• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Krizë

April 10, 2017 by dgreca

Nga Ilir Levonja/

Për momentin mund të thuhet pa frikë se Shqipëria është në një krizë të mirëfilltë politike. Për rrjedhojë do kemi dhe një të tillë institucionale. Kësisoj shumë shpejt do të kemi dhe një opozitë tjetër. Kjo është ajo mes socialistëve të vjetër dhe socialistëve të rinj. Ose Lësëistave të kohës. Dhe socialistëve nevrik me realitetin, si ata të Libras së Blushit.

Një krizë politike që vjen nga shkolla e Sorosit, që përfaqësohet nga çifti Rama Basha. Me përballje nga klasa tradicionale, Berisha e Meta. Shto pastaj pashallarët e partive të vogla që asnjëherë nuk e mësuan se çfarë bëhet me votata e tyre. Sa e padrejtë është ekzistenca e tyre. Një krizë që, ku gjithçka mund të kalkulohet. Ku gjithçka po kalkulohet, veç interesat e vendit, jo. Një krizë ku gjithçka mund të ndodhi. Ku kushdo mund të vritet. Po vetëm krizëbërësit jo. Një krizë ku njëra palë ka hallin si t’ia hedhi tjetrës. Dhe tjetra ndihet krejt e trembur të marri në dorë fatet e vendit.
Dhe akoma më keq, kur ky që qeveris, pa qënë i zoti të menaxhojë një krizë politike. E konsideron pushtetin si pronë të tijën. U flet shqiptarëve për vetingun, duke treguar ata përballë si hajdutët më të mëdhenj të të gjitha kohërave në Shqipëri. U ofron një preteks se ata nuk duan reforma për faktin se kanë vjedhur. Kurse ky vet nuk ka vjedhur fare. Madje as nuk pranon kababizimin e vendit. Dhe as nuk I shkon në mëndje se, pjesë e vetingut, në radhë a në listë është edhe ai. Po atij nuk i shkon kjo në mëndje.
Thotë se ata nuk e duan Shqipërinë në europë. Dhe harron që na bëri telendi përpara europianëve në vitin 2010, në Strasburg tek Krokodili. Duke u thënë atyre se në vendin tim njerëzit nuk e honepsin dhe nuk kanë më besim tek politika. Ndërkohë që harron se, një nga ata që nuk e duan njerëzit, që nuk e honepsin dot, është edhe ai.
Por këtij nuk i shkojnë në mendje këto. Nuk i shkojnë. Dhe a e dini përse? Sepse e konsideron pushtetin pronë të vetën. Dhe se ka planifikuar të qëndrojë aty. Në studio e televizionit ertv. Me marrinat e tia mbi muret institucionale dhe historinë e një shteti. Përjetësisht, si etërit e tij.
Ndërkohë…, Intelektuale nuk ka. Por edhe ata që janë…, janë rrshtuar. Por edhe nëse ka? Fjala e intelektualëve nuk vlen. E para se intelektualët e partizuar me shumicë, kanë armë. Kurse intelektualët e lirë dhe me bindje, të themi, sa majtas a djathtas, kanë vetëm fjalën. Po fjala nuk vret. Dhe ne shqipëtarët priremi të duam armët e vërteta. Pavarsisht se themi që fjala vret. Ne na vret sa për tu zemëruar me njëri-tjetrin. Sa për tu nxehur. Prandaj jemi në krizë. Në krizë totale…

 

