• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Brukseli nuk ka vend për Pëllumb Xhufat…

April 21, 2018 by dgreca

Nga Sulejman GJANA/Para disa ditësh, Komuna e Skarbekut në Bruksel lajmëroi mbajtjen më 23 prill (të hënën), të një konference kushtuar Skënderbeut, me rastin e 550-vjetorit të vdekjes së Heroit tonë kombëtar.

Në lajmërimin dhe ftesat e shpërndara bëhej me dije se ky aktivitet organizohej me mbështetjen e Ambasadës së Shqipërisë në Belgjikë dhe se konferencierët-panelistë të përzgjedhur nga ambasada do të ishin zotërinjtë Pëllumb Xhufi, Lek Pervizi e Safet Kryemadhi.

I kam lexuar me endje e i kam vlerësuar veprat dhe studimet e prof. Pëllumb Xhufit për historinë e vendit tonë në Mesjetë. Në mënyrë të veçantë kam vlerësuar qëndrimet dhe mbrojtjen që ai i bën si rrallëkush në Shqipëri çështjes Çame dhe interesit kombëtar në raport me fqinjët tanë jugorë. Ndaj jam trishtuar shpesh kur ai prej 2 dekadash është pozicionuar hapur si mbrojtës fanatik i historiografisë komuniste lidhur me LDB dhe po aq shpesh edhe si relativizues, justifikues e deri si mohues kokëfortë i krimeve të komunizimit që datojnë qysh nga themelimi i PKSH e deri në ditën e mbrame të diktaturës.

Veçanërisht debati që ai ka nisur, nxitur dhe vazhduar lidhur me kampin famëkeq të Tepelenës dhe krimet e konsumuara aty nga xhelatët komunistë, e ka pozicionuar Xhufin si apologjet të krimeve monstruoze dhe i gjakatarëve në fjalë, duke kompromentuar rëndë figurën e tij morale si historian dhe intelektual me profil të lartë, që guxon të injorojë, të shtrembërojë e të flakë deri edhe parimet e të vërtetat faktologjike.

Pikërisht në këtë kontekst dhe në kulmin e emocioneve që kanë shkaktuar qëndrimet dhe deklaratat e tij, ishte tejet sfiduese dhe arrogante përzgjedhja nga Tirana zyrtare e Xhufit si panelisti kryesor i konferencës së lartpërmendur, ku ky apologjet profesionist dhe pasionant do të referonte bash para ish viktimave të mbijetuar të krimeve e torturave të diktaturës dhe bijve të mërgatës antikomuniste të Brukselit.

Bijtë e kësaj mërgate, lindur dhe rritur në demokraci, madje në mes të kryeqytetit zyrtar të Europës ku duam ta integrojmë Shqipërinë, janë edukuar që të bashkëjetojnë me të ndryshmin dhe kundërshtarin e ideve. Ndaj ata që përkundën e përkundin djepat e bijve të tyre duke mëkuar e derdhur atdhedashuri por edhe urrejtje për sllavokomunizmin, në kushte normale do ta pranonin si panelist Xhufin edhepse ky, në shtëpinë e tij, prej dekadash përkundi dhe ende përkund djepat e stërnipave të Enver Hoxhës. Do të pranonin të bashkëbisedonin me medievalistin e shquar Xhufi për: çështjen tonë kombëtare të pazgjidhur; për autoktoninë antiko-mesjetare në trojet tona etnike; për të drejtat kombëtare e pronësore të mohuara në Greqi; për marrëveshjen e detit; për Zajednicën; për të drejtat kombëtare, njerëzore e pronësore të mohuara e të cunguara në pjesën veriore të Mitrovicës, në Maqedoni, Malin e Zi, Metohi, Sanxhak, në Luginë e në mbarë Serbinë.

Sikur “këpucari” të qëndronte tek “këpuca”, sikurse këshilloi Napoleoni, do të pranonim të bashkëbisedonim me të për Skënderbe-Heroin e përbashkët, të cilit me fondet e grumbulluara anembanë botës nga emigracioni i vjetër antikomunist dhe peshën politike të merituar ia ngritëm përmendoren në mes të Brukselit 50 vjet më parë, bash në komunën e Skarbekut, në jubileun e 500-vjetorit të vdekjes.

Sikur të mos na lëndonte aq shumë, do të pranonim ta dëgjonim e të mos ia përmendnim akademikut Xhufi synimin e heshtur të Enverit për të na zhbërë nga shqiptarësia nëpërmjet shkombëtarizimit gradual me ndihmën e kohës, harresës së programuar e asaj biologjike, multikulturalizmit mbytës metropolitan dhe globalizmit asgjësues të identiteteve kombëtare.

