Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Vjenë, Vlora Mehmeti –Tërshani, mbron doktoratën në mikrobiologji

by

Në Universitetin e Vjenës  studiuesja shqiptare Mag.Vlora Mehmeti – Tërshani do të mbron temën e doktoratës nga lëmi i mikrobiologjisë:

“Large-scale comparative study of the Medicago truncatula metabolome:Evaluation of the role of N-assimilation in response to different abiotic stress treatments”

Donnerstag, 8. September 2016, 14:00
Hörsaal 4, UZA II
Althanstraße 14
1090 Wien

Vlora Mehmeti –Tërshani u lind në fshatin Beçiq (Besnik) të Drenicës, Kosovë. Shkollën fillore e mbaroi në Vushtrri, Gjimnazin dhe UN në Vjenë. Gjithmonë me sukses të  shkëlqyeshëm.  Vlora bëri histori në gjimnazin “Schopenhausesstrasse Bez !8 të Vjenës ku në historinë e tij është e para dhe e vetmja nga nxënësit e ardhur e cila nuk e përsërit klasën sipas rregullores për përvetësimin e gjuhës. Për këtë rast, i cilësuar si rast i veçantë, kujdestarja e klasës e informon Ministrin e Mësimit të Austrisë.  Sukseset e Vlorës janë të vazhdueshme edhe në fakultetin e Farmacisë të cilin e përfundon me nota të larta. Temën e Magjistraturës e përfundon në Tokio (Japoni) tek Profesori i njohur Asakawa Yoshinori në gjuhën angleze duke u  vlerësuar me notë të lartë dhe mbrojtur me sukses të shkëlqyeshëm. Vlora punon në UN-e Vjenës në sektorin e njohur laboratorik për hulumtime shkencore njërin nga më të njohurit në sferën e mikrobiologjike. Me punët e saja hulumtuese shkencëtarja shqiptare e ka prezantuar UN e Vjenës në disa kongrese botërore të hulumtuesve nga lëmi i farmacisë, mikrobiologjisë, ku mori   vlerësime të larta për rezultatet hulumtuese. Këto hulumtime u botuan në revistat shkencore më prestigjioze të qendrave shkencore botërore.
Vlora Mehmeti-Tërshani është ndër doktorantët e parë nga  shqiptare në UN e Vjenë dhe Austrisë. Puna shkencore afirmative e studiueses së re shqiptare është shembull që duhet ditur gjenerata e re dhe meriton vlerësimin nga të gjithë, veçane mjetet e informimit publike shqiptar.
Janë të mirëpritur të gjithë të interesuarit, kështu informon përmes komunikatës komisioni i profesorëve nga UN- i Vjenës në komunikatën e lëshuar të cilën e japim për publikim.
Hazir Mehmeti, Vjenë

 

U mbajt seminari i mësuesve nga diaspora në Shkodër

by

 

2 seminari    Nga Hazir Mehmeti, Vjenë/

U mbajt seminari i mësuesve nga diaspora në Shkodër …synohet hapje horizontesh përfshirëse të nxënësve shqiptarë, metodologjinë bashkëkohore mësimore, kurrikulën unike, standardet e mësuesit, financimin, furnizimi me tekste mësimore. A.Bajrami: …mësimdhënësit tanë janë patriot të vërtetë të kohës moderne” /

