Politike – Page 408 – Dielli

Dorëheqja

May 26, 2019 by dgreca

Nga Ilir LEVONJA/

Një nga defektet më vrastare në këto vite demokraci ka qënë instalimi i institucionit të dorëheqjes. E ka bërë vetëm Fatos Nano më 2005 kur partia socialiste humbi zgjedhjet. Dha dorëheqjen dhe u largua nga politika. Kjo ndodhi pas shumë e shumë protestash me moton Nano ik. Atë kohë opozita me Sali Berishën kish ca ndihmë edhe nga lëvizja Mjaft e Erion Veliajt. Një lloj protestuesi hibrid që suportonte kryebashkiakun e Tiranës për të marrë drejtimin e Ps dhe postin e kryeministrit. Gjë që u vërtetua më pas dhe akoma dominon një mbështjetje e fortë karshi njëri-tjetrit. Por jemi tek Fatos Nano, ose më saktë institucioni i dorëheqjes. Nano iku dhe nuk u kthye më politikë. Por as nuk përfol për korrupsion! Qe një hapje krahu që në botën perëndimore është më se normale. Ai tentoi të kthehej da a tri herë, kjo për postin e presidentit pikërisht atëherë kur moduli me 84 vota dhe 3 raunde çonte vendin gjithnjë në ngërçe institucionale. Kjo më tepër për shkak të mungesës së një kulture demokratike në komunikim të faktorit politik, jo se nuk vlente ligji! Në fund të fundit ishte një tentativë me vlerë, pasi ruajtja e unitetit dhe ekuelibrave kërkon një përvojë të pasur politike. Nano e kishte, për më tepër ngritjen e institucionit të dorëheqjes. Se zakonisht në botën perëndimore njerëz me të shkuar të tillë kanë qënë dhe janë të suksesshëm por edhe të vlefshëm për vendin. Kjo për të hapur edhe një kapitull të ri për demokracinë tonë, ku ish presidentët, ish kryemintrat, ish ministrat, tu shërbejnë auditorëve në fakultete. Ose zyrave të institucioneve ku vepruan si këshilltarë. Kjo është shumë larg në vendin tonë, pasi të vjen për të vjell kur sheh një ish drejtues të lartë përshembull nga drejtësia, si avokat të karteleve të drogës dhe krimit. Eshtë një stil që u shkon për shtat shijeve të vendeve të botës së tretë, atyre me histori luftrash civile, shtet gangsterësh, deri në vrasje në masë. Mirëpo ambisjen e Nanos e vrau pikërisht partia nga ai vinte, tashmë e transformuar në një rilindje mjaftistësh të dirigjuar me kohë nga një person të cilin Fatos Nano ia bëri dhuratë Ps nga rrugët e Parisit. Nuk e ka dhënë tjetër kush një dorëheqje të tillë. Kjo e Berishës ishte gjysëm dorëheqje, sepse është akoma në politikë dhe shumë aktiv. Një gjysëm dorëheqje bëri edhe Fatmir Mediu me çështjen e Gërdecit, por jo hapje krahu. Mund të përmendim edhe emra të tjerë, por nuk kanë qënë të rëndësisë Nano a Berisha. Sot koha i ka dhënë një mundësi Ramës. Nuk ka për ta dhënë, mund të jetë duke bërë ecejake dhe më shumë se këshilltarët flet ai. Të palarat do i kujtoni më vonë kur dikush të filloj të shkruaj kujtimet, siç ndodh me rastin konkret të presidentit fasadë Bamir Topi me gjithë bashkëpunuesit e tij. Të gjitha ata që merren me kujtime shqiptare, harrojnë një gjë, se gracka e krijimtarisë këtu është më e madhe se në çdo rast tjetër. Pasi bie kollaj brenda në mbushjen e mendjes se vetëm ti ishe i papërlyeri dhe se të tjerët katran me bojë. Edhe ne në vitet që do vinë do shohim këtë kryeneçësi ramiste që pasi dështoi me tentativën për t’i dhënë vendit opozitë në kuvend, ka nisur këtë të letrave dhe dialogut. Pashë mbrëmë në një studio ku një intelektual vetëm pse mban syze firmato fliste për mungesën e dëshirës a dialogun e munguar me opozitën. Deri dje u thoshte qytetarëve se ajo ishte opozitë rruge, opozita reale është në kuvend. Ky është një nga detajet që tregon pikërisht atë që pashai i pallatit me piktura veç grup këshillmor nuk ka, nuk dëgjon, nuk pranon. Vetëm sa shpërndan direktiva. Ajo që e ka nervozuar Edi Ramën është pikërisht dhe fakti që opozita e mbrëmshme mbajti një protestë koncert, jo protestë – protestë. Megjithëse unë vetë këtij soji do i meritoja një lëvizje si ajo jelekëverdhëve në Francë. Kësisoj protesta koncert ia ka mbyllur ekranin për imazhin e Shqipërisë, megjithëse i kanë dhenë plot përgjigje për tu zgjuar nga mbushja e mendjes qytetarët në murin e FB të tij. Por edhe po u dorëhoq, nuk ka për tu larguar nga politika, pasi institucioni i hapjes së krahut është një ngrehinë pa themele, pa mure, pa çati.

