NUSRET PLLANA NJE ZE QE NDEZ PISHTARIN E KUJTESES KOMBETARE

May 3, 2016 by dgreca

NGA ZEF PERGEGA-Detroit*/

A po ju kujtohet ai ze?!/

…Kane kaluar vite po ai nuk harrohet. Ka qene data 4 janar 1988 kur foli per here te pare. Ishte ngice. Pemet ishin veshur me nje shtrese te trashe acari. Po po me kujtohet ai ze qe cau akullin si bashi i Titanikut. Na ngruhu te gjitheve. Si nje zjarr na ndezi zemrat e hov i dha guximit qytetar per te mbrojtur pragun tone…Ishe zeri i te vertetes qe vinte nga vija e pare e e zjarrit. Studio e ketij zani ishte llogorja ndersa lajmin e percillnin plumbat…

Po pra apo u kujtohet tash ai ze?! “Ju flet Kosova e Lire!” Ishte zeri i luftes. Keshtu e thirrnin luftetaret e lirise dhe njerezia zerin e Nusret Pllanes, i cili raportonte detajet deri ne imtesi nepermjet flurudhave nga fronti i betejave te pergjakshme. Te luftosh me bishat dhe zerin ta kesh me te forte kete e kane pare e degjuar vetem tek Nusret Pllana. Zani i tij e shoqeronte plumbin ne zemer te armikut pushtues e c’njerezor. Faktin per lajmin qe transmetonte e kapte si shqipja ushqimin per zogjte e saj ne qiellin me tym baruti. Shqipet kurre nuk jane trembur nga korbat, por korbat kesaj radhe ishin te armatosur deri ne dhembe e makina e tyre me zingjire ngrinte jete, femije, pleq e nena, madje edhe te semure me te meta fizike e mendore. Ishte nje kose qe nuk bente seleksionime.

Ushtar i Dukagjinit per dy vjet dhe ne Zonen e Drenices si foles i radios “Kosova e Lire”, familjen e pa vetem dy here per pak minuta sa disi te shuante mallin. Po ne te tilla raste malli vjen e ndizet sa ne zemer njeriu e ndjen djegien e mungeses…Ora 16: 05 minuta vjen zani i Nusretit ne radio. Gjindja mbajne vesh, familja ngushellohet duke degjuar zerin e tij. Jane gjalle tyrimat dhe nuk i leshojne pozicionet e ky eshte frymezimi dhe morali i shpreses per fitore.

Nusreti ishte ne lufte por ai jetonte shekullin e lirise, ndaj ai nuk e priti kohen, por e avancoi ate. Me zanin e tij shqip kane folur 57000 heronje dhe martire te tokes tone. Gjeologu i thesareve te kombit, Pllana qemton e zbulon cdo fakt qe mendon se perben fakt historik, per te lartesuar permendoren e deshmise. Zeri i tij eshte zeri i revoltes, i shprehur ne te gjitha menyrat me zerin e qytes e me zerin e fjales me dashuri e paqe pa hakmarrje, por si nje gur i kujteses qe duhet te shendrise medjet e shendosha edhe ato te semura.

“Ushtar Prishtina” ishte larguar nga qyteti nga pjacat e kryeqytetit me nje ze te shenjte qe i erdhi nga shpirti per shenjterimin e lirise dhe te ceshtjes kombetare.

Arbreshasi i Kosoves Nusret Pllana, diten me syrin ne shenjester e naten nen driten e zbehte te qirinjeve shkruante ditarin e tij, ngjarje te vertata si kthjelltesia e lotit. Zeri i tij ishte zeri kushtrim. Ky ze ndezi pishtaret e lirise dhe vazhdon ti mbaje ndezur, per te patur rruga drite. Mund te quhet me plot goje se zeri i Pllanes eshte zeri I konventes se lirise…

Sadik Fejza nuk e harron ate dite. I semure me pak drite ne sy priste torturat dhe me pas vdekjen. Nusret Pllana e merr ne krah permes plumbave dhe per tre ore e bashkon me familjen. Lot gezimi. Po si e ka zerin loti?! Lexoni vepren e Nusret Pllanes per te marre pergjigje!

Prifti nuk e festoj 70 vjetorin, por bekoi lindjen e nje libri!

Gjithmone perpara se te bie per te fjetur ne darke vone u hedh nje sy mediave, gazetave dhe revistave ne online. Diku ne nje cep kapa lajmin e ardhur nga Stubulla e Kosoves se Dom Ndue Gjergji kishte 70 vjeorin e lindjes. E kujtonte vendlindja me nje urim te sinqerte, gje te cilen e konfirmonte edhe kryetari i keshillit te kishes “Zonja Pajtore” Rrok Dedivani me nje urim familjar. Ora kishte kaluar 10 e darkes dhe sic eshte nje zakon i pa shkruar ne Amerike se mbas kesaj ore nuk eshte mire te marresh ne telefon. Po ne shqiptaret i kemi me perzemer rregullat tona dhe formulova numerit te telefonit. Dom Nduja mu pergjigj menjehere. E urova per ditelindjen dhe ne perfytyrimin tim ne ato thinja te argjenda vitet hidhnin vallen e shpirtit te tij te bukur, te paqte dhe i mbushur ne dashuri njrezore. Nje shpirt vazlues per te gjithe edhe per ata ecin mbi thepa lavdi e krenari per te qene mbi te gjithe, por Dom Ndoj me sjelljet e tij te ben te ulesh ne gjunje e te lutesh nese don force e vitalitet njerezor me merite.

