fashist – Dielli

Antifa – grup rebelësh revolucionarë marksistë me taktika fashiste

August 16, 2020 by dgreca

“Lëvizja Antifa, është një kërcënim për fjalën e lire. Ajo është “fituese” në kryqëzatën e saj për të heshtur kundërshtarët. Llojet e betejave, që luajnë tani në rrugët e qytetit nuk janë asgjë e re për kolegjet. Shumë prej nesh në kampet studentore, kanë vite që merren me Antifën, dhe ajo po fiton. Unë kam dhënë mësim për 30 vjet dhe kurrë nuk kam parë nivelin e frikës dhe frikësimit në kampe që shohim sot.” – Prof. Tyrley Jonathan, Universiteti George Washington.-

Opinion Nga Klajd Kapinova-

Barr: “Ata janë grupe revolucionarë. Taktikat e tyre janë fashiste.”

Prokurori i Përgjithshëm i SHBA-së (AG), Bill (William) Barr, i ftuar në studio të dielën më 2 gusht 2020, në një intervistë prej 60 minutash, me hostin (mikpritësin) konservator Mark Levin (njohës shumë i mirë i Kushtetutës së SHBA), në emisionin e tij të Fox News, “Jeta, Liria & Levin”, diskutoi gjerësisht për shumë tema shqetësuese të rëndsishme, që e preukupojnë sot jetën dhe politikën amerikane.
Ai citoi Spiunllekun apo Përgjimin (Spygate), të kampit elektoral të kandidatit dhe më pas Presidentit Donald J. Trump, me urdhër të administratës së Presidentit Barok Hysen Obama dhe zv/Presidentit Joe Biden; mbylljen e shoqërisë amerikanë, gjatë kohës së pandemisë botërore të Covid 19 dhe analiza e saktë e të dejatuar mbi organizatat e dhunshme të majta, anarkiste dhe tipike marksiste, si: Antifa dhe BLM.
Ai u ndal më shumë në diskutimin e tij mbi trazirat anarkiste marksiste mbarëkombëtare të Black Lives Matter dhe organizatës terroriste Antifa (e shpallur si e tillë publikisht nga Presidenti Donald J. Trump), gjatë muajve të fundit.
Prokurori i Përgjithshëm Barr, i tha intervistuesit Mark Levin, se grupi anarkist Antifa, ndërsa përcaktohej nga përkrahësit e tij se është i përbërë nga aktivistë të të “drejtave civile” dhe të ngjashme, në fakt është organizatë e mirëfilltë anarkiste, e cila përbëhet nga bolshevikë, të përqendruar rreth synimit, për t’a kthyer vendin tonë në “një formë të socializmit apo komunizmit.”
Barr, tha: “Ata janë grupe revolucionarë. Taktikat e tyre janë fashiste.”
Kur i krahasoi trazirat me një “formë të re të luftës guerrile”, Barr shtoi, se: “Kjo është mënyra sesi guerrilja Antifa sulmon dhe fshihet në mesin e njerëzve si peshqit në oqean … Ajo që ata bëjnë, janë në thelb duke mbrojtur veten ose duke u copëtuar në aktivitetin e parë. Ata hyjnë në demonstrata, në të cilat po ushtrojnë dhunë, dhe krijojnë situata për të mbrojtur veten e tyre. Këtu ata notojnë. Dhe ajo që ata bëjnë është se synojnë të rrëmbejnë frenat e demonstrimeve dhe provokojnë dhunë.”
Barr, vazhdoi përgjigjen e tij, duke sqaruar se prirjet radikale të këtyre grupeve, janë reflektuese si kthesë e fortë e së majtë të Partisë “Demokratike” vitet e fundit, duke shtuar se “e majta” është tërhequr nga ombrella e vlerave klasike liberale.
Dhuna e tyre filloi qysh ditën e parë, kur kandidati republikan dhe sot Presidenti Donald J. Trump fitoi zgjedhjet presidenciale të vitit 2016 dhe “nga ajo ditë e deri sot, ka pasur rezistencë nga ana e tyre. Ata po përpiqeshin ta fajësojnë atë nga dita e parë. Ata kanë bërë gjithçka që munden … dhe unë mendoj se është për shkak të dëshirës për pushtet, që kërkon e majta anarkiste. “Ata duan të drejtojnë jetën e njerëzve në mënyrë që të mund të hartojnë utopi për të gjithë ne, deri sa ata të marrin pushtetin. Ata u zemëruan, sepse nuk e prisnin fitoren e Trumpit. Dhe kjo i zemëron sërisht edhe sot ata.”

