Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Lehësit e së keqes

by

Shaban Murati/

Është e pashpjegueshme, pse shumë komunistë fanatikë të regjimit diktatorial enverist pas ardhjes së demokracisë shfrytëzuan hapjen e rrugëve dhe shkuan në SHBA, Itali, Gjermani, Britaninë e Madhe, etj. ku ishin regjime, që ata i urrenin jo vetëm në kohën e qoftëlargut, por edhe sot i urrejnë. Në fakt nuk janë aspak komunistë të vërtetë, sepse po të ishin të tillë duhej të shkonin për të jetuar në vendet komuniste si Kina, Korea e Veriut, Vietnami, etj.

Mirë që u strehuan në Perëndim dhe gëzojnë pensionet e mira, ndihmën shëndetësore falas dhe të mirat sociale të kapitalizmit perëndimor, por pse nuk rrinë urtë e të heshtin, por lehin nëpër rrjetet sociale në Shqipëri në mbrojtje të komunizmit enverist. Në fakt nuk janë komunistë të vërtetë, por janë thjesht njerëz të ligj, që kanë zili dhe urrejnë realitetin, që shumica e popullit shqiptar jeton sot shumë më mirë se në kohën e triskave dhe tollonave të Enverit dhe e kanë bërë lanet atë regjim dhe atë diktator. Nostalgjikët enveristë, që lehin nëpër rrjetet sociale të Shqipërisë nga rehatia e vendeve kapitaliste perëndimore, janë pjesa më e zezë dhe më helmatisëse e llumit të shoqërisë shqiptare.

Brezi ynë e njeh mirë regjimin diktatorial dhe e di se kjo skotë lehësish nostalgjikë i ka borxhe të mëdha diktaturës, e cila i mori ata nga krraba dhe dhitë në skërkat e humbura të maleve dhe pushtuan qytetet, duke i bërë vegla të instrumenteve më shtypëse të diktaturës dhe duke u dhënë si shpërblim vila, poste, pushtet dhe jetë të paparë në qytetet kryesore të Shqipërisë. Shembull tipik i këtij modeli është një ambasador i asaj kohe që mburrej për mrekullinë, që bënte Partia e Punës dhe shoku Enver, që atë bari në mal me dy klasë fillore e kishte bërë ambasador.

Mirë, që nuk kërkuan falje për atë regjim gjakatar, që vrau shqiptarë më shumë se sa u vranë në Luftën e Dytë Botërore, por përse nuk heshtin dhe të gëzojnë në qetësi të mirat e kapitalizmit të urryer prej tyre. Treguan më dinjitet nazistët gjermanë, të cilët ikën me mijra vetë nga Gjermania pas mbarimit të Luftës së Dytë Botërore dhe shkuan në vendet e Amerikës Latine, ku kurrë nuk u ndjenë dhe nuk dolën në mbrojtje të nazizmit as në publik dhe as në rrjetet sociale. Por nostalgjikët enveristë shqiptarë nuk janë as komunistë dhe as njerëz, por janë thjeshtë të ligj, që ëndërrojnë ende të vrasin, të shtypin dhe t’i vdesin nga uria shqiptarët si dikur në regjimin e tyre. Ata janë lehësit e së keqes.

Është një grup nostalgjikësh, që lehin edhe nga shtrati, edhe nga varrri, që duan ta kthejnë Shqipërinë në ferrin e dikurshëm enverist dhe tani lufton nëpër rrjetet sociale shqiptare dhe perëndimore për të arritur të paktën synimin e ligë që Shqipëria dhe populli shqiptar të përbuzen nga popujt dhe nga shtetet e tjera si njerëz të lindur për të keqen.

Një zbulim historik ballkanik

by

Shaban Murati/

Një pyetje naive lind me rastin e një zbulimi historik në një cep shkëmbor të gadishullit, zbulim i cili erdhi në formën e një deklarate qeveritare se “Ballkani Perëndimor nuk ka patur kurrë pozicion luftarak”.

Ju që jetoni në Ballkanin Perëndimor a mund të na tregoni se ku bie shteti dhe nga cili shtet është presidenti Sllobodan Millosheviç, i shpallur nga Gjykata e Hagës kriminel ndërkombëtar lufte, të cilët shpërthyen katër luftra të përgjakëshme kundër katër popujve joserbë në Ballkanin Perëndimor në fund të shekullit të kaluar? Ku bie shteti dhe i cilit shtet është presidenti Vuçiç, i cili vetëm vitin e fundit ka kërcënuar katër herë me luftë Kosovën?

Fshirja apo revizionimi i krimit shtetëror ndërkombëtar është zakonisht pasion i udhëheqësve të shteteve, që shkaktojnë luftra dhe agresione. Por kur këtë mision të përbuzshëm e marrin përsipër përfaqësues të kombeve viktima të luftrave, ky nuk është më revizionim i historisë. Është rivrasje e qindra mijrave të vrarëve dhe ridëbim i miliona të deportuarve nga shtëpiat dhe tokat e veta prej shtetit agresor. Është një formë e sadomazoshizmit shtetëror.

Jemi para një dëshmie të re se degradimi shtetëror, intelektual, moral dhe njerëzor ka kapur fundin.

Sukses diplomatik në OKB? Quhet kur mbron kombin

by

Nga Shaban Murati/

Shënim nga blloku diplomatik

Zgjedhja e Shqipërisë anëtare jo e përherëshme e Këshillit të Sigurimit të OKB është padyshim një zhvillim pozitiv dhe sidomos një rast i artë për të mbrojtur interesin shtetëror dhe kombëtar në institucionin më të lartë vendimmarrës të OKB.

Shqipëria u bë anëtare jo e përherëshme e KS të OKB në vitin 2022, pas 67 viteve nga data kur u anëtarësua në OKB në vitin 1955. Kroacia, që u anëtarësua në OKB në vitin 1992, u bë anëtare jo e përherëshme e KS të OKB në vitet 2008-2009, pra 16 vjet pas anëtarësimit në OKB. Bosnje-Hercegovina, që u anëtarësua në OKB në vitin 1992, u bë anëtare jo e përherëshme e KS të OKB në vitet 2010-2011, pra 18 vjet pas anëtarësimit në OKB.

Në këtë krahasim realist ballkanik suksesi i Shqipërisë në OKB nuk është aq i madh sa duket nga zyrat e MPJ.

Zgjedhja anëtar jo i përhershëm i KS të OKB me mandat dyvjeçar konsiderohet nga diplomacitë përkatëse si mundësi optimale, jo për të rregulluar botën se këtë e bëjnë fuqitë e mëdha, por për të mbrojtur dhe për të promovuar interesat e veta shtetërore dhe kombëtare.

Sidomos marrja me rotacion çdo muaj e presidencës së KS të OKB nga secili shtet anëtar i përhershëm ose jo i përhershëm jep shansin e futjes në rendin e ditës së KS të OKB të diskutimit të çeshtjeve akute, që i interesojnë shtetit president i rradhës.

Kur Shqipëria mori presidencën e KS të OKB në 1 qershor 2022 deklaroi se “Asgjë nuk i pengon anëtarët e KS të OKB që të kërkojnë mbledhje shtesë për çdo pikë në rendin e ditës nëse ata e gjykojnë të nevojshme”.

Gjatë vitit 2022 Serbia katër herë brenda vitit e çoi Kosovën dhe Ballkanin Perëndimor në prag të luftës, duke dërguar ushtri, tanke dhe bombardues në kufijtë e Kosovës dhe duke kërcënuar zyrtarisht për agresion ushtarak. Asnjëherë gjatë vitit 2022, kur ishte anëtare e KS të OKB, dhe as kur kishte presidencën e KS të OKB, Shqipëria nuk kërkoi mbledhje urgjente të KS të OKB për situatat e shpërthimit të luftës së Serbisë kundër Kosovës dhe për rrezikun e luftës në Ballkanin Perëndimor.

Nëse në KS të OKB Shqipëria nuk ngren alarmin ndërkombëtar për provokacionet dhe për politikat lufënxitëse të Serbisë kundër Kosovës, pra kundër kombit shqiptar, me ç’kriter shënohet zgjedhja e saj anëtare jo e përherëshme në KS të OKB si sukses në kronikën zyrtare diplomatike?

Cicërimat diplomatike internacionaliste të Shqipërisë për Ukrainën apo për Kongon nuk kanë vlerë për historinë tonë kombëtare. Shqipëria në organizatat ndërkombëtare dhe në forumet ndërkombëtare ende nuk ka mësuar të mbrojë veten.

Qeveria greke e shpall Skënderbeun “hero kombëtar grek”

by

Shaban Murati/

Lavdinë dhe emrin e Skenderbeut janë përpjekur gjatë shekujve e deri në ditët tona ta përvehtësojnë shumë vende ballkanike, duke pretenduar se i përket këtij apo atij populli tjetër ballkanik. Por nuk ka ndodhur kurrë që një qeveri e një shteti tjetër ballkanik ta shpallë zyrtarisht Skënderbeun hero kombëtar të shtetit të vet. Për herë të parë ndodh kjo nga qeveria greke, e cila e shpalli tani Skënderbeun “hero kombëtar grek”.

Në faqen zyrtare të Ministrisë së Jashtëme të Greqisë në datën 30 nëntor 2022 është botuar mesazhi i urimit që ministri i jashtëm grek, Nikos Dendias, i çon ambasadores së Shqipërisë në Athinë me rastin e Festës Kombëtare të Shqipërisë. Në mesazh thuhet tekstualisht: “Skënderbeu është hero kombëtar i dy vendeve tona”.

Është hera e parë që Athina zyrtare, qeveria greke, shpall se Skënderbeu është hero kombëtar grek. Dendias ia transmeton qeverisë së Shqipërisë në rrugë diplomatike verdiktin e ri historik grek për Skënderbeun si qendrim zyrtar grek dhe si fakt të kryer. Diabolizmi diplomatik grek jo rastësisht ka zgjedhur Festën Kombëtare të Shqipërisë për ta njoftuar vendimin grek.

Ajo, që duhet të tërheqë vëmendjen, është fakti që pretendimin zyrtar e shpall shefi i diplomacisë greke, i cili në këtë rast nuk bën histori, por bën diplomaci. Qëllimisht është zgjedhur ministri i jashtëm të zyrtarizojë publikisht pretendimin se Skënderbeu është hero kombëtar grek. Nuk ka shpallur deri tani Greqia dhe qeveria greke se heroi kombëtar i Rusisë, heroi kombëtar i Serbisë apo heroi kombëtar i Bullgarisë është edhe hero kombëtar grek. Duke e thënë vetëm për Skënderbeun e Shqipërisë, ministri i jashtëm grek bën diplomaci me qitje të largët ndaj Shqipërisë. Diplomacia greke synon që t’i japë historisë së Shqipërisë, kombit shqiptar dhe heroit tonë kombëtar, statusin e pronësisë së përbashkët të të dy shteteve.

Diplomacia greke punon me strategji afatgjata në drejtim të Shqipërisë. Në sirtarin e saj ndodhet projekti i vjetër dhe i ri i aneksimit gradual të Shqipërisë, i formësuar qysh para shpalljes së pavarësisë së Shqipërisë me marrëveshjen e krijimit të federatës Greqi-Shqipëri të nënshkruar nga përfaqësues të të dy palëve në vitin 1907.

Greqia detin na e mori. Mori edhe Himarën. Tani na mori edhe Skënderbeun. Alarmi në Shqipëri duhet të jetë i madh. Nuk jemi para një lajthitje të një historiani apo të një rapsodi popullor grek. Është ministri i jashtëm grek, që e shpall qendrimin zyrtar se Skënderbeu është hero kombëtar grek. Ndërkaq hesht diplomacia shqiptare, hesht qeveria shqiptare, hesht Akademia e Shkencave dhe historiografia e realizmit socialist.

Qeveria dhe institucionet zyrtare shqiptare janë të lumtura që “marrëdhëniet me Greqinë janë të shkëlqyera”, pavarësisht nga çmimi i humbjes së integritetit territorial tokësor dhe detar dhe i humbjes së historisë kombëtare. Fundja le të sakrifikohet edhe Skënderbeu për hir të integrimit me Greqinë.

Këshilli i Ambasadorëve Shqiptarë përshëndet Samitin e Tiranës të 6 Dhjetorit BE – Ballkani Perendimor

by

Tiranë, më 7 Dhjetor 2022/

Dje Shqipëria mikpriti në Tiranë Samitin e parë jashtë kufirit europian midis BE-së dhe Ballkanit Perëndimor.

Këshilli Ambasadorëve Shqiptarë beson se ky Samit shënon dhe hapin e parë serioz të përfshirjes së vendeve të Ballkanit Perëndimor në tryeza të rëndësishme vendimarrëse europiane, ku diskutimi shkon përtej politikës tonë të brendshme.

Samiti i 6 Dhjetorit riktheu dhe një herë në axhendën e BE-së rëndësinë e posaçme që ka mbajtja hapur e dyerve të perspektivës europiane dhe përshpejtimi i procesit të zgjerimit me vendet e rajonit në axhendën e institucioneve më të larta të BE-së dhe Shteteve të saj Anëtare.

Liderët e BE-së dhanë disa mesazhe të fuqishme në këtë Samit, ku spikati mbështetja pa rezerva për popullin e Ukrainës dhe vendosja pa asnjë kompromis nga të gjitha vendet anëtare dhe kandidate të BE-së e sanksioneve ndaj Rusisë; po ashtu, shtimi i kujdesit dhe vëmendjes për vendet me demokraci të brishtë në Ballkanin Perendimor, për të shmangur çdo rrezik dhe kërcënim për paqen dhe sigurinë rajonal dhe më gjerë.

Gjithashtu, vendimet e Samitit të Tiranës rikthejnë vëmendjen në çështjet e mëposhtme themelore:

Përshkallëzimi i krizës ekonomike dhe energjitike, si pasojë e agresionit Rus ndaj Ukrainës dhe mbështetja për këta sektorë jetikë, si për familjet në nevojë dhe infrastrukturën është tejet e vlerësuar dhe e mirëpritur.

Vazhdimësia e zbatimit të projekteve të përbashkëta në kuadrin e Procesit të Berlinit, duke u dhënë mundësi të rejave dhe të rinjve në Ballkanin Perëndimor për të studiuar në Universitetet Europiane me tarifa më të ulëta është një lajm i mirë dhe premtues për integrimin e tyre në vlerat dhe arsimin europian.

Emigracioni dhe lufta kundër azilit të paligjshëm që po çojnë në shpopullimin e vendit është një tjetër çështje me rëndësi të madhe, veçanërisht për vende si Shqipëria; ndaj, bashkëpunimi me BE-në për të përshtatur legjislacionin tonë me korpusin e saj legjislativ “ Aquis Communitaire” dhe për të përftuar nga ekspertizat më të mira europiane është bërë më emergjente se asnjëherë tjetër.

Po ashtu, linjëzimi i politikës së vizave me atë të BE-së dhe veçanërisht menaxhimi i migracionit janë domosdoshmëri parësore, të cilat kërkojnë plane veprime të shpejta dhe reforma tërësore nga qeveria dhe autoritetet përkatëse në rajonin tonë.

Në këtë drejtim, do të ishte me shumë dobi që vendet e Ballkanit Perëndimor të shtojnë bashkëpunimin me BE-në për të adaptuar kuadrin e nevojshëm ligjor për punësimin sezonal të qytetarëve. Kjo do të ishte dhe një nga mënyrat për të dekurajuar dhe reduktuar emigracionin e paligjshëm, duke ndikuar që shtetasit tanë të mos shkelin rregullat e lëvizjes së lirë.

Në pritje të diskutimeve më konkrete në forume e BE-së gjatë ditëve të ardhëshme, Samiti rikonfirmoi mbështetjen për përpjekjet diplomatike që po bëhen nga BE-ja dhe SHBA-të, për arritjen e Marrëveshjes Përfundimtare për normalizimin e marrëdhënieve Serbi – Kosovë dhe vendimit të ardhshëm për liberalizimin e vizave me Republikën e Kosovës.

Më tej, ky Samit rikonfirmoi Procesin gjithëpërfshirës të Berlinit, si një proces tërësisht i mbështetur nga BE, i cili së bashku me Tregun e Përbashkët Rajonal të Ballkanit Perendimor nuk mund të zëvendësohet dhe kompensohet me asnjë nismë tjetër.

Së fundi, Këshilli Ambasadorëve Shqiptarë përfiton nga ky rast për të përgëzuar Qeverinë Shqiptare, për organizimin dhe mbarëvajtjen e Samitit të Tiranës, si një ngjarje e rëndësishme dhe me jehonë politike, diplomatike dhe mediatike.