Ishte ne nje lokal me Dom Fredin dhe atdhetarin Ben Marku. Dom Ndou me ftoj per nje gote vere. Kur shkova po ate nate te 29 prillit ia urova ditelindjen meshtarit dhe ai e pashe se syte ngazelluan ne drite miresie. E uroi edhe Dom Fredi dhe Beni. Aty e kuptova se nuk ishin mbledhur per te festuar, por thjeshte si mundesi per tu takuar e biseduar se bashku si meshtare. Aty Dom Ndou me njofton se me 1 maj do te behet promovimi I librit te Nusret Pllanes ne kishen “Zonja Patore” ndaj duhej te pergatisja nje pershendetje te shkurter. Do te vinte edhe Dom Lush Gjergji si recensent i librit…Dom Nduja nuk e festoi 70 vjetorin per te festuar daljen e ketij libri. Libri eshte si njeriu edhe ai ka ditelindje. Me thjeshtesi meshtari e bekoi kete ditelindje te kujteses kombetare shqiptare.

Dy fjale nga impresionet e mia

Perurimi i librit te Nusret Pllanes, peshen e ka te cmuar, sepse eshte pesha e dhimbjes te nje kombi qe ka bere sakrifica sublime per liri. Ky liber e ka bere me merite vendin ne skedarin e ndergjegjes kombetare, te akademive shkencore dhe bibliotekave te fjales shqipe dhe atyre nderkombetare.

Ky liber voluminoz me foto dhe shenime perkatese, eshte nje institucion shkencore i deshmise figurative dokumentare dhe historike. Cmimi i madh i lirise se nje kombi

Eshte nje pune kurajoze, disa vjecare, sfilitese, e cila per shume vite ka fjetur nen dhe me heronjte dhe martiret dhe e nencmuar nga pluhuri politik i harreses, te cilen nuk e ka bere nje instucion akademik shteteror apo unversitar, qe del ne drite vetem nga drita e shpirtit atdhetar te autorit.

Libri eshte nje mozaik i gebocidit te nje populli te shtypur nga makina me e rende shtarake ne bote nga ajo serbe nder vite.

Eshte nje permendore plot vezullim drite i kujteses se nje kombi per te mos u harruar. Zjarr i ndezur i kujtimit te gjakut te deshmore ve. Heronjt nuk bien per medalje, por gjaku i tyre ushqen faren e lirise.

Libri eshte nje pasqyre e gjalle e fytyres me te gjitha shqisat ne gjerdanin e patriotizmit dhe te flamurit tone kombetar, nje vlere e shtuar e te vertetes historike qe prek thelle ndergjegjen e njerezve te cdo rrangu.

Ky liber eshte nje leksion dhe nje mesim i madh, per tu patur ne vemendje e sidomos per krijuesit dhe gjenenatat e reja.

Sepse hapi i pare i shuarjes se nje kombi nuk eshte lufta e pushtimi se e jemi pushtuar 56 here ne dymije vjet, por eshte fshirja nga memoria e historise dhe cultures se tij. E kjo fillon e djegien e librave, sic i dogjen 40 mije vetem te jezuiteve te Shkodres, tu shkaterrosh kulturen, historine dhe gjuhen me te cilet kane folur dhe kane rene per te. Historia jone e pa shkruar saktesisht ehte bere lamsh qe veshtire ti gjendet filli. Eleminimi vjen kur librat u a shkruajne te tjeret, sic ne u referehemi te huajve qofshin ata edhe kalimtar te rastit, sic i referohet bujku henes per te mbjelle. Dhe keshtu pas pak dekadash brezat nuk dine nga erdhen, kush jane dhe nga shkojne.

Ne kemi qene te pushtuar nder shekuj, por kemi mbijetuar. Pushtimi me i madh ka qene pustimi ndaj vetvetes. Kemi qene te vrare se vrame besimin. 160 prifterinj qe kishin mbaruar 800 vjet shkolle ne perendim, 7 ortodoks dhe 28 lider musliman nuk jane pak per nje komb te vogel ne teritor. Nuk ishin thjeshte vrasje fizike, por vrasje shteterore e tempullit te shenjte per te zhdukur mesazhin letrar dhe historic te veprave te tyre, per te krijuar realizmin socialist, te shartuar jo ne tregun kombetar te vlerave te trashegimise, por ne parimet e krijimit te njeriut te ri ideologjik.

Dhe me e tmerrshmja ishte vrasja e “Gjuhes Krisht” sic e kane konsideruar shkrimtaret e famshem Arshi Pipa e Martin Camaj madje dhe italiani Zef Valentini.