Natyrisht që apologjetit akademik, prej finikërie e jo prej tute, nuk do t’ia ndërmendnim faktin se nga pasuritë e konfiskuara në atdhe pas LDB nga lufta e klasave dhe nga fitimet kolosale prej punës së papaguar në kampe e burgje, deri në “kursimet” shtazarake të ushqimit dhe kushteve të “jetesës”, Enveri dhe regjimi i tij nuk kursyen asnjë shpenzim për asgjësimin sitematik të nacionalistëve antikomunistë që përbënin dhe përbejnë shtresën e shëndoshtë të ish-të përndjekurve dhe burgosurve politikë; shtresë në të cilën emigracioni i vjetër politik e ka identifikuar dhe e identifikon vetvetën si pjesë e pandarë e saj.

Çuditërisht dhe me shkujdesje të habitshme, me aktivitetin e programuar Tirana zyrtare sërish e sfidoi dhe e ofendoi mërgatën antikomuniste që jeton prej dekadash në Bruksel teksa bash pa u shuar debati ngjethës, i vendosi Pëllumb Xhufit në krah një ish-të përndjekur si Lek Pervizi (?). Dhe për këtë u sajua kjo tribunë në Bruksel, prej ku akademikut do t’i jepej mundësia për t’u kumtuar të gjithë kundërshtarëve të vet në Shqipëri se “mua më njeh Brukseli dhe nuk pyes për ju”, se “ju jeni fanatikë të pandreqshëm”, se “në krah më rri nëpër konferenca një ish-i internuar i kampit të Tepelenës dhe ai nuk ka asnjë problem me mua, pasi e di që nuk gënjej”, etj., etj..

Mirëpo, me sa duket, qeveria shqiptare (që ende i përdor ambasadat për llogari politike) i kishte bërë hesapet pa hanxhinë, teksa harroi se Europa demokratike është ndërtuar edhe mbi bazën e vlerave e parimeve më të larta morale e njerëzore. Dhe si një prej parimeve të tilla të shenjta spikat injorimi i negacionistëve të vuajtjeve të komuniteteve, racave e popullsive të pafajshme, krahas injorimit të të pa-penduarve, apologjetëve të diktaturave dhe glorifikuesve të krimeve e kriminelëve.

Fatkeqësisht, në Shqipëri këto kategori individësh vazhdojnë të vlerësohen. Dhe kjo ndodh jo vetëm sepse trashëgimia komuniste është akoma e fortë (dikush mund të thotë se gjithçka ka qenë e planifikuar me “Katovicën” për të mbërritur në këtë ditë), por sepse morali dhe etika janë nocione të pakuptimta për shumëkënd…, por edhe ngaqë vlerat dhe parimet europiane konsiderohen ende si të huaja nga politikanët dhe aparaçikët tanë të djeshëm e të sotëm.

Mbi të gjitha ky zvetënim i frikshëm moral ndodh sepse pas ’90-ës sistemi i ndërtuar mbi “rrënojat” e komunizimit ka prodhuar një politikë monstruoze me dy fytyra, që ka jetësuar realitetin absurd ku viktimat dëmshpërblehen dhe xhelatët jetojnë të lirë, mbajnë titujt, dekoratat dhe madje edhe hierarkohen në administratë, krahas lejimit të glorifikimit të veprës së tyre gjakatare dhe mohimit të krimeve nën diktaturë. Sintetizuar të gjitha këto në sloganin “bashkëvuajtës-bashkëfajtor”.

Mirëpo për fat të mirë, gjërat funksionojnë ndryshe jashtë “bahçes me lule”.

Në vendet e qytetëruara, parimet janë parime, krimet janë krime dhe mohuesit e krimeve e glorifikuesit e xhelatëve nuk kanë vend.

Në Europë, për shembull, edhe pse shkrimtari francez Seline (Louis-Ferdinand Céline) është pa dyshim një prej autorëve më novatorë të letërsisë franceze të shek. XX, ai nuk studiohet nëpër gjimnaze sepse, ndonëse ishte antikomunist i thekur, ishte edhe antisemit dhe apologjet i holokaustit ndaj jahudive.

E njëjta gjë vlen në SHBA për kineastin 85-vjeçar Roman Polanski, që u arratis në vitin 1977 prej vendit vet, ku nuk mund të shkelë më pa u dënuar për krimet prej pedofili, pavarësisht se është një prej kineastëve bashkëkohorë më të vlerësuar.

“Bashkëvuajtës dhe bashkëfajtorë!”? Kurrën e kurrës…

“Kur të gjithë janë fajtorë, askush nuk është më i tillë”, – thotë Hana Arendt. Sipas saj, “nuk ka fajësi kolektive apo pafajësi kolektive. Fajësia dhe pafajësia kanë kuptim vetëm nëqoftëse u personalizohen dhe u mveshen individëve…”.

