Nga Abdurrahim Ashiku/ Athine/
Kryeministri ynë foli bukur në Preshevë. Foli për kujdesin që duhet treguar për shqiptarët në Kosovë, Preshevë, Bujanovc, Medvegjë, Maqedoni, Mal të Zi…për detyrimin kushtetues, për atë që në Nenin 8 të Kushtetutës thuhet…
1. Republika e Shqipërisë mbron të drejtat kombëtare të popullit shqiptar që jeton jashtë kufijve të saj.
2. Republika e Shqipërisë mbron të drejtat e shtetasve shqiptarë me banim të përkohshëm ose të përhershëm jashtë kufijve të vet.
3. Republika e Shqipërisë u siguron ndihmë shtetasve shqiptarë që jetojnë e punojnë jashtë shtetit për të ruajtur e për të zhvilluar lidhjet me trashëgiminë kulturore kombëtare.
Më bëhet qejfi që foli për ta. E përgëzoj dhe dëshiroj që ta mbaj fjalën…
Veçse mos harrojë që vetëm në Greqi ka një komunitet prej rreth një milionë shqiptarësh “që jetojnë e punojnë jashtë shtetit”dhe që kanë nevojë “për të ruajtur e për të zhvilluar lidhjet me trashëgiminë kulturore kombëtare.”
Një komunitet të harruar që kujtohet vetëm për remitancat…
* * *
Maratona dhe maratonomaku, vrapimi dyzetë kilometra i luftëtarit për të sjellë në Athinë fitoren e madhe dhe rënia e tij me fjalën “fituam” në gojë, për shqiptarët është njohur më shumë se çdo libër historie me poezinë brilante të Nolit.
Nuk do të flasim për të, për Maratonën historike, por për një lloj tjetër maratone që u është imponuar mësueseve vullnetarë të gjuhës shqipe në Greqi në misionin e tyre atdhetar për tu mësuar fëmijëve, tash anekënd Greqisë, në stere dhe në ishuj, të shkruajnë, lexojnë, këndojnë e recitojnë në gjuhën e nënës së tyre
Fjala është për “Maratonën e Abetares”, udhëtimin e lodhshëm fizikisht, psikologjikisht dhe materialisht të saj për në bankën e nxënësit, një histori që ka nisur para trembëdhjetë vjetësh në Selanik për tu kthyer në një problem që nuk e mban asnjë kandar.
Në Ambasadën tonë në Athinë nga mesi i tetorit mbërritën më në fund abetaret bashkë me fletoret përkatëse. Lajmi është konfirmuar me email-e në adresë të Lidhjes së Mësuesve Shqiptarë në Greqi dhe, gojë më gojë, në adresë të mësuesve në kurset e mësimit plotësues në të gjithë Greqinë…
Nga një email në adresën time, ndër të tjera veçoj…
…Nëse ju do të keni ndonjëmundësipër tëmbështetur transportin, ose përmes informacioneve që keni, të na orientoni si është procedura për raste të tilla, etj., do ta vlerësonim…
Ambasadës tonë i kanë ardhur dhe i kanë mbetur në “derë” Abetaret. Nëpunësit e saj që paguhen nga taksapaguesit shqiptarë (dhe nga taksat tona për vula e pasaporta që janë më se dyfishi i asaj që paguhet në Shqipëri) kërkojnë… ndonjë mundësi për të mbështetur transportin, kërkojnë…informacione dhe ndonjë orientim se si është procedura… edërgimit të librave tek mësuesit…
Në qoftë se me të vërtet nuk e dinë (!?)…atëherë do t’i këshilloja të përcjellin një email në ambasadën kosovare në Vjenë… për të mësuar se si librat që vijnë nga Kosova ata i përcjellin me shpenzimet shtetërore në çdo shkollë…
Për përvojën dhe përkushtimin kosovar për dërgimin e librave mësimorë në çdo klasë në shkollat e mësimit plotësues të gjuhës shqipe në diasporë kam shkruar me shembuj marrë nga goja e një autoriteti të Ministrisë së Arsimit dhe Teknologjisë të Kosovës dhe të një mësuesi në Vjenë…
…Në Greqi, në tetor, klasat u mbushën me nxënës. Mbi tavolina mungonin Abetaret dhe librat e tjerë sipas kurseve të mësimit të gjuhës shqipe.
Marrja dhe shpërndarja e librave i “mbeti në derë” Lidhjes së Mësuesve me drejtues në qytetin e Korinthit, më se njëqind kilometra larg Ambasadës…
Kryetari i Lidhjes iu drejtua Sh. H. një aktivisti të Lidhjes në Athinë. Ky, pas disa telefonatave më në fund vendosi të japë ndihmën e vet…
Nuk kishte mjet të vetin për të shkuar në Ambasadë e për të marrë librat. Iu drejtua një mikut të vet taksist i cili e la punën dhe u vu në dispozicion të tij. Shkuan në Ambasadë. Mendoi se librat ishin paketuar në kuti sipas listës dhe ishin gati për t’udërguar në adresat e dhëna. U ballafaqua me një grumbull librash në pako pesëshe siç kishin dalë nga shtypshkronja. Pas telefonatave dhe mëdyshjeve vendosi t’i merrte për t’i çuar në KTEL, pikë të shpërndarjes në Athinë. Nuk ishin pak. Ishin rreth gjashtëqind libra me një peshë rreth katërqind kilogram. Iu fut punës bashkë me taksistin dhe i morën librat. Makina u mbush sa mezi bënë vend të ulen…
Shkuan në pikën e shpërndarjes. Nëpunësi u tha se librat duhen futur në kuti mbi të cilat të shkruhet adresa. Shkuan në një pikë shitje dhe morën njëzet kuti. I mbushën dhe u vunë adresat…
Një punë e lodhëshme…
Pas veprimeve financiare librat morën rrugën drejt Kavallës, Kallabakës, ishullit të Tinosit…shkollave në tërë hapësirën greke… Vetëm Kavallës, 1500 kilometra larg Athinës, iu nisën njëqind abetare dhe njëqind fletore pune me peshë rreth 130 kilogram…
Një maratonë e lodhshme, një shpenzim i konsiderueshëm parash dalë nga xhepi i atyre që bëjnë sakrificën e paimagjinueshme për kohën, japin mësim falas për fëmijët mërgimtarë, sakrifikojnë ditën e punës, ditën e pushimeve të shtunat e të dielat, prishin qetësinë familjare, një vlerë që është emërtuar si “Rilindës të kohës sonë”…
“Maratona e Abetareve” 2014…
Mbase është “maratona” e fundit…
Mbase…
Megjithatë unë nuk e besoj.
Shteti ynë e ka marrë me bezdi punën e madhe patriotike të mësuesve të gjuhës shqipe në Greqi…
Kryeministri ynë foli bukur në Preshevë. Foli për kujdesin që duhet treguar për shqiptarët në Kosovë, Preshevë, Bujanovc, Medvegjë, Maqedoni, Mal të Zi…për detyrimin kushtetues, për atë që në Nenin 8 të Kushtetutës thuhet…
1. Republika e Shqipërisë mbron të drejtat kombëtare të popullit shqiptar që jeton jashtë kufijve të saj.
2. Republika e Shqipërisë mbron të drejtat e shtetasve shqiptarë me banim të përkohshëm ose të përhershëm jashtë kufijve të vet.
3. Republika e Shqipërisë u siguron ndihmë shtetasve shqiptarë që jetojnë e punojnë jashtë shtetit për të ruajtur e për të zhvilluar lidhjet me trashëgiminë kulturore kombëtare.
Më bëhet qejfi që foli për ta. E përgëzoj dhe dëshiroj që ta mbaj fjalën…
Veçse mos harrojë që vetëm në Greqi ka një komunitet prej rreth një milionë shqiptarësh “që jetojnë e punojnë jashtë shtetit”dhe që kanë nevojë “për të ruajtur e për të zhvilluar lidhjet me trashëgiminë kulturore kombëtare.”
Komuniteti mërgimtar shqiptar në Greqi, Itali, Gjermani, Zvicër, Angli…në të gjithë botën, i ka sytë dhe veshët tek shteti shqiptar, nuk donë të asimilohet…donë që fëmijët e tyre ta flasin dhe ta shkruajnë gjuhën shqipe me të 36 germat e Alfabetit të Manastirit….
Një zë që nuk duhet të bije në vesh të shurdhër…

Abdurahim Ashiku
Athinë, 12 nëntor 2014