Politike – Page 379 – Dielli

PARTIA KOMUNISTE SHQIPTARE-ORGANIZATË TERRORISTE NË SHËRBIM TË SERBËVE,KUNDËR SHQIPTARËVE

November 14, 2019 by dgreca

-Historia e Shqipërisë ashtu siç ka ndodhur po ashtu duhet të shkruhet. Enver Hoxha, kryekolaboracionist- shërbëtor dhe bashkëpunëtor me serbët kundër shqiptarëve./

Nga Pëllumb LAMAJ/

8 nëntor 1941 Enver Hoxha i ndihmuar nga serbët hipën në krye të lëvizjes kommuniste dhe pasi ka eleminuar një nga një të gjithë krerët e grupeve komuniste Zef Malen,KoçoTashkon,Anastas Lulën,Sadik Premten,do të krijojë organizatën terroriste me emrin P.K.SH,me dirigjent Miladin Popoviç dhe Vukmanoviç Tempo dhe për të gënjyer shqiptarët më vonë do të fshihet nën emrin e Frontit Nacional Çlirimtar.Edhe konferenca e Pezës do të kishte si themel programin nacionalist dhe kryetar i saj do të zgjidhet Zef Çoba dhe kryetar i Këshillit të Përgjithshëm Kamber Qafëmolla.
Shtator 1942 Mid’hat Frashëri nxjerr në dritë dekalogun si platformë të Ballit Kombëtar që do të përkrahet nga të gjitha shtresat e besimet fetare.
Viti 1942 është viti i kryengritjes shpirtërore dhe asaj të armatosur të shqiptarëve.Do të krijohen çetat e para në gjithë hapësirën shqiptare .Çetat nacionaliste luftojnë me flamurin kombëtar ndërkohë që çetat partizane me yllin e kuq të Bashkimit Sovjetik, por që për momentin e luftojnë sëbashku pushtuesin italian.Beteja më e bujshme është Lufta e Gjormit 29 dhjetor 1942-2 janar 1943 derjtuar nga çeta Shqiponja e Hysni Lepenicës dhe çeta partizane Plakë drejtuar nga Neki Ymeri.Forcat pushtuese italiane të ndihmuar dhe nga mercenarët do të shpartallohen dhe do të mbetet i vrarë komandanti i operacionit gjeneral Klementini.Lufta e Gjormit ndezi shkëndinë për beteja të tjera kundra pushtuesit italian dhe në këtë frymë kombëtare të krijuar, nevojat historike thërrasin në skenë një kuvend kombëtar ku Shqipërisë t’i dilet zot si shqiptar pa dallim feje,krahine ,ideje.Pas mbledhjes përgatitore në Tapizë 26 korrik 1943 vendoset të mbahet mbledhja e Mukjes.Delegacioni i Ballit Kombëtar do të përfaqësohej nga Mid’hat Frashëri,Hasan Dosti,Hysni Lepenica etj., ndërsa delegacioni i Frontit Nacional Çlirimtar nga Mustafa Gjinishti,Ymer Dishnica A,Kupi,Omer Nishani.Çështja e Kosovës do të ishte shqetësimi kryesor i takimit dhe tezës së Mid’hat Frashërit se Shqipërisë i dilet zot si shqiptar do ti dilnin në mbrojtje e do ta përkrahnin edhe delegatët e Frontit Nacional Çlirimtar A.Kupi.Omer Nishani,Ymer Dishnica .
“ Ja vdekje,ja liri, jemi vëllezër,s’na ndajnë dot”u pranua si deviza e Mukjes.
Në 4-5 gusht forcat e Abaz Kupit godasin pushtuesin italian dhe në datën 10 gusht forcat e Abaz Ermenjit shpartallojnë pushtuesit italian pranë murreve të Kalasë së Beratit duke lënë në fushën e betejës shtatë dëshmorë nacionalist.
Natyrisht fryma vllazërore e arritur në Mukje nuk i interesonte P.K.J dhe vet Titos.Emisarët serb që drejtonin organizatën terroriste PKSH reagojnë fuqishëm duke urdhëruar PKSH ta prishin sa më shpejt ketë kuvend historik .Kjo ishte teza dhe deviza e PKJ dhe vet Titos për ta patur më të lehtë dominimin e Kosovës dhe vet Shqipërisë .
4-8 Shtator do të mblidhet urgjentisht Konferenca e dytë e Labinoti të drejtuar nga Popoviç dhe Jovanoviç ku do të dënohen për oportunizëm Mustafa Gjinishti dhe Ymer Dishnica të cilët kishin pranuar marrëveshjen e Mukjes.Në këtë mënyrë PKSH e drejtuar nga PKJ do të shkelë me këmbë vullnetin e popullit shqiptar duke nxitur luftën vëllavrasëse.
“P.K.SH është një organizatë terroriste ku s’duhet të flasësh për atë që sheh e dëgjon,ndryshe do ta pësosh”,kështu do të shprehej në atë kohë një nga drejtuesit e lëvizjes komuniste Sejfulla Malëshova.
Në konferencën e Labinotit u hodh teza që Balli Kombëtar ose duhej të vihej nën urdhërat e PKSH ,ose duhej goditur pa mëshirë duke e detyruar të vihej në anën e pushtuesit.Kjo ishte një praktikë jugosllave që po zbatohej në Shqipëri nga Vukmanoviç Tempo.
PKSH gjatë kësaj kohe do të përbëhet nga dy rryma;ajo e moderuar e përbërë nga Zef Mala,Koço Tashko,Mustafa Gjinishi,Ymer Deshnica, Sejfulla Maleshova,Sadik Premte,Anastas Lulo dhe rryma tjetër ekstremisto-staliniste Enver Hoxha,Mehmet Shehu, Ramadan Çitaku, Koçi Xoxe, Kristo Themelko.Ishte pikërisht kjo rrymë që do të niste edhe luftën vëllavrasëse.
27 gusht 1943 nëpërmjet Hysni Kapos ,PKSH urdhëron komandantin e Çetës partizane Plakë Neki Ymeri për vrasjen e Sadik Premtes dhe Hysni Lepenicës me të cilët ai kishte zhvilluar disa beteja kundra pushtuesit italian.Një trim dhe patriot si Neki Ymeri që nuk e kishte në gjak pabesinë dhe tradhëtinë nuk mund ta zbatonte këtë urdhër e natyrisht që ai do të bashkonte forcat me ato të Hysni Lepenicës duke u zgjedhur Kommandant i forcave nacionaliste të Lumit të Vlorës.Po atë ditë,duke u kthyer nga Lepenica për në Gjorm,njësiti terrorist partizan do të hap zjarr prapa shpine.Nga plumbat tradhëtar do të mbetet i vrarë komandanti Neki Ymeri dhe bashkëluftëtari i çetës Xhafer Dalani, ndërkohë që do të plagoset Feti Premtja.Me të dëgjuar krismat,nga Gjormi dhe Lepenica bëhet rrethimi dhe në të gdhirë kapen të gjallë vrasësit Shyqiri Alimerko dhe një partizan i ri ndërkohë që Sadik Zotaj do të gjendet i vrarë.Partizanin e ri që
nisi të lutej e përpelitej ,e lanë të ikte ndërsa Shyqyri Alimerkon e ekzekutuan në vend.Ditën e varrimit ,babai plak i Neki Ymerit do ti drejtohej trupit të pajetë të të birit njëzetë e katërvjeçar shpuar nga plumbat e pabesë të partizanit’’Bëre si të kisha porositur.Dhe jetën dhe nuk e tradhëtove mikun’. Gjatë luftës por dhe pas saj nuk u fol asnjëherë për këtë vrasje dhe tradhëti që do të shënonte preludin e luftës vllavrasëse dhe si hakmarrje , me urdhër të Hysni Kapos më 5
nëntor do të digjet edhe shtëpia e babait të Neki Ymerit së bashku me 24 shtëpi të tjera nacionalistësh.
14 shtator 1943…Hysni Lepenica i zgjedhur në Mukje si komandant i përgjithshëm i forcave të Ballit Kombëtar hyn në Gjirokastër dhe i drejtohet me një thirrje për bashkim forcash në luftën kundra pushtuesit shtabit partizan që gjendej në Ceptun.Krerët komunist Bedri Sphiu,Shemsi Totozani,Shefqet Peçi jo vetëm që nuk ju përgjigjën thirrjes së tij por në mënyrën më të turpshme e tradhetare do të bëheshin pjesë e tradhëtisë së Gërhotit ku do të mbeteshin të vrarë nga plumbat e fashizmit ata që kishin bërë historinë maleve e që e donin atdheun më shumë se vetja e tyre Hysni Lepenica dhe tridhjetë e gjashtë komandant çetash.Gërhoti do të bëhej varri i madh i kombit dhe bashkë me ata burra do të binte dhe e drejta e popullit shqiptar që të vendoste të ardhmen e tij në rrugë demokratike.Pra,ndarja

përfundimtare ishte bërë,kishte filluar dhe përplasja përfundimtare….
17 shtator vetëvritet Safet Butka .18 shtator komunistët kryejnë masakrën e Ziçishtit.16 tetor kur Hoxha ushqehej me çokollata angleze dhe rrethohej me partizanet bukuroshe nëpër çadra nën shoqërinë e emisarëve serb e anglez,në Libofsh do të vriten në luftë me njeri tjetrin 10 luftëtar nacionalist dhe 21 partizanë.Në muajin tetor në Lushnje vriten dhe theren me thika 67 fshatarë me të vetmin faj se nuk pranuan të viheshin në shërbim të forcave partizane. Mehmet Shehu dhe Dushan Mugosha do të përdorin vet thikën në këtë masakër.
Nëntor 1943 PKSH e urdhëruar nga emisarët serb fillon luftën vllavrasëse në Vlorë.Brigada e I dhe e 5-të drejtuar nga Mehmet Shehu & Hysni Kapo, Shefqet Peçi, fillojnë luftën në Gjorm,Lepenicë,Mavrovë,Velçë- Dukat duke djegur e shkatërruar gjithshkah.
Ndërkohë që lufta vllavrasëse kishte marrë përmasa dramatike ,në Shqipëri do të kishte tridhjetë emisarë dhe oficerë britanik.Po cili do të ishte roli i tyre ? A mund ta ndalnin ata luftën civile ?
Nëse në 1939 kur Italia fashiste pushtoi Shqipërinë Chamberlani do ti përgjigjej promemories së Mid’hat Frashërit se Shqipëria nuk ishte në zonën e tyre të influencës,tashmë gjërat kishin ndryshuar.Titos i ishte premtuar Serbia e madhe përfshi Kosovën dhe shtetet e tjera ndërkohë që vet djali i Çurçillit do të ishte pjesë e shtabit të Titos.Egzistenca e Ballit Kombëtar në Kosovë dhe viset e tjera etnike do të ishte pengesë për Titon prandaj dhe ai urdhëron Enver Hoxhën të filloj luftën civile në Kosovë.Fadil e Mehmet Hoxha marrin përsipër këtë trradhëti kombëtare.Goditen nga të dy anët vëllezërit Kryeziu nga brigada e 4 të dhe 5 të që vinin nga Shqipëria ndërkohë që ai luftonte kundra forcave gjermane.Lufta civile duhej të fillonte dhe në viset shqiptare në Maqedoni. Brigada e Dytë dhe e Tretë të drejtuara nga Haxhi Lleshi dhe Sotir Vullkani fillojnë luftën vëllavrasëse kundra forcave nacionaliste të Xhem Gostivarit për ti hapur rrugën pushtetit sllavokomunist maqedonas.
Pikërisht,gjatë kësaj kohe,për ironi të fatit BBCja nga Londra do të propagandonte si të vetmen forcë luftuese PKSH dhe gjithë ndihmat në armatim,ushqim,veshmbathje do tu jepeshin vetëm partizanëve.Është koha që aleatët po e shikojnë Shqipërinë thjesht si një degëzim të Jugosllavisë.
Ardhja e forcave gjermane do ta bëjë edhe më të vështirë situatën dhe luftën
vëllavrasëse .Ndërkohë forcat e Ballit Kombëtar të kryesuara nga Skënder Muço godasin autokolonën gjermane që vjen nga Greqia në LLogara,Peshkëpi ,Bestrovë,Llakatund,Risili.Po kështu në Gjirokastër Ismail Golemi,Abdulla Alarupi,Abaz Ermenji,Abaz Kupi etj beteja këto të njohura dhe nga qeveria britanike.
24 maj 1944 i shoqëruar nga oficerët britanik dhe emisarët serb,Enver Hoxha dhe banda e tij bolshevike do të mbajnë Kongresin e Përmetit i cili do të nxjerr jashtë ligjit të gjitha forcat luftuese duke shkelur hapur me këmbë vullnetin e popullit shqiptar për të zgjedhur në rrugë demokratike të ardhmen e tij e në këtë mënyrë do të përligjin pushtetin e sovjetëve.
Tetor 1944 mbahet Kongresi i Ballit Kombëtar në Berat si të shmanget lufta civile.Në kongres merr pjesë dhe grupi i Sadik Premtes.
‘’Komunizmi është një sëmundje e tmershme,si tërbimi i qenëve dhe ujqërve që shkatërron jo vetëm trupin,por më tepër shpirtin dhe menden e njeriut’’- kështu do të shkruante atë kohë në gazetën Flamuri Mid’hat Frashëri .’’Partia Jonë është Shqipëria’’ dhe anash vargjet e Nolit; O flamur gjak,O flamur shkabë,O vatër o nder, O nënë o babë…’’

Fatkeqsisht as thirrjet e Mid’hat Frashërit dhe patriotëve të tjerë,as thirrjet e klerikëve të të gjitha besimeve ,nuk mund të ndalnin tërbimin komunist dhe luftën vëllavrasëse ndër shqiptarë.
Në këto momente dramatike të luftës,të goditura pa mëshirë nga komunistët, Mid’hat Frashëri dhe forcat e tjera nacionaliste grumbullohen në Shqipërinë e mesme dhe të veriut duke pritur reagimin dhe zbarkimin e aleatëve, por për ironi të fatit,aleatët e kishin marrë vendimin me kohë.Ata kishin vendosur që Shqipëria të mbetej degëzim i Jugosllavisë dhe të dominohej prej saj.Misionet angleze jo vetëm që i braktisën forcat nacionaliste por ata nuk do të merrnin me vete as mikune tyre Abaz Kupin.Edhe njëherë tjetër në histori,shqiptarët do të ndjeheshin të tradhëtuar nga bota e civilizuar.

Për t’ju shmangur përplasjes direkt me forcat partizane,ku sipas skenarit serb do të luftonin mijëra forca nacionaliste kundrejt mijëra forcave partizane’Mid’hat Fashëri,do ti bënte Shqipërisë një shërbim kombëtar duke shmangur gjakderdhjen më të madhe në histori.Ai do tu drejtohej forcave nacionaliste; ‘’Ne e bëmë detyrën, mirë apo keq, këtë do e tregojë koha.Ne humbëm luftën por jo shpresën’’
Fatkeqsisht historia qe kthyer prapa.Shovinistët serb pasi kishin përdorur organizatën terroriste shqiptare PKSH,triumfuan mbi interesat kombëtare duke përdorur shqiptarin kundër shqiptarit,duke terrorizuar dhe vënë nën këmbë jo vetëm Kosovën por dhe vet Shqipërinë.
Në këtë mënyrë,Enver Hoxha në krye të PKSH se do të zhytet edhe më thellë në rrugën e krimit. Do të vriten një nga një të gjithë drejtuesit moderator komunist Mustafa Gjinishti,Niko Xoxi,Zoi Fundo,Anastas Lulo,Mynyr Xhindi e shumë të tjerë .PKSH do ti hap rrugën terrorit komunist .Në bashkpunim me serbomalazezët.PKSH do të jetë pjese e Masakrës së Tivarit ku mijëra forca luftuese shqiptare do të çarmatoseshin dhe do të flakeshin nëpër greminat në Tivar. Kurrë më parë në historinë e tij mijëravjeçare,shqiptari nuk i kishte kthyer pushkën vëllait të vet të një gjaku për ti shërbyer armikut.
Të gjithë jemi dëshmimtar se ç’ndodhi me ardhjen në pushtet të bandës bolshevike PKSH. U egzekutuan me urdhër të Beogradit Firmëtarët e Pavarësisë,u burgos dhe u egzekutua ajka e inteligjencës,Shqipëria u mbush me kampe- burgje internime dhe terrori shtetëror u shndrua në ligj..U shkatërrua çdo vlerë shpirtërore,morale e kombëtare.Pse? Sepse kjo ishte deviza jugosllave për ta patur sa më të lehtë dominimin e Kosovës dhe vet Shqipërisë.Për gjysem shekulli kjo bandë vrastare nuk do të kursente as pjellën e vet deri të krimineli i fundit Mehmet Shehu.
Edhe pse kanë kaluar tre dekada nga rënia e Murit të Turpit të Berlinit,në Shqipëri jo vetëm nuk u kërkua falje për krimet dhe gjenocidin sllavokomunist ,për mijëra e mijëra viktima që nuk kanë as var,përkundrazi edhe sot vazhdon ti thuret lavdi kësaj bandë vrastare nga historiografia sllavokomuniste dhe klasa neokomuniste që i dorëzon pushtetin njera tjetrës.Një gjë është është sigurt;kush e harron historinë,kush e shkatërron atë me dashje apo pa dashje,bën krimin më të madh të të gjitha krimeve.

SHËNGENI BALLKANIK-KËRCËNIM NDAJ INTERESAVE KOMBËTARE

November 13, 2019 by dgreca

… Z. Kryeministër, të lutem mos i shto kalendarit të muajit të Nëntorit edhe një datë tjetër fatzezë për Kombin shqiptar, atë të themelimit të “shengenit ballkanik”, duke ndarë dhe përçarë edhe njëherë shqiptarët. /

Nga Frank Shkreli/

Jemi në vigjilje të 28 Nentorit, Ditës së Pavarësisë së Shqipërisë. Është kjo ditë e Nëntorit që në të vërtetë bashkon të gjithë shqiptarët pa dallim dhe kryesisht pranohet nga të gjithë si e tillë: një ditë që kujton gëzim kur Shqipëria pas më shumë se 500-vjetësh u bë e pavarur. Na bën të mendojmë gjithashtu edhe për sfidat aktuale me të cilat përballet sot Shqipëria dhe Shqiptarët dhe më në fund na jep shpresa guximtare se shqiptari do të merret vesh me shqiptarin, me dorë në zemër, dhe në bashkpunim me njëri tjetrin, për përvjetore më të mira të pavarësisë së shqiptarëve në të ardhmen.

Nëntori solli pavarësinë për Shqipërinë, por fatkeqsisht Nëntori për Shqiptarët njihet gjithashtu edhe si muaji i datave jo aq të famëshme komuniste: e revolucionit bolshevik rus me 7 nëntor dhe dita e themelimit të Partisë Komuniste të Shqipërisë, me ndihmën e pa kursyer të sllavo-komunistëve jugosllavë, si dhe data të tjera të këtij lloji. Javën që kaloi, Nentorit iu shtua edhe një datë tjetër që mund të jetë aq fatëkeqe për shqiptarët, një datë që mund të ketë të njëjtat pasoja të dëmshme për Kombin shqiptar, ashtu siç kanë pasur datat e lartpërmendura. Kryeministri i Shqipërisë, Z. Rama, Kryeminstri i Maqedonisë së Veriut, Z. Zaev dhe dhe protagonisti kryesor i i kësaj nisme anti-shqiptare, Presidenti serb, Z. Vuçiq njoftuan të ashtuquajturin shëngen ballkanik, sipas tyre, “për qarkullimin e lirë të njerëzve dhe mallrave,” ndërkohë që Kosova refuzoi të merrte pjesë, duke shkaktuar një përçarje të atyre që, natyrshëm, duhej të ishin interesat e përbashkëta kombëtare të shqiptarëve, pra të Shqipërisë dhe të Kosovës, për një nisëm të tillë. Në vend që të kemi një integrim më të madh midis shqiptarëve të dy shteteve tona shqiptare, Kryeministri i Shqipërisë duket se preferon një integrim më të madh me sllavët e jugut, me Serbinë dhe Maqedoninë e Veriut, duke mos marrë parasyshë interesat dhe vullentin e Kosovës, në veçanti.

Udhëheqsit politikë dhe shoqëria e Kosovës, në përgjithësi, kanë reaguar ashpër ndaj kësaj iniciative të Beogradit dhe janë shprehur kundër, në përmasa dërmuese. Kombi shqiptar nuk kishte nevojë, për një nismë të tillë e cila shkaktoi një valë tjetër përçarjesh në gjirin e tij, në këtë moment të historisë së vet. Shqiptarët kanë nevojë për udhëheqës që do të harmonizonin forcat më të shëndosha të Kombit, jo vetëm anë e mbanë trojeve shqiptare, por edhe në diasporë dhe jo për udhëheqës që hapin plagë të reja në vargun e tragjedive të rrethanave tepër të vështira historike për shqiptarët. Ndërmarrje të tilla siç është “shengeni ballkanik” me miratimin e Beogradit – dhe me mbeshtjen e heshtur të Moskës – nuk bëjnë asgjë tjetër veçse prekin palcin më të brishtë të bërthamës së shqiptarizmit. Kjo nismë është e ngutëshme dhe në kohë të gabuar, përsa u përket e interesave shqiptare. Kryeministri shqiptar duhet të heq dorë nga kjo nismë ose të distancohet, ashtu siç bëri edhe Mali i Zi. Nuk mund të ketë një shëngen të tillë, pa njohjen e shtetit të Kosovës nga Serbia dhe pa pjesëmarrjen e Republikës së Kosovës në një nismë të tillë, megjithse e gjithë kjo ide më duket absurde. Kjo është një kurthë e Serbisë me qëllim të rritjes së influencës ruse në Ballkanin perëndimor.

Zgjidhja e problemeve me të cilat përballen sot shqiptarët dhe fqinjtë e tyre nuk është gjendur kurrë, ekskluzivisht, në Beograd dhe as nuk zgjidhen ato sfida pa pjesëmarrjen e të gjithë shqiptarëve në Ballkan! Mos njohja e Kosovës si shtet nga Serbia, i thotë ndal shengenit ballkanik! Merru vesh me vëllain tënd më së pari, Z. Kryeministër. Anulloje ose të pakën shtyje takimin e radhës së trojkës së “shengenit ballkanik” të 21 nëntorit në Durrës. Sidomos përballë propagandës së përditshme ndërkombëtare serbe kundër Republikës së Kosovës edhe në nivel ndërkombëtar. Mediat serbe njoftojnë se në takimin e djeshëm në Paris me Presidentin e Francës Macron dhe me Presidentin e Kosovës, Thaçi, Vuçiqi u mburr me fushatën e Serbisë kundër Kosovës duke thënë se edhe 10-shtete të tjera po presin të marrin vendimin për të tërhequr njohjen e pavarësisë së Kosovës, si rezultat i fushatës serbe kundër Kosovës. Ky po kërkon integrim të llojit “shengen” në Ballkan dhe kryeministri Rama i beson këtij?

Z. Kryeministër, të lutem mos i shto kalendarit të muajit të Nëntorit edhe një datë tjetër fatzezë për Kombin shqiptar, atë të themelimit të “shengenit ballkanik”, duke ndarë dhe përçarë edhe njëherë shqiptarët. Shqipëria dhe Kosova kërkojnë dhe presin prej teje dhe prej udhëheqësve të tjerë shqiptarë – anë e mbanë trojeve shqiptare — ndihmë për bashkimin e forcave në radhhët e shqiptarëve, e jo për përçarjen e tyre. Është një zë ky i dy shteteve tona që përcjellë porositë e dëshmorve të Kombit të të gjitha kohërave, e sidomos të atyre heronjve të ditëve tona që dhanë jetën për lirinë e Kosovës. Si Shqipëria ashtu edhe Kosova, përcjellin sot edhe zërin e të parëve që lanë trashëgimi gjuhën traditat dhe zakonet, në bazë të cilave ruhet emri Shqiptar anë e mbanë trojeve shqiptare dhe në botë. Është një zë, që i thotë ndal kësaj nisme — ai i vajit të nënave dhe të motrave të cilave u janë shterrur tanimë lotët duke qajtë mbi mijëra varre të renëve në luftën e fundit në Kosovë dhe gjatë gjithë historisë.

Shqipëria dhe Kosova presin prej jush që në vigjilje të Ditës së Pavarsisë së Shqipërisë, t’i drejtoni njëri tjetrit –shqiptari-shqiptarit — në Tiranë dhe në Prishtinë –një ftesë dhe një urim për bashkim dhe jo për përçarje midis shqiptarëve, si më poshtë:

“E vërtetë lum vëlla, që atdheu ynë i vogël po vjen duke u përplasur me rryma vigane ngjarjesh që, jo vetëm, veprimtaria jonë e ka shumë zor t’i përballi, por edhe mendja me shumë vështirsi mund t’i kuptojë. Eja këtu afër meje. Kemi qëlluar të vegjël e kemi shumë nevojë të grumbullohemi bri për bri, që të mos lejojmë duhin të na përpijë ndër gjiret e veta të furishme. Vetëm duke rreshtuar dërrasat e krahërorve tanë, mund t’ia ndalojmë hovin shkulmit të rrëmbyeshëm që do të zhgulë me kulm e me themel, jo vetëm trojet shqiptare, por edhe traditat që në to kanë lëshuar rrenjët jetike. Eja të punojmë e të luftojmë së bashku kundër armikut të përbashkët. Eja të ngadhnjejmë ose të vdesim së bashku…Premtoftë Perëndia që edhe sot të mblidhen të gjithë krerët e njohur shqiptarë –pa mungesën e asnjërit — me atë zemër e me ato mend që i zbardhën faqet fisit tonë në mbledhjen e Lezhës me 1444, të Lidhjes së Prizrenit të vitit 1878 dhe të Vlorës, më 1912. Çasti historik sot ka të njëjtën rëndësi. Paçin edhe krerët e sotëm të fisit, të njëjtën zotësi!” (Autori i panjohur, botuar në “Albanie Libre”.)

Ishte kjo thirrja dhe urimi i një autori pa emër, me rastin e Ditës së Pavarësisë në vitin 1950, por aktuale edhe sot, ashtu siç ishte edhe gjatë shekullit të kaluar. Shpresoj që këtë 28 Nëntor të Pavarësisë së Shqipërisë, përballë sprovave dhe sfidave me të cilat po përballet aktualisht Kombi Shqiptar, që në radhët e udhëheqësve të sotëm shqiptarë, të mbizotërojë ndjenja e thjeshtë e interesit kombëtar, e mjaftueshme për të shpërndarë këto re të zeza që po kërcënojnë horizontin e trojeve shqiptare. Nuk mund të ketë “shengen ballkanik” pa paqë të vërtetë në Ballkan, sidomos midis shqiptarëve dhe serbëve, pa reciprocitet dhe pa njohje dypalëshe midis Serbisë dhe Kosovës. Nuk mund të ketë integrim ballkanik me një paqë të brishtë midis dy vendeve, një paqe që vazhdimisht po kërcënohet nga armatimi i Serbisë nga Rusia dhe nga përpjekjet e Moskës për të influencuar politikën dhe ekonominë e vendeve të Ballkanit Perendimor, qoftë edhe nepërmjet “shengenit ballkanik”. Nuk luhet me interesat kombëtare, në këtë mënyrë! Vetëm paqa e vërtetë midis dy popujve dhe demokracia, sigurojnë jo vetëm përparimin ekonomik dhe politik kombëtar, por edhe sigurinë rajonale që, eventualisht, edhe mund të çojë në një integrim më të madh, sidomos ekonomik, të vendeve të Ballkanit, por eventualisht, në kuadër të integrimit të vërtetë, politik, ekonomik dhe ushtarak të tyre, në organizmat euro-atlantike dhe të sigurisë afatgjatë që ofron një integrim i tillë i vërtetë për vendet anëtare.

VATRA- KERKESA E ISH PRONAREVE I DOREZOHET QVERISE AMERIKANE

November 13, 2019 by dgreca

VATRA DEPOZITOI ZYRTARISHT NË QEVERINË AMERIKANE KËRKESËN E ISH PRONARËVE/

Federata Panshqiptare e Amerikës “Vatra”, nëpërmjet kryetarit Dritan Mishto, depozitoi zyrtarisht në Qeverinë Amerikane kerkesën e Ish-Pronarëve për një zgjidhje serioze dhe të plotë të çështjes së pronave në Shqipëri.

Me besim të plotë se kjo çështje është ngritur tashmë në një nivel të lartë trajtimi. God Bless USA!

Ndjesia e ligë që pata dikur

November 11, 2019 by dgreca

Nga Ilir Levonja/

Kur në shkurt të 1999-ës shqiptarët kurorëzonin shtetit e tyre të dytë Kosovën, asgjë nuk më ka cëmbitur më shumë se një ndjesi e ligë për një përçarje të mundshme, një e tillë që do na vinte në provë përpara Amerikës dhe aleancës së Natos. Kryesisht edhe para opinionit mbarë botëror si në një lloj testi se janë apo nuk janë të aftë shqiptarët të ndërtojnë shtetet e tyre, të konsolidohen organikisht në territorin e një Shqipërie natyrale dhe jo të tezës Shqipëri e madhe. Kjo kishte pengun e vet për arsye se memoria ruante ca indicje se si kryeministri në ekzil i Kosovës Bujar Bukoshi anashkalonte një gazetar duke i thënë se këto insinuata i shkojnë Tiranës dhe jo Prishtinës. Bëhej fjalë për ca atentate mes shqiptarëve ndërkohë që Kosova qe përfshirë në luftën për liri. Nga ana tjetër presidenti historik Rrugova e kish kthyer Tiranën në një tranzit aeroportal, jo si vendin amë ku të kishte rezidencën e tij. Thuhej se Rugova dhe Berisha nuk flasin me gojë. Të vinte keq ta besoje pasi historia jonë fillonte keqas që me qasjen internacionale kur Enver Hoxha këshillohej nga jugosllavët. Ku diku tërthorazi dhe diku drejtpërdrejtë asgjësoi çdo grimë të pluralizmit për hatër të jugosllavëve. Shembujt i keni me shumicë nga Kokolarët, deri tek Mithad Frashëri etj. Ishin këto arsyet që Sejfulla malëshova do i pohonte Petro Markos se jemi parti e terrorit dhe jo e pikëpamjeve. ”Kujdes kur të flasësh Petro se këta të q…. nënën”. Tirana e shikonte Prishtinën me një mbushje mendje aq sa një akedemik i Kosovës me të drejtë shkruante se e keqja nuk na ka ardhur asnjëherë nga i huaji, por nga esnafi ynë politikë. Nuk e kishin njohjen e kulturën e mjaftueshme këta emra, të mos e dinin këtë? Sigurisht që e kishin, por faktori në shtetin amë kurrë nuk e ka pranuar të jetë prirja e frymës kombëtare pasi ka dashur të identifiokoj veten si krijues të saj. Dhe kjo është theqafja më klasike që vazhdon akoma edhe në këto kohë moderne të globalizmit. Në një farë mënyre të gjitha kishin një origjinë, zhvokjen e çështjes kombëtare me karriken, pushtetin personal a bythën e vet. Shqipëria vinte nga një përvojë e shkëlqyer e kësaj kulture vrasëse, kësaj kulture otomane ndaj kishin kohë që vrisnin njëri-tjetrin ku shembulli më i gjallë është Hasan Prishtina. Më ka cëmbitur kjo ndjesi për faktin se Shqipëria jonë me studiot arkaike e trajton Kosovën si truall të huaj sa është e turpshme të dëgjosh nga kryeministri i Kosovës të të thotë që do ishte mirë që Shqipëria të ishte konsultuar me ne për taksën në rrugën e Kombit, mund të gjenim një gjuhë të përbashkët për krijimin e një fondi të mirëmbajtjes. Është e turpshme sepse karshi atyre fasadave të takimeve të të dy qeverive, e kupton menjëherë se sa i thellë është hendeku mes dy shteteve të shqiptarëve. Në fund të fundit, dy shtete që nuk arrijnë të mirëmbajnë një arterie kombëtare, qoftë si simbol të unifikimit, për çfarë mbrojtje territoriale mund të flasin? Sot bota mbarë i njeh të gjitha versionet në mirëmbajtjen e rrugëve, si ato me konçesione, si ato me ndërmarrjet shtetërore. Shqipëria megjithëse sipas Sali Berishës do e bënte rrugën e kombit edhe duke shitur bizhuritë e grave, qeveria Rama pikërisht nga aty nisi me forcë konçesionin rrugor. Vinte nga përvoja e një dhune denoncimi mbi shpërdorimin e fondeve, aq sa ia shpifi shqiptarëve të Kosovës dëshirën për të parë vendin amë. Nga ana tjetër askush nuk hyri në burg, askush nuk u dënua, veç shqiptarët e Kosovës me një taksë që nuk e zëvendëson asnjë vlerë monetare sa kohë që prek të vetmen vizë nga projekti për riunifikimin e shqiptarëve në Shqipërinë natyrale. Pra nga koha e shpalljes së pavarësisë, cëmbitjes së ligë për një përçarje të mundshme, të pashmangshme mes vedit i erdhi dita. Sot bota virtuale shqiptare sidomos ajo në Kosovë ka një indinjatë karshi Edi Ramës në lidhje me deklaratat e tija rreth vetizolimit të shqiptarëve në Kosovë, Kosovës etj.

Deklarata e Edi Ramës në lidhje me vetëizolimin e Kosovës, ka hapur një debat të panevojshëm mes shqiptarëve. Ose më saktë mes dy qeverive a liderëve këtej dhe andej kufijve.

Një debat që nuk i shërben askujt veç ideatorëve të linjës përça e sundo në kalendat e ballkanit perëndimor dhe më tej.

Nuk është asgjë tjetër, por vazhda e tezës së mësipërme se për bythën e vet lidershipi i Tiranës ja lëron nënën me qejfin më të madh edhe vet çështjes kombëtare. Nëse lidershipi në Kosovë nuk e ka kuptuar këtë do të thotë se është infektuar nga Tirana. Skupet janë të modës në Tiranë. Bëhet zhurmë denoncimesh dhe aty rrinë. Nga ana tjetër prirja qytetare është e lidhur shumë pas njëshave ndaj e kanë të pamundur rrotacionin. Në Kosovë nuk ndodh kështu, kësisoj rrijini larg Tiranës zyrtare dhe sidomos kësaj të Edi Ramës dhe Lulzim Bashës. Ndryshe keni në rënë në grackën e zgjatjes së pushtetit të tyre, sidomos Edi Ramës. Shoh shumë indinjatë në faqet personale tuajat por më dhimbet, më vjen t’ju kujtoj se po bëheni të pa aftë si shqiptarët në dheun amë. Na mëshironi dhe kaq se neve na ka plasur cipa me kohë, jemi me shumicë teknokratë, unionista të Perandorisë Otomane, ish Jugosllavisë, Bashkimit të Republikave Sovjetike, Kinës së Maos, nuk ka atdhe për ne. Atdheu tek ne fillon dhe mbaron tek shallvaret e Ramës, xheli i Lulit që pret radhën, mban ca leksione me nga 10 veta dhe pret radhën. Shqipëria për momentin donte një opozitë që të thyente brinjët, por nuk e ka. Ashtu sikundër nuk ka edhe një votues që të hante nofullat. Ka një votues që voton një person për 16 familjarët e tij, mjafton t’i japësh 100 mijë lekë të vjetra dhe aq. Shqipëria amë feston më 29 nëntor ditën e Çlirimit për arsye se më 29 nëntor u themelua ish Federata Jugosllave, kurse ju i indinjoheni shtetit amë. Shteti amë është për tu qarë, jo për t’ju indinjuar.Këto janë fjalë zemre vëllezër, ndaj bëjeni Kosovën siç dini ju se mbase kështu na ndihmoni edhe ne.

Presidential Message Commemorating the 30th Anniversary of the Fall of the Berlin Wall

November 9, 2019 by dgreca

Washington, November 9, 2019-On this day in 1989, courageous men and women from both East and West Germany united to tear down a wall that stood as a symbol of oppression and failed socialism for more than a quarter of a century. The eyes of the world watched as a generation of East Germans reclaimed their God-given liberties with each successive swing of their hammers. Today, we remember those who perished at the hands of totalitarian regimes, and we recommit to ensuring a freer and more just future.

For four decades, East German propaganda touted the existence of a thriving workers’ paradise on their side of the wall. Yet the dilapidated apartments and depleted grocery stores told a different story. Parents yearned to give their children more opportunity and purpose in life. Workers hoped to earn decent wages. Churchgoers, under the eyes of informants, longed to worship freely according to their own beliefs and conscience. Under these difficult circumstances, the citizens of East Germany took to heart the words of the influential German poet, Johann Wolfgang von Goethe: “He only earns his freedom and his life Who takes them every day by storm.” Together, united in a common and just cause, they risked their lives for freedom, and in doing so they were the catalyst that lifted the Iron Curtain that had, a generation before, fallen across Europe.

The Cold War has long since passed, but tyrannical regimes around the world continue to employ the oppressive tactics of Soviet-style totalitarianism, which have cast a long, dark shadow over history. The United States and our allies and partners remain steadfast in our unwavering allegiance to advancing the principles of individual liberty and freedom that have sustained peace and spawned unparalleled prosperity. Let the fate of the Berlin Wall be a lesson to oppressive regimes and rulers everywhere: No Iron Curtain can ever contain the iron will of a people resolved to be free.

On the 30th anniversary of the fall of the Berlin Wall, I congratulate the German people on the tremendous strides that have been made in reuniting their country and in rebuilding the former East Germany. We will continue working with Germany, one of our most treasured allies, to ensure that the flames of freedom burn as a beacon of hope and opportunity for the entire world to see.