“Pranimi spontan i përgjegjësisë kolektive – shkruan Arendt – dëshmon një konfuzion moral mjaft të rrezikshëm, që fatkeqësisht vërehet në shoqëritë post-totalitare”.

E si mund të ketë përgjegjësi kolektive nëse pranojmë a priori mekanizmin tmerrues të krimit gjenocidal që Arendt na zbulon, teksa thekson: “Nyja morale e krimeve monstruoze konsistonte në urdhëresën: Ti do të vrasësh jo armikun tënd, por njerëz të pafajshëm, që as potencialisht nuk ishin të rrezikshëm, dhe do t’i vrasësh jo nga domosdoshmëria…”.

Diktaturat kudo ku u jetësuan, përfshirë edhe Shqipërinë, duhet të konsiderohen si më i madhi rrezik, që kërcënon me rrënim total jo vetëm entitetin tonë politik, por edhe mbijetesën shpirtërore dhe substancën tonë morale. Këto sisteme çnjerëzore bazohen mbi shkërmoqjen e hallkave jetike që e lidhin njeriun me disa pika reference morale.

Hajdegeri na mëson se “Diktaturat kanë vetëm një armik: vetë Lirinë…, domethënë të Vërtetën, akademizmin, universitetet, vendet e kërkimit të lirë, artet dhe letërsinë, pasi ato na bëjnë të depërtojmë në trojet e panjohura të shpirtit, ku gjithçka që është eksperiencë, gjithçka që piqet përmes përsosjes intelektuale, tek çdo qenie njerëzore na udhëheq kah ndërgjegjia për të qenë vetvetja”.

Ndaj jo më kot Hitleri deklaronte se do t’i largonte njerëzit nga ajo humnerë që quhet ndërgjegje.

Hegeli kishte të drejtë kur shkruante se “një komunitet politik nuk mund të ndërtohet pa krijuar më parë një komunitet moral”.

Monteskjë kërkonte krijimin doemos të qytetarit në gjirin e njerëzve dhe kishte të drejtë kur shkruante se “Njeriu mund të vdesë një ditë, por qytetari duhet të mbetet dhe doemos do të mbetet”.

Tashmë, në pasdiktaturë, ne shqiptarët duhet të krijojmë institucionin e Drejtësisë bazuar mbi “Të Drejtën” dhe “Lirinë”, sepse drejtësia është e lidhur pazgjidhshmërisht me lirinë.

“Një popull që nuk arrin të bashkojë Lirinë me Drejtësinë është i humbur në gjithçka”, – shkruante Kamy.

Niçja na mëson se: “Njeriu ka nevojë ta shikojë historinë në mënyrën kritike, dhe ta vendosë atë (pra historinë) nën drejtësinë”.

Nëse pranojmë se historia është historia e njerëzimit dhe se nuk është tjetër veçse turravrapi i tij drejt lirisë (Hegeli)… nëse pranojmë edhe se veprimet e sjelljet janë forma e jashtme e moralit, – natyrshëm arrijmë në përfundimin se edhe demokracia ka nevojë dhe nuk mund të kuptohet pa moralin dhe moralizimin.

Kishin të drejtë filozofët grekë kur nënvizonin se Demokracia është ballafaqim të kundërtash dhe debat i përditshëm, teksa krahas Qytetit-(polis) ekziston edhe Konflikti-(Polemos), çka gjithashtu i jep të drejtë Kroçes kur shkruan se: Moraliteti nuk është tjetër veçse lufta kundër të Keqes…

Prandaj, për t’i qëndruar besnik vlerave dhe parimeve tona të larta morale e qytetare, ne djemtë e mërgatës antikomuniste të Belgjikës bëmë të mundur që Komuna e Skarbekut në Bruksel të anullojë konferencën e planifikuar me datë 23 prill, ku Pëllumb Xhufi nuk është i pranueshëm as prej nesh as prej zyrtarëve vendas që mishërojnë pikërisht vlera dhe parime, pavarësisht se unë personalisht vazhdoj ta vlerësoj atë për kontributet prej historiani mesjetar dhe si një mbrojtës i mirë i çështjes Çame.

Sepse në fundore kujtojmë se edhe shejtani ishte i zgjuar, i ditur dhe adhurues i madh por Zoti e mallkoi dhe e bëri lahnet për shkak të mohimit që ai i bëri të vërtetës si dhe për shkak të mendjemadhësisë dhe arrogancës vet.

Filed Under: Analiza Tagged With: Brukseli, Pellumb Xhufat, Sulejman Gjana

Kryeministri Mustafa: Demarkacioni ratifikohet para se Brukseli të votojë liberalizimin e vizave

May 19, 2016 by dgreca

Intervistë me kryeministrin Isa Mustafa/

 “Kam arsye të besoj se nuk do të paraqiten komplikime në Kuvend sa i përket ratifikimit të Marrëveshjes me Malin e zi për Demarkacion, sepse do të futeshim në një fazë që do ta rrezikonte liberalizimin e vizave, por edhe partneritetin tonë me Bashkimin Evropian dhe Shtetet e Bashkuara të Amerikës”, thotë në një intervistë për Radion Evropa e Lirë, kryeministri Isa Mustafa. Ai fton liderët opozitar që nëse kanë dokumentacion që e dëshmon se Kosova po humb territor, ta paraqesin atë.

Radio Evropa e Lirë: Zoti kryeministër, bazuar në deklaratat e fundit të komisionerit Johanhes Hahn, Kosova duhet të plotësojë edhe kushtin e fundit para se qytetarët e saj të mund të lëvizin lirshëm, pa viza drejt vendeve të BE-së. Më konkretisht, është fjala për ratifikimin e Marrëveshjes për Demarkacionin me Malin e Zi. Andaj si mendoni ta finalizoni këtë çështje apo problematikë nëse mund ta quajmë tashmë?

Isa Mustafa: Mendoj se duhet t’i propozohet Kuvendit të Kosovës marrëveshja për Demarkacionin e kufirit. Ajo është nënshkruar vitin e kaluar në Vjenë, ndërmjet përfaqësuesve të Kosovës dhe Malit të Zi. Paraprakisht është punuar për gati tri vjet nga komisioni shtetëror. Është bërë një punë shumë studioze, një punë mjaftë e madhe dhe e qëndrueshme, sepse jemi munduar që ta verifikojmë edhe gjatë kohës kur komisioni ka punuar për të parë se a janë shterur të gjitha dokumentacionet, të gjitha mundësitë, të gjitha hartat dhe të gjitha procedurat në mënyrë që ai propozim të vjen në qeveri.

Në fund ishte konstatuar nga ana e komisionit se ata e kanë përfunduar dhe e kanë përmbyllur tërë punën e tyre. Më vonë ka pasuar edhe një interesim i Shteteve të Bashkuara të Amerikës që edhe ata ta shohin hartën elektronike dhe ta japin opinionin e tyre lidhur me këtë çështje. Në bazë të deklarimit të Departamentit të Shtetit, ka dalë se është vija kufitare mbi të cilën ishte pranuar pavarësia e Kosovës.

Meqenëse kishte shumë vërejtje nga opozita, sidomos nga Aleanca për Ardhmërinë e Kosovës, ish-presidentja Atifetej Jahjaga pati marrë nismën që të themelonte edhe një grup të ekspertëve ndërkombëtar që ta rishikojnë edhe njëherë dhe ta vlerësojnë nëse komisioni i ka përfillur të gjitha procedurat dhe dokumentacionin ligjor. Sërish ishte dhënë i njëjti mendim, pra se vija është caktuar aty ku ka qenë edhe kufiri i dikurshëm administrativ që ka nda ish-Krahinën e Kosovës dhe Malin e Zi (në ish Jugosllavi).

Mendoj se i kemi shterur të gjitha mundësitë. Tani kemi edhe një deklaratë të qeverisë së Malit të Zi që ata janë të gatshëm që nëse ka argumente atë ta marrin parasysh. Mirëpo, kjo nuk do të thotë se tash ka kohë dhe ka argumente që edhe njëherë të hapet çështja e bisedimeve në lidhje me demarkacionin. Prandaj, mendoj se ky dokumentacion që është dhe kjo marrëveshje duhet të ratifikohet në Kuvend nga deputetët e Republikës së Kosovës. Mali i Zi tashmë e ka ratifikuar.

Ne nuk kemi asnjë kontest shtetëror me Malin e Zi e as kontest kufitar. Çështjet janë më tepër individuale. Mendoj se ratifikimin duhet ta bëjmë para se Parlamenti Evropian dhe Këshilli i Bashkimit Evropian të votojë për liberalizimin e vizave për Kosovën.

Radio Evropa e Lirë: Sa ka shqetësime në Qeverinë e Kosovës në lidhje me sigurimin e 80 votave të nevojshme nga deputetët, për ratifikimin e kësaj marrëveshjeje?

Isa Mustafa: Po ne duhet të punojmë me deputetët, me të gjitha grupet parlamentare, duhet të ulemi dhe t’i argumentojmë gjërat. Është me rëndësi që të mos mbizotëroj politika populiste nga individë dhe grupe të ndryshme, por të dominoj arsyeja, sepse askush në Kosovë nuk ka arsye që asnjë metër katror t’ia falë një vendi tjetër, pra as Malit të Zi. Fundi i fundit, Mali i Zi nuk ka kërkuar asnjë metër katror nga Kosova, mirëpo është punuar dhe vërtetuar se ajo është vija ndarëse ndërmjet të dy shteteve.