Filed Under: Analiza Tagged With: Ilir Levonja, Shqipëria në Krizë

Sikur Artani të ishte sot në detyrë

April 9, 2017 by dgreca

Nga Ilir Levonja/

Në vendin tonë një ish polic duhet të mos jetë asgjë. E kam fjalën për ndonjë meritim statuti të veçantë. Si mbrojtja. Sidomos kur ka drejtuar poste kyçe për vite me radhë. Por edhe moralisht duket se është prapë asgjë. Pasi veç shtypit që e jep si lajm, a ndonjë indinjate me të drejtë të shokëve. Të cilët ndihen të braktisur. Një pjesë e tyre janë edhe ata isha. Një pjesë u kanë shpëtuar reformave të ”dinjitetit” që qeveria Rama u dha në këto katër vjet, në kanabisimin e vendit. Tjetër asgjë. Nga institucionet e shtetit. Si Ministria apo Drejtoria e Policisë së Shqipërisë. Asgjë. Veç heshtje. Klikova në webet e tyre. Vetëm arritjeve u jepej vend …, asgjë-je tjetër. Lajmet kishin mbetur tek e premtja. Dt 7 prill. Data ironi. Sidomos kur kujton 7 prillin e vitit 1939. Si na erdhën italianët neve atëhere. Sa të armatosur. Dhe si u shkuan ne, në prillin e vitit 90-të. Të çarmatosur dhe i pushtuam si na desh qejfi.
U kujtova që e shtuna dhe e djela janë pushim absolut.
Megjithatë sikur Artani të ishte sot në detyrë. Do kishin ushtuar veglat bandave frymore. Tapeti i kuq do shtrihej tej e tej. Nga Ministria deri tek varrezat e dëshmorëve të kombit.
Statutet e kryeministrit, ministrit të brëndshëm, drejtorit të policisë së shtetit. Deputetëve të ”devotshëm” a sekretarëve politikë…, do vlonin me lavdërata plot dhimbje.
Të jeni të sigurt se kryeministri do dilte live dhe do thoshte që sado, sado, krimi nuk na mposht dot. Përkundër atyre që thotë opozita. Kjo vrasje dëshmon luftën pa komprimis që ne u kemi shpallur kriminelëve etj.
Mirëpo Artani është një ish polic. Ndaj sot do përcillet si një qytetar normal. Pa merita shteti. Dhimbja i përket vetëm familjes. Asaj nëne. Dhe atyre fëmijëve. Të afërmeve. Dhe ndonjë shoku nga detyra e dikurshme. I cili me të drejtë ndihet i alarmuar. I kërcënuar. Dhe frymëmarr lutet që partitë e vendit të kthehen në bina. Të mos jenë më kurva, siç thotë ai. Por t’i mbrojnë.
Pra Artani është një ish. Kësisoj nuk ka banda frymore. Jo polic në detyrë. Eshtë një i shkarkuar në bazë të reformave efikase, shkurtim vendi pune për 1 javë. Pasi javës tjetër. Drejtoria do hapet prapë, por sigurisht me emër tjetër.
Dhe në detyrë do vi ai komisioneri i qëndrës numër aq e kaq. Pasi ruajti votat me heroizëm. Ashtu siç ndodh rëndom tek ne. Ashtu siç është bërë gangrene kjo mode e fëlliqur meritash partiake.
Megjithatë është një moment kur si këta në detyrë. Ashtu edhe ishët. E kam fjalën për oficerët e karrierës. Pasi shoh që paskan edhe një shoqatë. Të reflektojnë. Në kuptimin e ekzistencës së tyre si qytetarë dhe kuadro të rëndësishëm të një vendi demokratik. Të paktën sot duhet të ishin në protestë.
Të drejtat nuk dhurohen. Po as nuk fitohen duke ndenjur kafeneve. E me gazetë në dorë. Duke u shkelur syrin sa të majtëve. Sa të djathtëve etj. Duke u atashuar në një komision zgjedhor etj. Aq sa i mire është njëri nga ata për ju. Aq i keq është për kolegun tuaj. Që bëhet ish. Që vritet. Që humb veç jetës edhe dinjitetin profesional. Ndërsa ju, të hutuar pyesni veten se kujt do i shkoni në varrim ditën a javën tjetër.
Një ish koleg, është koleg, ndaj respektojeni.

