Nga Frank Shkreli

Çdo vit këtu në Shtetet e Bashkuara shënohet 7 Nëntori — data e Revolucionit Bolshevik rus më 1917 — si Dita Kombëtare e Viktimave të Komunizmit botëror, në kujtim të rreth 100-milion personave të vrarë, shekullin e kaluar, nga regjimet komuniste, anë e mbanë botës, përfshir masakrat dhe barbarizmat komuniste të Enver Hoxhës në Shqipëri. Pa harruar edhe ato sllavo-bolshevike – si masakra e Tivarit — dhe anë e mbanë trojeve shqiptare nën ish-Jugosllavinë komuniste — atje ku janë regjistruar disa prej krimeve më të tmershme që ka njohur njerëzimi, përfshir disa prej krimeve më mizore, të regjimit terrorist serb kundër popullësisë së pafajshme shqiptare në Kosovë.  Disa prej këtyre viktimave të komunizmit në Shqipëri ishin edhe 38 martirë të Kishës Katolike Shqiptare, të shpallur të lumtur, në Shkodër me 5 Nëntor, 2016.  Kisha Universale Katolike, por në veçanti Kisha Katolike Shqiptare në trevat shqiptare dhe në diasporë, shënuan 5 Nentorin si ditën e kujtimit të 38 Martirëve të lumë, të përsekutuar dhe të vrarë, barbarisht, nga regjimi komunist i Enver Hoxhës. Kjo ditë është cilësuar si një ditë e madhe për Kishën Katolike dhe një ditë e shënuar gjithashtu edhe për Kombin shqiptar duke i kujtuar këta “Martirë, pishtarë drite, që ndriçojnë në qiellin e njerëzimit”, jo vetëm për Kombin të cilit ata i përkasin, por si shembëll qendrese për liri e demokraci, për mbarë njerëzimin. Njëri prej tyre ishte Kryeipeshkvi i Durrësit, Imzot Vinçenc Prenushi.

Djathtas, At Vinçenc Prenushi, që kryeson listën e gjatë të priftërijnve katolikë të vrarë, të vdekur e të masakruar nga regjimi komunist shqiptar, me të Madhin At Gjergj Fishta, në vitin 1937.

Vinçenc Prenushi, klerik i lartë katolik, drejtor i shtypshkronjës françeskane, drejtor i Kolegjit Françeskan, Guardjan i Kuvendit, drejtor i «Bijave të Marisë», drejtor për gati njëzet vjet i revistës «Zâni i Shna Ndout», Provincial i Françeskanëve (1926-1936), Ipeshkëv i Sapës (1936-1940), Kryeipeshkëv i Durrësit (1940), Primat i Kishës, poet, folklorist, përkthyes, Martir i Kishës, i Lumë. Vdiq në spitalin e burgut të Durrësit, më 19 mars 1949, sipas Profesor Arshi Pipës, shokut të tij të qelisë, “Mbasi ishte torturuar në mënyrën më të dhimbshme, duke e rrokullisur në një pëlhurë të mbushur me gjilpëra, derisa sipërfaqja e trupit ishte çjerrë”. (Kujto.al) — A mund t’a marrë me mend lexuesi nëse nuk kishte shkuar në jetën e amëshuar At Gjergj Fishta para se të vinin në fuqi talebanët komunistë të Enver Hoxhës – se si do e kishte pësuar ai në duartë e xhelatëve komunist, siç ishte i ashtuquajturi prokuror i regjimit komunist, Arianit Çela!?  Një sistem që mbijeton edhe sot në “demokracinë shqiptare” mbeturinat e të cilit edhe sot 30-vjet pas shembjes së Murit të Berlinit, mund të gjënden aty këtu në detyra të larta të qeverisë e të shtetit e sidomos në sistemin e “reformuar” të drejtësisë shqiptare, “post-komuniste”, para syve të ndërkombëtarëve. Ndryshe nga bota perëndimore, në Shqipërinë” demokratike” as nuk bëhet fjalë për kujtimin e viktimave të komunizmit, as dje, as sot dhe siç janë duke shkuar punët, as nesër.

