Politike – Page 355 – Dielli

Një humbje si e Sanders?

April 10, 2020 by dgreca

Një opinion nga Rafael Floqi/

Berny Sander u tërhoq nga gara. Establishmenti i Demokratëve dhe pandemia e mundi. Ai dhe fushata e nuk kishte kohë të merrte veten. Ne këto kushte fushata e tij humbi shpresat se mund të ringrihej. Megjithatë Sanders i dha zë numrit në rritje të socialistëve demokratë brenda partisë së tij, dhe fakti që ai përfundoi në vendin e dytë, bëri që idetë e tij të hyjnë në rrjedhën kryesore të politikës amerikane.

Ka ca mençuri këtu. Sanders përfundimisht arriti të kap imagjinatën e votuesve të rinj, veçanërisht të rinjve të arsimuar me kolegje. Ndërsa përpjekja e tij për vitin 2020 shkoi shumë më larg nga shëtitja e tij e vitin 2016, pasi një pjesë e rëndësishme e elektoratit demokrat u lidh pas tij.

Këto ditë pandemie, duke u endur me makinë në për lagjen time ende në kishte para disa shtëpive pankarta elektorale pro Sanders edhe në ditët kur ai doli nga gara. Njerëzit kishin shpresuar. Por politika e identitetit e dëmtoi. Edhe kur Sanders arriti një fitore prej 28 pikësh në Karolinën e Jugut këtë vit, ai fitoi mes votuesve të bardhë nën 45 vjeç me një 12 %. Mos mbështetja nga afrikano amerikanët i dha dërrmën.

Ai u mbështet tek rinia. Ndërsa ky bllok i votuesve bëhet më i rëndësishëm për partinë, pasi mosha sjell një rritje të pjesëmarrjes, nuk është e paarsyeshme të mendosh që Sanders do të shihej, si një profet i epokës së ardhshme. Dhe Sanders mundet që të katër apo tetë vjet më vonë do të jetë ai që vë në dukje emrin e trashëgimtares të tij, Rep. Alexandria Ocasio-Cortez, në nominim në Konventën Kombëtare Demokrate.

Por si mund të shkojnë zgjedhjet këtë vit?

Nëse Joe Biden humbet para Donald Trumpit këtë vjeshtë, që ka shumë mundësi të ndodhë, mund të ketë një revoltë masive liberale në mes demokratëve. Ashtu si humbja e Mitt Romney-t në vitin 2012 e përçau të djathtën nacionaliste, një humbje Demokrate e kësaj radhe do të hidhte tej perdet e së majtës socialiste. Në fakt, socialistët do të duan të hakmerren fshehurazi duke bërë që të humbasë Biden-i. Votuesit e rinj kanë një problem që është se ata nuk votojnë në masën që votojnë e homologët e tyre më të vjetër. Në Michigan, p.sh stacioni i fundit pro Sanders, 63 përqind e elektoratit [FR1] ishte mbi 45 vjeç ose më i vjetër.
Por problemi është se ndërsa kjo grup-moshë rritet si votues, ajo ka tendencë të ndryshojë ideologjikisht. Çështjet që kanë më shumë rëndësi dhe zgjidhjet dhe politikat që tërheqin për 25-vjeçarët, janë shumë të ndryshme nga ato të votuesve të moshës së prindërve të tyre. Prandaj shumë njerëz që janë aktualisht në demografinë së cilës i drejtohej Sandersi do të votojnë ndryshe pas 10 vjet vjetësh. Madje, nuk ka të ngjarë që pikëpamjet e tyre do të mbeten të njëjta.

Sidomos duke pasur parasysh besimin në rritje të Partisë Republikane tek votuesit e bardhë të klasës punëtore, nuk është e paarsyeshme të mendosh që Partia Demokrate, mund të rritet më e moderuar ekonomikisht, pasi votuesit më të pasur të periferive, do t’u bashkohen radhëve të republikanëve.

Një punë e madhe që shkoi huq,

me procesin e emërimit Demokratik kësaj radhe mund të gjurmohet si një keqkuptim i performancës së Sanders të vitit 2016. Shumica e kandidatëve dhe ekspertëve lexuan fundin e madh i Sanders katër vjet më parë, por pas kësaj kohe, kësaj here u zbulua e vërteta. Edhe kur Sanders fitoi, ai po grumbullonte turma më të vogla se sa më parë. Por kur fushata u ngushtua, u zbulua se Sanders ishte ai që kishte qenë gjatë gjithë kohës: një kandidat proteste.

Duke pasur parasysh dështimet spektakolare të kandidatëve që përqafuan plotësisht çështjet thelbësore të Sandersit, si: sigurimin shëndetësor me një pagues të vetëm, si dhe Marrëveshjen e Re të Gjelbër, mund të besoni se do të jetë një shqetësim shumë më të madh për forcat e majta herën tjetër. Në fund të fundit, madje Elizabeth Warren do mbetej keq. Votuesit demokratë jo vetëm që hodhën poshtë Sanders, por ata hodhën poshtë edhe idetë e tij thelbësore radikale.

Por pse ?