Asgjë nuk ka ndryshuar në pikëpamje të relievit. Këtu ne nuk kemi të bëjmë me caktimin e kufirit të ri, por vetëm me ri-shënimin e vijës e cila ka qenë si vijë ndarëse përpara e Republikës së Malit të Zi me Kosovën në ish-Jugosllavi, e cila atë kohë ka qenë Krahinë Autonome.

Radio Evropa e Lirë: Cilat janë gjasat që çështja të përfundojë në Gjykatën e Arbitrazhit nëse paraqiten komplikime në Kuvendin e Kosovës për ratifikimin e marrëveshjes?

Isa Mustafa: Tash unë do të besoja dhe kam arsye të besoj se nuk do të paraqiten komplikime në Kuvend, sepse do të futeshim në një fazë që do ta rrezikonte liberalizimin e vizave, por edhe partneritetin tonë me Bashkimin Evropian dhe Shtetet e Bashkuara të Amerikës.

Sa kam njohuri, Mali i Zi tashmë nënshkruan marrëveshjen për pranim në NATO. Do të thotë kemi të bëjmë me një vend me të cilin ne nuk mund të sillemi si të duam apo ta të sillen me ne si të duan me çështjen e kufirit, sepse dihet se si vihen dhe si konsiderohen kufijtë ndërmjet shteteve të NATO-s. Mendoj se nuk duhet të rrezikojmë në këtë aspekt. Duhet të sillemi në mënyrë koshiente. Duhet të respektojmë vetveten, por edhe shtetet fqinjë dhe procedurat të cilat janë zhvilluar.

Radio Evropa e Lirë: A do ta ftoni edhe opozitën në konsultime para se çështja e ratifikimit të Marrëveshjes për Demarkacion të procedohet për në Kuvendin e Kosovës?

Isa Mustafa: Por ne u munduam edhe në takim që e patëm me komisionarin Hahn, në tryezën e përbashkët me krerët e opozitës që të bisedojmë. Ata do të thotë këmbëngulin në qëndrimet e tyre. Kjo është e drejtë e tyre që të sillen ashtu dhe të këmbëngulin.

Por ne do të vazhdojmë t’i ftojmë të bisedojmë dhe nëse ata kanë dokumentacion konkret se ndonjë pjesë e Kosovës për të cilën qytetarët, kompanitë publike, private apo edhe ato ish-shoqërore e kanë administruar si tokë në Kosovë dhe e kanë pasur të regjistruar në librat kadastral dhe kanë paguar tatime në Kosovë dhe tash ato kalojnë në Malin e Zi dhe duhet të rregullojnë dokumentacionin në Malin e Zi.

Pra, për këto duhet të tregojnë dokumentacion. Do të thotë këto janë çështje që duket, që shihen, që preken por edhe që zgjidhen, sepse askush nuk do të lejoj që sipërfaqe të tilla dhe prona të tilla të kalojnë atje. Këtë duhet ta ketë parasysh edhe opozita. Por të thirresh vetëm në çështje historike, të kaluarës që varrezat kanë mbetur andej kufirit, për fat të keq varrezat e shqiptarëve në shumë rajone, kanë mbetur jashtë kufijve që tani i ka Kosova, qoftë me Serbinë, Malin e Zi e vende tjera. Kufijtë historik është shumë vështirë që tani ti ri-rregullojmë dhe ti hapim si çështje të tanishme.

Në dialogun me Serbinë përfshihen Kuvendi dhe zyra e Presidentit

Radio Evropa e Lirë: Nëse mund të kalojmë në një çështje tjetër. Ju kemi dëgjuar këto ditë të flisni për një format tjetër të vazhdimit të dialogut me Serbinë. Për çfarë formati bëhet fjalë?

Isa Mustafa: Unë konsideroj që ekziston nevoja që të kemi sa më shumë palë të interesuara, të kyçura në këtë pjesë të dialogut edhe nga Zyra e Presidentit të Kosovës edhe nga Kuvendi i Kosovës në mënyrë që gjërat të sqarohen para se të arrijnë në Kuvend apo para se të plasohen para opinionit. Por, domosdo mendoj se do të ishte shumë e dobishme që t’i kemi edhe përfaqësuesit e opozitës dhe shoqërisë civile në këtë proces, sidomos në proceset përgatitore, profesionale.

Në këtë mënyrë i gjithë procesi do të lehtësohej në pikëpamjen e vendimmarrjes. Kjo do të ndihmonte edhe në pikëpamjet e procedurave dhe agjendës së dialogut me Serbinë që do ta bëjmë me ndërmjetësim të Brukselit. Do të shohim se sa do të gjejmë vullnet në këtë aspekt. Por, gjithsesi ne duhet të vazhdojmë me dialogun. Është e vetmja alternativë të cilën ne e e kemi zgjedhur dhe nuk kemi tjetër alternativë pos bashkëpunimit dhe partneritetit tonë evropian dhe amerikan në zgjidhjen e këtyre problemeve.

