• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Karamel” shfaqet në New York

October 20, 2016 by dgreca

1-karmmel2-karmel

3-karmel

4-karmel

Nga Mimoza Dajçi/

Fotot nga Noli- HairSalon/

Pak ditë më parë, në një nga ambjentet e “Producer’s Club” ne Manhattan shpalosi siparin e saj drama “Karamel” me skenar dhe regji të Naser Shatrollit, ku për personazhe kryesore ka babë e bijë – Mel dhe Maks. Rolin e Mel-it, e luan aktorja e talentuar Driada Matoshi, ndërsa babai – Maks interpretohet nga legjenda e artit shqiptar Ismet Azemi. Mundësia që kjo dramë të shfaqej edhe në SHBA, u arrit falë përpjekjeve të duhura të aktorit Xhevat Limani dhe Trupës së tij teatrore në Amerikë. Duke filluar me lojën aktoreske, desha të ndalem tek përzgjedhja e aktorëve, ku paraqiten babë e bijë dy personazhe me botë krejt të ndryshme.

Ismet Azemi është aktor i Teatrit Kombëtar të Kosovës, vjen tek kjo dramë pas një eksperience shumë të bukur të skenës dhe ekranit. Ka luajtur me qindra role si në teatër, televizion ashtu edhe në ekranin e gjerë të filmave artistike. Eshtë fitues i Çmimeve dhe Vlerêsimeve të shumta, si në Kosovë, Shqipëri dhe botë. Performanca e tij ka qenë gjithmonë e një niveli të lartë klasik e bashkëkohor, ka luajtur jo vetëm në skenat shqiptare, por edhe ato europiane e botërore. Eshtë një aktor i dashur dhe i kërkuar jo vetëm nga regjisorë e producentë, por edhe publiku i gjerë.

Ja si shprehet gjatë bisedës me ne aktori Ismet Azemi: ” Shtrirja e kulturës dhe artit ndër shtetëror me miqtë tanë në Amerikë, qofshin shqiptarë apo amerikanë, për ne si komb tregon hapësirat që SHBA-të krijon për ne. Na bën që të besojmë tek miqtë tanë, të kemi shpresa se kemi një dorë shpirtërore që na mbështet dhe ne zotoheni se do të bëjmë çmos si artist që nëpërmjet artit dhe kulturës, jo t’ja u kthejmë se ndihemi borxhlinj, por tu tregojmë se ne do të mbrojmë artistikisht bashkëpunimin e vlerave të ndërsjellta. Pa dashur të dal nga vetvetja – vijon Z. Azemi, do të shpalos këtu sot, atë që ndjej si mirënjohjen time nga thellësitë e sinqerta për mikun tim të veçantë Xhevat Limani, i cili është një artist me zjarr pa tym, krejt flakë, që bëri të mundur ardhjen tonë me Teatrin e tij në SHBA. Gjithashtu shpreh edhe mirënjohjen time për të gjithë ata që dhanë ndihmesën e tyre për ne, përfshirë edhe ju Mimoza. Do të veçoja në këtë rrjedhojë të gjithë njerëzit që shprehën vullnetin e mirë për mikëpritjen tonë, duke mos lenë në haresë edhe stilistin Nazim Salihun, me emrin e përkëdhelur të biznesit të tij “Noli”, i cili gjithë kohës qëndroi afër nesh, që ne të dukeshim sa më të bukur e skenik gjatë shfaqeve tona”.

Vajza e Maks-it, lozonjarja Mel –  Driada Matoshi, një aktore e re, premtuese e artit të së ardhmes. E bukur e gjallë në skenë, me lojën e saj kreative të imponon ta ndjekësh në skenë në çdo hap, fjalë dhe lëvizje të saj. Ajo vjen në këtë fabul shqiptare pas një sërë suksesesh në fushën e artit, televizionit, gazetarisë dhe shoqërisë civile. Ka një CV të pasur artistike. Ka luajtur në një sërë filmash dhe dramash në Kosovë. Për punën e saj të susksesshme ështe vlerësuar me Çmime e Medalje të ndryshme. Ka performuar mrekullishit si aktore në Kosovë, Tiranë, Europë e sot në SHBA, ku shpalosën dramën “Karamel” për disa net rradhazi në New York dhe Connecticut. Dramë që u mirëprit nga publiku artëdashës shqiptar dhe ai amerikan. Driada së fundmi është “përqëndruar” në teatrin urban – jetën urbane, për lirinë e saj mbuluar gjithë sharm. Dëshira e saj është që në menyrë simbolike për Paqen kudo ndër shqiptarë e botë të mbjellë një pemë në Sheshin “Nene Tereza”. Sipas Mel apo Driadës tonë të talentuar: “Drama “Karamel” e bazuar në dy aktorë, është e thjeshtë dhe e lehtë edhe për tu mbartur, se ka pak dekore dhe luhet vetëm ndërmjet dy personazheve babë e bijë. Eshtë një nga punët e mija më të dashura thotë ajo. Drama vijon Driada tregon një moment shpërthimi midis vajzës dhe babait, është dramë e fuqishme familjare, që prek dhe diskuton mbi vizionin e jetës, ardhmërisë e dashurisë njerëzore në familje. Fillimisht e kemi luajtur në Ferizaj, pastaj në të gjithë Kosovën, në teatrin eksperimental të Kiço Londos, në Metropolitan, Skampa në Elbasan, Tiranë, etj. Eshtë një dramë që unë e pëlqeva dhe e mirëprita menjëherë, pasi teatri që ne aplikojmë është përballë me publikun dhe nuk kam patur dyshim se shfaqja do të ishte një produksion i suksesshëm”.

Duke u ndalur tek regjisori i dramës “Karamel”,  një nga dramaturgët më në zë, e i njohur në Kosovë Naser Shatrolli thotë se” – Kjo është një dramë njerëzore e ndërthurur me thupra të absurditetit – një komedi e zezë për rrethanat kosovare – shqiptare -universale, e kurthuar në kolovajzë kujtese. Kjo dramë nënvizon dramaturgu Shatrolli ka idenë e një fabule. Eshtë metaforë e mendësisë midis dy personazheve babë e bijë me karaktere e botë të ndryshme. Regjisori i njohur Naser Shatrolli ka një background të pasur si dramaturg, regjisor dhe skenarist, ai është nominuar për krijimitarinë e tij artistike edhe është fitues i disa Çmimeve të mëdha.

“Karamel” thotë Z. Shatrolli, e bëri rrugën e saj në Amerikë. Unë e kisha një dro-dileme, se si dhe sa do gjej interferim – komunikim artstik nëpërmjet tematikës dhe fabules që ka sendërtuar shfaqja në vetvete karshi rrethanave ku e kemi ndërtuar dhe udhëtimi që kemi bërë si dhe çmimeve që kemi marë ndër festivale e skena të shumta. Atë ndjesi unë si autor i shfaqes e kam marë, sespse e ndjeva në sallë tek audienca. Fjalët e tyre ishin më të thururat nga pjesa e komunitetit shqiptar, emra që ka nxjerë skena shqiptare ndër vite. Kemi marë adhurimin dhe bekimin shpirtëror nga kjo botë e këtij komuniteti njerëzor dhe human e artistik. Xhevat Limani qe “sherri” i këtij manifestimi kulturor me të cilin  ne udhëtuam në Amerikë dhe u shijuam në të gjitha kuptimet. Mikëpritja ishte në nivelin e mendësisë së shtëpisë së Z. Xhevat Limanit, i cili na ka nderuar së tepërmi”.

Si pasqyryese e kësaj kronike pas shfaqes u takova me artistët shqiptarë nga Kosova. U ulëm në një kafe. Biseda ishte interesante. Në këtë turne ata ishin nderuar dhe shoqëruar edhe nga Udhëheqësi i Divizionit të Promovimit në Ministrinë e Kulturës Rinisë dhe Sporteve në Qeverinë e Kosovës Imer Hakaj, pasi ky spektakël u mbajt nën patronazhin dhe bashkëpunimin e Teatrit Shqiptar në SHBA që drejtohet nga aktori dhe regjisori Xhevat Limani, Qeverisë së Kosovës dhe Konsullatës së Qeverisë së Kosovës në New York. Ndër të tjera në bisedë me Z. Hakaj ai tha: “Si falenderim i parë dhe i fuqishëm i shkon prej qeverisë tonë aktorit të njohur Xhevat Limani, i cili hapi dyert në fushën e aktrimit në shkëmbimin e kulturave Kosovë – Amerikë. Uroj që këto përvoja të mbahen edhe në fusha të tjera me interes për Kosovën. Falenderojmë miqtë tanë Nazmi Salihun, e të tjerë që na mbështetën në shfaqet e trupës tonë teatrore si në New York ashtu edhe në Connecticut. Si zyrtar i shtetit uroj që së shpejti të fillojë edhe bashkëpunimi në fushën e trashëgimisë kulturore, përkatësisht në Muzeun e Kosovës, ku përveç mikut tonë në SHBA, James L. Griffin dhe Xhevat Limanit, të cilët po punojnë për ekspozitën e luftës në Kosovë, të angazhohen edhe individë apo dashamirës të tjerë të artit, historisë dhe kulturës shqiptare apo dhe amerikane”.

Edhe pse këtij reportozhi po i vjen fundi, nuk mund të qëndroj indiferente pa përcjellë disa rreshta për mikëpritësin kryesor të kësaj trupe teatrale nga Kosova, artistin me zemër të madhe dhe patriotin Xhevat Limani, i cili me dashamirësinë e tij për artin dhe për vlerat e bashkimit të kombit nëpërmjet artit, realizoi shpalosjen e dramës “Karamel” në SHBA. Xhevat Limani një aktor klas, artist dhe regjisor i shumë teatrove, dramave dhe filmave artistikë, njihet kudo për interpretimet e tij të përkryera në role dhe episode të ndryshme artistike. Njeri fisnik e human që i përket asaj pjedale artistësh që edhe pse nën shtypjen e okupatorit krijuan fizionominë e artë të artit skenik shqiptar. Z. Limani është jo vetëm një artist i suksesshëm në fushën e dramës dhe kinematografisë shqiptare, por edhe një lider i suksesshëm në komunitet e më gjerë, një patriot me shprit karizmatik dhe “luftëtar” i paepur i çështjes kombëtare. Nëse më lejon artisti Ismet Azemi më duhet të përsëris fjalët e tij, kur thotë se, artisti Xhevat Limani është një zjarr pa tym, e vetëm flakë, pasi prodhimtaria e tij artistike dhe performanca e tij e lartë e pasqyron më së miri figurën e këtij aktori të përmaseve dhe niveleve me shkallë botërore. Kur e pyeta Xhevatin nëse ka diçka për të thënë për këtë rast, pranon heshtjen. Dhe ishte e kuptueshme, pasi puna edhe zemra e tij e madhe flasin vetë për fisnikërinë dhe lartësinë e tij si qënie humane.

Për grimin dhe stilimin e aktorëve u kujdes stilisti i njohur në Kosovë, Maqedoni, Europë dhe SHBA – Nazim Salihu, si dhe qendra e tij e stilimit “Noli” Hair Salon.

