Shijojeni poezinë e mjeshtrit te vargut Agim Desku në gjuhën shqipe, në gjuhën angleze, në frëngjisht dhe italisht- Lexim të këndshëm!-
Poezi nga AGIM DESKU-
BIOGRAFIA IME E PASHKRUAR-
Nga bota e universit zbresin yjet orë e çast-
Për të ma shkruar biografinë e pashkruar-
Katër stinët e vitit i kisha dimra të acartë-
Më duhej të mendoja me kokën e krisur-
T’rebelohem për pagëzimin e emrit Agim-
Të gjitha fytyrat e perandorve i njoha-
Veç fytyrës sime të janarëve vrastarë –
Vetë do ta shkruaj biografinë e gjeneralit-
Toka s’di si e pranon mëkatin e ndarjes-
As copat e atomit s’do bëhen lule jete
Takimin për biografinë e bëj kur ka diell
Më çlirimtarën kur vënë lule mbi lapidare
Kur pena ime nuk harron t’i shkruaj luftëtarit
Kam për t’i kryer edhe shumë borxhe jetës
Mikes i kam borxh dashurinë e zemrës
Për fjalën e dhënë më duhet të jetoj i lire
Takimin me hyjnitë veç një herë n’jetë e dua
Dha pastaj ulëmi e shkruajmë biografinë
Të shkruar me plagët e jetës që nuk i zë
Dhembjet presin më hy në librin e jetës
Më u çmallë me të vërtetat e mbetura peng.
18 tetor 2020 AGIM DESKU
***
THONË
Thonë
Dhe çfarë nuk thonë
Për Kalanë e mijëvjeçarit tim
Kështjella duhet pushtue
Brenda për brenda
Me penën e poetit
Dhe mendjen e ndritur të tij
Në një kohë
Kur sëcila kohë është
Kala e brishtë
Është fjalë që dhemb
Pse lirinë ma shëmb
Atëherë kur liria zbret
Veç në sheshin e Tiranës
Vjen bashkë me engjëjt
E Ernes
Thonë
Nga mendja e ndritur:
“Mbahu nënë
Mos ke frikë
Së ke djemtë
N’Amerikë”.
13 tetor 2020 AGIM DESKU
ERUDIT
Auortën e zemrës ma plase Erudit
Unë kam faj pse nuk di të dehem
Nuk më bën fare nëse ti je rebel
Apo para Evës të bëhesh zoti im
Erudit cili jemi gur a më burrë i fisit tim
I fundit jam që hy pa ty në parajsë
Për dashuri mos i qofsha fal askujt
Në legjenda hy për besë t’Doruntinës
Mëkat si e groposin veten e dashurinë
Me thellë së topuzi i Gjergj Elez Alisë
Nerëzit janë shndërrue në Bajloz mallkimi
Nuk shohin bardhë veç zi vërbimi
Erudit më mbaj për dore deri në fitore
Sa herë të grindet fjala më mua a me ty
Do t’i bëhem rob dashurisë së saj
Të mos i humb virgjëria në sytë e huaj.
12 tetor 2020 AGIM DESKU
KULLA E JUNIKUT
Juniku apo mendja e ndritur rri edhe tek
Indira Avdyl Hoxha
Është thënë dhe ka për t’u thënë
Shumë herë këtyre trojeve
Mendja e ndritur rri këtu
Ku rrjedh lumi
Si lum lumi i Ali Podrimjes
Të pa shpirt ishin shekujt
Nëpër histori
Fuqia e tyre për asnjë çmim
S’na lëkundi nga rrënjët pellazge
Këtu jetohet me frymë zëri
T’zanave
Me lapsin e poetit Din Mehmeti
u këndohej legjendave
Që e dridhën Evropën
Së lirinë e duam
Aq sa tokën e shqipeve
Apo duhej një grusht
I krisur Migjenian
Nëse bota di t’i njoh
Betejat e Gjergjit
Apo di veç copa të krijon
Nga ashti ynë i shejtë
Këtu kuvendoj lashtësia
Burrat që krijuan emër
Së patën zemër.
11tetor 2020 AGIM DESKU
***
KUJT T’IA RUAJ PUTHJEN
Pas dy mijë vitesh ferri
Mbrëmë të takova Hënë
Errësirën ç’ma trete diku larg
Sytë e mi ma stuhi nuk panë
Dhe desha të të fal një puthje
Të jetoj edhe dy mijë vite tjera
Besoni fjalën ia kam dhënë ëndërres
Së puthjen do t’ia ruaj veç zemrës.
10 tetor 2020 AGIM DESKU
NJË LULE ZOTIT TIM
I kam mendue shekujt e mi
Nuk paskanë pasur fare zot
Jo që nuk e deshta zotin tim
Por kurrë ai s’më erdhi kur isha n’ferr
Nuk është e rëndë vdekja ime
Thonë nga Metropolet evropiane
Tani gjysma e trupit më është ringjallur
Së nuk vdes asnjëherë Prometheu
Që fisi im i ngjanë më shumë së vet ai
Ah një lule e dua për zotin tim t’vërtetë
As pas mijëra viteve nga zhdukja ime
Nuk i alarmoj të rikthehen zotnat e mi
Edhe sot kur nuk dihet fati i tyre
Fati i qytetit tim që rri qindra vjet i ndarë
Askush nuk e njeh dhembjen e tjetrit
Për plagët as që flitet nëse kanë shërim
Të tregon fytyra në është engjëllore
Apo rrëfim i vet djallit si fytyra e tij
Në rrëfimin tim të ri kaq larg shkova
Sepse të paudhëve sa shumë ju besova
Mezi prisja të lind një ditë e mëngjes i ri
Të pi kafe e të çmallëm me ëndërrat e tij
Sa shtrejtë më kushtoj besimin që ia fala
Në mikun e shëjtë kisha aq shumë besim
Brez pas brezi ne i besonim si mbretit tim
Lule për zotin ia le njëjtë mikut n’përqafim.