Radio Evropa e Lirë: Nëse do t’i bënit një rezyme, të përgjithshme sipërfaqësore, ku ka mbetur çështja e Asociacionit, ku kanë mbetur çështjet tjera, të funksionalizimit të gjykatave në veri, ku i shihni ngecjet kryesore të dialogut?

Isa Mustafa: Sa i përket gjykatave mendoj se jemi në një proces dhe ai proces është në përmbyllje, edhe sa i përket gjykatave dhe prokurorisë, ndërkaq ka ngecje shumë të madhe sa i përket funksionimit të strukturave paralele të Serbisë, se këto struktura Serbia i mban edhe në komuna ku ka kryetarë të Listës Serbe, dhe shtrohet pyetja pse? Edhe ata janë në ndikimin e plotë të Beogradit, edhe në disa kompani që i konsiderojnë si kompani të tyre apo struktura të ndryshme.

Është arritur te integrimi i organeve të sigurisë që kanë vepruar në veri, mbi 400 i kemi integruar në organet e ndryshme shtetërore të Kosovës, dhe praktikisht është zhbërë Mbrojtja Civile që ka qenë në veri të vendit, por ka probleme tani sepse nuk po lëvizin gjërat mirë sa i përket rikonstruktimit të urës mbi lumin Ibër, në mënyrë që ashtu siç është parë, në fund të qershorit, të funksionalizohet dhe të ketë kalim të papenguar në mes pjesës jugore dhe veriore të Mitrovicës.

Po pengohet edhe kodi telefonik nga ana e Serbisë, ishte paraparë që të ndodhë shumë më herët, ka probleme sa i përket marrëveshjes për energjinë dhe me organizatat tjera që janë të lidhura me sistemin e energjisë.

Ndërkaq sa i përket Asociacionit ne kemi vendimin e Gjykatës Kushtetuese, ne mbesim të përkushtuar që procedurat tjera të Asociacionit të bëhen ashtu siç Gjykata Kushtetuese na ka udhëzuar me vendimin e saj. Ka interpretime të ndryshme, opozita thotë se ne e kemi shkelur Kushtetutën me marrëveshjen, mirëpo në fakt ajo ka qenë marrëveshje politike dhe gjykata në asnjë rast nuk ka konsideruar së ka shkelje të Kushtetutës, por vetëm se ka konstatuar se si mund të bëhet Asociacioni, duke ruajtur strukturën e Kushtetutës dhe parimet Kushtetuese që i kemi vënë.

Ne do të veprojmë ashtu si është udhëzuar, ndërkaq Asociacioni edhe me vendim të Gjykatës Kushtetuese është paraparë që duhet të themelohet sepse është bërë në formë juridike të Kosovës duke pasur parasysh se është miratuar me ratifikimin e Ligjit për marrëveshjen e parë e cila ka ndodhur në qershor të vitit 2013.

Tani procedurat janë që duhet edhe njëherë të riorganizohet ekipi menaxhues, e cila do të bënte draftin e parë të statutit të këtij Asociacioni që pastaj do të diskutohej në Bruksel. Jemi në këtë procedurë, do të shohim se kur mund të bëhet ky kompletim i ekipit menaxhues, mirëpo ne po ashtu kemi shtruar çështje që ne nuk mund të ecim me Asociacionin pa pasur siguri se do të përmbushen edhe detyrimet që i ka Serbia sa i përket kodit telefonik dhe energjisë, sa i përket urës mbi lumin Ibër, dhe veçmas, sinjaleve që duhet t’i japë Serbia për zhbërjen e këtyre strukturave paralele të cilat akoma po veprojnë dhe po na dëmtojnë.

Kosova dhe Serbia në BE, njëkohësisht, ose do të ketë probleme

Radio Evropa e Lirë: A i shihet fundi këtij dialogu në kuptimin e arritjes së një marrëveshjeje përfundimtare për normalizimin e marrëdhënieve ndërmjet dyja shteteve?

Isa Mustafa: Mendoj që kemi pasur efekte pozitive. Kemi arritur që të integrojmë popullatën serbe nga veriu i vendit në institucionet e Kosovës. Tani kemi deputet në Kuvendin e Kosovës nga veriu, kemi ministra në Qeverinë e Kosovës nga komunat veriore si dhe kemi funksionim të këtyre komunave sikurse edhe në komunat tjera dhe zbatim të ligjit dhe kritereve që i përcakton qeveria. Kështu që mendoj se ka të arritura të konsiderueshme dhe që duken qartë. Mirëpo, ka edhe pengesa mjaftë të mëdha sepse Serbia nuk po i përmbahet marrëveshjes së parë sidomos tek anëtarësimi i Kosovës në organizatat ndërkombëtare.

