Interviste e posacme me ish deputetin në parlamentin e pare pluralist te Malit të Zi, Xheladine Zeneli/
Intervistoi : Beqir SINA/
Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909
by dgreca
Interviste e posacme me ish deputetin në parlamentin e pare pluralist te Malit të Zi, Xheladine Zeneli/
Intervistoi : Beqir SINA/
by dgreca
Opinion nga MSc. Eraldo MEÇALLA/Tiranë/*
Master i Shkencave në Marrëdhënie Ndërkombëtare/
Së pari, më duhet ti bëjë thirrje të gjithë shqiptarëve të Amerikës që të mbështesin dhe votojnë znj.Clinton për Presidente të Shteteve të Bashkuara të Amerikës më 8 nëntor 2016, pavarësisht se vota e tyre në Zgjedhjet Presidenciale të 2016 në përqindje nuk ka ndikim të madhë në elektoratinn amrikan, sidoqoftë ajo mbetet votë dhe pozicionim i duhur në momentin e duhur ka vlerë dhe duhet treguar qartë sepse me anë të kësaj mbështesim kauzën shqiptare.
Duke njohur mirë marrëdhëniet ndërkombëtare dhe diplomacinë, më duhet të theksojë se ky rast është unik për Shqipërinë dhe interesat e saj dhe jemi shumë me fat që e jetojmë këtë moment. Familja Clinton e ka treguar veten me mbështetjen përkundrejt Shqipërisë dhe Kosovës, të mos harrojmë kurrë se ishte Presidenti i SHBA-së z.Bill Clinton që i shpëtoi shqiptarët nga masakrat, spastrimet etnike dhe gjenocidi i vitit 1999 duke udhëhequr fushatën e bombardimeve të NATO-s në Serbi, kundër regjimit diktatorial dhe famëkeq të Sllobodan Millosheviçit. Nga ana diplomatike znj.Clinton është njohëse e mire e politikës së jashtme të Shqipërisë dhe mbështet pavarësinë e Kosovës, zgjedhja e saj Presidente do të ndikonte në një mbrojtje më të mirë të të drejtave të shqiptarëve në Maqedoni e në Malin e Zi, do të forconte dhe konsolidonte më tej marrëdhëniet dypalëshe mes Shqipërise dhe SHBA-së, do të mbështeste Proçesin e Berlinit për shtetet e Ballkanit Perëndimorë dhe sigurisht do të jetë përkrahë shtetit Shqiptarë në proçesin e hapjes së negociatave per aderimin e Shqipërisë në Bashkimin Evropian dhe nëtë njëjtën kohë avancimin e normalizimit të dialogut dhe marrëveshjeve të mëtejshme Kosovë – Serbi. Znj.Clinton gjatë kohës që ishte Sekretare Shteti e SHBA-së vizitoi Shqipërinë në vitin 2012 dhe në fjalimin e saj në Kuvendin e Shqipërisë në vigjilje të 100 vjetorit të pavarësisë theksoi: “Jam sot këtu, në këtëçast historik në historinë tuaj me një mesazh për popullin e Shqipërisë. Shtetet e Bashkuara qëndruan me ju per 100 vitet e para të pavarësisë dhe do qëndrojnë me ju edhe 100 vitet e ardhshme, dhe për 100 të tjera pas tyre, dhe ato 100 pas këtyre”.
Që nga pavarësia e 240 viteve më parë dhe me 44 Presidentë, Shtetet e Bashkuara të Amerikës asnjëherë nuk kanë pasur në krye të shtetit një grua, por kjo ka shumë gjasa që të ndryshojë pas datës 8 nëntor 2016, kur kandidatja e Partisë Demokratike znj.Hillary Clinton do të mposhtë në Zgjedhjet Presidenciale të SHBA-së kandidatin e Partisë Republikane z.Donald Trump.
SHBA-ja është superfuqia më e madhe në marrëdhëniet ndërkombëtare dhe diplomacinë globale, momenti që po jetojmë paraqet sfida për të gjithë sistemin ndërkombëtarë në të gjithë globin ka luftëra, konflikte, kriza ekonomike, terrorizëm kombëtarë dhe ndërkombëtarë, emigrim masiv dhe këto probleme ndërkombëtare kerkojnë zgjidhje. Roli i Amerikës është i pazëvëndësushëm prandaj i nevojitet një President i kualifikuar për pozicionin dhe sfidat që paraqet koha që jetojmë në nivelin e politikës së brëndshme dhe të jashtme. Këto sfida kërkojnë një njëri me vizion, eksperiencë, potencial intelektual të lartë, të vendosur dhe të qëndrueshëm, të ftohtë në vendimarrje dhe më kryesorja me aftësinë për të menduar me kujdes dhe qartësi përpara se të veprojë për çështjet e politikës së brëndshme dhe të jashtme. Mendoj që këto pika janë në favour të znj.Clinton pasi ajo i posedon të gjitha këto karakterisitika për të qënë udhëheqëse dhe i ka forcuar ato përgjatë viteve, pra ajo zotëron eksperiencën, posturën dhe karizmën e një udhëheqëse. Në të kundërt mendojë që z.Trump nuk është i kualifikuar në këto drejtime dhe kjo nuk ofron aspak siguri për ta votuar.
Znj.Clinton zotëron cilësi të shkëlqyera diplomatike se si të bëjë kompromis, dialog, marrëveshje, komunikim dhe udhëheqje me inteligjencë, etikë dhe prespektivë. Për këtë e ndihmojnë eksperiencat e mëparshme në shërbimin publik si Zonjë e Parë, Senatore dhe Sekretare Shteti e SHBA-së. Një udhëheqës duhet të jetë i kujdesshëm që gjatë fjalës së tij të mos deklarojë gjëra që inkurajojnë dhe frikësojnë aleatët dhe armiqtë, praktikisht kërkohet një qeverisje e pjekur, e sigurt dhe racionale. Kjo personifikohet mjaft qartë tek znj.Clinton e cila përballë presioneve të mëdha gjatë detyrës si Sekretare Shteti e SHBA-së, gjithmonë ka ruajtur qetësinë nën situatat e presionit por ka ditur edhe të jetë e fortë dhe e palëkundur në momentet thelbësore. Ndërkohë, z.Trump ka treguar se shpeshëherë gjatë fjalimeve të tij nuk ka ruajtur etikën, ka përdorur fjalë vulgare, fyese dhe tërësisht jo të denja për një udhëheqës sepse nga një kandidat për President kombi më demokratik i botës SHBA-ja pret përmbajtje, cilësi dhe thelb në argumentet e tij dhe jo reagime të nxituara dhe pa dinjitet.