Kërkohet rënia e dytë e një klase të vjetër politike

May 24, 2019 by dgreca

– Kujtesë- Shqiptarët nuk jan skllevër ose mjete pune. Shqiptarët janë te lirë si gjithëçka jeta!

Opinion nga Agustin M Mirakaj/

Të gjithë shqiptarët mendojnë se dicka nuk shkonë në shqipëri.Tani më ka ardhë koha e zgjimit. U mbushën 7.5 dekada që komunistët e mbajnë peng Shqipërin dhe integrimin e saj në Perëndimin.

Gjëndja e sotme është kthyer në agoni dhe agresion ndaj sovranit. “Rrezik”! Të gjithë shqiptaret duhet të shohin realitetin në sy, atë që i mungon ndër vite.

Shqiptarët duan të ikin nga sytë këmbët.

Në media dëgjohet, shikohet; Ka ndërhyrhrje të huaja…RUSËT etje etje.

Kjo të sjell në mëndje vitet e kohës së zezë kur propaganda e tmerrit pasqyronte (SI SOT) rrezikun e imperializmit. Se agresori imperialist do të shkatërronte Shqipërin dmth jeni “Paranojak total”.

Ja pra, deri ku ka mbrritë qeveria Shqiptare e trashëgimisë komuniste të bëjë akuza dhe agresion politik ndaj Opozitës.

Me format nga më të ndryshme, fjalor banal pa kufi, si një egërsir pa shpirt duke i treguar dhëmbët dhe forcën shqiptarëve që nuk durojnë zgjedhën dhe mungesën e demokracisë. Kreu i tyre, pa iu dridhë qerpiku, kërcënon në parlament, guxon e kërkon zdukjen e Opozites, dha parashikon se i ka ditët e numerura …“I gjorë dhe pa mënd”!

Ju, bashkpunëtoret nder vite dhe bijtë e Rusisë leshoni akuza natë e ditë ndaj opozitës. Harruat, baballarët tuaj që mbaruan dhe u trajnuan në Rusi vite të tëra e tani trashigimia kalon tek Ju.

Akuzator të denjë të partis gjithmonë në pusht, si i thotë nje llafi (ujku qimen e ndërron por zakonin nuk e harron) të lidhur ngushtë si mishi me thoin.

DËSHTIM për ju Rilindas fallso!

Sot ti po vërsulesh si lubi ndaj medias së lirë, me gaz lotsjellës ndaj opozitës, fëmjëve dhe grave. Guxon mjete lufte ndaj gjakut tand “SHQIPTAR”?

Po neser c’pritet?

Fjalimet e tua, njerëzit që të rrethojnë janë të varfër, shumë te varfër ne zemër e shpirt. Si vet zotëria juaj.

Shtirja, paraqitja jote figurative prej kolosi tregonë shumë në ekrane, si më thënë shoku enver hoxha, babai juaj shpirtëror!

