Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Fjalimi i Aleksandërit të Madh

by

Nga Fahri Xharra/

Në vitin 356 para Krishtit, në një mbrëmje korriku, në qytetin Pella të Maqedonisë, u lind një foshnjë, që njëzet e dy vjet më vonë, do të pushtonte Azinë dhe do të shkatërronte shtetin e pafund, të pasur dhe të plotfuqishëm të Persianëve. Kjo foshnjë ishte Aleksandri i Madh.Kjo datë ka mbetur e fiksuar sepse atë natë u dogj tempulli i njohur i perëndeshës Diana të Efesianëve. Plutarku shkruante se, të gjitha falltaret e Efesit, pasi vështruan rrënojat e tempullit, rendën nëpër rrugë duke thirrur:…”ky ishte sinjali i lindjes së atij që do të shkatërronte të gjithë Azinë”.I njohur ndër Shqiptarët si Leka i Madh, Aleksandri ka qenë biri i mbretit Filip II i Maqedonisë dhe i gruas së tij të katërt, princeshës epirote – Olimpisë., e cila konsiderohet si njëra ndër gratë më të shquara të Antikitetit. Në vitet 331-317, në kohën kur erdhi në fron një kushëri i saj, Aikidi, Olimpia u bë bashkësunduese me të në fronin e Epirit.
Sipas Xenophonit ,ne fillim te shek IV prKr ,Pella  ishte qyteti më i madh i Maqedonisë.
Ky vend shumë i njohur ne shek e 19-të ishte eksplotuar nga Holand, Pouqueville, Beaujour, Cousinéry, Delacoulonche, Hahn, Glotz dhe  Struck , bazuar në shkrimete e përshkrimetee e Titus Livius-it. Gropimet e para hulumtuese u bënë nga G. Oikonomos në 1914–15.Kurse që nga viti 1953 , këtu bëhen hulumtime të vazhdueshme , sepse bëhet fjalë për një qytet shumë të madh…
Në vitin 2006 , rastësisht u gjet një varr shumë i madh , më i madhi i gjetur në Greqi. Flitej për një familje të lartë të varrosur aty. Por , unë do të flas për një zbulim që na flet John Chika në librin e tij:
“Fillimet e Aleksandrit “ ku shpjegon se nga gjetjet e rëndësishme , më e rëndësishmja ishte gjetja e një fjalimi të Aleksandërit të Madh…Dokumenti dhe dokumentet tjera ishin të shkruara në Thrako-Ilirishte,Në kohën e gjetjes ,  të gjithë fotografë dhe gazetarët u larguan nga vend ii hulumtimit. askush nuk ishte në gjendje të bente zbërthimin e letrës. përveç një profesori të Universitetit të Vjenës. Informatat përkundër ndalesës  së fortë qeveritare greke , ato rrjedhën.
Dokumenti zbulon premtimin “ Bessa- Bessa “ të mbajtur në mes Klitos, i biri i Mbretit të Ilirisë Bardhylit dhe Aleksandrit të Madh që trupat ushtarake ilire do ti bashkohen ushtrisë së Aleksandrit të Madh kundër persëve. Në të njetën kohë ky ishte pajtimi i madh  në mes tyre , pas një zënkeje të gjatë.

Fjalimi ishte mbajtur nga Mbreti Aleksandër në Pallatin e qytetit në Molossia.
Në kë asamble ishte ftuar Mbrei Klitos të shërbejnë së bashku, dhe kështu gjenerali dhe Aleksandri i shtrënguan duart e djathta pasi e pranuan premtimin e dhënë

Fjalimi i Aleksandrit ishte Ky: “ Nevet jemi nga. Nje ate prej njemex Illyria, Thraco Malesi dhe Maqedonia. Kemi nje gjak nje gjuhe. Ndryshojme jo shume ne petka. Illyrianet veshin ne krahe lekure te deles dhe nevet veshim burro kappa prej leshit te dhivet. Me Besa- Besë , qe tani e bëmë Gjeneralin Klito; dhe me ndihmen e trimeve Illyrian , Malesore dhe Maqedonasit,shiguroj , darmimin,armikut,persiaan. kete here  do te mundim te hapim ndryten quteterore tere botes qe jane ne erresire “
Fjalimi mbetet ende të vërtetohet , nëse mundet. Tani për tani e kemi vetëm kë shkrim të John Çikas i lindur me 12 Prill 1893 në Borsh të Kurveleshit,  Libri është i shkruar në vitin 1958 në SHBA..