Ndërkaq, këtu në Shtetet e Bashkuara 9 Nëntori kujtohet si Dita Botërore e Lirisë, një festë federale e zyrtarizuar si e tillë nga ish-Presidenti Xhorxh W. Bush në vitin 2001, për të kujtuar shembjen e Murit të Berlinit, atij simboli të shëmtuar të komunizmit botëror, që ndau familjet dhe komunitetet anë e mbanë kontinentit evropian dhe më gjërë, për pothuaj një gjysëm shekulli. https://www.federalregister.gov/documents/2001/11/15/01-28804/world-freedom-day-2001. Por shembja e të cilit, më në fund, për një pjesë të madhe të Evropës, fatbardhësisht, ka shënuar fillimin — pas pothuaj një gjysëm shekulli robëri komuniste — e ngritjes së demokracisë dhe të lirisë si dhe shëmbjen e komunizmit zyrtar në Evropën Lindore dhe Qëndrore. “Shembja e Murit të Berlinit më 9 Nentor, 1989 shënon një pikëkëthesë në Luftën e Ftohtë dhe një pikë referimi tepër domethënse të fitorës së lirisë, mbi tiraninë”, është shprehur ish-Presidenti republikan, Xhorxh Bush në deklaratën e tij 20-vjetë më parë, duke shtuar se, “Muri i Berlinit ishte një simbol i shëmtuar që ndante njerëzit e lirë dhe ata që jetonin nën regjimet shtypëse komuniste.  Ne nderojmë frymën, vendosmërinë dhe guximin e të gjithë atyre që luftuan për liri, jo vetëm në Gjermaninë Lindore, por  të gjithë ata që kanë jetuar nën regjimet diktatoriale komuniste”, thuhej në deklaratën e ish-Presidentit republikan të Amerikës, Z. Xhorxh Bush, kur përcaktoi 9 Nëntorin,  si festë federale të Shteteve të Bashkuara, në vitin 2001.

20-vjet më vonë këtë javë, më 9 Nëntor, 2021, Presidenti aktual, demokrati Xho Bajdën shënoi këtë ditë me një deklaratë në të cilën thotë se ishin aspiratat e qytetarëve të Evropës Lindore e Qendrore për liri e demeokraci, ato që shëmben Murin e Berlinit. A Proclamation on World Freedom Day, 2021 | The White House
“Ishin aspiratat për liri të njerëzve të Evropës Qendrore dhe Lindore, ato që, përfundimisht, rrëzuan Murin e Berlinit dhe që mposhtën përpjekjet e Bashkimit Sovjetik për t’a mbajtur Evropën të ndarë, me forcë.  Në Ditën Botërore të Lirisë, ne përkujtojmë këtë ngjarje historike dhe nderojmë të gjithë ata, që në mënyrë paqësore, u ngritën dhe kërkuan lirinë e tyre, por edhe të gjithë ata që vazhdojnë atë trashëgimi duke punuar, paqësisht, për t’i dhënë fund tiranisë dhe shtypjeve edhe në botën, në të cilën jetojmë sot. Që nga shembja e Murit të Berlinit në vitin 1989, kemi parë përparime të mëdha në avancimin e të drejtave të njeriut dhe lirive themelore, si dhe në ndërtimin dhe konsolidimin e institucioneve demokratike në vendet ish-komuniste të Evropës Qendrore dhe Lindore, por edhe në mbarë botën” ka thekësuar Z. Bajdën.

“Megjithatë, demokracia është ende e brishtë dhe në shumë vende ajo mbetet nën kërcënim”, u shpreh Presidenti Bajdën. “Liderë autoritarë kanë vendosur pushtetin e tyre mbi të drejtat e qytetarëve të tyre dhe në mbarë botën ne shohim autokratë që shkelin sundimin e ligjit, sulmojnë lirinë e shtypit dhe minojnë pavarësinë e gjyqësorit”, shprehet Presidenti Bajdën në deklaratën e tij me rastin e Ditës Botërore të lirisë, 2021.  Presidenti Bajdën tha mëtej në deklaratën e tij se, “Përballë ringjalljes së autoritarizmit dhe të sulmeve ndaj të drejtave të njeriut në mbarë globin, Shtetet e Bashkuara po punojnë në mbështetje të një rendi demokratik dhe të qëndrueshëm brenda dhe jashtë vendit. Mbetet po aq e rëndësishme sa kurrë më parë për t’iu kundërvënë një sërë kërcënimeve ndaj demokracisë, paqës dhe stabilitetit”, theksoi Z. Bajdën, “ përfshirë shtypjen, në nivel ndër-kombëtar, të drejtave themelore të njeriut si dhe korrupsionit, sulmeve kibernetike, dezinformimit, autoritarizmit dixhital, pabarazisë dhe padrejtësisë, shkeljen e të drejtave të votuesve dhe shanatazhimit ekonomik”, theksoi ndër të tjera, Presidenti i Shteteve të Bashkuara Xho Bajdën, me rastin e Ditës Botërore të Lirisë, në kujtim të shembjes së Murit të Berlinit. Z. Bajdën e përfundoi mesazhin e tij me një thirrje drejtuar popullit amerikan, që në këtë ditë, “Të kujtojë shpresën që simbolizon shembja e Murit të Berlinit dhe të ritheksojmë së bashku dedikimin tonë ndaj lirisë dhe demokracisë.”

Ndërkohë, Fondacioni Amerikan për Kujtimin e Viktimave të Komunizmit, me qëndër në Washington, duke filluar nga 7 Nentori i këtij muaji organizon, zakonisht, ceremoni përkujtimore dhe konferenca akademike, ku marrin pjesë anëtarë të Kongresit të Shteteve të Bashkuara, ekspertë dhe historianë të dalluar në këtë fushë të ardhur nga Evropa dhe Amerika. Për më tepër, ka filluar një lëvizje në Amerikë për të kujtuar 7 Nentorin — Ditën e fitores së Revolucionit Bolshevik rus — si Ditë Kombëtare për Kujtimin e Viktimave të Komunizmit, anë e mbanë botës. 15 shtete amerikane kanë miratuar tanimë, ose janë në proces të miratimit të 7 Nëntorit, si Ditë Kombëtare në Kujtim të Viktimave të komunizmit në botë, me qëllim për të mësuar të vërtetën, për të kërkuar drejtësinë dhe për të ruajtur kujtesën për viktimat e pafajshme të komunizmit anë e mbanë botës, përfshir viktimat e komunizmit shqiptar dhe atij sllavo-aziatik, sipas Fondacionit Amerikan për Kujtimin e Viktimave të Komunizmit në botë. Po Shqipëria dhe Kosova kur do ti bashkohen Shteteve të bashkuara dhe Evropës, përfshir ish-shtetet komuniste, për të kujtuar viktima shqiptare të komunizmit?! “Ata që të tjerëve ua mohojnë lirinë, nuk e meritojnë as për veten”. (Abraham Linkolni)

Frank Shkreli     

Presidenti Xhorxh W. Bush               Presidenti Xho Biden nënshkroi deklaratën

shpallli 9 Nëntorin, Dita Botërore      e këtij viti, kushtuar Ditës Botërore të Lirisë

e Lirisë, më 9 nëntor, 2001

     Ish-Presidenti i Shteteve të Bashkuara të Amerikës (1861-1865) Abraham  

     Linkolni: “Ata që të tjerëve ua mohojnë lirinë, nuk e meritojnë as për veten”.

Nga Frank Shkreli

“Kërkimi i faljes nga Serbia është kapaku që do t’i japë zgjidhjen përfundimtare njohjes nga Serbia. Unë them që falja vjen në fund, nuk mund të vijë në fillim.”  Kështu është shprehur, Kryeministri i Shqipërisë, Z. Edi Rama në Beograd, kohët e fundit, gjatë një konferencë me gazetarët pas takimit për të biseduar mbi të ashtuquajturën nismë, “Open Balkan”, me presidentin serb Aleksandar Vuçiqin dhe Zv.Kryeministrin e Maqedonisë së Veriut, Nikolla Dimitrov, kur është pyetur nëse Serbia duhej të kërkonte falje për krimet kundër njerëzimit që ka bërë në Kosovë kundër popullësisë civile shqiptare, të pafajshme, në atë truall.  

Po cilat janë “krimet kundër njerëzimit”, që janë bërë në Kosovë nga forcat terroriste të Millosheviqit e për të cilat falja duhet të jetë e fundit, sipas Z.Rama.  Sipas Statutit të Romës për Gjykatën Ndërkombëtare Penale, Aritkull 7, i vitit 1998, “krim kundër njerëzimit” përfshin aktet që janë pjesë e një sulmi të qëllimshëm, të gjithanëshëm dhe sistematik të një shteti kundër një popullësie civile, krime pra, sipas statutit në fjalë, siç janë: “vrasja, shfarosja, skllavërimi, dëbimi ose transferimi me forcë i popullësisë, burgosja, torturat, format e rënda të dhunës seksuale, persekutimi (i një grupi të identifikuar në baza politike, raciale, kombëtare, etnike, kulturore ose fetare), zhdukja me detyrim e personave, aparteidi dhe veprime të tjera çnjerëzore”. 

Këto pra janë krimet kundër njerëzimit për të cilat Kosova, me të drejtë, këmbëngulë që të njihen dhe të identifikohen si të tilla, para se të mund të shkohet përpara në bisedime të mëtejshme përfshir njohjen e ndërsjedhët. Nga ana e Beogradit zyrtar, njohjen e pavarësisë së Republikës së Kosovës, antarësimin e  saj në organizatat ndërkombëtare, siç është Organizata e Kombeve të Bashkuara, e çeshtje të tjera që kanë të bëjnë me vet ekzistencën e Kosovës, si shtet i pavarur e sovran e që Serbia, me ndihmën e Rusisë, të Kinës dhe aleatëve të tyre, po e luftojnë Kosovën si shtet i pavarur si dhe identitetin e saj megjithë krimet e kryera në Kosovë nga Serbia– pa pikën e turpit — në nivel rajonal dhe ndërkombëtar. Prandaj, qeveria e Kosovës, partitë opozitare dhe shumica e popullësisë së atij vendi, mendojnë se të kërkuarit falje nga Serbia, duhet të jetë në “fillim” dhe jo në “fund”, siç pretendon Kryeministri i Shqipërisë, Z. Edi Rama. Por, në mendimin e shumë analistëve, vendas dhe ndërkombëtarë, procesi i të kërkuarit falje nfga Serbia duhej të kishte filluar shumë më heret.  Siç është shprehur para 2-3 ditësh në portalin e tij “facebook” edhe miku im, Profesori Gëzim Alpion i Universitetit Birmingham në Angli, të kërkuarit falje nga Serbia për krimet e saja në Kosovë dhe ish-Jugosllavi e sidomos për krimet në kurriz të shqiptarëve, “është tejet e vonuar”. 

 “Falja nuk duhet të vijë në fund. Në rastin e shtetit Serb, falja për krimet në Ballkan, veçanërisht në kurriz të shqiptarëve, nuk është e përshpejtuar. Ajo është tejet e vonuar.  Shteti modern shqiptar nuk është drejtuar nga “tradhtarë” por nga njerëz me formim dhe arsim të cunguar të cilët hiqen si “vizionarë” sepse druhen të shihen si “nacionalistë”.  Ligjërimi nacionalist në Shqipëri dhe Kosovë do të vazhdojë të jetë i nivelit mjeran për aq kohë sa akademitë e shkencave në Tiranë dhe Prishtinë vegjetojnë nën tutelën e amatorizmit “internacionalist”, është shprehur Profesor Gëzim Alpion, sociolog i njohur dhe autor i librit të fundit të suksesëshëm në tregun ndërkombëtar të librave, “Nenë Tereza: Shënjëtëresha dhe Kombi i saj” — Frank Shkreli: Nënë Tereza- Shenjtëresha dhe kombi i saj e autorit Dr. Gëzim Alpion | Gazeta Telegraf

Por, pse të presim më shumë! Të kërkuarit falje për krime kundër njerëzimit – sidomos kundër shqiptarëve – brenda dhe jashtë kufijve artificial — nuk është as nuk ka qenë kurrë në gjenezën e të ashtuquajturve “liderë” të Ballkanit dhe as një përparësi morale për klasën politike, sidomos, klasën politike shqiptare.  Por, për një gjë jam i bindur se shqiptarët kudo konsiderojnë më të rëndësishëm të kërkuarit falje Kosovës nga Serbia për krimet barbare të numëruara me lartë, ndërsa janë më pak ose aspak të shqetësuar nëse qumshti serb “bëhet kos” ose jo, duke pritur në kufirin shqiptaro-shqiptar, siç u shpreh Z. Rama, ndërsa fliste për rëndësinë që ai i kushton “Ballkanit të Hapur”, një nisëm kjo e përbashkët e Zotërinjve Rama-Vuçiq.

Por të kërkuarit falje për krime kundër njerëzimit nuk është vetëm problem i Serbisë dhe Kosovës, por është një problem i madh edhe për Shqipërinë dhe për shqiptarët, në përgjithësi.  Muajin e kaluar në Tiranë vdiq ish-prokurori xhelat i regjimit komunist, kriminelit Arianit Çela, i cili, në shërbim të verbër të regjimit komunist të Enver Hoxhës, me urdhërat e tij, ka vrarë qindëra, ndoshta edhe mijëra, njerëz të pafajshëm. Nga Frank Shkreli: Klubi i turpeve të përbashkëta | Gazeta Telegraf — Drejtësia e regjimeve “post-komuniste” në Shqipëri, jo vetëm që nuk e dënoi as nuk ndëshkoi krimet e komunizmit kundër njerëzimit, as gjyqtarët e as prokurorët e regjimit komunist enverist.  Përkundrazi, u zbulua ditët e fundit, se krimineli-prokuror i regjimit komunist Arianit Çela– vrasës i përmasave gjenocidale kundër një popullësie të pafajshme — siç janë 38 martirët e Kishës Katolike Shqiptare  — 5-vjetori i lumnimit i të cilëve shënohet këto ditë – gjatë gjithë kësaj kohe atij i janë akorduar më shumë të drejta dhe privilegje se sa viktimave të tija të pafajshme të cilët ai i dënoi me vdekje – duke i dhënë atij një pension të veçantë, rezervuar me ligjin shqiptar për individet me kontribute të mëdha ndaj shoqërisë shqiptare. Kjo ndodhë vetëm në Shqipëri, e paguan viktima dhe jo prokurori kriminal.! 

Kryeministri Rama, gjatë prezantimit të programit qeverisës, përmëndet “Ballkanin e Hapur”, dhe faktin se nuk është dakort me Kryeministrin e Kosovës, Z. Albin Kurti sa i përket kësaj çeshtjeje. Ndërkohë që në lidhje me këtë mosdakordësi midis tyre, Z. Rama paralajmëroi se, “Shqipërisë nuk i jepen leksione”, sikur Kryeministri Kurti me të cilin ka “mosdakordësi”, të përfaqësonte ndonjë shtet armik dhe jo gjysmën e Kombit shqiptar. 

Krimet e Serbisë kundër njerëzimit në Kosovë dhe krimet e regjimit komunist të Enver Hoxhës në Shqipëri me prokurorë si Arianit Çela, nuk janë “përralla me gogol”, Z. Kryeministër Rama, por janë jetë njerzish të pafajshëm, për shoqërinë dhe për familjet e tyre të cilat çdo ditë jetojnë me traumën e humbjes së familjarëve të tyre të dashur. Shteti shqiptar dhe qeveria e Tiranës, nuk besoj të kenë ndonjë efekt, as pozitiv as negativ, sa i përket mundësisë që Serbia t’u kërkojë falje shqiptarëve të Kosovës për krimet e saja në atë vend. Por, nga ana tjetër, është në dorën tuaj t’u kërkoni falje viktimave të tiranisë së komunizmit shqiptar — në emër të qeverisë që ju kryesoni dhe të shtetit shqiptar — dhe t’i kërkoni parlamentit, ku partia juaj ka shumicën, që përfundimisht, pas tre dekadash, të miratohen ligjet e nevojshme për shpalljen e pafajësisë për të gjithë viktimat e komunizmit në Shqipëri, të cilët sakrifikuan jetën e tyre për lirinë e vet dhe të tjerëve. 

Përuluni para pafajësisë së viktimave të komunizmit dhe kërkoni falje, sepse ju jeni shteti sot. Kjo është detyra juaj e parë ndaj shqiptarëve dhe jo justifikimi ose jo i Serbisë se kur dhe ku – në fillim apo në fund – që ajo duhet t’i kërkoj falje Kosovës për krimet kundr njerëzimit. Nëqoftse besoni se Serbia duhet t’i kërkojë falje Kosovës por vetëm “në fund”, atëherë çfarë pret Shqipëria që nuk u kërkon falje viktimave të komunizmit, tani dhe pa vonesë. Kur është “fillimi” dhe kur është “fundi” për një veprim të tillë, Z. Kryeministër, për familjet e prekura dhe për pasardhësit e tyre, që presin për 30-vjetë tani.

Z. Kryeministër, shqiptarët anë e mbanë trojeve tona kërkojnë drejtësi për krimet kundër antarëve të familjeve të tyre, qoftë për viktimat e regjimit fashisto-komunist të Millosheviçit në Kosovë, qoftë për viktimat e regjimit komunist të Enver Hoxhës në Shqipëri. Ata kërkojnë të vërtetën! 

Megjith vështirsitë e mëdha gjatë historisë, Kombi shqiptar kurrë nuk humbi shpresën as vullnetin për të mbijetuar, madje edhe përball krimeve kundër njerëzimit që ka pësuar gjatë historisë nga të vetët dhe nga të huajt dhe kurrë nuk hoqën dorë as nuk përngjeshtruan identitetin e tyre si shqiptarë as nuk hoqën dorë nga historia e tyre disa mijëvjeçare – për hir të një internacionalizmi ndërkombëtar të pa fe e të pa atdhe, që nuk i solli Kombit asgjë pozitive, por vetëm dëme të papërshkrueshme, sidomos në njerëz duke zhdukur më të mirët e kombit, gjatë 100-viteve të fundit – e të cilët luftuan duke dhënë jetën për liri dhe demokraci të vërtetë.

Ndonëse sistemi i sotshëm dhe ligjet e Shqipërisë i konsiderojnë viktimat e komunizmit në Shqipëri gjithnjë si “fajtorë”, sipas ligjeve të komunizmit enverist, siç është rasti i 38 Martirëve të Lumë shqiptarë, ata prapseprap ishin dhe mbeten, “Martirë, pishtarë drite, që ndriçojnë në qiellin e njerëzimit”, jo vetëm për Kombin të cilit ata, krenaraisht, i përkasin, por edhe si shembëll qendrese për mbarë njerëzimin.  Për pothuaj një shekull tani, drita e tyre ndriçoi në errësirë, ndërkohë që errësira kurrë nuk e mbposhti dritën e tyre, sot e asaj dite kur u sakrifikuan për fe e Atdhe. 

Sot në çerek shekullin e parë të shekullit 21, Kombi shqiptar nuk ka nevojë për apologjetë të krimeve të komunizmit enverist në Shqipëri as të krimeve komunisto-fashiste të Serbisë në Kosovë.  Zoti Kryeministër Rama, është në dorë tuaj që në këtë 5-vjetor të lumnimit të 38 Martirëve të Kishës Katolike Shqiptare, familjeve të viktimave të pafajshme të regjimit të Enver Hoxhës, në përgjithësi dhe pa dallim feje, ideologjie a krahine, t’u kërkoni falje dhe me miratimin e ligjeve përkatëse në parlamentin shqiptar, të vendoset drejtësia njëherë e përgjithmonë, për pafajësinë e tyre dhe që njëkohësisht, të ndihmohen pasardhësit e atyre vikitmave që, më në fund, të mësojnë të VËRTETËN për para-ardhësit e tyre, fati i të cilëve nuk dihet, 30-vjet pas shembjes së Murit të Berlinit. Shkencëtarët politikë janë dakort se kërkim-falja për krime kundër njerëzimit – sidomos në nivel politik të një shteti/qeverie ose grupi njerzish – është një mjet tepër i rëndësishëm në rishqyrtimin e historisë së një kombi por edhe për rëndësinë që kërkim-falja, në vet-vete, ka edhe në proceset demokratike të një vendi. Me heshtjen e vazhdueshme për 30-vjet tani, për krimet e komunizmit, shteti shqiptar – pa asnjë përgjegjësi morale — vazhdon të vrasë pafajësinë e këtyre viktimave të komunizmit. Rezultati siç shihet, është Shqipëria e sotëme me liri dhe demokraci të pjesëshme, dekada larg antarësimit në BE dhe në prak të zbrazjes së trojeve shqiptare.  Pse vazhdon të vritet pafajësia, Z. Kryeministër!?

Frank Shkreli