Një sugjerim miqësor ambasadorit kanadez (rezident në Romë)/

Shkruan: Ing. AHMET ÇOLLAKU/

Z. Ambasador, E kam fjalën për intervisten tuaj dhënë këto ditë  gazetës shqipatre, “Shqip”.  Sikundër Ju, edhe unë që po  u bëjë këtë sugjerim  të vogël,  nisem nga  dëshira e mirë për  miqësi të qëndrueshme midis dy  popujëve tanë. Sugjerimi im ka të  bëjë me  intervistën tuaj, ku Ju nxitimthi flisni  shumë pak  edhe për kompaninë e  anës tuaj “Bankers Petroleum”, e cila prej vitesh bënë biznes përrallor në kurriz te popullit shqiptar, në  vëndburimin  gjigand  të Marinzës Shqiptare,  i njohur  në Europë…

Si ambasador i shtetit Kanadez që jeni, është krejtë normale të jeni i ndjeshëm dhe i shprehëshëm ndaj lidhjeve gjithëpërfshirëse me shtetin shqiptar si në fushat ekonomike dhe në ato  sociale. Nuk dua  të thyej imazhin tuaj të mirë për “Bankers Petroleum”, të dy jemi skofisët,  por më lejoni të theksoj që në fillim se Ju atë kompani e shikoni  nga pozicione të tjera,  nga larg  dhe nga  lartë,  jo brenda Shqipërisë time, që, megjithëse nën kembë ka pasuri të mëdha, i ka zgjatur duart botës për të  lypur. Lyp thash, dhe këtë gjë Ju e dini mirë.  Shqiptarët në përgjithësi dhe  banorët e zonës së Marinzës  në veҫanësi, e shikojnë dhe e ndiejnë  ndryshe biznesin e kompanisë  “Banker Petroleum”.  Ju në atë intervistë thoni konkretisht kështu: “…dhe si investitori më i madh në Shqipëri, “Bankers Petroleum” ka kryer përkushtime mbi përgjegjësitë sociale në komunitetet ku ai operon, përfshirë pastrimin e fushave nga ndotjet e vjetra të “Albpetrolit”, përgjigjja e shpejtë ndaj shqetësimeve të shtetasve, si dhe investimi në para në projekte për komunitetin…”  Kuptohet lehtë  se kështu  Ju mbroni luksin e shtetit kanadez,  në kohën që populli im, si thashë më sipër, lyp.  Si thoni, a nuk eshte ca paradoksale  të jesh i pasur dhe  përsëri të lypësh?! Ku bën kjo vaki në botë?!
Pa dashur të debatoj me Ju, po Ju  rikujtoj se ka  mjaftë probleme sociale  shkaktuara nga kompania  Kanadeze” Bankers petroleum”. Konkretisht banorët  e zonës janë acaruar  me kompanin në fjalë. Revolta e fundit e banorëve të asaj zone  mblodhi shumë njerëz dhe hapi dyert për një greve urie. Besoj se edhe Ju vet që nga Italia e pat atë tym të zi që nxiu qiellin e Marinzës si  gjest  ekstrem  kundërshtimi. Situata në këtë zonë është tepër e rënduar.  Nga shfrytëzimi barbar janë shembur shtëpitë e banorëve,  ambienti është  keqësuar… Ҫdo familje ka në shtëpi një ose dy anëtar  me karbon në gjak apo me  sëmundje të tjera. Ndotja  merret nga uji  apo nga produktet bujqësore. Afërsia e tokave bujqësore me puset e naftës ka bërë që ajëri dhe uji  indotur t’i vrasin qetë këta banorë autoktonë. Kurse ju e paraqisni situatën krejtë ndryshe. Mos ia kaloni këto akuza Albpetrolit Shqiptar, i cili po thahet nga mëkatet e këtij tranzicioni të tejzgjatur.
Për këto probleme  herë pas herë  është shkruar edhe në shtypin shqiptar. Konkretisht para ca kohe, një specialist i njohur i shkencës së Sizmologjisë Shqiptare, botoi  në gazetën “Respublica” një shkrim analitik për tërmetet e shumta të  shkaktuara nga kompania  “Bankers Petroleum”, kurse unë në shkrimin ”Sizmologjia dhe Sizmopolitika”, botuar  po në këtë  gazetë, rendit një për një gjithë problemet sociale të banorëve të asaj zone.  Për këto fenomene kanë shkruar edhe specialistë të tjerë të këtyre fushave. Të gjithë këta shkrime  thonë të kundrën e asaj që pretendoni Ju.
Që të mos zgjat shumë, po ju them ҫfarë tha ato ditë kryetari i komunës të zonës, zoti  Taulant Gremi. Ai tha,  “Ajo që shqetëson banoët e të gjithë zonës, është se që nga viti 2009  në të gjithë territorin ndodhin lëkundje sizmike që nuk dua t’i etiketoj as tërmete, as lëkundje, as shpërthime, por lëkundje sizmike, për të mos vënë gishtin e akuzës mbi asnjë. Shtëpitë janë prishur e banesa të tjera janë në gjendje që rrezikojnë shumë jetën e banorëve, shumë prej të cilëve s’jetojnë dot më në ato kushte”.
Z.Ambasador, ne u përkasim dy  fushave të ndrysheme, unë jam  specialist në një fushë aplikative të naftës shqiptare, i njohur këtu për rreth,  ndërsa  ju jeni një personalitet  politik i kompletuar në fushat diplomatike, pa dyshim i dëgjuar në gjithë botën.  Pra, ju jeni shumë me lartë se unë, por  këto probleme tona shoqërore dhe ekonomike,  puro shqiptare, ne shqiptarët i njohim dhe i ndiejmë më mirë, sepse ato janë pjesë të kuzhinës tonë. Ekzistojnë mjaftë probleme  midis banorëve të kësaj zone dhe kompanisë  “Bankers Petoroleum” saqë qeveritarët tanë përdridhen përditë ngaqë  nuk dinë çfarë të bëjnë, të jenë me “Bankers…” apo me  votuesit shqipatarë që i ҫuan në qeverisje.
Unë nuk e vë në dyshim  dëshirën tuaj të mirë për të thënë të vërtetën, por kjo do të merrte vlera reale, nëse Ju do ishit  takuar  me ata  protestues,  të uleshit këmbëkryq dhe të bisedonit shtruar për hallet  tyre, t’u bënit vizitë në shtëpi, dhe së fundi, përse të mos pinit edhe  ca  gota ujë nga burimet e asaj zone…
Z. Ambasador, në Shqipëri ka shumë probleme të nxehta. Pa dyshim Ju këto i dini  mirë. Ju  si  një i huaj e shikoni  Shqipërinë nga  larg, si  nje perlë,  kurse ne shqiptarët  të huajit i shikojmë  gjithmonë  si engjëj. Këtu është ndryshimi midis nesh. Kuptohet, janë qeveritarët-partiak shqiptarë ata që nuk bëjnë asgjë për  popullin tonë, ata që  zakonisht në kohë fushate  apo gripi  thonë se do t’i rishikojnë të gjitha marrëveshjet hidrokrabure me të tjerët, vetëm sa të marrin votat e popullit…  Populli shqiptar i vuan të gjitha këto allishverishe me të haujt në kurriz të tij,  ai e di mirë si është instaluar kompania  ”Bankers Petroleum”, se ky biznes  i shkon  marramendësh,  ndërsa shqiptarët shterngojnë rripin.
Ne shqiptarët  vazhdojmë të kemi  konsideratë të madhe për të huajt. E kemi në zakonet tona të lashta. Ne e dimë mirë se  populli dhe qeveria  Kanadeze  fton  dhe pranon  ҫdo orë refugjatë  shqiptarë, se ajo  i mirëpret  dhe i  trajton  ata  me kujdes. Ne, këtë nuk do ta harrojmë kurrë!  Po  ama, ne shqiptarët kemi edhe  një aforizmë të vjetër të atyre zakove që thahë më lartë, që thotë,  ne duam të na duan, por jo të na paguajnë dhe të na mashtrojnë!
Me respekt,
Ing. Ahmet Ҫollaku