Nga Gani Qarri/

Frika dhe pasiguria, gjithmonë kanë qenë shkaktare të moszbardhjes së krimeve kudo. Ndaj,që në kohën e fashizmit,vetëm një shkrimtar i madh si Thomas Mann, mundi të shprehte qëndrimin e tij kundërshtues ndaj kësaj ideologjie të rrezikshme në Italinë e atyre viteve. Madje ai këtë e bëri në njërën nga novelat e tij më të njohura si “Mario dhe magjistari”duke marrë si shembull personazhin e tij kryesor, të njohur si magjistari Çipola, i cili ishte në gjendje të magjepste gjithë publikun. Në këtë mënyrë i referohej Duçes, apo udhëheqësit të fashizmit i cili njëjtë si magjistari, me aftësitë e tij hipnotizuese, përmes një ideje të sëmurë si fashizmi, qe në gjendje të vejë një popull të tërë në gjumë dhe ti besoj atij verbërisht për disa vite me radhë.

Edhe shqiptarët, pas një ankthi dhe frike të pa fund,të cilët ka kohë që të lënë përshtypjen e një opinioni të lodhur e të molisur deri në përulje,sidomos në Kosovë, pas zbulimit të një bande vrastare në Shqipëri dhe vizitën e dy mysafirëve UDB-ist, në emisionin Rubikon të Kohavizionit,bëjnë sikur janë zgjuar dhe atë shumë zhurmshëm nga dremitja e kamotshme, duke nxjerr në plan të parë çështjen e spiunëve, me të cilët shqiptarët që sa kohë bëjnë gjumë të rehatshëm “martesor”, duke u kënaqur me vellon e tyre të zbukuruar artificialisht, pa vrarë ndërgjegjen se kush ishin dhe çfarë bënë ata në të vërtetë deri dje.

Me “zbërthimet” e fundit, ka shpërthyer një arenë debatesh nga shumë njerëz, shpeshherë kontradiktore dhe me protagonistë të pa pajtuar asnjëherë ndërmjet veti,nga fakti se shumë kush mund ta ketë mizën nën kapuç dhe tani frikësohen nga rënia e makijazhit të vjetërsuar të ndërtuar artificialisht,por që mund të çirren keq me hapjen e gojës së ish sigurimsave, të cilët mund të dinë shumëçka për pjesën e “mbuluar” të stafit të UDB-s.

Madje këtë e vërteton për gazetën Expres edhe ish gazetari shqiptar Agim Mehmeti, tash e pesë vjet bashkëpunëtor i komisionit shtetëror për lustracion në qeverinë e FYROM-it, i cili duke u nisur vetëm nga dosjet që kanë kaluar përmes duarve të tij, deklaron se Kosova edhe sikur t’i kishte dosjet, nuk do të ishte në gjendje që t’i hapte, sa të ndjeshme janë ato sot.

Ky fakt besoj se flet shumë për popullin tonë dhe dëshmon edhe njëherë më tepër për krejt shqiptarët e mashtruar, se në të gjitha majat e udhëheqësisë shtetërore e institucionale, ka aq shumë bashkëpunëtor të UDB-s, sa askush nga ne,nuk do ta ketë marr me mend, deri më tani.

Kështu edhe mund të vetëkuptohet arsyeja e vërtetë se pse bëhet kaq shumë zhurmë kundër spiunëve të njohur nga  spiunët ende të “fshehtë”, ngase ata sigurisht nuk duan të “zbardhen” për publikun edhe emrat e tyre të katranosur,të cilët mundën të siguronin për vete mbulesa të “bardha” fallso, duke menduar se do të mbeten përjetë të panjohur dhe të pa prekshëm nga zhveshja e maskave që ia ndërtuan artificialisht vetes.

Në këtë yrysh përpjekjesh “vullnetare” për ta mjegulluar sa më tepër opinionin publik me njohurit e tyre “të sigurta” nuk janë të pakët edhe “sqarues” “legjendar”e të gjithëdijshëm” të cilët,për vite të tëra- më tepër janë bërë përrallë duke e ngarkuar së tepërmi me gjithfarë “shtrembërimesh” bagazhin e madh të dëshpërimeve të popullit shqiptar, dhe rënduar shqetësimet e njerëzve të prekur nga fatkeqësitë, të cilët me të drejtë prisnin dhe shpresonin në sqarime të njëmendta, nga bashkëkombësit.

Kjo far e keqe,jo vetëm se ra papritur në këto troje por ajo bëri vend dhe uzurpoi edhe sofrën familjare në vatrat tona duke lënë mbresën e vajeve, gjëmave e dënesave, nga varfëria, plagët dhe vrasjet, jo gjithmonë me arsye bindëse,por ndoshta edhe për inate personale, “kapuçin e tyre të gjatë” apo edhe lavdinë e madhe që ata donin ti thurnin vetvetes duke ecur mbi gjakun shqiptar.

Ndaj, nëse dy-tre veta u deklaruan se dinë diçka për spiunazhin dhe argatët e Serbisë në Qeveri, Polici, FSK, Universitet e Parlament, kjo nuk do të thotë apriori se dëshmia e tyre është për tu hedhur pa asnjë studim, edhe nëse deklaratat e tyre për momentin nuk kanë forcën e të ngriturit padi,por që mund të shërbejnë si shtytje për nisjen e një hetimi të mirëfilltë ndaj të gjithë atyre që dyshohen për çfarëdo lloj krimi në këto hapësira.

Sepse,sado që thëniet e spiunëve nxijnë aq rëndë mbi kujtesën e shqiptarëve si ndonjë dorëshkrim i frikshëm mbi aktet tmerruese të tragjedive të zhvilluara para, gjatë dhe pas lufte mbi ta, nga ajo sa ne pamë në emisionin Rubikon, UDB-istët, flisnin qartë dhe nuk ndjeheshin aq të përgjumur sa të mos u besohet asgjë. Madje, fjalët që thanë ishin të kuptueshme dhe pa asnjë hamendje,ndaj nga kjo del se në thëniet e tyre diçka serioze ekziston dhe ata dinë jo pak, për ato që flasin.

Shprehjet e përdorura nuk ishin metafora të thëna përçartë as përgjumshëm, por ishin fjalë të cilat mund të qojnë në shtjellimin e  fijes së lëmshit të krimeve të pa zbardhura deri më tani, të cilat për fatkeqësinë tonë të cilës ende nuk po i shihet fundi, mund të jenë edhe një e vërtetë e hidhur,me të cilën populli ynë duhet të ballafaqohet, sado e madhe dhe e rëndë që të jetë ajo për ne….

Ndaj, të gjithë ata që e ndjejnë veten të pastër dhe të pa ngarkuar me gjynahe ndaj popullit të vet,nuk kanë pse të ndjehen kaq të prekur dhe të sulmojnë autorët me kaq nervozizëm të pashembullt, para se të hulumtohen rastet. Drejtësia guxon ti marrë seriozisht dhe shkas për nisjen e hetimeve thëniet e tyre, deri në zbardhjen e fakteve,të cilat do ta nxirrnin të vërtetën në shesh, ngase këta tek e fundit janë njerëz të një shërbimi sekret,për të cilin ju vet na keni “bindur” se nuk mbante “rrogëtar” dosido.

Nisja e hetimeve duhet të bëhet edhe për shkakun se tanimë është koha për zbërthimin e të panjohurave edhe në Kosovë, duke marrë shembull edhe suksesin më të freskët kundër krimit të organizuar në Shqipëri, ku mu personi i cili qoi në kapjen e “bandës së bombave” me inicialet N.Gj. më kot kishte provuar të paraqiste rastin e vrasjeve në policinë e Durrësit që me 17 Janar 2014,

Madje,për aq më keq,ai në vend se të mirëpritej e ndihmohej, fatkeqësisht ishte trajtuar si i çmendur duke mos u marrë seriozisht as paralajmërimi i tij për tragjedinë pasuese që do të ndodhte,ndaj vetëm 6 ditë më vonë, më 23 Janar 2014, u vra edhe një shqiptar i suksesshëm me emrin Xhemal Çela, duke u hedhë në erë me tritol nga po ajo bandë të cilën N.Gj. donte ta bënte të njohur për policinë e cila e refuzoi kallëzimin e tij.

Kështu që dëshpërimi me organet e rendit,e  le të shpresojmë se edhe dëshira për shpëtimin e  jetës së personave të tjerë të cilët ai i dinte se ishin në listën e likuidimit,detyruan dëshmitarin që kallëzimin e tij ta bënte të njohur para “Gazetës shqiptare” dhe “News 24”, të cilin më pas do ta ftonin edhe në polica, rast ky që u kthye në fat për shpëtimin e një biznesmenit tjetër shqiptar, vrasja e të cilit ishte caktuar të kryhej më  25 Janar të vitit 2014.