9 X.2020 AGIM DESKU
ÇDO DITË NGA NJË TRËNDAFIL
Nëse doni të dini ku i ka rrënjët liria
Vëni trëndafila nepër sëcilin lapidar
Besoni pa urrejtje që t’ju do Shqipëria
Dhe një fjalë të bukur për sëcilin çlirimtar
Çdo ditë leshoni nga një pëllumb të lirë
Të fluturoj nëpër qiellin e tokës së mirë
Ngjyroseni fytyrën me dheun e luftëtarit
Bota do të ju njoh për vlerat e atdhetarit
Nga një trëndafil në sofrën e miqve të mi
Dikur mgritnim gotën për vujtjet n’robëri
Sa herë përbëhesha n’miqësinë e tyre
Edhe së në ferr jetonim krenar si përherë
Një trëndafil e ruaj për të bukurën e detit
T’i bëhem roje nga bajlozët shpirt zi
Ata që vijnë për motrën e Gj.E.Alisë
Në vdekësha mos më qani për burrëni
Borxh ia kam Shqipërisë t’i dal zot
Për dashuri të njëjtin trëndafil e ruaj
Edhe pse jam mërgimtar në dheun e huaj
Flas me shqipe që janë ma të bukura sot
Përherë i kam dashur ato që m’i do nana
Nga sytë e kaltër që i kanë ngjarë ylberit
Çlirimtarët e betejave t’Kosharës e t’cemit
Trëndafilat e Çamërisë për këto heroina
I ruajmë nëpër zemra e ca në martina
Ndoshta një ditë i kërkon Çamëria
Edhe për Evropë një trëndafil e ruaj
E di ajo që nuk jemi në dheun e huaj.
30 IX.2020 AGIM DESKU
DOSJA N
Fshehtësitë t’i di
Edhe nga cilët perandorë më vijnë
E di jetën e bërë ferr të zi
Sa herë vimë në këtë botë
Aq herë na prangosëshin si robot
Kam besue të shoh në liri
Veç ditë të bardhë
Asgje nga ferri
As korba të zi
Pas lufte kam mendue
Në një Shqipëri të bekuar
Me shpirt e zemër të bashkuar
Ku bukës i thonë bukë
E ujkut ujk
Mezi e kam pritë ditën e bardhë
Kur çlirimtarët t’i puthim në ballë
Dhe pas pesë shekujve të betejave t’ferrit
Të ngritim dolli si dikur për një Shqipëri.
29 shtator 2020 AGIM DESKU
E VËRTETA
(APO PËR ÇFARË TË VËRTETE MË FLET BOTA)
Për ç’të vërtetë më flet bota
Sot
Kur dje isha peng i mëkatit t’saj
Më e hollë së përi i tirqve t’burrave të shqipeve
Që u bënë legjendë e durimit t’pafund për token
Dhe sa herë na shtynë të hymë për vrimë
të gjilpëres
Nëse ti harron hisën e fajësisë
Evropë
Për ditën e gjykimit t’ferrit
Unë do të jem aty
Me pëllumba t’paqës do të vij
Nuk jemi të njëjtë
As me emër
As me zemër
Ne jemi hyjnitë e parë të Adamit
Dhe mëkati i krejt botës
Lirinë dhe dashurinë
e meritova edhe unë
E di që e vërteta i dhemb botës
Asaj të Berlinit e t’Shen Stefanit
Në njëqind copa kur na e ndanë
Shqipninë nuk na lanë
Ta kemi t’vetmën nanë.
INFINIT-28 shtator 2020 AGIM DESKU
***
THE TRUTH
(OR ABOUT WHAT THE TRUTH THE ËORLD TALKS TO ME )
What the world really tells me
today
When yesterday I was a hostage of her sin
Thinner than the thread of wool pants of the Albanian men
That they became legends of infinite patience for the earth
And every time they pushed us to enter for the hole
of the needle
If you forget the piece of guilt
Europe
For the Day of Judgment
I will be there
I will come with doves of peace
We aren’t the same
Not even by name
Not even by heart
We are the first deities of Adam
And the sin of the whole world
Freedom and love
I deserved it too
I know the truth hurts the world
That of Berlin and St. Stephen
In a hundred pieces when they divided it for us
They didn’t leave Albania
To have it the only mother.
INFINIT-28 September 2020 AGIM DESKU
Translated by
Marjeta Shatro Rrapaj
LA VÉRITÉ
(OU SUR CE QUE LA VÉRITÉ ME DIT LE MONDE)
Ce que le monde me dit vraiment
aujourd’hui
Quand hier j’étais l’otage de son péché
Plus mince que le fil de pantalon de laine des hommes albanais
Qu’ils sont devenus des légendes d’une patience infinie pour la terre
Et chaque fois qu’ils nous ont poussés à entrer dans le trou
de l’aiguille
Si tu oublies le morceau de culpabilité
L’Europe ⋅
Pour le jour du jugement
je serai la
Je viendrai avec des colombes de paix
Nous ne sommes pas les mêmes
Pas même par nom
Pas même par cœur
Nous sommes les premières divinités d’Adam
Et le péché du monde entier
Liberté et amour
Je l’ai mérité aussi
Je sais que la vérité fait mal au monde
Celle de Berlin et de Saint-Étienne
En cent morceaux quand ils l’ont divisé pour nous
Ils n’ont pas quitté l’Albanie
Pour l’avoir la seule mère.
INFINIT-28 septembre 2020 AGIM DESKU
Traduit par
Marjeta Shatro Rrapaj
LA VERITÀ
(O COSA MI DICE LA VERITÀ NEL MONDO)
Quello che il mondo mi dice davvero
Oggi
Quando ieri sono stato tenuto ostaggio del suo peccato
Più sottile del filato di lana per pantaloni degli uomini albanesi
Che sono diventate leggende di infinita pazienza per la terra
E ogni volta che ci hanno spinto nel buco
ago
Se dimentichi il pezzo di colpa
Europa
Per il giorno del giudizio
sarò lì
Verrò con le colombe della pace
Non siamo la stessa cosa
Nemmeno per nome
Nemmeno a memoria
Siamo le prime divinità di Adamo
E il peccato del mondo intero
Libertà e amore
Lo meritavo anch’io
So che la verità ferisce il mondo
Quello di Berlino e Saint-Etienne
In cento pezzi quando l’hanno diviso per noi
Non hanno lasciato l’Albania
Per averla come unica madre.