Kur amerikanët flasin për socializëm, ata zakonisht nuk i referohen qeverisë për të sekuestruar prona apo për të marrë në dorë kontrollin e industrisë. Përkundrazi, ato nënkuptojnë politika më agresive dhe rishpërndarëse, me më shumë rregulla dhe taksa më të larta për të financuar shërbime më bujare të Ndihmës sociale – të ngjashme me politikat e zbatuara tashmë në Evropën Perëndimore.
Ndërsa kjo rrugë është qartësisht e preferueshme nga versionet më ekstreme të socializmit, por amerikanët janë ende të kujdesshëm. Taksat më të larta dhe shërbimet më të bujshme të ndihmave sociale dekurajojnë punën dhe i ftojnë njerëzit të mbështeten tek shteti. Përvoja komunizmit shqiptar na e tregon më së miri këtë, Venezuela po ashtu.

Vendet me kultura të forta të punës dhe përgjegjësi personale janë mbajtur gjithnjë si shembuj se si ky sistem mund të ketë sukses, por këto janë përjashtime; normat e larta të papunësisë dhe të ardhurat më të ulëta janë normë.
Amerikanët gjithashtu përballen me shqetësime unike buxhetore: Evropa ka qenë në gjendje të heqë dorë nga shpenzimet masive për mbrojtjen dhe sigurinë kombëtare kryesisht për shkak të rolit që luan ushtria amerikane në aleancat globale. Shtetet e Bashkuara nuk kanë asnjë hap të tillë të garantuar. Kuptimi i shkurtimit të shpenzimeve për mbrojtje do ta bëjë jo vetëm vendin tonë, por botën, më pak të sigurt.
Po aq e rëndësishme, amerikanët duhet të marrin parasysh se si socializmi i shtetit të mirëqenies dëmton përthithjen e të ardhurave themelore të njerëzve. Evropianët vështirë se mund të shqetësohen për të riprodhuar, janë më pak bamirës, kanë më pak angazhim qytetar dhe janë më pak sipërmarrës sesa amerikanët.

Risia, marrja e rrezikut dhe angazhimi ynë themelor për ta lënë gjeneratën e ardhshme më të mirë se e fundit do të rrezikoheshin të gjitha, nëse do përqafonim socializmin evropian. Këto janë virtytet që padyshim do të na mungojnë.

Socializmi si motiv moral

Motivimi moral për një lëvizje drejt socializmit është egalitarizmi, i marrë nga John Raels ose Jezu Krishti ose Marksi. Objektivi themelor do të ishte të shfrytëzoni pasurinë e zhvilluar nga operacioni kolektiv i ekonomisë në emër të gjithë popullatës, sepse është e padrejtë që një pakicë e vogël elitare të grumbullojë një pjesë të madhe të të ardhurave dhe pasurisë ,ndërsa miliona të tjerë të jenë të varfër.
Në përgjithësi, ekzistojnë tre objektiva kryesorë të politikës socialiste që kanë kuptimin më të madh:

E para, është një gjendje e plotë e wellfare, në të cilën shteti do të kapë çdo kategori të personave që ose bien nga puna ose nuk mund të punojnë — të papunët, fëmijët, studentët, të moshuarit, invalidët, kujdestarët etj. Sapo të përfundojë, shteti i mirëqenies heq detyrimin kapitalist për të punuar me kërcënim të varfërisë dhe e zëvendëson atë kërcënim me ofertën e vendosjes së vendeve të punës, formimit dhe kështu me radhë.

E dyta, do të ishte një treg pune rrënjësisht i transformuar, në të cilin, praktikisht, të gjithë punëtorët janë bashkuar dhe mbulohen nga kontratat e sindikatës, diferencat e pagave në mes të aftësuarve dhe të pakualifikuarve janë të tepër të vogla, dhe punëtorët përbëjnë ndoshta 33 deri në 50 për qind të vendeve të bordeve të korporatave.

E treta, është pronësia e drejtpërdrejtë shtetërore e mjeteve të prodhimit, qoftë përmes ngritjes së ndërmarrjeve shtetërore prodhuese, shtetëzimit të disa kompanive kryesore, ose shkatërrimit të një numri të madh të kapitalit korporativ dhe fondeve të pasurisë. Por kjo nuk ngjit në Amerikë.

Socializmi utopik

Sanders kandidoi me në një platformë më ambicioze radikale nga sa kanë parë shumica e votuesve amerikanë gjatë gjithë jetës së tyre, duke premtuar se do të krijojë një program kombëtar të sigurimit shëndetësor me një pagues të vetëm; do të ofrojë shkollim falas në kolegje publike dhe shkollat tregtare dhe do të anulonte borxhet e studentëve; si dhe për të filluar një Marrëveshje të re të gjelbër, e cila do të kalonte plotësisht energjinë elektrike dhe transportin me energji të rinovueshme brenda dhjetë viteve.

Shumë demokratë kanë kundërshtuar ambicien gjithëpërfshirëse të propozimeve të Sanders, si të pambështetura ekonomikisht duke pyetur nëse ato vërtet mund të kalohen dhe të zbatohen duke shprehur shqetësimet, nëse vizioni i Sanders për një shtet të mirëqenies së zgjeruar ishte në përputhje me axhendën e Partisë Demokrate. Kjo e bëri atë kandidatin më të majtë për President, që ndonjë parti e madhe e ka emëruar ndonjëherë. Por demokratët hoqën dorë nga ëndrra e një shoqërie të kontrolluar nga punëtorët dhe mendoj se edhe Bernie Sanders e ka bërë atë. Por duke e quajtur veten një socialist, unë mendoj se ai la rrugën e hapur për disa prej mbështetësve të tij që me të vërtetë duan të shkojnë në një shoqëri thjesht demokratike-socialiste.

Lufta retorike populiste

Unë mendoj se Sanders përdori një retorikë populiste të një lloji të caktuar, pasi Trump përdor një retorikë populiste të një lloji tjetër të caktuar. Retorika populiste është në dispozicion për shumë të ashtuquajtur të huaj në politikën Amerikane. Populizmi i Bernit, natyrisht, është një populizëm i krahut të majtë, i cili flet ose për një shumicë të madhe njerëzish – “nëntëdhjetë e nëntë përqind”, të pa diferencuar nga raca, përkatësia etnike ose origjina ose feja – kundër elitës ekonomike. Një populizëm i djathtë, si ai i Trump, flet për mesin popullsisë së bardhë kundër elitave të caktuara në krye, veçanërisht elitave kulturore, mediave dhe elitave të dikurshme qeverisëse. Por nuk ka politika populiste në mënyrën se si ekzistojnë politika socialiste.
Ndërsa Joe Biden përgatitet të zhvillojë një fushatë zgjedhore të përgjithshme bazuar kryesisht në fantazinë e kthimit në normalitet (domethënë në vitet e Obamës), Z. Sanders mbeti kritik ndaj jetës nën administrimin e kaluar. Ai pretendon se donacionet e Wall Street nga qeveria federale gjatë krizës financiare të vitit 2008, ishin një katastrofë që shpërbleu keqbërësit financiarë dhe se pasojat e recesionit, dhe vazhdojnë të shtypin amerikanët mesatarë me borxhe, varfëri dhe pagat e vogla.

Z. Sanders nuk fitoi, në fund të fundit. Por ai kurrë nuk gënjeu, dhe ai kurrë nuk bëri sikur po e pëlqente atë që ishte kaq e neveritshme, ose nuk u përpoq të bindte ndonjërin prej nesh, që duhet të na pëlqente.

Ai krijoi një lëvizje dhe ai besonte sinqerisht deri në fund tek ajo. Ai nuk pranoi të pajtohej me forcat që e mundën përfundimisht. Por të paktën, ka dinjitet në humbjen e tij, edhe pse qe deri diku, një humbje, apo fitore si e Pirros.

[FR1]

Bimët medicinale dhe alkoli ndihmojnë në situatën e krijuar

April 8, 2020 by dgreca

Nga Alfons Grishaj/ Çdo njeri merr frymë 22 mijë herë në ditë duke mbushur mushkëritë me oksigjen që përcillet nëpërmjet qarkullimit të gjakut në organet tjera jetike. Sikur mushkëritë të preken, ritmi i frymëmarrjes nuk është më si më parë, prandaj është shumë e nevojshme që viruset dhe bakteriet të luftohen pa prekur mushkëritë, sepse shërimi bëhet më i vështirë… dhe propabiliteti i rehabilitimit varet sa nga antikorpet që posedon trupi i njeriut aq dhe nga aftësia ripërtëritëse që është e ndryshme tek njerëzit.

Bota është përballur shpesh me infeksione të rrezikshme që janë përhapur në Europë dhe Perëndim me zanafillë prej Azisë Qendrore apo Azisë Lindore, ashtu siç ishin “Vdekja e Zezë (Bakterium yersinia pestis)” , “Gripi i Zogjve, H5N1” dhe tani “Covid-19” që është pjesë familjes Sars. Mendimi për një luftë baktereologjike është infantil dhe paasnjë lloj baze.

Në situatën e krijuar, njerëzit duhet të kthehen tek bimët medicinale. Mbrojtja më e mirë në këto raste është sulmi me kombinimet e bimëve medicinale. Vite të shkuara kolera u luftua me Ferrnet Branka, një pije magjike alkoolike zbuluar nga një prift i cili bashkoi rreth 27 bimë medicinale. Ky liker u destilua nga Benardino Branca, ku mori dhe emrin që mban sot.

Rrushi ka një fuqi në vete sepse është i pasur me polifenol, dhe ndër pijet alkoolike që përftohen nga distilimi i tij, në veçanti, konjaku ndihmon në mbrojtjen e simptomave virale të ftohjes. Siç dihet, konjakun e kanë pagëzuar me emrin “pija shëruese”, e cila mban larg radikalët e lirë. Konjaku i mbajtur në fuçi arre, fiton acid elagjik, një anti-oksidant i fortë që mbron organizmin e njeriut. Gjatë rënies së gripit spanjoll Influenza, mbi 20 përqind e popullsisë që përdorën konjak, shpëtuan nga gripi vdekjeprurës që mori jetën e rreth 50 milion njerëzve.

Ajo që më shqetëson është se, përse mjekët deri dhe të sëmurët , nuk kujtohen se, Zoti pas çdo fatkeqësie udhëhoqi të urtët tek bimët medicinale që kanë një fuqi të jashtëzakonëshme shërimi?! Prej tre-katër mijë vjetësh njerëzit e ditur i kanë përdorur bimët medicinale si shpresë dhe shërim. Duke lexuar librin e “Medicinal herbs” (pregaditur nga National Geographic) është një kapitull i tërë që bën fjalë për barnat e përdorura për mbrojtjen e sistemit respirator qënga lashtësia e deri më sot. Mjekët popullorë kanë përdorur në mënyrë efikase bimët që mund të gjinden në formën e çajit në dyqanet e ushqimit si emrat më poshtë: Eucalyptus, Elder, Sage, Thyme, Astragalus, Echinacea, Mullein, Licoriceetj… Nuk e kam ndërmend të zgjatem çfarë të mirash sjellin këto bimë, sepse secila prej tyre ka një shpjegim të gjatë, por unë do u sjell dy foto të Echinacea dhe Eucaliptus mint, për të tjerat e lë në dorën e të interesuarve që mund t’i kërkojnë në dyqanet e afërta ose në internet. Echinacea dhe Eucaliptus(që familja ime i përdorë prej kohe), janë jetike për frymëmarrjen, funksionimin imun dhe fytin. Këto bimë medicinale nuk kanë nevojë për sheqer apo mjaltë se janë vetë të ëmbla. Por nëse shoqërohen me multivitaminë dhe vitamin C, janë dhe më efektive. Dikur ka qarkulluar një tregim Kinez, që titullohej : “Daj Fu Fatsjellsi”, që përshkruante sakrificat e një mjeku popullor që në kohë epidemie shkonte nga fshati në fshat për të shpëtuar jetë njerëzish. Ai përzinte bimët medicinale duke ua dhënë të sëmurëve në formën e çajit, prandaj dhe populli e kishte pagëzuar këtë mjek popullor me emrin “Fat-sjellsi”, ngaqë kudo që i shkelte këmba,shëronte njerëz me bimët e përzgjedhura medicinale. Im vëlla, Eduardi, kur ishte fëmi u shërua nga mrekullia e bimëve medicinale, ndërkohë që “mjekët” kishin hequr dorë…

Këshilla e disa mjekëve për të mos përdorur antibiotikë (në raste sulmi) më duket pak e lehtë, pa bazë, sepse pas sulmit mikrobal apo bakterial, rizgjohen vatrat e vjetra, siç është sinusi, apo mikrobi i fjetur i TBC… etj, të cilët zgjohen në mënyrë agresive në rastet akute, gjë që e bën më të komplikuar shërimin ndaj agjentëve të huaj, apo virusit aktual.

Një tjetër mënyrë mbrojtje dhe luftimi, është formula e përdorur prej shekujsh, përzierja e mjaltit me turmeric, qepë dhe hudër, duke i hedhur dhe limon. Kjo përzierje natyrore krijon antibiotikun dhe antibakterialin më të fuqishëm mbi dhe. Mendohet se Turmeric vret dhe Sars-Cov-2, e nëse kjo është e saktë, njeriu nuk ka pse të ketë më panik. Prapëseprapë, fjala i mbetet specialistëve shkencëtarë, por duke mos nënvleftësuar për asnjë moment mjekimet popullore me bimë medicinale.

KUJTESË- DY VJET PA AGIM KARAGJOZIN…

April 7, 2020 by dgreca

PËR SHPIRTIN VATRAN TË AGIM KARAGJOZIT*/

Ing.Agim Karagjozi shkoi të pushojë. Në përcjelljen e fundit iu bënë të gjithë nderet që meritonte; si njeri fisnik, patriot i palëkundur, antikomunist i pa kompromis, si bashkshort, si prind, si gjysh,si qytetar amerikan, dhe si vatran shembullor;- Noli do të thoshte se ai ishte vatran i dimrit e i beharit- 60 vjet në Vatër, dy dekada Lidër i saj, 18 Vjet President i Vatrës, një mandat zv/kryetar i Vatrës. Një CV e pasur që do ta kishte zili kushdo. Ai dha për Vatrën gjithçka kishte, por mbi të gjitha shpirtin e tij e njësoi me shpirtin dhe frymën e Vatrës. Po po, Vatra është Frymë, është shpirt. Është frymë Kombëtare, është shpirt atdhetar, ai që nuk e ndjenë këtë nuk mund të bëhet vatran i përkushtuar. Nuk mjafton që ta shprehësh me fjalë se je me frymën e Vatrës, apo se je i gatshëm të përcjellësh frymën e Vatrës, jo, nuk mjafton, duhet që brenda vetes të plazmosh frymën e Vatrës.

Agim Karagjozi i dha Vatrës energjitë e shpirtit të tij, i dha të gjithë kohën e tij, sakrifikojë edhe familjen për Vatrën dhe Çështjen Kombëtare. Por familja e mirëkuptoi dhe i ndihu aq sa mundi. Djali i madh, Zuhdiu, që mbanë emrin e gjyshit, iu bë krah edhe në Vatër dhe u përfshi në nismat e babait në ndihmë të Vatrës. Ndërtesa e sotme e Vatrës është një nga dëshmitë-provë të kontributit të binomit babë e bir.

Në fjalën përcjellëse që mbajti i biri në ditën e përcjelljes, kushdo që e dëgjoi u emocionua, tek shprehu plot emocione krenarinë e birit për të Atin; mbi të gjitha ai ndjehej krenar pse babai i tij po përcillej e po vlerësohej edhe në çastet e mbrame si një patriot i paepur, si intelektual, si njeri bujar, që dha gjithçka për Vatrën Shqiptare të Amerikës. Vetë Zuhdiu e cilësoi babanë njeri vetmohues, që mbi gjithçka vuri interesin e Kombit të vet dhe luftoi për Lirinë e tij. Agim Karagjozi me brezin e vet të patriotëve nacionalistë, ishin zotuar për t’i kthyer lirinë Atdheut. Dhe tashmë nuk është më sekret të dihet se shtetësinë amerikane, ai e mori pas shembjes së komunizmit. Vetëm përfaqësuesit e denjë të Elitës nacionaliste mund ta bënin këtë sakrificë. Agimi ishte një nga ata.

Edhe pse Vatra nuk “lulëzoi” numerikisht në dy dekadat që e drejtoi Kryetari Agim Karagjozi, ajo do të mbahet mend për qëndresën dhe kryrjen e obligimeve ndaj Kombit, edhe pse me pak anëtarë. Vatra ishte kudo ku e kërkonte interesi Kombëtar, ku e kërkonte Shqipëria, Kosova dhe të gjitha trevat ku jetonin shqiptarët, ishte në Washington e Tiranë, në Prishtinë e Shkup.

Vatra me Karagjozin në krye, luftoi për sjelljen e demokarcisë dhe duartrokiti ardhjen e saj,për të cilën vatranët kishin luftuar për gati gjysëm shekulli.Rrëzimi i shtetit demokratik në vitin 1997 e pezmatoi kryetarin Karagjozi dhe ekipin e tij vatran. Qëndrimi ishte i prerë: Shteti u rrëzua me dhunë, me mashtrim pirmaidal, dhe ndihmë nga jasht, aleatët antikombëtar të socialistëve. Vatra nuk e njohu shtetin e komunistëve të rikthyer në pushtet pa “larë hesapet” me të shkuarën dhe shkaktarë të së keqes. Dhe ja si e argumentonte Kryetari i Vatrës këtë qëndrim të prerë : “Jo, nuk e njohim qeverinë komuniste që ka ndryshuar vetëm emrin.Mbetet i pakontestueshëm fakti se ajo qeveri e mori pushtetin, më 1997, me rrugë të paligjshme, me nxitjen dhe drejtimin e një tërbimi barbar, që terrerorizoi popullin, rrënoi vendin dhe e zhyti shtetin shqiptar në një anarki katastrofike sa që e çoi atë në pragun e copëtimit dhe shpërbërjes së tij. Egërsia komuniste nuk njohu kufi në krimet dhe shkatërrimin e poshtrimin e atdheut para etjes së pafrenueshme për të rihedhur në dorë kontrollin e shtetit. Ajo qeveri jo vetëm është e paligjshme, por shumë prej anëtarëve të saj janë përgjegjës për veprime kriminale kundër interesave të kombit shqiptar, për të cilat duhet të japin llogari.”

Kështu arsyetonte Kryetari i Vatrës dhe kështu vendosi Vatra. Në logjikën e kryetarit dhe ekipit që i shkonte me besim pas kjo mosnjohje prej Vatrës le të gjykohej nga historia nëse ishte në kahjen e duhur apo jo.

“Vatra” si organizatë kombëtare me tradita gati njëshekullore mbanë përgjegjësinë t’i shohë zhvillimet politike në botën shqiptare në dritën e së vërtetës për interesat kombëtare dhe zhvillimin e demokracisë, gjykonte Kryetari Karagjozi. Ajo duhet të marrë qëndrime parimore, pa bërë lojë politike dhe lëshime që do të komprometonin emrin e saj, siç do të ishte njohja e qeverisë së 97-tës. Le të mbetët e regjistruar për gjithë kohën se në këto vite, kur Shqipëria dergjet kokë-ulur, e dërmuar nga bëmat e bijve të saj bastardë komunistë dhe e indinjuar nga arbitrariteti dashakeq i ushtruar nga jashtë, “Vatra” nuk e la të shuhet zërin e protestës shqiptare. Dhe Vatar protestoi këtu në SHBA dhe në Tiranë. Në krye ishte ai, Kryetari karagjozi dhe ekipi i tij.

Kryetari i Vatrës që kishte rrëmbyer armën për liri në radhët e Ballit Kombëtar që në rininë e hershme dhe kishte shkuar deri në Kosovë për ta çliruar, nuk mund të ndjehej i qetë në kohën kur Kosova po kallej flakë prej hitlerit të kohëve moderne, Sllobodan Millosheviçit. Mori bashkëpunëtorët e ngushtë dhe shkoi deri tek lufëtëtarët e Lirisë dhe së bashku me vatranët u dha shpresë për liri dhe u ndihu me sa mundi. Ishin kohë të vështira; në Shqipëri kaos, në Kosovë flakë, por Agimi nuk u friksua; shkoi me vatranët deri tek spitali ku luftonin për jetën me plagë në trup bijtë e Kosovës e të Shqipërisë, dërgoi ndihma mjeksore dhe dollarë të mbledhira nga vatranët.

Kryetari karagjozi do të mbahet mend edhe si”nikoqir” i Vatrës: ai mblodhi kurseu dollarët e fushatave të Vatrës, kryesoi fondin e banesës, kryesoi fushatën për ndiham në Kosovë, kryesoi fushatën për ndihma gjatë përmbytjeve në Shkodër etj.

Trashëgimia e Agim Karagjozit është vlerë për Vatrën e sotme dhe duhet t’i shërbejë vatranëve si model përkushtimi.

Ajo çfarë tha i biri, Zuhdiu në fjalën e tij përcjellëse, nuk duhet marrë thjesht si vlerësim i të birit për babanë e tij, por si përcjellje mesazhi nga një gjeneratë tek tjetra. Ai tha se ikja e Agimit shënon fundin e një epoke, por varet nga ne, gjenerata e re, për ta mbajtur të fortë flakën e shqiptarizmit. Epoka e Agim Karagjozit kishte për moto:Vendosni interesin e Kombit mbi gjithçka.

Mbi të gjitha,Agimi Karagjozi, si kryetar i Vatrës, na la frymën e Bashkimit;ta ruajmë atë si vlerë të shenjtë, si egzistencë vatrane.

Ta çlirojmë shpirtin nga qejfmbetjet, grindjet, nga interesat personale, dhe të vendosim mbi gjithcka frymën kombëtare. Edhe Partitë politike janë të vogla për t’na përçarë para Kombit, le t’i mësojmë ato se VATRA do t’i nderojë kur të punojnë dhe të nderojnë Shqiptarinë.

* EDITORIALI PERCJELLES I GAZETES “DIELLI” NE NUMRIN SPECIAL, Prill 2018

ELEZ HOXHA NDËRROI JETË NË NEW YORK

April 4, 2020 by dgreca

I BURGOSURI POLITIK ELEZ HOXHA NDËRROI JETË NË NEW YORK/

Bashkatdhetari ynë Elez Hoxha që jetonte në Bronx, New York, ndërroi jetë në spital dtën e djeshme, ku ai ishte shtruar prej më shumë se një jave.Njoftimin për gazetën Dielli, ia përcolli editorit bashkvuajëtsi i Elezit në burgun e Spaçit, Eqerem Mujo, i cili jeton në Brooklyn.Para 8 ditësh Eqremi telefonoi duke përcjellë lajmin e shtrimit në spital të bashkvuajtësit të vet, për shkak të problemeve në frymarrje, ndërsa ditën e sotme, në mëngjes ai përcolli lajmin e dhimbshëm se me 3 prill, Elezi nuk e kishte përballuar betejën me coronavirusin dhe kishte ndërruar jetë në spital.

Elez Hoxha vinte nga një familje nacionaliste atdhetare, të cilën diktatura komuniste e kishte vënë në shënjestër, që me marrjen e pushtetit.

Vetë Elezi, fëmijë 4 vjeëar, më 1945, u dërgua në kamp përqendrimi së bashku me familjen e tij.

Atij ia pushkatuan babanë dhe xhaxhanë, kur ishte vetëm 2 vjeç. Për atë dhe tre motrat u përkujdes gjyshja në fshatin e vogël Pac në rrethin e Tropojës në Shqipëri.

Jeta e familjes Elezi kaloi nëpër kampe internimi e burgjet e diktaturës. Elezi u arrestua me akuza fallso kundër pushtetit komunist dhe u myll në kampin famkeq të Spaçit, kur kaloi më shumë se 17 vite, një jetë e vështirë, ku të burgosurit politik trajtoheshin si skllevër. Fillimishte ai u dënua për agjitacion e propagandë me 10 vite heqje lirie, por pjesmarrja në revoltë gati ia dyfishoi kohën e burgut. Spaçi,ishte nga më famëkeqtë e burgjeve politike të Shqipërisë. Elezi ishte ndër më aktivët e të burgosurve pjesmarrës në atë që ka hyrë në historinë antikomuniste si Revolta e Spaçit, e organizuar si reagim i fortë antidiktaturë me 21-23 Maj 1973, gat e vetmaa ne Evuropen Lindore komuniste.Pas kësaj revolte Elezi u ridënua.

Elez Hoxha e la Shqipërinë dhe jetoi pak kohë në ish Jugosllavi, rreth 4 muaj.

Pasi iu dha azili politik, ai u transferua në New York. Pas arratisjes, ai krijoi familje duke u martuar me zonjën Nexhmije.Edhe pse erdhi në moshë të madhe ai tregoi vullnet dhe studioi dhe mësoi gjuhën angleze në mënyrë perfekte ne nje nga Kolegjet e New York-ut.

Elezi i gëzohej jetës së lirë në tokën e lirë, i gëzohej familejs së tij dhe vajzës Mailinda, e cila arriti rezultate të larta si studente e shkëlqyer.

Pandemia e COVID-19 e ndërpreu jetën e tij në moshën 79 vjeçare, duke e lënë në pikëllim familjen dhe miqtë.

Pushoftë në Paqe shpirti i Elezit!

Federata Pan shqiptare e Amerikës “VATRA”me kryetarin e saj Elmi Berisha i përcjell ngushëllimet më të thella familjes.(Përgatiti:Dalip Greca)

ALBANA MARTINAJ: I FRIKEM MOMENTIT KUR DO TE KETE ME SHUME PACIENTE SE SA RESPIRATORE E ILAÇE…

April 3, 2020 by dgreca

Flet Albana Martinaj nga fronti i Luftës në Bronx, New York/

Znj. Albana Martinaj punon Infermiere (Nurse RN) në spitalin Montefiore Medical Center–Wakefield Division. /

Siç po e shikoni nga lajmet për ditë stafi mjekësor po infektohet e disa prej tyre kanë vdekur nga ky virus i tmerrshëm. Por ajo që unë kam frikë është momenti kur ka më shumë pacientë seç kemi ne mjete dhe ilace, e pastaj do vijë puna kush do vihet në respirator e kush jo. Ajo nuk është aspak zgjedhje e lehtë sepse të gjithë jemi njerëz. A.M.

Jemi në Luftë boterore me një armik të padukshem, ju jeni direkt në vijën e parë të frontit

cila është detyra juaj në spital për t’i shërbyer popullit amerikan?

Jam Registered Nurse RN në spitalin Montefiore Medical Center–Wakefield Division. Punoj aty prej 7 vjet e gjysmë. Punoj në Telemetry-Stepdown unit, me pak fjalë në repartin e kardiologisë që kujdesohet për pacientët (shpesh janë në gjendje kritike) që kanë nevojë me monitorim konstant.

Si e fillon ditën Albana deri sa shkoni në spital?

Alarmi im bie në 5 të mëngjesit. një falenderim Zotit për një ditë të re, bëhem gati, kafen në dorë, zgjoj femijët te bëhen gati per shkollë, dhe në oren 6:15 jam në makinë. Punën e kam larg gati 40 minuta. Nganjëherë kur jam rrugës flas me familjarët në Shqipëri në Whatsup, e pastaj vë muzikë shqiptare deri sa arrij në punë. Turni im fillon 7:15 am. Punoj 3 ditë në jave nga 12 orë.

Si i menaxhoni efektet emocionale kur shikoni të sëmurë të traumatizuar nga kjo gjendje pandemike?

Kur e kam zgjedhur këtë profesion jam përgatitur shpirtërisht se vdekja ashtu si lindja, hidhërimi ashtu si gëzimi janë pjesë e jetës. Por në këtë situatë që po kalojme është shumë e vështirë. Pacientat jane vetëm, familjarët s’janë të lejuar t’i vizitojnë njerëizit e tyre dhe kjo e bën akoma më të dhimbshme situatën. Para 3 ditësh pata nje paciente -63 vjece që megjithëse provuam ti japim okigjen me koncentrim te lartë prapë oxigjeni në gjak sa vinte e binte. Doktori e informon se hapi tjetër do ishte ta intubonim, pra do vendosnin tuba që ajo të merrte frymë. Pacientja ishte shumë e frikësuar ndërsa vellai i saj në anën tjetër të telefonit qante dhe i thoshte se të gjithë do luteshin per të. Ula ilacet që i mbaja në dorë për ta vënë ne gjumë e ja mbaja dorën duke i thënë se çdo gjë do të bëhet mire. Megjithëse e dija mirë qe aty s’ka garanci. Janë momente që lënë gjurmë në jetën tonë e do na duhet shumë punë psikologjike edhe me veten tonë për ti kapërcyer këto trauma.

Vazhdoj të lutem për ditë që Zoti t’i jap fund sa më shpejt kësaj krize që po jetojmë.

Cili është shqetësimi juaj kryesor si punonjëse e shëndetësisë kur ndodheni pranë pacientëve tuaj?

Të them të drejtën, 3 javë më pare kur pacienti i parë Covid- rule out erdhi në repartin tim më takoi atë dite mua. Ishte një zonjë nga shtëpia e pleqve në moshën 80 vjecare. Për një moment u shtanga e i thashë vetes pse më takoi mua? Pastaj i thashë vetes që “lufta” sapo filloi.

Tani kur shkoj në pavionin tim 98% e pacientave jane Covid +. Reparti ku unë punoj tani është kthyer në reanimacion të improvizuar, kurse ne stafit na kanë dhënë një “crash-course” për t’u kujdesur për këta pacienta që janë në gjendje shumë kritike. I gjithë spitali është mbushur me pacienta që jane pozitivë për Covid. Shumica e tyre janë në ventilators duke luftuar me jetën. Stafi në anën tjetër te shqetësuar sepse veshjet mbrojtëse të lënë për të dëshiruar. Siç po e shikoni nga lajmet për ditë stafi mjekësor po infektohet për ditë e disa prej tyre kanë vdekur nga ky virus i tmerrshëm. Por ajo që unë kam frikë është momenti kur ka më shumë pacientë seç kemi ne mjete dhe ilace, e pastaj do vijë puna kush do vihet në respirator e kush jo. Ajo nuk është aspak zgjedhje e lehtë sepse të gjithë jemi njerëz.

Sa kohë keni që punoni në shëndetësi në Amerikë?

Jam duke punuar si RN prej 9 vitesh, por për 7 vite e gjysmë punoj këtu në Montefiore në të njëjtin repart. Të them të drejtën është si familja ime e dytë. Ditën më të parë kur unë fillova punë u takova me një infermere që tani unë e të gjithë kolegët e mi e quajnë “mami im e dytë”.

Si u ndjetë kur ju dhanë detyrën se ju do të jeni në vijën e parë të Frontit të Luftës?

Unë punoj në spital kështu që ishte e pashmangshme. Është e frikshme sepse kam 3 fëmijë adoloshenta dhe bashkëshortin në shtëpi. Frika që mund të infektoj veten, por edhe ato është gjithmonë në mendjen time. Por i them vetes që do Zoti edhe kësaj vështirësie do ja dalim mbanë.

Nju Jorku është epiqedra e Amerikës për nga numri i vdekjeve dhe i rritjes së numrit të pacientëve me Coronavirus dhe Covid 19, pse ndodhi kjo?

Arsyeja e parë është popullësia e lartë e NY, së dyti ne kemi Aeroportin JFK më të madh në vend nga ku fluturonin përafërsisht 100 mijë njerëz ne ditë nga të gjitha vendet e botës. Së treti, ne kemi një numër të lartë të banorëve kinezë që jetojnë në 5 lagje të NY-ut që mund të kenë fluturuar për Vitin e Ri Kinez në fillim të Shkurtit. Një tjetër arsye është shpejtësia me të cilin ky virus përhapet edhe kur nuk ke shumë symptoma. Së fundmi, unë mendoj që njerëzit po ashtu edhe qeveria nuk e morën shumë seriozisht në fillim distancimin dhe situatën në përgjithësi.

A mendoni se do të zhduket së shpejti kjo epidemi globale?

Jam njeri pozitiv dhe dua ta besoj që ashtu siç erdhi shpejt do të iki shpejt. Na takon secilit nga ne të bëjmë punën tonë të mbrojmë veten dhe të tjerët duke u distancuar, duke qëndruar në shtëpi, të lajmë duartë e të disenfektojmë sa të jetë e mundur mjediset ku jetojmë.

Si mendoni për gjendjen e Shqipërisë parë me syrin tuaj si shqiptare dhe punonjëse në spitalet e Amerikës?

Shqipëria mori masa të menjëhershme që popullësia të jetë në kuarantinë dhe numri i te infektuarve është relativisht i vogël. Por përsa i përket shëndetësisë nqs ne në Amerike jemi të papërgatitur për këtë pandemi nuk dua ta mendoj se si do mund Shqipëria t’ia dalë mbanë nqs numri rritet ndjeshëm.

E kishit endërr të punonit në shëndetësi?

Une kam studiuar Matematikë dhe Juridik (dega e dytë) në Shqipëri. Kur erdha këtu u bëra nënë e 3 femijëve shumë shpejt, por megjithatë nuk doja t’i lija pas dore studimet. Në fillim fillova studimet me shumë pikëpytje në mendje. Pyesja veten të vazhdoj të studioj për mesuese matematike apo accounting siç më sugjeronte një profesor? Por në fund zgjodha shëndetësinë e më duket se ky profesion është “my calling”.

Në New York jetojnë shumë emigrantë shqiptarë. Keni pasur raste me pacientë shqiptarë?

Tek spitali im nuk kam pasur shumë, por tek Jacobi Hospital ka pasur. Fatkeqësisht kemi pasur dhe viktima të ketij virusi në komunitetin tonë.

Sa është i shqetësuar bashkeshorti apo familja juaj në Shqipëri apo kudo ku ata jetojnë pasi ju jeni direkt në front të Luftës?

Të gjithë janë të shqetësuar kështu që unë më duhet të vendos një “brave face” dhe t’i qetësoj të gjithë. Ne jemi ato që zgjodhem këtë profesion dhe si edhe semundjet e tjera edhe kësaj do ja dalim mbanë. Shpresojmë që shumë shpejt testimet e castit, ilacet dhe nje vaksinë efikative to prodhohet për popullatën nënjë të ardhme të shpejtë.

Pse e ndërruat profesionin e mësuesisë me shëndetsinë dhe sa e vështirë ka qenë për të arritur këtë sukses në Amerikë?

Nga natyra jam një person që më pëlqen t;i ndihmoj njerëzit, kështu që ndërrimi i profesionit nuk më duket shumë drastik në këtë aspekt. Më sjell gëzim në zemrën time kur jam në gjëndje tëndihmoj sadopak. Nuk ka gjë me të bukur kur pacienti dhe familja e tij me thonë “Thank you Alba, you are an Angel”.

Suksesi në Amerikë arrihet me punë të palodhur. Kam studiuar 4 vite në Lehman College – dega infermieri. Familjarët e mi kanë qenë bashkëvuajtësit e mi. Një dedikim të vecantë ka bashkeshorti im që nuk u lodh kurrë duke më mbështetur që unë ta realizoj jo vetëm ëndrrën time, por edhe të prindërve të mi. Ka punuar 3 punë të ndryshme për të paguar qeranë billat, shkollën time e babysitter. Kur i shoh fotot, kur jam diplomuar me tre femijët e mi shumë të vegjël emocionohem edhe tani.

Shpresoj dhe lutem të dalim sa më shpejt nga kjo situatë e krijuar në gjithë botën.

Ju faleminderit zonja Martinaj për bisedën dhe paçi shëndet!

Bisedoi Keze Kozeta Zylo, gazetare, shkrimtare

3 Prill, 2020, New York