Ndaj, nuk thuhet më kot se rasti është mbret i ngjarjeve, përndryshe pa këtë rast dhe mundimin e këtij dëshmitari, kushedi se sa jetëra njerëzish do të kishin përfunduar në prita me vrasje e tritol dhe nëse do të hetohej ndonjëherë, kush e di se kur dhe pas sa kohe do të ishte zbuluar ky grup kaq i rrezikshëm.

Madje, N.Gj, apo njeriu që qoi në kapjen e bandës së likuidimeve serike në Shqipëri, pas pranimit të pjesëmarrjes së tij në aktet e kryera dhe rrëfimit mbi krimet, si furnizues me tritol i të dyshuarit për vrasje me pagesë Julian Sinanaj,para gjykatës vendore nuk kishte kërkuar të pamundurën dhe asgjë më shumë sesa sigurinë e pjesëtarëve të familjes së tij, nga porositësit e vrasjeve të cilët ende ndodhen jashtë grilave.

Raste të ngjashme me siguri ka pasur shumë, kudo në trojet tona, por mjerisht njëjtë si në Shqipëri edhe Në Kosovë,ka polic që hanë në të dy krahët si puna e shoferit të biznesmenit Ilir Karçini,i cili nuk qenka polic- do si do, por mbaka edhe pozitë të lartë në policinë e Durrësit, ndaj ai duke qenë i njohur me rrjedhën e ngjarjeve, qëllimisht paska refuzua pranimin e dëshmitarit madje e paska trajtuar atë edhe si të çmendur,duke shtyrë qëllimshëm kohën e marrjes së dëshmisë, derisa të realizohej porosia për vrasjen e konkurrentit të ish shefit të tij të cilit i kishte shërbyer si shofer.

Kështu që e përsëris, se secili shqiptar beson se jo vetëm në Shqipëri por edhe në Kosovë ka shumë njerëz të cilët mund të jenë penduar për veprat e tyre, siç ka ndodhë në disa raste, të cilët janë të gatshëm të denoncojnë edhe tani krimet dhe bashkëveprimtarët, por nga droja e bashkëpunëtorëve të krimit brenda policisë, mospërfillja dhe dëshpërimi për mosofrim të sigurisë për bashkëfamiljarët, i bënë ata të ndihen të pasigurt dhe të frikësuar ndaj edhe janë tërhequr nga kallëzimet edhe pse mund të dinë e njoftojnë për shumë raste të pazbuluara.

Vetë fakti se edhe i penduari i rastit të fundit në Shqipëri, nuk është pranuar që në momentin kur ai është lajmëruar në polici për të paraqitur aktivitetin kriminal, të një prej bandave më të rrezikshme e cila për vite të tëra, paska operuar pa asnjë problem në tri qytetet kryesore të vendit, si në Vlorë, Durrës dhe Tiranë, gjë që vetëm pak dit më vonë ka quar edhe në një vrasje makabre e cila mund të evitohej dhe shpëtohej jeta e një njeriu të suksesshëm shqiptar, tregon se edhe në strukturat shtetërore të Shqipërisë dhe Kosovës,ka zyrtar të involvuar thellë në krim, të cilët me vetëdije ndihmojnë tragjeditë që u ndodhin shqiptarëve të të gjitha trojeve tona, në dy dekadat e fundit të ashtuquajtura të demokracisë.

Ndaj,jo vetëm se deklaratat e mysafirëve të “Rubikonit” duhet trajtuar me kujdes dhe hulumtuar seriozisht, qofshin ato edhe anekdota të përgatitura mirë  dhe me profesionalitetin e UDB-s, por nuk duhet hezituar që të ftohen në ndihmë edhe specialist të jashtëm,për  gjetjen e vërtetësisë,si dhe me një kampanjë të organizuar publike,të  inkurajohen të gjithë personat e mundshëm për lajmërimin e rasteve që dinë dhe ofrimin e dëshmive që mund të kenë ata mbi krimet në vendin e tyre, ku pas shumë dështimeve të njëpasnjëshme në sistemin e kalbur të drejtësisë kosovare, edhe pëshpëritjet nën zë, janë kthyer në ankth dhe akte dyshimi, të cilat nga pasiguria e madhe që mbretëron sot, tërheqin vëmendjen e secilit. Ndaj është koha më e përshtatshme për zbërthimin sa më parë të spiunëve dhe bandave edhe në Kosovë, pa marr parasysh pozitat e tyre,institucionin dhe “thirrjet” që ata “posedojnë”.

(Gani Qarri /  Cyrih, 2 Shkurt 2014)