Shefqet Kercelli – Page 32 – Dielli

Në këtë ditë falenderimesh, një falenderim për presidentin Obama

November 25, 2015 by dgreca

Nga Shefqet Kërcelli/

Para pak muajsh, gjatë kohës që unë isha në SHBA, fatkeqësisht ndrroi jetë nga një sëmundje e rëndë, vjehrri i vajzës sime të vogël, një qytetar i thjeshtë amerikan, në profesion financiar, miku im i mirë në SHBA, zoti Benneth Amaechi. Sipas zakonit shqiptar vitin e kaluar, Benethin e prita familjarisht në Pittsburgh dhe më pas Ai dhe familja e tij më priti në Washington, ku vec festës familjare ndoqëm dhe festimet e 4 korrikut, Ditës së Pavarësisë. Më hyri shpejt në zemër Bennethi, pasi kishte kaluar thuajse të njëjtat halle dhe peripeci familjare si ne, një njëri i thjeshtë, human, profesionist në fushën e vet si financier. Familjet e thjeshta janë të ngjashme kudo në botë. Miku im Benneth, bashkë me zonjën e vet mësuese, për vite me radhë lindën, rritën e arsimuan katër fëmijë, dy djem dhe dy vajza, të gjithë me arësim të lartë, madje dy djemtë, Chidozie dhe bashkëshorti i vajzës sime të vogël, Ike, tashmë janë inxhinjerë të afirmuar në fushën e vet. Për herë të parë vija në Washington, dhe atë ma prezantoi miku im Bennethi. Ai për ato ditë la punët e shumta, gjeti kohën dhe mirësinë të më tregonte muzeumet e Washingtonit dhe bukuritë natyrore të tij. Madje më bëri dhe dhuratat më të bukura, maketet e Kapitol Hill dhe Shtëpisë së Bardhë. Nuk e mendoja që këtë burrë fisnik, të kalitur nga jeta e puna e gjatë, ta rrëzonte sëmundja për 6 muaj. Por kanceri avancoi shpejt, pamvarësisht përkujdesjes shëndetsore, kështu miku im i mirë ndrroi jetë këtë fund korriku, duke pikëlluar të dy familjet tona. Më mijëra njerëz në Washington e shtete të tjera morrën pjesë në funeralin e mikut tim. Por ajo që na befasoi, ishte se me dhimbjen dhe hidhërimin tonë u bashkua dhe zoti Obama dhe zonja e parë Michelle. Ne nuk e mendonim dhe nuk e prisnim një gjë të tillë. Si është e mundur që Presidenti i shtetit më të fuqishëm në botë, të informohet dhe të ngushëllojë familjen e një njeriu të thjeshtë. Duke gjykuar sjelljen e shumë e shumë liderve të tjerë që jetën dhe veprën e këtyre njerzve e anashkalojnë dhe se kanë fare në axhendë, kjo sjellje humane e Presidentit Obama dhe Zonjës së tij më bëri përshtypje. Në fakt nuk doja ta bëja publik këtë letër, pasi lidhet direkt me familjen time, por gjykova se këtë falenderim të munguar t’ja përcjell sot në kët ditë falenderimesh, presidentit Obama në faqet e gazetës “Dielli”. Letra ngushëlluese familjare i drejtohet djalit më të madh Chidozie që është dhe fëmija më i madh në familjen Amaechi. Midis të tjerave zoti Obama dhe zonja Michelle në letrën e tyre shkruanin:..”Michelle dhe unë u pikëlluam kur mësuam humbjen e babait Tuaj, ndaj ju shprehim ngushëllimet tona të përzemërta për ndarjen nga jeta të prindërit tuaj, Beneth. Ashtu si të parët tanë na tregojnë ne botën, po ashtu prindërit tanë gjithmonë punojnë e shenjëzojnë të ardhmen tonë, ndaj nuk ka gjë që lehtëson dhimbjen tonë në këto raste. Ne shpresojmë se shembulli, përvoja dhe mësimet e mbajtura gjallë nga babai juaj, do ju zbusin pikëllimin që ju ndjeni për humbjen e tij. Ne besojmë se respekti dhe vlerësimi i tyre do ju shërbejë si burim force në këtë kohë të vështirë. Në këto ditë hidhërimi ne jemi pranë jush, ku ju po qetësoheni me kujtimin e babait tuaj dhe fuqinë largpamëse që ju jep dashuria e tij. Sinqerisht, Barack Obama”. Ndaj në shenjë mirënjohje e respekti, në këtë ditë falenderimesh, familja Amaechi dhe Kërcelli falenderojnë Presidentin Obama dhe zonjën e parë Michelle, që patën mirësinë dhe gjetën kohën për të ngushëlluar dhe inkuruajuar këtë familje të thjeshtë, punëtore dhe arsimdashëse. On this Thanksgiving Day, we thank you mister President Obama and the first lady Michelle, for having the kindness and finding time, to condole and encourage this simple family, hard working and education-loving.

Hap siparin panairi i librit “Tirana 2015”

November 11, 2015 by dgreca

Nga Shefqet Kërcelli/
U cel sot në pallatin e Kongreseve panairi i librit “Tirana 2015”. Nga data 11 deri më 15 nëntor 2015, dhjetra shtëpi botuese e botues nga Shqipëria, Kosova e Maqedonia po ekspozojnë botime të tyre, si të viteve të kaluara dhe ato më të fundit, me tematike, zhanre e gjini të ndryshme. Është fakt që numuri i botimeve gjatë këtyre viteve është përmirësuar ndjeshëm në sasi e cilësi. Por c’po ndodh me lexuesin shqiptar? Me keqardhje konstatojmë se numuri i vizitorëve dhe lexuesve shqiptarë po pakësohet ndjeshëm nga viti në vit, më e theksuar kjo tek të rinjtë shqiptarë. Nga një vëzhgim i thjeshtë, por dhe nga takimet me botues të ndryshëm, të gjithë ma shprehën këtë shqetësim të tyrin. Tashmë është fakt që situata e librit është në krizë, më thotë një botues. Botimet po bien, mjaft shtëpi botuese e librari po falimentojnë. Kjo lidhet jo vetëm me situatën ekonomike dhe internetin, por dhe me politikat zhvillimore dhe fiskale të shtetit ndaj botimeve. Nuk ka subvencione dhe investime nga shteti në këtë fushë të rëndësishme, që ka të bëjë me të ardhmen e kombit shqiptar. Dhe këtu në panair, taksa për truall është marramendëse. Ne me shitjet tona nuk mund të mbulojmë as ¼ e kësaj që po paguajmë. S’dimë si do shkojë kjo punë, thotë një botues tjetër. Ndërkohë për hir të së vërtetës duhet të pranojmë që janë botuar e përkthyer plot libra të mrekullueshëm, por mjaft blerës shkojnë drejt politikanëve të cilët reken ti japin librat me autografe. Kjo sepse politikanët tanë kanë mundësi financimi, reklamimi e marketingu, më shumë se kushdo në panairet tona të librit. S’lamë gjë pa politizuar ne shqiptarët. Në këtë grup të priviligjuarish futen dhe disa gazetërë që fillojnë reklamën e librit pa e botuar ende. Këto lloj politikash e demagogjish e c’orientojnë lexuesin tonë për të përzgjedhur librin e duhur, me ato pak lekë që ka ndarë për të blerë nonjë libër, sipas traditës së lëxuesit e dashamirësve të librit. Natyrisht mjaft lexues janë të prirur drejt librave bestseller, librave historikë e filozofikë. Këtë vit, për herë të parë në këtë panair u ekspozuan dhe libra dixhitalë. Gjithsesi kjo risi teknologjike nuk ka për të ndryshuar situatën e librit në Shqipëri. Tashmë nuk mund të fshihet fakti që shqiptarët i janë larguar librit. Ndaj është domosdoshmëri që si në fusha të tjera dhe për librin, duhet një strategji e vecantë ku të bashkërendojnë punën e tyre institucionet shtetërore dhe subjektet private. Ka disa vite që po ndjek panairet e librit, por pamja që të afron ky aktivitet mbarëkombëtar, nga viti në vit bëhet më trishtuese për librin. Kjo vihej re dhe në fytyrat e botuesve të ndryshëm që i vinin qark eksponateve të tyre por dhe të kolegëve. Gjatë vizitës sime të fundit në SHBA, shkova dhe tek biblioteka publike e New Yorkut. Madje i dhurova një libër nga botimet e mija kësaj biblioteke, ku mora qindra falenderime e urata nga personeli i saj. Ata e vlerësonin tej mase kulturën e dhurimit të një libri. Por ajo që vura re të paktën për 5 ditë qëndrimi atje ishte frekuentimi i kësaj biblioteke. Në cdo orë të ditës pashë qindra njerëz të grupmoshave të ndryshme që nuk rreshtin duke hyrë e dalë në këtë bibliotekë madhështore. Sigurisht për kushtet e ndryshme social-ekonomike dhe kulturore nuk mund të bëjmë krahasime mes dy vendeve, por libri është një, ai i ndricon mëndjen cilido njeriu, kudo që të jetë. Por c’po ndodh me ne shqiptarët në raportin me librin?! Kjo situatë duhet të na shqetësojë të gjithëve. Rrugë e mundësi për ta përmirësuar ka sa të duash, mjafton të jetë dëshira dhe vullneti i mirë i të gjithëve. Gjithsesi le të shpresojmë që ditët e tjera numuri i dashamirësve të librit do rritet në panairin “Tirana-2015”.

Presidenti Nishani nderon aktorin e humorit Muharrem Hoxha

November 7, 2015 by dgreca

Nga Shefqet Kërcelli/
Mbrëmjen e djeshme në një ceremoni të organizuar në pallatin e kulturës “Aleksandër Moisiu”, presidenti i Republikës Bujar Nishani nderoi aktorin e humorit Muharrem Hoxha me titullin “Mjeshtër i Madh”. Në këtë aktivitet kulturoroartistik krahas presdientit Nishani morren pjesë qytetarë dhe intelektualë të Durrësit, familjarë të aktorit, personalitete dhe aktorë të mëdhenj të skenës shqiptare, të filmit, teatrit, estradës dhe muzikës, nga Durrësi, Tirana, Shkodra, Vlora, Korca, etj. me të cilët aktori ka bashkëpunuar në vitet e karrierrës së tij artistike. Fillimisht Presidenti Nishani vlerësoi qytetarinë dhe intelektualizmin e banorëve të Durrësit dhe përpjekjet e tyre në vite për të mbajtur gjallë një traditë të spikatur kulturore artistike ku gjinia e humorit zinte të vecantë. Më pas ai evidentoi kontributin që kanë dhënë plejada e aktorëve, regjizorëve, muzikantëve, skenaristëve e personelit të institucioneve kulturore të qytetit të Durrësit në jetën artistike të qytetit por dhe në mbajtjen e një klime humori në realitetin e asaj kohe. Ishin këto shfaqje skenike të niveleve të ndryshme amatore dhe profesionale që me humor, satirë, sarkazëm, batuta, situate groteske etj, vrisnin frikën e diktaturës dhe lehtësonin dhimjen dhe gjendjen shpirtërore të njerzve. Estrada e Durrësit dhe simotrat e saj në qytete të tjera të vendit, si një strukturë e vecantë e artit skenik, përmes humorit, në vite kanë thyer mjaft tabu të jetës shoqërore. Vend të vecantë në fjalën e vet zoti Nishani i kushtoi vlerave njerzore, familjare dhe aktoriale të zotit Muharrem Hoxha. Mbas marjes së titullit zoti Hoxha falenderoi presidentin per këtë vlerësim dhe theksoi se, “këtë çmim ja dedikoj kolegëve të mi të estradës, me të cilët ndava mbi tre dekada punë në skenë”. Mbrëmja bashkoi mjaft humoristë dhe muzikantë, kolegë të Remës, të cilët i dhuruan pjesmarrsve emocione të vecanta nëpëmjet muzikës dhe disa numurave humoristike ku interpretuan dhe humoristët nga Estrada e Durrësit e Shkodrës si dhe këngëtarët Reshit Gjini, Luan Zhegu, Irma Libahova dhe Bujar Qamili. Muharrem Hoxha ose Rrema, siç e njeh publiku dhe miqtë e tij, gjatë 40 vjetëve pa ndërprerje, në Pallatin e Rinisë dhe estradën e qytetit, ka sjellë mbi 80 role të spikatura. Dhënia e këtij titulli përkon me daljen në pension të Muharrem Hoxhës , ndërkohë, aktorë të tjerë bashkëkohës të tij, kanë dalë më parë në pension. Ata gëzohen për çmimin e Muharrem Hoxhës, por njëkohësisht shprehin dhimbje, për tkurrjen e kësaj gjinie të artit skenik. Janë miqtë e tij Roland Koca, Aishe Stari, regjisori Haxhi Rama, Fadil Hasa, Zyliha Miloti, humoristët e Vlorës, Cekja i Beratit, Bujar Kapexhiu, aktori Robert Ndrenika, Xhelal Tafaj, etj. të gjithë që i bashkohen festës. Aktori Muharrem Hoxha ka lindur me 18 janar 1954. Ka punuar për një periudhë të gjatë nga ’73 deri ’86 tek “Pallati i Rinisë” në qytetin e Durrësit, ku ka bashkëpunuar me aktorët e humorit si Fadil Hasa, Ramazan Njala, Enver Likmeta dhe Gani Kalaja. Në estradën e Durrësit ai ka punuar dhe me aktorë të tjerë si Roland Koça, Sanie Hoti, Xhelal Tafai, Hysen Bashkhysa etj. Ai ka marrë pjesë tek Teatri i Kukullave për 14 vjet, po kështu është angazhuar në mbrëmjet e Vitit të Ri, si në programet për fëmijë dhe në ato për të rriturit. Rrema ka luajtur dhe në filmin për femijë “Velat e Bardha”, i cili është xhiruar në Itali.Aktivitetet dhe bashkëpunimet e tij me aktorë dhe regjisorë të disa qyteteve tona kanë bërë që ai të jetë një ndër humoristët më të pëlqyer jo vetëm për qytetin e Durrësit ku ai punon, por dhe për qytete të tjera. Në Shkodër ai ka bashkëpunuar me aktorë të tillë si Zyliha Milotin, Paulin Prekën, Zef Dedën, Gëzim Kruja, Drane Xhoi. Gjithashtu ai ka luajtur dhe me aktorët e qytetit të Korçës ku do të veçonim Zamira Kita, Aleko Prodani, Petrika Riza, Klaudeta Riza, Marko Bitraku, Albana Prodani etj. Me trupën e Korçës vecojmë shfaqjen “Ju ftojmë në dasmën e babait”. Nuk mund të lëmë pa përmendur dhe bashkëpunimin me aktorë të humorit në qytetin e Elbasanit si Ilmi Belshaku, Dimitraq Topuzi, Antoneta Doka. Në vitin 1983 në qytetin e Lushjes nderohet me çmimin “Laureat i festivalit”. Të njëjtin çmim e merr dhe në Fush-Arrëz, në 1989. Në vitin 1996, në festivalin kombëtar të humorit është vlerësuar si aktori më i mirë. Ai është vlersuar në vitin 2000 si “Njeriu i shekullit”, “Krenaria e qytetit”, për Durrësin, ka fituar cmimin “Qemal Hajdini”, si “Aktori me i mirë” në festivalin e Dibrës së Madhe në vitin 2008. Në vitin 2003 është nderuar me Urdhrin “Naim Frashëri i Argjendë”, nga presidenti Moisiu, ndërsa në vitin 2010 ka marrë “Naim Frashëri i Artë”. nga presidenti Bamir Topi, etj. Një nga miqtë dhe bashkëpunëtorët më të ngushtë të Muharremit, aktori Roland Koca që bashkë me Fadil Hasën e Rremën përbënin tre muskëtierët e Estradës së Durrësit shprehet se, Rrema me ndjenjën e humorit, shpirtin human e finik, këmbënguljen në realizmin e roleve e karaktereve njerzore mbetet simbol i humorit në Durrës dhe një përfaqsues tipik i kësaj gjinie në rang kombëtar. Si aktor karakteresh të shtresave të ndryshme Rema ka pasur një komunikim të vecantë me spektatorët, jo vetëm në sallë por dhe në komunitet. Ai mban mend qindra persona të cdo niveli, një vecori e tij që ja mundësonte skalitjen e roleve e personazheve në shfaqjen e radhës. Estrada e Durrësit u fuqizua mbas vitit 1974, kur u bënë pjesë e saj, një sërë aktorësh e regjizorësh të talentuar, të cilët ndoqën shembullin dhe trashëgëminë e pioniervë të kësaj gjinie Ramazan Ngjala, Nikolin Xhoja, Spiro Strati, etj. Nga viti në vit niveli artistik dhe pjekuria profesionale e trupës sonë ka shënuar rritje, tha ai. Ne dhe në fushën e parodisë patëm sukses me angazhimin e zonjës Liri Lushi, ndërsa del në pah dhe madhështia e Haxhi Ramës si regjizor për mëse dy dekada. Mendoj se në shfaqjen “Tre burra kërkojnë një grua” në të tre si aktorë, pra Rema, Fadili dhe unë kemi bërë një nga perforamncat më të mira skenike. Përpjekjet tona për të sjellë para publikut dicka të re, kanë qenë një vecori tjetër e punës sonë, përpiqeshim me orë të tëra për të zbërthyer një personazj, karakter, për të mos e lënë spektatorin të mërzitej. Por mbi të gjitha ne kemi pasur një kolektiv të mrekullueshëm, ku miqësia e sinqeriteti mishëronin një bashkëpunim të frutshëm në shfaqje dhe jashtë saj. Ndaj dhe kjo mbrëmje ka kaq shumë pjesmarrje.Të gjithë i gëzohen faktit që një koleg i tyre nderohet me titullin “Mjeshtër i Madh”. Ta gëzojë këtë titull Miku dhe kolegu ynë “Muharrem Hoxha”! Por njëkohësisht uroj që kjo traditë e spikatur e humorit durrsak të ketë vijimësi në të ardhmen. Më gëzon fakti që në këtë mbrëmje ka dhe plot aktorë të rinj të kësaj gjinie, theksoi aktori durrsak Roland Koca.

Zhvillohet stërvitja “Durrës-SAR-ex” 2015

October 29, 2015 by dgreca

Nga Shefqet Kërcelli/
Paraditen e datës 28 tetor në rajonin e kepit të Palit u zhvillua stërvitja “Durrës-SAR-ex-2015”. Në këtë stërvitje morën pjesë personel dhe mjete të Forcës Detare, Forcës Ajrore, Antikontrabandës Detare, Policisë Kufitare dhe të emigracionit në Durrës, Qëndra Operacionale Ndërinstitucionale Detare dhe Inspektoriatit të Peshkimit. Qëllimi i stërvitjes ishtë Organizimi i bashkëveprimit, kryerja e operacioneve të përbashkëta midis Flotiljes Detare dhe institucioneve që kanë interesa në det, në kuadër të operacioneve për zbatimin e ligjshmërisë dhe kërkim-shpëtimit SAR, si dhe testimi i mjeteve e procedurave të komunikimit për bashkëveprim në operacion. Stërvitja u ndoq dhe nga Shefi i Shtabit të Përgjithshëm të FA, Gjeneral-major Jeronim Bazo, Komandanti i Forcës Detare, Gjeneral-brigade Ylber Dogjani, Komandanti i Forcës Ajrore, Gjeneral-brigade Vladimir Avdiaj, ushtarakë të lartë të MM e SHP, kudro të Forcës dhe Flotiljes Detare, Shefi i Antikontrabandës detare Ylli Hatellari, Drejtues të Policisë Kufitare Durrës, Komisarët Erjon Ismaili dhe Gentian Xhaferri, Përfaqsues të QNOD, grupi i ushtarakëve të seminarit Rajonal për Operacionet e kërkim-shpëtimit SAR, {anëtarë të qendrës RACVIAC}, etj. Fillimisht Komandanti i Forcës Detare, Gjeneral Brigade Ylber Dogjani i uroi mirëseardhjen personaliteteve ushtarake dhe civile që ndoqën këtë stërvitje dhe më pas theksoi rëndësinë e “Stërvitjes Durrës-SAR-ex” 2015, si një masë e rëndësishme e Forcës Detare për këtë vit, që i shërben direkt shtimit të kapaciteteve operacionale të Flotiljes Detare dhe bashkëveprimit efektiv me Institucionet Detare në vendin tonë. Më pas u zhvillua stërvitja në gjirin e Kepit të Palit bazuar në dy skenarë kryesorë. Skenari i parë me tëmë zbatim ligjshmërie, kur një anije tregëtare e huaj kryen aktivitet kontrabande në rajonin Porto-Romano-Kepi i Palit, por në sajë të veprimeve të shpejta e të sakta të mjeteve Flotiljes Detare, Antikontrabandës dhe Policisë kufitare , realizohet bllokimi i shkelsve të ligjit bashkë me grupin e II-të të Bordingut. Skenari i II-të i stërvitjes përfshiu dhënien e ndihmës një anije peshkarexhe të përfshirë nga flakët nga mjetet tona detare dhe më pas kërkimin e shpëtimin e jetës së dy peshkatërëve në rajonin e Kepit të Palit. Në këtë operacion krahas mjeteve detare u përfshi dhe një helikopter “BO-105”, i Forcave tona Ajrore. Mbas gjysëm ore kërkimi u bë e mundur gjetja e peshkatarëve dhe më pas cuarja e tyre në Spitalin e qytetit Durrës. Mbyllja e kësaj stërvitje u shoqërua me duartrokitje nga pjesmarrësit, gjë që shprehu qartë vlerësimin e veprimeve të forcave pjesmarrëse gjatë cdo elementi stërvitor dhe skenarëve të ngjashëm me situate reale në det. Në fund Shefi i Shtabit të Përgjithshëm të FA, Gjeneral-major Jeronim Bazo i uroi drejtuesit dhe pjesmarrësit e kësaj stërvitje për profesionalizmin dhe bashkëveprimin e demonstruar në stërvitjen “Durrës-SAR-ex-2015”, ndërsa Gjeneral-major Zdravko Jakop, Zv/Drejtor i qendrës RACVIAC, Kroaci, falenderoi SHSHP dhe Komandantin e FD, për mundësinë e krijuar në ndjekjen e kësaj stërvitje detare, që përkon dhe me objektivat e seminarit.

Pesë botime në shqip i shtohen Librarisë së Kongresit në Washington

October 18, 2015 by dgreca

Nga Shefqet Kërcelli/
Nga data 23 qershor 2015, pesë botime në shqip i janë shtuar fondit të Librarisë së Kongresit në SHBA. Këtu përfshihen dy nga romanet kryesorë të shkrimëtarit të madh Dritëro Agolli, “Shkëlqimi dhë rënia e shokut Zylo” dhe “Arka e djallit”. Lexuesit shqiptarë dhe të huaj janë njohur tashmë me përmbajtjen e romanit “Shkëqimi dhë rënia e shokut Zylo”, si një kritikë marramendëse, shumë komike e burokracisë dhe dirigjimit intelektual, e priviligjeve dhe ofiqeve të pamerituara të socializmit. Botuar fillimisht në revistën “Hosteni” në vitin 1972, romani tronditi opinionin publik shqiptar dhe më gjerë, duke u bërë pjesë e letërsisë disidente që shprehte qartë pakënaqësinë ndaj sistemit monist. Libri është praqitur me një përmbledhje të shkurtër në anglisht. Vendosja e këtyre dy romaneve në fondin e Librarisë së Kongresit është dhe urimi më i mirë që i bëjmë këtij shkrimëtari të madh me rastin e 84 vjetorit të lindjes!
Informojmëe lexuesin e “Diellit”, se në vitin 2016 do ketë botime të rëndësishme të Dritëroit në anglisht.
Koment për romanin “Shkëlqimi dhe rënia e shokut Zylo”, nga Fransua Nurisie
“The brilliance and the failure of Zylo friend”, with a clear title, tells the victory and the fall in Tirana of Zylo Kamberi, senior civil servant, the director of a section of the cultural matters. It is a staggering critique, very comic of the bureaucracy, of the intellectual direction, of the privileges of the socialism and of the harsh used language. Published in magazine in 1972 year, a year later as a volume, also republished in 1981, “The brilliance and the fall of Zylo friend” forces us see again some of our ideas related with the freedom which Albania of Enver Hoxha let a novelist. A perfectly mysterious country! The more so, because after the characters of the novel, officials, bureaucrats, critics (and their spouses, fat or obedient), the readers warned surely could know real personalities. To accept that these mocker caricatures were real portraits, this increases even more our wonder. Imitating a famous formula. Agolli, is Kafka, with a little more sun. The Ministry of Culture, the directorships, the commissions, its meetings, make the decorum almost abstract of a buffoon satire. Zylo is a tartarin of dialectics, a small leather pouch filled with words, a cocky grandiloquent, hypocrite, maybe honest, but a uncorrectable idiot. The wonder is very great; anyway there is no harsher critique of the organizing in the countries of Orient than in this book, where the works of the power are taken apart with a kind of savageness, softened so-so by humor feeling, which approaches the characters to us, which transforms them into manipulated puppets from a system which is so “perfected” so that it can’t leave them a big action freedom…
Gjithashtu në fondin e Librarisë u shtuan dhe tre libra të tjerë në fushën e detarisë shqiptare, “Antologjia e detarisë Shqiptare”, Vëllimi i parë, “Antologji e Detarisë Shqiptare”, vëllimi i dytë dhe i tretë, me autor Shefqet Kërcelli, dhe “Fjalori i Terminologjisë Detare”, me bashkëautorë.
The anthology contains several chapters according to the main historical stages of the Albanian people: Pre-Illyrian period, Illyrian, Byzantine, Ottoman, the invaders and the regimes of the XX century. According to this chronological ranking are treated extensively themes like: the development of naval tools and tradition, of naval trade and transport, the weight of the sailors and our state in this trade, the relations with the other forces in the naval space, the contribution for independence, main characters, captains, sailors, etc. The declaration of the independence on the 28th of November 1912 and the creation of the Albanian state is understood, they created new sailing conditions and courses, that’s why the Albanian seamanship in these 100 years takes the main place.
The book is based on authentic documentary base, thanks to the will and the insistence to collect and to search for every document inside or outside of the country. The rich documentation makes it very convincing and realistic. It inserts the reader into the flow of the events in the Adriatic and Ionian seas, for more than 3 thousand years, it brings arguments, it spreads thesis and analysis who enforce the fact that the Albanian people has an outstanding naval tradition since the antiquity. The book has special values in the open narrating of many documents, witnesses, photos, historical truths, which our opinion at the 80% mass knows them for the first time. It brings the deep changes, the development that the naval tools had, their technique and technology dependent on their economical development, the tradition, the profession of the sailor, the ways of orientation, the benefit from the experience of other countries, the cooperation, the naval transport and the trade inside or outside of the country, based on the statistics of native and foreign naval institutions…
Me këtë rast zonja Debra Graham, Librare në Seksionin e Monografisë në këtë Librari, nëpërmjet një letre drejtuar vajzës sime te vogël, e cila i dhuroi këto libra në emër të autorëve, na falenderon për pasurimin e fondit të Library of Congress me këto pesë botime në shqip. Por ajo që dua të theksoj është se studjuesit, shkrimtarët, historianët, shkencëtarët, poetët shqiptarë duhet të kenë si objektiv kryesor, krijimin gradual të koleksionit ose fondit iliro-shqiptar në bibliotekën e Kongresit Amerikan. Le të jenë këto botime dhe mjaft të tjera të dhuruara më parë, si gurë themeli në krijimin e këtij fondi, ku amerikanë, shqiptarë dhe të huaj mund të njihen gjerësisht me historinë, kulturën dhe letërsinë e kombit iliro-shqiptar. Le të harxhojnë me shumë energji për këto punë kritikët shqiptarë?!