Filed Under: Politike Tagged With: Ilir Levonja, sikur Artan Coku, te ishte gjalle

Edhe Koço na mungonte

April 8, 2017 by dgreca

NGA ILIR LEVONJA/

E kam fjalën për Koço Kokëdhimën. Dhe nuk e di përse na duhet. Pasi sistematikisht ka qënë objekti ynë.
Skandali i Sarandës në gushtin e 2014 me sekretarin e tij që terrorrizoi një nënë duke i kërkuar seks me të bijën katërmbëdhjetëvjeçare etj. Me tentativat e tia në 2015-tën për tua bërë të vështirë xarriotëve bujqësinë, agrikulturën. Me qëllim që tu marri tokat. Plantacionet me agrume.
Me ndërtimet pa leje në Qeparo.
Apo tenderat e fituara padrejtësisht.
Sistematikisht i jemi referuar në luftën kundër korrupsionit dhe të tjera. Dhe me të drejtë. Dhe fituam disa beteja. Mjaft të përmendin zbythjen nga Kuvendi. Me heqjen e mandatit të deputetit në majin e vitit të kaluar. Një fitore e madhe e jona karshi vdekjes së shtetit të së drejtës. Dhe të drejtës qytetare.
Një fitore si ajo karshi sivllaut Beqja.
E sivëllezërve të krimit dhe drogës.
E kemi pasur model të oligarkisë shtetare. Klasave shoqërore të ndara në grupe interesash. Dhe që mezi presin tu vi në pushtet krahu i tyre.
Kanë qënë fitoret tona të mëdha. Të cilat do na i kishte zili çdo opozitë. Dhe nëse vërtetë sot. E kemi future këtë, koalicionin qeverisës në krizë politike. Eshtë arritje, arritje opozitare. Por nëse synimi ynë kaq është. Atëhere me të vertetë jemi kaluar. Le të gëzojmë që i morëm Edit këtë apo atë pasha. A shushunjë fondesh publike. Dhe ia hodhëm.
Le të kënaqemi me veten tone. Se e nxorrëm kallp qeverinë.
Fitore që ia vlejti.
Por nëse mendojmë tu ofrojmë shqiptarëve. Një sistem zgjedhor më efikas. Ku të përfshihet numërimi elektronik. Një sistem zgjedhor i besueshëm, më përfaqësues për ta në Kuvendin e vendit. E për rrjedhojë .., një qeverisje më të mire se kjo e tërmeteve dhe e drogës. Atëhere ta themi që tani, me Koçon e aleatë si ai.., kjo nuk ka për të ndodhur.

Filed Under: Politike Tagged With: edhe koco Kokdhima, Ilir Levonja, mungonte

Gëzim infantil i së majtës… fërkim duarsh…Urra?!/

April 6, 2017 by dgreca

Fundi i PD-ës thonë. Mori fund PD-ja. Eshtë ëndërr e ëndërruar kjo djema. Përkundrazi PD-ja sapo është kthyer….dhe do bëj mire ta bëj mire ta kthejë atë boulevard në lum të njerëzve me tufa kanabisi…/

Nga Ilir Levonja/

Në disa webe të majta shoh një gëzim infantil. Gati naiv do thosha. Me fërkim duarsh. Gati-gati në frenezi. Të lumtur nga urraja. Pasi ky vëllai i atij buçkos së Koresë së Veriut. Ka vendosur të shkojë i vetëm në zgjedhje. Këtë ia pohoi edhe një…, nga ato lloj deputetesh femra. Në një inagurim pragfushate. Nga landi i Bavarisë. Pamja e së cilës mund ta shtrëngojë Gjermaninë së shpejt, të çojë lart trarët e doganave. Si ke ai filmi anglez…, e të lejojë futjen e refugjatëve nga ballkani etj, si e si të përmirësojë rracën e tyre. E gjitha në një përfundim të lumtur se zgjedhje mund të mbahen deri sa është e shkruajtur qartë në Kushtetutën e vendit. Madje kjo vendosmëri e vëllait të Kim Yongut, që vdes për djath Zvicre dhe konjak francez, kur populli i tij është turrë brigadash mencash punëtorësh me krahun më të lire të punës në botë. Ky pra vëllai i madh baskebollist, do çojë kështu edhe PD-ën drejt një fundi të pashmangëshm. Daljen nga jeta politike e Shqipërisë. Lëvrijnë sytë me shpresën që ky ekzekutim të ndodhi nesër.