Filed Under: Komunitet Tagged With: Fotot nga, Karamel, Mimoza Dajci, Noli- HairSalon, Shfaqe ne Nju Jork

BIJTE E SHQIPES KUJTUAN MEKULIN DHE NDERUAN AGOLLIN

October 20, 2016 by dgreca

“BIJTE E SHQIPES- VEPRIMTARI PER DRITERO AGOLLIN DHE ESAD MEKULIN NE FILADELFIA.MORI PJESE EDHE AMBASADORJA E SHQIPERISE NE SHBA,
ZNJ. FLORETA FABER/
01
 02
 03
04
07
 09
05
06
 10
 Nga: TAJAR  DOMI/
Muaj Tetor, i njohur si muaj i letërsisë, çdo vit përcillet me aktivitete letrare për tu njohur apo për të përkujtuar jetën dhe veprën e shumë prej figurave të mëdha të letrave shqipe, në përvjetorët e tyre të lindjes, apo edhe të vdekjes. Në komunitetin shqiptar në Filadelfia, Shoqata “Bijtë e Shqipes”, ka organizuar ndër vite të tilla veprimtari kushtuar njerëzve të mëdhenj të luftës e të penës, që nga Skenderbeu, Ismail Qemali, të mëdhenjtë e Rilindjes, J.D. Rada, Naim, Sami e Abdyl Frashëri, të mëvonshmit Migjeni, Petro Marko,  Ismail Kadare , Ali Asllani, Aristidh Kola, Betim Muco e shumë të tjerë.  Këtë vit, ishte planifikuar dhe u zhvillua më datën 15 tetor 2016 , në Qendrën Social –Kulturore të komunitetit,  takimi që iu kushtua 85 vjetorit  të lindjes të njeriut dhe poetit të madh Dritëro Agolli, që me veprën e tij bëri epokë të letrave shqipe, si dhe 100 vjetorit të lindjes të Esad Mekulit , një emër gjithashtu i madh në Kosovë , në periudhën para dhe pas luftës së dytë botërore.
 
Pjesëmarrja mjaftë e gjerë e bashkatdhetarëve tanë në këtë veprimtari, i rriti vlerat e saj dhe shprehu dashurinë e këtyre njerëzve për trashëgiminë kulturore dhe figurat tona kombëtare të kësaj fushe. Ndërsa prania e Ambasadores tonë në SHBA, znj. Floreta Faber, bëri që pjesëmarrësit si dhe organizatorët, të ndjeheshin të vlerësuar edhe më shumë në punën e tyre duke stimuluar vazhdimësinë e veprimtarive atdhetare edhe në të ardhmen.  Znj. Floreta ishte e njohur me komunitetin shqiptar në Filadelfia. Ajo ka qenë e pranishme me safin e Ambasadës në veprimtaritë masive të festës së Flamurit 2015, ndërsa me datën 17 janar 2016 zhvilloi një vizitë në një ditë mësimi në shkollën shqipe “Gjuha Jonë ”, këtu në Filadelfia. Ishte e para përfaqësuese e shtetit shqiptar në 12 vite që shkolla shqipe qëndron e hapur, që interesohej për ecurinë e kësaj shkolle si dhe për problemet që kishte, duke u angazhuar në zgjidhjen e tyre, sidomos paisjen me libra, një shqetësim i vazhdueshëm i yni. Në përsh ëndetjen e saj në këtë takim të sotëm, znj. Ambasadore, vlerësoi organizimin e këtij takimi për këto dy figura të mëdha kombëtare, ndërsa nuk kurseu fjalët më të mira  “ për atë çfarë  është arritur këtu në Filadelfia, lidhur me trashëgiminë e kulturës, historisë  e gjuhës shqipe nëpërmjet shkollës “Gjuha Jonë ”, e cila nga viti në vit  është rritur cilësisht dhe në numër të nxënësve.”  Ajo nuk harroi të përkujtojë me pak fjalë edhe poetin e madh shqiptar, Migjenin , meqenëse ai kishte këtë vit 105 vjetorin e lindjes. “ I yti nuk të harron”, – i thamë me shaka znj. Floreta, pasi edhe ajo është vajzë me origjinë nga Shkodra. Figurën e Migjenit, ne e kishim përkujtuar me një veprimtari të tillë letrare, pesë vite më parë, në 100 vjetorin e lindjes .    Më tej ajo, i njohu pjesëmarrësit me shërbimin e lehtësuar që njerëzit e diasporës mund të marrin me shërbimin e ri të “E – Konsullata” , si dhe me organizimin e Samitit të Diasporës në Shqipëri më datën 18-20 Nëntor 2016, ku secili mund të aplikojë për tu bërë pjesë e tij.
 
Në materialin e përgatitur nga z. Sotir Goxhaj, mbi veprën letrare të Dritëro Agollit, ishin çekur disa nga veprat më brilante të  autorit, duke synuar tu jap edhe vlerësimet për to, sigurisht jo si kritik letrar, por si dashamirës , lexues i këtyre veprave. Poezia e Dritëroit , përshkohet nga kulti i vendlindjes, i tokës, i bukës, i parmendës, i familjes, i prindit, nga shenjtërimi i natyrës shqiptare, të arës e i bagëtisë duke krijuar kështu imazhin e një Shqipërie ideale. Agolli  është poeti i dhimbjes njerëzore e i filozofisë mjekësore.  Z. Goxhaj përmend shumë nga veprat e tij si : “Devoll-Devoll” . “Hapat e mia në asfalt” , “Baballar ët”, “N ënë Shqipëri”, “Fjala e gdhendur në gurë”, ”Udhëtojë i menduar”, “Lypësi  i koh ës” , “Peligrini i vonuar” etj, ku çfaqen dukshem cilësitë e mësipërme. Ndërsa disa nga romanet e tij që janë bërë edhe skenare filmash, si “Komisari Memo”,  “Shkëlqimi dhe rënia e shokut Zylo” e shumë të tjerë, janë tashmë të njohur për vlerat e tyre jo vetëm letrare, por edhe kritike apo lartësuese të atyre që duheshin lartësuar.
 
Zv. Kryetari i shoqats “Bijtë e Shqipes”, z. Dritan Matraku,  që e mori fjalën në vazhdim , midis të tjerash tha: “…unë nuk jam poet e as gazetar, por për Driteroin mund të flas gjithë natën,…kur lexoj poezit ë e tij , humbas në to dhe më përpin çdo varg. Ne poezitë e tij gjen vend çdo moshë, që nga fëmija deri tek i moshuari. Ai i këndon dashurisë, bukurisë, familjes, atdheut. Tek “Nënë Shqipëri”, midis të tjerave lexojmë: “Më thonë se shëmbëllej me ty këmbë e kokë, / Doemos, / Të kam nënë.”
 