Në politikën e jashtme të SHBA-së, znj.Clinton është për një një ndërhyrje më të drejtëpërdrejtë në konfliktet globale dhe kjo ofron siguri dhe pozicionim më të mirë për të siguruar rezultate të favorshme për konfliktet dhe sfidat globale. Thënë më qartë Doktrina e Clinton është për Udhëheqjen e SHBA-së në marrëdhëniet ndërkombëtare dhe jo Izolim. Si kundërpërgjigje ndaj interest të Rusisë në Evropë znj.Clinton është për forcimin e Iniciativës Europiane të Sigurisë duke vendosur sasi më të mëdha tëtrupave aleate dhe armatime në Europën Lindore. Ndërsa në konfliktin e Sirisë, znj.Clinton është për favorizimin e një zone ndalim-fluturimmi dhe një zone ekskluzive për refugjatët në të cilën NATO do të kontrollojë qiellin, Turqia do të sigurojë forcat tokësore, Bashkimi Evropian do të mbikqyrë zonat e refugjatëve dhe OKB-ja do të monitorojë kanalet diplomatike të Sirisë. Doktrina Clinton nuk është perfekte sepse do të duhet një kohë e caktuar për të arritur mbështetjen e duhur të platformës së saj të fortë në politikën e jashtme në mesin e popullit amerikan, sidoqoftë politikat e saj janë më premtuese se politikat jokoherente të z.Trump.
Znj.Clinton ka argumentuar dhe mbrojtur çështjet e SHBA-së përpara udhëheqësve të huaj në situata miqësore dhe armiqësore me fleksibilitet, diplommaci dhe aftësi, ajo ka fituar respektin duke treguar se i njeh mire çështjet, histroinë dhe faktet. Kjo e bën atë një person e cila mund të përballet me sfidat në marrëdhëniet me Rusinë, Kinën, Lindjen e Mesme, Korenë e Veriut dhe shtetet të tjera. Vetë Presidenti i SHBA-së z.Barack Obama ka shprehur vlerësimin dhe optimizmin mbi znj.Clinton mbi triumfin që do të ketë ajo në Zgjedhjet Presidenciale kundër z.Trump, në Konventën Kombëtare të Partisë Demokratike në Filadelfia ai u shpreh se: “Asnjëherë nuk ka pasur burrë apo grua, as unë, as Bill Clinton, kaq të gatshëm të bëhet President i SHBA-së. Unë jam optimist më shumë se kurrë për të ardhmen e Amerikës”.
Nëse marrim në konsideratë programet politike dhe qëndrimet e dy kandidatëve në politikat e emigracionit, shëndetësisë, taksave, ekonomisë, qëndrimin mbi Irakun, ligjin për të drejtën e armëve, qëndrimin mbi Sirinë dhe ISIS-in, marrëveshjen me Iranin, qëndrimin mbi Afganistanin dhe shumëçështje të tjera, znj.Clinton ka më shumë shanse të votohet nga populli amerikan sepse programi dhe qëndrimet e saj janë tepër profesioniste dhe shpresdhënëse. Fakti thelbësorë që e bën fituese znj.Clinton është vetë kundërshtari dhe cilësitë e tij të këqija si mungesa e etikës, paragjykimet, cinizmi, racizmi të cilat janë të patolerueshme dhe i lehtësojnë rrugën drejt fitores. Në aspektin e politkës së jashtme z.Trump është treguar diletant në fjalimet e tij, duke mosrespektuar shtete, udhëheqës dhe marrëveshje ndërkombëtare të arritura që nga Lufta e Ftohtë. Z.Trump, përbuz themelet e të Drejtave dhe Lirive Themelore te Njeriut, të Drejtat Ndërkombëtare, kërkon të shfuqizojë arritjen më kardinale të diplomacisë Amerikane si noramilzimi i marrëdhënive diplomatike SHBA-Kubë, kërkon të krijojë acarime në marrëdhëniet me Kinën, qëndrime problematike përkundrejt Rusisë, rrezik për përdorimin e Armëve Bërthamore. Z.Trump mjaft herë ka kritikuar gratë, refugjatët, gazetarët, pesonat me aftësi të kufizuar, afro-amerikanet, meksikanët, myslimanët, ndërsa znj.Clinton ka qënë një avokate dhe mbrojtëse e të drejtave të grave, fëmijëve, personave me aftësi të kufizuar, barazi për komunitetin LGBT, respekt per emigrantët. Si mundet që një idivid i tillë të drejtojë politikën e jashtme të SHBA-së me shtete Myslimane dhe të Amerikës sëJugut ?
Sistemi ndërkombëtarë në të cilin jetojmëna përballë me sfida dhe zhvillime të shpejat dhe dramtike në kontekstin politikës dhe ekonomisë ndërkombëtare, prandaj kërkohet reagim nga shtetet e fuqishme. SHBA-ja është superfuqi globale dhe nuk mund të mendohet të qëndrojë asnjëanëse dhe e izoluar në një botë që kërcënohet nga terrorizmi ndërkombëtarë, konfliktet dhe luftërat. Në teoritë e marrëdhënieve ndërkombëtare baza e zhvillimit ndërmjet shteteve nuk është “izolimi” por “hapja”, në këtë kuptim kërkohet nga SHBA-ja forcimi dhe zhvillimi i një bashkëpunimi ndërkombëtarë në aspektin rajonal dhe global. Vetëm në këtë mënyrë paqja dhe siguria ndërkombëtareështë e sigurtë për mbarë globin. Do të jetë populli amerikan që do të zgjedhë në rrallë të parë për sfidat kombëtare por edhe për sfidat ndërkombëtare, kombi amerikan kërkon siguri dhe arritjen e të gjitha vlerave universal globale per prosperitet, këtë mund ta realizojë vetëm “Zonja e Diplomacisë”, Hillary Clinton.
E-mail: mecallaeraldo@yahoo.com
Tiranë, Shqipëri
Tiranë më, 25 / 10 / 2016
by dgreca
Nga Gavrosh Levonja/
Nja dy muaj më parë, një gazetë gjermane parashikonte që në zgjedhjet e vitit të ardhshëm, partia e Ilir Metës do të shënonte një rritje të ndjeshme duke rezultuar partia e dytë, ndërkohë që vetë Ilir Meta do të jetë kryeministri i ardhshëm i Shqipërisë. Lidhur me një parashikim të tillë, nuk ka asgjë për t’u cuditur, po të analizohen zhvillimet e ketyre tre viteve në Shqipëri. Kryeministri aktual, Edi Rama, tashmë mund të konsiderohet njeriu i premtimeve të pambajtura dhe që, në kuadër të masavë represive kryesisht me karakter ekonomik, po i detyron shtetasit e tij të shtrëngojnë rripin edhe disa vrima që të përballojnë me stoicizëm të pashembëllt mbijetesën e tyre deri duke u larguar nga vendi. Shëndetsia falas për shumicën e popullsisë jo vetëm që i u largua edhe më shumë të bërit realitet, por kryeministri dhe partia e tij me tre P-të (partneriteti publik privat) një pjësë të mirë të fondeve të buxhetit të shëndetësisë i devijoi në xhepat e disa kompanive priate, të cilat nuk i lidhte asgjë me mjekësinë. Edhe disa ndryshime të ndërmarra në strukturat e shërbimeve shëndetësorë jo vetëm nuk kanë dhënë ndonjë rezultat, po herë herë kanë ndikuar negativisht. Shembulli më skandaloz është ai i të ashtuquajturit “check-up”, ku, sipas njoftimeve të mediave, një pjesë e mirë e popullsisë nuk kanë preferuar ta bëjnë, ose nuk kanë pasur mundësinë, për të mos thënë që nuk e kanë idenë se cfarë është “check-up-i”. Edi Rama erdhi në pushtet me premtimin për mbështetjen e shtresave në nevojë duke rritur fondet për këtë kategori njerzish sic janë pensionistët, të papunët dhe familjet që me të ardhurat e tyre nuk mund të përballojnë një jetesë në kufijtë minimalë. Ky ishte një mashtrim tjetër, për të justifikuar rritjen e taksave nëpërmjet zbatimit të taksës progresive. Edhe këtu jo vetëm nuk u shënua ndonjë përmirësim, po një numër i konsiderueshëm individësh e familjesh që përfitonin, u nxorrën jashtë skemave përkatëse. Në fushatën e vitit 2013 PS premtoi uljen e taksave për biznesin e vogël si dhe përjashtimin prej tyre të bizneseve të ardhurat e të cileve nuk e kalonin një cak të caktuar. Eksperienca trevjecare e administrimit “Rama” tregon të kundërtën; ishin pikërisht bizneset e vegjël ata që pësuan më shumë. Politikat fiskale që u zbatuan pas fillimit të punës së qeverisë rilindase të Ramës, më shumë se këdo goditën biznesin e vogël gjë që coi në falimentime e mbylljen e një numri të madh biznesesh të vegjël, shoqëruar kjo me shtimin e radhëve të të papunëve me ata që ishin punësuar në bizneset e falimentuar. Një tablo tragjikomike ishte kryqëzata për kuponin tatimor, ku pre kryesore e policëve tatimorë u bënë fshatarët që zbrisnin në qytete për te shitur një tufë qepë e ca kokrra domate për të arritur kulmin me vënien nën pranga të një berberi i cili nuk i paskesh dhënë kuponin një klienti. Nuk mund të lihet në harresë dhe selektiviteti në shembjen e objekteve të cilësuar të paligjshëm dhe pse një pjesë ishin pajisuar me leje ndërtimi nga organet përkatëse. Nga ana tjetër gjithë vala e pakënaqësisë së krijuar është përplasur me murin e arrogancës, megallomanisë së një kryeministri fasadash e zbukurimesh. Pas gjithë këtyre, është mëse normale një tkurrje e “një milion shuplakave” të vitit 2013 ku një pjesë sigurisht vitin e ardhshëm do t’i kthehen në fytyrë Ramës dhe Rilindjes. Ndryshe qëndron puna përsa i përket përgjegjësive dhe faturës që mund t’i adresohet Ilir Metës dhe LSI-së. Meta, “me qetësi dhe dashuri” ka ditur që me një elegancë politike të admirueshme stë shprehet i rezervuar për masat me karakter jo popullor të partnerit të tij në qeverisje, pa rrezikuar rënien e qeverisë, por ama edhe për të orientuar votën e deputetëve të LSI kundër ndonjë projekti flagrant për kontroll institucionesh, të Ramës, duke i a bërë të qartë këtij se është totalisht në mëshirën e votave të LSI. Ajo që ndodhi me votimin e reformës në drejtësi ku Meta dhe LSI në disa momente, për ceshtje të debatuara ndodheshin më pranë opozitës, si dhe duke këmbëngulur në votimin me konsesnsus, gjë që dhe u bë realitet, falë kësaj këmbënguljeje i shtoi së tepërmi kreditet e kreut aktual të parlamentit, si figurë kryesorë e politikës shqiptare, i aftë për të zgjidhur cdo ngërc gjatë proceseve të rëndësishme, po nga ana tjetër, i tregoi elektoratit shqiptar se LSI refuzon qartazi të bëhet një instrument i realizimit të ambicieve të shfrenuara të kryeministrit Rama. Në këtë mënyrë, për të zhgënjyerit e shumtë nga rezultatet e Rilindjes është normale të orientohen drejt LSI, si një forcë politike që “mendon për fukaranë”, që nuk lë pas dore interesat e votuesve të thjeshtë, gjë për të cilën nuk heziton të dalë dhe publikisht e të votojë kundër cdo mase me karakter antipopullor. Shtoji këtyre dhe disa nga emrat e njohur që po braktisin anijen “Rilindja”, të cilët në mos i u bashkoheshin LSI nuk do të jenë më efektivë të PS. Rama sigurisht, i ndërgjegjshëm se është tërësisht në varësi të Metës dhe LSI, pavarësisht se përpiqet të krijojë përshtypjen se objekt i reformës në drejtësi do të jetë Berisha dhe ndonjë nga të tijtë, në të vërtetë mezi po pret të përgatisë gijotinën kundër Ilir Metës. Le të mos harrojmë se dhe 21 janari i famshëm, i inicuar nga Rama, kishte si target Ilir Metën, pas publikimit të videos komprometuese me Dritan Priftin. E njejta gjë mund te thuhet edhe për procesin kundër DIA-s ku i akuzuari kreyesor flitet se është njeri i Metës, në kohën që edhe dëshmitari kyc, është një ish-eksponent i LSI. Dhe nëse deri tani përsa i përket cështjeve të mësipërme, gjithcka është pezull, ndodh pasi edhe me një gjysëm hapi kundër Metës, Edi Rama e sheh veten të rrëzuar. Ndërkohë, në kampin opozitar, përballë stanjacionit që mbizotëron në PD, në radhë të parë si pasojë e mosdistancimit nga mëkatet dhe mëkatarët e pushtetit të saj tetëvjecar, por edhe riorganizimit formal pa kaluar në sitë përgjegjësit e disfatës së tre viteve më parë, do të jenë të shumtë ata demokratë, të cilët shpëtimin nga Rama e shohin duke i dhënë votën LSI. Konkretisht, një nga sloganet e preferuar të PD dhe liderit Basha është “Shqipëria më mirë pa Edi Ramën. Duke marrë në konsideratë të gjitha këto, them se gazeta gjermane e cituar në fillim të shkrimit ka një pasaktësi; LSI nuk do të jetë partia e dytë, po dicka më shumë, partia e parë. Edhë zërat nga LSI që flasin për një fushatë jashtë aleancave, për kryeministër të ardhshëm Ilir Metën janë totalisht të bazuara në një realtet që po bëhet dita ditës më i prekshëm.
by dgreca
Mustafa: Dëshirojmë që të shndërrohemi nga një vend i cili ka qenë konsumuese e sigurisë, në një vend i cili do të eksportoj sigurinë, sepse kemi dëshirë të marrim pjesë në veprimet humanitare të NATO-s në vendet tjera, ose më vonë në operacionet paqësore, sepse vlerësojmë se e kemi një Forcë tani të Sigurisë dhe nesër do të kemi një Forcë të Armatosur, e cila është në gjendje që të aplikoj të gjitha standardet e NATO-s, dhe të jetë në krah të një Aleance Botërore për paqe dhe siguri./
-Kryeministri i Kosovës, Isa Mustafa: Vlerësojmë se e kemi një Forcë tani të Sigurisë dhe nesër do të kemi një Forcë të Armatosur e cila është në gjendje që të aplikojë të gjitha standardet e NATO-s dhe të jetë në krah të një aleance botërore për paqe dhe siguri/
-Përmbyllë punimet treditëshe Seminari i 93-të Rose-Roth i Asamblesë Parlamentare të NATO-s/
PRISHTINË, 24 Tetor 2016-Gazeta DIELLI-B.Jashari/ Kryeministri kosovar, Isa Mustafa, sot në në Prishtinë, në seminarin Rose Roth organizuar nga Asambleja Parlamentare e NATO-s, theksoi angazhimet e Kosovës në krah të aleancës botërore për paqe dhe siguri.Ai shprehu përkushtimin e qeverisë që të punojë në mënyrë që Kosova të shndërrohet në një eksportuese të sigurisë, duke u rreshtuar në krah të aleancës botërore për paqe dhe siguri. “Ne tani dëshirojmë që të shndërrohemi nga një vend i cili ka qenë konsumuese e sigurisë në një vend i cili do të eksportoj sigurinë, sepse kemi dëshirë të marrim pjesë në veprimet humanitare të NATO-s në vendet tjera, ose më vonë në operacionet paqësore. Vlerësojmë se e kemi një Forcë tani të Sigurisë dhe nesër do të kemi një Forcë të Armatosur e cila është në gjendje që të aplikojë të gjitha standardet e NATO-s dhe të jetë në krah të një aleance botërore për paqe dhe siguri”, tha kryeministri Mustafa.Kreu i qeverisë kosovare fillimisht foli për progresin e arritur në Kosovë që nga paslufta, në 17 vitet e lirisë, duke theksuar se dalja nga shkatërrimi i luftës dhe mbrojtja e jetëve të njerëzve e arsyeton në mënyrë të plotë ndërhyrjen e NATO-s.
Në kryeqytetin e Kosovës, Prishtinë, sot përmbyllë punimet treditëshe Seminari i 93-të Rose-Roth i Asamblesë Parlamentare të NATO-s, në të cilin u mirëpritën më shumë se 100 pjesëmarrës, përfshirë gati 70 deputetë nga 21 vendet anëtare të NATO-s dhe vendet partnere.Perspektiva e Kosovës në marrëdhëniet me Bashkimin Evropian dhe në rolin evolues të NATO-s në rajon, u diskutuan në Seminarnin në Prishtinë, i cili pasoi Samitin e Aleatëve, të krerëve të shteteve dhe të qeverive, të mbajtur në muajin korrik, në Varshavë.Kuvendi i Republikës së Kosovës merr pjesë në sesionet e Asamblesë Parlamentare të NATO-s në statusin e vëzhguesit, të fituar që nga qershori i vitit 2014.Forca paqeruajtëse e NATO-s, KFOR, është në Kosovë nga viti i lirisë 1999.
FJALA E PLOTË E KRYEMINISTRIT MUSTAFA:
Të nderuar anëtarë të Asamblesë së NATO-s, ju uroj mirëseardhje në Kosovë dhe po ashtu shpreh gëzimin dhe mburrjen tonë që ju kemi këtu të gjithë juve dhe që kemi shansin që bashkërisht të bisedojmë për disa çështje që ne i vlerësojmë të rëndësishme që t’i ndajmë së bashku me ju.Mund të them se ne gjatë kësaj periudhe, mbi 17 vjet pas ndërhyrjes së NATO-s dhe gati 9 vjet pas shpalljes së Pavarësisë në Kosovë, kemi bërë një progres të rëndësishëm edhe në evitimin e pasojave të luftës, në kapërcimin e fazës emergjente të rindërtimit të vendit, në ndërtimin e institucioneve demokratike dhe tani në ndërtimin e partneritetit me Bashkimin Evropian dhe me vendet tjera.
Në qoftë se ne e shikojmë zhvillimin tonë brenda një historie që përfshin një periudhë të shkurtër pas çlirimit për këto 15 vjet, kemi bindjen se ndalja e të këqijave nga shkatërrimi i luftës, mbrojtja e jetëve të njerëzve, pastaj kthimi i atyre që janë dëbuar, por edhe mbrojtja e dinjitetit të atyre që janë dhunuar, janë keqpërdorur, e masakruar gjatë luftës, e arsyeton në mënyrë të plotë ndërhyrjen e NATO-s në Kosovë, dhe po ashtu e arsyeton në mënyrë të plotë edhe progresin që NATO po e bënë si një forcë e cila e ruan paqen dhe stabilitetin edhe në rajonin tonë, por edhe në botë.
Dëshiroj që edhe njëherë t’ju falënderoj për gjithë atë që NATO-ja ka bërë për Kosovën dhe të shpreh përkushtimin tonë që ne të forcojmë bashkëpunimin dhe që në një periudhë të caktuar kohore, atëherë kur të plotësohen të gjitha rrethanat, që edhe ne të bëhemi anëtarë të NATO-s.
Dëshiroj po ashtu të nënvizoj se ne jemi në rrugë të mirë të përkushtimit tonë euroatlantik, në rrugë që të bëhemi pjesë e koncepteve dhe projekteve gjeopolitike euroatlantike dhe një vend i cili është i përkushtuar që të ndërtoj institucione demokratike dhe vlera demokratike dhe gjitha këto t’i ndajë me botën demokratike perëndimore.
Sa i përket NATO-s theksoj se interesimi ynë është që të kemi bashkëpunim aktiv me NATO-n. Ne vlerësojmë shumë prezencën e KFOR-it në Kosovë. KFOR-i ka një autoritet shumë të lartë dhe një besim shumë të madh të qytetarëve, sepse nuk është një forcë që vetëm ka ruajtur stabilitetin në Kosovë, ka ruajtur paqen, por po ashtu ka treguar një integrim shumë të madh në pikëpamje të bashkëpunimit me komunitetin, përkatësisht me qytetarët në të gjitha pjesët e vendit në të cilin ai ka vepruar gjatë kësaj periudhe dhe po vepron. Ne po ashtu jemi të interesuar që edhe më tutje të qëndroj në Kosovë si pjesë e stabilitetit, paqes dhe besimit të të gjithë qytetarëve përfshirë edhe komunitetet.
Gjatë periudhës së pasluftës ne kemi pasur prioritete të ndryshme varësisht se çfarë periudhe kemi kaluar, nga ato të kapërcimit të pasojave të pasluftës si situatë emergjente, pastaj të ndërtimit të institucioneve demokratike dhe tani të konsolidimit të demokracisë dhe të integrimeve evropiane.
Si Qeveri jemi përcaktuar që si prioritet të kemi tani zhvillimin ekonomik, përkatësisht rritjen ekonomike dhe punësimin, forcimin e shtetit ligjor që nënkupton luftën kundër krimit të organizuar dhe korrupsionit, integrimet në institucionet e Bashkimit Evropian dhe ngritjen e cilësisë në fushën e arsimit dhe shëndetësisë, si dy fusha shumë të rëndësishme për ne, që nuk janë vetëm sociale por edhe ekonomike, sepse ndihmojnë zhvillimin ekonomik.
Vitin e kaluar ne kemi përmbyllur me një rritje ekonomike prej 4 për qind, që ka qenë rritja më e lartë në regjion dhe po ashtu me trende pozitive sa i përket punësimit. Por, nuk kemi arritur që të sigurojmë një fluks të punësimit i cili e përballon numrin e të papunëve që hyjnë në tregun e punës sepse tek ne diku rreth 22 mijë çdo vit hyjnë në tregun e punës, ndërkaq ne vitin e kaluar kemi arritur që të kemi 18 mijë të punësuar, por llogarisim që këtë vit do ta kemi prapë një diferencë më të ultë mes fluksit të atyre që hyjnë në tregun e punës dhe fluksit të punësimit që do të jetë një trend pozitiv. Rritja ekonomike kryesisht ka qenë rezultat i investimeve private por edhe rezultat i masave fiskale të cilat ne i kemi marrë për të krijuar një ambient më të mirë ekonomik në vend. Kemi stabilizuar tërësisht buxhetin e shtetit, kemi rrit të hyrat nga tatimet dhe taksat, për rreth 30 për qind gjatë këtyre dy viteve, po funksionon mirë marrëveshja që e kemi me Fondin Monetar Ndërkombëtar e cila na lejon që të kemi edhe borxh të jashtëm më shumë sesa që ne kemi pasur si kufizim të Fondit Monetar Ndërkombëtar, ndërkaq një përparësi që e kemi ne ndaj vendeve fqinje dhe vendeve tjera është se borxhi publik, ose pjesëmarrja e borxhit publik në GDP është shumë e ultë. Kjo pjesëmarrje tani është rreth 13.2 për qind, gjë që na lejon hapësirë shumë të madhe zhvillimore në bashkëpunim me vendet e Bashkimit Evropian, përkatësisht organizatat financiare ndërkombëtare, me Bankën Evropiane për Zhvillim, Bankën Evropiane për Investime, Fondin Monetar Ndërkombëtar, Bankën Botërore e tjera, të cilat instrumente ne tani po i shfrytëzojmë dhe kemi hapur mundësi të investimeve në fusha të ndryshme.
Kemi një bilanc tregtar i cili është shumë negativ dhe të cilin jemi të interesuar ta përmirësojmë, sepse importet janë të mëdha të produkteve elementare dhe ne po bëjmë tani përpjekje që përmes dhënies prioritet të zhvillimit të bujqësisë të zëvendësojmë një pjesë të produkteve që ne duhet t’i importojmë me produkte vendore dhe të rrisim eksportin.
Sa i përket luftës kundër krimit dhe korrupsionit, mund të them se perceptimi në Kosovë për korrupsionin është akoma i lartë edhe përkundër masave që po ndërmerren çdo ditë për luftimin e krimit dhe korrupsionit. Ne kemi marrë masa sa i përket adaptimit të ligjeve në mënyrë që të krijohet një bazë juridike shumë më efikase për luftimin e krimit dhe korrupsionit, kemi përpunuar veçmas sektorin e prokurimit publik, ku kemi të bëjmë me investimin e parasë publike dhe kundërthënien mes pronës private dhe asaj publike.
Kemi hyrë në aplikimin e parë të prokurimit elektronik dhe atë po e bëjmë në fillim të këtij viti në disa institucione qendrore, ndërsa nga viti i ardhshëm do ta bëjmë në nivel të pushtetit lokal. Kemi marrë masa për suspendimin e gjithë atyre që janë ardhur në kundërthënie me ligjin, ose ndaj të cilëve janë ngritur aktakuza. Fjala është për shërbyes civil dhe punonjës qeveritar, dhe po ashtu mund të them se kemi një efikasitet më të lartë të prokurorisë, gjyqësisë dhe të institucioneve që merren me mbrojtjen e interesave të vendit.
Në fushën e bashkëpunimit evropian ne kemi nënshkruar Marrëveshjen për Stabilizim Asociim vitin e kaluar, ndërkaq këtë vit ka hyrë kjo marrëveshje në fuqi. Është një marrëveshja e cila neve na hapë mundësi që të kemi qasje në tregun e Bashkimit Evropian që është një treg prej mbi 500 milionë banorësh, dhe këtë mundësi e kemi. Por tani po punojmë që të përgatisim bizneset tona, në pikëpamje të konkurrencës dhe për këtë arsye ne me Bashkimin Evropian tani jemi duke punuar në reformën evropiane dhe në reformën ekonomike në mënyrë që të kapërcejmë këto sfida të konkurrencës në tregun e Bashkimit Evropian.
Për herë të parë ne jemi bërë kandidate të organizatës amerikane, Korporata e Sfidave të Mileniumit për të realizuar disa projekte që bashkërisht i konsiderojmë me këtë korporatë. Po punojmë tani në identifikimin e tyre. Orientimi është te energjia, efiçienca e energjisë, dhe forcimi i shtetit ligjor dhe mendoj se do të kapërcejmë edhe këtë sfidë.
Ndërkaq sa i përket arsimit dhe shëndetësisë, në vitet e kaluara ne në fushën e arsimit, prioritet i kemi dhënë përfshirjes në arsimin e lartë. Tani prioritetet janë kthyer kah cilësia e arsimit të lartë dhe gjitha niveleve të arsimit, parashkollor, fillor, të mesëm dhe të lartë dhe po ashtu kemi krijuar një konkurrencë ndërmjet sektorit publik dhe sektorit privat të arsimit dhe mendoj se kjo po jep rezultate të caktuara.
Kemi pasur kundërvënie të opozitës sa i përket dy marrëveshjeve që ne i kemi arritur vitin e kaluar: Marrëveshja për Asociacionin e Komunave me shumicë serbe dhe Marrëveshja për Demarkacionin me Malin e Zi, të cilat në një formë kanë ndikuar që ne një kohë të rëndësishme ta humbin duke u marrë me këto çështje. Është penguar puna e Kuvendit të Republikës së Kosovës dhe po ashtu kemi pasur protestë të dhunshme. Por, mund t’ju them se kemi arritur që këto t’i kapërcejmë si veprime të dhunshme, ndërkaq Asociacioni i Komunave me shumicë serbe do të themelohet, por do të themelohet mbi bazën e marrëveshjes, e cila është arritur si marrëveshje e parë dhe mbi bazën e vendimit të Gjykatës Kushtetuese, e cila siguron që ky Asociacion nuk do të ketë kompetenca ekzekutive dhe nuk do të jetë pushtet i tretë. Ndërkaq, sa i përket Demarkacionit me Malin e Zi, Qeveria është e bindur se vija kufitare është shënuar në vijën që është kufizuar më parë krahina e Kosovës me Malin e Zi, se e kemi ruajtur tërë territorin e Kosovës dhe nuk kemi humbur asnjë kilometër katrorë edhe përkundër asaj që opozita insiston se Kosova në këtë proces ka humbur rreth 8200 hektarë, por ne sipërfaqen e Kosovës e kemi edhe pas kësaj atë që e kemi pasur edhe më parë.
Me Malin e Zi nuk e kemi asnjë problem sa i përket marrëdhënieve ndër-fqinjësore, por çështjet i kemi të brendshme, të cilat ne duhet t’i zgjidhim në pikëpamje të bindjes edhe të opozitës, por edhe të qytetarëve për pjesën për të cilën kemi të bëjmë me shënimin e kufirit.
Në pikëpamje të raporteve me fqinjët, mund të them se raportet i kemi shumë të mira. Me Serbinë tani po punojmë në dialogun për normalizimin e marrëdhënieve. Kemi pasur tre takime të vendeve të Ballkanit Perëndimor, gjashtë vende të saj, përfshirë Kosovën, Maqedoninë, Shqipërinë, Malin e Zi, Serbinë, Bosnjën, në të cilat takime kryesisht jemi marrë në çështjen e infrastrukturës, e cila ndërlidhë këto vende, në mënyrë që ne të ndërtojmë infrastrukturën e cila do të jetë kompatibile me infrastrukturën e vendeve të Bashkimit Evropian dhe që në momentet kur ne të bëhemi anëtarë të saj, të kemi rrjet cilësor të komunikimit, ashtu siç i kanë edhe vendet tjera të Bashkimit Evropian.
Marrëdhëniet tregtare dhe ekonomike i kemi po ashtu të avancuara me këto vende. Me Serbinë kemi arritur disa marrëveshje, në të cilat ka ngecje të madhe në implementimin e tyre, meqenëse ju keni pasur informim për këtë nga ministrja Tahiri, unë nuk do të shtoja më shumë, por nëse ka pyetje dhe interesim më vonë do t’ju jap përgjigjen për këto. Por, ne jemi të interesuar që tani me prioritet të punojmë në implementimin e këtyre marrëveshjeve me Serbinë dhe pastaj të shohim se në cilat fusha të diskutojmë, përderisa dimë situatën që Serbia do ta pranojë pavarësinë e Kosovës.
Një aktivitet të rëndësishëm tonin, ia kemi përkushtuar luftës kundër ekstremizmit dhe terrorizmit. Ju e dini se edhe ne nuk kemi qenë imun ndaj njerëzve, të cilët janë bashkuar në frontet e ndryshme të luftës jashtë vendit.
Kuvendi i Republikës së Kosovës vitin e kaluar e ka aprovuar ligjin vitin e kaluar me të cilin e ka ndaluar bashkimin e qytetarëve tanë në frontet e jashtme, dhe ne kemi arritur nga shtatori i vitit të kaluar të ndalojmë që asnjë qytetar i Republikës së Kosovës të mos bashkohet në konfliktet e jashtme, përmes një pune shumë të rëndësishme që e ka bërë Policia e Kosovës, e ka bërë Agjencia i Inteligjencës, e ka bërë shoqëria civile, partitë politike në aktivitetet e tyre. Kemi punuar me shkolla, kemi punuar me bashkësitë fetare jo vetëm me komunitetin mysliman por edhe me komunitetet tjera fetare. Kemi aprovuar në Qeveri Strategjinë për Luftë Kundër Ekstremizmit të Dhunshëm dhe Terrorizmit dhe mendoj se është arritur një rezultat mjaft i madh. Ndërkaq nga ana e Ministrisë së Punëve të Brendshme janë marrë masa që të pezullohet puna e 19 organizatave joqeveritare, për të cilat është vlerësuar se në aktivitetet e tyre nuk kanë të bëjnë me punë humanitare, por kanë edhe zhvillime tjera politike të cilat mund të cenojnë stabilitetin e vendit.
Ne jemi të interesuar që të rrisim edhe më tutje dhe të forcojmë sigurinë. Vlerësimi jonë është që gjendja e sigurisë në vend është e mirë. Kemi institucione të cilat janë mjaftë të avancuara, dhe të cilat po aplikojnë praktikat më të mira evropiane dhe euroatlantike. Jemi shumë të kënaqur me Policinë e Kosovës, me cilësinë e tyre, me disiplinën, dhe me organizimin. Jemi po ashtu shumë të kënaqur me Forcën e Sigurisë së Kosovës, dhe kemi një falënderim të veçantë për NATO-n për gjithë punën që e ka bërë në konsolidimin dhe organizimin e kësaj Force, dhe presim që kjo Forcë nesër të jetë anëtare e NATO-s, dhe para kësaj, të shndërrohet në Forcë të Armatosur të Kosovës, gjë që edhe këtë do ta bëjmë, por lypset që të kemi një mirëkuptim më të mirë brenda Kuvendit të të gjithë grupeve parlamentare që përfaqësojnë, edhe komunitetet. Dhe po ashtu kemi një Agjenci të Inteligjencës e cila është ndërtuar mbi bazën e përvojave më të mira të vendeve të avancuara në këtë fushë.
Ne tani jemi të interesuar që të anëtarësohemi në INTERPOL. Kemi aplikuar për anëtarësim në INTERPOL, sepse kemi dëshirë që të ndajmë të gjitha të dhënat në mes veti dhe të jemi koherent me atë se çfarë ndodh në sigurinë ndërkombëtare. Jemi anëtarësuar në FRONTEX, për të cilën gjë ministri i Punëve të Brendshme më vonë mund t’ju njoftoj edhe më qartë dhe po ashtu jemi të interesuar të avancojmë bashkëpunimin me EUROPOL-in, për të cilën e dimë se s’mund të anëtarësohemi përderisa mos të bëhemi anëtarë të Bashkimit Evropian, por mund të kemi forma të ndryshme të bashkëpunimit. Ne tani dëshirojmë që të shndërrohemi nga një vend i cili ka qenë konsumuese e sigurisë në një vend i cili do të eksportoj sigurinë, sepse kemi dëshirë të marrim pjesë në veprimet humanitare të NATO-s në vendet tjera, ose më vonë në operacionet paqësore, sepse vlerësojmë se e kemi një Forcë tani të Sigurisë dhe nesër do të kemi një Forcë të Armatosur e cila është në gjendje që të aplikoj të gjitha standardet e NATO-s dhe të jetë në krah të një Aleance Botërore për paqe dhe siguri.
by dgreca
-Presidenti i Republikës, Hashim Thaçi: Kosova, një rast i mirë për leksione të rëndësishme për bashkësinë ndërkombëtare/
-Forca e Armatosur e Kosovës do të jetë një hap tjetër i madh në rrugën tonë në aspiratën për t’u bërë vend anëtar i NATO-s dhe BE-së/
-Vonesat e BE-së dhe NATO-s në integrimin e Ballkanit Perëndimor krijojnë hapësirë për ideologji të rrezikshme/
PRISHTINË, 23 Tetor 2016-Gazeta DIELLI-B.Jashari/ Kosova është një rast i mirë për të mësuar leksione të rëndësishme për bashkësinë ndërkombëtare, tha Presidenti i Republikës, Hashim Thaçi, sot në seminarin e 93-të Rose Roth të Asamblesë Parlamentare të NATO-s, i cili ka nisur dje punimet treditëshe në Prishtinë. “Kosova më nuk është burim i jostabilitetit, por përkundrazi është eksportues i paqes dhe dialogut. Kjo e bën Kosovën mundësi të mirë për të mësuar për rastet e ngjashme nga e tërë bota”, theksoi ai.
Presidenti Thaçi përkujtoi se, para 17 viteve Kosova ishte një vend i sapo dalur nga lufta, nga përpjekja për gjenocid, nga një dekadë e represionit dhe aparteidit shtetëror serb dhe nga dekada të tëra të diskriminimit. “Por, në ato ditë të rënda ishte bashkësia ndërkombëtare, veçanërisht NATO, që u vunë në krye të rivendosjes së paqes dhe qetësisë në Kosovë. Qytetarët e Kosovës e pritën krahëhapur forcën paqeruajtëse KFOR, të kryesuar nga NATO dhe misionin e Kombeve të Bashkuara”, tha ai.
Thaçi vijoi se, një mësim tjetër i atyre ditëve të menjëhershme të pas luftës, që është i vlefshëm edhe për një prej sfidave të mëdha me të cilat po përballet sot Evropa dhe Aleanca Veri-Atlantike, është edhe çështja e refugjatëve. “Me përfundimin e luftës dhe vendosjen e paqes, rreth një milion njerëz nuk pritën as UNHCR-në, as ndonjë agjenci tjetër, por u kthyen vetë në shtëpitë e tyre. Nuk u pengonte që i kishin shtëpitë e shkatërruara, që ekonomia ishte rrënuar, që institucionet e shtetit duhej ndërtuar prej zeros. Me rëndësi kishin paqe, ndonëse ende e rëndë, si dhe garanci për siguri dhe stabilitetit, që ishte NATO. Edhe sot kur shohim valët e refugjatëve, duhet të angazhohemi që të krijojmë paqe dhe stabilitet për ta. Ata nuk dëshirojnë asgjë më shumë se sa të kthehen në shtëpitë e tyre, të kenë paqe, të kenë stabilitet, sepse shtëpitë e shkatërruara, shtetin e shkatërruar, do ta ndërtojnë përsëri, siç kemi bërë ne në Kosovë”, tha presidenti kosovar.Më tej, presidenti Thaçi tha se para një viti kemi arritur të nënshkruajmë edhe Marrëveshjen për Stabilizim-Asociim me BE-në.
“Kjo erdhi si rezultat i reformave të shpejta dhe të suksesshme në instalimin e rendit dhe ligjit, në ndërtimin e institucioneve demokratike dhe në shtrimin e bazave të një ekonomie të lirë”, u shpreh ai. Duke folur për procesin e normalizimit të marrëdhënieve mes Kosovës dhe Serbisë, presidenti Thaçi tha se Kosova është e gatshme dhe në fakt kërkon që dialogu të ngritët në një nivel tjetër, të marrë një kualitet tjetër. “Jemi të gatshëm për një proces të mirëfilltë të bashkëpunimit, të marrëdhënieve miqësore dhe të pajtimit. Nuk kemi pasur asnjëherë rast më të mirë, si Kosovë, si Serbi dhe si rajon, se sa muajt në vijim, që të vëmë në binarë të sigurt bashkëpunimin tonë”, theksoi presidenti Thaçi.
Ai vlerësoi se falë përkushtimit për dialog dhe bashkëpunim, sot marrëdhëniet mes Kosovës dhe Serbisë më nuk janë kërcënim për stabilitetin në rajon, por janë shembull i fuqisë që nëpërmjet dialogut të kthehemi nga e ardhmja më e mirë për të gjithë.“Jemi krenarë edhe për sukseset në konsolidimin e brendshëm të Kosovës. Kemi ndërtuar institucione shumetnike në të cilat janë të përfaqësuar të gjitha komunitetet që jetojnë në Kosovë”, tha Thaçi. Ai shtoi se, edhe ata që dikur qëndronin në barrikada në pjesën veriore të Kosovës e madje sulmonin edhe trupat paqeruajtëse të KFOR-it dhe NATO-s, sot janë pjesë e institucioneve shtetërore të Kosovës, në Parlament, në qeveri, në qeverisje lokale, ku angazhohen për të drejtat e komunitetit të tyre. “Me këtë frymë të bashkëpunimit për të ardhme më të mirë për Kosovën, po punojmë edhe për themelimin e Forcave të Armatosura të Kosovës. Dëshirojmë që vendimi për themelimin e Armatës së Kosovës të ketë miratimin e të gjitha komuniteteve që jetojnë në Kosovë. Përvoja që kemi me Forcën e Sigurisë së Kosovës, që e kemi tani, na bën të jemi optimistë për këtë ambicie”, tha presidenti Thaçi.Forca e Armatosur e Kosovës, u shpreh ai, do të jetë një hap tjetër i madh në rrugën tonë në aspiratën për t’u bërë vend anëtar i NATO-s dhe BE-së.
“E kuptojmë që sot BE nuk e ka mendjen tek zgjerimi. Kriza financiare, vala e refugjatëve, BREXIT janë tema që kanë tërhequr vëmendjen e Brukselit nga Ballkani Perëndimor. Por, vonesa e BE-së dhe e NATO-s që të afrojë afër vetes rajonin e Ballkanit Perëndimor nuk do të lë thjeshtë një vakum. Ideologji tjera, nga kontinente tjera, me axhenda tjera për botën, po përpiqen të depërtojnë në rajonin tonë. Këto mezi presin të mbushin vakumin që do të lë vonesa e BE-së dhe NATO-s”, tha presidenti Thaçi. Ai theksoi se, është qenësore për rajonin, por edhe për vetë BE-në, për NATO-n, për kontinentin, që mos të vonohemi në proceset integruese të rajonit në NATO dhe në BE.
Në kryeqytetin e Kosovës, Prishtinë, nesër përmbyllë punimet treditëshe Seminari i 93-të ROSE-ROTH i Asamblesë Parlamentare të NATO-s, në të cilin u pritën më shumë se 100 pjesëmarrës, përfshirë gati 70 deputetë nga 21 vendet anëtare të NATO-s dhe vendet partnere.Perspektiva e Kosovës në marrëdhëniet me Bashkimin Evropian dhe në rolin evolues të NATO-s në rajon, po diskutohet në Seminarnin në Prishtinë që pason Samitin e Aleatëve, të krerëve të shteteve dhe të qeverive, të mbajtur në muajin korrik, në Varshavë.Ligjvënësit e NATO-s po shqyrtojnë zhvillimet politike, socio-ekonomike dhe të sigurisë në Kosovë, perspektivat për bashkëpunim të mëtejshëm ekonomik rajonal, si dhe reagimin e Ballkanit Perëndimor ndaj sfidave që vijnë nga terrorizmi ndërkombëtar dhe menaxhimi i fluksit të migrimit nëpër Evropë.Seminari është organizuar në bashkëpunim me Kuvendin e Kosovës, nën udhëheqjen e kryetarit të delegacionit të Kuvendit të Kosovës në Asamblenë Parlamentare të NATO-s, Xhavit Haliti, dhe me përkrahjen e qeverisë zvicerane.Qëllimi kryesor i Seminareve Rose-Roth është që ta lehtësojë dialogun, që lidhet me çështjet e sigurisë rajonale, në mesin e ligjvënësve të NATO-s dhe vendeve partnere. Kuvendi i Republikës së Kosovës merr pjesë në sesionet e Asamblesë Parlamentare të NATO-s në statusin e vëzhguesit, të fituar që nga qershori i vitit 2014.Forca paqeruajtëse e NATO-s, KFOR, është në Kosovë nga viti i lirisë 1999.