rasim bebo – Page 11 – Dielli

MË FAL ÇAMËRI!

December 25, 2013 by dgreca

Gëzuar festat e fund vitit 2013 dhe mbarësi për vitin 2014 !

Edhe unë Veneta, që jam në vitet e dekadës së tetë, flas me indinjatë: Më fal Çamëri !… /

Shkrim nga Veneta Çallpani/

“U bë kohë që ndiej lëngatë dhe dhimbjen tënde, toka ime e shënjtë. U bë kohë që shikoj simptomat e sëmundjes e cila më bën të ndihem keq. Dhe ndonjëherë ndihem kaq e pa fuqishme, madje edhe kundrejt fjalës, e cila fatmirësisht apo fatkeqësisht është arma ime më e fortë. Ndihem e pa fuqishme edhe ndaj mendimeve, të cilat aq sa më japin forcë, aq edhe më bllokojnë, madje ndonjëherë më marrin frymën”. Kam shkruar dhe shkruaj për ty Çamri, por zëri im mbetet si zë në shretëtirë edhe kur librat e mija kushtuar për ty Çamëri, hiqen nga rafti librarisë dhe çojnë poshtë në budrum, bile ka raste që “Libraria Agolli” në Tiranë nuk i pranon as t’i shikojë dhe jo t’i vendosë në raftë. Kaluan plot 70 vjet, prej vitit 1944 deri 2014, që Çamërisë i është vënë drasa e varrit, fill pas Enver Hoxhës deri te Ramiz Allia dhe në keto vjetë të demokracisë nga dy partitë PS dhe PD, që nuk duan të miratojne Rezolutën Çame, se janë bërë palë me grekun dhe me një përulje të pështirë dhe të neveritshme të qeverisë dhe të Akademisë së Shkencave duke i dhenë priotitet tej mase minoritetit grek që perfaqëson 0.87% te popullatës greke të ardhur para 200 vjetëve me trastën e lypësit dhe me shatin në sup, për të punuar tokat e gjirokastritëve në Dropull dhe në Vurgun e pronarëve të Delvines si bujq çifçinj. Ndërsa për Çamërinë Shqiptarë të djegur, të vrarë, të therur, të çderuar dhe së fundi të dëbuar, që nga viti 1944 të ardhur të raskapitur të drobitur, aq sa Kllogjeri në jug të Konispolit u kthye në një vend varrimi masiv, i çamëve pleq dhe fëmijë që nuk duronin dot, urinë dhe të ftohtit. Enver Hoxha i ka ndjekur Çamët më keq se greku: duke përdorur diskreminim dhe inskenime gjyqesh kundra çameve duke pushkatuar dhe burgosur pa faj, vetëm pse ishin çamë. Kjo pasqyrohet sot, kur në Shqipëri ka afërsisht gjysëm milioni çam dhe në parlamet ka 5 deputetë çam dhe asgjë nuk bëhe për rezolutëmn Çame. Ka akoma më keq, kur në Shqipëri vinë autoritete të qeverisë greke dhe thonë plot gojën se “Çamërinë nuk e njohin”. Kjo është një shuplakë e madhe që i jep greku Shqipërisë për pjesën e saj të Çamërisë me 15.000 km2., qeverisë, Akademisë së Skencave, pesë deputetëve çamë dhe 500.000 çamëve në Shqipëri. Për kujtesë: Përpara 10 vjetëve parlamenti dhe qeveria greke dërgoi rezolutën se “Çamëria nuk egziston”, të cilën e bëri të njohur në OKB, BE, dhe në Kongresin Amerikan. Parlamenti dhe qeveria shqiptare u tallën me “Rezolutën Çame” dhe peshkopi grek që ka uzurpuar Kishën Noliane, përplas duartë nga gëzimi.

Edhe unë Venetë. Që jam në vitet e dekadës së tetë, flas me indinjatë: Më fal Çamëri … !

Nga Veneta Çallpani: “Çfarë mund të bëj unë për të shpëtuar nga kjo gjëndje Çamëria ime? … Ah, sa do të doja të ishte vetëm e imja, kështu nuk do të lejoja askend të të lëndojë, nuk do të lejoja kurrë që ambicjet dhe etja për pushtet të coptojë dhe të luaje me ty, me njerëzit e tu, me dhimbjen dhe historinë tënde.

Çfarë mund të bëj unë?! Do të doja shume të isha politikane, të kisha pushtet vetëm një minutë, sa për të pranuar atë rezolutë të krijuar nga ata që realisht të duan. … Por nuk mundem, prandaj të kërkoj falje.

Nuk mundem të bëhem si ata. Unë jam thjeshtë një vajzë, (edhe unë autori i këtij artikulli, sot jam një plak i ndjekur e i survejuar dhe i ndaluar për të shkruar. Librat që kam shkruar për ty, Çamëri janë të moshës 74 vjeçare e këndej. shën. im) që nga dashuria jote marr guzimin të qajë, të shaj, të vuajë, të flasë, të bërtasë dhe të shkruaje për ty. Më fal që mosha ime nuk më jep të drejtën të jem në parlament, por atyre kush ua jep të drejtën të luajnë me ty?! Vërtet mund të mos e pranojnë atë rezolutë, ama kjo gjë kurrë nuk mund të mohojë egzistencën dhe historinë tënde… Ndoshta një ditë, ata të cilët sot, me indiferencën e tyre hedhin poshtë një të vërtetë dhe një hap të guximshëm drejt saj, ata që sot heshtin kundrejt një padrejtësie, një ditë do të ankohen sërish, do të kërkojnë drejtësi, por atëhere mund të jetë shumë vonë…” Më fal Çamëri… Të lutem më fal që jam vetëm Një…” (Gazeta “ILLYRIA”, 19-12-2013, f. 15).

Jo Veneta jam edhe unë me ty. Mëso Veneta: se Ideatori platformës për Shqipërinë Natyrale, Koço Danaj, ka marrë mbështetjen e gjërë nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës, sa i takon projektit për kufijtë natyral të Shqipërisë dhe zhbërjes së Konferencës famëkeqe të Londrës. Platforma për Shqipërinë Natyrale, e cila ka trazuar Sërbinë, Maqedoninë sllave, Greqinë dhe Malin e Zi, ka gjetur mbështetje nga faktorë të rëndësishëm në SHBA.

Prej disa kohësh qarkullon në mediat amerikane, harta për bashkimin e trevave Shqiptare, produkt i ekspertëve të CIA amerikane, parashikohet ndreqia e padrejtësive historike ndaj Shqiptarëve. (Dossier< “Bota Sot”, NEËS, 12-12-2013, 07:33.) Mëso Veneta: Janullatosi është më shumë i avancuar, në vazhdimin e misionit të Shën Kozmait për greqizimin e Shqipërisë. Citojmë historianin Zhan Klod Faveirial: “Murgu Kozma, ka qënë tepër rrënimtarë për kombin shqiptar. Fakti ishte se ky ishte një agjent politik, duke shkuar nga fshati në fshat, nuk predikonte ungjillin, por kërcënonte me shkishërim nga patriakati grek të gjithë shqiptarët që nuk flisnin vetëm greqisht. Arevantini thotë, se ai predikonte edhe kundër çifutëve, dhe se çifutët e denoncuan tek Kurt Pashë Berati dhe ky dha urdhër për ta vrarë duke e ngulur në hu, më 24 gusht 1779”. (“Historia e Shqipërisë”, f. 389). Janullatosi për nder të priftit Kozma (1714-1779) ka ndërtuar kisha të Kozmait në Mursi-Sarandë, Livadhja, në Aliko, Vrisera, Himarë, Çarçovë etj., në mirënjohje për punën e këtij prifti për asimilimin e shqiptarëve në shekullin e XVIII. Këto kisha nuk janë të rastësishme, por janë gur themeli për të shkruar historinë greke, se gjoja Greqia shtrihet deri aty ku shkeli këmba e Shën Kozmait. Gjatë këtyre dy dekadave Janullatosi ka ndërtuar 150 kisha të reja me stilin grek. (Gazeta “Dielli”, Janullatosi vazhdon misinin e Kozmait, 22-12-13) Prof. Dr. Eshref Ymeri shkruan: “…Gjatë gjashtëmujorit që vjen , Tirana zyrtare do të ndodhet nën presione të vazhdueshme të karnavalshtetit grek për falje hapësirash detare, për ngritje varrezash të tjera ushtarësh agresorë grekë, bashkë me manastiret dhe memorialet në ndërtim të tyre, që nga Karaburuni e deri në Elbasan, Pogradec e Korçë për të ashtuquajturat të drejta të minoritetit grek në Shqipëri, … për vënien përsipër të gurit të rëndë Çështjes Çame, për përjetësimin e pushtetit të kishës shoveniste greke në Shqipëri …” (//tribuna shqiptare.net/, 17-XII-2013).

U kerkojmë falje të gjithë atyre të moshuarve që vdiqën me maraz, që nuk u kthyen në vatrat e tyre në Çamëri. A ka dhimbje më të madhe kur posta greke kufirit të kthen mbrapa moshatarët çamë, se nuk e njohin Çamërinë? Kur greket vinë me qindra e qindra për pelegrinazhe te varrezat e shqiptarëve të marrë kockat për ushtarë grekë. Aka më keq se kaq, të kësaj qeverie tradhëtare, që nuk i kërkon grekut reciprocitet. Atëhere mblidhuni çamë, unë do të jem i pari për të shkuar në Çamëri te shtëpitë tona, se të gjithë na ndjekin pas, kjo u pa me rastin e 100 vjetorit të Pavarësisë, se sa patriotë dhe të bashkuar jemi.

Disa muaj më parë, nisi firmosja e një peticioni për shfuqizimin e vendimeve të Konferencës kriminale të ambasadorëve në Londër, e cila në vitin 1913 coptoi trojet shqiptare, duke ua dhënë fqinjëve si dhurata. Peticioni, ka marrë një mbështetje të jashtëzakonshme nga shqiptarët e Shqipërisë, Kosovës, Maqedonisë, Malit të Zi, Luginës së Preshevës dhe nga e gjithë bota. Koha punon për Shqipërinë Natyrale, moj e respektuara Veneta !… Prandaj beso dhe shpreso, ashtu si gjithë ne, që jetojmë me shpirtin çam brenda shpirtrave tanë !…

Rasim Bebo Addison Çikago dhjetor 2013.

MUKJA, PARLAMENTI I PARË SHQIPTAR, I KOHËS SË LUFTËS

December 18, 2013 by dgreca

Shkruan:RASIM BEBO/ Çikago/

Në Foto: delegatë të Konferencës në Mukje/

Mukja, ishte ngjarje kthesë në historinë tonë kombëtare, të viteve të Luftës Nacional Çlirimtare. Në vorbullën e Luftës së Dytë Botërore, nacionalistët demokratë shqiptarë, me qëndrimin e tyre idealist dhe parimor për Shqipërinë Etnike, veç të tjerash, ngritën zërin të nënkuptohej edhe ndryshimi i kufijve politikë nga ndarja e pa drejtë e vitit 1913.

Prof. Dr. Eshref Ymeri thotë: “Sipas Fjalorit enciklopedik Rus. Botim i Akademisë së Shkencave të Rusisë Snkt – Peterburg, 1896, f. 359. Se: Sipërfaqja e Shqipërisë është 134.000 km2”. (1).

Në verën e vitit 1943, kur lufta ishte në zenitin e saj dhe Italia ishte gati për kapitullimin e pritshëm të 8 shtatorit 1943, lindi si një domosdoshmëri e situatës Fenomeni i Mukjes për të gjithë patriotët, pavarësisht nga bindjet politike, të arrihej bashkimi, për t’iu kundërvënë nazizmit, më të fortë dhe më të organizuar ushtarakisht. Por a mund ta pranonin komunistët bashkimin, a mund ta pranonin serbët bashkimin e shqiptarëve?… Fatkeqësisht Nacionalistët shqiptar nuk e njihnin komunizmin… i cili kërkonte ta kthente këtë lëvizje në luftë civile.

Historiani Amerikan E. Jacques citon: “Në prill të vitit 1943, në Shqipëri hyri nga Greqia një emision komando britanikë, i kryesuar nga koloneli Nil Meklin. Në korrik 1943 ky mision anglez organizoi në Mukje, afër Tiranës, një konferencë të përbashkët, ku morën pjesë 12 udhëheqës nga të dy grupet. Pas një debati u arrit një marrëveshje…” (2).

Abaz Kupi, si anëtar i kryesisë së Frontit Nac, Çl. kërkoi lidhjen e një aleance politike ushtarake me Ballin Kombëtar (si duket kishin komunikuar me kolonelin Nil). Kërkesa e tij u miratua në mbledhjen e 9 korrikut 1943. Takimi i përfaqësuesve u bë në Tapizë (rrethi i Krujës) më 26 korrik. Më pas bisedimet u bënë në Mukje nga 1 deri në 2 gusht 1943. Fronti Nac. Çl. përfaqësohej nga: Ymer Dishnica, Jahja Çaçi, Mustafa Gjynishi, Myslim Peza Abaz Kupi, Stefan Plumbi, Haki Stsërmilli, Omer Nishani, Gogo Nushi, Behar Shtylla, Shefqet Beja, Sulo Bogdo. Kurse Balli Kombëtar përfaqësohej: nga Mit’hat Frasheri, Hasan Dosti, Thoma Orogollai, Skënder Muço, Nexhat Peshkopia, Isuf Luzaj, Vasil Andoni, Halil Meniku, Ismail Petrela, Rauf Fratari, Hysni Lepenica, Kadri Çakrani. Delegacionet i kryesonin: Ymer Dishnica dhe Mit’hat Frashëri. Punimet filluan më 8 gusht 1943.

Mbledhja e Mukjes synonte bashkimin në luftë të forcave politike shqiptare, përkrah aleateve të mëdhenj, Anglisë , SHBA dhe ish Bashkimit Sovjetik. Luftë për zbatimin e njohur botërisht të vetëvendosjes së popujve, të garantuar nga Karta e Atlantikut. Forma e regjimit do të përcaktohej nga vetë populli pas luftës; krijimi i një organi të përbashkët me emrin “Komiteti për shpëtimin e Shqipërisë”, me kryetar Hasan Dosti dhe sekretar Mustafa Gjynishi, i cili do të drejtonte luftën dhe vendin deri në formimin e qeveris së rregullt pas zgjedhjeve të përgjithshme, fill pas mbarimit të luftës. Zgjedhja e këtij komiteti si organ pluralist, u bë me 6 përfaqësues nga secila palë. Mirëpo, gëzimi për arritjen e kësaj marrëveshje historike në interes të luftës së popullit shqiptar, U shua shumë shpejtë. Enver Hoxha nën ndikimin e emisarëve jugosllavë, e hodhi poshtë marrëveshjen. Ky qëndrim i udhëheqjes së PKSH ishte (tradhti kombëtare) goditje e madhe kundër bashkimit të shqiptarëve, të një Shqipëri Etnike.

Tani le të shohim z. Ylli Polovina, nëpërmjet artikujve të botuar kohën e fundit në gazetën “LLYRIA”, se si ai i shtron rrugën Enver Hoxhës: Dy figura të PKSH, Enver hoxha dhe Miadin Popoviçi në Vithkuq të Korçës dhe Ymer Dishnica si kryetar i përfaqësis së Lëvizjes Nac. Çl. Në konferencën e Mukjes. Ylli Polovina shkruan: Ymer Dishnica është tepër këmbëngulës në vërejtjet e drejtpërdrejta që i bën Enver Hoxhës për një ngathtësi të madhe të tij, në mos edhe përtaci mosaktiviteti të shfaqur dukshëm. Theksojmë se Shafingo (Y. D.) nuk raporton për bisedimet me Ballin Kombëtar … por merret me strukturat e PKSH … Ai qe dërguar me mision të realizonte bashkimin me (B.K.) dhe jo ta sabotonte, ca më pak të mos e kryente. … Doemos, me këtë kurs, bashkimi me Ballin, me kushtet e përcaktuara nga Kominterni, ishte edhe Enver Hoxha si dhe “eminenca gri” e PKSH-së, Miladin Popoviçin… Italianët me të diktuar grumbullimet e komunisteve, monarkistëve dhe Ballistëve, ndërhynë me forcën e trupave ushtarake për t’i shpërndarë. Për Ylli Polovinën. Kjo do të thotë se deri në fund të korrikut 1943 BK nuk ka kryer asnjë pakt të hapët apo të fshehtë me pushtuesin. … Të gjithë këta krerë nuk kanë asnjë çetë të tyren nga pas,këta nuk kanë zbrazur asnjë pushkë kundra pushtuesit”. (3).

Adriatik Alimadhi shkruan: “… Balli Kombëtar duke luftuar kundër pushtuesit, në Tiranë, në Gjormë të Vlorës, në Ruzhdie, në Berat, në qarkun e Korçës, në Reç të Shkodrës, Mallakastër, Lushnjë, Elbasan e në të gjithë Shqipërinë, pa marrë parasysh fuqinë e armikut… Për këtë arsye deri në vitin 1943 dëgjohej vetëm pushka dhe penda e Ballit Kombëtar”. BK lindi në shtëpinë e Lumo Skendos, në prill 1939, të nesërmen e pushtimit të Shqipërisë nga Italia. Kështu partia e Mit’hat Frashërit u skalit si krijesë pa moshë në zëmrat e shqiptarëve, kjo është patrotizma e vërtetë e shqiptarizmit. “Partia e jonë është Shqipëria”. La testament shërbestari i Shqipërisë. (4)

Ju z. Polovina vazhdoni të mohoni luftën e BK. me keq se Enver Hoxha, që villte vrer kundra nacionalizmit.

Shikojmë prapë Ymer Dishnicën, se mesa autoritet të madh komunikon me Enver Hoxhën. “Praktikisht kemi qenë të shkëputur, asnjë raportim serioz ose ndonjë letër me hollësi përmbi punët që ngjanë andej e po ngjasin. Letrushka kemi marrë boll, të fala plot, por asnjë letër pune. Ku janë traktet e shtabit, ku janë shkrimet për gazetë, si nga ti, si nga Lame Kodra”. (Shihni, Ymer Dishnica nuk “fal”.) Enver Hoxha thotë: Ai qe dërguar posaçërisht për marrëveshjen me Ballin Kombëtar, jo për të drejtuar PKSH-në në territorin kryesor të vendit.

Përsëri Ymeri u shkruan: Kërkon t’i shkundë nga dremitja dy arinjtë më të fortë, me heshtjen e vazhduar të Hoxhës dhe Popoviçit. Çfarë fshehin ata? Më 1 gusht 1943 u përpilua procesverbali… Balli Kombëtar rreshtohet si protagonist i parë, Këshilli Nac. Çl., jo vetëm i dyti, por emërohet vetëm si organizatë. Ja edhe çështja kyç: Në diskutimet, dy gjëra na ngatërronin: e para qe Shqipëria Etnike dhe e dyta ideja e Hasan Dostit, që duhej shpallur indipendenca. Ymer Dishnica informon Hoxhën: “Ndalesën e Shqipërisë Etnike e kapërcyem me një formulë, as femër as mashkull”. Mukjen ne e morëm për një gjë formale, aty shkuam për t’ia hedhur njëri tjetrit, madje edhe për të marrë epërsinë totale. Qenë tre shumë të fortë në lakmi, pushteti dhe njëkohësisht i mangët për të mbledhur konsensus të gjerë popullor, Ahmet Zogu, Mit’hat Frashëri, Enver Hoxha ishte akoma një hiçmosasgjë. Ata u nisen nga pika e vdekur e mos dialogimit, vetëm prej trysnisë së ndërkombëtarëve. Në konferencë u diskutua dhe çështja e Kosovës dhe u kërkua qe ajo të zgjidhej mbi parimin e vetëvendosjes së popujve, në bazë të Kartës se Atlantikut, siç mendonte edhe M. Gjynishi (Tafari) dhe K. Tashko (Dinoja).

“Disa nga përfaqësuesit e Naç. Çl. Gjatë takimeve me përfaqësues të “BK” shpreheshin se: “Është megallomani të pretendojmë Kosovën”. “Nuk e duam Kosovën, se na e ka falë armiku”. “Po të kërkojmë Kosovën, bëhemi edhe ne si Mustafa Kruja, sepse edhe Musta Kruja kërkon Kosovën” shprehet Gogo Nushi. Ndërsa Ramiz Alia e përsërit pas 46 vjetëve në vitin 1989 thotë: “Ç’na duhet Kosova, ne kemi hallin e Shqipërisë”. (9)

Marrëveshja e Mukjes ishte goditje e interesave Jugosllave për Kosovën si dhe synimeve Jugosllave ndaj Shqipërisë; çështja e pushtetit, pra frika e komunistëve se pushteti mund të ndahej me forcat nacionaliste properëndimore dhe demokratike; duhej prishja e marrëveshjes së Mukjes, që t’i hapej rruga plotësisht vendosjes së regjimit komunist në Shqipëri dhe futjen e saj në orbitën e lindjes komuniste.

Marrëveshja e Mukjes : Ajo në thelb ishte një marrëveshje “kurthi” e Ymer Dishnicës mes delegacionit të Ballit Kombëtar. Doktori firmosi për Shqipërinë Etnike, pa marrë asnjë miratim nga KQ i PKSH-së apo prej Këshillit Nac. Çl. Periudha 6-9 gusht 1943 është kyçi për të kuptuar fillimin e Luftës Civile dhe për t’u tallur me emërtimin Nac Çl., duhej patjetër të ktheheshin në bisedime me BK. për një riformulim të ri të paktit. Vendi i mbledhjes së re u caktua fshati Orenjë i Çermenikës për të dy palët. Veterani Isuf Luzaj me katër kolegë të tjerë, në 14 gusht shkuan në vendin e përcaktuar të takimit. Pritën atje 4 ditë të tjera duke shpresuar ardhjen e dërgatës komuniste, por ata nuk erdhën. (5)

Për qëndrimin agresiv ndaj BK, qe nxitës Vukmanoviç Tempo, i dërguari i ri PKJ., që mbështetej te Miladin Popoviçi, fuqia e të cilit në PKSH e kalonte shumë herë atë të Enver Hoxhës. Komiteti për Shpëtimin e Shqipërisë, me anë të Proklamatës së tij , i bëri të njohur popullit shqiptar dhe Aleateve vendimet e Mukjes për një Shqiperi Etnike.

Enver Hoxha ka përgatitur “kurthe” të pastrimeve brenda partisë në dy konferenca brenda 13 vjetëve: Konferenca e Mukjes dhe konferenca e Tiranës 1956, në të parën z. Ymer Dishnica dhe në të dytin Vandush Vinçani. Le t’i shikojmë: Ymer Dishnica nga Mukja, i drejtonte replika të ashpra Enverit dhe Sejfullajt në Vithkuq të Korçës dhe pa pyetur udhëheqjen e PKSH firmosi me përfaqësinë e Ballit për Shqiperine Etnike, (6).

(Enveri në prapaskenë) Prej këndej filloi “kurthin” (“sëpata”e Miladinit) për pastrimin brenda partisë dhe luftën vëllavrasëse. Ndërsa “kurthi” i dyte drejtohej nga Nexhmije Hoxha, nëpërmjet ndihmësit të saj Vandush Vinçani, ky hapi konferencën e 56-s, që “tregoi se udhëheqja e partisë ishte kthyer në një aristokraci të komunistëve dhe se po shpërdoronte pushtetin … Atëherë të gjithë delegatët e morën fjalën e Vandush Vinçanit… Prej së cilës burojnë spastrime të përgjakshme”. Sa për dijeni, kjo është temë tjetër. (7).

Kur u nënvizua Shqipëria Etnike, Miladin Popopviçi tha: “do fillojmë nga sëpata dhe jo të bëjmë lidhje me qentë; pastaj Skipëri Etniçka-jeben Timajka”. (Shqipëri të qifsha nënën). (8).

Kështu Miladini dhe E. Hoxha filluan të kërcënonin tinëzisht dhe të vrisnin pabesisht njërin pas tjetrit. Ata organizuan vrasjen e Shyqyri Pezës, që Miladini e urrente…, deri në vrasjen e Mustafa Gjynishit, të Dum Allës, të Rexhep Mezinit etj. (po aty f. 588).

Pra, siç shihet, Miladini, Enveri dhe pasuesit, frikësoheshin nga BK, si një konkurrent potencial dhe, sipas logjikës staliniste: “ai që nuk është me mua është kundra meje”. Që nga fundi i gushtit 1943 u ngrit si një re ogurzezë vëllavrasja, lufta civile, që ishin sinonimi i fjalës komunizëm. Lufta civile që bëri pre jo vetëm individë e fise, por edhe fshatra të tëra të cilësuar komuniste ose balliste.

Ndërsa Uran Butka shkruan: “Simbol i bashkimit dhe i ndarjes, i mirëkuptimit dhe i mosmarrëveshjes kombëtare, unitetit dhe përçarjes, lavdisë dhe turpit, shansit historik dhe varrosjes tragjike, paraqet ngjarje kthese në historinë tonë kombëtare. (9).

Në 1 tetor 1943 në një letër që i dërgonte Liri Gegës, Enver Hoxha urdhëronte luftën frontale kundër Ballit, sipas logjikës leniniste “Pushteti del nga gryka e pushkës”. Vetëm pushteti i këshillave duhet të ekzistojë dhe asnjë pushtet tjetër. Nuk ka kompromis dhe dualitet në këtë gjë.”

Lufta kundër Ballit, Legalitetit, Partisë Social demokrate dhe krerëve të Veriut ishte përgatitur me kujdes dhe kishte marrë pëlqimin e Jugosllavisë, pasi nga konfrontimet e armatosura, do kishin një Shqipëri të alivanosur dhe të dobët në të gjitha drejtimet.

Ndërkohë Kryesia e B.K. në shumë trakte e komunikata, i bënte thirrje PKSH t’i jepte fund luftës civile, t’i jepte fund kësaj tragjedie.

P.K. në këtë luftë ideologjike dhe luftë klasash që vazhdonte të bënte, e kish futur Shqipërinë në belanë më të madhe: ndau birin nga i ati, ndau burrin nga gruaja, vëllanë nga motra, ndau më në fund shqiptarët në dy fusha për vdekje. Përgjegjësia historike e vëllavrasjes i takon vetëm partisë së kuqe. Gogo Nushi raportonte nga Tirana: se gjendja me Bazin e Canës ishte e qete, Enver Hoxha urdhëronte: “S’duhet humbur kohë, por zjarr për zjarr, t’u vëmë zjarrin Ballit dhe Zogistëve. Në një dokument të pa botuar thuhet: “të mos luftohen ashpër pushtuesit gjermanë, por Bazi të çduket.

Vëllavrasja filloi në Libohovë në gusht 1943, numri i të vrarëve arriti në 104 veta.

Në Devoll, në Ziçisht, ku ishte lënë një takim, komunistët u bënë pritë përfaqësuesve të Ballit dhe vranë 6 nacionalistë, midis tyre dhe Doktor Kasimatin, të cilin e therën. Më 14 shtator 1943 forcat nacionaliste të Hysni Lepenicës e Skënder Muços u kërkuan forcave italiane të divizionit “Peruxhia” të dorëzoheshin. Krerët komunistë B. Spahiu, Sh. Peçi, Sh. Totozani, që ishin në zyrat e komandës të divizionit italian, organizuan vrasjen e tyre, u vranë Hysni Lepenica me 35 naçionaliste.

Në 21 tetor 1943 në fshatrat e Lushnjës forcat partizane të brigdës I- S. të udhëhequr nga Mehmet Shehu e serbi Dushan Mugosha, vranë e therën me thika 65 fshatarë të pafajshëm, me pretekstin se ishin simpatizantë të Ballit. Mehmet Shehu, i njohur për vrasjet e tij në Vlorë, Peqin e Dumre, në tetor pushkatoi pa gjyq në Priskë (Tiranë) 13 xhandarë dhe fshatarë që iu dorëzuan në besë. “Në Çermenikë, i shkruan E. Hoxha N. Spirut, Brigada kapi robër ballistët dhe më tepër se 70 prej tyre u vranë në luftë. Siç shihet Brigada po lufton për mrekulli.”Në Kuçovë u konfrontuan me armë partizanët dhe nacionalistët, u vranë 7 partizanë dhe 2 ballistë. Konfrontim me armë pati edhe në Lapardha (Berat), u vranë 11 ballistë. Në zonën e Pogradecit nga luftimet vëllavrasëse, që zgjatën nga 13-18 tetori 1943, përveç viktimave në të dy palët, u vranë edhe 8 civile. Në Libofshë, gjatë luftimeve mbetën të vrarë 21 partizanë dhe 8 ballistë, si dhe një djalë 16 vjeçar. Në Melçan (Korçë) çeta e kryesuar nga Gjergjevica kapi dy nacionaliste. Këta u masakruan barbarisht, ju prenë hundët, veshët, iu nxorën sytë dhe iu thyen nofullat, kurse krahët ua prenë. Më 23 tetor 1943 në mes të Kavajës dhe Prezës u masakruan barbarisht Besnik Çano dhe Qeramudin sulo, dy të rinj nacionalistë. Ekzekutimi i tyre u bë nga Dushan Mugosha. Komanda e Korçës i dërgoi raport Shtabit të Përgjithshëm : në përpjekje midis partizanëve u vra komisari i batalionit Gorë-Opar Skënder Çaçi. Humbje të Ballit janë 5 të vrarë dhe 4 robër. U vra dhe komandanti i Ballit, Demir Staravecka. Në Vlorë krerët komunistë të manipuluar nga Dushan Mugosha provokuan luftë vëllavrasëse, ku u vra një djalë iri nacionalist. Në nëntor 1943, Brigada e I-rë dhe e 5-të, të komanduara nga Mehmet Shehu dhe Hysni Kapo, të orientuara nga Mugosha, u konfrontuan me nacionalistët dhe bazat e tyre në fshatrat e Sevasterit e të Velçës, ku u vranë dy pleq, në Gjormë, pas 26 orë luftimesh u dogjën 52 shtëpi, në Mavrovë, pas 16 orë luftimesh, u vranë 24 partizane e viktima të luftës civile. Në luftën e Dukatit, më 30 nëntor 1943, që zgjati 13 orë, u vranë 14 partizanë e 10 nacionalistë dhe u plagosën shumë të tjerë, midis tyre dhe tre gra.

Përpjekje me armë midis formacioneve politike kundërshtare ishin më të përgjakshme në Jug të Shqipërisë, ku ndikimi i nacionalizmit ishte më i madh. Në Gjirokastër u vranë qindra njerëz. Në Tepelenë, në teqenë e Turanit, u vra babai i teqesë dhe të tjerë. Vrasjet masive në Voskopojë, 150 viktima të varrosur në një gropë, masakrat në Mallakastër, Kolonje tregojnë se Lufta civile ishte ashpërsuar shumë. Këto ishin disa pamje nga Lufta civile në periudhën shtator-tetor 1943, pas prishjes së Marrëveshjes së Mukjes. Sëpata e Miladinit dhe e Mugoshes tregoi kësisoj, urrejtjen kundër popullit shqiptar.

Për të Parë efektet shkatërruese të Luftës civile, le të ndalemi në fshatin Lepenicë të Mesaplikut Vlorë. Pas 18 orë luftimesh midis shqiptarëve, u dogjën 11 shtëpi nga 61 që kishte fshati kurse fshatarët u strehuan në pyje e male. Por lufta nuk mbaroj me kaq, nga 50-60 burra që mbetën 14 u dënuan me burg për arsye politike, 2 vdiqën nga torturat, 5 u pushkatuan, 6 u arratisën dhe të tjerët u cilësuan kulakë. (po aty f. 593).

Në Dishnicë, komunistët dogjën fshatin bashkë me njerëzit e pafajshëm, Plakun Riza e poqën në zjarr, Rakipin e varën në një degë të një peme.

Në Devoll, partizanët zunë 14 ballistë, 13 i pushkatuan ndërsa të fundit e masakroi serbi Dushan Mugosha. Devolliu Ali Lumi, djaloshi i pafajshëm, së pari Dushani urdhëroi ta qëllonin 12 herë me dru. Pastaj vetë xhelati Dushan, i theu këmbët, ia rregulloi, i theu edhe më lartë. E torturoi ne organet seksuale, me thikë i çau kërcin, i shoi cingaren në beben e syve dhe më në fund trupin pa jetë e qëlloi dy herë në kokë… I gjithë ky ritual kriminal, u krye në prani të Tahir Kadaresë e të partizanëve. Dhe kur një i pranishëm e pyeti se ç’kishte bërë, Dushani iu përgjigj: “Besa kurgja. Por këtyre devollinjve, kështu duhet t’ua bësh, se të gjithë janë nacionalistë”. (f. 594, Nr.21). Hajde moj Shqipëri, ç’nëma ke ti, fërkojnë duart serbianët, pse ti bëhesh gur e hi. (f.594, nr 20).

Gjenerali Willson, komandant suprem aleat, i kërkonte Enver Hoxhës: “Më duhet të vë në dukje se armët dhe furnizimet që u dërgojmë, janë të destinuara vetëm për një qëllim e pikërisht për të ndihmuar forcat tuaja që të luftojnë armikun. Unë nuk mund të toleroj, që ju t’i përdorni këto armë për të vrarë dhe likuiduar bashkatdhetarët tuaj për qëllime politike”. (f. 594). Ylli Polovina shkruan: “Në qytetin e Beratit u mbajt, prej 23-27 nëntor 1944, Plenumi i 2-të i KQ te PKSH, mes të shumëve, të përfshirë në një ndërluftim të brendshëm, për të shantazhuar Enver Hoxhën dhe në pamundësi për ta rrëzuar, ta tulatnin, ky, i gjendur në orë të liga për fatin e vet politik, zbulon para pjesëmarrësve, por edhe para historisë, një pamje krejt tjetër nga ajo që dëshmoi më pas, kur qe sundimtar total i vendi e popullit të vet. (10).

Enver Hoxha nuk i la fshatarit një këmbë pule në kotec. Mos vallë ju Polovina keni mbajtur portretin e Enverit prapa shpinës së Edi Ramës më 29 nëntor te varrezat e dëshmorëve të kombit?

Ju z. Polovina, nuk e zutë në gojë Miladinin e Mugoshën kur deklaruan: “…do fillojmë nga spata dhe jo të bëjmë lidhje me qentë; pastaj Skipëri Etniçka-jeben Timajka”. (Shqipëri Etnik të qifsha nënën).

Dhe kjo filozofi e urrejtjes e vëllait për vëllanë, kjo vëllavrasje e egër për motive politike, e ktheu njeriun në origjinën e tij, vëllavrasja që vazhdoi edhe pas 28 nëntorit 1944, vëllavrasje që na mëson se Lufta civile në Shqipëri vazhdoi pas vitit 1943 deri në vitin 1990, po të marrim vetëm faktet: Ata Klerikë që kanë vuajtur në hetuesi, burgje, kampe shfarosëse ose vrarë nga Sigurimi i Shtetit komunist, numri i lerikeve katolikë arrin në 139, me figurën Dom Lazer Sheldija (1928-1988, vra në SHBA). (Ajka e kulturës së kombit Shqiptar, shen. im). “…Ajo që ka ngja në Shqipni, të dashtun vllazën e motra s’shtë pa kurrë në historinë e njerëzimit”. (Friz Radovan, klubi Shqiptar).

Edhe sot, vazhduesit e hirit komunist, në gjirin e PS dhe PD, vrasin deputete dhe vrasja mbetet enigmë.

Referenca:

1. Prof. Dr. Eshref Ymeri, Marrë nga enciklopedia ruse.

2. Edwin Jaçques “Shqipëri”, bot. 1995, f. 462.

3. Ylli Polovina gazeta “ILLYRIA”, 1 gusht 2013, f. 36.

4. Adriatik Alimadhi Gazeta “ILLYRIA”, “Edeshi fati atdheut…” 13-16 prill 2007, f. 11.

5. Y. Polovina gazeta “ILLYRIA”, 17-11-2013, f. 37 dhe -(6) 22-11-2013, f. 37.

6. Fahri Balliu “Pantera e zezë”, f. 134.

7. Grup autorësh dhe Luan Xhafa “Libri i Zi i Komunizmit”, f. 592, nr. 14.

8. Prof. Dr. Agim Zogaj “ILLYRIA”, 19-6-2008, f. 12.

9. Ylli Polovina “ILLYRIA”, 2-8 nëntor 2013, f. 36.

10. Fritz Radovan, Melburn Australi mars 2009. Klubi Shqiptar.

Rasim Bebo Addison Çikago dhjetor 2013

NJË MOZAIK NË LETËRSI

November 25, 2013 by dgreca

Nga Rasim Bebo/ Chikago/

Prof. Dr . Flori Bruqi, mori rrugёn dhe ndaloi te zalli i lumit gurgullues të letërsisë shqipe. Këtu ulur, filloi të zgjedh një e nga një gurë: të vegjël, të bukur, të shndritshëm, nga ata që ta reflektojnë spektrin e diellit në fytyrë dhe të verbojnë aty për aty. I radhiti një nga një në një mozaik, të ngjashëm me atë të stërgjyshit tonë pellazg, që ndërtoi të parin mozaik në botë, këtu e mbi 4000 vjet më parë në Nekropolin e Athinës, të zbukuruar më gurë të vegjël të lumit në dyshemetë dhe muret. Prej këndej në të gjithë perandorin pellazge, që shtrihej në tre kontinente: nga Azia e vogël te Priami i madh, në Afrikën e Veriut, duke dalë në Europë te Baskët, dhe deri në veri për gjatë rrjedhjes së lumit Danub me kufi. E gjejmë kudo këtë mozaik dhe sidomos te Tempulli i famshëm i Dodonës, në Butrint, në Durrës, në Apolloni, në Trojë, në Gjenevë të Zvicrës, (si na vë në dijeni Prof. Dr. Agim shehu) dhe në shumë vende të tjera. Kur i shikojmë këta mozaikë të bukurisë së përkryer, që pasqyrojnë artin e mrekullueshëm të stërgjyshërve dhe gjyshërve tonë, ne mahnitemi që toka nënë – Demetra – i ruan për mijëra vjet. Syri ynë i përmbledh me një të parë.

Mirëpo mozaiku i të nderuarit Bruqi, është bërë në Kosove dhe në vend të gurëve të zgjedhur të lumit, ai radhit shkronjat e trashëguar të gjuhës shqipe, të konfirmuara nga Pema e 63 gjuhëve dhe nga pema, qe pasqyron prof. Dr. Flori e 47 gjuhëve, që për vjetërsi i kalon të gjitha gjuhët e botës mbi 9.000 vjet përpara. Kështu kemi të bëjmë me këtë mozaik libër, “DIADEMA LETRARE”, që përmbledh: kritikë, gjuhësi, pikëpamje, poezi. Mozaikun libër, të Prof. Dr. Florit, nuk mund ta përmbledhim me një të parë, qoftë edhe me dy, sepse duhet kohë për ta lexuar dhe studiuar me vëmendje të përqendruar. Ky grumbullim materiali, i përgatitur nga autori, zëvendëson atë të Akademisë së Shkencave Shqiptare në Prishtinë, Shkup dhe Tiranë. Sot ato institucione janë në shërbim të kursit sllavo-rus-greke. Ndërsa Shqipëria është nën drejtimin e Këshilltarit, Kolonelit, Akademikut, të asfalisë (sigurimit) grek, Janullatos. Elitat e kulturës së këtyre vendeve, janë të heshtur, të korruptuar, të politizuar, të frikësuar dhe bëjnë: “Gjumin më të rëndë dhe më të gjatë, si murgjit e pergamenave, që janë mësuar me dhomat e errëta”. (Z. Prenga).

Duke shfletuar “Diademn letrare” në faqen e parë lexohen rreshtat, që Flori i dedikon babës së tij: “Babajt tim MAZHUN BRUQI, mësimdhënës, që tërë jetën evet intelektuale e atdhetare ia kushtoi gjeografisë kombëtare”.

Ai e gjeti shkabën dykrenëshe në themelin e shtëpisë të bërë blozë.

Bregu i detit dhe Mesapliku i këndojnë Shqiponjës. Shkab’e madhe kasaba, / me dy krahë të mëdha, / nuk u dhe dhe nuk u fale. Flori Bruqi aty të zgjon historin e Dodonës. Ndër 1800 objektet e zhgroposura në Dodonë më 1875-1877, gjithçka (ndërtesa, monumente, dhurata si (ex-voto) etj. drejtpërdrejt, lidhen me mbretin e perëndive pellazge ZEUSIN. Këtu u gjetën shumë shkaba dykrerëshe, që janë përhapur në Perandorin Pellazge. Një ndër ato mund të jetë dhe ajo që gjeti Prof. Mazhun Bruqi. Dodona ndodhet 16 km. në J. P. të Janinës në Çamëri. Të gjithë autorët e lashtë si Homeri, Hesiodi, Hekateu, Akusilao, Hellaniko, Herodoti, Tukididi etj, siç na i përmend eruditi Flori, na bëjnë të ditur se, para mbërritjes së grekëve në shek e VII p.e.s. vendi banohej nga Pellazgët Hyjnor. Dodona ishte vendi i kultit, apo vendi i Shenjtë parahelen, më i lashti dhe i vetmi vend i njohur. Zeusin e trajtonin jo vetëm si pellazg por e cilësonin më tepër si Dodonas. Dodona është bërë disa herë blozë. Dodona u rrafshua në vitin 219 p.e.s. nga gjenerali etolas, Dorimahu. U rindërtua nga pasardhësit e Burrit të Ledhezës Pirro. Qëndroi e tillë deri në vitin 167 p.e.s. kur vërshuan lukunitё e Paul Emilit. Dodona Pellazge pësoi edhe një rrënim tjetër vdekjeprurës në motin 88-87 p.e.s. prej trakasve aleatë të Mitridatit… Më 435 e.j. perandori i lindjes, Teodori urdhëroi “shuarjen e përhershme të Dodonës Pellazge si zjarrishte pagane dhe shndërrimin e saj në një nyje të krishtere më 475 e.j. fillimisht nga vandalët dhe më pas (551), Totila me barbarët ostrogotë, të pasuar nga saraqenët e bullgarët etj., e fshinë përjetë të jetës nga faqia e dheut Dodonën, kryeqendrën europiane të pellazgëve, – populli më i lashtë në kontinent. (Dhimiter Pilika “Pellazgët”,f. 161). Flori Bruqi të jep drejtimin dhe te hap rrugë, për t’u thelluar në “Kujtimet” e Ismail Qemali, që thotë: se, “Në vitin 1866, kur isha këshilltar politik i valiut të Janinës, gjatë një vizite tek pronat e një miku tim në fshatin Melingus, kisha dalluar disa rrënoja, që i lidha me tempullin antik të Dodonës. Dhjetë vjet më vonë ia tregova mikut tim në Vlorë Karapanos”. Ky filloi menjëherë gërmimet në Dodonë pas 1460 vjetësh, duke nxjerrë në dritë një sasi thesaresh arkeologjike me vlerë të jashtëzakonshme. (P. Xh. “Ilirira”, 6-2-2006, f. 24). Karapano, vllaho-grek, i shkathët, shumë nga këto thesare të Dodonës ua fali si dhuratë delegatëve të Anglisë dhe të Francës, që ishin anëtarë të Kongresit Berlinit. Me qëllim, për të përkrahur kërkesat e qeveris greke në këtë Kongres.

Prof. Dr. Flori Bruqi, hynë në plejadën e njerëzve më të shquar të kombit shqiptar. Ai është trim, i papolitizuar, nacionalist i pastër, me pak fjalë, të hap horizont për t’u futur thellë në ngjarjet historike. E gjeti shkabën dykrerëshe në themelin e shtëpisë të bërë blozë. Ashtu si Dodona u bë disa herë blozë, por prapë u ngjall, se, “fara shqiptare nuk është delikate dhe që të goditet lehtë, e të rrezikojë të zhduket. Është e fuqishme, e ashpër, luftarake, që nuk mund t’i nënshtrohet të tjerëve. Ajo i jep rëndësi kombit, ekzistenca e saj e mposht edhe kohën. Ajo mbizotëron aty, ku popujt e tjerë dështojnë. (A. Kola “Arvanitasit” f. 166). Një ndër plagët e mëdha, është Shqipëria Londineze, që eruditi Flori e përmend dhe analizon shpesh në librat e tij të shumta. Prof. Dr. Eshref Ymeri thotë: se Shqipëria nuk ka qenë 116.000 km2 por 134.000 km2, shifër kjo e marrë nga enciklopedia Ruse.

Lexuesin e shtinë Flori për t’u thelluar në problemet kardinale të popullit tonë, i cili ka kaluar në luftra me pellgje gjaku. Pikërisht Kryengritja e madhe e vitit 1913, që kishte përfshire gjithë trojet shqiptare e ktheu vendin ne shkatërrim dhe mjerim me pellgje gjaku? A. Baleta shkruan: “Kryengritjet shqiptare që u bënë në Kosovë më 1908 – 1910 – 1912, praktikisht ia shtrinë rrugën Serbisë, sepse u harxhuan, u grinë forcat me Turqinë. Sot nuk kemi të drejtë të mos i vlerësojmë ngjarjet si duhet, që të mos i bëjmë të njëjtat gabime, Është fakt i njohur tashmë, se përplasja shqiptaro-osmane e viteve 1911-1912 dobësoi ndjeshëm potencialet dypalëshe. Pikërisht, pak jave pas mbarimit të kësaj lufte, Më 18 gusht po të vitit 1912, filloi sulmi ndaj territoreve shqiptare, nga Mali i Zi, Sërbia dhe Greqia. Nëse lufta e shqiptarëve do të përqendrohej kundër këtyre agresorëve, padyshim që dhe harta e sotme e Shqipërisë do të ishte ndryshe. Në faqen e parë të këtij “Mozaiku Letrar”, Kur Mazhuni gjeti shkabën dykrenore në themelin e shtëpisë bërë blozë të pa dëmtuar, e pastruan nga bloza dhe e vendosën te këndi si më parë. Shfletojmë librin më tej dhe shikojmë një fotografi familjare me tre breza dhe me 14 veta të grumbulluar si një tufë trëndafilash, që pasqyron një familje shtet brenda shtetit. Sa bukur, kur sheh gjyshërit, fëmijët e tyre dhe nipër e mbesa, të ulur dhe në këmbë me çiltërsi. Kjo është familja, Kosova sot e gjallë, dinamike, e lulëzuar, që e përshkruan biri i saj Flori Bruqi. Jo më larg se 14 vjet, Flori përshkruan: Populli i Kosovës – UÇK-ja dhe NATO = Liria e Kosovës. Të ngjethet mishtë kur dëgjon dhe shikon kasaphanën serbe. Gazeta “Iliria” shkruante në atë kohë: Kur shkova në zyrë, thotë, Magdalena Ollbrajt dhe pashe mbi tavolinë gazetën, me fotot e masakrave serbe në Kosovë, u trondita dhe mora Klintonin në telefon, NATO duhet të filloi sulmin për të ndalur këtë gjakderdhje të këtij populli trim, të përmendur në histori.

Presidenti amerikan Bill Klinton shprehej në qershor të vitit 2002 se: “Nënë Tereza ishte e para që më bëri të dua kombin shqiptar dhe tani ndihem shumë krenar që plotësova një detyre morele të saj ndaj vlerave të lirisë”. Fjala është për shpalljen e Kosovës të pavarur. (Prof. Dr. Saimir Lojla ”Bota sot” 19-10-2004)

Tani vijmë te fundi i shekullit që shkoi, te përshkrimi i luftës së Kosovës nga Prof. Dr. Flori Bruqi: ‘Lufta filloi më 12 shkurt 1998 deri në 23 mars 1999. Më 12 qershor 1999 hyri NATO në Kosovë. Në këtë luftë u dëbuan 800.000 shqiptarë, u vranë 15.000 persona, nga këta, 2400 luftëtarë të UÇK, janë zhdukur rreth 5000 njerëz, janë përdhunuar afër 20.000 femra, janë rrëmbyer mbi 3000 shqiptarë dhe akoma nuk u dihet fati i 2087 të tjerëve, Kanë djegur 1.100 vende banimi, kanë plaçkitur djegur e shkatërruar mbi 200.000 shtëpi, banesa, objekte kulture, shkencore, fetare. Ky përshkrim do te mbetet si pjesë e krestomacisë historike, për ta përdorur çdo person i kulturuar dhe sidomos çdo historian për referenca. Kosova fitoi Lirinë.

Me ardhjen e Titos së vogël në Shqipëri, Miladin Popoviçi si udhëheqës suprem mbi Enver hoxhën, po ta zije në gojë Kosovën dhe Çamërinë, të jepnin karamelen e plumbit pas kokës.

Grekët Çamërinë e vranë, e therën, e dogjën, përdhunuan dhe e dëbuan, pa pasur asnjë ndihmë nga shteti amë, po vetëm sabotim dhe diskriminim. Kosovën e tradhtuan vetë udhëheqja shqiptare. Djemtë e Shaban Polluzhës, rreth 40-50 mijë frymë dorëzoheshin te vllau shqiptar dhe ky vëlla tradhtar ja dorëzonte serbëve, që i asgjësonte në masë si në masakrat e Tivarit etj. Te gjitha këto ngjarje pikëllimi i gjen te libri “Diadema Letrare” të përshkruara në art.

Ndërsa Çamëria u tradhtua nga qeveria shqiptare dhe Akademia e Shkencave, greku e shpalli Çamërinë, si toponim që nuk ekziston, duke njoftuar institucionet ndërkombëtare për ta ligjëruar dhe u ligjërua. Arritën deri aty, sa Ministri i Jashtëm grek, deklaroi serbes, pa u trembur fare se “Çamërinë unë nuk e njoh” dhe qeveria shqiptare hesht, se është bërë Tirana më keq se Athina për kombin shqiptar

Pikërisht për këtë, historiani sllav në Maqedoni, arriti të nxjerrë nga goja se maqedonasit e sotshëm ishin stërnipërit e Lekës së Madh dhe më tej, “Prof. Polljanski” tha se Skënderbeu nuk ishte shqiptar. Ne e pyetëm: Profesor, për cilën Maqedoni flisni, sepse për ne historianët, ne kohën e Aleksandrit të Madh, ju bridhnit ende në stepat e Rusisë, kurse në viset e Aleksandrit të madh, keni ardhur 10 shekuj më vonë. Polljanski u përgjigj … “Ne, -tha ai,- maqedonët, me të vërtetë kemi ardhur shekuj më vonë, por përderisa u vendosëm në trojet e maqedonëve të lashtë, ne jemi pasardhësit e tyre, jo vetëm pasardhësit e tyre kulturorë por edhe gjenetik.Sot akademikët sllav të Shkupit, nuk duan të dinë fare për saktësitë historike. Për ta, sllavo-maqedonët e ditëve tona, vëllezërit e bullgareve dhe të serbëve, kur e do puna, janë sllavë, kur nuk e do puna, nuk janë sllavë, por pasardhësit e maqedonëve të Aleksandrit të Madh. Ndërsa shqiptarët i quajnë disa “ashkla”, që kanë shpëtuar pa u zhdukur. (N. Muhameti “Maedonia…”, bot. 2009, f. 415). Te “DIADEMA LETRARE” ne shikojmë Flori Bruqin si erudit, i prozës dhe i vargut, duke i zgjedhur gurët e mozaikut dhe duke i radhitur, si nacionalist në plejaden e njerëzve më të shquar të Kombit shqiptar.

ÇABEJ thotë: “Nuk mundet të shkëputet kërkimi gjuhësor, pa pasur parasysh faktoret hitorikë. Flori, me Diademën Letrare, zë vendin e Çabejt që ka vdekur, duke kritikuar “hartën e kulturës indoeupiane, pa e ditur tani se si do të konsiderohemi, në çfarë konteksti si gjuhë e humbur, e rrëgjuar, apo etni, a popull i zhdukur. Prof. Dr. Flori Bruqi, zuri vendin e dhjetëra Profesorëve që punojnë në Akademinë e Shkencave, për të vënë pikën mbi “i”, duke argumentuar me duzina libra dhe tema te ndryshme të tij dhe duke grumbulluar shumë shkrime nga autorë të ngjashëm me veten e tij. Ai thotë: “Të gjitha veprat e mija kanë si lajtmotiv i çështjes Shqiptare. Nuk është e rëndësishme çfarë mendon Qosiqi?!
Flori shkruan: “Kam lexuar, po, dhe ç’nuk kam lexuar, madje ç’të lexuar se (!), nga autorë serbë, beogradas dhe jo vetëm, opinione nga më të neveritshmet dhe më përçmueset, nga më përdhosëset dhe më poshtërueset, nga më të përdalat dhe më të përçartat dhe jo vetëm, që të mos them edhe raciste – kundër shqiptarëve. Më vjen ndot edhe t’i kujtoj, e pale më t’i shkruaj a citoj, gjithçka u fol e u shpërfol, gjithçka u shkrua e u nënshkrua, gjithçka u botua e u stërbotua, “nashke”, e jo pak edhe në gjuhë të huaja, që s’i zë në gojë asnjë i çmendur. Dhe as i ka edhe fjalori më i zi me sharje e fyerje, me poshtërime e ofendime, me mallkime e stërmallkime. S’është nevoja të përbaltesh e të pisërohesh me andriqët e çubrilloviqët, sepse balta të baltëron, e pisi të pisëron. Mjafton të ndyesh gojën vetëm me një e të vetmin emër e mbiemër, me atë më “aktualin” dhe më të ziun nga aq të zinj, “babanë e kombit serb” – Dobrica Qosiqin”. Akoma më shumë: Kriminelët serbë “kanë bërë llamba me kafka shqiptarësh të vdekur, u kane prerë kokën, ua kanë zier në tenxhere, u hoqën katër dhëmbë ari, dhe kafkën e kane ngjyrosur, e kane bere llambe tavoline!” ka thënë S. Stojanoviç. Ata u vranë për Kosovën e lirë… Flori shkruan: “Tridhjetë e një vjet më parë, në rrethin e Shtutgartit në Gjermani, Lëvizja politike për çlirim kombëtar, mori një goditje të rëndë në atentatin kundër Jusuf Gërvallës, Kadri Zekës dhe Bardhosh Gërvallës, tri figurave të rëndësishme politike dhe organizative të lëvizjes kombëtare në emigracion. 17 janari 1982 ishte datë që tronditi zemrat e bashkombasëve të tyre si në trojet shqiptare, ashtu edhe në shtetet perëndimore, ku jetonte dhe vepronte një komunitet i tërë politik”.

Dy vjet para të quajturës demokraci dhe 17 vjet para atentatit kundër tre djemve Kosovar, dënohet me varje në litar për t’i këputur vargun politik, Havzi Nela, nga Presidenti Ramiz Alia i komunizmit, që kaloi president i demokracisë me fjalën: “Enver hoxha ka vetëm ditëlindje”.

Rasim Bebo Addison Chikago nëntor 2013 .

DY GUVERNATORË – DY VARRMIHËS NË SHQIPËRI

November 5, 2013 by dgreca

Nga Rasim Bebo/ Addison- Çikago /

I pari, Miladin Popoviç, i heroizuar dy herё nga Tito me titullin “Hero i Popujve tё Jugosllavisё” bashkë me shokun e tij, Dushan Mugosha, janё themeluesit e PKSH tё dёrguar nga Tito nё 8 nёntor 1941.

Nёn drejtimin e tyre, këta dy armiq tё Shqipёrisё siguruan udhёheqjen e PKSH dhe e pёrdorёn atё pёr qёllimet e tyre. Pёrçarja e vendit tonё, lufta e egёr e klasave, dhuna, krimi dhe terrori ёshtё fara qё mbolli Miladini dhe Mugosha, frytet e hidhura tё sё cilёs, shqiptarёt po i shijojnё edhe sot.

Guvernatori i dytё ёshtё prifti Anastas Janullatos me lakeun, Vangjel Dule. Pёr tё cilёt do tё flasim mё poshtё.

Qё nё fillim organizatorёt jugosllavё u kujdesёn t’i japin drejtimin proserb partisё qё krijuan, duke e veshur atё me petkat e “internacionalizmit proletar, qё ishte baza e doktrinёs komuniste. Qё nё themelim PK dilte nё arenёn politike si njё forcё antishqiptare, që i pёrkiste shtrirjes territoriale, bashkimit tё trevave kombёtare me Jugosllavinë

PK e mbёshtjellё nё shpёrgenjtё e Beogradit komunist, mori qё nё fillim trajtat e njё force politike nё tё cilёn mbizotёronin kurthet, pabesitё, intrigat, e krimet… E keqia e madhe ishte se propaganda e saj, e gatuar nё guzhinat mё tё persosura tё botёs sllave, gjente tokё për tё punuar, të rinjtë e painformuar dhe shtresa të tjera të pazhvilluara.

Nga studjuesi G. Llojdia lexojmë: “Cili ishte roli i tyre nё themel Dushan Mugosha dhe Miladin Popoviçi etj pёrbёnin: Shtytjen, krijuesin, udhёheqesit, Komandantёt e vёrtetё PK.

Roli i tyre nё themel tё kesaj qelize.

Zhdukën mosmarrёveshjet, vendosёn disiplinёn, bёnё mbledhjet, emëruan komandantёt, ata organizuan, ata urdhёruan, ata shtynё tё krijohej ushtria Nac-Cl.

Me t’u formuar brigada e parё sulmuese, Dushan Mugosha shkoi kёshilltar pranё Mehmet Shehut. Cili ishte qёllimi i tij?: Urdhёrues, dhe shtytёs pёr vёllavrasjen me BALLIN KOMBЁTAR.

Dushan Mugosha caktoi Enver Hoxhen komandant tё ushtrisё Nac-Cl.

Dushan Mugosha propozoi emërimin e Mehmet Shehut Komandant tё Divizionit tё parё.

Enveri, Hysniu, Mehmeti, adhuronin si perёndi jugosllavёt: “Na dhatё dorёn na mёsuat, na ngritёt si foshnja nёnёn e na bёtё tё jemi nё gjёndje tё ecim me kёmbёt tona, me njё Komitet Qёndror tonin, me njё organizatё tonёn, me njё vijё tonёn, tё njohur dhe tё aprovuar nga Internacionalja Komuniste. Dhe kemi besim tё plotё si neve komunistёt ashtu edhe populli mbarё se Partia e jonё koministe ёshtё nё gjёndje qё tё drejtojё popullin drejt objektivit final”.(1).

Enver!, i thotё “Shefi” duhet tё keshё parasysh: Kur nuk ke armiq pёr tё gjykuar, duhet tё krijosh armiq nё grupe ose individ, qoftё ky edhe i afёrmi tёnd kur e do puna, pёr ta patur pushtetin tё fortё.

Ishin shumё shqiptarё, komunistë, apo antikomunistë, qё me urdhёr tё bandёs terroriste tё Enver Hoxhёs, Mehmet Shehut Hysni Kapos, Kadri Azbiut u vranё nё prita, u vranё pas betejave me njё plumb pas shpine, apo nё rrethana tё tjera, qё u humbi varri pёrgjithmonё dhe qё u mbuluan me pluhurin e harresёs.

Zbulohet pas 64 vjetёve proçesvёrbali i “MUKJES”

Nga studiuesi Armand Jonuzi “…Si njё nga ngjarjet mё tё errёta, sё fundi ndriçohet nga njё dokument autentik i nxjerrё nga arkivat kombёtare, proçesverbali tё marrёveshjes sё bёrё me 26 korrik 1943, tё nёnshkruar “ad referendum”… U zgjodh kryesia e mbledhjes me kryetar Thoma Orollogai dhe sekretar Mustafa Gjynishi.

Mbledhja pёrbёhej nga 24 antarё dhe secila force politike pёrbёhej me nga 12 antarё. Pasqyroheshin figurat mё tё njohura dhe me reputacion. Fronti Nac. CL. i pёrbёrё: Myslim Peza, Abaz Kupi, Mustafa Gjynishi, Ymer Dishnica etj. Pёrfaqёsuesit e BALLIT KOMBЁTAR nga: Hasan Dosti, Mit’hat Frasheri, Hysni Lepenica, Isuf Luzaj etj.

Proçesverbal i mbledhjes sё MUKJES me 1 gusht 1943 pёrmban: “…Luftё pёr njё Shqipёri indipendente dhe pёr zbatimin e parimit tё njohur universalisht e tё garantuar nga Karta e Atllantikut tё vendosjes sё popujve, pёr njё Shqipëri etnike”.

MUKJA ISHTE NJЁ PARLAMENT PLURALIST NЁ KOHЁ LUFTE.

Fundi tragjik i mbledhjes. Pas 6 ditё të dilemёs sё Enver Hoxhёs, u dha urdhёri i prerё i guvernatorit Miladin, tё refuzohej mbledhjen e MUKJES, duke e hedhur nё koshin e plehrave. PK e paditi Ballin Kombёtar si njё organizatё “fashiste” dhe “tradhёtare”. Po ato ditё vritet pas shpine Mustafa Gjynishi. (2).

Kёshtu Enver Hoxha doli më serb se serbёt e guvernatorit Miladin duke mohuar shqipёrin etnike.

Po të pyesje pёr Kosovën dhe Çamёrinë se çfarё do tё bёhen pas luftёs? Patjetёr do tё haje plumbin pas kokёs.

Njё ngjarje e dhimbёshme: Nё Devoll, partizanёt zunё 14 ballistё rob, 13 i pushkatuan, ndёrsa tё fundit e masakroi Dushan Mugosha. Devolliun Ali Lymi, djaloshin tё pafajshёm, sёpari Dushani urdhёroi ta qёllonin 12 herё me dru. Pastaj xhelati Dushan, i theu kёmbёt, e torturroi nё organet seksuale, derisa humbi ndjenjat dhe mё vonё, me majё tё thikёs i çau kёrcin e majtё, i shoi singaren nё sy, dhe mё nё fund trupin pa jetё e qёlloi dy herё nё kokё. I gjithё ky ritual kriminal, u krye nё prani tё Tahir Kadaresё e tё partizanёve të tjerë, dhe kur njё i pranishёm e pyeti se ç’farë kishte bёrё?… Dushani iu pёrgjigj: “Besa kurgja”. Po kёtyre devollinjve, kёshtu duhet t’u bёsh, se tё gjithё janё nacionalista. (“Libri i Zi…” f. 594).

Kur ikёm nga Shqipёria, tregon Prof. Isuf Luzaj, ishim 118 profesorё, tani jemi gjallё unё dhe Abas Ermenji. (“Shqptarёt e amerikёs”, bot. 2003, f. 195).

ÇAMЁRISЁ i mohuan përkrahjen:

Nё njё letёr qё Nuri Dino i dёrgonte, me 21 shkurt 1944, Shefqet Peçit, konstatonte se nё Greqi po bёheshin pёrpjekje pёr bashkimin e dy forcave kryesore politike tё EAM dhe EDES, me synimin qё “grekёt tё shkatёrrojnё Shqipёrinё nёn maskёn komuniste…” Ai bёn thirje pёr ndihmё. Por u mohua ndihma. (4).

Mё datёn 25 nёntor 1943, deri mё 4 janar 1944, batalioni “Çamёria” sё bashku me forcat territoriale, i shkoi pёr ndihmё tё partizanёve grekё tё regjimentit tё XV-ELASIT, që komandoheshin nga Haki Rushiti, jasht territorit tё Çamёrisё. Ndёrsa batalionit tё Çamёrisё nё Çamёri ju mohua ndihma.

Nё dy masakrat tё njёpasnjёshme, e 27 qershorit 1944 dhe e 13 marsit 1945, Çamërisë nuk i shkoi asnjё ndihmё, por ula nёn masakrёn zerviste, ku u vranё, u therёn, u pёrdhunuan dhe sёfundi u dёbuan. Kjo ishtё detyra e guvernatorit Miladin dhe e tradhёtarit me damkё Enver Hoxhёs.

Jorgo Margaritis shkruan: (Enver Hoxha) “Fronti Çlirimtar i Shqipёrisё, nuk pranoi tё vazhdonte raprezalje nё kurriz tё minoritetit grek nё Shqipёri. Nё kundёrshtim tё praktikave tё vazhdueshme ballkanike, gjaku nuk u shpёrblye me gjak dhe dёbimi nuk u shpёrblye me dёbim…” (5).

Nё Kosovё vepronte kosovari trim Shaban Polluzha, me mbi 40.000 forca nacionaliste. Sёrbёt e kishin tё pamundur pushtimin e saj. Enver Hoxha dёrgoi divizionin e komanduar nga Ramiz Alia nё Kosovё. Kёshtu forcat nacionaliste dorёzoheshin te partizanёt shqiptarё “vёllai te vёllaj” dhe keta ua dorёzonin serbo-malazezёve, të cilët, tё arestuarit me mijёra vetё i masakruan nё Tivar. Tradhёti e madhe.

Kush e vrau Miladin Popoviçin?

E vёrteta historike: Miladin Popoviçi u vra nё fillim tё vitit 1945, si hakmarrje politike pёr Kosovёn nga nacionalisti i shquar gjakovar Haki Taha. “Gazeta Shqiptare” (6).

Enver Hoxha, i pangopur siç ishte nё fushёn e krimit, nuk e kishte pёr gjё tё kryente edhe disa krime tё tjera, pёr tё larё krimin e mёparshёm, e thёnё shkurt ai kёrkonte tё lante gjakun me gjak. Pasi kryente krime tё shumta me dorёn e kriminelёve tё inkuadruar nё sigurim, vriste edhe vetё kriminelёt qё i kishin shёrbyer. Pas krimeve tё viteve 1947-1948 nga Koçi Xoxe dhe shokёve tё tij, i vinte radha vete Koçi Xoxes, pёr t’u bёrё objekt i krimit. Pohim i Koçi Xoxes nё proçesin gjyqësor: “Kurdoherё kam vepruar me porosi dhe miratim tё Enver Hoxhёs.” (7).

Porositë e guvernatorit Miladin, ai i zbatoi gjatё gjithё jetёs sё tij, duke krijuar grupe armiqёsh njёri pas tjetrit dhe sidomos kundra klerit katolik u suall nё mёnyre katastrofale.

Guvernatori i dytë, Prifti Anastas Janullatos. Koloneli i asfalise greke. U mirёprit nga presidenti i Shqipёrisё Ramiz Alia, Fatos Nano, Sali Berisha dhe me pёrzёmёrsi nga Sabri Godo.

Prof. Dr. Eshref Ymeri shkruan: “Janullatosi ёshtё guvernatori faktik nё Shqipёri i shovenizmit grekokaragjoz, kurse qeveritё shqiptare qё hipin e zbresin nga pushteti nё Tiranё nuk janё gjё tjetёr, veçse njё turmё kukullash tё fёlliqura qё na kanё nxirё dhe po vazhdojnё tё na nxijnё faqen para opinionit ndёrkobёtar…”. (8).

Kur dihet qё lista e toponimeve greke pёr t’u miratuar, jo vetёm qё ёshtё paraqitur nё O.K.B.-se nga ana e Greqisё dhe aspak Shqipёrisё por, nga ana tjetër, gjithnjё sipas ministrit tonё tё jashtёm, ka marrё edhe fuqi ligjore, duke pohuar se fjala Çamёri nuk egzistoka. Po pse jemi druajtur ne dhe vazhdojmё tё druhemi, tia paraqesim kёrkesёn tonё gjithashtu O.K.B.-sё ?!

Shteti grek nёpёrmjet drejtuesve tё tij nuk pranon asnjё ballafaqim historik shkencor lidhur me problemin çam. (9).

Duke u nisur sa mё sipёr, Evangjelos Venizellos deklaroi nё Tiranё se ai nuk e njeh çёshtjen çame. Ka tё drejtё tё thotё se nuk egziston Çamёria pёr ata dhe pikërisht pёr kёtё arsye kthehen çamёt nga kufiri, se kanё tё shkruar vendlindjen nё Çamёri. Tradhёtia e qeveris Shqiptare qendron te Rezoluta Çame mbeti e pa pёrcjellё deri sot e 70 vjet mё parё. Janullatosi i sotёm me Miladinin e djeshëm, janё si dy pika uji, armiq tё kombit Shqiptar.

Tallen qeveritё PD dhe PS, e kemi ose nuk e kemi tё miratuar Rezolutёn Çame, ose nuk e bёjmё dotё as regjistrimin nё Fletoren zyrtare, Rezolutёn e çёshtjes Çame se acarrohen maredhёniet me grekun.

Kryeministri Edi Rama ka botuar nё Fletoren Zyrtare rezoluten e Çёshtjes Çame nё kёmbim tё votave tё pesё deputetёve tё PDIU pёr reformat e saj. Dihet se botimi Rezolutёs Çame nё Fletoren zyrtare, tani nuk ka asnjё vleftё, kjo ёshtё thjesht njё tallje pёr tё mashtruar deputetёt Çamë, tё cilet edhe kёta e kanё shkёmbyer çёshtjen e Çamёrisё me pushteti politik dhe pёrfitimet e tjera personale e klanore. Akoma nuk njihet juridikisht çёshtja çame, nga presioni politik tё shtetit grek. Nёnvizon Dr. Sulejman Abazi.

Flitet pёr Traktatin e Miqёsisё, dhe tё bashkёpunimit midis Shqipёrisё dhe Greqisё dhe nga ana tjetёr krekosen duke thёnё se rruga e juaj pёr nё Evrope kalon nga Athina. Prandaj plotёsoni kёrkesat e Athinёs…

Prof. Dr Eshrefi fshikullon: “Prandaj mos bёni asnjё naze pёr plotёsimin e kёrkesave tё Athinёs, siç janё kufiri detar, mohimi i çёshtjes çame, mosprekja e çёshtjes sё ligjit tё luftёs, heshtja pёr mosnjohjen e kufirit tokёsor me Shqipёrinё nga ana e Greqis, krijimi i komisionit tё varrezave pёr ushtarёt grekё, ngritja e vorrezave tё reja, pёrjetёsimi i pushtimit tё kishёs ortodokse dikur shqiptare prej kishёs ortodokse greke, avancimi i tё drejtave tё minoritetit grek etj”. (10).

Pozita çame sot, do tё ishte më e vendosur, kur u zgjodhёn 5 deputë, u krijua njё grup parlamentar, u betuan pёr çёshtjen çame dhe kёta heshtën, nё vend tё kёrkonin me ngulm ose tё largoheshin nga Palamenti, siç kanё deklaruar mё parё, me kusht tё aprovohej Rezoluta Çame. E aprovuar nga parlamenti dhe e nisur nga qeveria se bashku me dosjen e materialeve tё arkivuar nga 5 marsi 1913 deri nё 13 prill tё 1945, tё pasqyruara poshtёrsitё greke dhe t’u dёrguar O.K.B.-sё, B.E. dhe Kongresit Amerikan. Kjo do tё ishte si ombrellё kundër rezolutёs greke dhe lobit greko-amerikan. Atёherё do tё dёgjohej zёri i Tahir Muhedinit, pёr tё krijuar lobing nё Kongresin Amerikan ose Shpёtim Idrizit me studion juridike nё Angli e me pjesёmarrjen e tyre nё Washington.

Zotёrinjtё Artur Vrekaj nё Worcester, MA SHBA dhe Hyqmet Zane nё Elbasan Shqipёri, shkruajnë: Bukur dhe mirё, por greku asgjë nuk do tё dёgjojё, se ai mbrohet nga Rezoluta greke qё ёshtё bёrё e njohur nё arrenёn ndёrkombёtare, se Çamёria nuk egziton, e dёrguar kjo qysh para 10 vjetёve O.B.S-sё dhe B.E. Me grekun nuk bёhet dialog se nuk tё pranon tё bisedosh pёr çёshtjen çame, se ai e ka ligjёruar inegzistencёn e Çamёrisё. Prandaj ai tregon muskujt dhe i shtohet oreksi, siç e shpjegon mё lartё Z. Ymeri. Sot duhet drejtuar kundёr grupit parlamentar çam, se vetёm atje ёshtё vendi pёr tё plotёsuar aspiratёn çame, nё njё parlament dhe qeveri qё u njehsua me qëndrime antishqiptare tё Athinёs zyrtare, por edhe tё Tiranёs Zyrtare.

Guveratori Janullatos po kthen në grekë, jo vetёm tё gjallet, por edhe tё vdekurit, eshtrat dhe varret e tё cilёvё po ndёrrojnё kombёsi dhe po kthehen nё sinore tё helenizmit trojet tona amtare.

Referenca

1. Studjuesi Gezim Llojdija, “Forumi” 6-11-2010

2. Studjuesi Armand Jonuzi, Zulohet pas 64 vjeteve.

3. Stephane cutoirs, “Libri i Zi i komunizmit”, f. 594.

4. Beqir Meta, “Tragjedia çame”, f. 69.

5. Jorgo Margaritis, “Bashkepatriote…”, f. 147.

6. Take Gega, internet “Kushe vrau Miladinin” 12-11-2008.

7. Gazeta “Ilyria”, 21 korrik 2006, f. 27.

8. Prof. Dr. Eshref Ymeri, “Janullatosi guvernator grek në Tirane.

9. Mergim Korca, “Çameria zhduket nga harta e Greqisë”.

10.Prof. Dr. Eshref Ymeri, “Ministri i jashtëm grek”, 12-11-2013

Rasim Bebo Addison Çikago nentor2013.

TË KUJTOJMË TË KALUARËN DHE TË SHOHIM TË SOTMEN

October 6, 2013 by dgreca

Shkruannga Tirana: Rasim Bebo/

Kanë kaluar njëzetetre vjet në këtë te quajtur demokraci, të ardhur nga lart, ku po zbatohet me përpikmëri platforma e Ramiz Alisë. Në Tetor te vitit 1989, Ramiz Alia në byronë politike lëshoi platformën e tij, cila është ndjekur me përpikmëri nga dy partitë kryesore PS dhe PD. Sot ne vigjiljen e ardhjes ne pushtet te PS-së, kur Çamëria është inekzistente për greket dhe kur në parlamentin shqiptar është emëruar nënkryetar Vangjel Dule, i cili përfaqëson një shifër të popullsisë prej 0.87 %, lihen mënjanë të papërfillur deputetët çam, që përfaqësojnë sot në Shqipëri pothuajse një gjysmë milioni shtetas.

I dashur lexues, le të hedhim një sy mbi platformën e Ramiz Alisë në këtë artikull:

Me strategjinё e Ramiz Alisë, regjimi komunist nuk u pёrmbys, por ndryshoi me marrëveshje. Pra, kjo mënyrë bëri që të dёshtoj dekomunistizimi i vendit, të dёshtoj krijimi i shtetit ligjor, të dёshtoj konsolidimi i ligjeve tё ekonomisё sё tregut, pёrderisa nuk u njohёn pronat e ligjёshme, përfundimisht të dёshtoj edhe integrimi i shtresёs antikomuniste dhe viktimave tё pafajshme të regjimit të kaluar. Me njё fjalё, vetëm sa u shpall me bujё “fitorja kundёr komunizmit” por pa fitues. U shpall “humbja e sistemit komunist”, por pa humbje! Sepse ish kapitalistёt nuk u bёnё pronarёt e ligjshëm, qё komunizmi “i mundur” i kishte grabitur pa tё drejtё, por u bёnё komunistё dhe bijtё e tyre.

Nё situatёn e sotme, zhvillohet një luftё e hapur midis dy partive për karrige, e cila nuk paraqitet ndonjё rrezik për ish pushtetitin komunist, se tё dy partitё kryesore janё tё ngrehura po nga Ramizi dhe brёnda strategjisё sё Ramizit. Ёshte kjo strategji qё me pushtetin e padukshёm Ramiz – Nexhmije – Janullatos – Nano e tj, vazhdojnё ta ruajnё dhe ta kenё tё fortё pushtetin komunist. Duke ushqyer figura, anti-Shqiptare, Anti-UCK, Anti-NATO, Anti-BE, bile nё rast rreziku tё pushtetit tё tyre, ata thёrresin dhe armiqtë tanё shekullorё (veri & jugё) qё i bashkon ideologjia komuniste: shqiptaro-greko-sёrbe.

E. Zaloshnja thotё: “..qё nga vizita e pare e familjes Shtraus, shansin pёr tё realizuar njё hop tё tillё (hop tё madh tё ecjes pёrpara) e kanё patur katёr njerёz: Ramis Alia, Ismail Kadare, Fatos Nano dhe Sali Berisha. Ky shans iu dha nё vitin 1985. Nё atё vit, pas vdekjes sё Enver Hoxhёs u ndodhën para udhekryqit: “Ose tё ndiqnin shёmbullin e Ten Siao Pinit, ose tё vazhdonin rrugёn e Enverit”. Fatkeqёsisht, zgjodhёn kёtё tё fundit. Arsyeja: sepse për këtë ishin të trajnuar (Gazeta “Ilyria”, “Alia, Kadare, Nano, Berisha”, 21-XII- 2006, f.12).

Nё gazetёn “Komsomolskaja Pravda” nё mesin e viteve 80-tё, është botuar një shkrim ku thuhej: “Shtrausi kishte refuzuar tri ftesa tё njёpasnjёshme pёr tё vizituar BRSS-nё pёr tё investuar atje. Shkurt fjalët. Atje e ftuan dhe nuk vajti, tek ne erdhi vetё, dhe ne nuk e deshёm!…Sikur tё ishte aprovuar ajo marrëveshje atёherё, sot Shqipёria do tё ishte nё njё nivel shumё tё lartё politik dhe ekonomik (grekёt do tё vinin tё punonin nё Shqipёri, do tё ishte ndёrtuar “koridori 8” etj. etj.). Kjo ёshtё tradhtia mё e madhe e Ramiz Alisё dhe pasuesve tё tij, qё i ka shkaktuar dёm tё madh Atdheut dhe ka penguar hyrjen tone qё atёherё nё B.E. Por krerët tanë u lidhёn me Greqinё mjerane dhe e vunё nё krye tё vendit, për të pergatitur ketё katrahurё bashkё me tё padeshiruarin Janullatos.

Prof. Dr. Esheref Imeri thotё: “Asgjё nuk shkon pёrpara nё Shqipёri, deri sa tё jetё Janullatosi aty.”

Tani le t’i kthehemi sërish strategjisё sё Ramiz Alisё:

Nё tetor tё vitit 1989 Ramiz Alia foli pёr strategjinё: “Do tё arrijmё qё nga klasa komuniste tё krijojmё klasёn kapitaliste, e cila do tё na pёrjetёsojё nё pushtetin politik tё sё ardhmes, qё e kemi planifikuar dhe po e pёrgatisim vetё. Sistemi ynё ka kapitulluar pёrballё atij kapitalist, ndaj jemi tё detyruar tё ndryshojmё strategji. Kjo strategji do tё ndryshojё në dy drejtime:
1 – Nё respektimin e tё drejtave tё njeriut.
2 – Nё krijimin e pluralizmit politik.
Kundёrshtaret tanё do t’i nxisim qё tё krijojnё parti sa tё duan, tё majta, tё djathta dhe tё qendrёs, por gjithsesi kёto parti do tё duhet tё kontrollohen dhe tё drejtohen nga ne. Programet e themelimit tё kёtyre do t’i formulojmё ne. Nё krye tё kёtyre partive, duhet tё nxirren njerёzit, qё tё pёrkrahin strategjin tonё. Partia qё do tё marrё pushtetin, do tё shajё komunizmin, me themel e me çati. Nё kёtё mёnyrё do tё fitojmё simpatinё e Perёndimit, dhe tё disidencёs antikomuniste”… Mё tej Ramis Alia vё kujdes se: tё burgosurit dhe tё persekutuarit, do tё flasin pёr ne, dhe do tё na shajnё. Dhe kёta dihet qё e urrejnё komunizmin, por do tё na afrohen dhe do tё na pёrkrahin. Ne na intereson karta morale e tyre, kёta do t’i afrojmё dhe do t’u japim punё tё parendёsishme, por kurrё nuk do t’i lёmё tё na marrin pushtetin, sepse ata sa tё marrin fuqinё, do tё fillojnё tё hakmerren, dhe ne kёshtu do tё bёheshim hyzmeqarёt e tyre.

Tё sekuestruarve dhe tё shpronёsuarve do t’u japim njё letёr nё dorё qё t’u njihet prona, por asnjёherё nuk do t’u japim pronёn e tyre dhe nё forma tё ndryshme do t’i ngatёrrojmё me njёri-tjetrin. Ata do tё kalojnё nёpёr gjykata, ku do tё zbatohen nga gjykata e shkalles sё parё nё tё dytёn etj, dhe pёr difekte teknike, do tё kthehen pёrsёri nё tё parёn.

Tё burgosurit dhe tё persekutuarit, janё tё moshuar dhe nuk kanё fuqi, dhe janё tё parrezikshёm. Duhet tё kemi kujdes nga fёmijёt e tyre, por kёta duke iu dhёnё nga njё pasaportё dhe duke iu bёrё presion, do tё largohen nga Shqipёria. Ata qё dotё pretendojnё, të kundёrshtojnё apo tё kёmbёngulin, do tё lёndohen e do tё ndёshkohen. Pasuria e tyre na pёrket neve, sepse ne e bёmё.

Ne kemi kuadro pёr shtatё Komitete Qёndrore, ndaj nuk ka asnjё arsye qё tё kemi frikё. Ne kemi studime dhe platforma gati pёr zbatim…

Kosova ёshtё nё pragun e shpalljёs sё kushtetutёs. Le tё bёjnё si tё duan, sepse ne kemi platformёn tonё, cdo gjë e kemi tё programuar. Strategjinё e kemi tё gjithё tё qartё. Nё pёrputhje me kёtё strategji, kemi pёrcaktuar edhe rrugёt pёr zbatimin e qёllimit dhe tё misionit tonё. Nё njё prapagandё ekstreme, kundёr komunizmit dhe me disa ndёshkime tё vogla, sa pёr sy e faqe, ndaj nomeklaturёs sё lartё komuniste.

Ne komunistёt reformatorё, do tё zbatojmё strategjinё tonё nё ekonomi, sipas sё cilёs kapitalistёt dhe pronarёt e ardhshёm, nё njё vend socialist, tё jemi Ne dhe njerёzit tanё. Me kёtё strategji, brёnda 2-3 legjislaturash, do tё arrijmё qё nga klasa komuniste, tё krijojmё klasёn kapitaliste, e cila do tё na pёrjetёsojё nё pushtetin politik tё sё ardhmes, qё e kemi planifikuar dhe po e pregatisim vetё.

Tё jemi tё sigurt, qё e ardhmja do tё jetё e jona.Kurrё nuk do tё lejojmё restaurimin e pushtetit politik tё armiqёve tanё. E ardhmja e fёmijve tanё do tё jetё e mrekullueshme, pёr kёtё kemi derdhur gjak, dhe do tё derdhim pёrsёri, po tё jetё nevoja. Shqipёrinё do ta gёzojmё ne dhe fёmijёt tanё. Nёse ndodh, që tё na e marrin pushtetin, dhe tё na rrezikojnё, atёhere harram na qoftё, nёse nuk dimё tё mbrojmё fitoret e arritura, qoftё edhe me grykёn e pushkёs,… Ne kemi organet tona tё dhunёs, dhe njerёz tepёr tё vendosur. Mjerё ata qё do tё guxojnё tё na dalin pёrpara e tё na kundёrvihen!

Nёse lind nevoja, do tё kemi edhe mbёshtetjen e aleatёve tё jashtёm ideologjikё nё pushtet…me të cilët na bashkon kauza jonё e pёrbashkёt, qё ёshtё pushteti i komunistёve, pavarёsisht nga nuancat dhe diskordancat e pёrkohshme”.

Strategjia e kësaj kupole, gjate këtyre 20 vjetëve, ka aq shume ngjarje tragjike, sa vështirë të kenë plagosur ndonjë vend e ndonjë popull tjetër ne Europe si: mbytjet masive ne Otranto, vrasje për qëllime politike, vjedhje masive te popullit nëpërmjet piramidave, protesta me zjarrvënie e përgjakje, Gerdeci, varfëri ekstreme dhe këto dy parti akuzojnë njëra-tjetrën për “Qeveri kusare, qeveri tradhtare”.

Ju, Z. Ramiz keni lënë lidhje të padukshme me këto parti qe keni krijuar, kjo duket se emri i juaj nuk zihet në goje nga mediat dhe nga populli i shumëvuajtur. Le të dalin nga prapaskena njerëzit e tu, që të mos bëhemi një katund kriminelesh e banditesh në brinjë te Evropës, e cila s’ka pse te na pranoje as si vend kandidat, pa ndërruar rrugë e të bëhemi një shtet normal duke e kthyer faqen e historisë.

Sot kёto dy parti, me tё njëjtёn ideologji komuniste, vjellin vrer kundra njёra-tjetrёs duke sharё siç thotё Ramizi “me themel e çati”. Duke ndarё partitё me njё urrejtje tё pashёmbёllt anё e kёnd vendit, sa qё dhe vdekja nuk i bashkon pёr ngushёllim PD & PS. Kur Evropa dëshiron t’i bashkojё, ata mё tepёr shtyjnё urёt e zjarit. Vallё kujt i shёrben kjo mё shumё?

Dihet qё demonstratat e vitit 1997 u organizuan nga grekёt dhe ajo e 21 janarit 2011 ёshtё organizuar po nga grekёt. P.S. e degёs sё Athinёs me urdhёr tё Edi Ramёs rekrutoj njё grup të madh shqiptarёsh me ndihmёn e qeveris greke, pёr ti vёnё flakёn Shqipёrisё, ata lёviznin me nga njё leje tё posaçme pёr kalimin e kufirit. Konflikti me Greqinё ёshtё shtuar mё tepёr pёr arsye se Shqipёria ishte rёnditur pёr vitin 2011nё top listën e 10 vёndeve të globit që duhej vizituar pёr turizmin dhe bukuritё pёrrallore tё saj.

Ёshtё fatkeqёsi, qё njerёzit nё Shqipёri e hedhin vёshtrimin nga SHBA dhe BE pёr zgjidhjen e problemeve tё tyre. Kur fakti qё njё vёnd i NATOs, dhe njё vёnd qё aspiron tё hyjё nё BE, nuk ёshtё nё gjёndje tё kryejë hetime tё tilla, tё thjeshta. Kujdes nga zjarri qё po ndezni, kujdes se po digjeni vete Kurse ne, si popull, do të lindim prapё nga hiri.