Janë bërë të njohura vargjet e “Devoll-Devoll” : “Paskam marrë baltën tënde arave/ Në një trastë leshi nën gunë,/ Për ta sjellë në lidhjen e shkrimtarëve.”
 
Personazhet e Agollit janë sa të çuditshëm aq edhe të zakonshëm, sa tragjik aq edhe komik , sa të thjeshtë aq edhe madhështor. Frazeologjia e pasur dhe gjuha popullore e përdorur, e bëjnë përgjithësish tërë veprën letrare të Agollit, ndër më të lexuarën sot.
 
Z. Llazar Vero, kishte zgjedhur për të recituar para publikut dy vjersha. Njëra e Dritëroit, ndërsa tjetra shkruar për Dritëroin . Vargjet e së parës janë me sa duket  për politikën e politikanët tanë : “ Më gjurmon dikush patjetër,/ Dhe vërtetë s’di nga t’ia mbaj,/ Majtas vrap më dalin dreqër,/ Djathtas vijnë e presin djaj./  Nga dollapi nxjerr një pjepër,/ Thela-thela nis ta çaj,/ Gjysmë e pjeprit plot me dreqër,/ Gjysma tjetër plot me djaj./…..
 
Në poezinë e Bedri Islamit për Dritëroin, ai midis të tjerash lexon: “ Në botë secili zgjedh zotin e tij,/ Të mirë , të urtë, të sertë domosdo,/ Unë falem dhe në gjunjë i bie,/ Perëndisë time, Dritëro./
 
Kështu pra, Dritëro Agolli, ky kolos i letrave shqipe, të cilin një poet i huaj e ka cilësuar si Homeri i Ballkanit, ngrihet me veprën e tij edhe si Perendi , për ata që e lexojnë si duhet atë.
 
Dritëroi, në jetën e tij, nuk ka qenë vetëm një poet e një shkrimtar që bëri epokë, por ai  është në të njëjtën kohë një njeri me shpirt të dashur dhe pjesëmarrës në politikën shqiptare të dy periudhave, kontribues me qëndrimet e tij parimore në momente kthesash të mëdha të historisë së vendit. Ai ishte kryetar i Lidhjes së Shkrimtarëve deri në vitin 1992, deputet i Kuvendit Popullor deri në vitin 2005. Eshtë vlerësuar “Qytetar Nderi” i qytetit të Tiranës, Korçës, Gjirokastrës etj, dekoruar me dekoratën më të lartë, “ Nderi i Kombit”, nga Presidenti  i Republikës, ndërsa kohët e fundit nga Presidenti i Kosovës u vlerësua me “ Urdhëri i Pavarësisë së Kosovës”.
 
Veprimtaria vazhdoi me materialin e përgatitur nga z. Sadik Elshani, të cilin e kishte titulluar : “Esad Mekuli, poet dhe bir besnik i popullit të vet”, në të cilin ishte përfshirë një informacion i gjërë mbi jetën dhe veprimtarinë letrare e atdhetare të tij. Esad Mekuli, me të drejtë konsiderohet babai i poezisë shqiptare të Kosovës dhe gjithë trojeve shqiptare në ish Jugosllavi. Ai ishte poet, shkencëtar, intelektual dhe burrë i guximshëm i Kosovës. Së bashku me Hivzi Sulejmanin, Mark Krasniqin, Idriz Ajetin , Anton Çetën, Skender Rizajn, Ali Hadrin etj, përbëjnë brezin e parë, brezin e artë të intelektualëve shqiptar të Kosovës, të cilët u bënë bartës të zhvillimeve të jetës kulturore, artistike e shkencore të Kosovës. “Ai ishte njeri që s’dinte të frikësohej”-  është shprehur shkrimtari dhe atdhetari i madh Adem Demaçi. Revoltat e Mekulit në shkrimet e vjershat e tij, krahasohen me ato të Migjenit. Kur mësoi për Memorandumin famëkeq të Vasa Cubrilloviqit ( më 7 Mars 1937), që bënte thirrje për d bimin e mijëra shqiptarëve nga Kosova për në Turqi, Esad Mekuli shkroi poezinë “A asht fajtor shqiptari”, prej së cilës  po citojmë disa vargje: “ A asht fajtor shqiptari pse sytë flakë i vetojnë,/ Tue shikue se si tjetri nga plangu e shtëpia e dëbon,/ A  asht fajtor pse asht  dhe kurrë të mos jetë dëshirojnë,/ Pse për vatër derdh gjak dhe i gjallë nuk e l’shon.
 Poezia e Esad Mekulit  është e fuqishme, që përshkohet nga ndjenja të thella atdhedashurie. Poezitë e tij si : “I varuri i këndon lirisë”, “Mos më thirr me emën të huej”, “ Unë ”, janë thirrje këmbëngulëse që shqiptarët të qëndrojnë në vendin e vet. Studiuesi dhe kritiku letrar i Kosovës, Rexhep Qosja,  është shprehur se fama e Mekulit mund të matet me atë të Majakovskit, Lorkes, Apolimerit apo Jeseninit në vendet e tyre. Krijimtaria e tij ishte për të gjithë brezat, për të gjitha kohërat. Esad Mekuli ishte edhe një përkthyes shumë i mirë, duke përkthyer në serbokroatisht edhe shumë poezi të Migjenit, romanin e Ismail Kadaresë “Gjenerali i Ushtrisë së Vdekur” , etj. Në këtë 100 vjetor të lindjes të Esad Mekulit, ne e ndjemë detyrim ta përkujtonim veprën e tij letrare dhe gjithë jetën e tij prej patrioti dhe atdhetari.
 
Në mbyllje të këtij aktiviteti, z. Vlashi Fili, sekretar i shoqates “Bijtë e Shqipes” dhe zv. Kryetar i shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptaro- Amerikanë, lexoi letrën e urimit që Komuniteti Shqiptar i Filadelfias i dërgon të madhit Dritëro Agolli, me rastin e 85 vjetorit të lindjes, ku midis të tjerave thuhet : “…Jemi mbledhur këtu në Filadelfia të SHBA–së, për të festuar 85 vjetorin tuaj të lindjes, një përvjetor  i gëzuar për të gjithë të dashurit tuaj dhe bashkatdhetarët kudo që janë. Ndodh kjo sepse jeta juaj  është e lidhur me të gjithë brezat që jetojnë sot, me luftën për çlirim, me ndërtimin e Shqipërisë dhe me demokracinë. Poezitë, romanet, novelat, skenarët e filmave, janë pjesë e pandarë e jetës së vendit, e secilit prej nesh si dhe e shkollës shqipe “Gjuha Jon ë” që prej 12 vitesh këtu në Filadelfia, u mëson fëmijve tanë, gjuhën, historinë e kulturën tonë kombëtare. … Ndaj sot përulemi me respekt ndaj personalitetit tuaj të madh, artit tuaj bashkohor dhe guximit qytetar. Gëzofshi edhe shumë e shumë vite të tjera.  Pjesë e këtij urimi, është edhe Ambasadorja e Shqipërisë në SHBA, znj. Floreta Luli-Faber, e cila mori pjesë në këtë veprimtari”.
 
Duke ftuar pjesëmarrësit për koktejlin e zakonshëm që tashmë  është në traditën e komunitetit, veprimtaria mbylli me sukses qëllimin e saj, ndërsa ata shijojnë gjatë nj ë kohe jo të shkurtër gatimet tradicionale që amvisat shqiptare afruan për këtë darkë, shoqëruar me pije, biseda te lira e humor mjaft të këndshëm me njëri tjetrin.
 
                                
 
Filadelfia, 15 Tetor 2016

Filed Under: Komunitet Tagged With: bijte e shqipes, DRITERO AGOLLIN, KUJTUAN ESAD MEKULIN DHE NDERUAN

NJOFTIM I SHOQATES SE SHKRIMTAREVE

October 20, 2016 by dgreca

Njoftim nga Shoqata e Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë/
1-adnan-1
Organizohet takim festiv për 15 vjetorin e Shoqatës/
 Me datë 12 nëntor 2016, ditën e shtunë, ora 12 pm në ambientet e Monroe College,2501 Jerome Avenue, Bronx, NY 10468, do të mbahet: Mbasdite Festive Letraro-Artistike, në kuadër të vitit të 15-ë, të themelimit të   Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë.
Janë të lutur të marrin pjesë shkrimtarë, poetë, gazetarë dhe publicistë, anëtarë të SHSHSHA-ë dhe artistë të komunitetit shqiptaro-amerikan.
 Ky përvjetor do të jetë unik, sepse do të bëhet anëtarësimi i më shumë se dhjetë anëtarëve të rinj në Shoqatë.
 Jeni të lutur të bëheni pjesë e këtij përvjetori të 15-ë.
 Nga   Kryesia e Shoqatës                 

Filed Under: Komunitet Tagged With: e Shoqatës së Shkrimtarëve, Organizohet, takim festiv për 15 vjetorin

Në vend të një kronike

October 19, 2016 by dgreca

1-me-murgeshat-ok20161019_0852191-me-dom-lushin1-moza-koncerti1-me-beqirin20161019_091306

Nga Mimoza Dajçi/

Vatikan, Itali 2016. Rastësia më takoi me shumë bashkatdhetarë e të huaj, besimtarë e mirënjohës të Shenjtores shqiptare Gonxhe Bojaxhi – Mother Teresa. Me disa prej tyre zhvillova intervistë për televizionin shqiptar TV – Kultura Shqiptare në New York. Mes tyre u takova me studiuesin dhe shkrimtarin e njohur Genc Leka dhe bashkëshorten e tij Znj. Lena Leka. Z. Leka është autor i një libri për Nënë Terezën. Vizitova Misionin Shqiptar në Vatikan, qe drejtohet nga ish i burgosuri politik, shkrimtari Visar Zhiti. U takova me Presidentin e Shqipërisë Z. Bujar Nishani, ish Kryeministrin e Shqipërisë Z. Sali Berisha me Znj. Liri Berisha, humanisten dhe poeten e njohur Znj. Rita Saliu. Gazetarin dhe publicistin e palodhur shqiptar Z. Beqir Sina, gazetarin dhe producentin e TV – Kultuara Shqiptare në New York Adem Belliu, producentin e televizionit të Miçiganit Gani Vila, Klerikun e Katedrales “Nënë Tereza” në Kosovë Don Lush Gjergjin – një prej organizatorëve kryesore të Ceremonisë së Shenjterimit të Nënë Terezës në Vatikan, Don Ndue Gjergji nga Miçigani, Don Kastrioti nga Kosova. Artistët që morën pjesë në koncertin Human për Shenjtërimin e Nënë Terezës – violonistin virtuoz Shkëlzen Doli, këngëtaren Inva Mula, etj.

Për kënaqësinë tuaj të dashur lexues po ju paraqes prononcimin e Shefit të Misionit Shqiptar në Vatikan Z. Visar Zhiti, një poezi shkruar për Nënë Terezën nga humanistja, poetja dhe fituesja e Çmimit të Madh “Nënë Tereza” dekoruar nga ish Presidenti Bamir Topi – Znj. Rita Saliu, nje mesazh nga shkrimtarja dhe Kryetarja e Shoqates “Marigona” ne New Jersy Znj. Sabije Veseli, si dhe disa foto ku paraqiten momente nga këto vizita në Vatikan.

Masat e mara nga rendi publik garantuan siguri të lartë për të gjithë besimtarët në këtë event unik, ku prefektja e Romës Paola Basilone ditë më parë kishte bërë publik planin e ri të sigurisë që do të vihej në zbatim për ato ditë, ku u vunë në zbatim rregulla të reja të sigurisë me shtimin e masave kundër rrezikut terrorist. Skuadra të shumta vullnetare të shërbimit mjeko-sanitar kishin ngritur “çadra” shpëtimi në pika e zona të ndryshme në Sheshin Shën Pjetri.

Vatikani ky vend i Shenjtë dhe Roma në tërësi kanë shumë Kisha e Ikona Shenjtorësh, ku çdo turist apo besimtar ka mundësi të njohë nga afër vendet ku ka kaluar dhe ecur vetë Jezu Krishti, siç janë “Shkallët e Shenjta”, të cilat Jezu Krishti i ka përshkruar me gjunjë, apo “Kisha e Kryqit të Shenjtë” ku ndodhen pjesë nga Kryqi dhe varri i Tij, sjellë në Romë nga Shën Helena.   Më datën 3 shtator në Bazilikën e Shën Gjonit në Lateran adhuruesit e Nënë Terezës patën rast të vizitonin eshtrat e Nënë Terezës, si dhe në datat 6-8 shtator në Kuvendin e Shën Gregorit në Romë. Shenjtërimi i Nënë Terezës nga Papa Françesku në Vatikan do të mbetet një nga ngjarjet më të rëndësishme të këtij shekulli, ku çdo shqiptar i madh e i vogël ndihet krenar për Nënë Terezën, bijën e shqipes, motrën dhe Shenjtoren Shqiptare që ju bashkangjit tashmë Shenjtorëve nga e mbarë bota.Humanistja dhe fituesja e Çmimit “Nënë Tereza” Znj. Rita Saliu, dekoruar nga ish Presidenti i Shqipërisë Z. Bamir Topi, përshëndet lexuesin shqiptar me këtë rast me një poezi të saj titulluar: “Nënë Tereza”, të cilën po e ribotojmë më poshtë.

Nënë Tereza

Ngrohtësia e syve tu më thërret

dhe të shoh në ëndërr

me këngën e bekimit tënd

qeshet qielli me dashurin hyjnore

Bekimi i gjithë njerëzimit

Paqja e ngujuar thellë

bëre jetën plot dashuri

diell, qiell, tokë, hënë,

Shërove vetminë e çdo zemre

është kohë e celebrimit

Dashuria që sjell engjëjt

mbi hapësirën qiellore

të tokës arbërore

i jep frymë e shpresë

Të gjitha janë perëndi

që munde të bëjnë

ne jemi gra

ngjallim besimin

për rolin e misionit

frytin puhizën idealin

Kam nevojë për energjinë

e individualitetin

energji e brumuar

për nuanca vërtetësie.

Shënim: Kjo poezi është vlerësuar me disa Çmime nëpër botë.

Shefi i Misionit Shqiptar në Vatikan-Itali, Visar Zhiti ndermjet të tjerave në prononcimin e tij tha: “Sot është një ditë e madhe për të gjithë, është një ngjarje me jehonë botërore. Në shek 21-të mbahet Shenjtërimi i një gruaje që bëri profesion dashurinë dhe vuri jetën në shërbimin e më të varfërve. Eshtë një festë shpirtërore që gëzon çdo njeri, ku ndoshta më shumë të drejtë të gëzojmë kemi ne shqiptarët, pasi Nënë Tereza është bijë e popullit tonë. Shenjtërimi saj është me të vërtetë festë, është një porosi e fortë që vjen nga qielli, ku jeta njerëzore në tokë ka nevojë për më shumë dashuri, më shumë dritë, më shumë punë në shërbim të së mirës dhe Nënë Tereza është emblema e kësaj porosie. Ajo është investitorja më e madhe e buzëqeshjeve, për të cilat ka aq shumë nevojë njeriu. Nëse do të shfletojmë shpejt e shpejt biografinë saj do të shikojmë se i takon një populli ku lindi ishte me shumicë muslimane, lindi në një qytet që do të ishte ortodoks dhe shkoi të punojë si misionare e krishtere në një vend me  besim hindu. Të gjitha këto vende e duan, të gjitha këto vende ajo i bashkoi. Nënë Tereza bashkon sot qiellin me tokën, ajo bashkon sot kohra, vende, i bashkon me atë që Zoti i ka dhëne si të përbashkët gjithë njerëzimit dashurinë. Kjo është finalja dhe kurora që jep Nënë Tereza, të duam më shumë jetën, tek tjetri të shohim veten të shohim Zotin të shohim Krishtin”.

Gjatë ktihimit tim për në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, ku tashmë jetoj prej shumë vitesh, u ndodha në të njëjtin avion me familjen Haxhari, të cilët jetojnë në New York, e janë të afërm të superiores – misioneres bamirëse (Motrat e Nënë Terezës) në Maqedoni – Motrës Marjetë, shqiptares që foli në gjuhën shqipe në Sheshin e Shën Pjetrit në Vatikan – Itali, me rastin e Shenjtërimit të Nënë Terezës më datën 4 Shtator 2016.

Ndërsa Kryetarja e Shoqatës së gruas “Marigona” në New Jersi nëpërmjet disa vargjeve të Nënë Terezës përcolli tek ne mesazhin e paqes për Shenjtërimin e Nënë Terezës, gjithashtu ajo së bashku me nënkryetaren e Shoqatës “Marigona” Znj. Gonxhe Meta na kanë dërguar një foto pranë bustit të Nënë Terezës vendosur nga Assamblyman Mark Gjonaj ne New York.

Poezi nga Nene Tereza

Gjej kohë të lexoj

Gjej kohë të jesh mik

Gjej kohë të punosh

Eshtë burim mençurie

Eshtë rruga e lumturisë

Eshtë çmimi i suksesit

Shpirti i saj hyjnor, zemra e saj e madhe e mbushur plot me dashuri dhe respekt për njerëzimin, dora e ngrohtë e saj shpresa e njerëzimit dhe mbi të gjitha humanizmi nuk njeh kufi, ngjyrë, dhe besimin e bëri të veçantë dhe jemi krenare që Vatikani bëri Shenjtërimin e Gonxhe Bojaxhiut Nënë Terezës shqiptare. Nënë Tereza është emblema, krenaria dhe frymëzimi i popullit shqiptar. E Shenjta jonë që i përket popullit hyjnor pellazgo – iliro – shqiptare (mesazhi i Znj. Sabije Veseli)

1-nishanin20161019_08490220161019_08480720161019_09281720161019_0951421-rita-saliu

 

 

 

 

 

 

 

Filed Under: Komunitet Tagged With: e vonuar, Mimoza Dajci, Nje kronike

Jeta e Katerinës

October 14, 2016 by dgreca

 ….Katja rrjedh nga një familje patriotësh të persekutuar politikë nga rregjimi komunist. Në vitin 1945 i pushkatojnë pa gjyq të atin, Gjergj Cima Maçin, vet i dytë. Ishte koha kur ish partizanët dhe komunistët e zonës Pulti në Xhan të Dukagjinit, i bënin thirrje popullit të dorëzojë armët. Mbas Meshe në Kishë, ata që kishin armë i dorëzuan, mes tyre edhe i ati i Kates dorëzoi një revolver të prishur./
1-katerina1-prinderit13-vellai-koleci-e-rozana-ok4-nikolla-ok
Ne Foto: Katerina                                        Prinderit e Katerines                         I vellai i Katerines; Koleci me te bijen Rozana    I vellai, Nikolla
 Nga Mimoza Dajçi/

Mimoza-Dajci       Jeta e Katerinës është e trishtë dhe shumë e dhimbshme. Me Katen, siç e njohim shkurt, jemi veprimtare të organizatës së gruas “Hope & Peace” në New York, por së bashku kemi miqësi të vjetër qysh në Shqipëri, pranë Shoqatës së Gruas ish të Persekutuar Politike. Katja rrjedh nga një familje patriotësh të persekutuar politikë nga rregjimi komunist. Në vitin 1945 i pushkatojnë pa gjyq të atin, Gjergj Cima Maçin, vet i dytë. Ishte koha kur ish partizanët dhe komunistët e zonës Pulti në Xhan të Dukagjinit, i bënin thirrje popullit të dorëzojë armët. Mbas Meshe në Kishë, ata që kishin armë i dorëzuan, mes tyre edhe i ati i Kates dorëzoi një revolver të prishur.

– Me kë tallesh ti – i thotë i plotëfuqishmi i zonës – nuk e shikon që kjo pistoletë nuk punon? – dhe e ofendoi rëndë.

Aq u desh dhe malësori krenar nuk e duroi dot fyerjen, e godet me grusht në fytyrë. Gjergj Cimën e arrestojnë, e mbajnë një javë të izoluar nën tortura të tmershme në një shtëpi të improvizuar si burg, e pas gjashtë ditësh në të gdhirë e pushkatojnë së bashku me një kundërshtar tjetër të rregjimit. I ati Kates, Gjergji ishte rritur jetim dyerve të botës, kur ai ishte vetëm 4 vjeç i kishin vdekur të dy prindërit nga malarja.

Për familjen Cima filloi kalavari i vuajtjeve të mëdha. Roza, nëna e Kates e cila mbeti e ve me 6 fëmijë të vegjël, 4 djem e 2 vajza nuk kishte të ardhura të mjaftueshme të ushqente fëmijët me bukë, detyrohet dy prej vocërrakeve ti lerë në shtëpinë e fëmijës. Katja 7 vjeç dhe vëllai i saj Koleci 5 vjeçar, u rritën mes lotësh e dhimbjesh me jetimorët e gjorë.

Vitet kaluan, ngjarje të reja rodhën edhe për Katen, të cilën nëna dhe vëllezërit e martojnë me Dedë Lulin, djalë patriot e punëtor ngjitur me fshatin e saj. Familja e re vendoset në Laç të Krujës, ku shtohet me një djalë, Kastriotin. Deda siç ju tregova ishte shumë punëtor, njeri i përkushtuar për familjen dhe mekanik i zoti për rregullimin e makinave. Sigurimi shtetit ja vuri syrin për ta bërë bashkëpunëtorë të tij. Një herë dy, tentuan, por aha, asnjë përgjigje pozitive nuk morën prej tij.

Një ditë prej ditesh Deda arratiset. Të shoqes së tij nuk i tregon planin që kishte në kokë së bashku me dy miqtë e tij. I thotë se, do të shkojë për disa ditë në fshat tek daja i sëmurë. Katja ishte në gjumë, djali i vogël po ashtu, kur organet e sigurimit gati sa nuk i shqyen derën e shtëpisë dhe hyn brenda për kontroll. Katen e bombarduan me pyetje e fyerje të rënda, ndërkohë që ajo ishte shumë e re në moshë e nuk kishte dijeni fare se çfarë kishte ngjarë. I shoqi i kishte thënë në besim të plotë se sigurimi do që, ta rekrutojë, por nuk mundem ta bëj një gjë të tillë i kishte thënë ai së shoqes. Nuk mund të bëhem spiun i njerëzve të mi, komshive miqve e farefisit, më mirë pranoj plumbin, se sa të bëhem spiun. Po të refuzonte hapur Deda rrezikonte 20 vite burgim. Pranon arratisjen dhe nuk bëhet spiun, por pasojat do ti hiqte familja, gruaja dhe djali i vogël.

Bëjnë ç’bëjnë një prej vëllezërve të Kates ish i burgosur politik në Spaç, Koleci i thotë një mikut të tij të mirë Nikollës, që kur të dilte nga burgu ti propozonte për martesë motrës së tij. Bashkë burgu i kishte lidhur e kishin parë tek njeri tjetri një miqësi të mirë e të sinqertë. Nikolla dilte pas një jave nga burgu, pas një dënimi 10 vjeçar si “spiun i jugosllavëve” dhe “armik i popullit”. Vëllai Kates pa tek ky i ri cilësitë e një malësori trim e të dhimbsur për njerëzit. Kur Nikollën e arrestuan, ai ishte fare i ri vetëm 18 vjeç. Nikolla ishte arratisur nga Mali Zi me disa shokë të tij, por përfunduan në duart e egra të sigurimit shqiptar dhe dënohet me 13 vjet heqje lirie. Në Shqipëri nuk kishte asnjë nga familja. Kur të dilte nga burgu nuk kishte derë ku të trokiste. Koleci, vëllai i Kates, meqë kishte vite që kishte ndarë çapën e bukës me atë dhe e njihte mirë, i afroi këtë propozim për motrën e tij, tashmë të divorcuar nga i shoqi, dhe që jetonte me djalin akoma në Laç të Krujës.

Dera e Kates troket, mysafiri i paftuar i tregon se kush ishte dhe i zgjat letrën e të vëllait. Katja pasi e dëgjon e dërgon menjëherë tek vëllai i madh Nikolla dhe nëna e saj. Pas bisedash të gjata familja e Kates mendojne dhe vendosin se do të jetë më mirë nëse ajo martohej me këtë njeri të mirë e të vuajtur sikurse dhe familja e tyre, aq më tepër që e kishte rekomanduar vëllai i tyre, Koleci.

Katja si përfundim në pranverën e 74′ lidh kurorë me Nikollën, i biri që në atë kohë ishte vetëm 3 vjeç, e quante Nikollën babë dhe ai bir. Në vitin 1991 Katja së bashku me të shoqin marin një vizë tre mujore për në Mal të zi, për tek familja e Nikollës, i cili kishte 35 vite pa parë njerëzit e tij. Djalin e vetëm që kishin (17 vjeçar) e lenë tek vëllezërit e Kates.

Nikolla mëson në vendlindje se i kishte vdekur e ëma, pikëllohet e qan nën zë. Jeta luftë, por nuk kishte çfarë të bënte. Aty i paraqitet një rast për të marë vizë amerikane. Shfrytëzon momentin, hyn së bashku me Katen në Ambasadën Amerikane ku u njihet statusi i azilantëve politikë, e pas gati një viti arritën në New York, ku Katja jeton edhe sot. Jetuan për disa vite së bashku, u vjen edhe i biri Kastrioiti, por në vitin 1997 pas një ataku në zemër Nikolla ndëron jetë.

Kastrioti njihet me një vajzë italiane, jetojnë së bashku në Belgjikë. Jeta rrodhi e tillë dhe Katerina Cima jeton vetëm në New York, rrethuar me shumë dashuri nga mikeshat e kushërirat e saj. Eshtë një grua fisnike dhe shumë mikëpritëse. Të gjithë e duan dhe e respektojnë. Dera e saj është kurdoherë hapur për njerëz të mirë.

*    *   *

Dedë Luli, pas arratisjes nga Shqipëria më 22 prill 1972, nëpërmjet Greqisë mbërin në Australi, ku një mik i tij e sistemon me punë e shtëpi. Me ardhjen e parë të tij në Shqipëri kërkon të takojë të birin, me të cilin kalon disa ditë nëpër atdhe, e më pas e mer me vete disa muaj në Austriali. Kur e takon të birin pas 16 vitesh e pyet:”I kujt je ti more djalë”. Kastrioti i vendosur i përgjigjet: “I Dedë Lulit”.

Sipas Kates faji i vetëm i Dedës ishte se ai, nuk i tregoi asaj që kishte planifikuar arratisjen. Djali, Kastrioti pregatitet të shkojë me bashkëshorten në Austraili, aty ku i jati i ka afruar shtëpi, e një jetë më të mirë e më të rehatshme, falë punës së tij e duarve të tij të arta si mekanik makinash.

Ndërsa Koleci vëllai Kates, pasi vuajti dënimin si “armik i popullit” në burgjet Burrel e Spaç, me krijimtarinë e tij letrare hodhi dritë mbi vuajtjet e shtresës ish të persekutuar politike nga rregjimi komunist në Shqipëri, veprat e tij më të spikatura janë: “Përbindshja”, “Jashtë Parajsës”, etj. Ndërsa vajza e Kolecit, Rozana ish kompione e shahut për vitin 1978, sot është avokate e zonja dhe nderuar në Shqipëri.

New York, nentor 2016

Filed Under: Komunitet Tagged With: Jeta e Katerinës, Mimoza Dajci

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 179
  • 180
  • 181
  • 182
  • 183
  • …
  • 384
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • Kontributi shumëdimensional i Klerit Katolik dhe i Elitave Shqiptare në Pavarësinë e Shqipërisë 
  • Takimi i përvitshëm i Malësorëve të New Yorkut – Mbrëmje fondmbledhëse për Shoqatën “Malësia e Madhe”
  • Edi Rama, Belinda Balluku, SPAK, kur drejtësia troket, pushteti zbulohet!
  • “Strategjia Trump, ShBA më e fortë, Interesat Amerikane mbi gjithçka”
  • Pse leku shqiptar duket i fortë ndërsa ekonomia ndihet e dobët
  • IMAM ISA HOXHA (1918–2001), NJË JETË NË SHËRBIM TË FESË, DIJES, KULTURËS DHE ÇËSHTJES KOMBËTARE SHQIPTARE
  • UGSH ndan çmimet vjetore për gazetarët shqiptarë dhe për fituesit e konkursit “Vangjush Gambeta”
  • Fjala përshëndetëse e kryetarit të Federatës Vatra Dr. Elmi Berisha për Akademinë e Shkencave të Shqipërisë në Seancën Akademike kushtuar 100 vjetorit të lindjes së Peter Priftit
  • Shqipëria u bë pjesë e Lidhjes së Kombeve (17 dhjetor 1920)
  • NJЁ SURPRIZЁ XHENTЁLMENЁSH E GJON MILIT   
  • Format jo standarde të pullave në Filatelinë Shqiptare
  • Avokati i kujt?
  • MËSIMI I GJUHËS SHQIPE SI MJET PËR FORMIMIN E VETEDIJES KOMBËTARE TE SHQIPTARËT  
  • MES KULTURES DHE HIJEVE TE ANTIKULTURES
  • Historia dhe braktisja e Kullës së Elez Murrës – Një apel për të shpëtuar trashëgiminë historike

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT