PREKAZI, VENDI I PARË QË VIZITON KRYEMINISTRI I RI I KOSOVËS

February 4, 2020 by dgreca

-Kryeministri Kurti bëri homazhe te Kompleksi Memorial “Adem Jashari” në Prekaz/

Prekaz, 4 Shkurt 2020- Gazeta DIELLI/

Kryeministri i Republikës së Kosovës, Albin Kurti, në ditën e tij të parë të punës në krye të Qeverisë, bëri sot homazhe te Kompleksi Memorial “Adem Jashari” në Prekaz.

Në fjalën e tij para medieve, kryeministri Kurti tha se kjo liri që gëzojmë ne sot dhe ky shtet që e kemi i ka rrënjët në sakrificën e heronjve, dëshmorëve dhe martirëve të kombit e mbi të gjitha te flijimi i Jasharajve.

“Në këtë vend 59 anëtarë të Familjes së gjerë të Jasharajve dhanë jetën e tyre në atë që e njohim si “Epopeja e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës”, me në krye Komandantin Legjendar, Adem Jashari.

Unë sot e falënderoj për mirëpritjen djalin e Hamëz Jasharit, kryetarin e Komunës së Skenderajt, Bekim Jasharin”, u shpreh kryeministri Albin Kurti.

Prekazi, siç shtoi kryeministri Kurti, është vendi i parë që e viziton si kryeministër i Republikës së Kosovës, sapo ka dalë nga Prishtina, nga kryeqyteti i vendit tonë./b.j/

Kryetari i ri Elmi Berisha premton një “Vatër të shekullit 21”

February 2, 2020 by dgreca

Vlerëson lart rolin e gazetës “Illyria” dhe të botuesit Vehbi Bajrami, në shërbim të çështjes kombëtare në tre dekada/

Nga Ruben Avxhiu*/

Të premten në ditën e fundit të janarit, botuesi i gazetës “Illyria”, Vehbi Bajrami, vizitoi selinë e Federatës Vatra në Bronx, New York, ku u prit me ngrohtësi nga kryetari i ri i sapozgjedhur, Elmi Berisha.
“Po e vizitoj Vatrën për të përshëndetur mikun tim të tri dekadave, Elmi Berisha, për zgjedhjen e tij si kryetar i Vatrës”, tha botuesi Bajrami. “Kam besim se do ta çojë përpara Vatrën, do ta forcojë do t’ia shtojë anëtarët. Do të bashkëpunojë si ka qenë gjithmonë bashkëpunues edhe me komunitetin”.
Takimi mes tyre ishte posaçërisht i veçantë edhe për kryetarin Berisha që nuk i kurseu lavdërimet për Vehbi Bajramin: “Të njoh si ider i komunitetit si pronar i gazetës Illyria, një gazetë që ka lënë shenjë në historinë 30-vjeçare që lëmë pas të komunitetit. Personalisht të jam mirënjohës e të falenderoj nga zemra. Po ti ke një domethënie paksa të veçantë për mua. Vizita jote është më personale, më pranë zemrës, sepse kemi qenë miq të mirë që prej viteve 1990, po në një mënyrë më ke ndihmuar dhe më ke përcjellë në vazhdimësi në proceset e mia, në kontributin që jam munduar të jap për Kosovën dhe kombin. Kam gjetur shumë mbështetje, profesionalizëm dhe urtësi të paparë, e cila gjithmonë është gërshetuar me mendime për botën shqiptare dhe amerikane nga të cilat kam përfituar nga miqësia që kam pasur me ty”.
“Jam shumë krenar për ty se na e ke zbardhur fytyrën kudo që ke vepruar dhe punuar. Si në jetën private po ashtu edhe me gazetën apo me “Zërin e Amerikës”, me punën që ke bërë në Kongresin Amerikan dhe me lidhjet me qeverinë amerikane. Unë e njoh mirë kontributin tuaj për çështjen kombëtare dhe ndihem mirë që je sot këtu për të më mbështetur për detyrën që kam marrë përsipër nga Kuvendi i Vatrës”, tha kryetari i ri i Vatrës, Elmi Berisha.
Sentimenti ishte reciprok. “Për 30 vjet në komunitet, Elmiu ka dëshmuar se është një shqiptar i mirë, një aktivist i vendosur dhe një lider i zoti, si e ka treguar edhe libri i tij që ka botuar “Lidershipi”. Ndihmat në Washington me kongresistë dhe senatorë, në fushata të shqiptarëve. Ajo që e veçon në këtë biografi të tij është bashkëpunimi i tij me Presidentin e Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova. Ka pasur një bashkëpunim të ngushtë me të”, tha Vehbi Bajrami.
Ai përmendi punën në zyrën e Senatorit Dole, “i cili siç e dini ka qenë instrumental në çlirimin e Kosovës, me Jim Xhemën etj”.
Vehbi Bajrami foli edhe për lidhjen e tij shpirtërore me Vatrën. “Përveç aktiviteteve më lidh edhe libri “Shqiptarët e Amerikës”. Gati në çdo temë për të kaluarën e komunitetit, kam shkruar se busulla ka qenë Vatra. Mund të them se gati 20% e librit i kushtohet Vatrës”, tha ai.
Ai e vlerësoi Vatrën edhe në ditët e sotme, si e vjetra organizatë në botën shqiptare, e rrallë që ka një një zyrë të saën, ka një anëtarësi, ka degët e saj, ka një organizim të fortë.
“Ka një gazetë që botohet dhe dua të përgëzoj këtu editorin Dalip Greca që po bën një punë të jashtëzakonshme, me botimin e saj”, tha ai. “Nuk ka organizatë tjetër në botën shqiptare që ka një aktivitet kaq të gjatë. Ka pasur rënie ngritje, po vazhdon të jetë. Edhe uroj që kjo organizatë të forcohet më tej me lidershipin tuaj. Me shokët që keni në krah të djathtë”.
Ai këshilloi që më mirë se përplasjet në gjyqe dhe media, mosmarrëveshjet mes vatranëve të zgjidhen duke biseduar me njëri-tjetrin për hir të dashurisë dhe përkushtimit për Vatrën dhe atdheun.
“Edhe “Illyria” do të përpiqet t’ju ndihmojë duke pasqyruar aktivitetin tuaj. Sot po e filojmë me një intervistë”, tha Bajrami duke e uruar edhe njëherë mikun e tij.
Elmi Berisha e mirëpriti bashkëpunimin me entuziazëm. “Unë të premtoj miku im se ndoshta nuk do të bëj mrekullira por që në këto dy vjet do të lë gjurmë që do të shërbejnë për të mirën e Vatrës, të komunitetit shqiptar dhe të kombit”.
Ai premtoi se do të ndërtonte ura të reja bashkëpunimi. Jo vetëm që nuk është përjashtuar askush nga Vatra, po dyert mbeten të hapura për të gjithë. Kryetari Berisha u ndal veçanërisht në dëshirën e tij për të afruar rininë shqiptaro-amerikane në Vatër dhe për të krijuar një perspektivë pune që ai e quajti: qasja “Vatra në shekullin 21”.
Duke u kthyer edhe njëherë nga botuesi Vehbi Bajrami ai tha “Unë kam shumë për të folur për ty por do të ruaj disa gjëra për t’i thënë më vonë, se kemi dy vjet përpara që na presin. Po unë jam shumë krenar që të kam mik. E dua dhe e respektoj shumë gazetën “Illyria” dhe të jam shumë mirënjohës për punën që ke bërë në këto 30 vite në Amerikë për komunitetin shqiptar dhe kombin”.
Më poshtë vijojnë disa shkëmbime nga intervista me kryetarin e Federatës PanShqiptare “Vatra”, Elmi Berisha.

Kuvendi i Vatrës në Michigan ka qenë më demokratiku në 30 vjetët e fundit. Ka pasur debate të forta, ka pasur kundërkandidatë. I pari Kuvend në histori, me 100 pjesëmarrës. Janë paraqitur vizionet dhe planet e veprimit për 2-3 dhe dhjetëvjeçarin e ardhshëm dhe besoj se ka nisur ndryshime të mëdha.
Tema më e rëndësishme që u prek aty është si t’ia bëjmë që të afrojmë brezat e rinj në Vatër. Kjo besoj se është jetike për organizatën dhe komunitetin tonë.
Dua të filloj e të punojmë sesi të kanalizojmë financimet e Vatrës. Do të rishikojmë statutin e Vatrës, do të bëjmë disa ndryshime me rëndësi që ta lehtësojnë pjesëmarrjen e komunitetit në Vatër, jo vetëm me anëtarësi po edhe me dhurime financiare e çdo ndihmë që munden.

Po Kuvendi ka pasur edhe kritika të forta. “Illyria” ka botuar disa deklarata nga një grup anëtarësh të vjetër. Ka pasur pakënaqësi etj. Kush do të jetë qendrimi juaj ndaj këtij konfliktit si kryetar?

Askush nuk është përjashtuar. Unë jam shumë i hapur ndaj mendimeve të ndryshme. Kam qenë gjithmonë. Nuk më ka mbetur hatri nga askush. Do të vazhdoj punën time. Nuk do të merrem me askënd. Çdokush me mendime të kundërta është i mirëpritur.
Kurse pakënaqësitë ato më duken normale. Do të ketë gjithmonë të tilla.
Nuk janë përjashtuar njerëzit. Janë të ftuar të bashkëpunojmë. Mirëpo fjalën përjashtim do ta përdorja vetëm për një lloj sjellje dhe komunikimi që nuk mund të ketë vend në Vatër. Ai që i thotë vetes vatran nuk duhet të bjerë në cënime të jetës private dhe personale. Këto për mua janë të papranueshme. Jetojmë në Amerikë. Jetojmë në një vend që ka demokraci dhe ligje dhe këto nuk do të lejohen. Fyerje personale edhe degjenerime, nuk do të lejoj si kryetar i Vatrës. Për këtë ju siguroj. Debat të hapur po. Mendimet ndryshe janë të mirëseardhura gjithmonë. Nuk do të ndjehem kurrë i fyer prej tyre e nuk i marr kurrë personalisht.
Qasja ime do të jetë t’i ftoj të gjithë të shpenzojmë energjitë dhe resurset që ta çojmë Vatrën përpara e jo që të luftojmë njëri-tjetrin.

Na tregoni diçka për jetën tuaj, për vendosjen në SHBA e për punën që keni bërë, që t’ju njohë më mirë lexuesi edhe personalisht.

Unë kam ardhur në moshën 18-vjeçare në Neë York. Vij nga Klina e Kosovës, ku jam lindur dhe rritur.
Gjatë viteve 1990 jam kyçur menjëherë me veprimtarinë patriotike, si pjesë e Lidhjes Demokratike. Në atë kohë vendimtare ka qenë mbajtja në kmbë e sistemit paralel. Kam qenë pjesë e të gjtha proceseve të sistemit paralel atje që do të thotë që nga financimi dhe krijimi i mundësive të punës për mjekët dhe shërbimin shëndetësor, për mbajtjen hapur të shkollave dhe edukimin e rinisë. Kam marrë pjesë aktive në lobimin për Kosovën, edhe pse i ri në moshë edhe pse financiarisht ende jo shumë i stabilizuar. Shumë njerëz më kanë njohur si pacifist, apo mbështetës i ideologjisë së Presidentit Rugova dhe kjo është e vërtetë se jam 100%, por kur erdhi koha e luftës në Kosovë kam përkrahur në mënyrë të drejtpërdrejtë duke marrë pjesë edhe vetë.
Pas luftës, kur administrimi ndërkombëtar po e shmangte punën e pavarësisë dhe vetë po dëshmonte të meta në punën me Kosovën, i jam rikthyer lobimit në Washington, së bashku me një lobues të madh si Jim Xhema, që njihet si lobuesi më i madh i shqiptarëve në Amerikë.
Kam pasur fatin e madh që nga 2000 deri në 2006 kam vepruar si përfaqësues i Presidentit Rugova, duke e përfaqësuar në Zyrën e Senatorit Bob Dole në Washington. Aktiviteti im ka vazhduar kështu me radhë.
Kohët e fundit e kam intensifikuar punën time në Vatër. Kjo punë është kurorëzuar me zgjedhjen time në mënyrë unanime si kryetar i Vatrës.
Jam autor i librit “Lidershipi”, të cilin gazeta “Illyria” e ka promovuar. Libri është paraqitur me një takim të bukur në shtëpinë historike të Presidentit Roosevelt në New York.

Ju keni sponsorizuar edhe një statujë të Nënë Terezës…

Po e vërtetë, në Klinë të Kosovës, në vitin 2004.

Në vitet 1990, problemet në atdhe ishin të skajshme. Në kohën tonë, gjendja nuk mund të krahasohet, mirëpo kjo nuk justifikon zbrazëtirën e krijuar në Washington në vitet e fundit. Për shqiptarët në Ballkan ka shumë probleme që nuk janë zgjidhur. A mund ta kryejë Vatra këtë detyrë të braktisur?

Unë e kam si një synim kryesor lobimin. E vërtetë si e thatë që nuk ka problemet tragjike të dikurshme, po kemi procese në zhvillim si bisedimet për zgjedhjen e konfliktit Kosovë -Serbi brenda këtij viti. Unë e mbështes këtë proces, shqiptarët e Kosovës e meritojnë të udhëtojnë të lirë nëpër Europë, të zhvillohen e të përparojnë, duke mos mbetur mbrapa përshkak të këtij konflikti.
Shihet qartë se zbrazëtira e moslobimit në Washington e ka zbehur pak edhe forcimin e shtetit të Kosovës. Dikur kishim mbështetje të drejtpërdrejtë nga Senati, Kongresi e Shtëpia e Bardhë.

Ju keni qenë shumë i angazhuar edhe me Rrjetin Ndërkombëtar të Biznesit. A mund të ndihmojë ajo përvojë me Vatrën, me lobimin e veprimtari të tjera?

Mendoj se ngritja profesionale e ekonomike e shqiptaro-amerikanëve është duke ecur shumë mirë. Shqiptarët kanë bërë miliona dollarë në shumë fusha, po sidomos në dy prej tyre ku janë shquar jashtëzakonisht në gastronomi apo industrinë e restoranteve si dhe në sektorin e pronave të patundshme, po edhe nëpërmjet ndërtimit. Shqiptarët e kanë gjetur veten sidomos në këto dy industri duke arritur suksese të jashtëzakonshme.
Në anglisht i thonë “buying power”, fuqia blerëse. Nëse shqiptarët bashkohen e koordinohen që t’i blejnë materalet e shërbimet nga njëri-tjetrit. Si në ndërtimtari, në pronat e patunshme, në ristorante, piceri, steakhouses, ashtu edhe në financë, në banka, në kompani të sigurimeve, në furnizimin me verë, me ushqime, me djathtë etj. Pra, nëse blehet me shumicë, mbi 40% e shpenzimeve mund të mbeten brenda komunitetit shqiptar. Kjo llogaritet në miliona dollarë. Këto do të pasuronin familjet shqiptare në SHBA, po në këtë kuadër një përqindje e vogël por me rëndësi do të shkonte edhe te Vatra e institucione të tjera, te qendrat e besimit fetar, shkollave shqipe e pse jo edhe puna e lobimit në Washington.
Pas gjashtë vjetësh në Rrjetin e Binzesit si dhe 30 vjet në SHBA kam parë se potenciali është jashtëzakonisht i madh, nëse shqiptarët bashkohen në biznes. Në këto vite kam takuar biznesmenë shqiptarë nga e gjithë bota dhe mund të them pa frikë se mbi 30% e tyre kanë filluar të bëjnë biznes së bashku.

Është mbase herët për të folur, se sa keni nisur e janë plot sfida para jush tani, po si do të dëshironit që të ishte Vatra, pas dy vjetësh në fund të mandatit tuaj?

Konica e Noli e krijuan Vatrën duke e imagjinuar si një ombrellë e të gjitha organizatave të komunitetit. Unë dëshiroj që të gjitha organizatat e komunitetit të njohin Vatrën si të tillë dhe të na bashkohen duke ruajtur identitetin e tyre.
Në këto dy vjet do të ndërtoj ura të reja mes Vatrës dhe organizatave të komunitetit po edhe me figura të komunitetit që kanë kontribuar në 50 vitet e fundit. Do të mundohem të ndërtoj edhe ura të reja me komunitetin shqiptar.
Po edhe do të ndryshoj pak edhe mënyrën e punës, duke zhvilluar atë që e shoh si qasja: Vatra e Shekullit 21, me vëmendjen te rinia në Amerikë, fëmijët tanë, vajzat dhe djemtë që kanë lindur këtu e po zhvillon e begatohen.
Këtu do të kisha nevojë edhe për ndihmëne Vehbiut dhe të gazetës që si t’i afrojmë të rinjtë që të bëhen pjesë e punës sonë.
Vatra ka histori të madhe dhe shumë mundësi për të ndihmuar. Unë shpresoj se komuniteti do të na bashkohet dhe uroj gjithashtu që të mos na shkojnë energjitë e koha duke u përplasur e në konflikte me njëri-tjetrin, po duke punuar së bashku për ta bërë Vatrën ashtu si e kanë dashur Noli dhe Konica.*

Kortezi: GAZETA”ILLYRIA”

KOSOVË – LIRI E PËRJETSHME NË PREKAZ

January 31, 2020 by dgreca

Shkruan-Korrespondenti i Diellit nga Prishtina Behlul Jashari: REPORTAZH NGA PREKAZI I PARA 10 VITEVE/

Gazeta DIELLI riboton sot (31 janar 2020) reportazhin nga Prekazi të korrespondentit në Kosovë Behlul Jashari shkruar para 10 viteve në mbrëmjen e 31 janarit 2010, botuar të nesërmen në 1 shkurt në Tiranë te Agjencia Telegrafike Shqiptare – agjencia shtetërore-zyrtare e lajmeve e Shqipërisë:

REPORTAZH*

KOSOVË – LIRI E PËRJETSHME NË PREKAZ

Dëbora, si një bardhësi paqeje, e ka mbuluar Prekazin, fshatin i cili 12 vjet më parë, më 5 mars 1998, u përball me egërsinë e makinerisë luftarake serbe kundër shqiptarëve, familjes së Jasharajve të fortifikuar në kulla për të mbrojtur pragun e shtëpisë dhe Kosovën.

Mbi kullat legjendë valëviten dy flamuj kombëtar shqiptarë si në majën më të lartë të botës, të lavdisë, heroizmit, të sakrificësës e flijimit për liri. Flamuri kuqezi valon edhe lart në një kodrinë, ku prehen në amshim 60 heronj e dëshmorë të rënë në epopenë e Jasharëve, Prekazit, Drenicës, Kosovës dhe gjithë shqiptarëve. Pranë varrezave memorial, ngritur me mermer të bardhë, qëndrojnë në nderim të përhershëm ushtarët e forcës kosovare.

Ky është imazhi i parë nga Prekazi në prag të dyvjetorit të shpalljes së pavarësisë së Kosovës, 17 shkurtit.

Historia tregon se Jasharajt e Prekazit janë sulmuar tre herë. Sulmi i parë ishte më 30 dhjetor 1991, ndërsa i dyti më 22 janar 1998. Të dy herët sulmuesit u thyen dhe zmbrapsën para qëndresës heroike.

Sulmi i tretë i forcave serbe ishte ushtarako-policor, luftë kundër një familje.

Gjatë rezistencës, më 5, 6 e 7 mars 1998, plot tri ditë e dy netë, ranë heroikisht 20 anëtarë të familjes Jashari, prej 22 që ishin në rrethimin e forcave serbe. Ndër të rënët ishte edhe komandanti legjendar Adem Jashari. Shpëtoi djali i dytë i Rifatit, Bashkimi, dhe vajza e Hamzës, Besarta. Ndërsa në familjen e gjerë Jashari kanë rënë 56 dëshmorë. Mes tyre nëntë fëmijë dhe disa të moshuar deri 93-vjeç…

Kryefamiljari Rifat Jashari, në odën e tij kujton si i ka përjetuar ato ditë dramatike, i ndodhur atëherë jashtë vendit, në Gjermani, bashkë me të birin, Muratin dhe Lulëzimin e Bekimin, djemtë e Ademit dhe Hamzës.

“Do mbesim veç ne katër, pata thënë atëherë, atë ditë që ka krisë në Prekaz…”, thotë Rifati, i cili tregon se kishte bërë telefonata të shumta në Mitrovicë, Vushtrri, Prishtinë, Skënderaj… dhe kishte marrë versione të ndryshme për luftën e familjes së tij në Prekaz.

“Të vertetën drejt ma tregoi vetëm Sabit Istogu, që ishte shok i Hamzës”, vazhdon Rifati rrëfimin . “Rash në lidhje me Sabitin…Edhe m’u drejtua: Bac, kullat po i bombardojnë. Jemi në rreth të hekurt, tank pas tanku”.

Baca Rifat e vazhdon rrëfimin, flet për përtëritjen e familjes dhe të jetës, për njëmbëdhjetë fëmijtë e lindur pas zjarrit të madh të luftës, të cilët mbajnë emrat e të rënëve.

“Shpëtuan dhjetë anëtarë të familjes. Prej dhjetëve numri shkoi në 25. Që dy orë isha duke luajtur me fëmijët nëpër oborr… E çka po do pasuri më të madhe. Unë për veti pasuri më të madhe nuk di. Njëmbëdhjetë fëmijë i ka falë zoti, cilin ta kqyrësh më i shëndoshë se shoqi”.

Njeriu i familjes që ka dhënë 56 heronj e dëshmorë për lirinë e pavarësinë e Kosovës, thekson nderimin e madh e të gjithmonshëm të kombit.

“E falënderoj këtë popull, prej të gjitha viseve shqiptare, kudo që jetojnë, që kurrë nuk ka lënë vetëm…”, thotë Rifati.

Dhe, në veçanti, kryefamiljari i Jasharëve flet për Shqipërinë.

“Nga të gjitha qytetet e Shqipërisë, e më duket edhe nga secili fshat i Shqipërisë, kanë ardhë në këtë odë për të na uruar kur Kosova shpalli pavarësinë. Kanë ardhur edhe shumë herë të tjera…”

Rifati i Jasharëve të Prekazit kujton me shumë mirënjohje ndihmën e gjithmonshme të Shqipërisë për Kosovën edhe në kohët më të vështira të luftës, kur strehoi shumicën e rreth një milion shqiptarëve të dëbuar. Nuk thotë kosovarëve, se “komb kosovar s’ka”.

“Po mos të mos ishte shteti amë nuk e di ku do ishim sot. E gjithë Shqipëria i priti vëllezërit e motrat nga Kosova”.

Ai vlerëson lart të gjitha angazhimet e shtetit shqiptar, edhe në rrugën e Kosovës drejt pavarësisë, edhe tani me mbështetjen e diplomacisë shqiptare drejt njohjeve të reja.

Nga oda e Jasharëve në Prekaz Baca Rifat jep mesazhin se Kosova, edhe udhëheqësit e saj, edhe të gjithë, duhet të punojnë edhe më shumë për Kosovën e kombin.

“I lumi është ai që punon për komb të vet, për vend të vet…”, thotë ai.

Ai jep edhe mesazhin për unitet të shqiptarëve kudo që janë për çështjet madhore, për bashkëpunim mes partive, pozitës dhe opozitës.

Kryefamiljari tregon se në Prekaz dhe në odën e Jasharajve vizitorët e shumtë janë nga gjithë Kosova, Shqipëria, Maqedonia, Lugina e Preshevës, Mali i Zi e nga shumë anë të botës, mes tyre edhe personalitete të njohura.

Ndërsa, ciceroni i Kompleksit Memoral në Prekaz, Xhevat Imeri, thotë se gjatë 11 vjetëve të pasluftës ka patur më shumë se tetë milionë e gjysmë vizitorë.

Ndër personalitetet më të larta që kanë vizituar Prekazin është edhe Kryeministri i Shqipërisë, Sali Berisha.

“Në Prekaz janë themelet e lirisë së Kosovës”, u shpreh Kryeministri Berisha në vizitën e parë më 16 qershor 2006.

“Vizita në Prekaz është vizita në tempullin e lirisë, flaka e të cilës këtu nuk u shua kurrë. Është vizita në vendin, në shtëpinë e tribunit të lirisë, komandantit legjendar të luftës së shqiptarëve të Kosovës për liri, dinjitet njerëzor, nder, dinjitet kobëtar. Në Prekaz janë themelet e lirisë së Kosovës. Në veprën e Adem Jasharit e familjes së tij, familje që sakrifikoi sa asnjë tjetër në historinë e kombit, për lirinë e Kosovës, mbetet flaka, mbetet simboli i madh i shpresës, i besimit të shqiptarëve tek një e ardhme e shkëlqyer”, u shpreh atëhere Kryeministri Berisha, duke shprehur bindjen se kombi shqiptar në liri do të ndërtojë të ardhmen më të shkëlqyer, si në Shqipëri, ashtu edhe në Kosovë.

Në Prekaz ishte edhe kryeadministratori i parë i Kosovës, Bernard Kushner.

“Dua ta them një të vërtetë të madhe, Prekazi lëvizi të gjithë mekanizmat botërorë që ndikuan për të vepruar konkretisht. Dhe, sikur të kishte pasur Çmim Nobel për Liri, atëherë ai do t’i takonte familjes Jashari”, ka theksuar Kushner, cituar në një nga librat në muzeun e kompleksit memorial.

Ndërsa, mijëra e mijëra vizitorë në Prekaz kanë shkruar e kanë firmosur në librin e përshtypjeve, që është një libër i madh, gjithmonë i hapur dhe i pafund.

Ndër të nënshkruarit në atë libër është edhe shkrimtari i madh shqiptar Ismail Kadare.Dhe, këtë shkrim nga Prekazi, që mund të jetë edhe i pafund, po e mbyllim në mbrëmjen e fundjanarit me një theksim nga ajo që ka shkruar Kadare: “Ndodhem në familjen e Jasharëve, atje ku nisi një flakë e madhërishme, flaka e lirisë që e ndriçoi krejt Prekazin, e pas tij Drenicën, e pas saj mbarë Kosovën. Ajo shkrepëtimë e zgjoi nga gjumi Evropën e botën. Shekujt kalojnë, drita e lirisë, drita e atyre që ranë për të nuk zbehet kurrë”…

*Me shume fotografi shihni ne FB dielli vatra

Coronavirus declared a Global Emergency

January 30, 2020 by dgreca

The World Health Organization declared on Thursday that the Wuhan coronavirus outbreak poses a global health emergency, acknowledging that the disease now represents a risk beyond China, where it emerged last month.

The decision reversed the organization’s decision just a week ago to hold off such a declaration.

Since then, W.H.O. officials said, thousands of new cases in China and clear human-to-human transmission in several other countries — now including the United States — warranted a reconsideration of that decision by the agency’s expert committee.

Although the agency’s declaration — officially called a “public health emergency of international concern” — does not have the force of law, it serves notice to all United Nations member states that the world’s top health advisory body thinks the situation is grave. It is up to the governments to make decisions whether to close country’s borders, cancel flights, screen people arriving at airports or take other protective measures.

Declaring an emergency is an act that adds urgency to any W.H.O. appeal for money. The countries most affected — China, Japan, Germany, South Korea, the United States and Vietnam — can afford to wage their own battles against the virus. By contrast, the Democratic Republic of Congo has needed large infusions of cash and medical expertise to fight an ongoing Ebola outbreak, and the need for money was one of the reasons the W.H.O. declared an international emergency in that case, even though Ebola has not spread outside of Congo except in a few patients who briefly entered Uganda.

China has now confirmed cases in every province and region. The agency praised China’s leadership for its aggressive response to the virus, effectively walling off Hubei Province, which stranded more than 30 million people, at the height of the New Year holidays. China official said on Thursday that another 38 people had died from the disease, bringing the total to 170. Nearly 8,000 cases have been reported worldwide, almost all of them in mainland China. On Thursday, Russia closed its 2,600-mile border with China and stopped all trains except for one between Moscow and Beijing. In efforts to contain the Coronavirus: Countries evacuate their nationals and limit travel to China. There been reports of disinformation about Coronavirus on Social Media Platforms.

U.S. Evacuates Citizens from Wuhan as Death Toll Mounts

The airlifting by foreign governments of their citizens out of Wuhan is under way. A chartered plane carrying 240 Americans from the Chinese city at the epicenter of a coronavirus outbreak landed in Alaska on Tuesday night. The passengers, including diplomats and businesspeople, will undergo medical screening and quarantined, depending on their health condition before continuing on to their final destination in California. According to US authorities, the screening of travelers is expanded to 20 ports of entry. Governments and businesses around the world issues fresh warnings today and Americans are now discouraged from visiting China. United Airlines and Air Canada said on Tuesday that they would reduce flights to China, canceling dozens of scheduled trips over the coming days and weeks because of a sudden drop in demand. Health officials in the United States have also warned against all nonessential travel to China.

“The passengers will be screened and go through the immigration process,” US officials said. “They will re-board their flight and head to their final destination.”

However, any passengers found to have a cough, fever or shortness of breath in Anchorage will be further assessed by medical experts, according to a statement released by Alaska’s Department of Health and Social Services. If the medical team determines that special care is necessary, it will refer those passengers to a nearby hospital. Alaska has had no cases of the new coronavirus or people suspected of having it. But after officials announced on Monday that the plane would be taking Americans to Alaska from Wuhan, the health department said that it had activated its emergency operations center to help coordinate detection and response efforts.

Other countries that have evacuated or plan to evacuate their citizens from Wuhan include France, South Korea, Japan, Morocco, Germany, Kazakhstan, Britain, Canada, Russia, the Netherlands, Myanmar and Australia. British Airways cancels all flights to and from China amid fears of the outbreak. A dearth of test kits has hindered health officials’ ability to accurately diagnose and track the illness.

The Spread of Outbreak Outside China:

Thailand has reported 14 cases of infection; Hong Kong has eight; the United States, Taiwan, Australia and Macau have five each; Singapore, South Korea and Malaysia each have reported four; Japan has seven; France has four; Canada has three; Vietnam has two; and Nepal, Cambodia, Germany and the United Arab Emirates each have one. Cases recorded in Taiwan, Germany, Vietnam and Japan involved patients who had not been to China. There have been no reported deaths outside China.

SARS, or severe acute respiratory illness, was a coronavirus that rapidly spread across China in 2003 and killed 774 people in 17 countries. The Wuhan virus was later determined to be a different disease, the new coronavirus.

Scientists Race to Develop a Coronavirus Vaccine

According to an article published in the journal Science Advances, Swiss and British researchers who had previously produced a gold-based anti-viral, have succeeded in developing an antiviral using natural glucose derivatives, called cyclodextrins. They have **modified sugar molecules to enable to destroy viruses that they come in contact, without toxicity to humans. The method could apply, for example, to the new coronavirus in China. “**So-called “virucidal” substances, such as bleach, destroy viruses by simple contact, but they cannot be applied to the human body without causing serious damage,” noted the University of Geneva (UNIGE) in a statement.

KRYESIA E OSBE-s – PËRGJEGJËSI E PROVË DINJITETI

January 29, 2020 by dgreca

-“Detyra dhe dinjiteti para çdo gjëje tjetër”/-LACORDAIRE (1802 – 1861) Prift domenikan francez/

Shkruan: Eugjen Merlika/

Viti që mbyll dhjetëvjeçarin e dytë të mijëvjeçarit të tretë pas Krishtit, me gjasë do të mbetet ndër më të shënuarit e më të rëndësishmit e pas komunizmit shqiptar. Kjo si përsa i përket zhvillimeve politike të Vendit, si përsa i takon marrëdhënieve të tij me botën e jashtëme. Janari, që në fillim të tij, pati një lajm të mirëpritur për të gjithë shqiptarët kudo ku janë: Shqipëria mori Kryesinë e rradhës të një organizate ndërkombëtare për gjithë rrjedhën e këtij viti.

Është hera e parë në historinë tonë që vërtetohet një dukuri e këtillë. Për të hasur në një ngjarje afërsisht të këtillë duhet të kthehemi në vitin 1464, kur Papa Piu II u vu në krye të ushtrive të bashkuara të një pjese t’Evropës, në Ankona të Italisë, për t’u imbarkuar për në Durrës e për t’i besuar zyrtarisht kryetrimit të Arbërisë komandën e Evropës në luftën për të zbrapsur sulmet otomane mbi kontinentin e krishterë. Fatkeqësisht kreu i Vatikanit u sëmur dhe ndërroi jetë në Ankonë, më 14 korrik 1464, dhe kështu u shua shpresa e Arbërisë për të patur një pjesë t’Evropës në krah të saj në luftën e pabarabartë me perandorinë më të fuqishme të kohës e, ndoshta, për të ndryshuar fatin e saj, por edhe historinë e gadishullit nën prijësinë e saj. Mbas 14 vitesh të asaj ndodhie Shqipëria e Ballkani do të bëheshin pjesë e perandorisë osmane, do të dilnin nga historia e vërtetë e një bote në të cilën për shekuj të gjatë kishin qënë protagonistë absolutë.

Sot jetojmë në kohë krejtësisht të ndryshme, tepër larg epokës së lavdisë arbërore që u pasua nga shekuj dhimbjeje kombëtare, me pasoja dramatike për ecjen e Vendit drejt përparimit. Jetojmë në kohë ndërlidhsinash dhe ndërvartësish ekonomike, sigurie, kulturore, kryesisht ndërmjet Vendeve t’Evropës. Rëndësia e marrjes së kryesisë së OSBE-s do të jetë m’e dukëshme në fundin e këtij viti, kur të bëhet bilanci i veprimtarisë s’asaj kryesie, që nuk duhet të jetë vetëm një ushtrim i thjeshtë kompetencash, në krye të një Organizate prej 57 shtetesh, por duhet gjithashtu të nxjerrë në pah aftësinë tonë si komb e si shtet për të dhënë ndihmesën në proçeset përbashkuese të botës bashkëkohore.

Viti që lamë pas, mund të quhet me të drejtë ”annus horribilis” i jetës sonë shtetërore: jo vetëm se u mbyll me një fatkeqësi natyrore të shkallës së parë, pasojat e së cilës duan kohë, mjete financiare e vullnet të ndershëm për t’u shëruar plotësisht, por edhe për ecurinë, apo më mirë ngërçin që ndaloi politikën shqiptare të plotësonte detyrat e saj kushtetuese. U desh tërmet i stërmadh me pasojat e tij, për të fashitur sado pak kundërshtitë e ndezura mes shqiptarëve të politikës e për të nxjerrë në dukje detyrimin e përbashkët kundrejt njëri tjetrit.

Për të qënë të vetëdijshëm se cila është përgjegjësia e jonë si shtet, n’ushtrimin e fuksionit kryesues të kësaj organizate botërore, duhet të mbajmë parasysh se cila është veprimtaria e saj, fuksionet e synimet e saj, zyrat, komisionet e tematikat e larmishme që trajtohen prej saj. OSBE është një “instrument themelor për paraalarmin, për ndalimin e konflikteve, mbarështimin e krizave dhe rindërtimin e mëpasmë të gjëndjeve të luftës në rajone”. E krijuar në fillim si KSBE (Konferenca mbi sigurinë dhe bashkëpunimin n’Evropë), që u mbajt më 3 korrik 1973 në Helsinki të Finlandës, Vëndet themeluese i vunë vetes detyrën e uljes së tensioneve n’Evropën e ndarë në dy blloqe kundërshtare. Më 1 gusht 1975 u nënëshkrua “Akti përfundimtar”, ku ftilloheshin një sërë parimesh politike që duhej të respektoheshin nga shtetet pjesëmarrës në marrëdhëniet e ndërsjellta e kundrejt qytetarëve të tyre.

Fatkeqësisht politika e verbër, kryeneçe dhe errësuese e Shqipërisë së Enver Hoxhës e la jashtë atë nga ky tubim Vendesh të Lindjes e të Perëndimit evropian. Nuk mund të pajtohej me parimet e asaj konference një Vend ku flitej vetëm për luftë (imagjinare) kundër gjithë botës imperialiste e revizioniste e për luftë të vërtetë kundrejt një pjese të qytetarëve të vet. Është mirë të kujtohen më shpesh nga historianët, që vazhdojnë të sheqerosin diktaturën, dëmet e mëdha që pësoi Shqipëria nga politika donkishoteske e tekat mizore të një kaste të paditur që qeveriste jashtë të gjitha rregullave e vlerave njerëzore, duke u fshehur mbas ”mbrojtjes së parimeve të marksizëm-leninizmit”. I bukur “nacionalizëm”, që ndonjë kalemxhi i vjetër apo i ri, sot valëvit duke i a veshur tiranit si një ndihmesë kombit, ishte ai i veçimit nga bota e i mbajtjes së marrëdhënieve me grushte njerëzish, të panjohur krejtësisht në Vendet e tyre, vetëm se mbanin etiketën e parapëlqyer të udhëheqjes mesjetare të Tiranës.

Ndryshoi krejtësisht gjëndja me tjetërsimin e sistemit. Më 19 qershor 1991 “jetimja e Evropës” u pranua me dashamirësi n’atë organizatë si anëtarja e 35 e saj. “Tani, me demokratizimin e Shqipërisë Evropa u bë më e plotë”, shprehej CNN atëherë, në lajmin që njoftonte ngjarjen.

Veprimtaria e OSBE-s ndahet në tre sektorë themelorë ose, siç përdoret rëndom, në tre “përmasa”: e para është ajo politiko – ushtarake, e dyta ekonomiko – mjedisore dhe e treta njerëzore. E para merret me vështrimet ushtarake të sigurisë, si kontrolli i armatimeve, mbrojtja e kufijve, lufta kundër terrorizmit e siberkriminalitetit. E dyta interesohet kryesisht për temat e energjisë, të zhvillimit ekonomik e të mjedisit, mbi mbarështimin e rezervave ujore e natyrore, mbi mbrojtjen e ekosistemit etj. E treta i kushtohet tematikave të shtetit të së Drejtës, të mbrojtjes së të drejtave njerëzore dhe lirive themelore, të lirisë së shtypit, të të drejave të pakicave etj.

Në këtë kuadër programatik e qëllimor veprojnë tre institucione të pavarura: Zyra për Institucionet Demokratike e të Drejtat e Njeriut (ODIHR), me qendër në Varshavë; Përfaqësia për Lirinë e Medias, me qendër në Vjenë dhe Komisariati i Lartë për Pakicat Kombëtare, me qendër në Hagë.

Kryesia që ka mandat njëvjeçar ka përgjegjësinë e veprimtarisë ekzekutive t’Organizatës, ndërsa Sekretari i Përgjithshëm, me mandat trevjeçar, kryen funksionet e përfaqësuesit dhe ndihmësit të Kryetarit në detyrë. Sekretariati me qendër në Vjenë, siguron mbështetjen administrative dhe vepruese t’Organizatës. Organi i zakonshëm, i caktuar për Këshillimet politike dhe proçesin vendimmarrës është Këshilli i Përhershëm, në të cilin marrin pjesë përfaqësuesit e emëruar të të gjithë shteteve. Me pak fjalë, kjo është organigrama, funksionimi dhe synimet e punës së OSBE-s, në kryesinë e së cilës, për gjithë vitin 2020 është Vendi i ynë. Këtë nder që na bëhet, me këtë detyrë që na ngarkohet, duhet të mundohemi t’a kryejmë më së miri, sepse ky rast mund të ndihmojë në përmirësimin e përfytyresës së përgjithëshme të Shqipërisë n’arenën ndërkombëtare e kryesisht n’Evropë. Në nivel të marrëdhënieve politike brënda Vendit, është mirë që të kthehemi në një standart normal, duke zhvilluar pa ndrojtje dialektikën mes forcave të ndryshme, por pa nxitur artificialisht tensionet e mundëshme të politikës. Një hap mbrapa i të gjithë përbërësve të saj, shumicës qeverisëse, opozitës jashtëparlamentare, Kryesisë së Shtetit, do t’ishte mjaft i dëshiruar për të dhënë përshtypjen e një Vendi normal. Në rolin e ri Shteti shqiptar vihet në qendër të vëmëndjes e ka nevojë të domosdoshme të paraqitet si i tillë, për të fuqizuar besimin e të tjerëve e për të bërë të mundur thyerjen e tabusë historike të mosmarrëveshjes së shqiptarëve me njëri tjetrin që, fatkeqësisht, ne e ushqejmë çdo ditë me veprime nga më të ndryshmet.

Rolin më të rëndësishëm në këtë kuadër duhet t’a luajnë organet qeveritare dhe përfaqësuesit e tyre në kryerjen e detyrave përkatëse, por ata kanë nevojë të ndjejnë edhe mbështetjen e gjithë Vendit në shpatullat e tyre, siç duhet të ndodhë gjithmonë kur bëhet fjalë për të dhënë përfytyresën e Atdheut në botën e madhe. Për ata është e domosdoshme një kah i fuqishëm përgjegjësie e urtësie profesionale, një vullnet i madh e një pregatitje e lartë. Duhet vetëdijesimi i plotë se kanë mbi shpatulla një detyrë aspak të lehtë, por plotësisht të realizueshme, se suksesi i tyre është sukesi i Shqipërisë. Në këtë drejtim është e nevojshme edhe një dozë, sado e vogël idealizmi, e aftë të shumfishojë vullnetin dhe përkushtimin ndaj detyrës.

Jashtë motivimit të brëndshëm, mendoj se aktorët kryesorë të veprimtarisë shtetërore, Kryeministri dhe ministri i Jashtëm, duhet të ndihmohen nga një skuadër njerëzish kompetentë deri në shkallën më të lartë. Kjo bëhet e nevojshme sepse vëllimi i punës, me problematikat e 57 Vendeve antare dhe rreth njëzet të tjerëve që kërkojnë të hyjnë e marrin pjesë në mbledhjet si vëzhgues, është i një sasie të madhe dhe e një larmie të pazakontë. Vetëm inventarizimi i këtyre problematikave, studimi i tyre e përpjekja për t’i vënë në rrugën e zgjidhjes, kërkon zotimin e shumë njerëzve në lartësinë e detyrës nga përgatitja intelektuale dhe nga shtati moral.

Në gjëndjen e sotme të të diplomuarve shqiptarë në universitetet e zgjedhura të botës, gjatë këtyre tridhjetë viteve, nuk duhej të përbënte një pengesë aktivizimi cilësor i një grupi pune që t’i përgjigjej plotësisht kërkesave të kësaj veprimtarie. Por, duke mbajtur parasysh kriteret, krejtësisht politike e jo meritokratike, që trashëgimia e mendësisë komuniste e tregëtare ka arritur t’i bëjë zotëruese në ngritjen në përgjegjësi të kuadrove në vitet e kalesës, duke qënë të pranishëm çdo ditë në shfaqje mangësish të theksuara në nivelin kulturor e profesional të përfaqësuesve të jetës politike dhe administrative të Vendit, lind dyshimi se kryesia e rradhës së OSBE-s mund të lerë për të dëshiruar.

Meqë detyra që kemi marrë përsipër më 9 janar nuk mund e nuk duhet të rrezikohet nga mangësi të kësaj natyre, sepse është tepër i rëndësishëm sendërtimi i saj për të gjithë shqiptarët, mendoj se një këshillë modeste për t’a shikuar problemin me sy kritik e kërkues, duke u përpjekur që të aktivizohen njerëzit më t’aftë në botën shqiptare e jo vetëm në nomenklaturat e partive, nuk do t’ishte e padobishme.

Kjo gjë mendoj se i shërben prestigjit dhe emrit të mirë të Shqipërisë e, si e tillë, është detyrë e çdo shqiptari që i don sinqerisht ato vlera, t’u a sugjerojë qeveritarëve të Vendit të tij. Janar 2020