Pale, besim të madh në fjalët e tua…ama kur flet i merrë era.

Ti je i vetdijshëm se shqiptarët vuajnë dhe nuk janë të lirë si qënie njerzore.

Shqiptarët sot jan si ato zogjtë që shtegëtojnë pa ditur se ku shkojnë. Shpresa nuk është Shqipëria sepse ti ke vrarë shpresën… PO PO, MË SE E VËRTETË. Kjo ndodh se akoma në Shqipëri ka SUNDUES.!

Kjo i bënë pra shqiptarët që të largohen. Arsyja, sepse në Shoqipëri nuk ka liri, nuk ka mundësi apo shpresë…

Kujtesë!

Shqiptarët nuk jan skllevër, as mjete pune. Shqiptarët janë te lirë si gjithëçka jeta.

Tik-tak tik-tak tik-tak ora ecën përpara dhe koha po ngadalësohet. Pushteti i krimit është në agoni totale sikurse je dhe ti vet.

Jepi mundësi shqiptarve. Në të kundërt shqiptarët humbin besimin në Perëndim. Shqipëria nuk dhe s’do ketë kurrë shansë më ti afrohet lindjes.

Shqiptarët duan Zhgjedhje, jepu atë që meriton SOVRANI. Fitimtari do tregojë qartë se ku dhe nga do të anojë Shqiperia.

Demokracia do të lulezojë gjithmonë dhe liria do jetë e përjetshme në trojet ilire.

Si u pushkatuan 77 mirditorë nga KOMUNISTET E Brigades se 6-të 25 korrik 1944

May 24, 2019 by dgreca

– Mbresa çaste që trondisin nga libri më i ri i Novruz Shehu, Jeta në Skanër/
Nga Agustin MIRAKAJ/

U pushkatuan pas betejes TE DORZUAR 77-te mirditorë. 40 prej tyre u pushkatuan pasi u çveshën lakuriq, pasi i pushkatuan i mbuluan me gurë.Komandant Tahir Kadare,Komisar Mustafa MatohitiJaho Gjoliku, Haki ToskaSotir Filto, Xhule Çiraku keta ishin drejtues ne ate kohe,Në çdo 25 korrik, në fshatin Dukaj të Tepelenës, bëhet festë e madhe. Festohet pushkatimi i 183 mirditorëve nga brigada e gjashtë partizane e Ushtrisë Nacionalçlirimtare. 77 mirditorë, xhandarë të batalionit “Vermoshi” të dërguar në Jug të vendit për rregull e qetësi, nga Ministria e Brendëshme e kohës, u pushkatuan pas luftimeve, pas betejës që thuhej se ishte bërë natën e 24 deri në agimin e 25 korrikut 1944.U pushkatuan pas betejes 77 robër mirditorë. 40 prej tyre u pushkatuan pasi u çveshën lakuriq, pasi i pushkatuan i mbuluan me gurë. Më pas shkuan qentë e Dukajt dhe i shqyen kufomat e tyre. 37 të tjerë, pjesë e 77 robërve mirditorë, i lidhën dorë për dore, i çuan në breg të Vjosës, i çveshën lakuriq, i pushkatuan me qetësi dhe i hodhën në lumë. Këtu shkëlqeu duke qëlluar me pistoletë mbi mirditorët robër Athina Xhani, derisa u lodh dhe e pasoi pistoletën. Qëllonte për të marrë hak për burrin e saj, heroin e popullit Mitro Xhani, i cili u vra nga një plumb në këtë betejë.183 mirditorë pjestarë të batalionit “Vermoshi” të gjandarmërisë shqiptare të vrarë nga brigada e gjashtë partizane në Dukaj të Tepelenës.Shkrimtari Novruz Xh. Shehu guxon dhe ia bën të njohur publikut këtë të vërtetë të dhimbshme. Ai bazohet në broshurën e Muzeut të Gjirokastrës, të autorit Sami Hadëri, të botuar në vitin 1971.Në Dukaj të Tepelenës nuk kishte gjermanë në ato ditë të kësaj beteje. Gjermanët, thuhet, nuk kanë pranuar asnjëherë t’i bashkangjiten asnjë formacioni luftarak vendas se gjermanëve iu mjaftonte vetja e tyre në Shqipëri. Batalioni “Vermoshi” nuk ishte i përfshirë në luftë.Autori Novruz Xh. Shehu veçse sa përcjell duke e cituar gjithkund broshurën e Muzeut të Gjirokastrës, broshurë e cila pohon se në Dukaj të Tepelenës u vranë shqiptarë me shqiptarë, në Dukaj të Tepelenës u vranë 183 mirditorë që ishin xhandarë apo policë të shtetit shqiptar, por nuk ishin formacion luftarak, nuk ishin të inkuadruar në asnjë bllok lufte, por ishin për të mbajtur qetësi, për të siguruar rend e qetësi siç mendohet dhe bën gjithkund policia apo xhandarmëria.Në librin Jeta në Skanër pisket thirrja e autorit që e verteta të njihet. Që lavdisë së rreme t’i hiqet kurora. Që ata që pushkatuan robër civilë mirditorë, pa asnjë gjyq qoftë edhe formal, që i çveshën lakuriq e i pushkatuan, të mos mburren e të mos krenohen se kjo mburrje mund t’u kthehet në gjëmë. Se robër shqiptarë vetëm serbët vrisnin, ndërsa shqiptarët nuk vrisnin robër siç shkruajnë historianët e kronikanët e luftrave.Që pasardhësve të 183 djemve mirditorë t’u thuhet (nëse i kërkojnë), se ku i kanë eshtrat ata 183 djem të pushkatuar nga brigada e 6-të partizane. Që vrasja e mirditorëve nuk është luftë çlirimtare por luftë vëlla vrasëse. Që data 25 korrik të mos kujtohet si datë lavdie por si datë turpi.Se u pushkatuan 183 mirditorë, shqiptarë. Që kjo masakër makabre të mos bëje krenar asnjë të gjallë apo të vdekur. Që të mos guxojë asnjë monstër komuniste a postkomuniste t’i quajë viktima këto të masakruar prej partizanëve.Që këto 183 djem mirditotë të shpallen të masakruar dhe të mos vazhdojënë t’i përbuzin se kështu mund të na vriten policët sot (siç edhe na janë vrarë në Vlorë e gjetkë edhe në ditët tona). Që gjatë luftës çlirimtare ka patur edhe luftë civile ku janë vrarë shqiptarë prej shqiptarëve. Që e vërteta të njihet e të pranohet. Që konflikti të mos rrijë i ngrirë mes shqiptarëve…Që ta mësojnë njerzit se edhe në Dibër brigada e parë sulmuese u vra me dibranë kur s’kishte askund në Dibër as italianë e as gjermanë, se në Lusën e Buzëmadhe e Novosej të Lumës brigada e pestë vrau shqiptarë kur s’kishte asnjë italian apo gjerman.Që të mos shiten më përralla për trimëri partizanësh në luftë pa armë por “me thika e më vonë me granata për të kapë në befasi armikun”, që të mos gënjehet kaq trashë e të shkruhet se “çdo dritare e shkollës është kthyr në qendër zjarri”, kur nuk jemi të sigurtë a ka patur apo jo ende godinë shkolle aty në vitin 1944, që të mos mashtrohen fëmijët për “luftë partizane trup me trup apo luftë ballë për ballë mitraloz për mitraloz” se nuk i zë gjumi fëmijët dhe na qortojnë pse s’bëhën filma të tillë vizatimorë, që të mos këndohet më nëpër dasma e gëzime e mashtrime kënga e turpit e jo e nderit “Në Dukaj në Tepelenë / Filloi lufta e paprerë / Me gjermanë e me rrebelë / Rrebelët nga Mirëdita / Me llogore gjer te gryka /…“Në relacionin që shtabi i brigadës së gjashtë i dërgonte shtabit të përgjithshëm të ushtrisë me 27 korrik 1944, ndërmjet të tjerave theksohej”, thuhet në broshurën e Muzeut të Gjirokastrës, “se në Luftën e Dukajt të Salarisë armiku pati 183 të vrarë dhe robër. Ndërmjet të vrarëve dhe robërve ishin 4 oficerë xhandarmërie, shtatë nënoficerë, 12 gjermanë, 134 xhandarë dhe pjesa tjetër ballistë e bashkëpunëtorë të rrezikshëm të armikut”.Nga deshmitarët okularë Novruz Xh. Shehu ka mësuar se “mbas betejës janë pushkatuar mbi 40 vetë tek përroi i parë, tej Qafës së Duke, nga ana e Salarisë, të cilët meqë u nxorën nga qentë dhe meqë nisën të vinin erë, u dogjën me përrallë, një shkurre e përhapur në atë zonë…Ndërsa 37 vetë i lidhën dorë për dore dhe në varg i shpunë rreth tre orë larg, në Rrepet e Dervenit, duke i hedhur në lumin Vjosë e duke i pushkatruar e mbuluar, mbasi ju xhveshën rrobat dhe mbasi qentë i shqyen dhe ujrat e dimrave i rrëmbyen”.Urime Novruz Xh. Shehu dhe mos u ndaltë më së punuari skaneri yt për të zbuluar vatrat kanceroze të urrejtjes që mbolli komunizmi në trupin e kombit tonë.

VISAR ZHITI: KA SHENJA TË NJË REVANSHI TË FRIKSHËM

May 21, 2019 by dgreca

– Mesazh i shkrimtarit Visar Zhiti, ish i burgosur politik i Spaçit dhe Qafë Barit, drejtuar bshkëvuajtsve dhe organizatorëve të veprimtarisë të Revoltave të Spaçit dhe Qafë Barit në Washington D. C., pranë monumentit të Lirisë kushtuar viktimave të komunizmit-

– ZHITI: …Ju po përkujtoni, po nderoni qëndresën duke ngritur lartë atë frymë që i parapriu pranverës demokratike në Shqipëri, që solli ndryshimin e madh, që në themele ka martirizimin e të përndjekurve, vuajtjet e të gjithë shqiptarëve.

….Nuk mund të rrimë pa e thënë se ndodh që pikërisht kjo harrohet dhe nuk janë të paktë përfituesit nga vuajtja e të tjerëve, parti dhe institucione dhe shtoj me keqardhje dhe shqetësim, se ka dhe shenja të një revanshi të frikshëm nga ata që bënë diktaturën dhe që ushtruan dhunë apo pasuesit e tyre….*

Të dashur bashkëvuajtës,

Organizatorë të Veprimtarisë së Shqiptarëve të Amerikës në përkujtim të dy revoltave të të burgosurve politikë

I nderuar Fondacion për Viktimat e Komunizmit në Washington D.C.

E nderuar Vatër, Federata Pan Shqiptare e Amerikës”VATRA” dhe Gazeta e saj”DIELLI”,

Bashkatdhetarë të dashur,

Miq në Amerikë

Është akt i lartë dhe me rëndësi që ju mblidheni në kryeqytetin e Shteteve të Bashkuara të Amerikës, në Washington .D.C të superfuqisë më të madhe, kampion i lirisë dhe i demokracisë dhe i mbrojtjes së tyre kudo në botë, që të përkujtoni dhe të nderoni pranë Memorialit të Lirisë, kushtuar viktimave të komunizmit, dy revolta të të burgosurve politik në një vend të vogël dhe të largët, në Shqipërinë tonë.

Dy revoltat në burgjet e tmerrshme të Spaçit dhe të Qafë Barit tronditën diktaturën së brendshmi dhe ishin të vetmet kryengritje në të gjithë burgjet e perandorisë komuniste.

Të burgosurit u ngritën jo vetëm kundër dhunës së rëndë, po dhe kundër mbylljes së Atdheut në bunkerin e diktaturës, duke kërkuar liri, me ëndrrën që Shqipëria të bëhej demokratike.

Regjimi diktatorial i Enver Hoxhës i mbyti këto revolta me gjak dhe hekur, duke vrarë dhe ridënuar të burgosur, madje duke dënuar dhe vetë burgjet. Ne ishim të dënuar në vendin e dënuar.

Dhe ju po përkujtoni, po nderoni qëndresën duke ngritur lartë atë frymë që i parapriu pranverës demokratike në Shqipëri, që solli ndryshimin e madh, që në themele ka martirizimin e të përndjekurve, vuajtjet e të gjithë shqiptarëve.

Nuk mund të rrimë pa e thënë se ndodh që pikërisht kjo harrohet dhe nuk janë të paktë përfituesit nga vuajtja e të tjerëve, parti dhe institucione dhe shtoj me keqardhje dhe shqetësim, se ka dhe shenja të një revanshi të frikshëm nga ata që bënë diktaturën dhe që ushtruan dhunë apo pasuesit e tyre, që tani janë pasuruar apo kanë detyra gjithandej a kanë emigruar në botën Perëndimore, jo në Lindje, jo, nostalgjikë të asaj që historia e hodhi tej duke arritur deri aty sa të guxojnë të persekutojnë sërish të persekutuarit e tyre të dikurshëm në forma të tjera mashtruse.

Ne shpesh ndihemi të nëpërkëmbur e të braktisur, edhe nga vetvetja e lodhur, prandaj kjo që bëni ju sot është dhe shpresë, dhe moral, dhe qortim, dhe qytetari e lartë, mbrojtje e bashkëvuajtësve tuaj në Atdhe.

Nga SHBA gjithëmonë na ka ardhë mbështetja ekzistenciale si komb, frymëzimet për lirinë dhe prosperitetin e vendit. Aq më tepër tani, që Shqipëria është anëtare e NATO-s dhe SHBA-ja e shikon popullin shqiptar si aleat strategjik.

Me kurorat e luleve që keni sjellë sot, lutem që të bashkoni fjalët dhe urimet e mia!

Juaji

Visar Zhiti

Shkrimtar

Ish i burgosur politik i Spaçit dhe Qafë Barit.

Tiranë, maj 2019

* Mesazhi i Shkrimtarit dhe ish të burgosurit politik Visar Zhiti u përcoll gjatë ceremonsië nga Editorja e Gjuës angleze të Gazetës “DIELLI” Rafaela Prifti.

VOTIME KOSOVE TË DIELEN NË VERI

May 18, 2019 by dgreca

-Nesër zgjedhje të jashtëzakonshme për kryetarët e katër komunave veriore të Kosovës me shumicë serbe. Garojnë tre parti, dy shqiptare e një serbe: Partia Demokratike e Kosovës, Lëvizja Vetëvendosje dhe Lista Serbe/

-Bashkimi Evropian (BE) pret që të gjithë aktorët e përfshirë në zgjedhjet e jashtëzakonshme për kryetarë në katër komunat në veri të Kosovës të respektojnë integritetin e procesit zgjedhor/

-Zgjedhjet e jashtëzakonshme u shpallën pasi kryetarët e katër komunave veriore, të gjithë serbë, kanë dhënë dorëheqje në 27 nëntor 2018, sipas tyre, si reagim pas vendimit të qeverisë së Kosovës për vendosjen e taksës 100 për qind për mallrat e Serbisë/

SPECIALE – Gazeta DIELLI nga korrespondenti në Kosovë Behlul Jashari

PRISHTINË, 18 Maj 2019/ Nesër, të dielën e 19 majit 2019, mbahen zgjedhjet e jashtëzakonshme lokale për kryetarët e katër komunave me shumicë serbe në veriun e Kosovës. Garojnë tre parti, dy shqiptare e një serbe: Partia Demokratike e Kosovës, Lëvizja Vetëvendosje dhe Lista Serbe (Srpska Lista).

Gjithësej 57 983 qytetarë kanë të drejtë vote, 970 më shumë krahasuar me zgjedhjet lokale të 22 tetorit 2017. Numri i votuesve në Mitrovicën e Veriut është 22 055, në Zubin Potok 8 535, në Leposaviç 18 164 dhe në Zveçan 9 229. Në katër komunat gjithësej janë 44 qendra të votimit me 87 vendvotime.

Komisioni Qendror i Zgjedhjeve ka miratuar dizajnin, përmbajtjen dhe formatin e fletëvotimeve me emrat e kandidatëve për krytarët, të veçanta për secilën nga katër komunat. Fletëvotimet janë me Stemën e Republikës së Kosovës dhe logon e Komisionit Qendror të Zgjedhjeve të Kosovës.

Numri i vëzhguesve të akredituar sipas KQZ është: 464 dhe përfaqësojnë 2 parti politike, 2 misione ndërkombëtare, 1 Komision Evropian, 2 misione diplomatike, 12 ambsada, 1 OJQ ndërkombëtare, 4 OJQ vendore dhe 15 media.

Bashkimi Evropian ka kërkuar respektimin e integritetit të procesit në zgjedhjet e jashtëzakonshme lokale në katër komunat veriore.

“Zgjedhjet transparente, gjithëpërfshirëse dhe të besueshme që ofrojnë një përzgjedhje domethënëse të kandidatëve janë themeli i demokracisë”, është shprehur Shefja e Zyrës së BE-së në Kosovë, ambasadorja Nataliya Apostolova në deklaratën e dërguar.

Ajo thekson se, BE-ja pret që të gjithë aktorët e përfshirë në zgjedhjet e jashtëzakonshme për kryetarë në katër komunat në veri të Kosovës të respektojnë integritetin e procesit zgjedhor.

“BE-ja thekson rëndësinë e respektimit dhe zbatimit të rekomandimeve të Misionit Vëzhgues të BE-së nga zgjedhjet e kaluara. Puna duhet të bëhet në përputhje me marrëveshjen e fundit të arritur në mes të gjitha partive politike në Kuvend”, përfundon deklarata.

Komisioni Qendror i Zgjedhjeve, kryesuar nga kryetarja, Valdete Daka, në 8 prill ka nisur përgatitjet për zgjedhjet e jashtëzakonshme lokale për kryetarët e katër komunave veriore të Kosovës me shumicë serbe, të shpallura një ditë më parë nga presidenti i Republikës Hashim Thaçi, për t’u mbajtur në 19 maj 2019.

Zgjedhjet e jashtëzakonshme u shpallën pasi kryetarët e katër komunave veriore, të gjithë serbë, kanë dhënë dorëheqje në 27 nëntor 2018, sipas tyre, si reagim pas vendimit të qeverisë së Kosovës për vendosjen e taksës 100 për qind për mallrat e Serbisë.

Me qëllim të mbarëvajtjes së procesit në zgjedhjet e jashtëzakonshme për kryetarë të katër komunave veriore, Mitrovicë e Veriut, Zubin Potok, Leposaviç dhe Zveçan, qeveria e Kosovës ka ndarë mjete financiare për Komisionin Qendror Zgjedhor 471,484 euro dhe për Panelin Zgjedhor për Ankesa dhe Parashtresa 18,618 euro.

Në Kosovë komuniteti serb përbën 1.47 % të banorëve sipas regjistrimit të popullsisë të pranverës 2011, kur u numëran 1.739. 825 banorë rezidentë, prej tyre 92.93 % shqiptarë, pa përfshirë një të tretën e kosovarëve që vlerësohet se jetojnë e punojnë jashtë vendit.

Përqindja e komunitetit serb do ishte më e lartë me përfshirjen në regjistrimin e popullsisë të katër komunave veriore të Kosovës, ku serbët e kanë refuzuar.

Në Kosovë, që ka gjithësej 38 komuna, nga10 komunat me shumicë serbe 5 janë të reja – Graçanica, Kllokoti, Ranillugu, Parteshi dhe Mitrovica e Veriut, të formuara sipas Paketës Ahtisaari. Po sipas kësaj Pakete, katër komunave me shumicë serbe që ekzistonin në Kosovë, Leposaviçit, Zubin-Potokut dhe Zveçanit, që të trija në veri, dhe Shtërpcës në jug, i është shtuar edhe një tjetër – Novobërda, me zgjërimin e saj.