Katër ditët e fillimgushtit të ngrohtë të këtij viti u pasuruan në kalendarin e Mësimit Shqip në Diasporë me seminarin e 12-të në vendlindje Morën pjesë rreth 160 mësues nga gjithë kontinenti. Organizimi u bë nga Ministria e Arsimit e Shqipërisë, MA e Kosovës dhe Bashkia e Shkodrës. Seminari u mbajt në lokalet e UN – “Luigj Gurakuqi”, ku përshëndetën me fjalë rasti ministrat Lindita Nikolla, Arsim Bajrami e Valon Murati. Në emër të Bashkisë së Shkodrës përshëndeti, kryetarja Voltana Ademi: “ Jemi krenar që Seminari organizohet në Shkodër dhe në emër të të gjithë qytetarëve të Shkodrës ju dëshiroj mirëseardhje”. Seminarin simbolikisht deklaroi të hapur mësuesja nga Suedia, Fatmire Ismaili. Programi i seminarit nisi nga nxënësit shkodran të cilët u paraqitën me këngë të kënduara me mjeshtri e shije që do ngelin në përjetim të gjatë. Ministrat në fjalime u zotuan në emër të dikastereve të tyre, se do përkrahin mësimin e gjuhës shqipe në diasporë. Nga ana e tyre mësueset/it shtruan shumë probleme për zgjidhje si: financimin e mësuesve, përmirësimi i kushteve të mësimdhënies, dërgimi me kohë i teksteve e mjeteve mësimore etj. Lindita Nikolla:”Ne do përqendrohemi në mbështetjen më të gjithanshme e cilësore të Mësimit Plotësues në diasporë. U jemi mirënjohës të gjithë mësuesve në mërgatë për punën madhore që bëjnë.” Nga Ulqini përshëndeti Nazif Cungu, Drejtues i Këshillit Kombëtar Shqiptar të Ulqinit: “Ne, sa i përket shkollimit, sytë i kemi nga Shqipëria e Kosova, kurse nga mësuesit e diasporës kërkojmë tërheqjen e sa më shumë nxënësve mërgimtarë në mësimin e gjuhës shqipe”. Arsim Bajrami, mes tjerash tha: “Është kënaqësi e veçantë që sot po vazhdojmë traditën e shkëlqyer të seminareve të mësimit plotësues në diasporë, një ngjarje e rëndësishme arsimore e kulturore. Ky është seminari i dymbëdhjetë dhe kemi mundësi sado pak t’i kultivojmë mësimdhënësit tanë, të cilët janë patriot të vërtetë të kohës moderne, sepse ata po mbajnë gjallë frymën e mësimit shqip kudo që ka shqiptar, dhe pa dyshim diaspora ka luajtur një rol të rëndësishëm në emancipimin kulturor të shqiptarëve Ne po përpiqemi të ndërtojmë një politikë kombëtare dhe një standard unik të mësimit në diasporë, të ndërtojmë kurrikulë çfarë tani e kemi, të punojmë me standarde unike në përgatitjen e mësimdhënësve për diasporë, të promovojmë metodologjitë më të reja.” Seminari u drejtua nga Nuhi Gashi, Shqipe Gashi, Anila Ferizaj, Zamira Gjini, Enida Kume, Erida Koleci, Kadri Ymeri, Arbër Salihu. Tema e referuesit Gerti Janaqi “Kurrikula e unifikuar…” zgjoi interesim tek mësuesit të cilët diskutuan dhe bënë vërejtje të shumta lidhur me ecurinë e hartimit dhe prurjes së “Draftkurrikulës” për plotësime eventuale nga mësuesit në seminar. Zyrtarët qeveritar mospjesëmarrjen në hartimin e draftkurrikulës nga mësues me përvojë nga vende të ndryshme e arsyetuan me profesionalizmin e komisionit përkatës i cili e sjell atë për diskutim e pastaj plotësimet deri në aprovimin e tij. Nga shumica e diskutuesve u paralajmërua dështimi zbatues i Kurrikulës e cila nuk merr parasysh rrethanat specifike të zhvillimit të mësimit amtar në secili vend veç e veç. Pa ndonjë konkluzë konkret