Qemal Zylo – Page 3 – Dielli

Nga Qemal Zylo-New York/

Duke jetuar me dekada nën diktaturë e cila i kishte të ndërprera marrëdhëniet diplomatike me shtetin më dashamirës dhe me vendime më të rendesishme për Kombin, ëndrra amerikane ishte e burgosur, por jo në shpirtrat e shqiptarëve. Amerika e deshi që Shqipëria dhe bota e Lindjes të permbysnin njëherë e përgjithmonë diktaturat dhe të rivendoseshin marrëdhëniet diplomatike 30 vjet më parë.

Qemal Zylo, Shef i transportit dhe furnizimit teknik të Korpësit të Paqes në Shqipëri. me stafin e Korpesit te Paqes.

Erërat e ndryshimit po frynin dhe në Shqipëri dhe pas demonstratash të njëspasnjëshme, grevave të urisë, dashurisë së popullit për demokracinë, bënë që në Shqipëri të rrëzohej regjimi diktatorial dhe të vendosej demokracia, ndonëse nevojitet shumë punë për të bërë.Gjatë përmbysjes së regjimit shumë intelektualë që e donin demokracinë nuk u përkrahen si duhet, veçanërisht ushtarakët, që kishte shumë prej tyre që megjithese e përkrahën ndryshimin u lanë pa punë, ku shumica përfunduan të shisnin banane në rrugë.

Gjatë kohës së ndryshimit ishja Shef Katedre në Akadaminë Ushtarake në Tiranë ku jepja leksione për lëndët inxhinierike, më vonë më nxorrën në asistencë.Duke pasur fatin të ishja në proces të mbrojtjes të doktoraturës në fushën e inxhinierisë mekanike dhe kishja mbrojtur dy gjuhë anglishten dhe italishten, aplikova për punë në Korpësin e Paqes pasi kishin nxjerrë në gazetë reklamën për vend të lirë pune si shofer.

Më kujtohet mirë se inervista që realizova me drejtoreshën e Korpësit të Paqes, Amerikanen Patricia Xhonson, e cila pasi u njoh me përvojën time si inxhinier dhe Shef Transporti me detyra të larta në Ushtri u cudit që unë po aplikoja për shofer. I thashë se unë kam përvojë një jetë të tërë, por nevojat urgjente të familjes më detyruan të vi të aplikoj tek ju. Pasi më dëgjoi me shumë vëmendje dhe mirësi amerikane më tha që do ju telefonojmë. Nuk kaloi as një javë dhe më thirri në zyrë duke më emëruar si shef i transportit dhe furnizimit teknik të Korpësit të Paqes, detyrë të cilën e përfundova me nder dhe profesionalizëm deri në vitin e mbrapshtë të 97-ës, vit ku në muajin shkurt u detyrova të largohesha me familjen nga lufta civile që filloi.

Kam shumë kujtime dhe krenari që punova në këtë Institucion të Paqes dhe Miqësisë në Botë. Përfitova shumë nga përvoja e punës krejt ndryshe nga ato që kishja mësuar dhe ushtruar gjatë jetës, por kurrësesi pa mohuar dijet dhe kulturën inxhinierike që mora në Universitetin Politeknik të Tiranës, me professor të nivelit të lartë. Mënyra se si punonin, bashkëpunimi, metodat e punës, teknologjia e nivelit të fundit shkencor, më dhanë një përvojë dhe përgatitije të re për jetën time. Sakrificat e shumta që bënin specialistët nëpër rrethe, të cilët ishin rreth 100 amerikanë, takimet për analiza pune si staff, si dhe mënyrën e organizimit të festave kombëtare amerikane ishin krejt ndryshe nga ato që kishja përjetuar më parë. Së bashku me kolegët e mi shqiptarë si inxh.Franc Marku, mësonim nga mirësia e tyre në komunikim dhe zgjidhjen e problemeve të ndryshme, të cilët bënin të ndiheshe i lirshëm për të punuar me shumë devocion. Korpësi i Paqes me drejtoreshë Patricia Xhonson më dha mundësinë të dilja për herë të parë jashtë kufijve të Atdheut në vitin 1995 në Greqi, në Selanik për riparime të teknikës. Më duhet të shtoj se gjithë makinat e Korpësit të Paqes, nuk riparoheshin në Shqipëri, pasi nuk kishte në atë kohë shërbim të specializuar. Nuk do t’i harroj kurrë vizitat e shumta pranë Ambasadës Amerikane, sidomos takimin me Ambasadorin e Jashtëzakonshëm dhe të Plotëfuqishëm të Amerikës në Tirane Z.Joseph E. Lake në zyrën e tij.

Një kujtim i paharruar do të ngelet drekimi dhe qetësia shpirtërore me drejtoreshën e Korpësit të Paqes Patricia Xhonson, e cila na ftoi familjarisht në një lokal pranë Liqenit Artificial. Ajo sot është një Ëngjëll në qiell dhe ne e kujtojmë me plot respekt dhe mall për cfarë i dha Kombit shqiptar dhe Korpësit të Paqes si një Lidere Amerikane e devotshme për Amerikën dhe botën.

Ndihem krenar që punova në këtë Institucion shumë të rëndësishëm botëror, në Korpësin e Paqes i cili mbush 60 vjet që nga dita e themelimit të tij, propozuar nga kandidati për President John F. Kennedy në vitin 1960. Në vitin 1961 Kongresi Amerikan e miratoi si Korpësi i Paqes me një program vullnetar të drejtuar nga Qeveria e Shteteve të Bashkuara që ofron ndihmë ndërkombëtare për zhvillimin social dhe ekonomik për vendet në zhvillim.

Punonjësit e Korpësit të Paqes e patën shansin të punonin si vullnetarë në Shqipëri vetëm pas fitores së demokracisë. Ata sollën kulturë të re komunikimi, sollën vlerat e larta të humanizmit amerikan dhe sollën ndryshime në shumë sektorë të jetës.Nëpërmjet Korpësit të Paqes preka endrrën amerikane në Shqipëri që do të ngelet përjetësisht në kujtesën time dhe të familjes.

*Autori i shkrimit ka qenë Shef i transportit dhe furnizimit teknik të Korpësit të Paqes në Shqipëri.

3 Mars, 2021

New York

Nga Keze Kozeta Zylo/
Kryeqendrës së botës midis dhjetëra gjuhëve të ndryshme që fliten në këtë ishull i shtohet për të dytin vit radhazi dhe gjuha e mahnitshme shqipe që do të mësohet në këtë vit akademik shkollor 2015-2016.
Mësimi i gjuhës shqipe në Diasporë është një çështje imediate dhe e domosdoshme për të gjithë fëmijët shqiptarë që lindin dhe rriten jashtë trungut amë. Midis shumë fëmijëve që vazhdojnë të flasin shqip, mjerisht ka mijëra e mijëra fëmijë që janë me prindër shqiptarë në të gjitha vendet ku kanë emigruar dhe e kanë humbur gjuhën shqipe.
Prandaj hapja e shkollave shqipe me program pas mësimit të rregullt në vendet ku jetojnë eleminon humbjen e gjuhës shqipe dhe i bën nxënësit shqiptarë të jenë më të lidhur me vendin e të parëve të tyre. Nga përvoja shumë vjeçare në këtë program kam ndjerë dhe kuptuar se të gjithe ata që vazhdojnë këtë program mësimor në mjediset në shkollë nëpërmjet grupeve të ndryshme e kanë më të lehtë dhe shprehin më shumë interes për Shqipërinë. Ata ndihen krenarë për këtë gjuhë fantastike, të pasur, tingëllimë muzikale dhe ndihen dhe më të rëndësishëm kur truri i tyre zotëron dy gjuhë, sepse zotërimi i më shumë se një gjuhe është siç thotë Ralph Waldo Emerson që Gjuha është si një qytet që ndërtohet nga nga çdo qenie njerëzore që mund të vendosi një gur.
Gjithmonë më ka sjellë kënaqesi profesioni i mësuesisë në Atdhe atje ku fillova karierën time, por akoma më kënaqësi më sjellë kur jap mësim për fëmijët në Diasporë, sepse këtu jemi familje bilinguale, dy gjuhëshe dhe misioni është i dyfishtë…
Përvoja midis nxënësve dhe kolegëve është nga më të ndryshmet, sepse “Alba Life” si një familje ka mbledhur rreth vatrës së saj qindra e qindra shqiptarë, prindër, mësues dhe nxënës. Ja thotë mësuesja veterane në Manhattan Liza Pllumbi e ndjejë vehten sikur të jem në Shqipëri, sepse dashuria për këtë profesion dhe për nxënësit më bën që të vijë me shumë dëshirë për të kontribuar në dhënien e mësimit të Gjuhës Shqipe. Nuk ka më kënaqësi kur ndodhesh pranë tyre dhe dëgjon me durim dhe vëmendje se si duan të mësojnë shqip në mjediset që ne ka krijuar shkolla shqipe “Alba Life” me një përvojë eksellente vazhdon mësuesja e talentuar Pllumbi.
Ndonëse në vitin e dytë na mori pak kohë fillimi i vitit mësimor ngase u ndërrua administrata në shkollen ku jepnim mësim vitin e kaluar, por pas shumë përpjekjesh dhe mundimesh ja dolëm mbanë së bashku me mësuese Pllumbin për të sjellë përsëri fëmijët pranë bangave të Shkollës Shqipe do të shprehej Qemal Zylo themelues dhe drejtues i Shkollës Shqipe “Alba Life” shkollë që operon në tri qytete të Nju Jorkut si në Staten Island, Brooklyn dhe në Manhattan.
Nxënësit dhe prindërit e pritën me ngazëllim këtë lajm të rëndësishem dhe sytë e tyre ndrinin nga gëzimi kur erdhën në shkollë. Ndonëse ishte dita e parë, përsëri pjesëmarrja e tyre ishte e kënaqshme, ngase ka dhe shumë të tjerë që nuk e dinin sepse ishin të konfuzuar me ndërrimin e mjedisit të shkollës ku u zhvillua vjet. Mësuesit i mirëpresin krah hapur të gjithë ata që dëshirojnë të vijnë pranë shkollës shqipe në Manhattan për të mësuar Gjuhën Shqipe. Sidoqoftë është shumë mbresëlënëse dita e parë e shkollës, sidomos kur sheh më të vjeterit se si takohen me njeri tjetrin dhe të rejat që ata sjellin nga kujtimet e bukura të pushimeve të verës që shumë prej tyre i kanë kaluar në Mëmëdhe.
Nëpërmjet mësimit të gjuhës shqipe ata zbulojnë botën e ndritshme të Shqipërisë, e kam fjalën për kulturën, traditat, zakonet dhe gjithçka që ka trashëguar kombi ynë ndër shekuj.
Mjaft prindër të rinj ndjenin emocion kur shikonin fëmijët e tyre që uleshin pranë bangave të shkollës dhe hapnin abetaret për të mësuar alfabetin shqip.
Më duhet të falënderoj prindër të devotshëm që vinë nga larg Manhattanit si nga Quinsi Eduard Kulla, nga Westchester Sava Hysa, apo Leonora Rexhaj e cila shkoi disa herë për të parë vendin se ku të zhvillohej mësimi për fëmijët e saj dhe ishte tejet e gëzuar kur dëgjoi për këtë lajm të bukur. Une do të sjellë dhe nipin me mbesën herën tjetër vazhdonin prindërit në diskutime pasi ka shumë prindër që nuk e dinë hapjen e Shkollës Shqipe këtu në Manhattan.
Dita e premte ishte një ditë e shënuar për të gjithë prindërit, mësuesit dhe nxënësit pasi vetë Gjuha Shqipe, mësimi i saj e bën ditën e parë të fillimit të shkollës shqipe një ditë gati të shenjtë…

6 Nëntor, 2015
Manhattan, New York

Ëndrra Amerikane nëpërmjet Korpësit të Paqes në Shqipëri….

Edhe në Manhattan vazhdon për të dytin vit mësimi i Gjuhës Shqipe