Referencat

Shefki Ollomani:ALEKSANDRI I MADH I MAQEDONISË – LEKA
John Chika- Fillimet e Aleksandrit
 Historic sites in Greece Alexander the Great Sites Roman Ruins Ancient Greek Ruins Ancient Cities
11,09,15, Gjakovë

Dëbimi dhe gjenocidi serb- Harresa historike, nuk guxon të ndodhë!

by

…Që të mos harrohet , që të mos shtrembërohet , qe te ruhet në kujtesën popullore, e kemi një nisme “ Një pllakë vajtuese ne mesin e Prishtinës kushtuar dëbimit dhe gjenocidit serb ndaj shqiptarëve te Sanxhakut të Nishit , me emrat e fshatrave dhe qyteteve te shkretuara./
Nga Fahri Xharra/
Sanxhaku i Nishit (1868-1878 ) ishte pjesë përbërëse e Vilajetit të Kosovës. Prandaj prej shumicës dërmuese të popullsisë, edhe Sanxhaku i Nishit quhej Shqipëri ( Arnautllëk fxh). Në pyetjet që u bëheshin të shpërngulurve prej Sanxhakut të Nishit në territorin e Kosovës shqiptarët përgjigjeshin: “Jam shqiptar. Jam shpërngulur prej Shqipërie (nga Arnautllyku fxh), Sanxhaku i Nishit, territore i Prekupës, katundi Vllasë, katundi Mehanë, katundi Maqastenë, katundi Gjakë, katundi Kertok”, e fshatra të tjera që e konsideronin veten pjesë integrale etnike e Shqipërisë(Arnaut llyku xh).
Duhet theksuar se shqiptarët deri kah fundi i shekullit XIX qenë vendasit autokton ne shumicën e qyteteve dhe qytezave,fshatrave te Sanxhakut te Nishit e me gjerë. pjesa dërrmuese e familjeve shqiptare ishin përqendruar ne qarkun e Toplices (Rethi I Prokuples,Dobriqit,Kosanices dhe pjes te Jabllanices e te Pustarekes me Kurshumli),Qarkun e Vranjes(pjes rethit e te Pustarekes dhe Jabllanicers,rrethi i Leskocit,Polanica,Gerdelica,Masurica,Pqinja,Inogoshtetj.),si dhe ne qarkune e Nishit e disa edhe ne at te Pirotit.Banore shqiptar kishe edhe ne vendet tjera,e sidomos ne qytete,si p.sh..ne Qupri,Paraqin,Uzhic,Krushec,Aleksinc,Karanovc(Kraleve) e deri te beogradi. Popullsia shqiptare ne trevat e Sanxhankut te Nishit, ishte e vendosur kryesisht ne këto vendbanime: – Alikinci, Alabana ,Arbanashka, Arbanashci, Araqa, Hasanovci; – Balltiqi, Barllova, Bajshtica e Eperme, Bajshtica e Poshtme, Balinovci, Baca, Banjska, Bajqiqi, Bajqinca, Buci, Borova, Banja e Repanjes, Bajqinovci, Bardyzi, Banja, Babviqevci, Babatica, Babishevci, Banjabara, Bajra, Batushica, Barlova, Berila, Bedila, Bellanica, Belibregu, Bellotini, Bellobregu, Bellanovci, Berxhika, Beselica, Berbatofci, Bellpola, Belegu, Bubavci, Berjana, Beashtica e Poshtme, Binovci, Bllaca, Boka, Borovci, Borinci, Bojniku, Bunovci, Bogujevci, bujanovci, Bugujevci (ne rrethin e Jabllanices), Buzhurana, Breznica, Bresternavi, Brallova, Brajshori, Branina, bresi, Brezniqiqi, Breznica, Bullatovci, Buqinca, Bublica, Bufca, Burevica, Burinci, Budeci, Bumbereku, Bullaini, Bukollrami, Bukozhani, Bukovagllava, bushtrani, Buqinca, Byqmeti i Eperm, Byqmeti i Poshtem, Byqmeti i Mesem, Bugunuvci; -Cervaneku, Cernoverni, Cerrcavci i Eperm, Cerrcavci i Poshtem, Cerrnatova; – Çestelina, Çiftliku, Çokoti, (një ne qarkun e Nishit e një ne Jabllanic), Çukovci; -Dankoviqi, Devotini, Dedinca, Devqa e Eperme, degermeni, Dediqi, Dekutina, Deshullovci, Dedishka, Dikovci, Dllugojnica, Dobratiqi, Debrejance, Dobrasheva, Dobridolli, Dragideli, Dragusha e Eperma, Dragusha e Poshtme, Dranica, Dragobuzhda, draganci, drevina, Drenova, Drenci, Drenovci, Dubrava, Dubranja, Dubnica, Durnjaci, Dubova, Dugidelli, Dugolluka, Dublica, dukati, Drugalevci, Dubulevi; -Gazdara, Gajtani, Gabinca, Graica, Granica, Gesolica, Gegla, Gerguri (ne Jabllanic), Gerguri (ne rrethin te Prokuples), Gojnofci, Gopnja, Gollaku, Govori, Grabofci, Gragoqevci, Grabovica, Gerbafci, Grebolica, Gllasoviku, Gllasnoviqi, Gradni, Gunjaraku, gurivica, Gubetini, gurgurofci, gurgurova, Gurgora; -Gjemnica, Gjelekari, Gjelekara, Gjaka e Eperme, Gjaka e Poshtme, Gjukella, gjorgjefci, Gjushica, Gjingjusha, Gjurkofci, Gjurefci, Gjikolli, Gjurgjefci; -Hergaja, Huruglica e Eperme, Huruglica e Poshtme; -Igrishta(e Vranjes), Igrishta ( e Pusta Rekes), Ivankulla Ivanja, Izumna; -Jabuqa, Jakofci, Jashanica e Eperme, Jashanica e Poshtme, Jellashinca; -Kamenica, Katundmorina (rrethi i Nishit), Komotena, Kumareva, Kallabofci, Katuni, Kacabaqi, Katiqi, Kapiti, Klaiqi, Klisurica, Konjufci, Koprani, Konxheli, Korbevci, Kodra, Konjuva, Konjuhi, Kojqiqi, Koqane, Kremenata, Kertoku, Krivaqa, Krushevica, kerqmara e Eperme, Kerqmara e Poshtme, Kovanlloku, Kutllovci i eperm, Kutllovci I Poshtem, Kuqi, krushevica, Kutllova, Kutllat, Kozmaqi, Koznica, Kordinci i Poshtem, Kordinci i Eperm, Kastrati, Kallabovci, Kalimanca, Koshareva, Konjina; -Legatica, Lebofci, Levqa e Eperme, Lebana, leci, Leskovabara, Lepanja, Leboshtica, Letovnishte, Leturna ,Lumeqi, Lepenica, lipovica, Lusha; -Llallinca, Llazalla, Llapashtica, Llozana, Llozna, Llopetinca, Llugiqi, Llumnica, Llukova, Llugari; – Manistirishta, Masurica, Magashi, Mazareqi, Maleivci, Makovci, Magova, Magarenja, marovci, maqedonci, Maqestena, Magjera, Maqina, Maqkovci, Matarova, Matajevci i madh, Matajevci I Vogel, merqezi, Megja, Maqkovci, Mekishi, Merofci, Mesgraja, Megjuana, mehanja, Mealica, Mernica, Medveci, (Merqa, Mellova, Merveshi, Mekishi, Meshica, Merkonja, Merlaku, Merkoviqi), te gjith këta emra ne kllapa jan me (e paza pas M), Megjurova, Milina, Miroqica, Mikullofci, Mikulani, Mirovci, Miroshevci, Milivojci, Miskiqi, Mirosllavi, Mirinca, Mihalica,Molla e Kuqe, Momqilli, Mugosha, Muzaqa, Muqena, Muleviqi; -Novosella, Neredovci i Eperm, Neredovci i Poshtem, Negosavla, Novosella ( një ne qarkune e Toplices e një ne at te vranjes), Neveda, Nelaku ,Nesushta; -Orlishte, Orana, orlana, Oraqi, Obertinca, Obllaqina, Ostrogllava, Obarda, Orashci; -Paqarada, Parada, Pasjaqa, Pasjaqa(Nish), Pavllovci, Pallata, Pashici, Petrovci, pevatica, Perunika, Pestishi, pestini, Petrila, Pertata, Peqenci, Pokofci, Pervetica, Peroshtica, Pllana e Madhe, Pllana e Vogel, Plakova, Plloqniku, perkatesisht Pllashniku i Eperm, Pllashniku i Poshtem, Poterzhani, Popofci, Popova, Poturqoi, Pareqi, Pollomi, Pollomi (një ne qarkun ee Vranjes e tjetri te Prokuples), Prebeza e Eperme, Prebeza e Poshtme, Prekoqna, Pretreshnja, Prekodelli, Prekedini, Prevallci, Preboji, Preseka, Prekopqellnika, Prekopuca, Prekorogja, Prekashtica, Preobrazhenja, Preopollci, Piskala, Pishteva, Pustoshillova, Pustovojllovci, Pukovci, Pupovica; -Qyqalla, Qunglla; -Radeci, Radovci, Rabovci, Rafuna, Rakovica, rashka, Rashica, Rastelica, raqa, rasuhaqa, Ramabaja, Ramnishta, Ravnishori, Ravnareka, Rashevci, Rataji, rastavica, Rumanovci, Raputofci, Rastavica, Rasturrula, ragjenovci, Radinovci, Ramadeni, Relinci, Reqica e Eperme, Reqica e Poshtme (ne Toplic), Teqica e Leskovcit, Retkoceri i Eperm, Retkoceri i Poshtem, Resinci, Ribinci,Rudari, rukofci, Runjiku, Rubofci; -Samakova, Sellova, Seoce, Sekicolli, seqinica, Selishta, Sekiraqa, Sllavnica, Sllamniku ,Sllabniku, Sllatina, Siarina, Slishani, Slivnica, Slivova, Simnica, Sinanova, Sodarca, Skobari, Skoverqa, Statovci, Stublla, Stashillova, Starasella, Starobanja, Surdulica, Suvidolli, Suvojnica, Suvamorava, Sudimla, Svinjisishte, Sfirca, Svin jarina, Sfarqa e eperme, Sfarqa Poshtme, Sagonjeva, Samarinci, Sagorjeva, Studenci, Spanca, Smrdani, Stropska, Smiloviqi, Stullca; -Sharprinci, shahiqi, Shqrrlinci, Shahinovci, shatra e Eperme, Shatra e Poshtme, Sharci, Shanalluka, Shuliqi, perkatesisht Shylyshi, Shillova, Shipovci, Shishmanovci, Shirokonjeva, Shulemaja, Shushnjaku, Shtullca; -Talirofci, Terstena, Ternava e Poshtme, Ternave e Eperme, Ternava(Nish), terpeza, Terrha, Termkolli, Terbunja e Eperme, Terbunja e Poshtme, Ternavillazi) te gjith këta emra ne kllapa jan me e-paza pas T, Tena, Tihofci, Toqani, Toverlani, Toshi, topllaci, Topanica, Togaqevci, Treqaku, Trebinja, Tullari,(Jabllanic), Tullari(Prokuple), Tmava,Turjana, Tupalla, Tupalla (Nish), Turqica, Tubuzhde; -Umi,Uzllok,Ushi; -Vardeniku, Vardini, Vasiqevci, (Verbica, Verbova, Verbovci, Vertopi) këta emra ne kllapa jan me e-paza pas V, Vrella, Vagermeni, Veqa, Vllasa e Eperme, Vuqaku, Vishesella, Vitosha, Vllahinja, Vllasa (e Prokuples), Vllasa (e qarkut te Vranjes), Vllahova, vova, Vojllovci i Eperm, Vodica, Vojiznova, Verbovci i Eperm, Vrezhina e Poshtme, Visoka, Vershefci, Vranovci, Vuqjaku, Vukojefci, Vuqa, Vujanova, Vujiznova(Nish); -Zagragja, zaravinja, Zllatokoni, Zakishenje, Zuqa, Zllata, Zubuvci, Zebica; -Zhapska, Zhegrova, Zhdelova, Zhinipoyoku, Zhitorogja, Zhuqa, Zhuqi. -Qytetet: Prokupla, Kushumlia, Leskoci, Vranja, Nishi, Sharqoj Sheherqoj(Piroti), Bellapallanka, Tërni. Gjithsej:551 vendbanime. Mirpo ekzistojn edhe vendbanime te tjera. Numri i te cilave sillet rreth 700 vendbanime.
Nismëtar :Fahri Xharra , Gjakovë dhe Selim Dragobuzhda Gashi , Gjilan!
Referencat “
:”KOLONIZIMI SERB I KOSOVES” Jusuf Osmani.
“ Debimi i shqiptarve nga Sanxhaku i Nishit 1877-1878”, Dr.Sabit Uka.
“Vendosja dhe pozitat e shqiptarve ne Kosovë,1878-1912” , Dr.Sabit Uka
Shpërngulja e madhe nga Sanxhaku i Nishit. Fahri Xharra
Gjakovë, Shtator 2015

Gabim e kemi, të kotë e kemi!

by

… ose Bashkimin kombëtar e kemi në dorën tonë, por…../
Nga Fahri Xharra/
Bashkimi kombëtar i shqiptarëve do të vij një ditë.Nëse ishte ëndërr qe sa e sa vite,ënderr do te mbetet e dhe do kohë.Deri kur? Një pyetje së cilës për`iu përgjigjur duhen shumë faqe shkrimi në të cilat duhet ta zhveshim vetveten nga të gjitha paragjykimet.Thjesht të bëhet një autokritikë ; jo vetëm sa për sy e faqe ,por thellësisht te ndërrohen disa(nuk janë pak) perceptime tona për vetveten, për qasjen tonë ndaj bashkësisë ndërkombëtare, për të kaluarën tonë të cilën e mohojmë, për përkrahjen tonë në mënyre te gabuar “gatimeve” antishqiptare.
Për çudi, bota është lodhur nga luftërat por ato vazhdojnë prapë.Luftërat zhvillohen aty ku injoranca e ka mundur civilizimin; e keqja të mirën , lakmia personale është mbi atë të mbarëkombëtares.
Kosova është shembulli me i mire , kur civilizimi euro- amerikan e mundi primitivizmin serbo-sllavë.
Po na, si reaguam? dhe prapë si e thotë Lis Bukuroca ne shkrimin e tij: “Populli i Kosovës dremit dhe sheh ëndrra në pikë të ditës, me sy hapur dhe pret që dikush tjetër, jo vetëm t’ ia tregojë rrugën, por edhe t’ ia asfaltojë, t’ ia blejë këpucët dhe ta mësojë se si ecet, si mbrohet shteti dhe si mbrohet interesi nacional. Populli i Kosovës është llastuar (halitur) dhe pret, ashtu si edhe liria, t’ i zbresë nga qielli edhe mirëqenia dhe siguria kombëtare “.Populli i Kosovës e dëshiron Bashkimin kombëtar, duke e refuzuar atë me veprimet e veta.
Nëna Terezë e thoshte: “Asgjë nuk qetëson shpirtin më shumë në çaste të vështira të jetës se sa kur e di që dikush lufton për ty .” Kjo na doli e vërtetë me luftën e Kosovës.Por….. bashkimin kombëtar?
Bashkimin kombëtar të shqiptarëve e sjell heshtazi ndërrimi i mendjes se bashkësisë ndërkombëtare për ne. Nuk ka lufte ; askush nuk e përkrahe atë;ka luftë diplomatike, ka shpëlarje truri, ka mbushje te mendjes dhe stop.Te mundohemi ta gjejmë vetveten ne këto luftëra mediale.
Neve,në këtë gjendje psikike e arsimore, qe jemi, mund t’na krijosh flamur që nuk e kemi parë kurrë në ëndërr. Mund t’ na kompozosh himn, që kurrë nuk e kemi imagjinuar dhe duke i veshur petkun fetar, mund t’ na ndryshosh edhe ndjesinë kombëtare dhe ta shndërrosh në kosovar: një etnonim me origjinë nga gjuha serbe. Neve, në këtë gjendje mendore dhe perceptuese që jemi, mund t’na bësh çdo gjë, mjafton t’na premtosh dhe çdo gjë t’ ia paketosh mirë dhe me fjongo. ( Lisi) . Kështu nuk arrihet i ashtuquajturi i bashkim kombëtar .
Me keqardhje por e vërtetë:”….. në emër të “bashkimit kombëtar” folklorik, nënçmuan simbolet e shtetit të Kosovës, gjë që në disa pika (të mohimit të shtetit të Kosovës dhe të mohimit të simboleve të tij) ishin në të njëjtat valë me Beogradin! Të tillë, tash kanë “rastin e mirë” që të garojnë me “Zajednicën” dhe simbolet e saj në dëm të shtetit të Kosovës!”(J.B)
Kush është duke lozur me ne vet ne te ndërsyer,të paguar, të mashtruar dhe ne fund ngelim ata qe jemi , apo edhe e “rrezikojmë “ edhe atë qe e kemi.
Dikur flitej ““Kudo në Rumeli njerëzit përgjigjen: jam ortodoks apo katolik, ndërsa në Shqipëri edhe bariu më i thjesht me krenari thotë: unë jam shqiptar…”( Edith Durham).Po sot ?
-Si mendoni qe bashkësia ndërkombëtare e pranon një bashkim te tokave shqiptare, të një populli qe me urdhër nga Turqia , e ndërron historinë e vet? e as akademiket e as politika nuk flet asgjë?
-Si mendoni qe duke e “sjellë” kalifatin dhe ligjet e Sheriatin ne mesin e Evropës, Bashkësia ndërkombëtare e bekon një bashkim te atij populli ? E as pozita e as opozita nuk flasin asgjë kundër?
-Si mendoni , që një populli autokton qe e ndërron identitetin e tij evropian , i lejohet bashkimi kombëtar ? dhe kjo admirohet bile edhe nga partitë politike te atij populli qe synon bashkimin?
– Si mendoni që të lejohet bashkimi kombëtar , duke i injoruar dhe mospërfillur 300 000 shqiptarët ortodoks te Maqedonisë ? cila pozite apo opozite ne e rikujtoj ketë ?
-Si mendoni që një grumbulli bretkosash qe gagarisin ne mesin e Qershorit , të cilave me një guri te vogël iu ndërpret kënaqësinë qe kanë pritur një motmot , t`iu lejosh bashkimin kombëtar ? dhe opozita pajtohet?
Dhe ne fund miq te nderuar , a nuk po e shihni qe si pushteti si opozita ne dy shtetet shqiptare “Aty dhe atëherë kur është me se nxehti ; ata e shprishim prushin por nuk i largojmë gacat. ?
Po e përfundoj me ketë copëz te shkruar aq te mençur nga Astrit Lulushi : “Çdo shpirt, veç të metave, përmban aspekte të veçanta të cilat nuk rezultojnë në të njëjtat gjëra, dhe që duhen vëne në dukje kur ai niset për në botën e panjohur. Ndërkohë, si roja që vendoset në varreza, lind nevoja për një lloj kujdestari a mbrojtësi të pasurisë që i vdekuri ka lënë pas. Po, mos u çudit, çdo njeri kur vdes lë një farë prone, kujtimin, dhe kërkon që ndaj kujtesës të tregohet kujdes. Për atë që nuk ka mbrojtës, gjykata duhet t’i sigurojë një të tillë. Sepse drejtësia është më e besueshme sesa lotët që kaq shpejt thahen.
Kjo gjykatë është Historia, dhe të vdekurit janë të mjerët, me të cilët gjykatësi duhet të merret; të shkruajë mbi të vdekurit e harruar, të japë ndihmesën për ata që nuk flasin, t’i çvarrosë, t’i mbushë me frymë për një jetë të dytë. Disa prej tyre lindën në kohë të papërshtatshme; të tjerë të lindur në kufij midis kulturave, ose në rrethana të ndryshuara me shpejtësi, të cilat shkaktojnë harresën e së shkuarës.
Historia ringjall lavdinë e tyre të patrashëguar; i jep jetë. Është drejtësia e cila bashkohet me ata që nuk jetuan në të njëjtën kohë me të, që ofron shpërblim për disa që shkëlqyen aq shpejt vetëm për t’u shuar. Ata kërkojnë të jetojnë përsëri, dhe njeriu të ndjejë se është i afërt, mik, nëse flet për ta. – “
Me shëndet , shihemi te bashkuar kur seriozisht ‘ kudo në Shqipëri edhe bariu më i thjesht me krenari thotë: unë jam shqiptar…”

Cilët iknin nga tokat e tyre , shqiptarët apo “serbët ‘?

by

Nga Fahri Xharra/
Bota ishe e mashtruar kurse ne të dëgjueshëm se nuk guxonim të bënim gëk me gojë, heshtje letargjike e jona …. dhe numri i “serbëve” vinte e më shumë rritej në tokat e Hungarisë së Austro- Hungarisë.Fjalën e kam për shpërnguljen e dytë “serbe “ e vitit 1739 në Arsenijen e IV-të Jovanoviqin, pas dështimit të luftës së Austrisë së bashku me serbë kundër Turqisë gjatë viteve 1737-1739 (Druga seoba Srba pokrenuta je 1739 pod Arsenijem IV Jovanovićem, nakon neuspjeha Austrije u ratu protiv Turske iz 1737-1739.) Një gjë duhet ta kemi të kjartë që serbët kurrë nuk kanë ngritur krye kundër turqëve. E, edhe kryengritja e pare “serbe” 1804- 1835 (Prvi srpski ustanak) e Karagjorgjeviqëve ishte udhëhequr nga shqiptarët këlmendas dhe me ndihmën e Austro- Hungarisë )
Por ç`ishte në të vërtetë kjo shpërngulje ,na shkruan Frrok Zefi në librin e tij në kroatisht
“ 260 vjet nga ardhja e shqiptarëve kelmendas në këto anë 1737-1997 “ (bibliografija ,ndër të tjerash : “Conscript ro Almae DioecesisS ,vrmiensis1 743. peracta,s t r . 34. 17744 DA Dakovo. (Gjakovo , Sllavoni, Kroaci ) dhe LASZOV/SKI. E., Arbanasi (Klementinci) u Hrtkovcima i Nikincima i Saganijeua ; Gramatika arbanaikog iezika, Hrv. list, Osijek, 1923., str. 44.)
Çfarë na shkruan Zef Frroki ( në libër Zef Frokiq)? : “ Në kohën e luftës Turko-Austriake edhe Këlmendasit sikur shqiptarët e tjerë nuk ndejtën anash. Të udhëhequr nga Kryeipeshkvi i Shkupit Mikel Suma u ngritën në kryengritje dhe luftuan në anën e Kaizerit të Austrisë kundër turqëve të urrejtur. Në luftë morën pjesë të barabartë kelmendasit e Rugovës së Pejës dhe ata të Peshterit të Novi Pazarit.
( lexoje http://everteta.al/kelmendasit-ne-kroaci-ose-shperngulja-e-dyte-serbe-2/ )
Por qellimi i shkrimit të sotëm ështe qe te japim fakte te reja per shqiptaret e ikur , të çilet na janë identifikuar si “ Ikja e dytë serbe “
Është një mëkat i madh qe unë personalisht nuk kam mundësi qe te shfletoj arkivat e Beogradit, të cilat janë plote e për plote me te dhena per ne shqiptaret. Është fatkeqesi qe në këto arkiva nuk “lundrojnë historianet e Shqipërisë. Eshte edhe me e keqe qe ne bisedimet Serbi -Kosovë ne asnjë moment nuk është përmendur lejimi i mundësisë i hyrjes se historianeve , arkeologeve dhe hulumtuesve nga Kosova ,ne arkivat e Serbise.
Sot do të shfletojmë pak nga shënime te kohës“ Memoaret e Simeon Pishqeviqit “ të cila së pari janë shtypur në “ Vestnik Evropi “ me 1890. Thuhet që kjo është e vërteta e vërtetë e arnautëve te Sremit.
“ Të ardhurit ne Srem , arnautet e ardhur ishin mbi 500 familje kelmendase ; shtatshkurtër dhe karakterit të keq dhe të pamjes se vrazhdë .Serbisht nuk flisnin aspak, por edhe ndonjë rastiste te fliste , fliste aq dobët sa qe nuk kuptohej. E kishin traditën e tyre bujqësore dhe me kujdes e rrinin grurin, Nga natyra nuk ishin përtacë , nuk dinin shkrim e lexim por ishin me një qëndrim dinjitoz”.
Por këta shqiptare ne Srem (regjion Kroaci fxh )- e vazhdon Pishçeviqi shkrimin, si të gjuajtur larg nga toka e tyre amë, të ardhur në tokë të huaj, shumë vështire i përshtateshin rrethit te ri. Me xhelozine me te madhe i ruajnë zakonet dhe doket e tyre te trashëguara.
Simeon Pishqeviqi nuk e paska harruar një vajzë shqiptare që duke kënduar i ruante dhentë, e veshur me një veshje të çuditshme (për te ) ku ne brez e mbante thikën e ne krah te saj pushkën.
Pra edhe një vërtetim me shume apo një përgënjeshtrim me shume e “shpërnguljes “ se dytë serbe.
Fahri Xharra,31.08.15 Gjakovë

Një herë ndahesh dhe ajo mbetet e përherëshme !

by

Nga Fahri XHARRA/
U ndamë në vitin 1912 ; i thamë njeri tjetrit shkofsh e mos u kthefsh . Dikush qante e shkulte flokët se humbën të mirat , e tjetri gëzohej edhe pse nuk e dinte se ç`është ndarja . Askush nuk na e kishte shpjeguar se ç`është ajo gjendje kur je i lire, kur nuk e ke të huajin mbi krye dhe thiun nuk duhet më që ta “duash” si dajën tënd . Kaluan vitet dhe erdhi edhe një ndarje tjetër , ndoshta me vlerë edhe më të madhe se ajo e para; por prap dikuh qante e dikush gëzohej. Të çuditshëm jemi, të lehtë që jemi !
Ndarje përfundimtare me histori dhe pasuri e bëri Mali i Zi nga Serbia. Mua si hulumtues i së vërtetës sonë më intereson ajo pjesë e historisë ku historianët malazias përfundimisht e shkëpusin edhe historikisht mashtrimin serb (siç e thonë ata) që malazezët nën rrenat serbe u shndërruan në serb. Do e përdori gjuhën e tyre , po iu kundërvu disa perceptimeve të gabueshme që i kanë , mbi origjinën reale të tyre
Historiani më i madh serb Sima Çirkoviq e rrëzon për dhe të gjitha përrallat e rreme serbe të KOSH-it dhe ASHAS (Najveći srpski istoričar Sima Ćirković ruši lažibajke SPC i SANU ) Jo vetëm për historiografinë malazeze ( por edhe për atë shqiptare) , posaçërisht ajo mesjetare janë të rëndësishme hulumtimet e Çirkoviqit sepse në shumë prej tyre i thyen mashtrimet serbe për gjëja se prejardhjen serbe të malazezve , por edhe të tjerëve .Jo vetëm Çirkoviqi , por edhe Miroslav ĆOSOVIĆI dhe SLAVKO PEROVIĆi flasin me “pezmin e tyre” për të “vërtetën”serbe mbi Malazezët
Tabuja serbe po thyhet pëditë e më shumë , e sidomos libri i Miroslav Çosoviqit ; “ Si e shpiku Njegoshi kombësinë serbe të malazezve “ (Njegoš je izmislio srpsku narodnost Crnogoraca , Cetinje 2003 ) “ paraqiti një befasi të jashtëzakonshme dhe një eksplodim tëmadh të së vërtetës historike e cila i vë në lojë gënjeshtrat qenësore serbo medha për Malin e Zi, kulturocidin serbomadh mbi kulturen malaziase , si dhe vrasjen përfundimtare të fabrikimit serb të malazezve.”
Qosoviqi i porositë lexuesit e vet :”që duhen të jenë vetëdijshëm që projekti i mëshehur serbomadh i Garashaninit ; Naçertanje ( 1844) i ka mbytur jo vetëm malazezët por edhe vet serbët dhe vetë Serbinë” ( Po na shqiptarët ende jemi pre e mashtrimeve të planeve zhbërëse të Garshaninit dhe Çubriloviqit fxh)
“E mira e librit të Qosoviqit , shkruan Slavko Peroviq “është, se ai në çdo falsifikim serb përgjigjet në mënyrë të dokumentuar , të mbushur me të vërteta ( libri i ka 750 faqe ) dhe dëshirën serbomadhe e çon në pluhur dhe hi duke e gjuajtur nga aty ku vjen , dhe duke i dalë për ballë krimit monstruoz serb i cili end e vazhdon dhe është aktual që 170 vjet “
Si i vogël Petar Petroviq – Njegoshi , u edukua nga poeti i njohur Simo Milutinoviq Sarajlija.
Qosoviqi thot se “ Milutinoviqi ishte një spiun dhe propagandues i teorisë serbomadhe .Ai ishte shumë i preokupuar me serbizmin sa që edhe përkthyesin gjerman të këngëve popullore serbe , Gerhardin e kishte bindur që të gjithë poetët e romës antike ,ishin me emra serb.
(Ju kujtohen shkrimet “ Shqiptarët , Ilir të rrejshëm,” Roma e vjetër serbe “ etj ? )
Pra , “Njegoshi nuk ishte serb, por i mashtruar nga edukata gjithëserbe e Simeon Milutinoviqit.Njegoshi ishte poet gjenial por besimi ii j në serbizëm ishte i gabuar “. Shtrirjen e ndenjes nacionale serbe në Mal të Zi, e ndihmuan dhe e përhapen rrjetet e mëshefta të Serbisë, të parapara me programin e mesheht të Garshaninit. (Dakle, Njegoš nije bio Srbin, već je kao pjesnik bio ponijet sveslovenstvom i svesrpstvom sa kojima ga je upoznao Simeon Milutinović. Sve ovo ne znači, naravno, da Njegoš nije bio genijalan pjesnik, ali je njegovo uvjerenje o srpskom karakteru Crne Gore bilo pogrešno, jer mu je bilo nametnuto sa strane. Proširivanje srpskog nacionalnog ośećanja u Crnoj Gori najviše su pomagale srpske agenturne mreže koje su je preplavile, predviđene tajnim velikodržavnim programom – Načertanijem.)
Pra malazezët me këmbëngulje kundër falsifikimeve serbe të historisë .Po , ne ?
(…”Dije o at i shenjtë, se qysh nga koha e të paepurit Skëndërbe, të madhit mbretit tonë, të mbiquajtur Kastriot, asnjë herë kurrë dhe askush, as edhe më I egëri dhe i pamëshirëshmi turk me gjithë forcat e tij të pashterruara, nuk ka mundur kurrë të na mposhtë dhe të na gjunjëzojë e të na nënështrojë nën zgjedhën e perandorisë së tij, megjithëse ditë për ditë e or’e çast nuk na lë kurrë të qetë me ushtërit e tij, ashtu që na sjell dëme të mëdha në njerëz…”, i shkruanin Papës së Romës fshatarët e Himarës në 12 korrik të vitit 1577, duke i kërkuar ndihma materiale dhe bekime apostolike. Historiani prof.dr.Bardhosh Gaçe,)