Shoqata Kraja dhe Ana e Malit festuan 113 vjetorin e Pavarësisë së Shqipërisë dhe ditën e flamurit kombëtar në Staten Island në një ceremoni madhështore ku u bashkuan shqiptarë nga të gjitha trevat etnike shqiptare dhe Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Fjala përshëndetëse e kryetares së shoqatës Kraja znj. Veterani Gjenashaj: “Mirë se vini të gjithëve dhe gëzuar Ditën e Flamurit Shqiptar. Ju falenderojmë që jeni këtu për të festuar një ditë krenarie, historie dhe uniteti. Sot nderojmë guximin dhe qëndrueshmërinë e popullit shqiptar, si dhe flamurin e kuq me shqiponjën e zezë dykrerëshe, që përfaqëson identitetin tonë. Gjithashtu duam të shprehim një falenderim të sinqertë për të gjithë mbështetësit dhe të ftuarit tanë—prania dhe përkrahja juaj kanë shumë vlerë për komunitetin tonë. Le ta shfrytëzojmë këtë moment për të reflektuar mbi trashëgiminë tonë, për të vlerësuar vlerat që na bashkojnë dhe për të shijuar këtë rast të veçantë së bashku. Jemi mirënjohës që jeni me ne

gezuar festa e flamurit”.

Fjala përshëndetëse e kryetarit të shoqatës Ana e Malit z.Albert Sala: ” Të dashur bashkatdhetarë, miq dhe të ftuar të nderuar, Me së pari, dua të përshëndes me shumë respekt dhe mirënjohje komunitetin tonë Anamalas dhe Kranjan, si edhe të gjithë shqiptarët kudo që ndodhen. Kjo mbrëmje është festë e bashkimit, e traditës dhe e krenarisë sonë kombëtare.

Sot jemi mbledhur për të festuar ditën më të shenjtë të historisë sonë – 28 Nëntorin, Ditën e Flamurit dhe Ditën e Pavarësisë së Shqipërisë. Kjo ditë na kujton rrugën e gjatë të popullit tonë, sakrificat, atdhedashurinë dhe përkushtimin e brezave që luftuan për identitetin dhe lirinë tonë. Sonte, është nder i veçantë për Shoqatën Ana e Malit dhe Shoqatën Kraja që kemi në mesin tonë mysafirë të rëndësishëm dhe miq të komunitetit tonë.

Është kënaqësi e madhe që sonte kemi të pranishëm:

• Ministrin e të Drejtave të Njeriut dhe të Pakicave në Mal të Zi, z. Fatmir Gjeka,

• Sekretarin në Ministrinë e të Drejtave të Njeriut dhe të Pakicave, z. Astrit Hoxha.

Prania juaj është një vlerësim i madh për komunitetin tonë në New York dhe një mesazh i fortë bashkimi për shqiptarët në Mal të Zi. Gjithashtu, dua të përshëndes me respekt Presidentin e Komunës së Staten Island, z. Vito Fosella, mik të komunitetit tonë shqiptar. Një falënderim i posaçëm shkon për aktivistët e komunitetit tonë, të cilët me punën dhe përkushtimin e tyre e mbajnë të gjallë dhe të fortë bashkësinë tonë.

Përshëndetje të veçanta për:

• Dr. Bari Ceka,

• Dr. Ilka Ceka,

• Aktivistin N. Nika,

• Dhe të gjithë të pranishmit që e nderojnë këtë mbrëmje.

Po ashtu, dua të përshëndes me respekt Shoqatën Atdhetare Dibra, së bashku me kryetarin e saj, Hakim Budzaku, për kontributin e vazhdueshëm në ruajtjen e traditave, kulturës dhe bashkimit të komunitetit dibran në Diasporë.

28 Nëntori është dita kur kujtojmë Ismail Qemalin dhe burrat e Vlorës që ngritën flamurin tonë të shenjtë kuqezi. Është dita e krenarisë kombëtare, e sakrificës dhe e unitetit që na ka mbajtur gjallë ndër shekuj.

Ne, si komunitet në mërgatë, kemi detyrë ta ruajmë këtë trashëgimi dhe ta përcjellim me krenari nga brezi në brez. Bashkimi ynë është forca jonë më e madhe.

Në emër të Shoqatës Ana e Malit dhe Shoqatës Kraja, ju falënderoj për pjesëmarrjen dhe për mbështetjen e vazhdueshme.

Gëzuar 28 Nëntorin!

Rroftë flamuri kuq e zi!

Rroftë kombi shqiptar!”.

Nga Frank Shkreli

Zonja dhe Zotërinj, autorë e lexues të librit shqip, miqë, kolegë e kolege të nderuara:

Ja ku jemi mbledhur këtu sot në një organizim për herë të parë në Shtetet e Bashkuara për një Festival të Librit Shqiptar – Albanian BookFest, “një festë e jashtëzakonshme e librit, kulturës dhe identitetit tonë kombëtar”, në këtë vend shtet-planet – në Amerikën e madhe.

Është nder dhe privilegj të jem në këtë takim që Gazeta Dielli e ka cilësuar si “një ngjarje historike dhe madhështore kulturore për komunitetin shqiptaro-amerikan”, organizuar nga Federata Panshqiptare Vatra, në bashkpunim me disa shoqata të tjera patriotike të komunitetit shqiptaro-amerikan.

Shpresohet që ky Festival i Librit Shqip i këtij lloji, të shënojë edhe fillimin e një tradite dhe trashëgimie kulturoro-letrare për brezat e ardhëshëm të komunitettit shqiptaro-amerikan dhe më gjërë. Një urë midis brezash, si të thuash!

Por edhe një traditë që do të mbart shpirtin, kujtesën dhe të ruaj identitetin e popullit shqiptar përgjatë shekujve, të atij populli të “gjakut të shprishur”, i shpërndar nëpër kontinente, përfshir Shtetet e Bashkuara të Amerikës.

Si i tillë, uroj që ky festival të zhvillohet, e të rritet, vit pas viti, në diçka më shumë se thjesht një ekspozitë librash. Ndonëse, me të drejtë, kjo nismë nga udhëheqsit e Vatrës dashamirës të librit, në bashkpunim me organizata të tjera shqiptaro-amerikane, po cilësohet si “historike” dhe “madhështore”. Por mund të thuhet lirshëm se kjo nismë, në forma të tjera, i ka rrënjët në historinë e hershme të fillim shekullit të kaluar të emigrimit të shqiptarëve në këto brigje të Atlantikut.

Jam i sigurt se në arkivat e Vatrës dhe të gazetës Dielli duhet të ketë mjaft prova e dokumentacion që tregojnë se mundësitë financiare të shqiptarëve të parë ishin të vogla por dëshirat e tyre për ruajtjen e gjuhës, kulturës dhe historisë ishin shumë të mëdha.

Prandaj, sot, nën rrethana shumë më të volitshme dhe me mundësi për një pjesëmarrje pothuaj mbarë kombëtare, është nder dhe privilegj i veçant që mblidhemi këtu sot për të festuar librat, autorët dhe udhëtimin e gjatë të letrave shqipe — dhe zvillimit të kulturës shqiptare në Shtetet e Bashkuara.

Është pra, një rrugëtim që mund të ketë filluar më shumë se një shekull më parë, kur emigrantët e parë shqiptarë mbërritën në këto brigje. Ishte një kohë kur ata erdhën në këtë vend të madh — përveç shpresave për një jetë më të mirë për veten e familjet e tyre – edhe me dëshirën e madhe për të ruajtur dhe kultivuar gjuhën shqipe, nën rrethana më të pëtshtatshme — nga vendlindja — që ofronte liria dhe demokracia amerikane, në krahasim me vendlindjen.

Kryesisht në Boston dhe Nju Jork, filluan të botoheshin broshurat e para shqipe, tekste fetare e të tjera. Botime shumë modeste – disa jo më të mëdha se një fletore xhepi – u bënë librat e parë shqip të shtypur ndonjëherë në tokën amerikane, por jo vetëm.

Shumë shpejt, Bostoni u rrit si qëndër e botimeve shqiptaro-amerikane. Atje, individë si Sotir Peci shtypën abetaret e hershme, duke ndihmuar një brez emigrantësh të mësonin dhe të ruanin gjuhën shqipe. Dhe në vitin historik 1909, u themelua Gazeta historike Dielli – një pishtar i vetëdijes kombëtare dhe gazeta më e vjetër shqip (në botë) që është ende në qarkullim, sot.

Por ishte ardhja e Fan Nolit në Amerikë, momenti që vërtetë i dha hov zhvillimit të botimeve me rëndësi historike dhe liturgjike e të tjera, në gjuhën shqipe.

Nuk dua të futem në histori, por të gjithë jemi në dijeni se nga shtypshkronja e tij e vogël në Boston, Noli i Vatrës botoi disa nga librat më të hershëm, të rëndësishëm shqip, në Shtetet e Bashkuara. Ai përktheu dhe botoi tekste liturgjike për Kishën Ortodokse Shqiptare, ndërkohë që u prezantoi lexuesve shqiptarë letërsinë botërore dhe – më e rëndësishmja – i dha Kombit një nga veprat e para të mëdha historike, të botuara në Amerikë: Historia e Skënderbeut, e shtypur në vitin 1921.

Po i përmend këto, qëllimisht, jo vetëm për të pasqyruar këto përpjekjet të hershme të emigrantëve të parë shqiptarë në këtë vend, por edhe për të pohuar diçka më të fuqishme – një porosi domethënse prej tyre!

Se as atëherë, as sot në Amerikë, gjuha dhe kultura nuk mbahen në valixhe – por ato ruhen dhe u kalohen brezave nepërmjet librave. Një ide dhe nismë që i jep këtij organizimi sot një domethënie dhe rëndësi historike, jo vetëm në mbrojtje, por edhe në zhvillimin e gjuhës dhe kulturës shqiptare në komunitetin shqiptaro-amerikan.

Le të jetë ky festival, fillimi i një trashëgimie jo vetëm për çdo autor, përkthyes, ose lexues të ri që hap një libër shqip ose anglisht, por për këdo, që organizime si ky në të ardhmen, bëjnë të mundur zbulimin e trashëgimisë së vet kombëtare në vazhdimësi dhe përforcon identitetin gjuhësor e kulturor të komunitetit shqiptaro-amerikan, megjithse ndoshta të lindur e rritur në Amerikë.

Urimi im, me këtë rast, është që ky festival, jo vetëtm, të frymëzojë brezat e rinjë shqiptaro-amerikanësh që me krenari, me përkushtim e dashuri – me botimet e tyre – të vazhdojnë të kultivojnë gjuhën dhe kulturën shqipe në të ardhmen, këtu në Shtetet e Bashkuara. Por uroj gjithashtu që festivale të tilla, në të ardhmen, qoftë këtu në Amerikë, qoftë në trojet shqiptare – të jenë më shumë se një ekspozitë librash: uroj që festivale të librit, të shërbejnë, njëkohsisht, edhe si një urë midis brezash: Si një dëshmi e fuqisë së fjalës së shkruar që mbetet si dokument i identitetit dhe bashkimit të një populli, pavarësisht se ku jeton: në Tiranë, Prishtinë, Shkodër, Korcë a Gjirokastër, Shkup, Çamëri, Ulqin, Preshevë, apo këtu në peizazhin e gjerë dhe të larmishëm të Amerikës.

Për dekada të tëra, shkrimtarët shqiptarë – si në atdhe ashtu edhe në diasporë – kanë punuar me një përkushtim të jashtëzakonshëm – por nën rrethana shumë më të vështira sidomos financiare, për të ruajtur gjuhën shqipe, për të ngritur kulturën dhe për të treguar historitë që përcaktojnë se kush janë shqiptarët, si popull e si Komb, brenda dhe jashtë trojeve shqiptare të Ballkanit Perëndimor, por edhe këtu në Amerikë.

Falënderim dhe mirënjohje për ju organizatorë të këtij festivali të librit: Federatës Pan-Shqiptare Vatra dhe Gazetës Dielli me kryeredaktorin e saj Sokol Paja, por edhe organizatave të tjera pjesëmarrse të komunitetit të gjërë shqiptaro-amerikan. Ju priftë për së mbari në këtë rrugëtim të shenjtë e historik. Urimet e mia më të përzemërta në punimet e këtij tubimi sot dhe gjithmonë! *Me informacion shtesë nga AI.

Prof.Dr. Fejzulla Berisha/

28 Nëntori nuk është thjesht datë; është akti më i lartë metafizik i kombit shqiptar. Në Vlorën e vitit 1912, Ismail Qemali ngriti flamurin, duke themeluar shtetin modern shqiptar. Në Prekazin e vitit 1998, Adem Jashari ngriti sakrificën, duke rilindur lirinë shqiptare. Këto dy ngjarje e bëjnë 28 Nëntorin aks krejtësisht unik në historinë e njerëzimit: dita kur u lind shteti dhe dita kur liria u pagëzua me gjak për të dytën herë.

Për shqiptarët kudo – në Shqipëri, Kosovë, Maqedoni të Veriut, Mal të Zi, Preshevë, Çamëri dhe diasporë – 28 Nëntori është amaneti i ndërgjegjes kombëtare:

Të ndërtojmë Shqipërinë e bërë — jo vetëm si shtet, por si dinjitet.

Fan Noli — Apostulli i Shqipërisë së bërë me drejtësi, kulturë dhe dinjitet

Në Boston, aty ku valon ende fryma e tij, Fan Noli ngriti projektin më të lartë moral të shtetit shqiptar.

Përmes Federatës “Vatra” dhe gazetës “Dielli”, ai artikuloi një filozofi që i paraprin edhe sot demokracive perëndimore:

“Shqipëria të bëhet, se ndryshe shqiptarë s’ka.”

Noli e konceptoi Shqipërinë e bërë si një republikë të së drejtës, kulturës dhe barazisë civile.

Për të, flamuri nuk kishte vlerë pa drejtësi; shteti nuk kishte kuptim pa moral.

Sot, në 28 Nëntor, mendimi nolian është busulla jonë morale ndërkombëtare.

Ismail Qemali — themeltari i lirisë dhe shtetit shqiptar

Akti i 28 Nëntorit 1912 ishte një akt gjenial politik.

Ismail Qemali shpalli pavarësinë në një kohë kur fuqitë e mëdha po ndanin Ballkanin sipas interesave të tyre.

Ai nuk shpalli thjesht një shtet; ai ringjalli një komb.

Në testamentin e tij politik la amanetin e pavdekshëm:

“Pavarësia fitohet me flamur, por ruhet me punë, drejtësi dhe bashkim.”

Ky amanet mbetet sfida jonë më e madhe një shekull më pas.

Hasan Prishtina — Kosova si zemër e pandashme e çështjes shqiptare

Në vizionin politik të Hasan Prishtinës, Shqipëria e bërë nuk mund të konceptohej pa Kosovën. Ai paralajmëroi se ndarja e trojeve shqiptare nga Konferenca e Londrës do të ishte padrejtësia më e madhe e shekullit.

Memorandumi i tij është sot dokument shtetformues i të gjitha politikave moderne shqiptare:

“Pa një ide të përbashkët kombëtare, as Shqipëri të bërë s’ka, as liri të qëndrueshme.”

Kosova, nga Lidhja e Prizrenit te UÇK-ja, e dëshmoi se ideali kombëtar nuk shuhet nga padrejtësia, as nga koha.

Adem Jashari — përkthimi i amanetit në sakrificë sublime

Në Prekaz, në mars 1998, Adem Jashari i dha kuptim absolut thirrjes: “Bëje ose vdis!”. Ai dhe familja e tij u shndërruan në kod themeltar të lirisë shqiptare. Prekazi është sot Jerusalemi i kombit, vendi ku amaneti i Ismail Qemalit u ndesh me përkushtimin absolut të shekullit XX. Një komb që ka Vlorën dhe Prekazin nuk vdes kurrë.

Trojet shqiptare — Shqipëria që ende bëhet

28 Nëntori na detyron të jemi të sinqertë: Shqipëria e bërë është ende proces historik.

– Në Maqedoninë e Veriut, shqiptarët kërkojnë barazi reale, jo simbolike.

– Në Mal të Zi dhe Preshevë kërkojnë respekt të identitetit dhe përfaqësimit.

– Në Çamëri vazhdon padrejtësia historike e pashlyer.

Shqipëria e bërë sot nënkupton unitet strategjik panshqiptar brenda kornizës euroatlantike, jo ndryshim kufijsh.

Kjo është filozofia moderne e bashkimit.

Diaspora shqiptare në SHBA — “Shqipëria e tretë”

Asnjë 28 Nëntor nuk është i plotë pa diasporën shqiptare në Amerikë.

Që nga koha e Fan Nolit dhe Faik Konicës deri sot, ajo ka qenë zëri më i fuqishëm i shqiptarëve në botë.

Në Boston, Filadelfia dhe New York, shqiptarët nuk e ruajnë vetëm flamurin – ata ruajnë misionin e tij.

Gazeta “Dielli” është ende profeti i fjalës shqiptare në Amerikë: dritë, mendim dhe bashkim.

Diaspora është Shqipëria e tretë — e shpërndarë në botë, por e bashkuar në zemër.

Shqipëria e bërë — projekti i së ardhmes kombëtare

Shqipëria e bërë nuk është nostalgji, por projekt i së ardhmes:

– Shqipëri me institucione të forta.

– Kosovë e konsoliduar në NATO dhe OKB.

– Bashkërendim strategjik panshqiptar.

– Ekonomi të zhvilluar dhe kulturë të lartë kombëtare.

Shqipëria e bërë është sinteza e historisë:

Vlorë + Prekaz = Komb i lirë dhe i dinjitetshëm.

28 Nëntori — dita kur kombi flet me një zë

Bij e bija të Shqipërisë kudo që jeni

28 Nëntori është dita kur i flasim vetes:

“Shqipërinë e pa bërë, bëje Shqipëri të bërë!

Bëje me dije, punë, drejtësi —

Dhe nëse duhet, bëje me sakrificë!

Por BËJE!”

Ky është amaneti i Ismail Qemalit, vizioni i Fan Nolit, ideali i Hasan Prishtinës dhe sakrifica e Adem Jasharit.

Deri sa ky amanet të përmbushet, flamuri ynë do të jetë jo vetëm simbol i së kaluarës, por premtim i së ardhmes.

Gëzuar 28 Nëntorin!

Lavdi Flamurit Kombëtar!

Lavdi Republikës së Shqipërisë dhe Republikës së Kosovës!

Shqiptarët e ngritën flamurin kuqezi në Bashkinë e Philadelphias.

Nga dr. Sadik Elshani

Shoqata “Bijtë e shqipes” çdo vit organizon me dhjetëra veprimtari të bukura e cilësore, por nuk veprimtari më të bukur se ngritja e flamurit kuqezi në sheshin e bashkisë së Philadelphias. është kjo një veprimtari që të gjithë e presim me padurim dhe që na ben të ndjehemi krenarë që jemi shqiptar. Kështu ndodhi edhe sot kur u zhvillua ceremonia madhështore e ngritjes së flamurit në Bashki. Për komunitetin shqiptaro – amerikan të Philadelphias me rrethinë kjo veprimtari nuk është thjeshtë një akt ku ngritet flamuri në mënyrë mekanike, por është shndërruar në një festë të bukur e madhështore ku mblidhen shqiptarët të veshur me rrobat më të bukura, shoqëruar me simbolet tona kombëtare, këndojnë e vallëzojnë, shprehin krenarinë e të qenit shqiptar, shpalosin vlerat tona kombëtare para qytetit të Philadelphias. Ngritja e flamurit kuqezi në bashkinë e Philadelphias, vendlindjen e ShBA-ve është nder për Shqipërinë e gjithë shqiptarët, posaçërisht për bashkësinë shqiptaro – amerikane të Philadelphias. Por, edhe flamuri ynë hijerënd e zbukuron qiellin e Philadelphias, sepse ai është flamuri i lirisë që mishëron e pasqyron shpirtin e pastër, karakterin e fortë dhe vlerat e larta morale, dinjitetin e kombit tonë. Atë nuk e shëmtojnë njollat e pushtimit të tokave të huaja, robërimit të popujve të tjerë. Flamuri ynë është vetëm flamuri i lirisë. E ku më bukur shfaqet ai shpirti i lirisë sesa në qytetin e Philadelphias, vendlindjes së Shteteve të Bashkuara të Amerikës?! Kjo veprimtari e bëri bashkë Skenderbeun e XHorxh Uoshingtonin, shembulli i të cilëve u bë udhërrëfyes për të gjithë popujt që luftojnë për liri e pavarësi

Këtë ceremoni madhështore e hapi kryetari i shoqatës “Bijtë e shqipes”, z. Dritan Matraku, i cili përshëndeti dhe falenderoi të pranishmit. Z. Matraku ndër të tjera falenderoi qytetin e Philadelphias që ka bërë të mundur organizimin e kësaj veprimtarie të rëndësishme për komunitetin dhe kombin tonë. Në këtë ceremoni merrte pjesë z. Charlie Elison, Drejtor Ekzekutiv i Office of Immigrant Affairs, Ishte i pranishëm edhe ish-Kryetari i Këshillit të Qarkut të Kukësit dhe miku i shoqatës sonë, z. Avdullah Domi. Pastaj z. Matraku uroi 113 Vjetorin e Shpalljes së Pavarësisë së Shqipërisë dhe porositi që të jemi të bashkuar, sepse së bashku mund të bëjmë më shumë. Ai u rikujtoi të pranishmëve se kjo veprimtari është një vazhdim i veprimtarive të suksesshme që shoqata jonë ka zhvilluar kohëve të fundit.

Fjalën e rastit e mbajti z. Devis Gjuzi, anëtar i Këshillit Drejtues të shoqatës. Zoti Gjuzi foli për rëndësin e 28 Nëntorit në historinë e popullit tonë, përpjekjet e të parëve tanë gjatë historisë, por edhe për përpjekjet e shqiptarëve në Philadelphia e Amerikë për një jetë më të mirë. Zoti Gjuzi vuri në pah vlerat e popullit tonë: qëndresën, përpjekjet ndër shekuj për liri e pavarësi. “është një ndjenjë e posaçme kur festohet në Philadelphia” – u shpreh ai. Pastaj ai falenderoi qytetin e Philadelphias që na ka pranuar në mesin e vet dhe na mundëson të rrisim fëmijët tanë, ta ndërtojmë jetën tonë. Ai përmendi edhe kontributin e shqiptarëve në zhvillimin e qytetit të Philadelphias, vlerat dhe traditat tona, të cilat e pasurojnë edhe më tepër jetën e qytetit.

Zoti Charlie Elison përshëndeti të pranishmit në emër të kryebashkiakes së Philadelphias, zonjës Sheryl Parker dhe uroi për festën, duke shprehur kënaqësinë e tij që ndodhet në këtë ceremoni mbresëlënëse, në mesin e shqiptarëve. Z. Elison është një njohës i mirë i shqiptarëve, Shqipërisë e Kosovës, sepse ai si pjesëtar i ushtrisë amerikane ka shërbyer ne Shqipëri e Kosovë. Ai i ka trajnuar ushtarët shqiptarë që kanë marrë pjesë në misionin paqëruajtës në Afganistan dhe ka shërbyer me ta atje. Në fillim të fjalës së tij z. Elison theksoi se Philadelphia është një qytet që i mirëpret dhe i vlerëson emigrantët. Ai foli me fjalë shumë dashamirësie për shqiptarët, të cilët tani janë bërë pjesë e jetës së qytetit të Philadelphias, duke ngritur lart vlerat e traditat tona kombëtare, miqësinë shekullore të popullit shqiptar dhe atij amerikan. Posaçerisht ai vuri në pah vitalitetin, dinamizmin dhe energjinë pozitive të komunitetit tonë. Në vazhdim z. Elison ia dorëzoi zotit Matraku Proklamatën me të cilën Kryebashkiakja (Mayor), Sheryl Parker, e shpallte 25 nëntorin 2025 si Ditën e Shqipërisë në Philadelphia. Pastaj ai lexoi pjesë nga kjo Proklamatë ku përshkruhej rrugëtimi i popullit tonë nga periudha e ndritur e Skënderbeut, nga 28 nëntori i vitit 1443 deri te 28 nëntori i vitit 1912, sfidat me të cilat është ballafaquar Shqipëria gjatë historisë së saj, miqësinë e Shqipërisë me Amerikën, kontributin e shqiptaro – amerikanëve në të gjitha fushat e zhvillimit të SHBA-ve, si dhe përpjekjet e tyre për të shërbyer si urë bashkimi e bashkëpunimi në mes të popullit shqiptar dhe atij amerikan.

Pastaj në sallën ku u zhvillua ceremonia jehoi kënga dhe vallja shqiptare nga të gjitha trojet tona etnike – ngjyra kuqezi, atmosferë kuqezi. Të gjithë ndiheshim të lumtur, të gjithë ndiheshim krenarë.

Të gjithë motra e vëllezërve shqiptarë kudo që ndodhen në botë: Gëzuar 28 Nëntorin – Ditën e Flamurit, Festën tonë Kombëtare! Famuri kuqezi, flamuri i Skënderbeut na bashkon!

Philadelphia, më 25 nëntor 2025

See insights and ads

Boost post

All reactions:

29Nazim Salihu and 28 others

Anton Marku/

Vjenë, 21 nëntor 2025: Në shënim të ditës së alfabetit të gjuhës shqipe dhe në prag të festës së flamurit kombëtar lidhja e shkrimtarëve dhe krijuesve shqiptarë në Austri ‘‘Aleksandër Moisiu’’ organizoi një aktivitet kulturor festiv në të cilin morën pjesë shkrimtari dhe përkthyesi i njohur nga Shkodra, Primo Shllaku dhe poetja nga Prishtina, Vlora Ademi. Në këtë manifestim morën pjesë edhe dy diplomate nga ambasadat e Shqipërisë dhe Kosovës. Kjo ngjarje artistike u përcoll edhe me tinguj të muzikës qytetare dhe lexime nga krijuesit tanë në diasporë.

Në qendër të Vjenës artdashësit shqiptarë në Austri patën rastin të përjetojnë një mbrëmje të veçante artistike në të cilën, pos tjerash, u fol edhe për jetën, njerëzoren dhe mesazhet që përçon arti. Të pranishmit fillimisht i përshëndeti Anton Marku, kryetar i lidhjes së shkrimtarëve dhe krijuesve shqiptarë në Austri ‘‘Aleksandër Moisiu’’, i cili ndër të tjera theksoi se ky format i orëve letrare tashmë është etabluar në Austri dhe se publiku po përfshihet gjithnjë e më tepër në debatet që kanë të bëjnë me të sotmen dhe të ardhmen e identitetit tonë kombëtar.

Mbrëmja ishte e ndarë në tri pjesë. Në pjesën e parë u zhvillua një bashkëbisedim me profesor Primo Shllakun, njërin ndër emrat me të spikatur të letërsisë moderne shqipe. Përpos si poet dhe romansier ai njihet edhe për përkthimet e tij, kryesisht nga gjuha frënge në atë shqipe, por jo vetëm, të Hygoit, Balzakut, Kafkës, etj. Ai ka botuar disa libra me poezi, tregime dhe romane. Temat të cilat u elaboruan gjatë kësaj bisede kishin të bëjnë me artin e shkrimit pas rënies së diktaturës komuniste, bashkëjetesën mes dialekteve e gjuhës shqipe, teatrit si mjet komunikimi me masat, etj.

Në pjesën e dytë studentja Gabriela Mujaj zhvilloi një bisedë me poeten Vlora Ademi, diplomate kulturore dhe autore e përmbledhjes me poezi ‘‘Katërdhjetë e pak’’ si dhe themeluese dhe udhëheqëse e dy festivaleve të poezisë në Kosovë, tashmë me renome edhe ndërkombëtare, ‘‘Republika’’ në Prishtinë dhe ‘‘ResPoetika’’ në Prizren. Në fund të kësaj pjese u lexuan edhe disa poezi të përzgjedhura nga vëllimi i lartpërmendur. Publiku pati rastin që të parashtrojë pyetje dhe bëj sugjerime dhe komente.

Në pjesën e tretë para publikut dolën autore dhe autorë shqiptarë me banim në Austri, Violeta Allmuça. Gjergj Jozef Kola, Angjelina Marku dhe Zaim Toska. Me prezencën e tyre këtë aktivitet e nderuan dhe Anila Ajvazi, konsulle e Shqipërisë në Vjenë dhe Marigona Vrajolli, sekretare e dytë në ambasadën e Kosovës në Austri.

Lidhja e Shkrimtarëve dhe Krijuesve Shqiptarë në Austri ‘‘Aleksandër Moisiu’’ shfrytëzoi rastin që të përgëzojë anëtaret e saj për sukseset e kohëve të fundit, në radhë të parë Gjergj Jozef Kolen për përzgjedhjen si laureat i qytetit të Vjenës dhe mbështetjen e dy projekteve të tij në fushën e dramës në gjuhën gjermane si dhe Gabriela Mujaj për botimin e librit të saj të parë ‘‘I dashtuni im zdrukthtar’’ nën përkujdesjen e shtëpisë botuese ‘‘Onufri’’ nga Tirana, libër ky që u promovua disa ditë me parë në kuadër të panairit të letërsisë në kryeqytetin e shtetit shqiptar. Po ashtu u mirëprit edhe anëtarësimi në shoqatë i poetes nga qyteti i Grac-it Fitnete Bashota-Krasniqi, autore e dy librave. Organizatorët ndanë edhe mirënjohje për donatorët dhe përkrahësit e përhershëm, afaristët Samed Vinca dhe Mair Istrefi.

Kësaj mbrëmje artistike i dhanë një sharm edhe më kombëtar pikat muzikore të interpretuara me mjeshtri nga Vlora Melchard në piano dhe Ersela Nekaj në violinë.

Lidhja e Shkrimtarëve dhe Krijuesve Shqiptarë në Austri ‘‘Aleksandër Moisiu’’ është themeluar në vitin 2011. Ajo është adresë e parë e krijuesve shqiptarë në Austri dhe pikë referimi për sa i përket letërsisë shqipe në këtë shtet. Duke u imponuar me një qasje serioze dhe kualitet në organizimin e më shumë se 70 orëve letrare dhe promovimeve të librave, ajo ka komunikuar në mënyrë shumë të frytshme me institucionet në nivel kombëtar, si Ministritë e Kulturës, të Arsimit dhe Diasporës, me Ambasadat e Shqipërisë dhe Kosovës në Vjenë, me shoqatat dhe individët e ndryshëm, etj. Ajo po ashtu ka bashkëpunim shumë domethënës edhe me organizatat austriake, sidomos me PEN Klubin e Austrisë dhe Lidhjen e Shkrimtarëve të Austrisë.