Dhe ajo që është më ulëria, flasin për bojkotin si një shpërbërje e vetdijshme, krejt natyrale, a normale të kujt.
Të njërës nga forcave që duam apo nuk duam ne, është historia e demokracisë sonë. Ose pranvera e pluralizmit në Shqipëri. Një soj bluje sa paqja e qiellit. I kohëve kur liria njerëzore është më shumë se kulturë reciprociteti. Se sa paraqitja prej buçkoje e Kim Yongëve që u ka zënë dhjami kyçat e duarve.
Mund të mendoni me të drejtë pasi vërtetë brenda PD-ës ka plot xhaketa të kthyera. Apo djem komunistësh. Nga ata që nderonin darkave me grushtin tek tëmthat. E kemi thënë këtë me dhjetra here. Nga ai soj rrace që e yshtin qëllimisht konfliktin. A qëllimisht i mbajnë të zhytura në pluhur dosjet etj. Po, është e vërtetë. Por kjo është demokraciia. Moralisht dy herë më shumë pranverë për këtë soj rrace që teksa hedhin supeve xhaketat. Ia kanë bërë në kokë shtetit ligjor. Kjo është hapësira e të drejtës pa persekucion. Por nganjëherë edhe penetrimi i burave pa burrllëk për të ndërtuar shtetin e së drejtës ligjore. Vërtetë një PD që lejoi informalitetin, kioskat etj. Por kioskat ama, ku brenda asaj zallamahie informale, ushqeheshin robtë me gjerat e njerëzore. Jo me ato antinjerëzoret si drogat aq sa sot në kronikat televizive, pushteti i drogës ka uzurpur plotësisht minutazhin e reklamave. Një treg informal i cili zor se do e shkulim kollaj. Atëhere kishim një memorandum të skafeve. Sot ne revolucionarët e rinj. Akoma hezitojmë për një kaq të domosdoshëm për avionët, token. Vërtetë një PD që tek-tuk ka nga ata që të flasin për demokracinë. Që të thonë se je apo nuk je demokrat. Pasi brenda një viti ata, kanë zbritur nga fshati më i humbur, kanë dhënë tendera… kanë blerë nga dy tre shtëpi. Dhe vdesin që në çelebrime datash të shënuara. Të të tregojnë se si e shkojnë në hell, në kopshtet e tyre private. Një kopje e shëmtuar e traditës greke a italiane. Qingjin e kurban bajramit dhe berrin e krishtlindjeve. Të gjitha i kanë bërë për një vit . Dhe nga ana tjetër të flasin për demokraci, shtet, ligjor etj. Po ta dini, fitimtarë infantilë. Vetëm kaq janë. Ta dini….Që, tipa të tillë i keni më me shumicë. PD- ja e infromalizmit socialist …Njerëzit e lidhur me krimin i la në qeli, nuk i bëri deputetë. Ta dini … Nuk merr fund kaq thjesht PD-ja. Apo pluralizmi. Pasi PD-ja nuk është kjo. Nuk është kaq. Kjo është veçse një gjëndje. Që në historinë e pluralizmit i lejon një force politike të tretet, ribëhet dhe të kthehet fuqishëm. Mjerimi më i madh ndodh kur krahu tjetër lumturohet. Kur bën menefregun karshi stoicitetit të një force sot opozitare, por në të njëjtën kohë është kollonë e bazës së demokracisë së vendit.
Eshtë një histori bajate tashmë, që opozitari i djeshëm quan normale ato të drejta që i pretendonte dje. Si rasti i kodit zgjedhor, tashmë demode. Dhe që çdo mëndje sa është në opozitë e kërkon reformimin. Sa vjen në pushtet, jo. Thotë pse, mire është. Çdo mëndje që që i bojkotonte…, I xhelozuar nga dhëndrri Brenda. Sa erdhi në pushtet, i gëzohet faktit që çezma ka ujë. Dhe se çezma është e tija. Nuk ka të drejtë askush të mbushi ujë. Dhe shyqyr që ky ujë shkon i gjithi në baçen time.
Fundi i PD-ës thonë. Mori fund PD-ja. Eshtë ëndërr e ëndërruar kjo djema. Përkundrazi PD-ja sapo është kthyer….dhe do bëj mire ta bëj mire ta kthejë atë boulevard në lum të njerëzve me tufa kanabisi.

 

Filed Under: Politike Tagged With: fundi i PD, gezim infantil, i se majtes, Ilir Levonja

Darkat, pazaret dhe fatet e një populli

April 3, 2017 by dgreca

*Shqipëria nuk ka zyra. Nuk ka institucione. …Po ka darkat ama. Darkat e sojit të Turqisë./

rama-meta-2016-06-24-22-0_1491160384-7420297*Darkat e shefave nuk sjellin asgjë. Veçse vigjilencë. Ruhu nga aleati./

Nga Ilir Levonja/ Florida/

Një nga darkat më të bukura në historinë e shqiptarëve, është ajo e Dhimitër Anagnostit. Tek filmi Katërmbëdhjetë vjeç dhëndërr. Të më falin ideatorët e ndalim qarkullimit të filmave, megjithëse ky film i ka shpëtuar rrjetës. Ku kishte komunizëm atëhere. Kutadish. Po, aty është, në internet. Pra darka kur martohet Gjinoja. Ka një personazh në ‘të, një që i thonë Gole. Ai e quan veten gdhë’…, a një cope dru. Ai që shkon i pari, si e si të zëri qoshen. A vendin afër parisë dhe oxhakut. Mirëpo si gjithmon, siç ndodh me sojin e goleve, përfundon tek dera. Dhe prapë është i kënaqur aq sa i thotë me vetdije Maliqit, se ai Golja është një copë dru, një gdhë’.

Mu kujtua e gjitha kjo, nga sytë katërsh mbi darken e radhës të çiftit Rama-Meta… Një vëmendje e jashtëzakonshme sa s’thuhet me fjalë. Çfarë hëngrën? Çfarë thane? Hë, do vazhdojmë apo jo? Do na kakarisi më ai Luan Rama, apo ai lezhjani që e bëm edhe minister të drejtësisë? Do jemi bashkë edhe 4 vitet e ardhshme…, që të plasi çadra e Bashës? Do marrim pjesë në zgjedhjet e Kavajës?
Do thoni ju, ç’lidhje ka e gjitha kjo me Golen?
Ka, sepse ai që del tek dera, atje përfund është sërish populli. Golet me shumicë. Ata që akoma nuk po e kuptojnë se në demokraci pushteti fillona nga vota. Dhe fatet e tyre nuk vendosen prej maliqëve. Po prej votes.
Mirëpo vetëm në Shqipëri ndodh që fatet e një populli caktohen nga humori i darkave. Më jep një dopio, të jap një dopio. Fati i goleve që këtej pine vet veresie. Këtej presin zgjuar se çfarë u tha në darken e radhës.
Shqipëria nuk ka zyra. Nuk ka institucione.
Po ka darkat ama. Darkat e sojit të Turqisë.
Darka me dopio. Se darkat të shpëtojnë të nesërmen. I thua tjetrit, nuk mbaj mend se çfarë thashë. Piva shumë. Isha i dehur. Darkat të shpëtojnë erzin.
Dhe si të thuash duhet të lutemi, që ai guzhinjer ta kavardijë mire peshkun. T’i ketë qëmtuar halat një më një. Ta zbukurojë në pjatë. Me ca rriska limoni dhe trumçe majdanozi. Pasi të ketë pyetur mire e mire sekserët se si ia do dieta gjenisë që luan byçkat sa majtas dhe djathtas. Si ja do ënda atij të gjatit që ka 19 vjet vetëm 1-sh. Flet për standarte dhe bën humor çadrash, sapo merr vesh që dashnorja e dobësuar ia pranon një ngërdhjeshje. Jemi popull i marrë peng. Dhe rrezik e kemi gdhirë deri sa kemi mësuar se çfarë po ndodh me elefentatët. Jemi një soj golesh që pasi jemi dëndur mire e mire me pulat e fryra. Aq na mjafton. Një pulë të pjekur për kokë. Gjysëm gjumë e gjysëm zgjuar. Vdesim të mësojmë se çfarë u tha në darken e elefantëve?
Në fakt e gjitha është një martesë mallinje. Si puna e atij çiftit që e di fare mire që gjithçka ka marrë fund. Por rrinë bashkë për sy e faqe. Me preteksin se mbrojnë familjen. Ndërsa nga ana tjetër nuk lënë flirte pa bërë. Njëri me drogën e tjetri me miellin dhe vendet e punës. Këtë më mire se kushdo e dine vetë socialistët. Që nën zë thonë me plot gojën se na çau mender bythën kjo Lsi-ja. Por jo, mos pyesni lësëistët. Ata janë kaluar.
Darkat e shefave nuk sjellin asgjë. Veçse vigjilencë. Ruhu nga aleati. Kjo është situata më absurde, karshi një populli me emrin Gole. Një vend i tërë që kujdeset për humorin e njërit apo tjetrit. Një popull që shkon i pari…, si Golja. Dhe përfundon tek dera, po si Golja.

Filed Under: Opinion Tagged With: Darkat, dhe fatet e një populli, Ilir Levonja, pazaret

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 49
  • 50
  • 51
  • 52
  • 53
  • …
  • 102
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • Një ftesë për shqiptarët e Amerikës
  • VATRA ORGANIZON SIMPOZIUM SHKENCOR NË 50 VJETORIN E KALIMIT NË PËRJETËSI TË NACIONALISTIT ABAS KUPI
  • Si e ka portretizuar Kosova sportin në pullat e saj postare
  • Balluku nuk është rasti, është testi!
  • DIAMANT HYSENAJ HAP FUSHATËN PËR KONGRESIN AMERIKAN – FJALA E MBAJTUR PARA KOMUNITETIT SHQIPTARO-AMERIKAN
  • Nga Besa në New York: Shoqata Besi organizoi një mbrëmje të veçantë për Festën e Flamurit
  • Në 90 vjetorin e lindjes së poetit Faslli Haliti
  • Dilemat e zgjedhjeve të parakohshme parlamentare në Kosovë
  • Nga Shkodra në Bejrut…
  • Faik Konica, fryma e pavdekshme e një atdhetari dhe dijetari shqiptar
  • Abetaret e para të shkrimit të shqipes, fillesa të letërsisë shqipe për fëmijë
  • Valon Nikçi, një shqiptar pjesë e ekipit të Kongresistit George Latimer në sektorin e Task-Forcës për Punësimin dhe Ekonominë
  • Dega e Vatrës në Boston shpalli kryesinë
  • VATRA NDEROI KRYETARIN E KOMUNËS SË PRISHTINËS Z. PËRPARIM RAMA
  • NDJESHMËRIA SI STRUKTURË – NGA PËRKORËSIA TE THELLËSIA

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT