe, në vend të një takimi të përbashkët do të ndajë dashurinë me secilin anëtar të Shoqatës me krijimtarinë e tij të pasur letrare.

     Në pamje të parë quhet nderi i madh për atë që e merr këtë dekoratë mirënjohjeje, por në rastin e këtij shkrimtari tepër të dinjitetshëm, është më se e qartë se është nderi ynë që e kemi mes nesh, që na bën të frymojmë me fjalën e tij të ngrohtë, të bukur, të vërtetë. Si të kishim një diell që mezi e presim që të gdhijë në një agim tjetër. Ai është nga ata poetë që kapërcejnë jo vetëm kufij vendesh, po edhe kufij kontinentesh.

     E Amerika ku e shtrin aktivitetin e saj krijues edhe Shoqata e Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë është Shtëpia e shkrimtarëve, ku vlerësohet fjala e tij e bukur, e ngrohtë, me një art tepër origjinal të rrëfimit. Ai quhet në kuptimin e plot të fjalës “Poeti i lirisë”, me një shpirt të butë e të gjerë. 

     E në cilin vend më shumë se në Amerikë që ka kurorën më të ndritshme të lirisë, mund të kuptohet, të besohet e të shpërndahet fjala e tij më mirë?

     Për shkrimtarët shqiptaro-amerikanë ai është një zë i fuqishëm, një model i përkryer i artit që ka vetëm të ardhme që shpesh ngrihet mbi sakrificat e së kaluarës.

     Nder përjetë penës së shkrimtarit Visar Zhiti!

     Mirë se vjen në Shoqatën e Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë, i dashur Visar Zhiti!    

Shënime biografike për Visar Zhiti

     Visar Zhiti është një nga shkrimtarët më të njohur bashkëkohorë të letrave në gjuhën shqipe, që lëvron poezinë, prozën, esenë, po kështu edhe gazetarinë dhe përkthimin. 

     Është biri i një mësuesi, aktori e dramaturgu, Hekuran Zhiti, nga Tomorrica, atje ku lartësohet Olimpi i shqiptarëve. Babai i tij ishte dënuar si nacionalist, duke ia ndërprerë krijimtarinë e tij. Poezitë e tij, satirat, komeditë dhe dramat u botuan postume, mbas rënies së perandorisë komuniste.

Nëna e Visarit, Resmija, vinte nga një familja e madhe kolonjare, Fama ose Shahu, nacionalistësh, që u përndoq dhe u dënua nga regjimi komunist në Shqipëri, nga që kishte dhe të ikur në SHBA.

     Visar Zhiti lindi dhe u rrit në Durrës, qytet buzë detit Adriatik. Gjimnazin e kreu në qytetin e Lushnjës, vend dhe internimesh, ku kishte dhe shumë familje nga Kosova.                 

     Më pas u diplomua për Gjuhë dhe Letërsi në Institutin e Lartë Pedagogjik të Shkodrës dhe nisi të botojë poezitë e para në shtypin letrar të kohës dhe dorëzojë për botim përmbledhjen “Rapsodia e jetës së trëndafilave”. 

     U emërua mësues në fshatrat e Kukësit, jo shumë larg kufirit shtetëror me Kosovën. 

     Visar Zhiti kritikohet ashpër për poezitë e tij, deri dhe në Komitetin Qendror nga udhëheqja komuniste, arrestohet, në gjyq e akuzojnë për poezitë e tij “të trishta dhe kundër realizmit socialist”. Në akuzën e tij është se ai dëgjonte fshehurazi dhe radiot “Zëri i Amerikës”, “Radio Vatikani” dhe “Radio Prishtina”, etj. E dënojnë me 10 vjet burg, me heqjen e të drejtës së botimit dhe të drejtës elektorale. 

     Visar Zhiti edhe në burg, ku ishte e ndaluar, krijoi poezi me mend, ndërsa në kampet-burg të Spaçit dhe të Qafë Barit, në kushte të tmerrshme brenda telave me gjemba, teksa punonin si skllevër në miniera, i shkruante fshehurazi nëpër fletoret, që të burgosur të tjerë i ndihmonin t’i fshihte ose i mësonin dhe përmendësh.

     Ai ishte në revoltën e të burgosurve politikë në Qafë-Bari, të cilën do ta përshkruajë në një nga veprat e tij të mëvonshme. 

     Visar Zhiti arriti të nxjerrë të fshehura nga burgu gati të gjithë poezinë e tij.

     Pasi lirohet, punon si punëtor krahu në fabrikën e tullave në Lushnjë, ku kishte dhe familjen.

     Ndërkaq në dosjen e Visar Zhitit është dhe dokumenti që ai nuk pranoi të ishte bashkëpunëtor i Sigurimit të Shtetit, policisë sekrete të diktatues, megjithë pasojat e renda që do të kishte, duke pritur dënimin e ri.

     Kur nisën protestat dhe lëvizjet për demokratizimin e vendit, rreshtohet me të parët dhe bëhet gazetar në organin e parë të shtypit opozitar, ku artikujt e tij u vlerësuan për forcën, drejtësinë, frymën paqësore dhe dhimbjen. 

     Ndërkaq në vitet ’90 ai nis të botojë nga krijimtaria e tij, edhe poezi të burgut, tregime, romane dhe ese. 

     Pas vendosjes së demokracisë në vend, Visar Zhiti ka punuar dhe si drejtor në shëpinë botuese “Naim Frashëri”, atje nga ku i erdhi denimi, në Parlament, ndërkohë është zgjedhur dhe deputet, ka qene Ministër i Kultures, ka punuar në diplomaci, 2 herë në ambasadën e Shqipërisë në Itali, pastaj në Selinë e Shenjtë në Vatikan  dhe së fundmi në Washington, SHBA. 

     Vepra letrare e Visar Zhitit u vlerësua menjëherë nga lexuesi dhe kritika letrare për befasinë dhe guximin artistik, për të vërtetën që mbart, për gjuhën e gjallë, nivelin e lartë artistik, me metafora e kumbime, për imazhet sa tronditëse, po aq dhe magjepsëse, ku gërshetohen realizmi i ashpër me fantazinë, e përditshmja dhe kohët, tragjizmi dhe grotesku, shpresa dhe besimi tek njeriu, dashuria e pafund, dhembja dhe gëzimi i jetës plot me dritëhije dhe mister, gjithmonë me mesazhe paqeje. 

     Të gjitha çmimet letrare më të larta që jepen në Shqipëri për poezinë, prozën dhe esenë, etj, iu dhanë veprës së Visar Zhitit, por dhe në Kosovë, Maqedoninë e Veriut, Mal të Zi. Libra të Visar Zhitit nisën të përkthehen dhe në gjuhë të huaja dhe u vlerësua me çmime letrare dhe jashtë vendit. 

Visar Zhiti ka botuar librat: 

me poezi: 

1. “Kujtesa e ajrit”, Tiranë, 1993 

2. “Hedh një kafkë te këmbët tuaja”, Tiranë, 1994 

3. “Mbjellja e vetëtimave”, Shkup, 1994 

4. “Dyert e gjalla”, Tiranë, 1995 

5. “Kohë e vrarë në sy”, Prishtinë, 1996 

6. “Si shkohet në Kosovë”, Tiranë, 1999 

7. “Thesaret e frikës”, Tiranë, 2005 

8. “Nënë Tereza mes shqiptarëve”, Album me poezi e foto, Tiranë, 2012 

9. “Si është Kosova”, Prishtin”, 2014

10 “Të rritesh nga dashuria”, Tiranë, 2018

prozë: 

11. “Këmba e Davidit”, tregime, Tiranë, 1996  

12. “Funerali i pafundmë”, roman, Tiranë, 2003 

13. “Djali dhe legjenda”, tregim (shqip, maqedonisht, anglisht), Tiranë, 2004 

14. “Perëndia mbrapsht dhe e dashura”, roman, Tiranë, 2004 

15. “Në emër të a(r)tit”, ese, intervista, Shkup, 2006 

16. “V.V. & një vrasje e munguar”, biseda, portret, poezi, Tiranë, 2006 

17. “Shekull tjetër”, tregime, Tiranë, 2008 

18. “Në kohën e britmës”, roman, (dy botime), Tiranë, 2009 

19. “Panteoni i nëndheshëm ose letërsia e dënuar”, sprovë, Tiranë, 2010  

20. “Rrugët e ferrit”, roman, ribotim i plotësuar, Tiranë, 2012 

21. “Ferri i çarë”, roman, ribotim i plotësuar, 2012  

22. “Valixhja e shqyer”, ribotim i plotësuar, tregime, Tiranë, 2016

23. “Si na erdhi ai, i ndaluari…”, Tiranë, 2017

24- “Kartelat e Realizmit të dënuar”, sprovë (në shtyp), Tiranë, 2020

Vepra e Visar Zhitit e përkthyer: 

në anglisht: 

25. “The condemned apple”, poezi, Los Anxhelos, SHBA, 2005 

 në italisht:

26. “Croce di carne”, poezi, Oxiana, 1997 

27. “Dalla parte dei vinti”, poezi, D’Agostino, 1998 

28. “La vita”, poezi, Pulcino Elefante, 1998

29. “Passeggiando all’indietro”, tregime, Oxiana, 1999                                               30. “Confessione senza altari”, poezi, (shqip dhe italisht), Diana Edizione, 2012 

31. “Il visionario alato e la donna proibita”, romanzo, Rubbetinno, 2014                                                  32. “Dov’e’ la vita?” (shqip dhe italisht), Poesie, Pazini, 2016                                                            33. “Il funerale senza fine”, Rubbetinno, 2017                                                        34. “La note é la mia patria”, (shqip dhe italisht) Pazini, 2018

          në maqedonisht: 

35. “Бoc и лyд”, poezi, Shkup, 2001 

në kroatisht: 

36. “Izabrane pjesme”, poezi, Zagreb, Kroaci, 2010 

në serbisht:

37. “Kisha mog lica”, poezi, Beograd, 2019

           në rumanisht: 

38. “Psalm”, poezi, Bukuresht, 1997 

39. “Funeralii nesfarsite”, roman, Bukuresht, Rumani, 2008                                                

40. “Aripa Franta/ Flatra e mundur”, (shqip dhe rumanisht), Bukuresht 2018                                  41. “Cortegul fara sfarsit”, roman, ribotim “A” Bukuresh, Rumani, 2020

      Ka përkthyer në shqip:                                                           42. Mario Luzi, “Fati i ditës”, poezi  

43. Nënë Tereza, “Takohemi nëpër lutje”, poezi  

44. Federico Garsia Lorka, “Ballkon i hapur”, poezi 

45. Nënë Tereza, “mërmërimë shenjtoreje”, lutje-poezi 

46. Isikava Takuboku, “Poezi e shkruar nëpër gurë”, tanka 

47. Sebastiano Grasso, “Ti në grackë në qepalla”, poezi 

48. Adonis, “Iluzioni i hapave të mi”, poezi,                                               49. Evgeni Jevtushenko, 33 poezi “Si na erdhi ai, i ndaluari…”

     Poezitë e Visar Zhitit janë futur në tekste shkollash, në antologji të huaja dhe në gjuhët frengjisht, gjermanisht, polonisht, holandisht, greqisht, hebraisht, flaminge, arabisht, serbe, malazeze, boshnjake, kroate, kinezçe, etj.

Çmime letrare kombëtare dhe ndërkombëtare: 

1. Leopardi d’oro, Milano, 1991 

2. Racconta il tuo Dio, Milano, 1992 

3. Çmimi Kombëtar – për veprën më të mirë në poezi, Tiranë, 1994 

4. Velija – Çmimi mbarëkombëtar për letërsi, Tiranë, 1995 

5. Gaetano Salveti, Romë, 1997 

6. Ada Negri, Lodi Vecchio, 1998 

7. La cultura del mare, San Felice Circeo, 1999 

8. Premio alla carriera, Romë, 2000                                                               9. Naim Frashëri, Tetovë, Maqedoni, 2001 

10. Kalimerja, Ulqin, Mali i Zi, 2002 

11. Çmimi i parë i poezisë, Gjakovë, Kosovë, 2003 

12. Penda e argjendtë, për romanin më të mirë të vitit, 2003 

13. Asdreni, Korçë, 2005 

14. Libri më i mirë i Panairit të Shkupit, 2007 

15. Premio Internazionale “Mario Luzi”, Romë, 2007 

16. Shkrimtari i vitit, Tiranë, 2008 

17. Çmimi letrar “Beqir Musliu”, Gjilan, Kosovë, 2009 

18. Mirënjohje, Rozhajë, Mali i Zi, 2012. 

19. Çmimi i Madh i Letërsisë, Tiranë, 2012 

20. Çmimi “Kurora e poezisë”, Korçë, 2014 

21. Çmimi “Azem Shkreli”, Pejë, Kosovë, 2015

22. Çmimi “Ali Podrimja”, Gjakovë, Kosovë, 2015

23. Linguaggio dell’anima, Roma, 2016

24. Çmimin e Karrierës në poezi, Como, Itali, 2019

25. çmimi “Dega e Ullirit”, Panairi i Librit në Ulqin, Mali i Zi, 2019

     Visar Zhiti ka marrë pjesë në shumë takime kombëtare dhe ndërkombëtare kulturore si dhe në festivale botërore poezie, ku ka përfaqësuar vendin si në Itali, Greqi, Francë, Rumani, Maqedoni, Mal të Zi, Austri, etj, si dhe është ftuar nga universitete të ndryshme në Tiranë, Prishtinë, Tetovë, Romë, Napoli, Milano, Paris, Vatikan, etj. 

     Në SHBA, në vitin 2013, u thirr nga “The Freedom House” në takim e gjerë me diasporën dhe jo vetëm, në veprimtarinë simbolike “Gjyqi i Nju Jorkut”, kundër diktaturës komuniste, ku në qendër kishte veprën e tij për burgjet.

     Ka dhënë disa intervista në “Zërin e Amerikës”, ndërsa libra të tij janë dhe në Bibliotekën e Kongresit Amerikan. 

     Është anëtar nderi i Festivalit Ndërkombëtar “Ditët e Naimit” të Tetovës në Maqedoni. 

     Është anëtar i Akademisë Internacionale të Arteve të Bukura, të Letërsisë dhe Shkencës “Alfonso Grassi” në Itali dhe anëtar i Akademisë Europiane të Arteve, po kështu është anëtar i PEN Klubit në Itali. 

     Emri i Visar Zhitit është i përfshirë në enciklopedi dhe në Fjalor Enciklopedik në Shqipëri, në Enciklopedinë e njohur Piccolo Treccani-Itali, në Mbretërinë e Bashkuar, SHBA, etj. 

     Tani jeton në SHBA, në shtetin Illinois, shkrimtar në liri të plotë.

Me një grup anëtarësh të Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptaro- Amerikanë 

(Foto nga Beqir Sina, 2013)

Visar Zhiti dhe Adnan Mehmeti (Foto nga Beqir Sina, 2013)

Darka e Lamës – Osmani: Kultivimi i traditës e mbanë të gjallë shpirtin e kombit

by

-Kryeparlamentarja e Kosovës Dr. Vjosa Osmani së bashku me prodhuesit vendorë dhe përfaqësues të bizneseve nga diaspora, ka organizuar festën tradicionale të Darkën e Lamës, me synim të promovimit të prodhimeve vendore. Është një festë e lashtë iliro-shqiptare, e falënderimit Zotit për frytet e punës dhe të korrat e vitit. Në Kosovën e lirë – moderne, në vitin 2002,  Ditën e Falënderimit – Darkën e Lamës Presidenti historik  i Kosovës Dr. Ibrahim Rugova e shpalli festë shtetërore/ 

PRISHTINË, 31 Tetor 2020 – Gazeta DIELLI nga korrespondenti në Kosovë Behlul Jashari/ Kryetarja e Kuvendit të Kosovës Dr. Vjosa Osmani së bashku me prodhuesit vendorë dhe përfaqësues të bizneseve nga diaspora, ka organizuar të premten mbrëma Darkën e Lamës, një traditë e filluar nga presidenti Dr. Ibrahim Rugova.

Në të kanë marrë pjesë ambasadorë të akredituar në Kosovë, përfaqësues të partive politike dhe bizneseve kosovare.

Kjo darkë është organizuar konform respektimit të masave anticovid, teksa qëllim kryesor ka promovimin e produkteve vendore dhe punën e prodhuesve vendor, të cilët kanë pësuar nga pandemia Covid-19.

Kryetarja Osmani ka thënë se kultivimi i traditës e mbanë të gjallë shpirtin e kombit.  

“Darka e sivjetme mbahet në rrethana të rënduara për shkak të pandemisë. Këto rrethana na mbajnë më larg njëri-tjetrit fizikisht, por me karakterin e saj, do të na e rikujtojë se sa i rëndësishëm është besimi në njëri-tjetrin, në miqtë tanë, të cilët na janë gjetur përkrah në ditë të vështira e në ditë të mira, kanë ndarë me ne gëzimin e hidhërimin dhe e kanë përcjellë bashkë me ne lutjen për të mirat e motmotit”, ka thënë kryetarja Osmani.

Ajo ka falënderuar kultivuesit dhe prodhuesit vendor për bereqetin e sivjetmë.

“Darka e sivjetme përveç tjerash synon promovimin e prodhimeve vendore. Prandaj, ne kemi shtruar sonte sofër pikërisht me këto prodhime nga duart e tyre të vyera dhe do t`i ndajmë miqësisht me ju, sepse kështu ndajmë edhe jetën tonë sociale me njëri-tjetrin”, është shprehur zonja Osmani, citon njoftimi i dërguar sot nga Kuvendi i Kosovës.

Më parë, në mbrëmjen e 23 Tetorit 2020, Darkën e Lamës e shtroi  kryeministri i Republikës së Kosovës, Avdullah Hoti, ku të pranishëm ishin krerët e institucioneve vendore dhe ndërkombëtare.

Festa e Darkës së Lamës është shumë e vjetër, ndërsa autorët antikë e kanë shënuar që nga shekulli V para Krishtit. Në Kosovën e lirë – moderne Dita e Falënderimit – Darka e Lamës e rimori peshën që i takonte, madje jo vetëm si akt i trashëgimisë shpirtërore e kulturore. Në vitin 2002, Presidenti historik i Kosovës Dr. Ibrahim Rugova e shpalli Festën e Ditës së Falënderimit – Darkën e Lamës festë tradicionale shtetërore të Republikës së Kosovës.

Darka e Lamës, festë e lashtë iliro-shqiptare, e falënderimit Zotit për frytet e punës dhe të korrat e vitit,  e cila  është bërë traditë në Kosovë, fillimisht organizohej vetëm në kryeqytet-Prishtinë, ndërsa nga nga viti 2014 edhe në qytete tjera, në Sheshin “Lama e Drithit” në Gjakovë e pastaj në Pejë…

Në vitin 2013 Darka e Lamës u festua në Sheshin me emrin e shtatoren e Presidentit historik Rugova, në Prishtinë.

Në Prishtinë, në 23 Tetor 2003, në mjediset e një hoteli,  kur ishte një nga festimet e Darkës së Lamës, organizuar nën patronatin e Presidentit të Kosovës Ibrahim Rugova, Presidenti theksonte se Festa e Ditës së Falënderimit – Darka e Lamës është një festë tradicionale popullore dhe familjare e Kosovës dhe në viset e tjera shqiptare.

Duke folur për traditën e festës së Darkës së Lamës, Presidenti Rugova theksonte se ajo është shumë e vjetër. Madje edhe autorët antikë e kanë shënuar që nga shekulli V para Krishtit si festë e vitit tek ilirët, të parët e shqiptarëve që është festuar rreth 23 Tetorit. Autorëve antikë ia ka tërhequr vëmendjen kjo festë e rëndësishme e kulturës shqiptare, shtonte ai.


Presidenti Rugova theksonte se kjo festë nëpër shekuj është ruajtur deri në ditët tona. “Populli ynë ka shumë festa të vitit, që lidhen me solsticin, si shumë popuj të tjerë, që përmbyllen me Darkën e Lamës, që është më e njohura në Kosovë”, theksonte ai, duke shtuar se vitin e kaluar e ka shpallur festë tradicionale shtetërore të Kosovës, e cila do të festohet në çdo familje në Kosovë.

“Në këtë ditë kemi menduar si të parët tanë, t’i bëjmë falenderim Zotit për të mirat që na i ka falur brenda një viti dhe t’i lutemi Atij që në vitin tjetër, në motin tjetër të na falë, të na dhurojë më shumë të mira”, shprehej Presidenti Rugova dhe shtonte se “kjo Ditë Falënderimi na obligon dhe na përkujton se duhet t’i shtojmë prodhimet tona të tokës”.

“Po ashtu na obligon që prodhimet e tokës së Kosovës t’i përpunojmë, t’i bëjmë më cilësore për të gjithë qytetarët tanë dhe për eksport për kombet e tjera. Dhe në këtë ditë ne i lutemi Zotit për këtë”, vijonte Rugova.

Njëherit paralajmëronte se që nga viti i ardhshëm për ditën e kësaj feste nuk do të punohet dhe do të jetë ditë që i kushtohet falenderimit.

“Shpresoj se kjo festë do të pasurohet me forma të ndryshme të manifestimit në të ardhmen”, theksonte Presidenti Rugova, duke i ftuar të pranishmit që të kënaqen me tryezën e shtruar e me prodhime kosovare tradicionale.

“Zoti e bekoftë e Kosovën dhe të mirat e saj”, përmbyllte fjalën Presidenti i Kosovës Ibrahim Rugova, duke folur në Ditën e Falenderimit – Darkën e Lamës para 17 viteve – në 23 Tetor 2003.

17 nxënës nga Halifax, Kanada pranë Shkollës Shqipe “Alba Life” NY

by

Shkolla Shqipe “Alba Life” Ambasador i Kombit me 12 klasa në Online iu shtuan nxënës nga Halifax, Kanada/

Nga Keze Kozeta Zylo-

O diell-i llaftaruar që ndrin si pikë lot . . .

Covidi 19 kjo sëmundje paralizuese që bllokoi një botë të tërë, e ka të pamundur të sfidojë mësimin shqip.  Bordi, koordinatorët dhe mësuesit e përkushtuar të Shkollës Shqipe “Alba Life”, New York e gjetën udhën për të dalë nga kafshimi i bishës paralizuese Covidi 19, dhe kjo vaksinë për Shkollën tonë është vetëm SHQIPJA HYJNORE.  Sapo mbaroi java e shtatë e mësimit shqip në Online.  

Tashmë në Shkollën “Alba Life” nuk ka vetëm nxënës nga Nju Jorku meqënse e ushtron mësimin në të gjitha lagjet e Nju Jorkut, por janë regjistruar nxënës dhe nga shtete të tjera si nga Washington State, Suedi, Georgia, Michigan, Pennsylvania etj.  

Këtë javë erdhën disa nxenes nga Halifax, Kanada dhe të regjistruar janë 17 nxënës.  

U mirepritëm me plot dashuri nga mësueset Vlera, Dr.Duli etj. dhe do të jenë dhe me mësuese të tjera që janë pranë këtij programi serioz dhe plot profesionalizëm, si rezultat i drejtimit, i mësueseve tejet të kualifikuara, shumica e tyre nga Shqipëria dhe Bordi i Edukimit, Amerikë.

Bashkëpunimi i ngushtë me mësuese Mira Shehu e cila jeton dhe punon ne Halifax, e përfshirë në mësimin e Gjuhës shqipe dhe n/kryetare e këshillit të mesimit shqip në Diasporë, bëri që t’i kemi këta nxënës midis nesh.  

Me shumë dashuri e mirëprita këtë lajm jo vetëm si mësuese dhe shqiptare, por dhe kënaqësinë që më jep emri i Halifax-it të cilin e kam vizituar disa vite më parë dhe kam shkruar reportazhin me temë: “Halifax në Kanada, një qytet ushtarak që mban brenda eshtrat e Titanikut”

Shume pranë në imagjinate midis ujit dhe qiellit të vjen Amphitrite, mbretëresha e detit, gruaja e Poseidonit, perëndeshë që pjellë bujarinë e pasur të detit dhe jep frymezim me fllade oqeanike…

Për rrjedhojë mua më duken që këta nxënës vetëm frymëzojnë, janë muzë perëndie dhe Ëngjëj mbrojtës të Gjuhës Shqipe, e cila është siç shkruan Lasgush Poradeci si: “O djellë-i llaftaruar që ndrin si pikë lot”…  

Ardhja e nxënësve nga shtete të tjera është sukses, seriozitet dhe sfidë.

Në takimin që patëm në Google Meet me mësuese Mirën nga Halifax, si dhe mësuese Vlerën dhe Manjolën drejtuar nga Qemal Zylo themelues i Shkollave Shqipe “Alba Life” në New York u bisedua për bashkëpunimin tonë, përvojat dhe metodikat e mësimit Shqip të ndërsjellta midis dy vendeve që na bashkon GJUHA SHQIPE.  Ishte një bashkëbisedim i frytshëm, i ngrohtë dhe vëllazëror, bashkëbisedime që kemi aq shume nevojë sidomos kur jeton dhe punon jashtë Atdheut mëmë.

Takimi me mësuese Miren ishte frymëzues për të ecur më tej në udhën e ndritur që ndriçohet nga 36 gërmat e arta të Alfabetit Shqip.

Mirë se erdhët nxënës të dashur nga Halifax, Kanada pranë Shkollës Shqipe “Alba Life”, NY!  

25 tetor, 2020, New York

Lajmërim Mortor-Pashko Gashi u nda nga Jeta

by

Pashko Gashi- (21 Shkurt 1948 – 19 Shtator 2020)-

Me hidhërim, lajmërojmë komunitetin Shqiptar se me 19 Shtator 2020, u nda nga jeta Pashko Mark Gashi në moshën 72 vjeç.
Trupi i të ndjerit do të pushojë në shtëpinë mortore, Yorktown Funeral Home, 945 East Main Street Yorktown, NY 10588 të Martën me 22 Shtator nga ora 2pm – 9pm.
Mesha e Dritës dhe salikimet e fundit do të kremtohen të Mërkuren me 23 Shtator 2020, në orën 11am, në Kishën Katolike “Zoja e Shkodrës”, prej ku mbas meshës trupi i të ndjerit do të përcjellët në varrezat “Gate of Heaven”, 10 West Stevens Ave, Hawthorne, NY.
Për arsye të virusit COVID-19, vetë shtëpija mortore ka caktuar disa udhëzime që duhen rrespektuar nga të gjithë vizitorët.
* Përdorimi i maskës dhe distanca midis njeri-tjetrit, është e detyrueshme për të gjithë simbas rregullores .*
Famullija “Zoja e Shkodrës” i shpreh ngushllimet e sinqerta Familjes dhe gjithë Farefisit.
Pashku, pastë dritë në amshim e të gjallëve u dhashtë Zoti forcë.
Jepja o Zot pushimin e pasosur, e i shndritë drita e pambarueme. Pushofte ne paqe. Ashtu Kjofte.(Kortezi:Our Lady of Shkodra)


4 FILMA SHQIPTARË KONKUROJNË PËR TROFE NË NEW YORK

by

Shkruan: Sokol PAJA – DIELLI-

Katër filma të katër prej regjizorëve Shqiptarë janë vlerësuar lart nga juria e Festivalit të Filmit “New York True Venture Film Festival – NYTVFF” dhe janë nominuar në kategori si: montazhi, të drejtat e njeriut, filmi eksperimental, fëmija aktor, romanca, regjia më e mirë etj. Këta janë filmat dhe regjizorët e vlerësuar më lart nga juria dhe të nominuar: “RRUGA” me regji të Besim Ugzmajlit; “LUGATKA” me regji nga Altin Sulaj; “Një Dashuri”  nga regjizori Viron Roboci; si dhe “VULA” e regjizorit Valmir Tertini. Për shkak të Pandemisë globale, në 6 Shtator në orën 15:00 do shfaqen në faqen e festivalit në Facebook (facebook.com/NYTVFF) videot prezantuese të filmave të nominuar dhe do të përgëzohen  artistët që kanë fituar çmime në kategoritë përkatëse. 

ANËTARËT E JURISË

Juria e New York True Venture Film Festival ka bërë vlerësimin e filmave të ndarë nga tre filma në 24 kategori. Puna e jurisë ka qënë voluminoze dhe transparente, ndërsa një pjesë e  filmave kanë një diferencë shumë të ngushtë pikësh mes tyre. Dhjetë anëtarët e jurisë janë profesionistë të suksesshëm në fushat e tyre respektive të artit. Tre  prej tyre janë me origjinë Shqiptare: 

GJILBERTA LUCAJ COHEN është një profesioniste e muzikës dhe mësuese e  violincelit si dhe një aktore e talentuar. 

ADRIATIK BERDAKU është një drejtor fotografie me  shumë çmime dhe me një eksperiencë 25 vjeçare në këtë fushë, një pjesë të së ciles në radiotelevizionin Italian. 

GEORGIOS BENO s’ka 2 vjet që ka mbaruar St. John’s University për Film dhe Televizion dhe ka punuar në disa filma dhe seriale, ndersa ka asistuar dhe mjeshtrin e njohur të fotografisë zotin Fadil Berisha. Përsa i përket pjesës Amerikane të jurisë, ata janë gjithashtu profesionistë të shquar në fushat e tyre.

ALEXA SERVODIDIO është një aktore,prezantuese në emision e saj në radio, psikiatre, dhe autore librash.

JOE ËOOLEY është një aktor profesionist i cili shërben në Shtetin e New York_ut dhe Komitetin Kombetar të SAG-AFTRA (Screen Actors Guild – American Federation of Television & Radio Artists).

JOSH SHULL është skenarist, producent, dhe menaxher i vendeve të xhirimit i cili  ka punuar për kompani të mirënjohura produksioni si: Viacom Media Network, VH1, HBO, NBC studios etj.

MARDIG BIDANIAN është anëtar i bordit drejtues të Montreal International Wreath Award Film Festival (MIWAFF)që prej vitit 2015 dhe anëtar jurie që prej vitit 2017, si dhe asistent në produksion filmi.

WILHELM LEWIS është një aktor dhe model që është shfaqur në filma përkrah aktorëve të njohur si Queen Latifa, Denzel Washington, Alan Kingetj.

VANESSA KING është producente dhe profesoreshë skenaresh në New York dhe Londër. Ajo ka fituar disa çmime duke perfshirë AMPAS/Oscar’s Nicholl Screenwriting Fellowship dhe Sony Worldwide Entertainment’s Emerging Filmmaker Program (TV Series), ndërsa prej shumë vitesh është asistentja e aktores së njohur Julianne Moore.

JON RUSSELL CRING është regjizor dhe producent me 13 çmime nga festivale të akredituara në IMDB (Internet Movie Data-Base). Ai ka qënë regjizori dhe producenti i qindra projekteve vetëm në 10 vitet e fundit.

EDICIONI I PARË I “NEW YORK TRUE VENTURE FILM FESTIVAL”

Më 6 shtator në orën 15.00 live në faqën e FB të New York True Venture Film Festival do të bëhet edhe ndarja e çmimeve. Në NYTVFF u konkurua në disa zhanre si film me metrazh të shkurtër, të gjatë, dokumentarë, video muzikore etj dhe prurjet kanë qenë të shumta në numër dhe realizime të shkëlqyera. Dokumentari i prezantuar nuk është vetëm historik, biografik, ose që kanë të bëjnë me një temë të caktuar por vijnë disa dokumentarë me tematikë natyrën dhe burimet nënujore saqë mrekullia e kameras të përdorur nën ujë, vërtet të magjeps e të lë pa frymë. 

FESTIVALI I FILMIT NJË MARKË SHQIPTARE

Ky është një festival që bëhet nga shqiptarët, pasi vetë organizatorët janë shqiptarë dhe pjesë e jurisë janë shqiptarë ndaj në thelb ky festival është një ngjarje shqiptare. Sa më shumë aktivitete të ketë shqiptare, sa më të mirëorganizuar të jenë shqiptaërt aq më mirë e më fort nxjerrim në dritë vlerat tona si popull. Sa më të shumë organizatat,sa më shumë biznese, sa më shumë aktivitete artistike, aq më shumë identitet dhe pasuri kombëtare.