Nga Qatip MARA-New York/

Poeti lirik Hiqmet Mehmataj ka lindur  në Drashovicë të Vlorës, aty ku fillon porta ‘Lumit të Vlorës’ e lodrojnë ujërat e kristalta të Shushicës.Në kohën e fëminisë  Hiqmeti dallohej për zgjuarësi, fliste  me mençuri, çdo veprim e kryente me maturi. Me duar të arta e mendje hollë u dallua në shkollë. Shkrimi tij i dorës ishte  kaligrafi, bukurshkrim që e kishin zili. Ishte i talentuar kishte zell për të pikturuar.Nëna e tij gufonte e gëzuar që djalin e kishte të zgjuar. Me merak kërkonte djalin ta arsimonte. Pasi kreu shkollën 7-vjeçare në  Drashovicë,vazhdoi mësimet në shkollën pedagogjike 2 vjeçare Tiranë..Nisi punën e  nderuar me pasion duke arsimuar brezin e ri.Vazhdoi  shkollën për t’u diplomuar në normalen e Elbasanit  zgjeroi shumë njohuri ,u diplomua për Mësuesi. Rifilloi punën si mësues në vendlindje. Me performancë të kualifikuar ishte mësues i admiruar Gjithë njerëzit e respektonin dhe nga goja nuk e lëshonin. Sjellja e tij ishte model i kulturuar edhe ligësinë e kish gjunjëzuar. Me pasion duke studjuar  vijoji studimet e larta,dega Gjuhë-letërsi.Emërimin drejtor shkolle e mirëpriti me përgjegjësi. Me thjeshtësi e korrektësi drejtoi shkollën me aftësi. Ishte racional në gjykime shumë i matur në veprime.    Fshati Drashovicës, lumi Shushicës , stina e pranverës, cicërima e zogjve,bukurie e vashës, jeta me prindët e tij , e frymëzuan për poezi. Krijimtaria e tij përbën në thelb aktivitetin e palodhur të një krijuesi të vullnetshëm e të pareshtur në punën e tij krijuese në shërbim të kulturës, moralit, edukimit dhe fisnikërimit shpirtëror të brezave.Thelbësore te krijimtaria e Hiqmetit është  gjithashtu fryma e saj popullore e cila e përshkon atë tej e ndanë, duke i dhënë “liçencën“ e komunikimit të përgjithshëm masiv. Hiqmeti është i kuptueshëm për të gjitha moshat. Poezite e tij janë si receta me ilaçe që u jep të sëmurëve mjeku.Në këtë  krijmtari  Hiqmet Mehmetaj e ka drejtuar  penën në hallet e dertet e njerëzve të ditëve tona, në prapësitë e marrëzitë e kohës në të cilën jetojmë…

Hiqmet Mehmetaj poezinë e gatuan me brumin e magjes së vet…E njeh mirë gjuhën e gurrës popullore, veçanërisht ligjërimin e trevës së Labërisë, frazeologjinë e saj, urtësinë e saj. Dhe, në atë mori pasurish, si nikoqir i kujdesshëm, di të mbledhë e të shoshitë fjalën para se ta hedhë në letër. Qëmton, si bleta nektarin, fjalë e shprehje të lëna, e që, kur të na marrë malli t’i gjejmë, duke shfletuar  poezinë e tij..

Lirikat e tij dallohen për frymën e dashurisë , janë me figura artistike dhe metafora të goditura  duke nxjerrr vargje pafund në dedikim të ndjenjës më të bukur : Dashurisë së shëndetshme dhe njerëzores.Ato janë krijuar me finesë ,harmoni në varg , kanë muzikalitet- .

Poeti Hiqmet Mehmetaj  është  shumë modest , me një shpirt të madh, i ndjeshëm,që vetëm dashuron të bukurën ,të mirën -njerëzoren..Për herë të parë me vargjet poetike të poetit Hiqmet Mehmetaj jemi ndeshur në këngët e bukura  polifonike të Drashovcës në vitet ’70 , ku autori me thellësinë e shpirtit të tij nisi të thur vargjet e para, si një nevojë shpirtërore të jetës së banorëve ku lindi dhe u rrit.

Duke lexuar poezinë e Hiqmet  Mehmetaj kupton se shpirtin e poezisë së tij e ka mbrujtur kënga e Labërisë, embëlsinë ia ka dhënë vargu i poetit  të shquar të Labërisë Ali Asllani.   Duke lexuar disa nga poezitë e këtij poeti si :”Lida moj të marrtë lumi”, “Salushe medet u çmënde”, “Gjitonia shkon e s’më flet”,  etj shikon që në lirikën e Hiqmet Mehmetaj ka një  origjinalitet  me vargje konçize, me figuracion të pasur dhe me mendim të fuqishëm poetik. Bukuria e jetës   jepet shumë natyrshëm, në poezitë “Drashovicë gurë stralli”, “Qani fusha, brigje, male”, “Do këndoj për labërinë”,  “Shqipëri pse s’të zë gjumi”, “Vëllait emigrant” etj, të cilat me forcën e vargut të tyre filozofojnë për jetën dhe botën në  zonën e Labërisë.

Krijmtaria poetike e Hiqmet Mehmetaj tregon se autori  është njohës i mirë i poezisë labe dhe me mjeshtëri artistike ka ditur të thotë zërin e tij me kolorit në vargjet poetike e tërë frymëzim.Për  vëllimin “ Endrrat e trëndafilit” .

Dritëro  Agolli  ka shkruar : “ Lirikat e Hiqmet Mehmetaj janë të sinqerta dhe kanë thjeshtësinë e këngës. Ato nuk janë rritur në serrat e librave, por në livadhet e natyrës. Me këtë dua të them, se autori e ka asimiluar pasurinë shpirtërore të popullit dhe si nektar  e ka shpërndarë në vargjet e tij dhe ky nektar i ka dhënë çiltërsinë e natyrshme jashtë skemave libreske”

Qatip Mara

New York 3 mars 2016