INFINIT-28 settembre 2020 AGIM DESKU
Tradotto da
Marjeta Shatro Rrapaj
LA VERDAD
(O LO QUE ME DICE LA VERDAD EN EL MUNDO)
Lo que el mundo realmente me dice
Hoy
Cuando ayer fui rehén de su pecado
Más fino que el hilo de lana para pantalones de hombre albanés
Que se han convertido en leyendas de infinita paciencia por la tierra
Y cada vez que nos empujaban al agujero
aguja
Si te olvidas de la culpa
Europa
Para el dia del juicio
estaré allí
Vendré con las palomas de la paz
No somos lo mismo
Ni siquiera por el nombre
Ni siquiera de memoria
Somos las primeras deidades de Adán
Es el pecado del mundo entero
Libertad y amor
Yo también lo merecía
Se que la verdad duele al mundo
El de Berlín y Saint-Etienne
En cien pedazos cuando lo dividieron por nosotros
No salieron de Albania
Tenerla como única madre.
INFINIT-28 de septiembre de 2020 AGIM DESKU
Traducido por
Marjeta Shatro Rrapaj
VJESHTA APOKALITIKE
Të mendova vjeshtë të bukur
Këtë herë për vjeljen e mollëve t’kuqe
Si faqet e luftëtareve të shejta
Këtë vit janë çmend cunamet e detit
Retë janë shndërrue në të zeza
Stuhitë e shiut s’kanë të ndalur
Gjethet këtë herë ju kanë rënë ma herët
Bajlozët nëse i kafshojnë mollët tona
E di së ma s’ka vend për Adamin e Even
Besoni në rebelimin tim pa frikë
Edhe nëse i humbëm të dy dashuritë.
26 shtator 2020 AGIM DESKU
TA VRAS FRIKËN
Më duhej ta vras frikën Promethe
Për t’ia shërue plagët jetës
Dhe tokës sime të ndarë
Dikur e sot në mijëra copa t’vërtetës
Nënës lotin e vrarë
Me cilat urata t’ia shëroj
Si t’jetojmë për zot të vërtetë
Edhe nëse prapë bëhemi flakë atomësh
Sot nëpër metropolet evropiane
Kujtoj mëkatin e Shen Stefanit e Berlinit
Në cilin shesh t’i vëj lule me aromë lirie
Nga luftëtarët e rënë për tokën arbërore
Promethe kohët kur do t’i ndërrojmë
Në kujtim të mijëra të zhdukurve deri sot
Të eci me sytë e çlirimtarës sime
Dhe të besoj në besën e Konstatinit
Nëse dua të më njeh bota për të gjallë
Të mos na mbetët Shqipnia si përrallë
Ma s’do të jenë gjyshërit për të na i tregue.
25 shtator 2020 AGIM DESKU
ITAKA
Nëse sërish i duhemi fjalës së artë
Para syve të agimit të jemi t’zgjuar
Me diellin do t’i pëlcasim zotnat
E marrë është Itaka pse u bë tokë e huaj
Nuk vdiçem edhe kur e vërbuan Homerin
Gjallë na mbajti flaka e qiriut të Naimit
Asnjë fuqi djajësh nuk na munden
Pse patëm besë e fe edhe para Krishti
Dhe një atdhe ku zot e mbret ishim vet
Asgjë e bukur nuk i përngjanë fatziut
Kur fytyrën e barazon më të tradhtarit
E na iku Itaka deri sa lindën luftëtarët
S’është vonë t’i mundim këta birë zagarët
Legjendat e thonë sa herë na ikën zotnat
Dhe ç’na vrau krenaria kur ishim vetë diell
U lamë në detin e plagëve të Gj.E.Alisë
Det kryqëzimi i shpatave për çdo bajloz
Do të ju rrëfej brezave Lulin e Migjenit
Krenarinë e vdekjes burrërisht për Doruntinën
Kam besim në ngrohtësinë e diellit
Të eci i lirë Rrugës së Kombit tim.
23 shtator 2020 AGIM DESKU
THEMBRA E AKILIT
apo e shfletoj historinë
Larg
e shfletoj historinë
Pluhurin çdo ditë ia fshi
Kam frikë
nëse s’di ta ruaj
Të ma vërshoj
ndonjë lumë i huaj
Këmbëkryq
i rri historisë sime
E përqafoj
dhe e puthi n’ballë
Krenohem për betejat
që na i ka falë
Duke shërue plagë
deri këtu kemi ardhë
Pa i harrue betejat
e shekujve të Gjergjit
Që emrin tim
ta thërras të lirë
Më duhet ta mbaj
besën e Konstadinit
Ta shoh
a është gjallë
Apo rron veç thembra e Akilit.
21 shtator 2020 AGIM DESKU
E DI
Nëse një ditë
Kam më pasur mallkim
E di nga më vie
Jo nga fluturat
Që fluturojmë së bashku
Krue me krue
E trëndafil në trëndafil
Mallkimi nuk më vie
As nga yjet e qiellit
As nga drita e diellit
As nga zemra e ndarë
Në copa copa
Ku pak këtu e më shumë
Ma ka marr bota
E di së kush më mallkojnë
Sot në lutjet e së dielës
Lutem
Fali o Zot ato duar të zeza
Që s’dinë kurrë bardhë
Veç Zi.
E diel 20 shtator 2020 AGIM DESKU
PËLLUMBAT
Mos u thëntë ma
ta shoh sërish diellin ëndërr
A nuk mjaftoj jeta ime
n’shekujt t’ferrit
Dëshmitar
kisha veç pëllumbat e lirë
Të vetmit që fluturonin
afër diellit dhe për diellin
Dëshmitarë tjetër
i kisha sytë e vërbuar
Të nënës sime pa liri
Që u shndërrue n’legjendë
Për lirinë e popullit tim
Dhe dëshmitarë famëkeq
I kam sytë e çmendur të Apokalipsit
që më vrisnin jetën çdo cast të saj
Veç pëllumbat i kam pasur jetë
Dashurinë e bëra flakë dielli për ta
Edhe nëse vdes n’beteja çlirimtare
E di së pëllumbat s’kanë vdekje
Atdheun ma mbajnë në zemër
Më flasin me ngrohtësi dielli
Atje ku veç engjëjt kan emrin Erna
Deri ku nuk shkel këmba e tradhtarit
Është toka dhe dashuria ime e pëllumbeshës
Dhe dëshmitare tjetër kam gotën e dehjes
Për një natë të bukur sheshit të Tiranës
Unë rebeli i bërë det loti për dashurinë e vrarë të Annes.
Ps-Anna dhe Michel të vrarë diku në Mallësi
18 IX.2020 AGIM DESKU
E KISHA NJË MIK
Njëherë e kisha një mik
Mik dhe shkuar miku
Por ai kishte veç veten
Së bashku
I mbijetuam betejat
Çlirimtare
Plagët e luftës
Ende nuk i shëruam
Më besoni
Sa herë e pyes veten
Eh ç’lloj njeriu jemi
Çdo çast të jetës
Më vie në mendje Fishta
e Konica
Sërish pyes
Cila është e vërteta
Pse nuk mund të bëhemi
Bashkë
As edhe dy veta.
17 shtator 2020 AGIM DESKU
ËSHTË PËR TË ARDHUR KEQ
Bac Adem të falëm
Është për të ardhur shumë keq
Sa ishte gjallë asnjë fjalë për artistin
Sot edhe kolegët e “bombarduan”
S’di së ku i kishin rujtë fjalët e zemrës
Mirë tha po shkoj me buzë të qeshura
Miqt mbi kurora vunë lot n’vend luleve
Histori e re në këtë kohë të pandemisë
Sikur e kemi kërkue prej shumë kohësh
Jeta është luftëtarja e betejave t’pafund
Nëse është e drejtë apo e padrejtë
Varet nga guximi që ti ke për jetën
Ndryshe do të bëhesh i pafat në dashuri
Për atdheun ma s’bëhet fjalë për çdo ditë
Mjafton në njëqind vite t’rilind Prometheu
Zemra më plasë kur s’mund t’i thur hymn
Njeriut që më bëri të qeshëm me lot
Kjo këngë ka kohë që po këndohet këtu
E dymijë vite para të madhit Krisht
Kur njeriu ynë ishte këtu edhe para djallit
Shqip më fliste hyjria e jonë Tanagra
Së bashku me Homerin ndriçonin rrënjët
Veç pellazgët krijuan botën e njeriut tim
Kurrë s’pata fatin të dehem për zotin tim
Sikur për dashuri që jetova mijëra vjet.
16 shtator 2020 AGIM DESKU
KËTU DO TË QËNDROJ
Këtu qëndrova dhe do t’qëndroj
Edhe pas sëcilit shekull t’mjerë
Edhe kur ishim në Ferr t’ferrit
Eshe ma n’ferr së ferri i Dantes
Qëndrova më e rujtë tokën e gjyshit tim
Për pasaportën e Shqipnisë së bashkuar
Unë qëndrova këtu fal plisit të bardhë
Mbi kokën e Gjergjit dhe bac Ademit
E sot plisi qëndron Mbi Kullat e lirisë
Në Prekaz e Gllogjan kudo nëpër viset e Ilirisë
Për plis e fis besën ia fala atdheut e dashurisë
Këtu do të qëndroj me frymë a pa frymë t’jetës
Ta di bota të vertetën së para Krishti jemi këtu
Kur Adami dhe Eva shpirtnisht
Shqipërinë time me zemër e krijuan
Këtu do të qëndrojnë edhe breza tjerë të artë
Agimi,Liridoni,Dardani me plisa të bardhë
Përandorët do t’i lenë prapë në demonë të mjerë
Sëcili gur i shqipeve do të ngritët në hyjni
Ku tradhtarët s’kanë vend ma për varr
Atëherë Shqipëria do të rikthehet sërish mbarë.
15 shtator 2020 AGIM DESKU
PLISI
Sot e çdo ditë po mbetët relikt muzeu
Dikur e vetmja shenjë që na bënte krenar
Veç me plis bota na nderoi për shqiptar
Djall u bëfsha nëse nuk i përkulëm plisit
E mos qofsha n’lëkurën e djall o pisit
Mbi kokë po së vuri kurorën e lashtësisë
Krenar që e ruajmë n’zemrat e Shqipërisë
13 shtator 2020 AGIM DESKU
***
NDALO DET ATO VALË
Ndalo det ato valë bajlozësh që t’shitojnë
Sërish pas pesë shekuj t’ferrit mallkojnë
Rrugën e Kombit tim do të rikthejnë
Në çmendurinë e Via Egnaties së djajëve
Ec e mos u bën rebel Agim kur t’i shoh
Kah të kalojnë karvanët pranë syve t’mi
Ata që me shekuj ma bën dheun ferr t’zi
Më sërvon bota të dehem e të ngriti dolli
Veç ti o det si t’i ndalon piratët e xhelatët
Ata që më lanë pa gjysmën e vëllëzërve
Që m’i ndanë dritat e fëmijëve nga sytë e mi
Nënën ma lanë të pragu me duar në gji
Edhe sot si dje e besa edhe nësër jetojnë
Demonët asnjë zot nuk di si t’i ndalon
Kanë marrë ca fytyra nga njeriu ynë
Bota po ngrit dolli me bukurinë korbiane.
11 shtator 2020 AGIM DESKU
SEA STOP THOSE
Sea stop those waves of behemoth that punish you.
Again after five centuries of hell they curse
The path of my Nation will be restored
In the madness of Via Egnaties of devils
Walk and do not rebel Agim when I see them
Towards the caravans pass near my eyes
Those who for centuries make the earth hell black
The world makes me guard, drunk and toasts me
Except you o sea how to stop pirates and executioners
Those who left me without the half of brothers
That separated the children’s lights from my eyes
My mother left me on the doorstep with her hands on breast
Even today, as yesterday, I believe, and if the
Demons live, no god knows how to stop them
They got some faces from our man
The world is toasting with raven’s beauty.
September 11, 2020 AGIM DESKU
Translated by
Marjeta Shatro Rrapaj
***
E DI KU JE ZOTI IM
(Teologut korçar Kleo Betsokou-mërgimtarit nga Londra
E di ku të gjej zoti im
Në valixhet plotë lot të mërgimtarëve
Aty çdo ditë të takoj në rrugën t’pakthim
Në një atdhe je ku secili bëhet Promete
Ku liria e zëvendëson ferrin e Dantes
Zoti im ti u shndërrove në zanë
Dhe nga toka ime shporre mijëra sulltanë
Nga Azia e Karpate që këtu bënin pallate
Në cilën dëshirë e di ku të gjej më mire
Në fjalën që i thua nënës në çdo mëngjes
Të dua perëndesha ime që më fal gëzime
Në çdo kohë zotin tim e gjej më të ri
Kur vëllezër luftojnë së bashku për liri
Kur motrat tona të jetojnë si shqiponja
Zoti im është vetë Shqipëria e bashkuar
Pa asnjë kufi dikur të ndarë e të sharë
Por janë Kullat e Prekazit e Gllogjanit
Flaka e luftëtarëve që na ndriçojnë lirinë
Kudo jeton zoti im si hero i Arbërisë
Në bamirësinë e patriotit të kombit tonë
Hasan Prishtinës e Haxhi Zekës
Që i falën tërë pasurinë për liri t’Shqipnisë
Në kujtesën e Gjergjit që u kthye shqiptar
Edhe në madhështinë e Nënës Terezë
Botës ia shëroi varfërinë e vetes lavdinë
09 shtator 2020 AGIM DESKU
I KNOW WHERE YOU ARE MY LORD
(Korça theologian Kleo Betsokou-emigrant from London
I know where to find my lord
In suitcases full of tears of emigrants
There every day I meet you on the way back
You are in a homeland ëhere everyone becomes Prometheus
And freedom replaces Dante’s hell
My Lord, you became fairies
And expel thousands of sultans from my land
From Asia and the Carpathians they made palaces here
In which desire do I know where to find the best
In the word you say to your mother every morning
I love you my goddess who gives me joys
Every time I find my master younger
When brothers fight together for freedom
When our sisters live like eagles
My Lord is the united Albania itself
Without any boundary once divided and cursed
But they are the Towers of Prekaz and Gllogjan
The flame of the fighters Who illuminate our freedom
Everywhere my lord lives as a hero of Arberia
In the charity of the patriot of our nation
Hasan Prishtina and Haxhi Zeka
That they forgave all the ëealth for the freedom of Albania
In memory of Gjergji who became Albanian
Even in the greatness of Mother Teresa
Healed the World of poverty and her own glory
09 September 2020 AGIM DESKU
Translated by
Marjeta Shatro Rrapaj
Thank you President Trump, but we are Albanians
ALBANIAN
Albanians o miserables we are
Sixteen centuries BC
Tanagra and I spoke Albanian
Generation after generation ëe are here Albanians
Mountains and plains shout in Albanian
Except in the language of the god we speak
In an Albania and eagles of mountain
The deities have transformed us
In fairy tales they have blessed us
I knoë before the gods except Homer was here
The centuries of hell are not far away
That comes from me once and for all
They turned into apocalypse of horror
How it hurts me when I look like you to black ravens
Not like I am an eagle of blessed soil
Let the world burst if it wanted to
Albania will not be dismantled
One day our Gods will return to us
We trusted the white and black man enough
Eh that I believe in the young devil himself.
5 September 2020 AGIM DESKU
Translated by
Marjeta Shatro Rrapaj
SHQIPTAR
Faleminderit president Trump,por jemi shqiptarë
Shqiptarë ore të mjerë jemi
Gjashtëmbëdhjetë shekuj para Krishti
Unë dhe Tanagra folëm shqip
Brez pas brezi jemi këtu shqiptarë
Mali e fusha shqip bërtasin
Veç pse n’gjuhë t’perëndisë ne flasim
Në një Shqipni e n’shqipe mali
Hyjnitë na kanë shndërrue
N’zana t’legjendave na kanë bekue
E di para zotnave veç Homeri ishte këtu
Nuk janë larg shekujt e ferrit
Që ikën nga unë njëherë e përgjithmonë
Se u shndërruan në Apokalipsa të tmerrit
Sa më dhemb kur ju ngjaj në korba të zi
E jo siç jam shqipe e dheut të bekuar
Le të plasë bota po deshi
Së Shqipnia s’ka për t’u zhbërë
Një ditë do të na rikthehen zotnat tanë
Mjaft i besuam njeriut të bardhë e të zi
Eh që besa edhe vet djallit të ri.
5 Shtator 2020 AGIM DESKU
E PREMTJA E MADHE
Nënë sot rri zgjuar dhe mos ke frikë
Ditë e ngohtë bën në Amerikë
Janë ba bashkë tokë e qiell
E janë çel sytë e mi
N’Rozafat Ajkunë edhe ti mirë e di
Më thanë së lgjendat kishin ardhë
Më të marrë Ty
Sa e deshta burrërinë e Prometheut
Ah Venedikut i raftë pika
Si na i la Bajlozët n’këto anë
Sot n’Kala po të bëjmë mbretëreshë
Për nuse t’shqipeve të vëhet kurora
Në legjendë për zanë të mora.
4 shtator 2020 @gim DESKU
SHQIPTARË KUDO
Kudo shqiptarë
Në diasporë
Bulevardeve evropiane
Në Azi e Afrikë
Deri në Amerikë
Hamaj e sharraxhi
Do thoshte poeti Esat Mekuli
Të këputun për padronët e demonët
Musafirë në shtëpi t’vetë
Shqiptarë me emër e zemër
Çudi sa jemi shqiptarë
Një një Shqipëri kështu të ndarë
Të Marie Tucit e Havzi Nelës
Njëra vëhej në thes me macë t’egër
E poeti vihej në litar
Edhe sa jemi shqiptarë
Në Shqipninë e pas Fishtës
Ku dreqi e i biri vihet në krye t’politikës
Krejt parodi e bëjnë jetën n’Shqipëri
Zotnat ikin nga demonët që e rrethojnë
Zogjtë në dhera të huja fluturojnë
Sytë e rinisë mbi male në ikje lotojnë
N’Shqipërinë e vërbuar askush s’njeh t’zonë
Sa kam bërë lutje për një Shqipëri t’bukur
Ku rinia të rikthehet mbi krah t’fluturës
T’i bëhet mbret tokës së vet
Ku Zoti të bëhet një e s’ka dy
Ashtu edhe atdheu im të bëhet i lirë
Në një Shqipëri të popullit tim të mirë.
31 Gusht 2020 AGIM DESKU
E NË VDEKËSHA NËNË
-dedikim Marie Tucit
-motiv popullor
E në vdekësha nënë
Dashninë e atdheun kujt t’ia lemë
Asnjerit Marie mos ia le
Së do e mbysin sikur ty dje
A s’më thua ti Shqipni
A të qajë ma për ty
Sa herë e kam ba gjamën
Në ty e kam ditë nanën
Dhe çdo ditë e mira Shqipni
Po e lexoj nga një parodi
Për pesëdhjetë vite kumunizmi
U shquve ti a për mua është marrëzi
Tani i besoj Fishtës se si i shkoi jeta
Me shpirt të plasun nga këto t’vërteta
E si vritet në pik ditës drita e diellit
Kur mësuesja Marie falte lule t’prillit
Pa më thuah Shqipni a je zgjue nga gjumi
Kurrë mos të pafsha që të ka marr lumi
Mos lexofsha ngjarje as si t’at Zef Pllumit
Vraje vet këtë ligësi që na ndan mua e ty.
28 gusht 2020 @gim DESKU
MË SHUMË SE POEZI
Në ditëlindjen time
Më vijnë çdo çast urimet e më të mirëve
Mezi presin të zbresin nga retë e shiut
E besoj më sjellin ngrohtësinë e diellit
Dhe me fjalët e bukura t’hyjnive arrijnë
Sot s’janë më mua mbretërit e pranverës
Dikush i bën sehirë botës me covid 19
Ndoshta pse sa herë u bëra kryeneç jete
I padëgjueshëm i pushteteve të shteteve
Kam mbetur peng i besës së burrit
Në një kohë kur s’dëgjohet ma burrënia
E kam pague shtrenjtë heshtjen e fjalës
Jetës ia shtova edhe një rebel ma shumë
E kam dashur veç jetën e luftëtarit të lirë
Dashurinë e vashës së tij e bëra varg t’jetës
Ç’m’u kujtue çlirmtarja që nuk fali tokë
Nuk do që varri i trimit të bëhet mish qeni
Sot në mua ndriçojnë agimet e shenjta
A kam jetë të shoh qytetin veç trëndafila
Pa re të zeza të shekujve që na mallkuan
Të rikthehen zanat e dashuria e shqipeve.
25 gusht 2020 AGIM DESKU
From the Agimian Anthology of the poet AGIM DESKU
MORE THAN POETRY
On my birthday
The best ëishes come to me every moment
Can’t ëait to get doën from the rain clouds
I believe they bring me the ëarmth of the sun
And with the beautiful ëords of the deities they arrive
Today the kings of spring are no longer ëith me
Someone looks of the world with covid 19
Maybe why every time I became haughty
Inaudible of the powers of states
I have remained hostage to my man’s trust
At a time when manhood is no longer heard
I paid dearly for the silence of the word
I added one more rebellion to my life
I just loved the life of the free fighter
I made the love of his daughter the vers of life
What do I remember about the liberator Who didn’t forgive the land
She doesn’t ëant the tomb of the brave to become dog meat
Today the holy dawns shine in me
Do I have life to see the city except roses
No black clouds of the centuries that cursed us
To bring back the fairy and the love of eagles
25 August 2020 AGIM DESKU
***
Translated by
Marjeta Shatro Rrapaj.
Dall’Antologia Agimiane del poeta AGIM DESKU
PIÙ CHE POESIA
Per il mio compleanno
I migliori auguri mi vengono in ogni momento
Non vedo l’ora di scendere dalle nuvole di pioggia
Credo che mi portino il calore del sole
E con le belle parole delle divinità arrivano
Oggi i re della primavera non sono più con me
Qualcuno guarda al mondo con covid 19
Forse perché ogni volta sono diventato altezzoso
Inudibile dei poteri degli stati
Sono rimasto ostaggio della fiducia del mio uomo
In un momento in cui la virilità non è più ascoltata
Ho pagato a caro prezzo il silenzio della parola
Ho aggiunto un’altra ribellione alla mia vita
Ho adorato la vita del combattente libero
Ho reso l’amore di sua figlia il verso della vita
Cosa ricordo del liberatore che non ha perdonato la terra
Non vuole che la tomba dei coraggiosi diventi carne di cane
Oggi le sante albe brillano in me
Ho la vita per vedere la città tranne le rose
Nessuna nuvola nera dei secoli che ci ha maledetti
Per riportare la fata e l’amore delle aquile
25 agosto 2020 AGIM DESKU
Tradotto da
Marjeta Shatro Rrapa
***
NË NJË KOHË TJETËR
Në një kohë kur rrinim bashkë
Mu në mes kishim bjeshkët e larta
Mua më duhet të flas o t’bërtas
Se jam pak gegë e veç me za zanash jetojmë n’këto anë
Kur ulëm të mendoj më duhet të shkruaj
Se jam pak toskë veç me sy valët i shikoj
Ndaloj për të bukurën e detit ta pikturoj
Në një kohë t’jetës sime isha mbret tjetër
Ngado që shkoja kisha zemër Gjergji
Fytyra m’i ngjante fytyrës se tij heroike
Ëndërr e lexoja lirinë nëpër shkronjat biblike
Fjalët e zemrës i ruaj për një kohë tjetër
Më të dashtë aq sa plagët e Titanikut
Nëse kjo kohë e ka ngrohtësinë e diellit
Nuk ecët ma nëpër Via Egnatia si n’kohë t’vjetër.
23 gusht 2020 @gim DESKU
G R I S J E
Copëza trëndafili i mblodha
Të grisurat i ruaj vargut të kujtimeve
Për një kohë e botë tjetër
E di cilët i grisin çdo çast lulet
I shoh kah sjellin stuhi shiu
Sa plagë ia shtojnë tokës
Kanë fytyra Apokalipsash
M’i grisen fluturat tradhtisht n’fluturim
Në një natë ëndrrash s’më lanë të dehem
Çfarë ju vjen në dorë gjithçka grisin
Për vrimë gjilpëre më tretin
Ku e jetoj t’zitë e ullirit
Nuk e desha botën pa pranverë t’luleve
Historinë e heshtjes askush s’di ta shkruaj
E di unë për fajësinë e fjalës
Kur dhemb pse i besova shumë
Sa lartë i ngrita dhembjet e yjeve
Zjarr ferri i bëra vetes
Nuk besova që e grisin Çakorrin
Për të cilin u kënduan këngë kreshnikësh
Ku i kanë varret gjysh e stërgjysh
Çlirimtarët e fytyrave t’atdheut t’Gjergjit
Sa mëkat t’i grisen lulet e dashurive të atdheut.
22 gusht 2020 AGIM DESKU
NË DITËLINDJEN E LULEVE
-Lutem për shi
Sot ju kërkoj luleve të Kopshtit të Edenit
Të ndalojnë për një ditë dhembjen e plagëve të jetës
Fali edhe flakë po deshe nga dita më e bukur që ke
Sot ke ditëlindjen dielli im më shkronja ari të 19 gushtit
Mjaft acar dhe plagë kishte toka e urryer nga demonët
Më sjell pak shi për lulet e thara
Së jam në luftë me bajlozet e stuhive
Sot s’dua të vdes nga mërzia e betejave të humbura
Dua të ndaloj për një çast e të ngriti gotën bashkë më yjet
E dinë sytë e mi ku je diell
Me lartë se vetë hynitë që gëzojnë për një çast jetën e bukur
Sot dua të ngriti gotën për dashuritë e popullit tim të shejtë
Nuk dua të vdes nga flaka e zjarrit tënd o dielli im
E di së njeri nga ne të dytë e mbanë fjalën më mirë
Edhe kur vijnë dimrat e acartë
Ti më ngroh më shumë së tërë jeta ime
Edhe unë mbijetoj kur ferret e jetës më prangosin
Sa bukur të festoj sot në ditëlindjen tënde dielli im
Dua për një çast të pi deri sa të bëhem gotë e thyer venedikiane
Edhe kështu jam i dehur pa ngrohtësinë tënde o diell
Më lejo të rri me kujtimet që herë më rikthejnë në jetë
Besoje fytyrën time të buzëqeshur më mirë se vetë hëna
Sot e ndalova edhe vargun mos të shpërthen kur kujtoj demonët vrastarë
Dua të jem vetëm luftëtar i trëndafilave të tokës se shejtë
Lutem që të bie shi për secilën lule të Kopshtit të Edenit o diell.
19 Gusht 2020 Agim DESKU
***
ON THE FLOWER BIRTHDAY
-I pray for rain-
Today I ask you for the floëers of the Garden of Eden
Stop for a day the pain of life wounds
Forgive the flame you wanted from the most beautiful day you have
Today is your birthday, my sun, the golden letters of August 19th
Plenty of frost and ëounds had the earth hated by the demons
It brings me some rain for the dried flowers
I’m at war with the storm idiots
Today I don’t want to die of the boredom of lost battles
I want to stop for a moment and raise the glass along with the stars
My eyes know where you are in the sun
Higher than the entrances themselves who enjoy for a moment the beautiful life
Today I want to raise the glass for the loves of my holy people
I don’t want to die from the flame of your fire, my sun
I know one of us both holds the word better
Even when the cold winters come
You warm me the most my whole life
I too survive when the hells of life shake me.
How beautiful to celebrate today on your birthday my sun
I want to drink for a moment until I become the broken glass of Venetian folly
Even so I am drunk without your warmth o sun
Allow me to hang on to the memories that sometimes bring me back to life
Believe my smiling face better than the moon itself
Today I also stopped the verse from exploding when I remember the murderous demons
I want to be just a warrior of the roses of the holy land
I pray for rain for every flower of the Garden of Eden o sun.
Translated by
Marjeta Shatro Rrapaj
Faleminderit për kulturën e përkthimit poete e nderiar z.Marjeta Shatro Rrapaj
AGIMI
E di se do të më thoni i ngjanë agimit
Por nuk e di pse më pagëzuan Agim
Nëse e kishin se linda në kohën e diellit
Apo për të më pagëzuae me emrin shqip
Pesëqind vite kjo tokë veshej me rroba të huaja
Kudo dëgjoheshin emra profetësh e perandorësh
Më dukej vetja se jam diku në Azi a në Arabi
E jo aty ku jetohet për shqipet në ma të mirën Shqipëri
Agimmmmmmmmmmmmmmmmmm
Më thirrnin secili që zgjohej para meje
Nëna orë e çast e mbante emrin tim në gojë
Edhe përtej deti emri im është varg i lire
Veç jo fjala e lirë dhe libri im “Rrefej diellit”
Ku rrinë të mbyllura që pesë vite pa e pa dritën
Në shtetin e demokracisë Helene
Ferri i Dantes i zëntë ashtu siç i zëntë fryma e poezisë
Sot agim është tërë Shqipëria
Deri ku i thonë bukës bukë e ujit ujë
Dhe s’ka bir nëne që i thot ndryshe veç fytyrave tradhtare
Që historia askujt nuk ia fal
Sa bukur e thotë poeti Agim Doçi
Sa herë vi në Prishtinë e di se erdha në Shqipëri
Kur dëgjoj sheshit të kryeqytetit emra shqip
Agim, Liridon, atdhe ,Teutë, Norë, Marie.
Vëllimi poetik-“Rrefej diellit” i përkthyer në greqisht dhe i pritur mirë nga kritika,që nga viti 2015 gjendet i mbyllur në Greqi, po sa ka dalë nga shtypinë ,me vështrime kritike të tre poetve grekë,ku thonë:Na vie keq që kjo poezi nuk shkruhet ma në vendin tonë,e dikur është shkrue,faleminderit nga kritika.
KULLA E LIRISË
-Muhamet Dervish Çekajt
Me gurë atdheu dhe shpirt Korifeu
Krijove Kala e ç’hata për atë kohë
Të pakohë
Sot rrënjët e mia dardane ruhen këtu
Si relikt muzeu të betejave për tokën e gjallë
Bashkë me fytyrat e luftëtarëve të lirisë
Në këtë Kullë të brezave të plisit
Këmbëkryq u ulën zotnat e Durrahut
Përkrenarja e Gjergjit është hymni i besës
Ku s’kanë ikur betejat për kufijtë e ndarjes
Dymijë vjet lashtësinë pellazge e mbajnë brenda
Kulla që ruajti Mic Sokola e shumë emra
Sa lartë i lartësove dritën e diturisë së Naimit
Pranë oxhakut i prite e i përcjelle luftëtarët e lirisë
O Muhamet Dervish Çekaj
Po e ringjallin jetën dhe të vertetën e Kullës së shqipeve
Arbeni me gjashtë vëllëzërit e thuprave të pathyera
Kështu sërish e bëjmë Shqipinë e Fishtës
Sikur kjo Kullë që rriti e kaliti luftëtarë atdheu
Si Sali Çekaj,Ismeti ,Maxhuni e të tjerë.
13 gusht 2020 AGIM DESKU
SËRISH HESHTJA
Për të satën herë të shkrova sikur të ishe çlirimtarja ime
Edhe ashtu ma mban peng jetën
Të vërtetën askush nuk ka guxim ta thot
Vetëm Serembe e ka përjetuar në lëkurën e tij prej poeti
Ç`farë t’i them jetës kur më pyet për kujtimet e saj
Ta rikthehej në fëmijëri jetën përrallore të së bukurës
Nuk më lejojnë ata sy me aq zemër kur t`i pikturoja
Si ta harroj kaq lehtë heshtjen që s`paska fund kurrë
As jeta më të s’paska kuptim në në një botë plot dhembje
Për shpirtin fare s’bëhet fjalë për shërim
Mbrëmjet më janë bërë pikturë që s’harrohen
Aty kam vënë fytyrën tënde prej Mona Lize
Me emrin ma të bukur se vetë ajo
Në heroinë të thërras e bërtas
Ku je çlirimtarja ime e betejave të lena në gjysmë fitoresh
Për të cilat beteja që nuk ju shihet fillimi as fundi
E di mirë sa herë kam vdekur për ty e tokën e shejtë
Në Promethe të lirisë më kalite të ngritëm edhe nga varri
Sa rëndë peshon heshtja jote në jetë
Sa më ngjanë dikush në fuqinë e djajëve
Pse atdheun në dysh ma ndanë
E kanë humb fuqinë lutjet për të qenë uratë perëndish
Janë zënë në kohë të pa kohë fytyra prej zane
Mos po shndërrohesh në diçka tjetëra a në Apokalips
Ndalo Imzot stuhitë e heshtjes se marrë
Asnjërin nga ne të dy mos i fajëso me mëkat
Nëse duhet të përjetojmë ferrin
Unë u bëfasha ferr për tokë e qiell e ti heroinë.
Gusht 2020 AGIM DESKU
SILENCE AGAIN
For the witch time I ërote to you as if you were my liberator
Even so, it holds my life hostage
No one has the courage to tell the truth
Only Serembe has experienced it in his poetic skin
Ëhat to say to life ëhen she asks me about her memories
To return to childhood the fabulous life of beauty
They do not allow me those eyes with such a heart when I paint them
Hoë can I so easily forget the silence that never ends
Even life no longer has any meaning in a world full of pain
For the soul there is no question of healing at all
The evenings have become an unforgettable painting for me
There I put your face from the Mona Lize
With a more beautiful name than herself
In the heroine I call and shout
Where are you my liberator of battles left in half victories
For which battles you do not see the beginning or the end
I know well hoë many times I have died for you and the holy land
In the Prometheus of freedom I was tempted to rise from the grave
How heavy your silence weighs on life
Hoë much someone resembles me in the power of devils when the homeland was divided in two
Prayers to be the bridge of gods have lost their power
Fairy faces are busy indefinitely
Do not turn into something else or the Apocalypse
Stop, Lord, the storms of silence that have taken over
Do not blame either of us for sin
If we are to experience hell
I became hell for heaven and earth and you heroine.
August 2020 AGIM DESKU
Translated by
Marjeta Shatro Rrapaj
Ç’MË THUA A Ç’TË THEM POET
-Liria në sytë e Havzi NAVZI Nelës
-Poetin që e varën në litar veç pse ish poet
Të kam ditur e dashur
Për faqe t’bardhë
Shqipni ti më dole
Faqe e zezë
Nuk ju besova syve t’mi
Kur ma vëre litarin n’fyt
Nuk e kuptove se jam poeti yt
Si ta shoh lirinë pa sytë e mi
Vdekja e fundit të qoftë Shqipni.
10 gusht 2020 AGIM DESKU