Prof. Nusret Pllana – Dielli

SHOQATA NENE TEREZA DHE LIRIA

September 4, 2015 by dgreca

Nga Prof. dr. Nusret Pllana/
Universiteti ‘‘Hasan Prishtina’’/
Fakulteti i edukimit/
Shoqata humanitare – bëmirëse ‘Nëna Terezë’ dhe Lufta e UÇK-së/
Në jetën e popujve historikë, vetëm lufta për liri është veprim historik. Në rrjedhën e këtij veprimi historik, të gjithë qytetarët e vendit që luftojnë për liri, kanë obligim atdhetar të bëhen pjesë e atij veprimi historik, në mënyrë që të fitohet liria. Në vendet ku ka qeveri, dihet si bëhet dhe dihet cila është rrjedha e organizimit të luftës. Presidenti i vendit është Komandant i Përgjithshëm. Shpallet gjendje e luftës. Caktohen detyrat për secilin qytetar. Bëhet mobilizimi i moshave të caktuara të popullatës. Vendoset logjistika e luftës, e veprime të tjera.
Në vendet që janë të pushtuara, siç ishte rasti i Kosovës, andaj edhe i Luftës së Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, nga viti 1997 deri në qershor të vitit 1999, që mund të thuhet lirshëm dhe me argumente, se ishte luftë për jetë a vdekje, luftën e kanë organizuar veprimtarët atdhetarë që ishin të gatshëm të japin edhe jetën për lirinë e vendit. Në këto raste, vjen në shprehje vullneti i popullit, i cili nuk do të jetojë më në robëri. Prandaj, lufta e tillë quhet luftë për liri dhe për çlirimin e tokave të pushtuara. Prandaj, edhe pse Lufta e UÇK-së nuk ishte organizuar nga ndonjë qeveri e vendit, në Prishtinë, a në Tiranë, ishte veprim historik, sepse është cilësuar si e tillë, në radhë të parë nga populli shqiptar, pastaj nga bota.

Shoqata ‘‘Nëna Terezë’’ ishte pjesë e luftës për liri

U tha se lufta për liri në Kosovë, në vitet që u përmenden, ishte luftë për jetë a vdekje. Pushtuesi ynë shekullor kishte vendosur të zbatonte të gjitha programet shfarosëse kundër kësaj pjese të popullit shqiptar, sa dukej, për t’i dhënë fund njëherë e mirë, edhe në përmasa evropiane, çështjes së pazgjidhur shqiptare, e cila nuk mund të zgjidhej, as nuk mund të zgjidhet nesër a pasnesër, pa çlirimin dhe lirinë e Kosovës. Rrethanat në të cilat ishte populli shqiptar i Kosovës, vuri në lëvizje të gjithë ata që kishin një mundësi, sa do të vogël, që t’i bëhen krahë ardhjes së lirisë. Pjesë e këtij krahu, ishte edhe pjesëmarrja e Shoqatës humanitare ‘‘ Nëna Terezë’’, me të gjitha mjetet që kishte mundësi t’i shfrytëzonte. Kurse mundësitë e saj, ishin mjaftë të mëdha, qoftë për shkak të mundësive që i krijonte mërgatës shqiptare që ta ndihmonte këtë pjesë të atdheut, me të gjitha mjetet, qoftë për shkak të bashkëpunimit me shoqatat simotra ndërkombëtare, që merreshin me të drejtat e njeriut, si dhe me veprimtari të ngjashme.
Prandaj, nuk është gjë e rastit, se Shoqata ‘‘Nëna Terezë’’, pa pasur nevojë prë dekrete ligjore të shtetit, pa pasur nevojë për mobilizim popullor, me vendim të kryetarit të shtetit, pa pasur nevojë të merrte leje nga jashtë apo nga brenda, kudo që zhvillohej luftë në gjeografinë e Kosovës, ajo ishte atje, herë duke ndihmuar nënat shtatzëna, herë tjetër duke ndihmuar të plagosurit, ushtarë e pjesëtarë të popullit, e duke shpërndarë ndihma në veshmbathje dhe në ushqime, dhe së fundit duke lënë në dispozicion të luftës të gjithë personelin e saj mjekësor, kudo që ishin, në akëcilën zonë të luftës në Kosovë, apo në cilin do vend që duhej të ndihmohej zhvillimi i operacioneve luftarake.
Ata që nuk kanë marrë pjesë në luftime, ata që nuk kanë parë frontet e përballjeve me sy, ata që nuk kanë parë plagët e luftëtarëve të lirisë, mund të flasin çka të duan, sepse nga larg, të gjitha gjërat duken më të lehta. Por, ata veprimtarë që i kanë parë të gjitha këto, mund ta dëshmojnë praninë e Shoqatës ‘‘Nëna Terezë’’, në të gjitha këto rrjedha që ka lufta për liri. Ka shumë veprimtarë, që në një mënyrë, a në një tjetër, kanë pasur rastin të punojnë bashkë me aq shumë veprimtarë të Shoqatës ‘‘Nëna Terezë’’. Këtu nuk ka nevojë të flitet për dobinë e angazhimit të tyre, sepse ishte obligim qytetar e atdhetar i secilit, por këtu mund të flitet, sa e nevojshme dhe, në fund të fundit, sa e domosdoshme ishte ajo mënyrë e përfshirjes në Luftën e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës.
Për çka nuk kishte nevojë Kosova e Luftës së Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës? Kishte nevojë për çdo gjë. Por, plagët e luftëtarëve të lirisë ishin më shumë se nevojë për veshmbathje, apo për ushqime. Andaj, sidomos personeli mjekësor i Shoqatës ‘‘Nëna Terezë’’, ishte pjesë e luftës për lirinë tonë, ndërkaq sektori i maternitetit ishte aq i suksesshëm, sa që asnjë foshnje e lindur dhe asnjë nënë nuk ka vdekur derisa është trajtuar në këtë Shoqatë. Ngase i tërë organizimi i Shoqatës, të gjitha nivelet e saj të udhëheqjes, kishin më shumë mundësi të vepronin, sidomos kishin mundësi të siguronin furnizimin me barëra të domosdoshme për popullatën tonë të pambrojtur, para, gjatë dhe pas luftës gjenocidale në Kosovë.
Andaj, Shoqata ‘‘Nëna Terezë’’ ishte pjesë e luftës për liri të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës.

Shoqata ‘‘Nëna Terezë’’ dhe liria

Shoqata ‘‘Nëna Terezë’’ është pjesë e lirisë sonë. Nuk dua të flasë për veprimtarinë e saj para luftës, nuk dua t’ia mohoj askujt të drejtën që të rrahë gjoks se kush ishte prijës e kush ndihmës, siç nuk dua të përzihem në punët që ka bërë akëcili subjekt politik, që tashti ta shfrytëzojë si kartëmonedhë për lavde boshe, sepse ata që kanë punuar në këtë Shoqatë i dinë më mirë të gjitha këto. Unë, në mënyrë modeste, mund të sjellë shumë dëshmi për veprimtarinë e Shoqatës ‘Nëna Terezë’’‘, të cilat e kanë bërë hise të lirisë sonë. Prandaj, liria është edhe pjesë e përpjekjeve, sakrificave, plagëve dhe gjakut që kanë derdhur veprimtarët e Shoqatës ‘‘Nëna Terezë’’. Sepse, kur një popull lufton për liri, askujt nuk i ka hije të rrijë anash. Këtë filozofi të jetës së popujve të robëruar që luftojnë të çlirohen, të gjithë veprimtarët e Shoqatës ‘‘Nëna Terezë’’, e kishin jo vetëm pjesë të jetës së tyre, por edhe pjesë të vetëdijes së tyre atdhetare, se pa dhënë çdo gjë për atdheun, nuk fitohet liria.
Lufta e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës ishte forca që u dha motiv të gjithë shqiptarëve, kudo që jetonin të vihen në shërbim të ardhjes së lirisë. Mendoj, nuk ka akt më njerëzor se ky. Prandaj, kur flasim për Shoqatën ‘‘Nëna Terezë’’, duhet të kihet parasysh ky fakt, shqiptarët i kishin besuar ushtrisë së tij, e cila kishte lindur nga gjiri i popullit, siç ka ndodhur zakonisht në historinë tonë që nga koha e Lidhjes Shqiptare të Prizrenit e këndej. Kjo mënyrë e mbështetjes së luftës, me të gjitha mjetet e mundshme, por mbi të gjitha me gatishmërinë e vetëdijshme se po i shërbenin çlirimit të vendit dhe ardhjes së lirisë, të gjithë veprimtarët e kësaj Shoqate, në një mënyrë, ose në një tjetër, janë pjesë e luftës për liri, duk e bërë në këtë mënyrë, Shoqatën në të cilën vepronin hise të lirisë së Kosovës.
Nga të dhënat që kanë botuar veprimtarë të ndryshëm, monografitë që janë botuar, si për personalitetin botëror të Nënë Terezës, por edhe për veprimtarinë humanitare të Shoqatës ‘‘Nëna Terezë’’ janë shpaluar disa veçori karakteristike të angazhimit të veprimtarëve të saj në luftën çlirimtare të Kosovës. E para, në zonat ku luftimet zhvilloheshin në mënyrë intensive, Shoqata kishte vënë në dispozicion të luftës gjithçka që kishte, veprimtarët, personelin mjekësor, motra dhe teknikët e saj, laboratorët dhe personelin që kryenin këto punë, barërat si dhe forma të tjera të ndihmës. Tashti ata ishin në shërbim të ushtrisë dhe të popullatës, që kryesisht ishte e zhvendosur nga shtëpitë e tyre. E dyta, veprimtarët e Shoqatës ‘’Nëna Terezë’’(duke rrezikuar gjithnjë jetën e tyre nga barbarët serbë) kishin organizuar bartjen e ndihmave, si dhe furnizimin me gjëra të nevojshme, edhe me pjesëtarë të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, duke ruajtur në këtë mënyrë mundësinë për të siguruar mjete të mjaftueshme për luftën. E treta, sidomos shërbimi mjekësor i Shoqatës, kishte ruajtur kontaktet me shoqata dhe organizata të ndryshme humanitare që atë kohë ishin në Kosovë, pa pasur nevojë t’u jepej llogari atyre se ku shkonin ato ndihma. Së katërti, vet akti i rënies në krye të detyrës humanitare të më shumë se 150 dëshmorëve të humanitetit në altarin e lirisë, dhe zhdukja e më shumë se 40 shqiptarëve( veprimtarë humanitarë të kësaj Shoqate), nënkupton mjaftueshëm për rolin historik dhe të pazëvendësueshëm të kësaj Shoqate, sidomos në kohën e lavdishme të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, që këtë e bën pjesë aktive të lirisë sonë.
Qofshin vetëm këto fakte të vogla, në krahasim me organizimin e madh të Shoqatës ‘Nëna Terezë’’, dëshmojnë mjaftueshëm për ndihmesën e madhe dhënë ardhjes së lirisë, të cilën shqiptarët e kishin pritur më shumë se një shekull.

Përfundim

Kurdo që të jetë e thënë që të shkruhet historia e Shoqatës humanitare ‘‘Nëna Terezë’’, doemos do të rikujtohen, do të analizohen dhe do të argumentohen edhe mbështetja e madhe që veprimtarë të kësaj shoqate i kanë dhënë Luftës së Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. Në të vërtetë, do të ishte jashtë logjikës së ekzistencës së njeriut, që një shoqatë, qoftë edhe humanitare, kur atdheu është në rrezik, kur jeta e njeriut vlen më pak se e çdo gjallese tjetër, të mbetej anash, të shihte vetëm punën e vetë, si do të thoshin ata që matin me peshoren e barnatores, secilën sjellje njerëzore, andaj edhe veprimtarinë në ndihmë lirisë nga veprimtarët e Shoqatës humanitare ‘‘Nëna Terezë’’.
Kosova e pas luftës për liri, ka shumë pjesëmarrës që kanë në trup plagët e luftës, por në të njëjtën kohë ata mbajnë mend edhe ndihmën e pakursyer të mjekëve të Shoqatës ‘‘Nëna Terezë’’, te motra që ju kanë lidhur plagët, të infermiereve që u kanë qëndruar te koka, të atyre mjekëve që kanë operuar edhe pa anestezion. Të gjitha këto janë pjesë të Luftës së Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, por janë edhe pjesë e hises së madhe të veprimtarëve të Shoqatës humanitare ‘‘Nëna Terezë’’.
Qoftë edhe vetëm për këtë fakt, mund të thuhet, prandaj, se Shoqata humanitare ‘‘Nëna Terezë’’ është pjesë e jetës së Kosovës, rrjedhimisht është pjesë e luftës sonë për liri, andaj edhe është pjesë e jetës sonë.

*(Kumtesë)
Prishtinë, më 3. 9. 2015

Një trio e fuqishme e Dr.N.Pllanës para opinionit evropian

April 3, 2013 by dgreca

Nga, BLERTA BAJRAMI/ Glattbrugg, Zvicer/

Zëri kumbues i Nusret Pllanës në bjeshkët e Berishës,, Ju flet Kosova e Lirë,, të shtunën më 30 mars 2013, jehoi fuqishëm edhe në Glattbrugg të Kantonit te Zürichut në Zvicër. Ky zë autokton, tanimë nuk fliste në rrethana të një lufte të përgjakshme siç ishte ajo e viteve 1998/99, por tanimë ai fliste përmes tri veprave publicistike – dokumentare ; librave ,,Terrori i Serbisë Pushtuese mbi Shqiptarët 1844 – 1999,, « Intervenimi i NATO-s në Kosovë », si dhe përmes filmit që u shfaq para kurbetçarëve shqiptarë këtu ,, Rrugëtimi i një libri nëpër botë,,. Librat, bashkë me filmin , që pasqyrojnë luftën dhe punën më shumë se njëzetëvjeçare të studiuesit, Prof.Dr. Nusret Pllana, në arkivimin dhe kompletimin e fakteve dhe dëshmive rrënqethëse të masakrave dhe dhunës që ka ushtruar pushtuesi serb mbi popullin shqiptar për rreth dy shekuj, ka rrugëtuar nëpër shumicën e shteteve dhe vendeve të globit, deri në Australinë e largët, si dëshmi e një kohe të barbarizmit dhe krimeve të të çmendurës së Ballkanit, Serbisë fashiste. Edhe në Zvicër, si edhe çdo kund ku udhëtori autori Pllana bashkë me librin, qindra mërgimtarë shqiptarë kishin ardhur për të parë dëshmitë tronditëse të cilat ishin mbledhur në një libër dhe ishin përkthyer në shumicën e gjuhëve të huaja botërore.

Moderatori i tubimit me bashkëatdhetarë, Mr.sc. Metush Zenuni, njëherit edhe bashkëluftëtar dhe koleg i autorit të librit, Prof. Dr. Nusret Pllana, në fjalimin e tij i njoftoi të pranishmit lidhur me rëndësinë e librit ,,Terrori i Serbisë Pushtuese mbi Shqiptarët 1844 – 1999,, në të cilën në mënyrë faktografike dhe të dokumentuar, sjell të dhëna rrënqethëse për terrorin serbomadh mbi popullin shqipëtar, veçanërisht gjatë luftës në Kosovë 1998 -1999. Ai poashtu duke i faleënderuar mërgimtarët për kontributin e dhënë gjatë gjithë kohës së pushtimit të trojeve shqiptare, tha se, fatkeqësisht edhe sot, ndihma juaj është ende shumë e nevojshme në propagandimin e çështjes shqiptare, e në veçanti në përkrahjen financiare të ribotimit dhe përkthimit edhe në shumë gjuhë tjera të këtij libri(serbisht, maqedonisht, rusisht, greqisht, kinezisht, arabisht e spanjisht), i cili është dëshmi e pa kontestueshme për të gjitha ato mizori, masakra, vrasje e dhunime që ka ushtruar pushtuesi serb mbi popullin shqiptar. Atë që nuk e bëri Qeveria e Kosoves dhe Akademitë shqiptare në Prishtinë dhe Tiranë, po e bën Prof.dr.Nusret Pllana i vetëm, duke vazhduar kështu edhe më tutje, luftën e tij kundër pushtuesit serb, kësaj radhe jo sikur dikur me mikrofon në dorë nga malet e Berishës, por me pendë dhe dëshmi që e tronditën botën e qytetëruar, deri në Amerikën mike dhe Australinë e largët.

Më pas, para të pranishmëve u shfaq filmi dokumentar ,, Rrugëtimi i një libri nëpër botë,, në të cilën jepen të dhëna kronologjike të udhëtimit të autorit Nusret Pllana, bashkë me librin e tij në shumicën e qendrave evropiane e botërore, përmes së cilës njoftohet opinioni botëror për gjenocidin serb mbi shqiptarët. Në filmin dokumentar vërehej qartë përkrahja dhe përgëzimet që mori autori i librit, si nga shqiptarët që jetojnë në shtetet perëndimore, në SHBA dhe në shtetet skandinave, por më të rëndësishme ishin përshtypjet e shumë studiuesve të huaj(publicistë, historianë, gazetarë, politikanë, profesorë universitetesh eminente, nënkryetarë shtetesh) të cilët me dhimbje e shqetësim flisnin për ata që kishin parë në këtë libër, pa mundur asnjëri prej tyre ta shfletoj deri në fund.

Pjesa e fundit e këtij takimi, kaloi në debate shumë miqësore, në mes të pranishmëve me autorin e librit Prof. Dr. Nusret Pllana dhe penalistët tjerë të tryezës, Mr.sc. Metush Zenuni, Murat Jashari, Xhevat Zeka dhe Bejtullah Tahiri. Folësit e shumtë, me shqetësim të madh, dhanë vlerësimet e tyre për filmin dhe librat e autorit Pllana, duke e quajtur si një punë voluminoze dhe shumë të domosdoshme, sidomos tani kur Kosova dhe Serbia po zhvillojnë negociata për të zgjidhur çështjen e konfliktit shqiptaro – serb.

Në këtë aspekt, Shkurte Babanaj duke falënderuar për praninë e autorit në Zvicër, shprehu shqetësimin e saj për mospunën dhe neglizhencën që po shfaqin institucionet e Kosovës, në përkrahjen e nismave, qoftë edhe individuale, për të diskredituar Serbinë para opinionit botëror, dhe se siç tha ajo, është shumë e nevojshme që ky libër t’i ofrohet në tavolinën e bisedimeve Kryeministrit të Kosovës Hashim Thaçi dhe atij të Serbisë Ivica Daçiq.

Debatuesit gjithashtu patën kritika lidhur me mungesën e përkujdesjes të institucioneve të Republikës së Kosovës, për shkak të rëndësisë që ka libri për njoftimin e opinionit kombëtar dhe atij botëror, për dhunën dhe terrorin që ka ushtruar pushtuesi serb mbi shqiptarët për rreth 150 vjet. Në fjalimin e tij, Xun Çetta, rëndësi të veçantë i kushtoi strukturës së ndërtimit të filmit ,, Rrugëtimi i një libri nëpër botë,, në të cilin siç tha ai, shihen qartë vështirësitë e autorit gjatë gjithë këtij udhëtimi marathonik, bashkë me librin nëpër botë, sidomos në grumbullimin e materialeve incizuese, jo gjithë herë me kamerë profesionale. Kjo tha z.Çetta, është pasojë e mospërkrahjes së Qeverisë dhe shtetit të Kosovës, e cila është dashur ta mbulojë gjithë aktivitetin dhe punën e autorit me mjete propaganduese, financiare, politike e diplomatike, meqë tash Kosova ka edhe ambasadorët e saj në shumicën e këtyre shteteve.

Folësja tjetër, Blerta Bajrami, vajza e Komandantit të UÇK-së në Kaçanik, Agim Bjrami- ZEFI, e emocionuar dhe e rrënqethur me atë që pa, tha se si e re, e rritur në mërgim, ka pasur shumë pak informacione për krimet dhe masakrat në luftën e Kosovës, dhe se siç tha ajo, tani po e shoh më mirë pse qenka vrarë babai im në luftë dhe, po krenohem edhe më shumë me babain tim dëshmor.

Veprimtari dhe juristi Ragip Shala nga Malisheva, poashtu tha se, lufta me Serbinë nuk ka përfunduar akoma , por ajo tani po vazhdon me forma të tjera, më të rënda se lufta frontale e viteve 1998/99. Qeveria e Serbisë tha ai ka botuar librin ,, Bella knjiga o Kosovo ,, dhe diplomacia e Beogradit dhe e Moskës , pasi e kanë përkthyer në 12 gjuhë botërore, atë e kanë shpërndarë nëpër ambasada të shteteve të ndryshme, për të mbuluar krimin dhe për ta shpallur veten gjoja se janë viktima të ,,terrorizmit shqiptar“. Është për ta përshëndetur autorin e këtij libri, vazhdoi Shala, për një punë kaq të madhe që është duke bërë, Prof. Nusret Pllana megjithatë është një individ , është i vetmuar, një ambasador i papaguar i çështjes shqiptare, ndërsa në këtë betejë përballë projekteve famkeqe serbe, do të duhej të ishte Republika e Kosovës, me të gjithë mekanizmat shtetëror të saj.

Fiqerete Haziri, artiste nga Tropoja, e tronditur poashtu nga ajo që pa në film dhe në librin e Nusret Pllanës, tha se ky libër duhet të futet nëpër testet shkollore të Historisë së popullit shqipëtar dhe se nxënësit, studentët dhe të rinjtë tanë, brenda dhe jashtë shtetit, duhet të mësojnë nëpër shkolla dhe fakultete për maskrat dhe dhunën që ka ushtruar pushtuesi serb mbi shqiptarët.

Studentja e Universitetit të Zurichut, Doruntina Dema nga Struga, poashtu duke përgëzuar autorin e librit, prof.dr. Nusret Pllanën tha se, ky libër është shumë i nevojshëm për të informuar botën për dhunën serbe mbi shqiptarët, si dhe shprehu shqetësimin e saj për mos interesimin e kolegeve të saja studentë keëtu në Zvicër, të cilët pak po punojnë në propagandimin e çështjes shqiptare, dhe se ato bile edhe nuk kishin shprehur interesim as për të ardhur sonte këtu për të parë punën shkencore të studiuesit Pllana.

Pyetjeve të debatuesve iu përgjigj autori i librit ,,Terrori i Serbisë Pushtuese mbi

Shqiptarët 1844 – 1999,, prof.dr. Nusret Pllana, i cili pasi i falënderoi të pranishmit për pjesëmarrjen e tyre, siç tha ai nga e gjithë gjeografia shqipëtare, tha se është fatkeqësi për botën e qytetëruar që u ka rënë hise kjo racë e çmendur karpatiane, që në gjak e kënë një defekt gjenetik, urrejtjen patologjike ndaj shqiptarëve. Megjithate, Serbia tha ai, një ditë duhet të përgjigjet para drejtësisë ndërkombëtare për gjenocidin mbi shiqptarët, për vrasjen e më tepër se 570.000 shqiptarëve, në periudhën midis viteve 1844-1999. Gjatë këtyre më shumë se njëqind e sa viteve, Serbia ka ushtruar dhunë dhe terror intenziv kundër shqiptarëve, madje edhe duke vrare gra shtatëzëna e fëmijë të vegjël, që as në kohë të mesjetës nuk mbahen mend këso barbari. Vetëm në luftën e fundit në Kosovë, edhe pas Intervenimit humanitar dhe ushtarak të NATO-s në Kosovë, u vranë rreth 18.000 shqiptarë duarthatë, prej tyre 1600 fëmijë të moshave të ndryshme, dhe rreth 20.000 femrave të dhunuara. Duke folur për librin ai tha se, gjatë këtyre dhjetë viteve të fundit, ka udhëtuar në qendrat kryesore, evropiane e botërore, për ta informuar opinionin përparimtar lidhur me masakrat dhe dhunën serbe kundër popullit shqiptar, duke shtuar se, është fatkeqësi për Ballkanin dhe Evropën, që një Serbi gjenocidale të lejohet të futet në Evropë me gjithë këtë këtë « bagazh » të krimeve dhe barbarive gjenocidale që i ka bërë mbi shqiptarët, boshnjakët, etj. Është përgjegjësi historike tha ai, që një Serbi e tillë të futet në familjen e madhe evropiane pa i larë borgjet ndaj shqiptarëve, të cilat vetëm për shkak të dëmeve materiale( pa i llogariur ato në njerëz) bëjnë qindra miliarda dollarë, e të shpallet fajtore botërisht në Tribunalin e drejtësisë ndërkombëtare të Hagës, për gjenocidin ndaj shqiptarëve. Kjo libër tanimë është pjesë e bibliotekave dhe zyreve të shumë shteteve e qendrave të vendosjes në botë, e përkthyer në pesë gjuhë të botës, e cila së shpejti do ta « përjetoj » ribotimin e pestë të saj, duke ia shtuar edhe gjuhën suedeze, serbe dhe maqedone.

Pas shfaqjes së filmit dokumentar, Prof. Nusret Pllana, i shoqëruar nga përfaqësuesi i familjes së dëshmorëve të kombit Murat Jashari dhe veprimtarë tjerë vizituan familjen e dëshmorit të kombit, Agim Bajrami, ku u prit nga bashkëshortja e Agimit, zonja Zarije Zenuni – Bajrami dhe fëmijët e saj Blerta, Burimi dhe Florimi.

Glattbrugg, Zvicër, 30.03.2013