Kongresmeni demokrat Jerrold Nadler e quan dhunën nga Antifa në Portland si një “mit”

Prokurori i Përgjithshëm i SHBA-së (AG) William Barr shkatërron Nadlerin. Kjo ishte një katastrofë tjetër në dëshminë e thirrur nga Dhoma e Demokratëve “demokratë” në Capitol Hill, Washington D.C.
Për fat të mirë, Departamenti i Drejtësisë i udhëhequr me zgjuarësi nga Presidenti Trump, po ngrihet me dinjitet, duke respektuar ligjin përpara rebelëve anarkistë.
Përpjekja e Nadlerit, për të shfrytëzuar Portland-in, kundër ekipit Trump, ishte këto ditë një tjetër dështim i sikletshëm i kongresmenit liberal.
Rep. Nadler, tregohet në një videoklip të ri në internet, duke e quajtur dhunën në Portland nga Antifa një “Mit”, pasi protestat rifilluan me trazira vandaliste.
“Demokrati” sot Kryetari i Komitetit të Gjyqësorit të Dhomës së Përfaqsuesve Jerrold Nadler, iu afrua shkrimtarit dhe producentit Austen Fletcher, i cili, tha se ai i kërkoi “demokratit” të shkatërronte rebelimet e Antifës, në qytetin Portland, Oregon.
Ai tregon: “Unë vrapova tek Jerry Nadler në DC dhe i kërkova që të mos pranonte dhunën (trazirat) e Antifës në Portland. Kjo është një MIT”, shkroi Fletcher, në një cicërimë (në Twitter) së bashku me videon e shkurtër.
Para se të hynte në makinën e tij, Nadler i thotë Fletcher se Antifa, është një “Mit”, që po përhapet vetëm në Washington D.C.”.
Demokrati i rangut të lartë të New York-ut, po sulmohet për komentet e tij në internet.
Në mesin e njerëzve që e hodhën në erë politikisht Nadlerin (për komentin e tij) ishte djali i Presidentit, bisnesmeni Eric Trump.
“Kjo është Partia Demokratike në vitin 2020”, shkroi djali më i ri i Presidentit Trump në Twitter. (Fox News, 27 korrik 2020)

Krimet e komunizmit në botë nuk permenden nga Antifa dhe BLM

Meqenëse komunizmi deshtoi si ideologji dhe praktikë, gjatë shekullit XX dhe XXI, forcat marksiste anakiste, kanë ndryshuar taktikë dhe janë shtrirë me antarësi në shtetet e zhvilluara të Europës Perëndimore dhe SHBA.
Ata janë anarkistë marksistë, që po kopjojnë me përpikëri metodat dhe praktikatë fashiste gjermane në vitin 1933 në Gjermani, kur Hitleri erdhi në pushtet.
Bilanci i sundit të sistemit socialist dhe komunist në shumë shtete të botës dhe veçanërisht në disa shtete të Europës Lindore dhe Azi, është një bilancë negativ, i mbushur me kufoma malesh dhe gjak të njerëzve të pafajshëm.
Ndërgjegjja e freskët e popujve liridashës nuk mund të harrojë 20 milion të vdekur si pasojë e terrorit komunist në ish-BRSS, 6.5 milion në Kinë, 1 milion në Vietnam, 2 milion në Kamborxhia, 1.5 milion në Europën Lindore, 150 mijë në Amerikën Latine, 1.7 milion në Afrikë, 1.5 milion në Afganistan, pra sipas studiuesit Stephane Courtois mbi 100.000.000 njerëz janë zhdukur nga ideologjia komuniste, ku kryesojnë terroristët diktatorë, si: Mao Ce Duni, Pol Poti, Lenini, Stalini, Ho Shi Mini, Kimi II Sungut, Fidel Kastro, Enver Hoxha, Çaushesku etj., e disa diktatorë afrikanë.

Antifa sipas Kyle Shideler drejtor për Sigurinë e Brendshme dhe Antiterrorizmin në SHBA

“Kombi ynë, është kapur nga anarkistë profesionistë, plaçkitës, kriminelë, si Antifa dhe të tjerë.”- Donald J. Trump

Presidenti Donald Trump, duket i bindur se ka një komplot të frikshëm, që përgjon në protestat për drejtësi racore, që përfshinë kombin.
Antifa, si një lëvizje militante anarkiste majtas, po përfiton nga demonstratat për të djegur vendin kudo me protesta “paqësore”, duke kopjuar praktikisht metodat origjinale fashiste.
Ai, ka fajësuar plaçkitjet dhe djegiet nga lëvizjet protestuese anarkiste si një çështje thelbësore të dhunshme, duke pohuar në një fjalim se “kombi ynë është kapur nga anarkistë profesionistë, plaçkitës, kriminelë, si Antifa dhe të tjerë.”
Presidenti Trump, vazhdimisht është zotuar të etiketoj zyrtarisht Antifën si një grup terrorist, duke e vendosur atë në një listë federale përkrah al-Qaedës dhe ISIS.
Ky grup radikalësh të majtë, që demostron në rrugë me simbole bolshevike, është një lloj alternative anarkiste për policinë e shtetit, që fillimisht zuri rrënjë në skenën e Amerikës, pa asnjë lloj strukturë komande dhe kontrolli kombëtar.
Prania e saj është në shumë protesta të fundit. Ajo është përgjegjëse për kthimet e tyre drejt dhunës, vjedhjeve, vrasjeve, vandalizmave. Drejtuesit dhe anëtarët e Antifës janë përgjegjës për trazirat.
Lëvizja e majtë u dallua shumë në protestat në Washington D.C., kundër festës kombëtare të inaugurimit të Presidentit Donald J. Trump më 17 janar 2017.
Aktiviteti i tyre, i dhunshëm, ekziston me shembuj filmike të qartë, që kalojnë vijën, duke përfshirë këtu sulmet direkte fizike të papërcaktueshme ndaj gazetarëve në sheshet apo rrugët e disa qyteteve që drejtohen dhe kontrollohen nga governatorët dhe kryetarët e bashkive të ekstremist te majtë të parties “demokratike”..
Organizata e mirëfilltë anarkiste marksiste, përdor sot dhunën për të imponuar ideologjinë e saj komuniste dhe socialiste si forma më e mire antikapitaliste.
Antifa, ka filluar të veproj në vitet 1960-1970 e fshehur në fillim në Gjermani dhe pastaj filloj të shtrihet në shumë shtete të botës deri sa u shfaq edhe në SHBA. Këtu ajo ka 50 vjet që përdor dhunën direkte, sabotazhin, krimet etj., në shumë protesta, që nuk kanë asnjë lidhje me liritë dhe të drejtat e njeriut.
Sot, shumë media të majta, duke përfshirë Fake News, si: The New York Times, Washington Post, Daily News, CNN, BBC, Boston Blobe, TIME, etj., u shpërlajnë trurin lexuesve naivë, se gjoja Antifa nuk ekziston edhe pse ata kanë websitin e tyre, me qindra dhe mijëra foto, programe propagandistike, ku ato paraqiten të armatosur etj.
Sulmet e Antifës janë sot shumë të sofistikuara, thotë njohësi shumë i mirë i Antifës eksperti i antiterrorizmit Kyle Shideler , njëkohsisht Drejtor dhe Analist i Lartë për Sigurinë e Brendshme dhe Antiterrorizmin në Qendrën për Politikën e Sigurisë së SHBA-së.
Ai është specializuar në grupet islamike, që veprojnë në Shtetet e Bashkuara, pasi kanë kaluar mbi një dekadë duke studiuar dhe shkruar për historinë, doktrinën dhe ndikimin e tyre.
Kyle Shideler, kohët e fundit ka shkruar dhe botuar librin: “The American Mind”, i cili, është pritur shumë mirë nga kritika dhe specialistët e antikrimit në këtu.
Në vitin 2019, Antifa organizoi protesta të dhunshme në SHBA. Për më tepër, në website e saj ajo publikisht u tregon atarëve të saj sesi të organizohen, të veprojnë, të ruajnë komunikimin mes tyre etj.
Ata shpërndajnë në mënyrë sistematike propagandë marksiste, ku, dhuna është mjeti kryesor për të marrë pushtetin politik dhe vendosur komunzmin etj.
Në një artikull interesant dhe investigues, me titull: “Historia e errët e krahut të zbatimit radikal të së majtës.”, autori Kyle Shideler, tregon mbi trazirat dhe trazirat civile në metastazimin në të gjithë Shtetet e Bashkuara, ku, Presidenti Trump deklaroi se synon të caktojë Antifa si një grup terrorist.
Media globaliste e majtë këtu, “argumentojnë” se Antifa është një shqetësim amorf, jo një organizatë funksionuese dhe sigurisht jo një lëvizje terroriste. Realiteti është i thjeshtë dhe shpesh kompleks.

Antifa u themelua nga Partia Staliniste Komuniste e Gjermanisë

Për të filluar duhet thënë, se Antifa ka emrin e vërtetë: Antifaschisitsche Aktion. Ajo lindi gjatë luftimeve në rrugë të Republikës Weimar në vitin 1932.
Antifa u themelua nga Partia Staliniste Komuniste e Gjermanisë (PKGJ), megjithëse njësi të ndryshme të “mbrojtjes antifashiste” komuniste ishin të lidhur me KPD shumë më herët.
Qëllimi i vetëm i Veprimit Antifashist ishte të ndihmonte KPD-në të luftojë partitë e tjera politike për kontrollin e rrugëve në politikën revolucionare të Republikës Weimar që dështoi shpejt. Po, ata luftuan nazistët gjermanë. Antifasit, gjithashtu luftuan partinë liberale, partinë konservatore dhe këdo që mori rrugën kundra tyre. Historikisht ata nuk kanë pasur sukses.
Më shumë se gjithçka, Antifa ekziston për të shërbyer si një mjet i politikës revolucionare në një shtet të dështuar (ose të dështuar). Ajo do të rivendoste veten në sferen politike në fillim të viteve 1980, gjithashtu në Gjermani dhe jashtë saj.
Autonomizmi, i praktikuar nga Antifa, është një ideologji anarko-marksiste e shoqëruar me organizatat guerrile urbane komuniste të viteve 1970 dhe 1980 në Evropa nga njerëzit që e quanin vetën si Ushtria e Kuqe dhe Brigadat e Kuqe.

Antifa me simbole dhe veshje të zezë

Rreth kësaj kohe, taktikat e Antifa-s si “blloku i zi”, dallohej nga një numër i madh i rebeluesve, që vishen me rroba të zeza nga koka në këmbë dhe lëvizin së bashku si pjesë e një proteste më të madhe.
Me ardhjen e saj në Amerikë, Antifa do të formohej në një mënyrë të ngjashme, por nën një emër tjetër.
Këtu, ajo ishte një përpjekje e të rinjve me formim bolshevik, për të dëbuar neo-nazistët dhe supremacistët e bardhë nga skena muzikore, duke çuar gradualisht në formimin e Aksionit Anti Racist (ARR), nç fillim në pjesën qendrore dhe perendimore të shteteve të Amerikës dhe më pas u përhap jashtë tyre.
Disa ARR të veçantë do të vazhdojnë të formojnë një nga rrjetet më të mëdha Antifa në vend, Torch Antifa, faqja e internetit e të cilit u regjistrua nga një ish anëtar i JBAKC.
Nga ana e tjetër, vetë JBAKC u formua si një front për Organizatën Komuniste të 19 majit (MCO), e themeluar nga mbetjet e Motit Nëntokësor, Ushtrisë Clirimtare e Zezë (njerëzve me ngjyrë), FALN dhe grupet e tjera terroriste të viteve 1960 dhe 1970. Data 19 maj, u zgjodh për nder të ditëlindjes së Malcolm X dhe Ho Chi Minh.
Anëtarët e ZKK-së ishin përgjegjës për disa bomba dhe plaçkitje në vitet 1980, duke përfshirë grabitjen famëkeqe të vitit 1981 të Brinks të blinduar.
JBAKC përdori gazetën e saj “Vdekja për Klan!”, për të nënvizuar luftimet në rrugë me Klansmen, të akuzojë zyrtarët Reagan për epërsi të bardhë, të aprovojë grabitjet e bankave të MCO si “shpronësim”, dhe të promovojë kryengritjet komuniste, që po ndodhnin në Nikaragua dhe El Salvador.
Logjika e JBAKC dhe Organizatës Komuniste të 19 majit, është e njëjta ideologji që drejton sot Antifa, ku, në themel të saj është se Shtetet e Bashkuara u themeluan mbi epërsinë e bardhëve, dhe për këtë arsye duhet të shkatërrohen.
Sot, ata janë të shtrirë në redaksitë e dhomave të lajmeve, sallat e fakulteteve dhe në mesin e stafit të kryetarëve të bashkive dhe zyrave të avokatëve të përgjithshëm.
Lëvizja moderne Antifa përparon në infrastrukturën e trashëgimisë së fortë të së majtës revolucionare, përmes një besimi në efikasitetin e organizimit të lirshëm.
Baza themelore e organizimit të veprimit të drejtpërdrejtë është “grupi i afrimitetit”, që është pikërisht ajo që tingëllon si një grup njerëzish me mendje të njëjtë, të cilët ndajnë një objektiv të caktuar të përbashkët.
Anëtarët e Antifa-s, kanë lidhje me organizatat politike me komitete mbështetëse të tyre, siç janë: Socialistët Demokratikë të Amerikës (DSA), Punëtorët Ndërkombëtarë të Botës, Partia Revolucionare Komuniste (RCP) dhe organizata ose kolektivë rajonalë radikalë të majtë.
Antifa është në shumë mënyra një përsëritje e përmirësuar e organizatave militare të militantëve të mëparshëm guerrile.
Ajo, me strukturën e saj të jashtme anarkiste dhe besueshmërinë e mundshme, lejon që e majta radikale të ketë tortën e tyre dhe ta hajë atë gjithashtu.
Në të gjitha periudhat e trazuara të politikës revolucionare, qoftë vitet 1930, 1970, qoftë sot, aftësia për të projektuar forcë në rrugë për të ndëshkuar armiqtë, gjithmonë ka deshtuar deri tani
Për të majtën amerikane sot, Antifa është ajo force e tyre mbështetëse.

450 të vrarë afrikano amerikanë në 8 muaj të vitit 2020

Në Chicago City deri më 4 gusht të vitit 2020, janë vrarë mes vetës 450 afrikano amerikanë. Po aty, janë qëlluar me armë zjarri (kryesisht pistoletë) mbi 900 vetë, nga janari deri më 4 gusht 2020.
Po në Chicago janë vrarë 9 engjëj apo fëmijë të pafajshëm afrikano amerikanë nga vrasës afrikano amerikanë. Viktimat e pafajshëm fëmijë i përkasin moshës 1 deri në 13 vjec.
Shefja e Departamentit të Policisë në Chicago (CDP), ka dhënë dorëheqjen nga detyra, në shenj proteste, sepse pushtetarët “demokratë”, kanë shkurtuar fondet financiare pë policinë.
Këtu 80% e oficerëce të policisë dhe dedektivëve janë afrikano amerikane dhe ispanjik (me origjinë nga vendet e Amerikës Latine dhe Mexico)
Protestat e dhunshme të Antifës dhe BLM, janë më shumë në qytetet e shteteve ku drejtojnë “demokratët” governatorë dhe kryetar bashkie si në: Chicago, New York, Portland, Seatle, ka shumë të plagosur dhe vdekur.
New York City, ka policë të zot dhe profesionistë, por ata nuk po lejohen të bëjnë punën e tyre nga kryetari i Bashkisë Bill de Blasio, të cilët, së bashku me governatorin e shtetit të New York-ut Andrew Cuomo, kanë shkurtuar mbi 1 bilion dollarë fonde për NYPD, duke i detyruar shumë policë profesionistë të japin dorëheqje dhe të dalin në pension para kohe.
Gjatë muajit të kaluar në Minneapolis, anarkistët marksistë vandalistë të Antifës dhe BLM, kur mësuan se forcat federale të policisë dhe ato speciale federale po vinin në qytet, ata u larguan dhe humbën si kripa në ujë.
Krimi në shtetin e New York-ut për disa muaj është rritur 60%, vrasjet dhe të shtënat me armë janë rritur në masën 70%.

Shqipëria, viktima e parë e agresionit fashist

May 17, 2014 by dgreca

Akuzatorët e Mbretit Zog po duan ta rehabilitojnë e shesin si kombëtariste figurën e diskredituar të Hoxhës.
Nga Sulejman GJANA*/
Për legalistët dhe kombëtaristët shqiptarë, prilli shënon një muaj të veçantë plot emocione, pasi na kujton data historike që lidhen me fatin e Shqipërisë dhe shqiptarëve.
Periudha 15 vjeçare e stabilitetit politik, e zhvillimit dhe përparimit, gjatë të cilëve edhe u hodhën themelet e shtetit të ri shqiptar nën drejtimin e Mbretit Zog, u ndërpre prej pushtimit nga Italia fashiste, e cila në kundërshtim me të gjitha traktatet dypalëshe, ligjet dhe konventat ndërkombëtare për respektimin e integritetit dhe sovranitetit tokësor, me 7 prill 1939 pushtoi pabesisht vendin tonë.
Atë ditë, përveç faktit që Shqipëria humbi pavarësinë, diktatura fashiste ia bëri djepin diktaturës komuniste dhe në bilancin fundor këto të dyja sëbashku shkaktuan një numër të frikshëm viktimash ndër shqiptarët, gjatë LDB dhe periudhës komuniste.
Prilli po ashtu na kujton dy ngjarje të tjera të rëndësishme, pasi më 5 prill 1939 lindi Mbreti Leka, jeta dhe vepra e të cilit ishin një shembull për të gjithë shqiptarët, sesi duhet të punojmë dhe t’i kushtojmë gjithçka të shtrenjtë atdheut dhe kombit.
Por fatkeqësisht Mbreti Leka nuk është më midis nesh dhe kjo na e shton dhimbjen dhe emocionin. Sikurse është përkujtimi i 9 prillit 1961 kur ndërroi jetë arkitekti i Shqipërisë moderne dhe jetësuesi i Shqipërisë së pavarur, Mbreti Zog.
Në nderim të të gjithë atdhetarëve shqiptarë që ia dedikuan jetën atdheut dhe kombit, me në krye Mbretin Zog dhe Mbretin Leka, ju ftoj të mbajmë një minutë heshtje.
Sot e përkujtojmë 7 Prillin, jo për t’u kujtuar shqiptarëve të Premten e Zezë, pasi ne legalistët-antifashistë të parë dhe gjenuinë, nuk i bëjmë homazhe fashizmit dhe nuk vajtojmë e glorifikojmë humbjet e mëdha duke i kthyer në data historike, sikurse serbët, por e bëjmë për të nderuar me përulësi rezistencën heroike dhe heronjtë e kësaj rezistence ndaj pushtimit, me në krye Heroin legjendar Abaz Kupi. Rezistencë disaditore kjo që tronditi dhe mrekulloi mbarë opinionin ndërkombëtar, e që u pasqyrua për javë të tëra në pothuajse gjithë shtypin botëror, që glorifikoi meritueshëm luftën heroike dhe gjakun e derdhur të zogistëve dhe kombëtaristëve shqiptarë. Sepse ishte pikërisht kjo rezistencë që ndezi fitilin e rezistencës antifashiste botërore, e që vazhdoi më pas në mbarë truallin tonë dhe bëri shkrumb e hi planet e fqinjëve shovinistë për coptimin e mëtejshëm të Shqipërisë në Konferencën e Paqes së pasluftës.
Kontributi i zogistëve në rezistencën antifashiste me në krye Abaz Kupin-anëtar ndër kryesorët e Këshillit Antifashist të dalë nga Konferenca e Pezës, dhe më pas lufta heroike e formacioneve zogiste kundër nazistëve me ndihmën dhe nën mbikqyrjen e misioneve britanike, është pasqyruar gjerësisht dhe thellësisht në librat me kujtime të oficerëve të djathtë britanikë, sikurse Dejvid Smajli, Bill Maklini, Xhulian Emeri dhe Piter Kemp.
Opinioni botëror dhe shtypi antifashist e glorifikuan rezistencën shqiptare kundër pushtimit të 7 Prillit, pasi kjo rezistencë e përgjakshme ku u martirizuan qindra atdhetarë, kontrastonte thellë me pushtimin dhe aneksimin pa luftë të Sudeteve, Çekosllovakisë dhe Austrisë, dhe sidomos me kapitullimin e mëvonshëm, pa kushte dhe brenda 4 ditësh, të Francës.
Fatkeqësisht Shqipëria u bë viktima e parë e agresionit fashist, për shkak të afërsisë gjeografike, pozitës avangardë strategjike si urë kalimi në Ballkan dhe synimeve të Duçes për t’u dëshmuar si aleat i denjë i Hitlerit, duke konsideruar rëndësinë e Ballkanit në planet gjeostrategjike të Boshtit nazifashist. Gjithashtu Shqipëria u viktimizua edhe për shkak të urisë fashiste për pasuri që do shërbenin si karburant për luftën, si dhe për shkak të fuqisë së faktorit shqiptar në arealin politik ballkanik, me synimin për ta manipuluar duke i servirur Shqipërinë e Madhe si kundërshpërblim për kolaboracionizmin dhe aspiratën kombëtare të bashkimit të trojeve të coptuara shqiptare, gjithmonë në suazën e perandorisë dykontinentale fashiste.
Mbreti Zog i sprovuar në të gjitha luftërat dhe betejat e fillimshekullit XX, ku jo vetëm nuk bishtnoi por qëndroi në ballë, u detyrua të largohej dy ditë pas pushtimit, për shkak të pushimit të ekzistencës së mbarë institucioneve dhe vetë shtetit shqiptar, kryetar i të cilit ishte.

Në kushtet kur shtetet fqinjë, (që më parë kishin refuzuar propozimin e Tij për Aleancën ballkanike), shpallën mbylljen e kufijve shtetërorë, qeveria dhe parlamenti vendosën që Mbreti Zog dhe Familja e Tij të largoheshin për të mos rënë në duart e pushtuesve dhe për të mos e lënë shtetin shqiptar pa përfaqësimin e domosdoshëm ndërkombëtar. Në zbatim të këtyre vendimeve, Mbreti u largua në botën e lirë për të vazhduar aksionin diplomatik të denoncimit të pushtimit fashist dhe rifitimin e të Drejtës ndërkombëtare të rikthimit të sovranitetit dhe pavarësisë së shtetit shqiptar, me fuqi të plota. Atribute juridike këto të konsakruara edhe në statutin e Lidhjes së Kombeve, anëtar me të drejta të plota e së cilës ishte Shqipëria, sikurse edhe Italia.
Mbreti Zog jo vetëm nuk pranoi kolaboracionizmin me fashistët, por nuk pranoi kurrnjëherë të bëhej kukull dhe fasadë për pushtuesit. Po kështu vepruan më pas edhe monarkët dhe qeveritarët e Greqisë, Jugosllavisë, Hollandës, dhe pothuajse të të gjitha vendeve europiane, pas pushtimit nazifashist.
Por Mbreti Zog nuk u largua pa siguruar rezistencën e armatosur të forcave legale, Ushtrisë dhe Xhandarmërisë mbretërore, nën drejtimin e major Abaz Kupit, veprim ky që ua zbardhi faqen Shqipërisë dhe shqiptarëve dhe që e radhiti meritueshëm vendin tonë, më vonë, përkrah Aleatëve të Mëdhenj, kur edhe ata e vuajtën në kurriz pushtimin dhe agresionin nazifashist.
Urrejtja e fashistëve ndaj Mbretit Zog u mishërua jo vetëm në propagandën fashiste kundër Tij por edhe në aktet arbitrare të administratës fashiste që çuan në shpronësimet e paligjshme të pronave të Familjes Mbretërore, dënimin personal kapital, dënimin e funksionarëve të lartë në mungesë, si dhe burgosjen e internimin e shumë titullarëve të institucioneve, që nuk mundën të largoheshin.
Apologjetëve të historiografisë sllavokomuniste, që për 50 vjet kanë propaganduar se Mbreti Zog e shiti Shqipërinë tek Italia fashiste, u kujtojmë sot se ata që shesin atdheun shpërblehen për tradhtinë nga hasmi dhe nuk dënohen me vdekje e nuk kërcënohen ushtarakisht, sikurse Mbreti Zog dhe shteti shqiptar në vitet 1931-1935. Atyre nuk u grabitet kurora e sovraniteti në favor të një mbreti tjetër, aq më tepër i huaj, e sidomos pa abdikim.
Tashmë dihet se deri më 7 Prill komunistët numëronin si merita pjesëmarrjen në konfliktin civil ndërspanjoll midis republikanëve komunistë dhe monarkistëve, si dhe brohorimat për Paktin Molotov-Ribentrop, sipas porosive të Moskës dhe Kominternit. Ata nuk derdhën asnjë pushkë dhe asnjë pikë lot më 7 Prill, përveçse veshën kostumet ngjyrë gri të bashkimxhinjve veteranë, që ishin bërë që të gjithë anëtarë të grupeve fashiste ose komuniste, dhe pelegrinë romanë ose moskovitë.
Vetëm pas prishjes së paktit Molotov-Ribentrop, më 22 qershor 1941, komunistët u bënë antifashistë dhe shkuan në Serbi, ku ftuan serbët t’u bënin partinë e t’u caktonin punët, krahas ofiqeve dhe shërbimeve.
Gjatë diktaturës komuniste, Enveri, historiografët komunistë dhe emisarët e Sigurimit të Shtetit, nuk gjetën asnjë provë për të fajësuar për ujdi antikombëtare Mbretin Zog. Edhe funksionarët e lartë të Sigurimit famëkeq, para pak vitesh kanë pohuar publikisht se veprimtaria e Mbretit Zog në raport me çështjen dhe interesat kombëtare, është e panjollë.
Pas shpalljes së pluralizmit politik dhe hapjes së vendit e arkivave, veprimtaria e Mbretit Zog doli në dritën e diellit si e paqortueshme dhe thellësisht atdhetare, sidomos në momente vendimtare për Shqipërinë, siç ishte pushtimi fashist i 7 Prillit.
Tashmë edhe akuzat e stërvjetëruara dhe të dala boje, nuk po gjejnë konfirmim në dokumentacionin arkivor të ministrisë së Jashtme, asaj të Brendshme apo Arkivit Qendror të Shtetit.
Akuzatorët e Mbretit Zog po duan ta rehabilitojnë e shesin si kombëtariste figurën e diskredituar të Hoxhës. Por ne legalistët u bëjmë thirrje që ta pranojnë më në fund të vërtetën e pakundërshtueshme të antikombëtarizmit të Enverit të tyre.
Ne zogistët nuk mburremi vetëm për rezistencën më 7 Prill 1939, por kemi të drejtë të mburremi për gjithë shpirtin dhe aksionin e rezistencës në mbrojtje të interesave të atdheut e kombit, sikurse vepruam gjatë LDB dhe gjatë viteve të diktaturës komuniste, edhepse vuajtëm në kurriz vrasjet, burgimet, internimet, ekzilin, por asnjëherë nuk bëmë dhe nuk bëjmë mbrapsht.

Ne, me shembullin dhe mësimet e Mbretit Zog dhe Mbretit Leka, si në Shqipëri, ashtu edhe në mërgim, nuk pranuam asnjëherë të bëjmë kompromis me diktaturën dhe armiqtë historikë të kombit shqiptar.

Ishim ne europeistët dhe atlantistët e parë. Ishim ne propaganduesit e lirisë dhe demokracisë. Ishim ne jetësuesit e idealeve të Rilindjes kombëtare.
Simbolet tona ishin dhe mbeten Mbreti Zog dhe Mbreti Leka.

Zonja dhe Zotërinj,

Sot PLL dhe legalistët janë trashëgimtarët legjitimë dhe bartësit e frymës e të filozofisë zogiste për çështjen kombëtare, vizionin e zhvillimit, forcimin e shtetit e institucioneve, si dhe mbrojtjen e interesave kombëtare.

PLL mendon se integrimi europian kërkon si parakusht zhvillimin nëpërmjet identifikimit dhe shfrytëzimit të rezervave të zhvillimit brenda vetë trojeve dhe popullit shqiptar, në Shqipëri dhe përtej kufijve.

Shtetarët e mëdhenj dhe mendjet e ndritura, shqiptarë ose jo, kanë argumentuar se kombi shqiptar me burimet njerëzore e materiale që disponon, është i vetëmjaftueshëm (autosufiçient) për ekzistencë dhe zhvillim kah bota e përparuar ku synon të integrohet.

Por klasa politike e pluralizmit në tranzicion nuk ka arritur të ndërtojë shtetin dhe institucionet e veta, për shkak të dominimit prej interesave të pushtetit.

Sot shteti është inefiçient, i varur totalisht nga politika dhe pothuajse i molepsur nga korrupsioni me prapavijë dhe koperturë politike në të gjitha nivelet dhe institucionet. Administrata vuan nga politika dhe qytetari e ndjen veten të huaj, i papërfaqësuar nga shteti i tij dhe i diferencuar në ndihmë dhe të drejtat themelore.

Drejtësia konsiderohet e korruptuar dhe e nënshtruar nga politika. Ajo nuk ka asnjë mundësi të funksionojë sipas ligjit, të varet nga ligji dhe të japë drejtësi sipas ligjit.

Të drejtat e qytetarëve shiten e blihen dhe askush nuk përgjigjet për shkeljet e hapura të parimit të barazisë para ligjit.

Në rrafshin pasuror shqiptarët janë ndodhur në pozita të pabarabarta para ligjeve, ku shpesh injorohet e drejta e shenjtë e pronësisë.

Ligji 7501 është një ligj antikombëtar, që ka mbjellë vëllavrasjen dhe pabarazinë përballë kushteve të mbijetesës në kapitalizmin allashqiptar, në raport me pronën si burim jetese.

Pronarët e ligjshëm që komunizmi i likujdoi me mburrje si klasë, duke përdorur metoda staliniste, sot sërish kanë mbetur pa pronën e trashëguar, e cila është përvetësuar me ligje të padrejta e të keqzbatuara dhe shpesh herë me korrupsion.

Privatizimet, strategjike e jostrategjike, në përgjithësi jo vetëm nuk kanë sjellë rritje të efikasitetit ekonomik, mirëmenaxhimit, punësimit, rritje të gamës e sasisë së produkteve e shërbimeve, por shpesh kanë shërbyer vetëm si troje, tulla, tjegulla e skrap për privatizuesit klientelë e politikës. Shumica e pronarëve të trojeve janë përjashtuar nga e drejta e privatizimit, me anë të formulës së famshme të përshpejtimit të qëllimshëm të privatizimit dhe pengimit të procesit të kthimit të pronës.

Pseudoreformat në sistemin arsimor kanë sjellë rrënimin e dijes dhe cilësisë së arsimimit, duke prodhuar padituri dhe mungesë kompetiviteti në krahasim me kërkesat e tregut tejet të pamjaftueshëm shqiptar dhe ato tejet të larta të tregut ndërkombëtar të punës.

Sistemi shëndetësor i është larguar pacientit nëpërmjet ndërtimit të rrjetit spitalor në qendrat e mëdha urbane dhe shitblerja e këtij shërbimi i ka shndërruar pacientët në klientë, duke rrezikuar seriozisht jetën e këtyre klientëve sidomos në zonat e thella.

Ndotja dhe kequshqyerja në kushtet e varfërisë ekstreme, kanë rritur numrin dhe shkallën e rrezikshmërisë së sëmundjeve vdekjeprurëse e atyre që shkaktojnë invaliditet.

Mospërcaktimi i minimumit jetik, propaganda boshe për 10-fishim të GDP për frymë në dy dekadat e fundit, ka sjellë rritjen e mjerimit dhe përdorimin e ndihmës ekonomike si mundësi përfitimi të padrejtë.

Pyjet dhe ekuilibrat ekologjikë janë shkatërruar, duke shkaktuar mbindotje të ajrit, ujërave tokësorë e mbitokësorë, duke shkatërruar jo vetëm burimet ekonomike dhe ato të zhvillimit ekonomik të qëndrueshëm, por e kanë sjellë situatën mjedisore në kufij ekstremë, athua se kemi superindustri petrokimike e kimike, apo aksidente bërthamore.

Ligji 7501 dhe politikat e dështuara agrare të zhvillimit të prodhimit bujqësor e agroturizmit, jo vetëm shkatërruan fondin e tokës dhe kanalizimeve në këmbim të trojeve për ndërtim, por e kanë çuar prodhimin e përgjithshëm bujqësor në nivele 4 herë më të ulëta se ato të kohës së komunizmit, duke dëshmuar se pasardhësit e komunistëve janë shumë më të paaftë se edhe vetë paraardhësit e tyre.

Sot nga privatizimet e panumërta strategjike, ideatorët, zbatuesit dhe apologjetët nuk gjejnë një rast të vetëm për të dëshmuar se privatizimi ishte i suksesshëm dhe siguroi investime të mëdha kapitale, teknologji të përparuar dhe efikasitet ekonomik me rritje të të ardhurave për arkën e shtetit, në raport me subjektet para privatizimit.

Në kundërshtim me mësimet e shtetarëve të mëdhenj për vetëmjaftueshmërinë ekonomike të faktorit dhe kombit shqiptar dhe synimin tek avantazhet kompetitive me tregjet e tjera, politikat dritëshkurtëra kanë rrënuar ekonominë e shqiptarëve në të gjitha anët e kufijve administrative.

Pavarësisht emigrimit të 1/3 të popullsisë dhe krahut të aftë për punë, në kushtet e shkatërrimit të tregut të punës dhe mundësive për punësim, qeveritë nuk kanë mundur të përballojnë me programe zhvillimi prurjet e reja të tregut të punës. Kësisoj papunësia ka arritur në nivele kritike, sidomos tek rinia, çka ka sjellë rritje të varfërisë dhe kriminalitetit me sfond ekonomik.

Për legalistët punësimi nuk sigurohet me slogane elektorale për krijimin e 250 apo 300 mijë vendeve të reja të punës.

Pabarazia e qëllimtë në garën kapitaliste, margjiinalizoi dhe distancoi nga shanset e integrimit shtresën e të përndjekurve politikë dhe pronarëve legjitimë, të cilët u trajtuan me frikë dhe urrejtjen e dikurshme klasore, për shkak të origjinës së paragjykuar dhe frikës për rehabilitimin e saj në kushtet e barazisë së shanseve për edukim. Atyre iu mohua dhënia e incentivave ekonomikë me përparësi në punësim dhe privatizim, sidomos në kushtet e moskthimit të pronës legjitime.

Në pluralizëm, urrejtja kundër këtyre dy shtresave që zhvilluan dhe shpëtuan Shqipërinë nga armiqtë historikë, ishte ndëshkimi pasues për shkak të kontributeve atdhetare dhe bartjes së genomës kombëtariste, nga e cila trembeshin armiqtë historikë dhe rivalët ekonomikë që emëruan dhe hierarkuan klasën politike me anën e Ramiz Alisë. Themi kështu sepse nuk ka shpjegim tjetër përjashtimi nga gara politike deri më 22 mars 1992 të partive nacionaliste Legaliteti e Balli, të cilat më pas i përçanë e u grabitën votat deri në defaktorizim, ndërkohë që vendin e tyre e zunë parti me sfond etnik e të të gjitha llojeve.

I radhita këto dështime të klasës politike, ndonëse jo të gjitha, për të dëshmuar se vendi ka ende shpresë për ringjallje ekonomike dhe morale. Këtij synimi do t’I kontribuojnë zogistët dhe PLL. Ky është amaneti i Mbretit Zog dhe Mbretit Leka, që legalistët do ta përmbushin, duke mbrojtur gjithmonë interesat kombëtare.
* Fjalim më rastin e 75-vjetorit të 7 Prillit 1939