Libri i Nusret Pllanes na ben sot me dije se duhet shkruar ne kohe historira e kombin tone per te mos lene te bjerret. Per ne ne diaspore edhte nje thirrje per ti ruajtur vlerat tona e sidomos gjuhen. 35 mije femije e te rinje ne komunitetin tome, nga te cilet 25 mije nuk dine ta shkruajne shqipen e bukur te Naimit dhe te Fishtes

Ky promovim behet sot ne kishen Zonja Pajtore. Le ti themei autorit te lumte dhe ne vepra me te bukura dhe ti urojme Dom Ndues 70 vjetorin, ketij sherbestari te devotshem te shembellimit ne Krishtin dhe ne syte e mergates, ketij punetori te palodhur qe ka ngitur nje dige per te na mbrojtur nga vershimet e asimilimit.

Si u shpernda vala e zerit te luftes edhe ne paqe

Ky ze u shperda ne 50 vepra historiko dokumentare te autorit Pllana ne 30 filamat e tij dokumentar dhe ne 7 ekspozita te celura ne disa vende te botes. Zani promovues mberriti ne 50 qendra europiane e deri ne Amerike e Australi.

Nusret Plalna eshte guximtari i vetem i dhimbjes, se ciflat e predhave dhe te granatave nuk ia mbuluan fjalen me dhe, nuk ia vrane driten e syve se ai Rrnon me Diftue…

Dy mirenjohje mori nga Biblioteka e Kongesit Amerikan, nga Biblioteka kombetare e Anglise, “Victoria” e Australise. Akademia Ushtarake e Gjermanise etj.

Nuk eshte zeri i autorit, por e nje gjysem milioni i shqitareve te vrare padrejtesisht ne menyra te ndryshme. Ne nje periudhe 140 vjecare genocidi serb thuri 24 elaborate per zhdukjen e shqiptareve ne menyre kolektive. Per 150 vjet jane ushtruar kater genocide mbi popullin shqiptar te Kosoves. E keshtu zani i Nusretit flet edhe me gojen e 2700 heronjeve te rene. Politikanet kane hedhur shtat ne kolluqet e perandorit, por gjaku i te reneve qe nuk eshte thare nje dite do tua zere syte. Njerez si Nusreti nuk pranojne qe udbashi te jete veteran i pare i luftes se Kosoves. Se shpirti i Nusretit dhe i Nusreteve te tjere nuk pranojne qe heronjte e luftes te trajtohen si lypsit e rrugeve se plaga e tyre dhemb tani me shume ne paqe se ne lufte. Se ua kane grabitur lirine dhe ne qiellin e Prishtines kane ngritur cerdhe perseri korbat.

Takimi promovues ne kishen “Zonja Pajtore” nisi me meshen e shenjte te celebruar nga Dom Lushi, Dom Nduja dhe Dom Antoni, ku ishin te pranishem edhe autori Pllana, shoqatat e Detroitit dhe shoqata e shqiptareve te Kanadase.

Dom Lushi vleroi edhe njehere momentin me te rendesishem historik te kombit tone shenjterimin e Nana Terezes ne Rome me 4 shtator 2016 dhe te 38 martireve neshtare katolik te ekzekutuar nga diktatura komuniste.

Dom Lushi e cilesoi Nana Terezen ikona e dashurise njerezore. “Ne e shikojme Zotin ne rrudhat e fytyres se saj, fytyre e meshires dhe e humanizmit njerezor. Semundja me e rende e njerezimit sot edhte mungesa e dashurise. Ajo me vepren e saj e fitoj jeten dhe per ne i dha kuptim saj!”

Ne sallen e kultures u shfaqen dy filma dokumetar te pergatitur nga Nusret Pllana “Shoqata Nana Treze” Aktiviteti i kesaj shoqate humanitare, ne drejtim te se ciles ishin shqiptar te besimit musliman qe paragjykimet ia kishin lene kohes se shkuar. Te perfshire ne dhune e terror secili dha dicka nga vetja. Shoqata u krijue ne vitin 1999 kur populli nuk kishte nje kafshate buke dhe nje sapun per te lare syte. Shoqata pervec se ndihmoi me ndihma ushqimore e veshmbatje vaksinoi 100 mije femije. Te gjithe femijet qe linden ne ate periudhe jane gjalle e shendosh edhe sot. Ajo dha medikamente e veshmbathje per luften. Krytetari i shoqates me te birin u vrane nga forcat serbe, po ashtu edhe kater antare te kryesise humben jeten nga plumbat mizorit. Forcat serbe dogjen 100 depo dhe 96 ambulanca te shoqtes humanitare “Nana Tereze”

Dokumnetari i dyte i kushtohej 241 vrasjeve ne fshatin Kruzhe e Madhe te Kosoves. Gjykata e Hages zbuloi ne Kosove dy kremotoriume si ato te Aushvicit dhe 8 varreza masive. Ne Kosove numerohen 660 varre masive qe nuk kane pergjigje nga drejtesia. Qengji qe u sakrifikua barbarisht ishte shqiptari i Kosoves. Asnje nga deshmitaret nuk eshte thirrur te deshmoje para Tribunalit te Hages. Rubin Kuk, ministri i jashtem anglez qe e vizitoi kete fshat tha: “Pergjegjes per keto vrasje masive jane vrasesit por edhe urdheruesit nga Beogradi!”

Prezantimin e librit ”Terrori I Serbise mbi Shqiptaret” 1884-1999, i perkthyer ne tete gjihe te botes e beri Dok Gjeke Gjellaj. Ai thha se treni i te drejtes se shqiptareve eshte ndaluar nga serbet dhe nga ruset, por shqitari me te drejten e vet do te beje qe lokomotiva e ketij treni te eci deri ne zgjidhjen e problemit.

Dom Ludh Gjergji tha: “Tri cestje u bene shtyse per kete liber. Kujtimin te mos e mbuloje harresa. Jo per hakmarrje. Mos u harrofte ajo cka ngjau dhe mos u perserite askund. Kush hesht e pranon. A eshte e mundshme te heshtim, sikur s’ka ndodhur asgje?! Krimi dhe krimineli nuk duhet te barazohen me viktimen. A mund te heshtesh per hir te pajtimit?! Dhe e treta, njerezit e zhdukur. Si eshte e mundur te zhduket njeriu. Zoti na e ka dhane jeten per ta shijuar dhe vetem ai na e merr. Ne kerkojme dashuri e drejtesi jo hakmarrje!

Dom Fred Kajaj: “Nuk ka paqe pa drejtesi pa te verteten. Me serbet na ndane nje qiell e nje dhe edhe pse afer kemi le! Si nuk ka museum per luften ne Kosove?! Po thuajse te njejten pytje shtroi edhe Dom Antoni se si ka mundesi qe politikane e Kosoves nuk e vlersojne kete liber qe eshte deshmitari me i vertete i drames Kosovare per ma shume se 100 vjet apo mbushin xhapat! Takimin e pershendeten edhe Luigj Gjokaj, Marash Nuculaj, Anton Lajcaj, Mikel Dema, Kujtim Qafa, Ruki Kondi e Ramazan Kllezi nga Kanadaj. Takimin e moderoi Rita Gjelaj dhe u filmua nga dy televizionet e komunitetit. Ne fund pershendeti autori Nusret Pllana:

“Mbas heronjeve dhe martireve vjen diaspora, te cilen e nderoj me gjithe zemer per kontributin e saj per ceshtjen kombetare dhe ngritjen e funksionimin e institucioneve te Kosves. Une kam projekte te tjera per ta cuar ne 10 vepra kete trajtese. Synojme qe dokumetari per Nana Terezen te paraqitet si konkurrent per cmimin “Oskar” ne Amerike….”

Autori nuk e feshu brengen se si ka mundesi qe asnje lider kosovar nuk pati guximin qe kete liber te ia dhuronte Ivica Daciqit, Mogelinit apo Baniki Mun gjate takimeve…! Zeri i Nusret Pllanes do te flase!

*Foto-Dielli arkiv-

Byroja politike e PD-ës

April 29, 2016 by dgreca

Nga Ilir Levonja/Florida/

Një lajm erdhi nga Saranda…, demokratët përzënë Arben Imamim. Megjithatë shtypi i gjerë nuk e pohonte. Veçse lista e drejtuesve të fushatës së ardhshme doli. Dhe zëri nga Saranda nuk ishte pa gjë. Tek-tuk kanë nisur kritikat e para. Dhe nuk është e vështirë të kuptohet se PD-ja nuk luan rastësisht vetëm me një sulmues. Kjo një skemë e pragmatiste futbolli. Që shpesh teknikët e përdorin kur në krye kanë një sulmues race. Po…, duam apo nuk duam ne. Ose edhe me gjithë konsideratën, nostalgjinë, respektin …, çfarë tjetër të themi?! Berisha nuk është më një i tillë. Sado që trazon, sado që sjell konfuzion dhe u imponohet qeveritarëve. Për shkak të përvojës dhe njerëzve që në një farë mënyre hanë nga të dy krahët. Nuk na sjell në pushtet. E aq më tepër me lista të këtij soji që tashmë përvoja e brishtë politike shqiptare, i cilëson me indeksin e xhaketave të vjetra. Nëse Saranda vërtet e ka kthyer mbrapsht Arben Imamim, me preteksin e kryengritësit të shtetit në 1997. Atëhere është edhe kjo një nga dhjetra arsyet e firos prej 1 milion shuplakash që morëm në zgjedhjet e fundit.

Çfarë po ndodh në fakt me të djathtën shqiptare.

E gjitha filloi me një zgjedhje me kontestim në garën Basha-Olldashi. Sado performancë dhe sado arritje të kishte Basha. Olldashi ishte shpirti i saj. Ndofta një nga politikanët më me nerv natyral prej demokrati. Se sa prurja e KOP-it. (Një lloj MJAFT-I që sot po qeveris në emër jo të socialistëve, por pragmatizmit të shokëve, grupeve me petkun e intelktualit. Që bën pis fare pa gajle edhe një nga periudhat më të ndritshme në historinë kombëtarë. Atë të Rilindjes së madhe.

Eshtë fatkeqësi për një vend që protuestues dhe dhunues të shtetit, apo bojkotues, shkurt rrogtarë që nuk shkojnë në punë, sot janë shtetarë dhe flasin në emër të një populli. Kjo ndodh në Shqipëri.) Kësisoj edhe e djathta, sulmon sot me një sulmues oportunist. Dhe jo me shpirtin e saj.

Kjo sipas të gjitha gjasave të çon në një përfundim. Një marrëveshje të mundshme sojesh për një cikël qeverisje me sira. Dhe ky është turpi i heshtur i pranuar prej idealistëve të djathtë. Mëkati i një soji aspiruesish intelektual brenda partisë. Të cilët e konsiderojnë normale marrjen e një posti drejtues përmes formulës përkrahësit e këtij apo atij. Dhe jo të statutit të partisë në të cilën ata aderojnë me vullnet të lirë. Me idealin se duan të qeverisin vendin e tyre. Pa e kuptuar asnjëherë se fitoret dhe arritjet vijnë përmes sfidave të mëdha.

Edhe një herë…, duan apo nuk duan demokratët, epoka e Berishës mbaroi.

Ndofta si me asnjë tjetër politikan si ai, nuk ka patur dhe zor të ketë sukses individi. Ashtu sikur dhe rëniet në pikiatë, zor se do i ketë tjetër kush.

Nga marsi i 1992-it deri në qershorin e 20013-ës. Na bëri të ëndërrojmë, por edhe na la pa shtet. Na bëri krenar, por edhe na befasoi me faljet për zgjedhjet që bënte. Siç ishte reforma moderne, ajo agrare e 7005-ës. Mbi toka dhe objekte duke mos e vënë një shoqëri në një start të përbashkët.

Na shushati me alenancat politike, zgjatimet e koalicioneve jo të dobishme, por shushunja në buxhetin e një vendi të lodhur. Aq sa sipas një verifikimi më të fundit sot në Shqipëri operojnë 113 të tilla. (Fakt që e përsërisim dhe e përsërisim).

Por edhe alaencat individuale duke e kthyer Kuvendin e shqiptarëve në një treg të shitjeve të mandateve të popullit.

Në të njëjtën kohë shoguam botën me moshapjen e dosjeve. Dhe vendit nuk i afruam asnjë çast marrëveshjen e madhe. Atë që më shumë se kurrë ndonjëherë tjetër, shqiptarët e kishin dhe e kanë më se të domosdoshme. Por ne fuqizuam dhe vazhdojmë të fuqizojmë paradoksin politik. Duke i mbajtur shqiptarët me heronjë dhe dëshmorë palësh. Dhe jo të vendit të tyre.

Nuk janë vetëm kaq!

Megjithatë siç e thashë na bëri të ringrihemi, u ringrit edhe vet. Na bëri t’i besojmë. Dhe i besuam. Duke u dhënë shqiptarëve lëvizjen e lirë në Europë. Një infrastukturë me premisa të Perëndimit edhe pse me kulturë otomane në kuptimin e investimit. Të raportit të individit me taksimet, mirëmbajtjet e verpave të mëdha.

Kontribuam në lirinë e Kosovës. Asaj pjesë të vrarë. Plagës së shqiptarizmës, pikërisht për shkak të dasimeve. Dhe luftës së ashpër politike qysh nga bërja e shtetit. Ndërkohë që flisnim për prosperitet dhe vëllazërim. Nuk e ndihmuam asnjëherë me sjelljen dhe gjuhën e ashpër. Mbetëm vetëm ideollog, ose llafollog. Por e bashkuam Kombin të paktën moralisht dhe përmes një rruge.

Ka dhe mund të ketë shumë të tjera…, por aq ishte.

Në orët e mbrëmjes disa zëra publik shprehin habi edhe me një fakt tjetër. Mungesën e predispozitës së individëve të përfshirë në listën në fjalë. Si nuk heqin dorë vetë.? Si nuk i hapin rrugën më të rinjëve?

Përse nuk heqin dorë? Sepse të heqësh dorë është zotësi. E mbi të gjitha fisnikëri. Por me sa duket fisnikëria na ka humbur. Dhe kjo humbje akoma më e madhe.

Disa të tjerë thonë se janë përkrahësit e Berishës etj.

Për së pari përkrahës të tij janë të gjithë ata që në këto njëzet e kusur vite besuan. Deri sa sot përkrahës të tij janë edhe Imami, Pollo, Ceka etj. Por në vend të shpirtit të garës. Ata i kanë marrë më të errëta anë Berishës. E kanë vrarë me kohë mendësinë bashkëkohore, edhe prej gjumit të të rinjëve brenda PD-ës. Kjo u duk që pas zgjedhjeve lokale…, kur emëruam të gjithë humbësit në poste drejtuese. Unë nuk kam asgjë me emra si Duma, Alibej e ndonjë tjetër. Por thjesht, humbën. As duhet të emëroheshin e as duhet të pranonin. Një stine re kërkon veshje të reja. Çel gjethin e ri. Frymon dhe ka memorien e saj si suport për ardhmen. Por e djathta është kthyer në një stanjacion emrash, duke na nxjerrur mallin e byrosë politike të diktaturës. Atë që menduam se e rrëzuam. Ku lal Hekri apo Tao-Tao, u rrinë simpatizantëve me grushtin tek tëmthi. Ndaj demokratët grinden e sillen akoma me inatin e humbjes. Merren me mamanë e Erionit. Me dështimin e Edit si piktor. Dhe kujdesin prej qelqi që të mos i shtojnë ndonjë gram Metës. Në të njëjtën kohë janë bërë përkrahës të këtij apo atij brenda PD-ës. Sillen plot mllef humbje zgjedhjesh. Edhe pse tri vitet shkuan si një gotë uji e hedhur pas.

Dhe e dini pse e gjitha kjo? Sepse PD-ës i ka ikur shpirti.

Rama më i dobti në Europë-Kryeministrit të Shqipërisë i pëlqen të zërë faqet e para të gazetave

April 29, 2016 by dgreca

Kryeministri i Shqipërisë Edi Rama është renditur si lideri më i dobët dhe i parëndësishëm i Europës nga revista prestizogje Politico, e cila konsiderohet si organi mediatik më afër zërit të Bashkimit Europian. Në një artikull të titulluar “Matrica e pushtetit: të rendisësh liderat dhe ambasadorët e Europës”, revista e cilëson Ramën dhe ambasadoren shqiptare në BE, Suela Janina si dy zyrtarët më të parëndësishëm në Europë.

Kryeministrit të Shqipërisë i pëlqen të zërë faqet e para të gazetave botërore duke i dhënë këshilla deri dhe superfuqive botërore për sfidat dhe politikën ndërkombëtare. Nga deklaratat për Trump tek letra drejtuar ministrit britanik të drejtësisë Michael Gove, kreu i qeverisë shqiptare është përpjekur të gjejë hapësirë në mediat ndërkombëtare. Por europianët duket se e kanë tashmë një vlerësim për Ramën dhe këshillat e tij. Renditja është një suplakë e fortë për ambicien e vetëshpallur ndërkombëtare të Ramës.

Sipas Politico, renditja paraqet se cilat lidera kombëtar janë efektivë në kombinimin e forcave me ambasadorët e vendit të tyre në Bashkimin Europian për të siguruar pushtet dhe influencë brenda BE. Sipas kësaj renditje Edi Rama rezulton i fundit, madje më poshtë edhe se Gruevski, lideri autoritar i Maqedonisë i urryer në Europë.

Sipas revistës në vendin e parë, si udhëheqësja më e rëndësishme në Europë renditet Angela Merkel. Pas kancelares së fuqishme gjermane, në vendin e dytë vjen kryeministri britanik david Cameron dhe në vendin e tretë Francois Hollande.

Çfarë vlerësohet

Revista ka shpjeguar edhe metodologjinë sipas të cilës janë vlerësuar udhëheqësit e vendeve europiane. Sipas saj, renditja vlerëson një sërë aspektesh. Më konkretisht sipas Politico, për kryeministrat dhe presidentët matrica e saj u përgjigjet disa pyetjeve si:

A kanë një qeveri stabël? A e qeverisin vendin dhe a e përcaktojnë axhendën e tij politike?

Po kështu ajo përpiqet ti përgjigjet pyetjeve nëse këta udhëheqës kanë një strategji koherente dhe nëse kanë pozita të forta negociuese në Europë./B.S/

Nderim Gruas!

April 29, 2016 by dgreca

Nderim Gruas! Nderim Ema Andreas! Poshtë errësira dhe obskurantizmi!/

Nga Elida Buçpapaj/

Nderim Gruas! Kështu e titullon poezinë e tij Friedrich Schiller. Honor to woman! – Würde der Frauen ! Dhe vazhdon në vargjet e pastajme. “Gruas i është caktuar ta kthejë në kopsht tokën duke e mbjellë me trëndafilët e parajsës!”

Me shumë të drejtë Maya Angelou do të krenohej në emrin e të gjithave grave duke deklaruar “jam një grua e hatashme”. Ashtu si e ka sanksionuar në vargjet e tij Tagora “Oh grua, ju jeni kryevepër e Perëndisë, por edhe e burrave, sepse këta janë bërë nga bukuria e zemrave tuaja”. Kur një grua ishte duke e pritur Walt Whitman, “botës nuk i mungonte më asgjë, sepse ajo i ka të gjitha” Ndërsa Robert Browning do të zbulonte se tek fjala e gruas është vetë dashuria.

Siç e shihni, ju përmenda vetëm vargje poetësh. Dedikuar gruas! Edhe gruas shqiptare! Dmth edhe Ema Andreas!

Nderim gruas, këtë varg në imperativ të Schillerit po ua dërgoj atyre burrave shqiptarë që fyejnë gratë shqiptare! Të veshur me kostume të pushtetit apo të futur nën këllëfin e pushtetit!

Kushdo qofshin, kush i fyen gratë kthehet automatikisht në anonimat.

Se ne gratë jemi të dërguarat e Zotit në tokë, jemi nënat, vajzat, gjyshet, bashkëshortet, motrat që dimë të japim vetëm dashuri!

Në Shqipëri gratë ose i vrasin barbarisht, ad literam ose i vrasin me fjalë!

Si në mesjetë, si në kohën e inkuizicionit!

Ema Andrea reagoi emocionalisht, në emrin e të gjitha grave shqiptare që kanë përjetuar 1997, që kanë përjetuar atë tmerr kur jeta e fëmijëve të tyre ishte në rrezik!

Ema Andreas iu duk me të drejtë fashiste deklarata e Berishës, kur ai tha se populli duhet të armatoset !

Ema Andrea ka të drejtë të shprehë mendimin e saj! Pushtetarët kanë për detyrë të respektojnë kushtetutën e vendit, ku thuhet se fjala e lirë është e garantuar me ligj!

Pa mendoni se sa i dëgjon populli gjepurat e politikanëve shqiptarë në Kuvendin e Shqipërisë, me sa durim, me shpresë se më në fund këtyre do t’u vijë mendja dhe do t’i thërrasin arsyes. I keni dëgjuar se si e shajnë njeri tjetrin, me një fjalor rrugësh. Populli i dëgjon të gjitha marrëzitë e pushtetarëve, sepse në çdo kanal të televizioneve të Shqipërisë, ata janë live natë e ditë. Ema Andrea nuk e shprehu mendimin e saj nëpër televizionet, sepse aty ajo nuk lejohet! Ema Andrea e shprehu mendimin e saj në Facebook!

Do ta censurojnë edhe Facebook-un pushtetarët shqiptarë !

Ema Andrea është grua dhe aktore që shprehu mendimin e saj. Berisha kërkoi të armatoset populli, Ema Andrea tha se ky qendrim është fashist!

Reagimi berishian ishte agresiv ndaj Ema Andreas. Agresiv ishte Berisha edhe ndaj gazetares të Oranews. Gazetaren e Oranews e akuzoi si “zëdhënësen e Shullazit”.

Kush nuk pranon mendimet e Berishës duhet të jetë ose me Shullazin ose me Edi Ramën, ose kurtizane!

Po kjo logjikë është barbare!

Ti thuash një gruaje kurtizane, qoftë edhe kurtizane është barbare!

Por Ema Andrea ka emrin, identitetin që e ka krijuar me punën e saj. Ema Andrea nuk është as e bija e pushtetit, as gruaja e pushtetarëve, është bijë e popullit që çdo gjë e ka arritur me djersë e mund dhe natyrisht ka të drejtën të shprehë mendimin, sepse në Shqipëri gjithçka është në degradë, mjafton të shihni se si vriten gratë shqiptare nga kriminelë që bëhen trima sepse dëgjojnë e shohin se si shahen dhe si trajtohen gratë në Shqipëri nga pushteti!

Shikoni se sa deputetë të PD i kanë lënë gratë e tyre dhe janë martuar për të dytën herë. Prandaj duke mos pasur moral ata s’kanë të drejtë të bëjnë moral. Aq më tepër kur janë përgjegjës për diskriminimin që u bëhet grave shqiptare, sepse është i pari pushteti politik që i fyen dhe mban qendrim mizogon, kur gratë mbajnë qendrime të ndryshme nga pushteti.

Disa ditë më parë Berisha i doli në mbrojtje Ilva Tares, të cilën e talli Edi Rama. Berisha ishte hipokrit dhe recidiv, sepse e kopjoi edhe më keq Edi Ramën duke e fyer Ema Andrean, ashtu si dikur kishte fyer ish-prokuroren e përgjithëshme, pasi politika shqiptare ka një mendësi staliniste, pasi kur nuk je me ta, duhet të jesh patjetër me kundërshtarët e tyre!

Kjo mendësi është mjerane dhe dritëshkurtër.

Gruaja vetë është drita po të citoja prapë një varg të Robert Browning! Gruaja është vetë jeta, sepse ajo e lind jetën që vjen, gruaja e lind të ardhmen.

Të fyesh një grua, do të thotë të jesh errërira, obskuriteti, obskurantizmi vetë!

Popullit shqiptar i duhet dritë, ai kërkon civilizimim dhe civilizimi fillon duke nderuar gruan!

Si thotë Schilleri!

Nderim gruas!

Nderim Ema Endreas!

Nderim të gjitha grave shqiptare!

Demokratë, i hapni rrugën vetvetes!

April 26, 2016 by dgreca

Nga Ilir LEVONJA/ Xheni na je bërë si Iliri i Enverit. Nuk mund të them si Shitja i Qazimit. Pasi Reshitit të shkretë ia ngjeshëm ne. Na duhej një tabelë qitje. Dhe e gjetëm. Ai ishte Shiti. E mban mend? Sigurisht që jo. Ti ishe një çun Tirane që luaje në pallatet e reja të planeve pesëvjeçare. Kurse Reshiti baltrave të Myzeqesë. Edhe unë i vogël isha. Në ato aksionet e misrit e njoha. Më saktë ma treguan. O tate du 5 franga. Kështu i thoshin. Pika neve, pasi një Reshit tjetër. Ose dhjetra të tjerë po ngjiznim atje në bllokun e syshqipeve të partisë. Ndërkohë bënim gjumë të thellë me bukën e përsheshur në çajin e malit.

Nuk do isha ulur t’i shkruaja këto radhë. Nëse ti vazhdon atë luftën deklaratave nga hollet e resorceve në Perëndim. Me sojin dhe sorollopin e politikës. Që në atë vend është kthyer në një makth social. Kjo për shkak, pikërisht të sojit tënd. Që keni marrë peng fatet e një vendi të tërë. Po kur u kundërvihesh artistëve, intelektualëve që nuk kanë asgjë veç nga një dhomë e guzhinë, që i budallepsët, i shpërndatë, i bëtë leva fushatash, dhe korifej të teserave me intrigat dhe strategjitë politike. Që i përdorët si vitrina se fjalën nuk ia dëgjuat asnjëherë. Nuk mu ndejt… dhe do t’i them dy fjalë. Me një mendësi të vetme. Idealet e nëntëdhjetës. Demokracia nuk është pronë e çunave të qeveritarëve. Madje ato e bëjnë pis atë. Mjaft t’i vësh pak gishtin kokës. Të shikosh mbrapa. Demokracia është pronë e një populli që ka aspirata dhe që u jep mundësi disa burrave të quhen liderë. Tjetër gjë, se këta liderët duan t’ia kalojnë rekordit të Enverit në politikë. Luftën e klasave, luftën e pengamarrësve, shtimin e radhëve me ushtarë të verbër se sa qytetarë. Demokracia nuk është pronë e jotja, por e jona. Demokracia nuk është lufta e qelbësirave dhe kriminelëve parlamentarë. Por xhentëlmellku i vlerave dhe i hapjes së krahut.
Ka me mijra demokratë që e dinë këtë. Por heshtin. Me mijra vlera që mund ta bëjnë vërtetë demokraci atë vend. Dhe jo principatë të sojit tënd, Gregut e Metës me kompani. Ka plotë avokatër, inxhinjera, arkitektë, oficerë, mësues, doktorë që akoma rrinë në dhomë e kuzhinë dhe me çati teserën. Pasi resorcet i gëzon ti. Është e dhimshme kur ti replikon nga Perëndimi i Amerikës. Për ca rreze të parakohëshme. Kur poston foto me shumicë lëkure prej melase. Edhe unë jetoj në tropik. Por nuk ekspozoj foto me shumicë pasi më vjen turp. Miq e të afërm të mi jetojnë pa asnjë të ardhur. I ka zënë shëndeti i matufepsjes, janë dorëzuar. Nuk e dinë se çfarë është jeta. Njoh me dhjetra të rinj që nuk kanë asnjë prespektivë. I vetmi front i ”begatë” është të qënit në listën e kamarierve për dasmën e radhës. Ashtu sikur njoh të tjerë që pa gajle më thonë se, e shënova emrin këtu, tek kjo partia e Ramës se, shkurt, nuk i dilet vëlla. Dua dhe unë një rrogë vëlla. Ta dish, ky është shteti i skllavërimit të njeriut. Jo i demokracive perëndimore.
Vetëm tek ne njeriu i ngjan mallit të gjës’ së gjallë…, e blen për pesë lekë, e shet për pesë lekë. Pa asnjë lloj firme, vule etj. Thejsht gjë e gjallë.
Nuk e di se kujt i drejtohem. Ndofta Zotit…, se ti je në rregull vet. Pasi shoh me mijra demokratë, të cilët edhe pse kanë vlera morale e intelektuale, profesionale po e po…, më tepër se ti dhe soji pengmarrës. Janë kthyer sot në tifozë të tu. Kjo është pengmarrje. Demokratët e thjesht mbajnë teserat, kurse ti shijon resorcet e Kalifornisë.
Por ndofta po u drejtohem demokratëve të heshtur.
I hapni rrugë vetvetes djem dhe vajza. I hapni rrugë demokracisë së vërtetë.
Demokrat do të thotë të revoltohesh për çdo padrejtësi.
Demokrat do të thotë të mos heshtësh.
Demokrat do të thotë popull, shesh, jo radhë tek dera apo poshtë ballkonit të selisë së Partisë.
Demokrat do të thotë tu japësh shqiptarëve shtet. Jo pushime resorce vetvetes.
Jo privilegje çunave të bllokmenëve të vjetër e të rinj.
Demokratë, i hapni rrugë vetvetes…, ndryshe mbetët në përjetësisht në resht.
Kjo vlen për të gjithë të rinjtë.