Nga Gavrosh Levonja- New York/
Ndoshta mund të jem i gabuar, por kam mendimin që kreu I Parlamentit, Ilir Meta vështirë se mund të ketë kurdisur ndonjë plan për të vrarë deputetin e krahut të tij, Tom Doshi. Nëse deputeti, apo më saktë biznesmeni Doshi, do të përbënte ndonjë problem për kryeparlamentarin, ky i fundit ka në dorë një mijë mënyra e mjete për “t’i a nxirë jetën” atij duke filluar nga rrënimi i bizneseve e deri duke vënë strukturat shtetërore për të gërmuar në të kaluarën dhe lidhjet e Doshit për ta kryqëzuar këtë penalisht. Për më tepër deputeti që u dhuroi Shkodrën Ramës e Metës është i përfolur, të paktën nga kundërshtarët e tij për biznese e afera të dyshimta falë të cilave ka ngritur “perandorinë” e tij duk qenë ndoshta deputeti më i pasur i parlamentit shqiptar. Mirëpo zhvillimet që pasuan fill pas bërjes publike nga Tom Doshi të ekzistencës së një plani për ta ekzekutuar atë, plan në krye të të cilit qëndronte Ilir Meta dhe mënyra si po menaxhohet prej Metës dhe aleatëve të tij momenti i krijuar nga akuzat e deputetit shkodran, të krijon bindjen se në akuzat e këtij të fundit ka të paktën diçka të vërtetë.
E para ka të bëjë me mbajtjen fshehur për një periudhë gati gjashtëmujore të shqetësimeve të zotit Doshi lidhur me ekzistencën e një plani për ta ekzekutuar atë me anë të një vrasësi me pagesë. Përsa i përket kësaj, më së pari lind pyetja: “Për ç’arsye u la jashtë lojë prokuroria në këtë rast?” Në rastin më të mirë mund të mendohet se çifti “Rama-Meta” kanë preferuar të mos i hyjnë një beteje me Doshin qoftë për të mos rrënuar më tej imazhin e dëmtuar të pushtetit të tyre, por edhe pasi kanë akoma nevojë për kontributet e Doshit, aq më tepër duke pasur parasysh pretendimin për “të pushtuar” edhe bashkinë e qytetit I konsideruar deri dy vite më parë si “bastion antisocialist”. Gjithashtu, pas shpërthimit të “bombës” nga Tom Doshi dolën në dritë dhe episode të tjerë të cilët paskan ndodhur gjatë periudhës gjashtëmujore të mbajtjes hermetikisht sekret të gjithçkaje që lidhej me atentatin kundër Doshit. Kështu, një ditë të bukur ministri I policisë, Tahiri duke folur para gazetarëve deklaron se na paska takuar dy herë ekzekutorin e Doshit, të cilit I ishin premtuar 500 mijë euro a thua se po takonte një partner, apo agjent të tijin të infiltruar në grupet kriminale. Madje një herë e paska takuar duke qenë në shoqëri edhe të kreut të policisë së shtetit, ndonëse ky i fundit e ka mohuar një takim të tillë. Në një rast të tillë, duke pasur parasysh edhe faktin se “vrasësi i paguar” për eliminimin e Doshit ishte një individ me precedentë penalë dhe I kërkuar nga policia, vrasësi duhej të kishte dalë me pranga në duar pas takimit me ministrin. Të paktën nuk do të ishte lënë të ndalohej në kufi pas shpërthimit të skandalit, kur u duhej që të depononte kundër Doshit dhe videos së publikuar prej tij.Duke vazhduar me përiudhën në fjalë logjikisht hidhen hije të forta dyshimi ndaj motiveve të atentateve të bëra ndaj vrasësit dhe njeriut I cili sipas Doshit paska dërguar porosinë. Ndërsa tani të bën përshtypje ngutja dhe mobilizimi I gjthë strukturave përkatëse shtetërore për ta nxjerrë kreun e parlamentit “të larë”, në një kohë që opozita po bën presion duke i kërkuar dorëheqjen. Nga ana tjetër duke filluar nga kryeministri Rama, vihet re një përpjekje për trajtimin e akuzës së Tom Doshit si fantazi apo “telenovelë” siç shprehet vetë vetë ai. Ndërkohë, nga zyrtarë apo deputetë të cilët, ndërsa pranojnë se ka ekzistuar një plan për të vrarë Tom Doshin, pretendojnë se në krye të këtij plani ishte as më shumë e as më pak po ish-kryeministri, ish-kreu i PD-së, Sali Berisha, dora vetë. Mirëpo kjo ide që në krye është e pabesueshme, mjafton të merren në konsideratë raportet e Berishës dhe “alergjia” e tij ndaj Doshit, kundër të cilit ka formuluar akuza nga më të rëndat. Synimi për t’i a faturuar Berishës planin për të vrarë deputetin socialist është një autogol klasik. Nëse kjo do të kishte qenë e vërtetë, vështirë se Rama, Meta e Tahiri do ta kishin fshehur me fanatizëm për muaj të tërë. Në të kundërt, duke qenë se u kishte ardhur “zogu në dorë”, pa humbur kohë do i ishin drejtuar prokurorisë që pastaj policët e Didit ta dërgonin Berishën pas hekurave duke shpëtuar prej tij përfundimisht, në kohën që PD-së do t’I vihej një njollë e rëndë.
Sa për prokurorinë, mendoj se po humbet kohë duke marrë në pyetje, Ramën, Berishën, Monikën, dhe të tjerë për të konstatuar se ka ekzistuar realisht një plan për të vrarë Tom Doshin apo jo. Ndoshta do të kishte qenë më tepër e dobishme që hetimet të fillonin nga pyetja: “ Cilët janë shkaqet e prishjes së flirtit të Doshit me ata, për të cilët kontribuoi më shumë se kushdo që t’i sillte në pushtet?” Pas njohjes së shkaqeve të mësipërme mund të konstatohet nëse Ilir Meta duhej të ishte vërtetë i interesuar për të hequr qafe Doshin, apo ky fantazon me qëllim për t’u hakmarrë ndaj premtimeve të pambajtura të çiftit Rama-Meta për t’I kthyer atij borxhin për kontributin e dhënë në fitoren e zgjedhjeve. Duke pasur parasysh eksperiencën, mendja ta do se Doshi nuk I ka mbështetur me të gjitha mjetet në radhë të parë financiarisht Ramën e Metën për idealizëm apo qoftë se ka dashur që Berisha të ikë nga pushteti. Në Shqipëri, mbështetja e një forcë politike nga një pjesë biznesmenësh është si të thuash një lloj investimi, I cili I jep frytet pasi kjo forcë politike vjen në pushtet, prandaj dhe Doshi ndjehet i zhgënjyer, pse jo edhe i revoltuar si pasojë e vlerës së premtuar që nuk i është dhënë. Për mua, më shumë rëndësi se kanë dashur ta vrasin Doshin apo jo, do të kishte zbardhja e asaj se cili ka qenë pazari dhe çfarënuk i është dhënë Doshit nga ky pazar. Dhe për pazare të këtij lloji në një shtet normal ndëshkohen të dy palët.