Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

SHKOLLA SHQIPE “CHILDREN OF THE EAGLE” FESTOI NË VATËR

by

SHKOLLA E TRASHËGIMISË SHQIPE “CHILDREN OF THE EAGLE” FESTOI NË VATËR PËRFUNDIMIN E VITIT SHKOLLOR/

Nga Sokol PAJA – DIELLI/

Të Shtunën më 29 Maj 2021, në orën 1:00 pm, në selinë e Federatës Panshqiptare të Amerikës “VATRA”, Shkolla e Trashëgimisë shqipe “Children of the Eagle” organizoi ceremoninë e përfundimin me sukses të vitit shkollor 2020-2021. Bijtë e mrekullueshëm të shqipes në diasporën e Amerikës në New York së bashku me mësuesit dhe drejtuesen e shkollës Drita Gjongecaj, kishin përgatitur një ceremoni mbresëlënëse duke e shoqëruar edhe me një koncert e recitime vjershash të poetëve më të dalluar të kombit tonë. Përfaqësuesit më të lartë të Federatës Panshqiptare të Amerikës VATRA, anëtarë të Kryesisë e të Këshillit të Vatrës, prindër, mësues, nxënës, miq, të ftuar, gazetarë, patriotë mbetën të mahnitur dhe të impresionuar nga talenti, përformanca dhe dashuria e veçantë e këtyre fëmijëve të mrekullueshëm për flamurin, gjuhën dhe traditën shqiptare. Drejtuesja e shkollës Drita Gjongecaj në hapje të aktivitetit artistik, në emër të organizatës dhe shkollës “Children of the Eagle”, i shprehu mirënjohje dhe i dorëzoi kretarit të Vatrës z.Elmi Berisha një Çertifikatë Mirënjohje për pasuritë që mbart dhe ambientin jo vetëm suportues por edhe motivues në të cilin VATRA hapi dyert që nxënësit të mësojnë rregullisht në një kohë kur çdo gjë tjetër ishte e mbyllur për shkak të pandemisë. “Nderimi më i madh i takon Federatës VATRA për mbështetjen sistematike të shkollës shqipe “Children of the Eagle”, duke u bërë strehë mësimore e nxënësve gjatë pandemisë botërore” u shpreh drejtuesja e shkollës “Children of the Eagle” Drita Gjongecaj. Kryetari i Vatrës u shpreh i emocionuar për këtë vlerësim që i jepet atij dhe Vatrës dhe u shpreh se Vatra do të jetë kurdoherë në mbështetje të shkollës shqipe. Z.Berisha i komplimentoi për performancën, rezultatet e shkëlqyera dhe bashkëpunimin me Vatrën si familjen më të madhe në diasporën shqiptare në botë.

     Drejtuesja e shkollës Drita Gjongecaj falenderoi në mënyrë të veçantë editorin e Diellit z.Dalip Greca, i cili ka suportuar me të gjitha mjetet e nevojshme çdo fundjavë shkollën shqipe. Z.Greca u nderua me Certifikatë Mirënjohje për ndihmën e pakursyer ndaj shkollës shqipe “Children of the Eagle”. Ai u shpreh i lumtur për nderimin dhe garantoi se do të jetë një mbështetje e vahzdueshme dhe ndihmë e pakursyer për mësimin e gjuhës shqipe dhe ruajtjen e identitetit tonë kombëtar. “Gjatë muajve të parë të pandemisë, efekti i implementimit të klasave online qe shumë i madh edhe për faktin që fëmijët gjetën mbështetje nga ana sociale dhe emocionale, në mes të kaosit dhe stresit, të panjohurës, etj. Mbajtja hapur e klasave shqipe u konfirmoi atyre se jeta vazhdon dhe nuk duhet të heqim dorë nga planet e synimet tona, dhe se përshtatja me situatat e reja është kusht i vazhdimësisë. Në formë nderimi dhe vlerësimi, si dhe për të evidentuar mbeshtetjen në çfardolloj niveli qoftë nga organizata apo individë, kemi: Partnerët e AADLC dhe njëkohësisht kemi Miqtë e Children of the Eagle. Ju ftoj të bëheni pjesë e këtyre nismave dhe ta mbështesni vazhdimësinë e mësimit të gjuhës shqipe, ruajtjes së kulturës dhe rrjedhimisht të identitetit tonë kombëtar” përfundoi drejtuesja e shkollës “Children of the Eagle” Drita Gjongecaj. 

 Fëmijë që e kanë ndjekur shkollën fizikisht në klasë përgjatë vitit shkollor 2020-2021, të cilëve iu dorëzuan Dëftesat ishin: Elvis Balaj, Arisa Balaj, Klarent Ahmataj, Klaudia Koka, Alfons Gjelaj, Joana Koka, Terezina Parubi, Gulianna Stefa, Alexa Parubi, Julia Loci, Anya Gjini, Jeton Shkreli, Julian Shkreli, Enki Mjerashaj, Ilira Idrizi, Altea Shahini dhe Siona Gashi. Përveç Kryetarit të Vatrës dhe Editorit të Diellit, drejtuesja e shkollës shqipe “Children of the Eagle” Drita Gjongecaj nderoi me Çertifikatë Mirënjohje mësueset Holta Ahmataj dhe Arjana Kurti, dhe gazetaren Marjana Bulku “Për kontributin e vyer në ruajtjen dhe përhapjen e gjuhës dhe kulturës shqipe tek fëmijët e diasporës”. Shkolla e Trashëgimisë shqipe “Children of the Eagle” e ka filluar aktivitetin e saj prej disa kohësh dhe prej 5 vjetësh njihet edhe zyrtarisht si organizatë e ligjshme jo fitim prurëse ne shtetin e NY. Children of the Eagle është pjesë e një organizate më të madhe e quajtur Organizata e Dy Gjuhëve dhe Kulturave Ndërsjellëse shqiptaro-amerikane-AADLC dhe që ka si qëllim zgjerimin dhe forcimin e rrjetëzimit të mësuesve të gjuhës shqipe në diasporë. Që nga fillimet e saj, kjo shkollë është munduar të tërheqë një numer të konsiderueshëm nxënësish, familjet e të cilëve e vlerësojnë mundësinë që u është dhënë dhe e ndjekin me fanatizëm. Kjo shkollë ka dy qendra kryesore ku e zhvillojnë aktivitetin mësimor, njëra në Morris Park, Bronx, në shkollat publike dhe tjetra në Yonkers dhe Westchester. Mësimi online që vazhdon akoma, bëhet nëpërmjet platformave të avancuara bashkëkohore dhe përfshin Google Classroom e applikacione të ndryshme si Nearpod, Jamboard, etj. Në klasat online, ka nxënës edhe nga Londra e Manchester, Mbretëria e Bashuar, apo New Jersey, Maryland dhe Florida. Nxënësit e shkollës shqipe në përfundim të aktivitetit mrekulluan të pranishmit me një program artistik i cili u paraqit dhe u realizua mjeshtërisht nga nxënësit, duke dhënë shumë emocione për të gjithë të pranishmit në sallë. Nxënësja Terezina Parubi dhe Joana Koka paraqitën përshëndetje në shqip për mësueset e tyre dhe shkollën shqipe. Klarent Ahmataj recitoi poezitë “Mëmëdheu” nga Çajupi dhe “Shkolla ime” nga Azem Shkreli. Nxënësja Klaudia Koka recitoi poezinë “Atdheu im” nga Asdreni. Nxënësja Joana Koka recitoi poezinë “Nënë Tereza”, nxënësi Alfons Gjelaj me “Gjuha e nënës”, nënësja Terezina Parubi recitoi “O Malet e Shqipërisë” nga Naim Frasheri dhe një vjershë për atdheun. Nxënësja Joana Koka luajti dy pjesë në piano ndërsa Kënga e Alfabetit erdhi e kënduar nga Julia Loci, Gulianna Stefa, Anya Gjini dhe grupi. Kënga “Fol Shqip” u këndua nga Joana dhe Klaudia Koka. Mbrëmja festive u përmbyll me dhënien e certifikatave për secilin nxënës dhe një koktejl të përgatitur nga Mark Mrnaçaj me rastin e promovimit të librave të Dine Dines “ Alida” dhe “Gjyqi i Shopenhauerit”. 

DIELLI me shqiptarët në Teksas – USA

by

–SHKOLLA “UDHA E SHKRONJAVE” NË HUSTON, GJUHA DHE IDENTITETIT KOMBËTAR  SHQIPTAR NË TEKSAS /

Edmond Shkurti, drejtues i Shkollës Shqipe “Udha e Shkronjave”Huston, Teksas të Shteteve të Bashkuara të Amerikës,rrëfen ekskluzivisht për gazetën “Dielli”, Organ i Federatës Panshqiptare të Amerikës VATRA, New York, ruajtjen e identitetit, gjuhës, kulturës dhe traditës shqiptare në Teksas, USA nëpërmjet mësimit të gjuhës shqipe. Me Edmond Shkurtin bisedoi gazetari i “Diellit” Sokol PAJA.

HISTORIKU I SHKOLLËS SHQIPE “UDHA E SHKRONJAVE”

Edmond Shkurti, drejtues i Shkollës Shqipe “Udha e Shkronjave”Huston, Teksas tregon për “Diellin” se fillimet e para të kësaj shkolle filluan në vitin 2005, me iniciativën e komunitetit të Huston-it u bë e mundur që të hapej kjo shkollë, e cila funksionoi për rreth 6 muaj. Jeta e saj ishte e shkurtër si rezultat i një komuniteti të ri, të cilët nuk bënë të mundur vazhdimësinë e kësaj shkolle. Pavarësisht nga dëshira e komunitetit për të angazhuar fëmijët për të mësuar gjuhën shqipe, vijimi i kësaj shkolle u bë e pamundur për shkak të një komuniteti të ri.

RIHAPJA E SHKOLLËS MË 2016

Viti shkollor 2016-2017 do të ishte shumë i lumtur për prindërit dhe nxënësit e shkollës shqipe “Udha e Shkronjave”Huston, Teksas pasi ajo vihet në funksion të plotë dhe më e organizuar se kurrë. Duket se pas një mungesë të madhe, kishte rifilluar me energji dhe pasion patriotik më të fortë se kurrë. Edmond Shkurti, drejtues i Shkollës Shqipe “Udha e Shkronjave”Huston, Teksas tregon se mundësia e komunitetit dhe dëshira e prindërve bënë të mundur që shkolla të rihapej sërish në Shtator 2016. Hapja e shkollës ishte inciativë e Znj. Pranvera Selenica Haxhillari dhe Z. Ergi Agolli, të mbështetur nga mësuesit: Znj. Rafaela Bani, Znj. Nora Sulejmani, Znj. Erjona Rramaj dhe Z. Edmond Shkurti. Një kontribut të shquar në këtë shkollë ka pasur dhe Znj. Ilira Struga Pitarka, e cila fatkeqësisht ka ndërruar jetë. Sipas z.Shkurti organizimi ishte model, interesimi po ashtu dhe themelet e shkollës sapo kishin filluar të viheshin në një dimension tjetër, më të sigurtë dhe afatgjatë për vitet në vazhdim. Drejtuesi i Shkollës z.Shkurti kujton se me fillimin e shkollës, u krijuan 3 klasa me rreth 50 nxënës në total. Një ndër klasat përbëhej nga nxënës duke filluar nga mosha 6 vjeç e në vijim, të cilën e drejtonte Z. Edmond Shkurti dhe Znj. Erjona Rramaj. Klasa e dytë përbëhej nga nxënës të grupmoshës 3-6 vjeç dhe drejtohej nga Znj. Nora Sulejmani. Klasa e tretë përbëhej nga nxënës të moshës nën 3 vjeç dhe drejtohej nga Znj. Rafaela Bani. Përkushtimi, profesionalizmi dhe devotshmëria e këtyre mësuesve të talentuar dhe me eksperiencë janë një garanci e shtuar për  nxënësit, prindërit, komunitetin dhe Shkollën Shqipe “Udha e Shkronjave” në ruajtjen e identitetit, gjuhës, kulturës dhe traditës shqiptare në Teksas nëpërmjet mësimit të gjuhës së bukur shqipe. 

KOMUNITETI SHQIPTAR MBËSHTET SHKOLLËN SHQIPE NË HUSTON

E gjithë kjo veprimtari e shkollës do të ishte e pamundur nëse nuk do të ishte mbështetur nga komuniteti shqiptar në Huston. Edmond Shkurti, drejtues i Shkollës Shqipe “Udha e Shkronjave”Huston, Teksas, tregon për Diellin e Vatrës se në shkollë bëjnë pjesë femijë të cilët kanë të dy prindërit shqiptarë ose një nga prindërit shqiptarë. Qëllimi i shkollës shqipe është t’i mësojë komunikimin në gjuhën shqipe këtyre fëmijëve, si dhe bëjnë të mundur krijimin e identitetit shqiptar në atë vend ku nesër do të jetojnë e punojnë. Përkushtimi i mësuesve, gatishmëria për të punuar me nxënësit pavarësisht vështirësive dhe përgatitja e lartë shkencore e mësuesve kanë bërë që shkolla shqipe “Udha e Shkronjave” nëHuston të jetë një model i shkëlqyer funksionimi për të gjitha shkollat shqipe të Diasporës Shqiptare. Sipas z.Shkurti, në gjithë aktivitetin e saj shkolla ka bërë të mundur mësimin e gjuhës shqipe, zhvillimin e një sërë aktivitetesh lidhur me festat shqiptare (festa e fëmijëve, festa e flamurit, Krishtlindjet, Vitin e Ri). Gjithashtu, janë organizuar festat e ditëlindjeve të fëmijëve pjesë e shkollës, si dhe janë zhvilluar orë mësimore në natyrë. Aktiviteti i shkollës është më i gjerë, por u përpoqa të jap një panoramë të shkurtër për atë çfarë kjo shkollë ka zhvilluar këto 5 vite, të cilat për ne si mësues kanë qenë vite sfiduese të mbushura me gëzim e krenari për atë që i kemi ofruar nxënësve dhe komunitetit shqiptar në Huston të Teksasit.

SHKOLLA “UDHA E SHKRONJAVE”HUSTON PËRGJATË PANDEMISË

Viti i shpërthimit të pandemisë globale ka qenë një vit i mbushur me vështirësi edhe për shtetet më të fuqishme jo vetëm për shkollën tonë apo komunitetin shqiptar në Teksas, kujton Edmond Shkurti, drejtues i Shkollës Shqipe “Udha e Shkronjave”. Edhe pse pandemia na kufizoi fizikisht, shpirtërisht nuk jemi ndalur për asnjë moment dhe ne i kemi shërbyer nxënësve tanë e komunitetit tonë këtu. Aktualisht, për shkak të pandemisë së shkaktuar nga Covid-19, shkolla funksionon online nëpërmjet platformës “Zoom”, por me shpresë që gjatë muajit shtator të vitit 2021 çdo gjë ti kthehet normalitetit dhe shkolla shqipe “Udha e Shkronjave”do të kthehet me klasa të reja, nxënës të rinj dhe bashkëpunëtorë të rinj- përfundoi bashkëbisedimin e tij për Diellin e Vatrës në New York, z.Shkurti.  

PENDESA MUNGON…

by

Shkolla Shqipërisë ne Ulqin ne vitin shkollor -1941-1942/

Fjala e mbajtur nga drejtorit i shkollës shqipe në Ulqin 80 vjet të shkuara nga drejtori i parë i shkollës shqipe në Ulqin Jahja Damnori për vitin shkollor 1941-42/

Përgatiti për Diellin:Pertefe Leka

Zotni te ndershem dhe vllazen ulqinake,…

Ma pare ju kerkoj te falun qe keni pase miresine me marre mundimin e me urdhnue deri ktu. Arsyeja  e mbledhjes se sotme  s’asht tjeter vetem se dishroj  me pase nji marrdhanie me ju me qellim qi  t’u  apim edukaten e duhun femive tuaj.

 Andrra qi keni pase pame tash sa`kohe, sot u shfaq me ate gjuhe qi ju e ruejtet si prushi ne gji.Sot po ju flet nji vlla I perzemert I jueji. Me kujtohen fjalet e shkrimtarit Francez Builo I cili thote : se nji popull qi ruen gjuhen e vet aj ka ruejte cilsin e rruges se indipendences. Por kjo gjuhe e ruejtun prej jush si drita e syve duhet punue, e kete pune e ban shkolla.

Prandaj ma pare do t’ju flas per randesine e shkolles e mandej do te flas marrdhanien qi ka shkolla me ju, per me rrite  femite si duhet.

 Shkolla si dihet ka per qellim te mbrame  me mesue  e me zhvillue  inteligen e femis. Ajo deshiron me perpunue  pernjiheresh e armonikisht te gjitha vetite  shpirtnore te  femis. E aj nuk asht vetem nji shpirt, e as vetem nji trup qi do t’i jepet edukata, por asht nji njeri.

 Shkolla vegon me formue qenie te plotsueme d.m.th. burra e gra me trup te shendoshe, me zemer  trime,me vullnet te forte,me nji shpirt te drejte,por edhe njers qe te jene te zotet  me mprojte te drejtat e veta. Prandaj djelmve dhe varzave qe do t’u bahet teslime edukata  ne doren e tyne,do te jene  femit t’u,fmi shqiptaresh te shekullit XX.

 Shkolla perpiqet me pergadite qytetare e qytetare  te rrespektueshem ndaj ligjeve,me dashte  tek s’ban  atdheun e tyne e krejte te gadshem  me ba cdo sakrifice  per te.

 Nji njeri qi s’ka dashtni per atdhe  aj s’ka besimin e sigurte. Per kete arsye  shkolla duhet me siguru vemendjen e te gjithe shpirtnave te njome  per nji qellim: Atdheu mbi te gjitha.

 Shkolla e sotshme nuk do te  japi njohuri te thata, por do te mundohet qi me ane te punve te vogla me j’a pergadite  te gjithe ata cilesi shpirtnore qi ka prirje femija.

 Prej c’thame, se shkolla e jone pergadite  pernjiheresh njeriun  ne kuptim te vertete te fjales,qytetarin e metejshem.

Shkolla e sotme  jo vetem qi e mpron te drejten fetare  te sejcilit, por edhe I ep shkas 

  e zhvillim te perhapjes se cdo feje tue  e lane te lire mesimin e ushtrimin.

 Asht shume I gabueshem  ne qofte se ndokuj I pershkohet neper mend  se shkolla shqiptare  perbuz fete. Kjo  mund te jete vetem nji propagande e flliget e atyne  qi dishrojne  me ju ba varrin ju.

Me hi e me fole se c’randsi kane fenat, une nuk jam competent per kete pune, por di t’ju tham  se nji njeri qi hjek shpresen(uzdajen) prej zotit  aj nuk do te kete shtylle ku me u pshtete  ose shkop ku me u mbajte.Te tane jeta do t’i shkonte  si i mbytuni neper shkume.

Por faktoret qi perbajne shkollen jane  femit e mesuesit  e sic do mjeshter, per me e krye zanatin (mjeshtrine) e tij  I duhen veglat e brumi, ashtu edhe na, per me krye  misionin e nalte  t’tonin  duhet te kemi brumin,qi jane femite  te formuem si duhet.

 Ju bie si shembull nji zdukthatar, se sado  veglat e mira  me i pase, kur brumi asht I keq  nuk mund te krijoje  nji gja te persosun.

   Pra e para  e punes na dona me pase  femite  te gatuem  deri diku prej nanave  ulqinake e mandej na me I vu ne rruge te  mbare.

  Shkolla  pra kerkon qi m’i vue femit  ne marrdhanie me ju  ne kondita hygjenike  si  c’e    lype nevoja  trupore e shpirtnore e tyne.

  Duhet ta dini se ne pikepamje  te pastertise (temisllekut) fmija  asht nji pasqyre e nanes  dhe e babes.

 Prandaj  puna e pare  asht qi me ane te pastertise, femija munden me e pase trupin e shendoshe  e asht e dijtun  se latini kot s’ka thane: Mendja e shndoshe, ne trup te shndoshe.(Men sana in corpore sana).

 Nji fmi qi ka trupin e shendoshe,aj ka edhe mendte  e shndoshte e asht I gadshem me i rroke mesimet si duhen.Familja duhet te kete kujdes, qi femite  me I dergue te paster ne shkolle.

Tash do te flasi per (terbijen) edukaten e shpis e mandej te shkolles.

Ma pare se kerkushi, I takon nanes kujdesimi I femivet, per arsyet se:

1-Ndermjet prindve  e femive,gjindet lidhnije ma e ngushte,pse fmija  din me dashte  ma fort njate qi  I plotson  dishirat e nevojat e tij. Nji femis  po ju afrue nji I huej  menjihere nise me u ngervalle.

2-Ndermjet prindve e femive, ne mnyre te vecante, frymzimi I nanes ka fuqine  ma te madhe,pse nane e femi gjinden ma afer  se kerkushi,aq  afer sa gadi me u thane nji.

  Pestalozi, themelues I edukates ( I ilmi-terbijes) na msoj me I lshue nanes  vendin e pare.

Nanat e edukueme, lindin e rrisin fmi te edukuem. Kete fuqi te nanes e gjejme edhe te  fjala popullore: Ban nane se te gjas e dy kambe i rreshqas.

Vepra e prindve  ndaj femijve asht cmos e fuqishme  pse pak a shume  prind e femi  kane nji gjak e nji natyre. Femija pa dale mire prej djepit  mundohet  me I ndihmue  vllazenve te vet ma te dobet,ketu kuptohet edhe veprimi I perbashket.Aty ne shpi  mundohet me  u marre parasysh personaliteti I femis.

Tue kene se ne familje jane femi ma pak,munden me ju plotsue te gjitha nevojat secilit femi

Por ktyne te mirave u rrin perballe  edhe  keto te  kqija :

Jane disa prind qi  nuk dien a as nuk ju vjen  perdoresh edukata.  

Disa per shkak te punve  te shumta qi kane jashta shpijet,nuk  mund t’ u a barin  kujdesin e as nuk mund  t’u vien rreth femive.Disa te tjere, nuk i japin randsien qi i perket  edukates.Kto gjana ndodhin edhe neper  familje  ku nanes e babes i del koha me rrite femit.

Jane disa nana,zoja shpijash,te cilat  ja  japin vet tamlin e gjiut femive.Kjo asht  ndera e stolija  ma e madhe  per nji nane shqiptare.Ka disa nana te tjera,te cilat per me i dhane vedit randsi ose per me u duke se jane shpijash te mira  nuk merren aspak  me rritjen e femivet, edhe tamlin e gjiut nuk ja japin atyne.  E ktu vjen edhe rrenimi i familjeve te mdha. Femit e tyne   jane lane ne doren e disa te rejave,  qi jane ma fmi se fmija. 

Prandaj tue marre per baze  se shteti yne  te gjithe shpresen e ka pshtete  ne familje,te cilat sa ma nalt qi te jene,  aq ma nalt  qendron shteti.

Duhet ta dime se pasqyra e fmijve ne shkolle asht nana  e pasqyra  e konstruktorit te  shtetit  asht shkolla.

 Prej shka thame  deri ktu,kuptohet  se shkolla e pare e fmive asht familja,por edhe shkolla ka te mirat  e saj.

Femija ne shkolle  gjindet si nji gjymtyre  e nji shoqnije  e kjo gja asht  nder faktoret  ma kryesor  qi e bajne ate  me perfitue ndiesit  e rrelacionit shoqnuer. Aty shef  se si mundet  me I ndihmue  nji ma t’vobegtit, nji ma te dobtit fizikisht.

Ne shkolle e kqyrin edukaten njers competent (qi e kane per zanat) te cilet kane mesue po per njate pune  e jane te rrahun me cashtje feminore.

Mesuesi ne shkolle  I rrin femis pa paragjykime  e kjo pune I ndihmon fort  per me pru nji gjykim te madh mbi sjelljen  e mbi te metat e femis.

Ne shkolle tue punue nxansit krijohet nji fare zelli (calltije) me ja kalue njeni tjetrit. Kjo pune  ka nji njoftje te madhe  per fmi deri sa te ruhet  e te mos kalohet kufini.

 Ne shkolle, fmija din me njofte  fuqite e veta mendore e trupore  e mos me I besue vetes 

Ma teper se sa vjen, pra i zhduket madheshtija.

Ne shkolle, ku pa ndryshim rrin e meson si I vobegti si pasaniku, perpjeket e afrohet  ma teper gjaja  shoqnore. Ktu fillon pra, me ja diet pasaniku te vobegtit,zengjini fukarase.

Ktu meson fmija  c’asht zeqati, sadakaja, buka e shndandout. Sidomos ne kohe te sotshme, ku popujt nji pale kane rrezervue  kapitale  e nji pale te tjere  jane denue me  vdeke  uje, per kte shkak po perligjen me lufta  e gjaqe.

Dhima per te vobegtin e drejtsia per te gjithe jane bazat esenciale  te shkolles se sotshme.

Ketu do t’ju flas  pak per edukimin e perbashket ku do te mesojne pa ndryshim varzat  edhe  djelmte.

Ne statistiken qi kam ne dore,shof se jane  regjistruem  227 djelm e 97 varza.

Kjo gja me ban me dyshue mbi formimin e nanave shqiptare (ulqinake) prej te cilave  do te mvaret e ardhshmja  e femivet.

 Ndeja e pandame e djelmve  me varza  I ban te paret ma te  paqet ne fjale.

 Kur te dy palet do te edukohen ne shkolle do te kene respekt per njeri  tjetrin.

E keqja asht, kur  prindja i lane  femit, djelm e varza pa shkolle, ku asnji njeri s’merr mbi ta kurrfare pergjegjsije.  Prandaj  ju thrras, o vllazen  ulqinake qi te mos i leni  femit t’u  rrugve,  pse ktu ne shkolle  ecin zbashku  djale e vajze, si ne voter  vllau me moter.

Prej shka thame deri ktu, kuptohet  se shpija asht baza e edukates, ndersa  shkolla i con perpara me disiplinen e vet.Prandej shkolle e shpi  duhet te kene nji lidhni  e krahasueme  si njena dore lane tjetren e te dyja lajne  fytyren. 

Femija ne shkolle huen 6 vjetsh, e aj I ka kene shtrue edukates se prindve e vazhdon  gjithnji nen mbikqyrjen e tyne.

Ne qofte se nji femi kalon nji ore ne shkolle e shume ore ne ship c’do te ngjante  ne qofte se familja  asht ne kundershtim me shkollen.

 Po e xame se ne shkolle ndalohet kumbara,alkooli etj.c’do te ngjante  ne qofte se  familja i ep  letra me  luejt  per nate  ose pjek rakine vete .Puna e mesuesit ne kte mnyre shkon ne Buen. Pra nji gja qi e ndalon mesuesi duhet te jete e ndalueme edhe prej prindve.

Per kte asht e domosdoshme  me permbledhe  njohuni  mbi jeten e fmive tuej. Nji prind ankohet se djali s’kap liber me dore.

Mesuesi ankohet se djali vjen vone ne shkolle.

Ka fmi qe rrine te merzitshem ne shkolle, mesuesi duhet te dije ne qofte se ka ndonji hall apo ndonji smundje,e tue dijte shpirtin e nji femije ,din me gjete edhe dermanin per te.

 Ka fmi qi vuejne me smundje te ndryshme,prindi duhet te bisedoje me msuesin, e mesuesi  ka me kene  i gadshem  me u sjelle me te si i perket.

Shume femi qe   kane  probleme, vehen ne rruge te mbare  prej  nji mesuesi  specialist,kur prindi  e mesuesi punojne zbashku. Por  nji gja duhet me pase parasysh,mos me I msue femit vetem me urdhna.

Fmija e sahati nuk duhen me u ngrehe shpesh por duhen lane me ece edhe vetiut.Ne dac me e vu  femin ne rruge te mbare duhet me I kallxue ate c’ka do te bajne e jo kurre gjane e ndalueme . Ne qofte se mesojme  nji femi me punue vetem me urdhna, ka me mbete  gjalle e ngusht,e kur t’I bien ndonji gja mbi krye  s’ka me diet  me e plotsue .

 Fjala qi i thue femis  duhet  me kene nji mur celiku,nuk duhet te thyhesh e  te bajne  ate qi nuk e ke lejue ma pare.

Kurre mos i fol me gjak te nxete, e aty ku mundesh  me krye punen  me nji fjale t’ambel. Fmija bindet ma shpejt me  fjale te mira  se sa  me fjale te ashpra apo me rrahje.

Femija asht tue u formue dhe na duhet ta respektojme ate qi edhe ai  mandej te na respektoje ne.Pendesa: Mungon.

Përgatiti për Diellin:Pertefe Leka

VDEKJA E GJUHËS SË NËNËS SJELL VDEKJEN E NJË KOMBI

by

“DIELLI” me shqiptarët në Selanik/

VDEKJA E GJUHËS SË NËNËS SJELL VDEKJEN E NJË KOMBI/

Eva Paloka mësuese në mërgatën shqiptare në Selanik, Greqi, rrëfen ekskluzivisht për gazetën “Dielli”, Organ i Federatës Panshqiptare të Amerikës VATRA, New York, ruajtjen e identitetit kombëtar të shqiptarëve si dhe organizimin e aktiviteteve të ndryshme për kultivimin e kulturës, traditës, gjuhës shqipe dhe vlerave të tjera kombëtare shqiptare në Selanik. Me mësuesen Eva Paloka bisedoi gazetari i “Diellit” Sokol PAJA.

SHKOLLA SHQIPE E SELANIKUT

Krijimi i një shkolle të parë shqipe në Selanik daton që prej 7 marsit 2001 me mësuesen aktiviste Mimoza Dako, vit i cili duhet mbajtur mend në historinë tonë. Hapja e një shkolle të tille ishte jashtë çdo imagjinate dhe vështirësitë që u paraqiten ishin të shumta. Puna të mëson vetë, thotë një shprehje e urtë e popullit tonë. Rrugët ishin hapur, çfarë kërkohej? Dëshirë, pasion, atdhedashuri, mbështetje, përkrahje e mbi të gjitha bashkim shqiptarësh për të treguar se gjuha jonë e bukur me rrënjët e saj të thella nuk duhet të vdesë. Më 7 mars të vitit 2014 u hap edhe një shkollë tjetër shqipe, unë isha një prej mësuesve të saj ku vazhdoj dhe sot të kontribuoj për gjuhën e kombit tonë. Ish Konsulli i parë në Konsullaten  Shqiptare të Selanikut z. Artur Porpollogu më kërkoi të ndihmoja në dhënien e mësimit, në mënyrë vullnetare, të gjuhës shqipe. Më besoni, pranimin e kërkesës për të kontribuar për gjuhën shqipe e shoqërova me lot mallëngjimi. Lodhja ditore prej një pune të rëndomte largohej atje, tek klasa me fëmijët shqiptarë që do mësonin të flisnin e shkruanin gjuhën tonë amtare. Shihje vërtetë  mosha të ndryshme të interesuara për të mësuar gjuhën shqipe, kurioziteti dhe dëshira e njëjtë nga nxënës, prindër e mësues, të tërë bashkë të emocionuar. Si fillim, kur nisëm mësimin e gjuhës shqipe, na u dha një klasë, ( procedura që ndiqet për marrjen e një ambjenti klase është e gjatë dhe disi e vështirë) numri i madh i nxënësve, ishin të pamjaftueshme numri i bankave dhe karrigeve. Kjo situatë  e detyroi kryetarin e shoqatës “Progresi”, një shoqatë e sukseshme me 20 vjet aktivitete në dobi të veprimtarisë kombëtare, e cila mundësonte shkollën tone, z.Thodhori Miho, të dërgonte në Bashki të qytetit një kërkesë tjetër, për një klasë të dytë të mësimit shqip. Programin mësimor që do zbatonim ne mësuesit ishte ai për klasa të bashkuara. Gjithashtu në Selanik shoqata tjetër e njohur “Nënë Tereza”, me kryetar z. Arjan Cara mban hapur prej 10 vitesh një shkollë shqipe. Pranvera që të duket e bukur si stinë do ngjyra e lule. Përpjekjet vazhduan edhe nga shoqata të tjera ku do të veçoja: “Drita e Diturisë” shoqatë kjo e studentëve dhe intelektualeve të Greqisë, kryetare e të cilës është znj. Fotini Shehu, që hapi dy klasa të tjera në dy zona të ndryshme të Selanikut. Vështirësitë e hasura gjatë rrugëtimit detyruan mbylljen e tyre, (znj. Fotini është një grua që nuk e trembin vështirësitë, përpjekjet e saj ende vazhdojnë për çeljen e një shkolle tjetër të mësimit shqip).

PROGRAMI I MËSIMIT SHQIP NË SELANIK

Është viti i shtatë që shkolla jonë vazhdon rregullisht programin e saj për transmentimin dhe përcjelljen e gjuhës shqipe tek fëmijët që janë të lindur në vendet pritëse. Një i tillë vend dhe Greqia, që të funksionojë rregullisht dhe në mënyrë rezultative duhet dhe një bashkëpunim i ngushtë mes kolegësh. Ata kthehen në miqtë më të mirë sepse na lidhin shumë gjëra të përbashkëta. Jetojmë në një vend dhe bashkëpunimi është domosdoshmëri pasi flasim një gjuhë, jemi pothuajse moshatarë, kemi mbi të gjitha pasion mësimdhënien dhe dashurinë për gjuhën shqipe. Kolegu i parë që në fillimet e shkollës është z. Arjan Polisi, më pas rritja e numrit të nxënësve shtoi domosdoshmërisht nevojën dhe për mësues të tjerë të gjuhës shqipe. Programit të mësimit shqip dhe stafit tonë iu bashkangjitën edhe vajzat e mrekullueshme Lindita Bino, Merita Ymeri, Violeta Skopeci, duke formuar me të drejtë skuadrën më të mirë. Bashkë kudo, në orë mësimi, festa, seminare trajnimi, aktivitete të ndryshme dhe për kafe e biseda të ngrohta pune. Kemi qenë kurdoherë në ndihmë të njëri-tjetrit, në ndihmë të gjuhës amtare, bashkimi bëri fuqinë dhe ne patëm një sukses të madh. Tekstet mësimore i shpërndan Konsullata e Përgjithshme në Selanik me kërkesë të mësuesit sipas nevojave për numër nxënësish, tekstet dhe programet janë të miratuara nga Ministria e Arsimit të Shqipërisë në bashkëpunim me Ministrinë e Arsimit të  Kosovës dhe qendrën e botimeve për diasporën.

TË TREGOJMË VLERAT DHE VIRTYTET TONA SHQIPTARE

Koha ka ecur në të mirë të të gjithëve. Jemi dy popuj fqinjë që në periudha të ndryshme historike kemi ndihmuar njëri tjetrin edhe pse ende paraqiten vështirësi në marrjen apo çeljen e një klase për mësimin e shqipes, këto vështirësi po vijnë e zbuten. Qëndrimi prej 20 vitesh në Selanik dhe përshtatja me jetën e këtushme më dhanë mundësinë të krijoj dhe miqësi me grekë por asnjëherë nuk mund të shmang e të harroj racizmin e ndjerë në kurrizin tonë e të fëmijëve tanë në shumë raste. Më lejoni t’ju tregoj një histori: tema e një aktiviteti të shkollës tonë ishte bullizmi. Intervistuam nxënës të ndryshëm ku përgjigjja e njërit prej tyre na lotoi dhe na preku të gjithëve pa përjashtim. Në shkollën ku ai studionte( atë të formimit të përgjithshëm në gjuhën greke), ai ngacmohej taktikisht nga fëmijë më të rritur grekë. Një çast i lodhur dhe i munduar nga gjendja, merr guximin e u thotë: – Pse duhet të më ngacmoni e shani, unë jam vërtetë shqiptarë, por jam fëmijë i mbarë. Përpjekjet për të qënë shqiptarë të mbarë, të formuar e atdhetarë do ti vazhdojmë edhe mes vështirësishë që ne hasim kudo dhe kurdo në mërgim, ne do të tregojmë vlerat dhe virtytet tona shqiptare dhe do t’ua trashëgojmë edhe fëmijëve tanë.

VDEKJA E GJUHËS SË NËNËS SJELL VDEKJEN E NJË KOMBI

Në  përgjigjet e pyetjeve pak a shumë i kam mëshuar dashurisë për gjuhën, përpjekjet  dhe rrugët që do të ndjekim për të mbajtur gjallë këtë gjuhë të lashtë por të artë. Vdekja e gjuhës së nënës sjell vdekjen e një kombi. Rilindasit luftuan me pushkë e penë, ne do të luftojmë me penë dhe duke u bashkuar sëbashku të gjithë për qëllimin tonë të ruajtjes së gjuhës sonë të bukur dhe identitetit tonë kombëtar. Dhe e them me plot bindje se pavarësisht vështirësive ne do t’ja dalim siç kemi bërë gjithmonë falë po kësaj dashurie për gjuhën, për të parët tanë dhe atdheun.

MESAZH PËR DIASPORËN SHQIPTARE NË AMERIKË

Mërgata ne jemi të mërguar por na duhet të punojmë bashkë për të mirën e kombit. Historikisht, ngjarje të shumta me emër të historisë tonë kombëtare kanë treguar se nga diaspora e Amerikës kanë dalë figura të shquara të Shqipërisë të cilët kanë sakrifikuar jetë e pasuri në emër të atdhedashurisë e kombit. Dua vetëm t’ju uroj me zemër e shpirt ju faleminderit që na keni bërë krenarë si atëherë e tani.      

GJUHA DHE IDENTITETI KOMBËTAR SHQIPTAR NË NORVEGJI

by

Rexhep Kurtishi mësues i Shkollës Shqipe “Naim Frashëri” Oslo, Norvegji, rrëfen ekskluzivisht për gazetën DIELLI, Organ i Federatës Panshqiptare të Amerikës VATRA, New York, ruajtjen e identitetit, gjuhës, kulturës dhe traditës shqiptare në Norvegji nëpërmjet mësimit të gjuhës shqipe. Me Rexhep Kurtishin bisedoi gazetari i Diellit Sokol PAJA.

SI ORGANIZOHET DHE FUNKSIONON MËSIMI I GJUHËS SHQIPE NË NORVEGJI

Në Norvegji mësimi në gjuhë shqipe organizohet nga Parlamenti norvegjez. Norvegjia vitet e fundit është zhvilluar në një shoqëri e prekur nga kultura dhe shumëllojshmëria gjuhësore, që ka ndryshuar rrënjësisht parakushtet shkollore. Të dhënat shkencore vërtetojnë se fëmija mëson më mirë gjuhën që e kupton, pra gjuhën amtare. Në planprogramin arsimor të vitit 1987 nocioni dygjuhësi përcaktohet si epiqendra e të mësuarit e saj. Sipas Aktit tëArsimit, paragrafi 2 – 8, nxënësit me një gjuhë amtare të ndryshme nga norvegjishtja dhe Samishtja/ lapone mund të aplikojnë për të mësuar në gjuhën e tyre amtare derisa të kenë aftësi të mjaftueshme në norvegjisht për të ndjekur arsimin e rregullt në shkollë. Mësimi në gjuhë amtare u ofrohet nxënësve në një formular ku prindërit njoftohen hollësisht dhe në bashkëpunim me udhëheqësit e shkollës japin pëlqimin e tyre për të nënshkruar. Komunat ofrojnë mësimin në gjuhë amtare sipas dispozitave dhe kushteve të përcaktura në rregulloren e shkollës fillore. Në Norvegji, sipas të dhënave statistikore, mësimi në gjuhë amtare zhvillohet në 120 gjuhë të ndryshme. Komuna e Oslos filloi mësimin në gjuhë të huaj amtare në vitin 1969. Nga viti 1974 mësimi në gjuhë të huaj/amtare u bë me një administratë të vetme dhe me një sektor me buxhetin e vet. Plan programi mësimor i vitit 1982 për arsimin fillor në kapitullin 6 thotë: “Parakusht që nxënësi me gjuhë tjetër nga norvegjishtja të ndihet si në shtëpi me dy gjuhë është dy gjuhësia”, tek ato lëndë mësimore ku nxënësit kanë nevojë. Shkolla fillore e detyruar nëntëvjeçare u miratua në vitin 1969, kurse ajo 10 vjeçare me reformën e vitit 1997. Nga vjeshta e vitit 2019, u vendos që nga klasat 1 – 4 të ketë deri në 15 nxënës, kurse nga klasat 5 – 10 deri në 20 nxënës. Numri i nxënësve shqiptarë, sipas të dhënave statistikore, figuron rreth 1800. Për nxënësit shqiptarë, mësimi në gjuhë amtare ofrohet për ata që nuk e zotërojnë mjaftueshëm gjuhën norvegjishte. Numri i orëve mësimore ndryshon nga kapaciteti i njohurive të nxënësve nga 1 deri në 3 orë. Mësim në gjuhë amtare u jepet nxënësve deri në klasën e tretë, kurse nga klasa e katërt e më lartë jepet mësim në dygjuhësi dhe kjo zgjat deri në gjashtë vite. Edhe kjo varet nga niveli i aftësimit të gjuhës nga nxënësi. Nëse nxënësi arrin ta mësoj gjuhën shpejt, i ndërpritet mësimi në aftësi dygjuhësore. Ora e punës mësimore zgjat 60 minuta. Ky orar mësimor dallon nga komuna në komunë. Kjo formë e mësimit nuk praktikohet në Oslo, kurse në komunën Asker ku unë punoj që nga viti shkollor 1997/’98, praktikohet dhe vlerësohet shumë mësimi në gjuhë amtare. Në Norvegji, nxënësit deri në klasën e shtatë nuk vlerësohen me notë, por me testime. Në Suedi nxënësit vlerësohen me notë edhe në gjuhën amtare, pra në gjuhën shqipe. Kurse në Norvegji në gjuhë shqipe nxënësit nuk vlerësohen me note, përpos në shkollimin e mesëm, nëse nxënësi si lëndë fakultative zgjedh gjuhën amtare, atëherë jep provimin dhe merr notë. Orë mësimi në gjuhë shqipe nuk praktikohet në arsim të mesëm.

QYTETET KU MËSOHET SHQIP, KURRIKULAT MËSIMORE

Në çdo qytet ku ka fëmijë shqiptarë, organizohet dhe praktikohet mësimi në gjuhën shqipe. Ky organizim ndryshon nga qyteti në qytet. Shumica dërmuese e fëmijëve shqiptarë janë nga Kosova, Maqedonia dhe vitet e fundit ka edhe nga Shqipëria. Nga Shqipëria janë ato familje që kanë jetuar në Greqi apo Itali, pra në shtetet e Bashkimit Evropian. Me keqardhje i përdora emrat Kosovë, Maqedoni dhe Shqipëri në vend se të përdori emrin e përbashkët Shqipëri. Rreth 2000 fëmijë shqiptarë të arsimit fillor ndjekin mësimin në gjuhë amtare. Mësimi në gjuhë shqipe është parakusht për t’u aftësuar në gjuhën norvegjishte. Në përdorim, praktikojmë planprogramin arsimor nga Enti i Arsimit të Norvegjisë, nga Shqipëria, Kosova dhe nga viti i kaluar edhe nga Diaspora shqiptare. Nga viti shkollor 1994/’95 kemi përdorur tekste shkollore nga Shqipëria, pastaj tekste mësimore nga prof. dr. Shefik Osmani, tani i ndjerë dhe nga viti shkollor 1998/’99 nga Diaspora të përpiluara në Shqipëri.

MËSIMI I GJUHËS AMTARE SI FORMË E RUAJTJES SË IDENTITETIT

Gjuha amtare është palca e kombit për ruajtjen e identitetit tonë kombëtar në Norvegji. Norvegjia si shtet demokratik është shembull për mundësimin e dhënies së mësimit në gjuhë amtare si kusht për ruajtjen e identitetit kombëtar. Në Norvegji fliten dhe përdoren rreth 120 gjuhë, në mesin e tyre edhe gjuha shqipe. Puna e palodhshme e mësuesve shqiptarë mundësojnë që fëmijët e tyre ta mësojnë, zotërojnë dhe ta kultivojnë gjuhën dhe letërsinë shipe, historinë, artin, kulturën dhe traditat shqiptare, të nxiten dhe të motivohen për të mbajtur kontakte të përhershme me të afërmit e tyre, me vendlindjen dhe me atdheun e tyre të dashur. Në shkollat ku ndiqet mësimi në gjuhën shqipe, mbretëron dashuria për t’u përshëndetur në shumë gjuhë, po ashtu edhe në gjuhë shqipe. Në hyrje të shkollës ku punoj, valon flamuri ynë kombëtar së bashku me flamuj të tjerë dhe përdorimi i tyre bëhet në festimin e Kombeve të bashkuara më 24 tetor si dhe në kohën e festës sonë kombëtare. Në orët mësimore mbretëron fryma demokratike duke përdorur pyetje demokratike pa dalluar nivelin e nxënësve. Për punën time mësimore flasin nxënësit, udhëheqësit e shkollës, kolegët e mi norvegjez si dhe prindërit. Ky vit për mua do të jetë vit i fundit, vit pensionimi. Më 11 mars mbush 67 vjet, moshë pensionimi në Norvegji.

SI PRITET MËSIMI I GJUHËS SHQIPE NË NORVEGJI

I falënderojmë organet e Entit të Arsimit të Norvegjisë që na kanë mundësuar zhvillimin e mësimit në gjuhë amtare në shkollat norvegjeze. Sipas pedagogëve me famë norvegjeze dhe botërore, mësimi në gjuhë amtare është burim kryesor për ndërtim urash dhe kusht për të mësuar më mirë një gjuhë tjetër, respektivisht gjuhën norvegjeze dhe për t’u integruar në shoqërinë norvegjeze. Për çdo nxënës, duke filluar nga institucionet arsimore parashkollore (kopshtet), raportohet tek udhëheqësit e shkollave ku fëmijët do të regjistrohen për aftësitë dhe nivelin e arritur gjuhësor. Fëmijët që kanë arritur ta mësojnë rrjedhshëm gjuhën norvegjeze, nuk u ofrohet mësim në gjuhë amtare. Ky qëndrim nuk ka qenë para 10 vitesh. Më parë, të gjithë fëmijët kanë pasur të drejtë të mësojnë në gjuhë amtare, pa dallim niveli gjuhësor. Në komunën ku shkolla ime i përket, mësimi në gjuhë amtare mbahet në orar të rregullt, e jo pas orarit të rregullt mësimor. Në orë të punës mësimore, punohet në grupe dhe pyetjet nuk janë kontrolluese por  demokratike. Për çdo vit, mësuesi i gjuhës dhe i letërsisë shqipe, raporton me shkrim për suksesin e nxënësit dhe vazhdimin e mësimit të gjuhës shqipe për vitin e ardhshëm. Po ashtu,  mbahen dy mbledhje prindërore në vit, për të dhënë një përmbledhje për mbarvajtjen e punës edukative me nxënësit. Pyetjet demokratike të përdorura në orët mësimore formësojnë dhe zhvillojnë kujtesën deri tek dhënia e përgjigjes. Vëmendja e  vullnetshme është predispozitë për përceptimin e drejtë dhe të plotë e të gjitha vetive të të menduarit.

SHKOLLA E MËSIMIT PLOTËSUES TË GJUHËS SHQIPE NË OSLO

Prof. dr.Gani Banjska, tani i ndjerë, së bashku me mr. Qatip Halitin, në verë të vitit 1993,  tubuan bashkatdhetarët dhe u pajtuan për një shkollë plotësuese në Oslo. Në fillim tubuan rreth  80 nxënës të grupmoshave të ndryshme dhe kështu filloi mësimi në gjuhën shqipe të shtunave dhe të dielave. Mësimi fillonte në orën 8:30 dhe mbaronte në orën 13:00. Pas një viti, në vitin shkollor 1994/’95 u mbajt një mbledhje e përgjithshme, përfshirë intelektualë dhe prindër për hapjen e shkollës shqipe dhe për themelimin e Lidhjes së Arsimtarëve Shqiptarë në Norvegji me seli në Oslo. Themeluesit e shkollës shqipe të mësimit plotësues “Naim Frashëri” ishin: prof. dr. Gani Banjska, Mr. Qatip Haliti, prof. Tahir Haziri, Bajram Gega, Selim Kukleci, Rexhep Kurtishi, Luljeta Kermendi, Ramush Zharku si dhe disa aktivistë. Të gjithë të lartëpërmendurit janë me kualifikim të përshtatshëm arsimor. Mësimi plotësues mbahej nga tri orë mësim në tri paralele. Me nxënësit punonin këta arsimtarë: Rexhep Kurtishi, Luljeta Kermendi, Antigona Qena dhe Nexhmije Mazrekaj. Puna mësimore në Oslo organizohej në tre nivele: në nivelin e ulët, të mesëm dhe të lartë. Numri i nxënësve rritej për çdo vit shkollor. Në vitin shkollor 2019/ 2020,  numri i nxënësve ka arritur në 130. Vitet e fundit, me nxënës të shkollës shqipe janë duke  punuar: Marlijenda Manaj, mësuese e gjuhës dhe letërsisë shqipe nga Fieri, Imri Trena, agronom nga Kacaniku, Mustafa Ibrahimaj, mësues i histories nga Istogu, Rexhep Kurtishi, mësues i gjuhës dhe i letërsisë shqipe nga Kumanova si dhe udhëheqës i drejtorit, Ramush Zharku,  historian nga Kaçaniku. Imri Trena punon në shkollën shqipe që nga viti shkollor 1999/ 2000.  Lëndët mësimore: Gjuhë shqipe dhe letërsi, histori kombëtare, gjeografi, art figurativ dhe art  muzikor. Në kuadër të shkollës shqipe në Oslo, u formua edhe Shoqata Kulturore Artistike Shqiptare. Në bashkëpunim me organet dhe asociacionet norvegjeze, në mars të vitit 1998 u  mblodhën ndihma financiare për krizën në Kosovë. Këtu u angazhua edhe Kryqi i Kuq së bashku me nxënësit dhe arsimtarët e shkollës. U organizuan festa  dhe manifestime kushtuar atdheut dhe kombit shqiptar. Me veprimtari të kombit dhe kultures shqiptare u bashkangjitën edhe disa aktivistë norvegjezë: Berit Backer, Bjørn Pedersen, gazetari Lars, i cili ka qenë pjesëtar  i UÇK – së dhe disa të tjerë. Veprimtaria e shkollës shqipe“ Naim Frashëri” në Oslo zhvillohet në bashkëpunim me shoqatën kulturore shqiptare “Rilindja” të udhëhequr nga Alush Balichi dhe  Metush Bajrami. Kryetar i mëparshëm i kësaj shoqate ka qenë Rexhep Shehu. Shkolla shqipe është kurorëzimi i përpjekjeve të intelektualëve dhe bashkatdhetarëve atdhedashës. Kjo shkollë  do të mbetet gjithnjë një dritë e pashuar për të gjithë brezat e shqiptarëve në Norvegji. Kjo shkollë ka ndikuar që edhe në qytete të tjera të mbahet mësimi shqip me arsimdashës.

MESAZHI JUAJ PATRIOTIK PËR SHQIPTARËT NË AMERIKË Kur flet gjuhën amtare, shkon drejt në zemër, kurse kur flet një gjuhë të huaj, shkon drejt në tru. Të ruash dhe të kultivosh gjuhën shqipe është sikur çelësi që përdoret për të hapur dyert dhe dritatret. Angazhimi i shqiptarëve kudo në botë për arsimimin shqip, përfaqëson faqen më të ndritur të histories sonë kombëtare. Uroj shëndet për bashkatdhetarët dhe punëtorët e arsimit në Amerikë, për punën e tyre të palodhshme për ndriçimin e kombit shqiptar. Të përkujtojmë me respekt e dashuri Federatën Mbarëshqiptare “Vatra”, e cila nga koha e Fan Stilian Nolit dhe Faik Konicës, ka shpërndarë rreze diturie dhe dashurie tek të gjithë shqiptarët. Përzemërsisht nga Norvegjia për vëllezërit dhe motrat tona në Amerikë.