vetëm në formalitet u përfundua ky diskutim aq me vlera për nesër. Nga Agim Berdynaj erdhi tema: “Standardet e mesësit në diasporë” e cila u përcoll me vëmendje nga të pranishmit. Koha për pyetje e diskutime rreth kësaj teme, po ashtu kyçe për mësueset/it ishte e kufizuar. Nuhi Gashi doli me kumtesën “Profili i një krijuesi poliedrit, Prof.DrDr. Basil Schader” duke prezantuar një pjesë të punës madhore të Prof.Schadrit, një metodist autor librash i njohur në kontinent në theks mësimi i gjuhës amtare. Prof.DDr. Basil Schader dhe Nexhat Maloku nga Zvicra prezantuan 6 tekstet doracak me udhëzime për mësuesit e gjuhëve amtare në Europë, mes tyre edhe për mësuesit shqiptarë në gjuhën shqipe. Tekstet u shpërndanë falas për të gjithë seminaristet. Ato u hartuan nga metodistë mësimi e pedagog të njohur në kontinent. Tema tjetër e paraqitjes nga Prof.Basil Schader ishte nga përvoja praktike e mësuesve nga disa vende, me theks mësimi dygjuhësor përmes sekuencave filmike. Ishte kjo temë e nxjerr nga koncepti përmbajtjesor i teksteve mësimore për diasporën tani në shfrytëzim nga shumica e mësuesve/eve. Nga Finlanda mësuesi Ragip Kçiku me grupin e tij prezantuan “Libër elektronik..” i cili tregon shtytjet në forma të reja të mësimit përmes elektronikës, një shembull edhe për vende tjera. Filmi dokumentar “Shqiptarët në Suedi” nga Murat Koci dhe Arian Melonashi u prit me emocione të veçanta nga seminaristet. Gazetari i njohur Abdurrahim Ashiku u paraqit me “15 vjet shkollë shqipe në Greqi”. Prof.Dr.Musa Kraja ofroj monografinë Social-Pedagogjike “Mësues e krijues në diasporë…”. Ishte kjo një monografi e veçantë e cila u prezantua vetëm pak minuta. Kumtesat nga përvoja e mësuesve prej vetëm dhjetë minuta ishin formalitet rasti sa për faqet dekorimi me emra të mësuesve mërgimtarë në agjentë, në vend që të jetë e kundërta. Shkarravitja e agjentes programore nga ndërhyrjet anësore dhanë shije të keqe, për çka organizatorët do duhej të nxjerrin mësim. Kumtesat, ndërrim përvojash u prezantuan për vetëm disa minuta nga: Gerti Janaqi, Anila Ferizaj, Raif Mehmeti, Feime Llapashtica, Mimoza Bejkollari, Harun Osmani, Iris Gjinofci, Luli Imeri, Isni Idrizi, Etleva Mançe, Rifat Hamiti, Osman Ademi, Aurela Konduri, Erida Koleci Hazir Mehmeti, Blerta Avdia, Besnik Rama, Merita Ymeri,, Dinore Loshi, , Ruzhdi Jata, Kristina Gega, Lutfi Vata, Nexhmije Mehmetaj, Ines Rushiti Albana Tahirim, Kledi Shegani, Natasha Kazmaj, Fatmire Ismaili, Enida Kume etj. Seminaristët vizituan muze, kështjella dhe vende turistike në rrethinën e Shkodrës. Përjetimet katër ditore do mbesin të fuqishme tek çdo mësues/e me dëshirën e ndërtimit të jetës në atdhe ashtu siç do duhej për kthimin e gjeneratave nesër. Shpresa e mbështetjes financiare për mësimin amtar vazhdon të mbetet akoma varur në fjalorin e politikës dëshpëruese. Shkodra me Rozafën e saj u ngulit më thellë në gjenin e sakrificës shekullore për mbijetesë të gjuhës e identitetit shqiptar edhe në hapësirat e skajshme të kontinentit. Dje, sot e nesër Rozafa u mishërua në secilin, edhe një herë iu kthye porosisë “së gjirit” për të birin, për breza në pambarim, mishërim me porosinë mirësi, njerëzi e urtësi.

Shkollën kombëtare shqiptare, larg nga dogmat fetare

by

Nga Hazir Mehmeti, Vjenë /

Në vorbullën e diskutimit të gjithëçkaje, tani doli dhe mësimi fetar në shkollat tona publike, të cilat kaluan faza shumë të vështira të ekzistencës, por pa u gjunjëzuar në realizimin e misionit të tyre në edukimin e arsimimin kombëtar. Presionet deri në mbylljen e tyre nuk e luhatën asnjëherë personelin mësimdhënës në përmbushjen e obligimeve ndaj nevojës së edukimit e arsimit të shëndoshë kombëtar e njerëzor. Ky përcaktim ishte Top e Tank në Luftën për liri për të cilën sakrifikuan gjenerata shekujve. Ata u “bënë qirinj që të ndritin e ne të shohim më mirë mirësinë, njerëzinë e urtësinë”.

Porosi jetësore e çdo cepi të Shqipërisë së Vërtetë, e cila u sfidua pa reshtur nga armiqtë dhe dogmat e lansuara prej tyre se “parajsë nuk ka për mëkatarët” shqiptarë të vërtetë të cilët qenë fuqishëm larg ndasive që ofron dogma fetare. Tani në anarkinë e gjithanshme që ka kapluar vendin si rezultat i dobësive në bërjen e shtetit ligjor e funksional ngritën krye fantazma antikombëtare që shkuan aq larg në fyerje kombëtare duke kontestuar e fyer figurat madhore kombëtare Gjergj Kastrioti Skënderbeu e Gonxhe Bojaxhiun-Nëna Tereze.

Dhe, ku? Në Parlamentin e Kosovës. Ata jo që nuk u ndëshkuan, por mbetën aktiv falë TV private e publike në helmimin e qytetarit të thjeshtë pa turp e frikë. Ajo urrejtje e sëmurë në emër të religjionit që u mboll deri tani në “Liri” po korret me lot e vaj, kjo që tani po mbillet do korret jo larg.

Veçan është e rrezikshme dhe e papranueshme predikimi fetar në shkollat publike kur dihet përcaktimi i shkollës shqiptare për një arsimim e educate, e cila synon vlera krahas kombeve tjera të përparuara evropiane. Këtë po e kërkon një pjesë e klerit fetar në emër të demokracisë e të lirisë fetare, duke u thirrur gabimisht e qëllimkeq gjoja se komunizmi e paska ndaluar. Shumë më e rrezikshme është shtrimi i tyre për diskutim nga elementet radikale islame fashist duke shpreh hapur synimet për nesër në Mediat e Lekut e jo kombëtare.

Intelektualët e vëmendshëm, veçan mësimdhënësit në të gjitha nivelet, ishin e janë në vijën trasuar nga iluministët, e rilindësit tanë të mëdhenj, në mbajtjen e shkollës në këtë linjë, si detyrim kombëtar e ligjor. Mjerisht në rrethanat më shumë anarkike, një pjesë e mësimdhënësve kanë rënë pre e frymëve dogmatike fetare që nuk kanë të bëjnë fare me shkollën laike shqiptare. Këtu do duhej të vepron ligji i shtetit ligjor që mjerisht mungon.

Duke qenë pjesë e udhëtimeve studiuese (Studiereise) me grupin e mësuesve austriakë në shumë vende evropiane, në shkëmbim përvojash mësimore e hulumtuese, lidhur me nivelin e shkollave fillore në disa shtete mësuam mbi rrjedhat mësimit në shumë vende si: Kroaci, Hungari, Turqi, Finlanë Itali, Austri, Shqipëri, Kosovë etj. Mes tjerash mjaftë domethënëse, ishte qëndrimi rreth religjionit në shkollat turke ku mësimi fetar dhe ritet fetare janë të ndaluara me ligj ashtu siç është edhe bartja e shamisë në shkollë, kur dihet se vetë Turqia ishte vendi që solli religjionin në shumë vende që i pushtoi dhe në trevat shqiptare.

Gjatë vizitës njëjavore të shkollave të Stambollit dhe fshatrave përreth, asnjëherë nuk u diskutua çështja fetare apo nacionale. Derisa ne nga Austria informonim rreth mësimit të gjuhëve amtare, mësuesit turq nuk e dëshironin këtë temë fare. Sipas sistemit ataturk të ndërtimit të shkollës turke ekzistonte vetëm turqishtja dhe turqit. Me ardhjen në pushtet të partisë së Erdoganit, vërehet se shumë gjera kanë rrëshqitur në drejtimin e ekstremit fetar, e cila po preket në shoqëri edhe në shkolla. Kjo frymë e re me elemente absolutiste, ekstreme fetare u kundërshtua me protesta të fuqishme nga qytetarët turq si regres në kundërshtim me përcaktimin e deritanishëm të tipit laik të shkollës.

Në Austri dhe në shumë vende evropiane është i lejuar mësimi fetar, por jo nga mësuesit e “huaj” jashtë përcaktimeve kurrikulare të caktuara nga Sistemi i Mësimit dhe Ministria e Mësimit. Plani dhe programi janë në përputhje me përcaktimet e shëndosha edukative e arsimore. Në shkolla nuk predikohet në formën “klasike”, por mësohet mbi bazat fetare. Prindërit duhet të deklarohen rreth mësimit fetar në fillim të vitit shkollor. Niveli dhe standardet demokratike të funksionimit të sistemit paruniversitar në Austri dhe vende tjera evropiane i lartë, ku prindi është faktor kyç, e mundëson koordinimin në mbarëvajtje.

Shkollës kombëtare shqiptare nuk i duhet mësimi fetar kur dihet përcaktimi laik i saj. Reformimi i Shkollës Shqiptare gjithandej trevave etnike do duhej të forcohet në substancë dhe formë tërësisht mbi bazat laike e humane, obligime këto që dalin nga Kushtetuta e Rilindësve tanë “Feja e Shqiptarit është shqiptaria”. Lojërat e kurdisura nga absolutizmi, jo toleranca deri në fashizëm nga rrymat e ardhura përmes “imamëve” isisianë do marrin kundërshtimin adekuat nga personeli mësimor, intelektualët dhe institucionet shqiptare në çdo cep të atdheut. Kjo u vërtetua dhe në të kaluarën, veçan para e gjatë themelimit të alfabetit në Kongresin e Manastirit. Gënjehen ekstremistet se do vazhdon heshtja, se do vazhdon anarkia ku ata lulëzuan për shumë kohë. Tani është koha e ndërgjegjësimit kombëtar ndaj rreziqeve kërcënuese të religjioneve që sollën pushtuesit. Ne jemi këtu shekujve, ata do shporrën bashkë me dogmat e zakonet e tyre. Shkolla kombëtare do jeton e pastër

nga predikimet sektare, religjioze e antikombëtare. Kjo është porosi brezash shekujve që nga Pellazgët-Ilirët e mishëruar fuqishëm nga Rilindësit tanë në themelet e kombit.

DIASPORA- Përfundon viti shkollor në Austri

by

Nga Hazir MEHMETI, Vjenë/

Përfshirja e nxënësve shqiptarë në mësimin amtar nën çdo nivel krahasuar me mundësitë që ofron Austria. Fundqershori dhe fillimshtatori është koha e deklarimit të prindërve për formimin e grupeve mësimore. Një shembull i shkëlqyer në Bashkinë e 11-të ku me insistimin e prindërve hapet grupi i ri për vitin e ardhshëm shkollor me tri orë mësim (VS-Herderpaltz Simmering)

“Mësimi i gjuhës së parë e ndihmon mësimin në gjuhën e shkollës dhe në formimin e personalitetit të fëmijës”

Pak shtet në botë e kanë organizuar aq mirë brenda sistemit arsimor publik mësimin e gjuhëve amtare sikurse Austria, ku mësimi amtar e mbajnë 415 mësues në 25 gjuhë mesin e tyre edhe 25 mësues shqiptarë. Nga afër 13 mijë nxënës shqiptarë mësim në gjuhën amtare vijojnë vetëm 2500 në gjithë Austrinë. Shprehur në përqindje është vetëm 19 përqind. Krahasuar me grupet tjera etnike dhe me vijueshmërinë në disa shtete tjera është një numër tejet i vogël.

Në folklorizmin tonë bosh e të përditshëm, gati gjithmonë, përmendet mësimi i gjuhës shqipe në mërgatë, por asnjëherë pa u ndal në konkretizimin e aktiviteteve si t’i afrohemi prindit i cili është ai që vendos për fëmijën e vet. Edhe pse në faqet elektronike pranë Ministrisë së Mësimit të Austrisë, pranë drejtorive të shkollave, këshillit të mësuesve, prindërit e kanë mundësinë e sigurimit të formularit lajmërues. Derisa në Ciklin e Ulët ka një vijueshmëri të ulët, në Ciklin e Lartë është reduktuar fare. Kjo vërehet veçan në Vjenë dhe disa qytete të mëdha ku ka përqendrim më të madh të mërgimtarëve. Kjo dukuri nuk u analizua asnjëherë, përkundër shqetësimeve që mësuesit i shtruan disa herë. Derisa kombet tjera: polakët, rumunët, hungarezët etj, nga disa shkolla e formojnë grupin mësimor prej 12 nxënësish i kërkuar sipas ligjit, tek shqiptarë në shumë shkolla ka 15 deri në 35 nxënës dhe nuk formohet grupi mësimor ku do mësoheshin 2-4 orë mësimi amtar. Këtë disa herë e ka potencuar Inspektori i mësimit përgjegjës për gjuhët amtare para mësuesve shqiptarë kur ata kanë kërkuar sqarime.

Shumica e prindërve nuk pyesin rreth të drejtave të tyre e as nuk i kërkojnë ato pranë organeve të shkollës. Aq më keq disa nga prindërit e refuzojnë duke menduar se gjuha amtare e pengon fëmijën e në gjuhën e shkollës, derisa shkencat pedagogjike e psikologjike e thotë të kundërtën “Mësimi i gjuhës së parë e ndihmon mësimin në gjuhën e shkollës dhe në formimin e personalitetit të fëmijës” Për ta përcjellë këtë të vërtetë shumë me dobi tek prindërit shqiptarë duhet ndihma e secilit, në radhë të parë e shoqatave, përfaqësive konsullore e diplomatike, ministrive përkatëse dhe mjetet e informimit publik. Shoqatat Shumica e shoqatave në programet e tyre e kanë “ruajtjen e gjuhës e kulturës”, por në fakt shumë pak i kushtojnë rëndësi kësaj. Kjo vlen veçan për shoqatat kulturore, drejtuesit e tyre shumica e të cilëve as vet nuk i dërgojnë fëmijët për të mësuar gjuhen amtare. Arsyet për këtë ke “me thes”, dhe del se çdo gjë qenka më me vlerë se mësimi shqip, në vend që të jetë e kundërta. Media

Mediat shumë pak hapësirë i kushtojnë Shkollës Shqipe në Diasporë. radiotelevizioni publik, Radiotelevizioni i Kosovës, Radiotelevizioni Shqiptar nuk kanë hapësirë të përhershme për Shkollën Shqipe në Diasporë, vetëm ndonjëherë aty këtu prezantim kulturor, dhe atë, nga filmime amatore pa ndonjë skenar që prek esencën dhe rëndësinë e problemit. Shtypi elektronik në diasporë nuk ka një adresë të caktuar ku do mund të informohej prindi e nxënësi rreth mundësive që ofrohen në rrethin e tij rreth mësimit shqip. Ato pranë ministrive nuk kanë informata të duhura për secilin shtetet, kjo ka mund të bëhet në bashkëpunim me mësuesit dhe shoqatat e tyre. Mediat nuk janë në detyrën e duhur në përkrahjen e ruajtjes dhe kultivimin e gjuhës shqipe në diasporë. Ky konstatim i mësuesve në vazhdimësi vite me radhë

në seminaret e tyre mbetet i pa ndryshuar. Ministritë Ministria e Diasporë, Ministritë e Arsimit të dy shteteve tona akoma nuk i kanë shumë gjëra të konkretizuara, se çka duhet bërë për të iu afruar mërgimtarit. U shkri energji e pare për institucionalizimin e shkollës shqipe, por u bë pak konkretisht edhe pse u fillua me shtrimin e problemit për diskutim konferencave e në media ku strategji e parë e programit u caktua Shkolla Shqipe në Diasporë. Kjo tani u harrua bashkë me themelimin e Qendrave Kulturore Shqiptare të cilat do ishin vend trajtimit, informimi, planifikimit e veprimi në zgjedhjen e shumë kërkesave të mërgimtarëve, veçan në përkrahjen e nxënësit jo vetëm në gjuhën amtare, por edhe në fushat tjera me rëndësi për integrim me identitet kombëtar.

Në Austri risi e këtij viti ishte Olimpiada e Nxënësve Shqiptarë nga disa vende, por sa e ndien prindërit mërgimtarë këtë, është për t’u dëshiruar. Shoqata e Mësuesve në Austri u mundua të realizon disa aktivitete mësimore e kulturore, si Gara e Diturisë, manifestimi shënues i festave kombëtare etj, krejt këto me vite në baza vullnetare të mësueseve/eve dhe shumë pak të përkrahur nga të tjerët. Shkolla është e të gjithëve, jo vetëm e mësuesve, siç kuptohet nga disa shkurtëpamës. Gjendja e vijueshmërisë së ulët alarmante e nxënësve shqiptarë në Austri duhet të analizohet thelbësisht dhe të veprohet për ndryshim. Ky është detyrim kombëtar i secilit.

DIASPORA- Mbahet Gara e Diturisë në Vjenë

by

*I. Lladrovc: “Ne duhet të zgjohemi nga gjumi e të dërgojmë fëmijët në mësimin shqip.”  Aktivitet kulturore e afirmojnë mësimin shqip në diasporë./

*S.Krasniq:”Apeloj tek mërgimtarët t’i dërgojnë fëmijët e tyre në mësimin shqip” /

Shkruan per Diellin:Hazir Mehmeti, Vjenë  /

Shoqata e Mësuesve Shqiptarë “Naim Frashëri” në Austri mbajti garën e diturisë në Vjenë. Në sallën e bukur në bashkinë e dhjetë u mblodhën nxënës e prindër nga disa rrethe të Austrisë. Ishin të pranishëm Nuhi Gashi, koordinator për mësimin shqip në diasporë pranë Ministrisë së Arsimit të Kosovës, Shqipe Shasivari e Sabit Krasniqi nga Ministria e Diasporës,   Imer Lladrovci, konsull në Ambasadën e Republika e Kosovës mes tjerash tha: “Austria është vendi i rrallë si shembull se si përkrahet mësimi i gjuhës amtare. Kjo sallë e bukur do duhej të ishte e mbushur sot, kur dihet numri i mërgimtarëve tanë. Ne duhet zgjohemi nga gjumi dhe ta mbështesim mësimin e gjuhës amtare.” Ai falënderoj organet vendore për mbështetjen e vazhdueshme të mësimit shqip.  Sabit Krasniqi, këshilltar ministri, përshëndeti në emër të ministrit Murati. “Apeloj tek mërgimtarët që t’i dërgojnë fëmijët e tyre në mësimin shqip ”shtoi mes tjerash Krasniqi.   Arten Hanku nga Ambasada e Republikës së Shqipërisë  përshëndeti në emër të ambasadorit Roland Bimo. “Është për t’u vlerësuar puna e mësuesve dhe veprimtarëve, një traditë e mirë në mësimin e gjuhës amtare”. Nuhi Gashi përshëndeti në emër të Ministrisë së Arsimit të Kosovës.  Me pjesëmarrjen e tyre e nderuan kremten.     Ishin prezent edhe Anton Marku, kryetar i Lidhjes së Shkrimtarëve e Krijuesve Shqiptarë  në Austri, Ejup Murseli, aktivist nga Shoqata “Iliria”; Dr.Sabri Osmani e Januz Saliuka,, Mirela Shira, Drita Cocaj. Kuizin e diturisë hapi me fjalë përshëndetëse kryetari i Shoqatës Ismet Sinani,. Rreth kuzit  foli mësuesi Ibrahim Hasanaj.  Moderator, si gjithnjë, ishte mësuesi Osman Ademi, në gjermanisht studentja Albana Hasanaj.

Në Ciklin e Ulët garuan shtatë ekipe, kurës në Ciklin e Lartë vetëm katër ekipe nga i cili   “Dukagjini” fiton pikë më shumë dhe do merr pjesë në garat simbolike që do mbahen në Prishtinë muajin e ardhshëm. Mësuesit  pjesëmarrës ishin Mark Demaj, Ibrahim Hasanaj, Miradije Berisha, Roza Nrecaj, Osman Ademi e Hazir Mehmeti, Ismet Sinani  të ndihmuar nga prindër e veprimtarë.     Nga cikli i ulët morën pjesë ekipi “Dardania” me nxënësit: Delvina Haziri, Fiona Haziri dhe Dinete Halili. Ekipi “Fluturat” Blina Gashi (kl.4), Blerian Istrefi (kl.4), Stela Paskali (kl.3), Valon Tefiki (kl.4) Fiona Murseli (kl.3).  Ekipi “Yjet” Gentian Halimi, Valesa Arifaj,  Alma Mehmeti, Ajmone  Ibra, Leoni Zendeli. Ekipi “Dielli” Jon Bicaku, Besnik Memedi, Vesa Ajvazi,  Ester Kraja. “Anadrini” me nxënësit: Deline Krasniqi, Benart Krasniqi, Artine Seta, Habibe Seta.: Ekipi “17 Shkurti” me nxënësit Hatixhe Alili, Gresa Miftari, Dea Xhelili, Viola Gashi dhe Kaltrina Ramaj. Pas rundit të dytë të pyetjeve me pikë u rëndit i pari “17 Shkurti” nga Badeni i pasuar nga “Yjet” e “Dardania”. Në  Ciklin e lartë ekipi “Flamuri” me nxënësit Elvis Qafleshi, Enis Qafleshi,  Ensar Emini. Ekipi “Dukagjini” me përbërje Largesa Istrefi,  Antigona Azemi, Besiana Memedi, Elona Kabashi. Ekipi “Afrim Zhitia”  nxënësit : Jehona Skeraj, Elona Shurdhani, Leonita Ramaj dhe Elmedina Zhugolli.  Më shumë pikë mori ekipi “Dukagjini” nga Tullni i pasuar nga “Flamuri” , “Afrim Zhitia” e “Rozafa”. Në program pati dhe recitime dhe valle të luajtura nga nxënësit. Juri ishin mësuesit Mark Demaj, Roza Nrecaj e Miradije Berisha. Pytejet ishin të përgatitura në formë alternative, çka e bënë lojën tërheqëse për nxënësin.  Në fund fituesit e pjesëmarrësit u shpërblyen me dhurata modeste.    Ishte e pa arsyeshme, si asnjëherë më parë, pjesëmarrja aq e vogël e mësuesve me ekipet e tyre dhe një publik kaq i vogël, kur dihen harxhimet e mëdha materiale e kohore që kërkon përgatitja e mbajtja e një gare të tillë.  Kjo do një analizë të mirëfilltë e të shëndoshë nga vetë anëtarësia e shoqatës. Shabllonizmi i përsëritur gjatë, përsonalizimet e pa nevojshme të kuizit, po e dobëson atë, në vend të ngritjes së cilësisë, kur dihet mbështetje materiale me 2 mijë Eu nga Ministria e Diasporë dhe nga 14 donator shumica nga të cilët mbështetës të përhershëm.

Në fund u dha drekë me ushqime nga kuzhina shqiptare të gatuara nga nënat e motrat tona të mrekullueshme, për çka Shoqata e Mësuesve i falënderon.