Përkundër asaj që në marrëveshjen dyja palët janë zotuar se nuk do ta pengojnë njëra tjetrën në anëtarësimin në organizatat ndërkombëtare ne kemi hasur në tentime të ashpra të pengimit të anëtarësimit të Kosovës në UEFA, në FIFA. Pastaj në është bllokuar dhe pamundësuar anëtarësimi në UNESCO vitin e kaluar, pavarësisht që Serbia nuk kishte asnjë përfitim. Ata jetojnë ende në ëndrra, sepse mundohen që futbollin, Federatën e Kosovës apo shkencën e Kosovës ta paraqesin si pjesë të tyre.

Do të thotë jetojnë në të kaluarën dhe ende nuk janë liruar nga ideologjia e Milosheviqit edhe pse do të duhet të lirohen sa më shpejt. Ne në të ardhmen ne duhet të mendojmë edhe për demarkacionin e kufirit me Serbinë, sepse duhet t’i hyjmë edhe atij procesi që ta zgjidhim. Duhet ti hyjmë procesit të dëmeve të luftës që na i ka shkaktuar Serbia që edhe ato ti vlerësojmë dhe të shohim se si do të kompensohen. Duhet ti bëjmë edhe disa marrëveshje tjera që kanë të bëjnë me transportin hekurudhor e ajror dhe mendoj se më pastaj duhet të vijmë në një fazë kur do të konstatonim një normalizim të marrëdhënieve i cili do të qonte në pranimin dhe njohjen e dyanshme.

Radio Evropa e Lirë: Sa nënkupton ky normalizim një anëtarësim i të dyja shteteve në Bashkimin Evropian, si një formë e njohjes së heshtur?

Isa Mustafa: Mendoj se do të ishte krejtësisht e padrejtë të shkojnë proceset përpara të integrimit evropian të Serbisë me sjelljet e tilla që i ka, sepse çdo hyrje e mëhershme e Serbisë në Bashkimin Evropian do të krijonte pengesa më pastaj në anëtarësimin e Kosovës në BE. Unë mendoj që duhet të jetë një proces i kushtëzuar dhe paralel sepse ne tani, kur Serbia nuk ka ndonjë fuqi të madhe po përpiqet të na pengoj të anëtarësohemi në organizata ndërkombëtare, si ato të sportit e shkencës, e lere më si do të vepronte për anëtarësimin e Kosovës në BE.

Mendësia e tillë nuk na siguron neve që Serbia do të sillet me parimet e shteteve tjera të Bashkimit Evropian. Prandaj ne do të bëjmë përpjekje maksimale që ne t’i përmbushim të gjitha kriteret tona në mënyrë që ta zëmë hapin e integrimit evropian dhe që ky integrim të jetë i njëkohshëm me Serbinë në mënyrë që të mos mbetemi ne më pastaj peng i vullnetit të Serbisë.(Zijadin Gashi)

Filed Under: Interviste Tagged With: Brukseli, demarkacioni, Kryeministri Mustafa, ratifikimi

Lulzim Basha: PD, promotore e integrimit, por Rama të kthehet nga Brukseli me mend në kokë

September 17, 2013 by dgreca

Të heqë dorë nga urrejtja ndaj opozitës/

TIRANE- Kreu i PD-se, Lulzim Basha, duke garantuar Brukselin dhe qytetaret se forca qe drejton nuk do te jete kurre pengese per integrimin e vendit,  i ka bere apel kryeministrit Edi Rama te  kthehet me mend ne koke dhe te heqe dore nga urrejtja ndaj opozites.

Ne nje deklarate per mediat, Basha ka theksuar se PD ka qene e do te vazhdoje te jete promotore e integrimit dhe do votojë cdo ligj e akt qe lidhet me te.

“Sot PD kërkon nga Rama që ta lexojë drejt e të reflektojë pa humbur kohë mesazhin për fatin e vendit në be dhe rolin përbashkues që Tirana zyrtare duhet të luajë në marrëdhëniet me fqinjët në Kosovë, Maqedoni, si një këshillë ndihmuese dhe qortuese për startin plot qëndrime përcarëse dhe konfliktuale në detyrën e tij si KM”- tha Basha.

Në vijim deklarata e plotë e Kryetarit të Partisë Demokratike Lulzim Basha

Kryeministri Rama mori në Bruksel, mesazhin e qartë për të bashkëpunuar ngushtë me opozitën e vendit të tij.

Në emër të Partisë Demokratike dua të falenderoj miqtë dhe partnerët e Shqipërisë në Bashkimin Europian për këtë mesazh kuptimplotë dhe për vendosmërinë e tyre konstante në mbështetje të aspiratave europiane të popullit shqiptar.

Me këtë rast dua të siguroj përfaqësuesit më të lartë të Bashkimit Europian në Bruksel, sikurse kemi siguruar qytetarët dhe Kuvendin e Shqipërisë këto ditë, se opozita e re shqiptare nuk do të jetë në asnjë moment pengesa dhe problemi i integrimit të vendit në BE, se do të jemi promotorë, siç kemi qenë në qeveri, se do të votojmë çdo ligj dhe akt shkon në përmbushje të kritereve të integrimit.

Ndërkaq sot, Partia Demokratike kërkon nga zoti Rama që ai ta lexojë drejt  dhe të  reflektojë pa humbur kohë  rreth  këtij mesazhi thelbësor për fatin e  integrimit të  Shqipërisë  në Europë  dhe për rolin përbashkues që duhet të luajë Tirana zyrtare në  marrëdhëniet me faktoret politikë shqiptarë në Kosovë, Maqedoni  dhe në trevat e tjera.

Ta lexojë jo si një mesazh rutinë por para së gjithash si një këshillë ndihmuese dhe qortuese për startin plot qëndrime përçarëse e konfliktuale të zotit Rama në detyrën e  tij si kryetar i këshillit të Ministrave.

Zoti Rama i shpalli luftë opozitës në daljen e tij të parë në foltoren e Kuvendit, duke provokuar largimin e  saj nga seanca.

Një ditë më pas provokoi braktisjen e Kuvendit të Kosovës nga opozita e Kosovës me qëndrimet e tij ideologjike përçarëse të stampës së vjetër ndaj figurës së ndritur të arkitektit të pavarësisë së Kosovës, Presidentit Ibrahim Rugova.

Në harkun e njëzet e katër orëve provokoi braktisje nga dy opozita kombëtare, një rekord që nuk e ka asnjë kryeministër.

Në vend që të nxirrte mësime përgjatë debatit parlamentar, zoti Rama e thelloi më tej luftëshpalljen ndaj opozitës me deklaratën e tij paprecedent se opozita nuk ka parë akoma se ç’është dhuna, deklaratë nga e cila nuk është tërhequr ende.Në vrapin e tij drejt godinës së qeverisë, akoma pa u tharë boja e firmës së betimit para Presidentit të Republikës, nxitoi të hiqte portretin e tij në shkelje flagrante dhe përçarëse të Kushtetutës, etikës, dhe bonsensit.

Kjo nuk është rruga për të shkuar në Europë.

Shqiptarët nuk harrojnë se Edi Rama bllokoi integrimin e vendit si opozitar kundër qeverisë.

Me veprimet konfliktuale dhe përçarëse që po kryen ai po rrezikon të bllokojë  përsëri, kësaj radhe si qeveritar kundër opozitës.

Filed Under: Kronike Tagged With: Brukseli, Edi Rama, Lulzim Basha, Opozita, PD

Artikujt e fundit

  • NDJESHMËRIA SI STRUKTURË – NGA PËRKORËSIA TE THELLËSIA
  • Si Fan Noli i takoi presidentët Wilson the T. Roosevelt për çështjen shqiptare
  • TRIDIMENSIONALJA NË KRIJIMTARINË E PREҪ ZOGAJT
  • Kosova dhe NATO: Një hap strategjik për stabilitet, siguri dhe legjitimitet ndërkombëtar
  • MEGASPEKTAKLI MË I MADH ARTISTIK PAS LUFTËS GJENOCIDIALE NË KOSOVË!
  • Veprimtaria atdhetare e Isa Boletinit në shërbim të çështjes kombëtare
  • FLAMURI I SKËNDERBEUT
  • Këngët e dasmës dhe rituali i tyre te “Bleta shqiptare” e Thimi Mitkos
  • Trashëgimia shqiptare meriton më shumë se sa emërtimet simbolike të rrugëve në New York
  • “Unbreakable and other short stories”
  • ÇËSHTJA SHQIPTARE NË MAQEDONINË E VERIUT NUK TRAJTOHET SI PARTNERITET KONSTITUIV, POR SI PROBLEM PËR T’U ADMINISTRUAR
  • Dr. Evia Nano hosts Albanian American author, Dearta Logu Fusaro
  • DR IBRAHIM RUGOVA – PRESIDENTI I PARË HISTORIK I DARDANISË
  • Krijohet Albanian American Gastrointestinal Association (AAGA)
  • Prof. Rifat Latifi zgjidhet drejtor i Qendrës për Kërkime, Simulime dhe Trajnime të Avancuara Kirurgjike dhe Mjekësore të Kosovës (QKSTK) në Universitetin e Prishtinës

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT