Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

SHKOLLA SHQIPE QËNDRON MBI ESHTRAT E PATRIOTËVE TANË

by

*Me rastin e 7 Marsit – Ditës së Mësuesit/

*“Ata ishin njerëz me privacione e me vuajtje e me tortura të çdo minute, përpara të cilëve edhe Ferri i Dantes ishte një panair i bukur”-(NOLI)/

Nga Avzi Mustafa/

Lufta për gjuhën dhe shkollën shqipe, që populli ynë e ka zhvilluar me shekuj, përfaqëson faqet më të ndritura, por edhe më të përgjakura të historisë sonë kombëtare. Rilindësit, duke kuptuar kompleksivitetin e momenteve historike për ta ruajtur qenien e identitetit kombëtar, dhanë kushtrimin se pa rrokur armën e shkrimit nuk mund të mbijetosh e të futesh në rrugën e progresit, të lirisë e të pavarësisë.

Që në vitin 1868 u mblodhën patriotët shqiptarë mu në qendër të Perandorisë, në Stamboll, dhe vendosën: “Duhet ta shkruajmë gjuhën shqipe, duhet të zgjedhim ato germa që përcjellin tingullin me lehtë, tingullin e bukur të gjuhës sonë. Dhe, germat të jenë shqip!”

Pa marrë parasysh vështirësitë dhe pengesat, ata dhanë basen e shqiptarit që fjalës ilirike t’ia japin shpirtin në hapësirën e Gjithësisë dhe nën mbikëqyrjen e shenjtorëve tanë: Koto Hoxhit, Hoxhë Tasinit, Pashko Vasës, Jani Vretos, Sami e Naim Frashërit, Ismail Qemalit…, e pastaj të shkruhet një ABETARE, me të cilën do të përhapet drita për shqiptarët ku që janë.

Dhe, siç thotë Skender Luarasi, “Sami Frashëri me shokë i dha Fjalës Fytyrë, Abdyl Frashëri me shokë i dha Fjalës Fuqi, Naim Frashëri i dha Fjalës Frymë”. Natyrisht këtyre emrave duhet t’u shtohen edhe shumë e shumë emra, që Fjalës së shkruar shqipe ia dhanë Qëllimin dhe Shqiponjës dhe krahët për të fluturuar anembanë truallit arbëror, duke ringjallur shpresat edhe në errësirën më të dendur, për të mos humbur qëllimin edhe në mjerimin më të hidhur.

Gjatë historisë shumë herë u rrëzuam dhe u ngritëm më të fortë se më parë, se kemi durimin, dhe qëllimin. Dhe këtë porosi na e ka lënë Petro Nino Luarasi kur thotë “Edhe nëntëdhjetë herë të rrëzohemi e përsëri duhet të ngrihemi”.

Në truallin Arbërisë çdo pushtues mundohej të lë gjurmë në shpirtin e shqiptarit duke hapur shkolla turke, greke, latine, sllave, por asnjë shqipe. Banorët e Arbërisë quheshin arnaut, latin, kaurë, por jo edhe me emrin e tyre të vërtetë. Shqiptarët kurrë nuk e identifikuan veten me pushtuesit. Pavarësisht nga përçarja fetare, ata mbetën gjithmonë shqiptarë. Këtë e bënte gjuha e cila ishte “rojtarja me besnike, me vigjilente e kombit”, që i bënte ata të pamposhtur përballë pushtuesve të huaj.

Abetarja shqipe është shkruar me gjak nga promethenjtë tanë dhe me kocat e tyre të shenjta është ndërtuar shkolla shqipe. Në krye të kësaj rruge fisnike u shquan shumë fytyra të ndritura që sakrifikuan jetën për shkollën shqiptare. Si Naum Veqilharxhi që na fali Abetaren e pare dhe këtë e lau me kokë në burgun e Patrikanës greke më vitin 1866. Gjithashtu me kokë e pagoi veprimtarinë patriotike dhe humane mësuesi parë i shkollës shqipe, Pandeli Sotiri, që u vra prej të vjehrrit të së shoqes me prejardhje greke.

Pse çeli shkollë shqipe në Negovan edhe pse predikonte çështjen shqiptare, xhandarët grek, të ndërsyer nga dhespoti i Kosturit, më 12 shkurt 1905 e vranë Papa Kristo Negovanin me të vëllain, Theudosin, dhe pesë patriotë negovanas përkrahës së shkollës shqipe, vetëm e vetëm për të futur frikë, që shqiptarët të mos mësonin në gjuhën amtare. Patriotit Koto Hoxhi – yllin e gjuhës shqipe, që edukoi jo vetëm me ndenja patriotike, por ua mësoi gjuhën shqipe shumë mësonjësve, po ashtu iu hakmorën mizorisht. Mitropolia e Manastirit me dinakëri e futi në dorë të kusarëve duke mbajtur rob Gjerasim Qiriazin, vetëm e vetëm që të heqë dorë nga shqipja e shqiptaria. Fanari grek, në bashkëpunim me hyqimetin osman, më 1911 e helmuan Petro Nino Luarasin, më 1884 nga tortura në burgun e Athinës e mbytën Anastas Kulloriotin, ndërsa Nuçi Naçin, drejtorin e fundit të mësojtores së Korçës, e mbytën në internim.

Ndaj shkollës dhe Abetares shqipe qeveria osmane merrte masa të rrepta, duke torturuar, syrgjynosur e vrarë edhe në zandanët e Turqisë, si ishte rasti me Sadik Zajmin e Idriz Novokasin pse kishin hapur shkolla shqipe ne Shkup, Pejë, Gjakovë e Prizren. Ata e internuan Hamdi Ohrin që hapi shkollë edhe në burgun e Manastirit, ndërsa Said Njadenin, mësuesin e Dibrës, e mbytën në moshën 39 vjeçare po ashtu pse hapi shkollë klandestinë në Dibër.

Tmerr të tërbuar kundër shkollës shqipe merrte pansllavizmi. Ai vrau At Shtjefan Gjeçovin, mbyti në burgun e Prizrenit Bedri Pejanin, ish-mësuesin e gjuhës shqipe në gjimnazin e Shkupit më 1909.

Me këtë rast i përmendëm vetëm disa emra, ndonëse ka edhe shumë emra të tjerë që u sakrifikuan për gjuhën dhe shkrimin shqip. Megjithatë gjithë ky krim më barbar, që iu bë mësuesve e patriotëve shqiptarë, nuk i trembi, por i bashkoi shqiptarët, duke e realizuar amanetin e mësuesve e patriotëve shqiptarë të Rilindjes, të cilat na kanë porositur “Si do të jemi e ku do të jemi, edhe nëse na ndjek qeveria e s’ na le të hapin shkolla në gjuhën tonë, gjuha shqipe le të shkruhet edhe në kalldrëme dhe le të këndohet”. Ky amanet u realizua më 7 Mars të vitit 1887 kur u çel Shkolla e Parë në Korçë, në të cilën mësimi zhvillohej në gjuhën shqipe me mësues shqiptarë dhe me program e libra në gjuhën shqipe. Ajo pati edhe misionin e vet kombëtar, sepse realizoi parimin e kombit mbi atë të fesë. Me këtë shkollë u hap rruga e forcimit të ndërgjegjes kombëtare. Kjo shkollë mobilizojë të gjitha forcat për t’i bërë ballë terrorit e intrigave të sunduesve, duke shprehur vendosmërinë e popullit shqiptar për ta ruajtur e për ta shkruar gjuhën shqipe. Ashtu siç thoshte Sami Frashëri, “S’mund të ketë shqiptarë pa gjuhë shqipe, s’mund të ketë gjuhë shqipe pa shkronja shqipe e pa shkolla, në të cilat mësohet shqipja”.

Lufta për shkollën kombëtare shqipe ka vazhduar edhe pas copëtimit të tokave shqiptare nga ortodokset sllavo-grekë me bekimin e Konferencës së Londrës (1913). Gjatë luftërave ballkanike dhe Luftës së Parë dhe të Dytë Botërore arsimi shqip në Maqedoni dhe Kosovë u zhvillua në kushte shumë të ndërlikuara. Pas viteve 1981 është periudha më e errët në historinë e arsimit shqiptar në Maqedoni dhe Kosovë. Në këtë periudhë u vu në zbatim të hapur strategjia antishqiptare e përgatitur në kuzhinën e Beogradit. Pushteti jugosllav në këtë periudhë u tregua shumë i ashpër për të flakur gjoja “separatizmin dhe irredentizmin shqiptar”. Politika antishqiptare, që ushtrohej nga organet partiake me direktivën e shtetit, filloi ta sulmojë arsimin shqiptar nga të gjitha anët. Se pari filluan me evidencën dhe dokumentacionin pedagogjik që duhej të shkruhej në gjuhën e shtetit. Në vitin 1989 u sollën edhe dy amendamente, 43 dhe 57 ttë Kushtetutës së Maqedonisë, me çka gjuha shqipe u hoq plotësisht nga përdorimi, kurse në Kosove kjo mbeti në të dyja gjuhë.

Prej vitit 1986/87 filloi kryqëzata e vërtetë kundër arsimit në gjuhën shqipe. Organet e pushtetit monist filluan të pushojnë nga puna arsimtarë, u ndalua që në shkollë të komunikohet në gjuhën shqipe, arsimtarët filluan të burgosen, u ndërruan emrat e shkollave, u mbyllën shkollat e mesme dhe shkollat e larta etj.

Megjithatë shqiptarët asnjëherë nuk pranuan shkollën e përkthyer në gjuhën shqipe, por vetëm shkollë kombëtare, ashtu siç na kanë mësuar mësuesit tanë patriotë shqiptarë, që sot brezi ynë i kujton me admirim emrat e tyre. Po në këtë ditë të shënuar ua kemi borxh që ata t’i përshëndesim me përshëndetjen më humane të botës arsimore: Lavdi ndër shekuj mësuesve tanë patriotë!

SHKOLLA SHQIPE NË MËRGATË URË QË LIDHË FËMIJËT TANË ME ATDHEUN

by

Shkruan Shaban Cakolli/

Shkollat me mësim plotësues në gjermani-ura që lidhin fëmijët tanë me atdheun/
Mësuesit tanë e kuptojnë punën e tyre të shenjtë dhe me vullnet të pashuar përballojnë vështirësitë e udhëtimeve të gjata ,si dhe format e punës që nuk janë fare të lehta(me klasë të kombinuara):Se shkollat shqipe në këtë Land me sukses po e kryejnë misionin e vet,pra arsimin dhe edukimin e fëmijëve shqiptarë në frymën kombëtare,ka përplot dëshmi.
Shkollat me mësim plotësues në gjermani-janë ura që lidhin fëmijët tanë me atdheun

Nxënësit të cilët vijojnë me rregull mësimin plotësues shqip,ka shumë dëshmi se janë treguar shumë  më të zellshëm dhe të sukseshëm edhe në mësimet në gjuhën gjermane.
Ata jo vetëm që fitojnë një njohuri të lartë  për atdheun e tyre,të cilët qenë të detyrruar të e braktisin,shkaqet të cilat  tani i dijmë të gjithë,mësojnë historinë,gjuhën,kulturën e traditën kombëtare,por fitojnë  një  eksperiencë të  lartë në shkollat gjermane,të cilën po deshtën të e bartin në atdhe,kur të kthehen do të ndihen të barabartë  me moshatarët e tyre në vendlindje.

Kjo është ana e tyre pozitive,të cilën e kanë arritur me punën e shejtë të mësimdhënësve tanë në mërgatë,padyshim edhe me përkujdesëjen  e prindërve të tyre.
Fëmijët tanë në mërgatë janë dhembja jonë më e madhe. Ata erdhën e hynë në këtë skëterrë pa fajin e tyre. Në vendet ku janë strehuar ndihen të pasigurt në vetvete, të pabarabartë me moshatarët e tyre vendas,ndihen të përbuzur më rrethin ku jetojnë,nga moshatarët e tyre në shkollë,shoqëri,kulturë …..
Në vendet ku mësimi plotësues shqip nuk zhvillohet fare,shumë fëmijë janë traumatizuar,janë thyer shpirtërisht e psiqikisht. Në Gjermani një numër i madh fëmijësh,nga mosinteresimi i prindërve të tyre, kanë mbetur pa u përfshirë në mësimin plotësues shqip. Për këtë arsye duhet të vetëdijesohen të gjithë ata prindër që fëmijët e tyre nuk e përcjellin mësimin plotësues shqip,janë të dënuar të asimilohen.
Asimilimi vjen qetë dhe padiktueshëm. Kështu detyrë e çdo prindi mbetet që të hulumtojnë të gjitha mundësitë që fëmijët e tyre të i përgatisin për kthim ne atdhe nga se këtu jemi në vende të huaja,ku fëmijët tanë nuk mund të lëshojnë rrënjë. Qëndrimi i tepërt në vende të huaja do të bëjnë që pas shumë vjetësh kur të kthehen,të ndihen të huaj në vendin e vet..Por ,në Gjermani mund të flitet edhe për anët pozitive,për punën e shenjtë që bëhet në ruajtjen e identitetit kombëtarë të fëmijëve tanë.
Në Landin e NRW-së,shkollat shqipe me mësim plotësues me sukses kanë rrumbullaksuar rreth tri të punës.Puna edukativo-arsimore shumë vjeqare në shkollat shqipe në Gelsenkirchen, Bocholt, Dorsten, Münster, Warendorf, Reclinghausen, Botrop, Gladbeck ishte shumë e lidhur me emrin e mësuesit tanë të paepur Sejdi N Gashi(tani në pension),i cili një jetë iu përkushtua ngritjes të nivelit sa më të lartë të personalitetit të fëmijëve tanë në diasporë dhe ti mbroj ata nga asimilimi. Mbarëvajtjes së këtyre shkollave u ka kontribuar edhe mbështetja e Ministrisë së Arsimit të Kosovës, por edhe mbështetja e organeve arsimore shtetërore gjermane.
Mësuesit tanë e kuptojnë punën e tyre të shenjtë dhe me vullnet të pashuar përballojnë vështirësitë e udhëtimeve të gjata ,si dhe format e punës që nuk janë fare të lehta(me klasë të kombinuara):Se shkollat shqipe në këtë Land me sukses po e kryejnë misionin e vet,pra arsimin dhe edukimin e fëmijëve shqiptarë në frymën kombëtare,ka përplot dëshmi.
Këtë sukses të tyre e kemi vërejtur edhe ne Lidhja e Shkrimtarëve  Artistëve dhe Krijuesve Shqiptarë  në Gjermani(LSHAKSH) të cilët bashkëpunojmë me shumë nga shkollat shqipe në Gjermani,zatëm edhe ky është qëllimi ynë,të kyqim sa më shumë të rinjë në aktivitetet tona.

Duke u falemnderuar  mësuesëve tanë në mërgim,të cilët kanë mbështetur bashkëpunimin  tonë,kanë bërë stërvitje me nxënësit e tyre,kanë shënuar organizime kombëtare me lidhjen tonë,ne jemi ndier aq të kënaqur me talentin e tyre,qoftë në letërsi,art,muzikë,pikturë,vallëzim.

Një gjë na bënë të sigurtë:Fëmijët tanë në mërgim  të cilët i recitojnë dhe këndojnë atdheut,çlirimtarëve,që pikturojnë figura të ndritshme kombëtare,që ndjekin  kulturë e traditë kombëtare,padyshim i kanë shpëtuar asimilimit.Ne u jemi mirënjohës edhe prindërve tyre për interesimin e shtuar të tyre,nga se çdo vit në shënimet tona ne po lumturohemi,kur  na paraqiten artist të rinjë të cilët kanë njohuri  me një diapazon të  gjërë për atdheun e tyre:Kemi njohur fëmijë të talentuar të mërgimtarëve tanë,të cilët e ardhmja do të i gjejë artist të vërtetë,si të familjes Kurtishi,Bellaina,Gara,Begisholli,Makolli,e shumë tjerë,fëmijë të cilë kanë bërë emër në kulturën tonë kombëtare.Ne kemi  bashkëpunuar me mësues të ndritshëm,të cilët me përkushtim i kanë aftësuar nxënësit e tyre për shënimet tona,si me Sejdi Gashin,Rifat Hamitin,Sami Thaçin,SHQIPE  Gara,Adem Shala,e shumë mësues tjerë,puna e tyre arsimore dhe kombëtare është e ndritshme.Bisedat tona me mësuesit në mërgim na bëjnë shumë optimist,se fëmijët tanë që gjinden në mërgim pa fajin e tyre,do të i shpëtojnë asimilimit.Gjatë një bisede me mësuesen nga SHTUTGARTI;e cila është e njohur me punën plot përkushtim,,
Mësuesja  nga Shtutgarti  Miradije  Gashi thotë: Nxënësit që vijojnë me rregull mësimin plotësues shqip,janë zakonisht shumë më të mirë jo vetëm në mësimin plotësues shqip,por edhe në shkollat gjermane. Ata aftësohen në gjuhën e tyre amtare me njohuri nga historia shqiptare,gjeografia,arti,tradita dhe kultura shqiptare,në mënyrë që në raste të kthimit të tyre në atdhe mund të ndihen të barabartë me moshatarët e tyre.
Në këto paralele deri më tani kanë kaluar mijëra nxënës shqiptarë,ku prej tyre shumë kanë vazhduar shkollat e mesme profesionale,e disa prej tyre kanë arritur me suksese të larta të kryejnë univerzitete gjermane,duke fituar eksperienca të larta..Nxënësit e këtyre shkollave veç arritjeve të sukseseve të larta në lëndët mësimore,dallohen edhe në aktivitetet e lira jashtë shkollore,ku fitojnë njohuri të larta kombëtare dhe përgatiten shënime kulturoro-kombëtare,të cilat ja u mbajnë  ndezur atdhedashurinë dhe ruajnë lidhjet shpirtërore me atdheun e tyre.

 

Ëngjëjt mbrojtës të Gjuhës Shqipe në Diasporë

by

…Mezi presim shkollën shqipe/

Që të flasim dhe të mësojmë,/

Me shkronjat e alfabetit,/

Si Ëngjëjt Kombin e mbrojmë… /

Himni i Shkollës Shqipe kënduar nga Kristina Melo në disa aktivitete të rëndësishme shqiptare./

Nga Keze Kozeta Zylo/

Nxënësit e Shkollës Shqipe “Alba Life”, dhanë një program të pasur artistik në mjediset e shkollës publike amerikane 205 në Brooklyn, të përgatitur nga mësuesit e kësaj shkolle nën drejtimin e dy artistëve të mirënjohur Lindita Mezini Lole dhe Petrika Melo.

Edhe pse gjithë rrugët e Nju Jorkut ishin shtruar me tapetin e bardhë dhe pemët anash tyre dukeshin si nuse me kurorë, prindër, mësues, nxënës, miq dhe dashamirës të Shkollës Shqipe erdhën për të festuar së bashku mbylljen me sukses të semestrit të vjeshtës dhe festat e fundvitit.  Nxënësit me flokët e bardhë të dëborës mbi supe dhe mbi kokë dukeshin sikur vinin nga ndonjë planet tjetër.  Ata i harruan lojërat me topa bore ngase donin të ishin egzaktësisht në kohën e duhur të fillimit të programit.

Zërat e tyre fëminorë, SHQIP, ngrohnin ajrin e Brooklynit dhe shkrinin dëboren e bardhë që kishte shtruar kudo, për të mos penguar aktivitetin e tyre aq të rëndësishëm në këtë sezion të bukur festash.

Programin e hapën dy prezantuesit Kristina Melo dhe Fitim Sahipi dy nxënës të shkollës Shqipe.  Fitim Sahipi ka ftuar të gjithë të pranishmit të çohen në këmbë për të kënduar dy hymnet kombëtare: amerikane dhe shqiptare intepretuar nga artistja e vogël dhe e talentuar Kristina Melo.

Pas Hymneve ka përshëndetur Dr. Valbona Zylo Watkins e cila iu ka uruar të gjithë nxënësve punë të mbarë dhe mirëseardhjen të gjithë të pranishmëve që ndodheshin në sallë.  Nxënësi Brian Kacupaj ka interpretuar vjershën “Abetare”, Elisa Lumshi “Mbi degën e mollës”, Drilona Mehmeti “Rosat po lahen”.  Rafael Gjona dhe kori i shkollës kënduan “Ja na erdhi Viti i Ri”.  Aaron Kovaci recitoi “Gjuha jonë”, Adison Cinari “Sa të dua o Shqipëri”, Ina Cinari “Një zog të vogël”, Gabriela Përmeti dhe Edije Greva “Manushaqe”, Liza Jashari “Kosova” dhe Sarah Bandilli “Kukulla ime”.

Pas recitimeve salla është mbushur me tingujt e violinës të interpretuara nga binjaket e bukura Ina dhe Dea Stefanllari si dhe nga tingujt e pianos interpretuar nga Brian Kacupaj.  Një tjetër atmosferë plot me emocion ka sjellë “Kënga e nënës” interpretuar mjeshtërisht nga sopranoja e shquar Lindita Mezini Lole shoqëruar nga e talentuara Kristina Melo.  Kënga e nënës ka sjellë lot në syte blu të Linditës duke kujtuar ndërkohë që këndonte nënën e saj.  Kenga eshte shoqeruar me duartrokitje nga te gjithe te pranishmit.

Hymni i shkollës “Gjuha Shqipe” kënduar nga Kristina Melo dhe kori sjellë gjithmonë gëzim, dashuri, mendim të thellë për të mësuar gjuhën Shqipe, emocion tek dëgjuesit e shumtë, ngase ata vetë e thonë me gojën e tyre si: Mezi presim shkollën shqipe/ që të flasim dhe të mësojmë/ Me shkronjat e alfabetit/ si Ëngjëjt Kombin e mbrojmë/…  Pas hymnit janë recituar vjershat: Rafael Gjona “Ku kemi lerë”, Oresti Salillari

“Përse qan arushi”, Kevin Cobo “I dashur Atdhe” dhe Elda Nesimi

“Sa të dua o Shqipëri”.

Marvi Kostrista ka interpretuar bukur në piano “Jingle Bells”, ndërsa Fitim Sahini ka interpretuar Mora mandolinën dhe Shota, të cilët u mirëpritën me duartrokitje të fuqishme.

Kënga “Nata e shenjtë” ka sjellë një tjetër mjedis magjik interpretuar nga Lindita Mezini Lole.  Vëllezërit Arion, Arbi, Arti dhe Arlin Ulaj të cilët vijnë që nga Nju Xhersi të befasojnë me mësimin e gjuhës shqipe dhe interpretimin në violinë.  Ata recituan poezitë: Duart tona, “A B C”, Liqeni dhe interpretuan të katërt mjeshtërisht në violinë.

Brian Kacupaj luajti këndshëm në violinë “Perpetual Motion” dhe u shoqërua me kërcim nga Amber Nepravishta.  Programi vazhdoi me recitimet nga Marvi Kostrista “Liria”, “Një gëzim kam nga brenda”, Dea Zenelaj “Si zog dua të jem”, Fitim Saipi “Atdheu”.          Programi u mbyll me këngën e mirënjohur tradicionale për Krishtlindjet

“Bell rings”, përkthyer në shqip nga Lole “Zilet tringëllojnë” intepretuar nga Lindita Mezini Lole dhe kori i shkollës ishte tejet mbresëlënëse, veçanërisht kur nxënësit me byzylykët e tyre tringëllinin zilkat e vogla rreth dorës. Programi është mbyllur me plot sukses.

Pas programit themeluesi dhe drejtori i shkollës Shqipe z.Qemal Zylo ka falënderuar të gjithë nxënësit për realizimin e programit me kaq sukses dhe njëkohësisht iu ka dhuruar buqeta me lule të freskëta mësueseve që punojnë me kaq përkushtim si: Altiona Stefanllarit, Afërdita Kaçupaj, Ornela Melos dhe Valbona Kostristës si dhe artistëve të mirënjohur dhe plot profesionalizëm Lindita Mezini Lole dhe prof.Petrika Melos.  Z.Zylo ka falënderuar të gjithë të pranishmit, prindërit që sjellin fëmijët dhe i janë bashkangjitur programit për mësimin e Gjuhës Shqipe duke i thënë stop asimilimit të fëmijëve në Diasporë.  Njëkohësisht ka falënderuar konsullin e Kosovës z.Korab Mushkolaj, z.Ismet Kurti kryetar i shoqatës së mirënjohur “Ana e Malit”, z.Marko Kepi president i organizatës “Rrënjët”, aktivistët z.Ardian Tahiri, z.Uke Gjonbalaj, Artion Myrtaj, Theodhora Rexhepi si dhe Zef dhe Maria Dusi të cilët kishin ardhur nga larg dhe na nderonin me pjesëmarrjen e tyre në këtë ditë krejtësisht të veçantë për nga rëndësia që i jepet mësimit të Gjuhës Shqipe në Diasporë.

Z.Qemal Zylo ka ftuar në skenë Konsullin e Kosovës z.Korab Mushkolaj i cili kishte ardhur së bashku me bashkëshorten e tij.

Z.Korab Mushkolaj ka përshëndetur themeluesit, mësuesit, prindërit, artistët dhe nxënësit të cilët dhanë një program të shkëlqyer artistik në shqip.  Në emër të Republikës së Kosovës dhe të Konsullatës në New York z. Mushkolaj ka falënderuar themeluesit për hapjen e dy shkollave shqipe në Staten Island dhe Brooklyn, si dhe për misionin kaq fisnik që ata kryejnë së bashku me mësuesit që ushtrojnë këtë detyrë nga më të bukurat.  Fjala e tij tejet mbresëlënëse u mirëprit me duartrokitje nga salla dhe nxënësit.

Qeveria dhe Konsullata e Kosovës gjithmonë na ka mbështetur në programin e Gjuhës Shqipe dhe për këtë shprehim mirënjohjen tonë pakufishme.  Pas përfundimit të aktivitetit nxënësit, të pranishmit dhe të ftuarit shkrepnin me aparatet e tyre për të pasur foto kujtimi.  Një foto e përbashkët u fiksua nga TV “Alba Life” për të mbetur në fondin e aktiviteteve të ndryshme kulturore dhe atdhetare si dhe të Shkollës.  Ishte një e shtunë e bukur ku një pjesë e Nju Jorkut foli shqip, ngase pranë tyre jane Ëngjëjt mbrojtës të Gjuhës Shqipe.

14 dhjetor, 2013

Brooklyn, New York

Aktori i Hollivudit Mike Dusi midis nxënësve të shkolles Shqipe në Staten Island

by

Nga Keze Kozeta Zylo/

Midis nxënësve të shkollës Shqipe në Staten Island në një shkollë publike amerikane erdhi aktori i Hollivudit z.Mike Dusi.  Nxënësit e pritën aktorin shqiptar me brohoritje dhe dashuri të theksuar.  Ata dëshironin të shkruanin në dërrasë përshëndetjen si: Mirë se erdhe Mike Dusi!  SHQIPE!  We are proud of you!  Nga nxënësit e shkollës Shqipe në Staten Island.

Kur i pyeta nxënësit se pse donin ta shkruanin fjalinë në anglisht “We are proud of you”!  ( Ne jemi krenarë me ty), ata m’u përgjigjën se aktorët në Hollivud nuk flasin shqip dhe ne duam që ata ta lexojnë se sa krenarë jemi ne si shqiptarë në Amerikë me Majkun.

Prof.Dr.Valbon Zylo Watkins ka prezantuar aktorin Mike Dusi dhe i ka uruar atij mirëseardhjen pranë shkollës shqipe.  Majku u takua me të gjithë nxënësit dhe mësuesit shumë përzemërsisht dhe bisedoi me ta kokë më kokë.  Shumë prej tyre kanë ëndrra të ndryshme per të ardhmen, por ka dhe disa që ëndërrojnë të bëhen aktorë, artistë etj.  Ja tha Kristina Melo pianistja dhe artistja e vogël shqiptare në Diasporë që ka kënduar nëpër skena të ndryshme në Amerikë, unë dua të bëhem si ty Majk.  Majk me të qeshuren e tij karakteristike dhe që është pjesë e karakterit të tij si komedian i tha se në Amerikë në se punon fort i realizon ëndrrat e bukura dhe pse jo dhe për ty shpresoj shumë.  Ndërsa dy nxënës të rinj motër e vëlla Julia dhe Eduard që ishin veshur me bluzat e kuqe dhe me shqiponjën e zezë Majku u foli: Hej SHQIPE!  është një emër tepër përshëndetës që përdoret shpesh midis shqiptarësh në Diasporë kur takohen me njeri-tjetrin dhe që Majku duket sikur e ka pronë të tij, ngase në se flet dhe në telefon me të ai të përshëndet: HEJ SHQIPE!  Majku u foli nxënësve midis të tjerave dhe për drogën dhe njëkohësisht i këshilloi ata të dëgjojnë prindërit e tyre, mësuesit dhe të studjojnë sa më shumë.  Ne duhet t’i themi stop drogës, stop alkolit pasi ato shkatërrojnë jetën e njeriut.  Asnjëherë nuk kam pranuar në jetën time të merrem me alkohol vazhdoi Majku, unë pas mësimit kam ndihmuar prindërit në piceri të cilët kanë restorantin e tyre në Quins.  Nga puna e tyre dhe ndihma që ju kam dhënë kam mësuar shumë dhe kam kuptuar se në se njerëzit janë të zënë me punëra të mira, gjithmonë në jetë do të kenë rezultate.  Të gjithë e dëgjonin me vëmendje të posaçme, ndërsa dy nxënësit i treguan Majkut dorën e djathtë, në të cilën kishin vënë dy byzylykë simbole që shprehnin simbolikisht stop drogës dhe alkoholit, jua kishin dhënë në shkollat e tyre.  Pyetjet e nxënësve si të Aurorës, Aaronit, Albës, Almirës, Dautit, Marvinit, Fitimit Arit dhe bisedat e tyre me aktorin e Hollivudit rridhnin të pastra si ujët e Bjeshkës, ishin biseda nga bota e magjishme e fëmijëve shqiptarë të cilët i regjistrojnë për të mos i harruar kurrë në kujtesën e tyre.  Ndërsa gjyshi i Aurorës dhe Aaronit z.Shaban Suka i emocionuar nga takimi i nxënësve me aktorin më tregoi se një foto të tyre në vallen shqiptare sapo e kishte hedhur në facebook.

Në pjesën e dytë të mësimit sopranoja e shquar shqiptare Lindita Mezini Lole me origjinë nga Vlora e cila ka dhënë koncerte në vende të ndryshme të botës si dhe në Carnegie Hall në Manhattan, filloi t’ju mësonte fëmijëve këngë shqiptare.  Të dy artistët Dusi dhe Lole u ulën përballë fëmijëve dhe ata të gjithë i shikonin në dritën e syrit.  Lindita Mezini Lole është nga ato intelektuale artiste që është integruar plot kulturë në botën amerikane.  Ajo është e lincensuar si mësuese muzike nga shteti i Nju Xhersit dhe jep mësin në shkollë.  Zëri i saj duke intepretuar këngën “Ja na erdhi Viti i Ri” duket sikur i rrëmbeu zemrat e fëmijëve dhe ata shpërthyen fuqishëm në kor duke e shoqëruar atë.  Mësimi kulmoi kur së bashku artistë dhe nxënës u ngritën në valle shqiptare dhe këndonin së bashku SHQIP të udhëhequr nga Lindita.

Pas mësimit përgjegjësi i shkollës amerikani që vjen çdo të shtunë vetëm për nxënësit e shkollës shqipe tha se jam befasuar me zërin e Linditës dhe aktorin e Hollivudit Mike Dusi.  Unë lashë punën dhe u mahnita nga zëri i saj që u përhap si jehonë në gjithë shkollën.  Ata të dy ndrijnë si dy yje amerikane.  Pranë TV Alba Life, Mike Dusi u prezantua nga zonjusha Arlinda Balidemaj, bashkëpunëtore e TV Alba Life, një vajzë e talentuar shqiptare që premton shumë për të ardhmen.  Aktori i Hollivudit pasi ka përshëndetur ka ftuar nga ekrani të gjithë shqiptarët në Manhattan se më 1 Nëntor do të shfaqet premiera e filmit të tij MIKEY BOY “The movie”!        Nxënësit shqiptarë kaluan një të shtunë të bukur me aktorin e Hollivudit Mike Dusi dhe takimi me të do t’ju ngelet gjatë në kujtesën e tyre, veçanërisht Hej SHQIPE!

26 Tetor, 2013

Staten Island, New York

Konsulli Dritan Mishto përherë midis nxënësve të shkollave Shqipe

by

Diaspora e Shqipërise kudo në botë ka mbajtur lidhje të forta shpirtërore dhe fizike me Mëmëdheun tonë të shumëvuajtur.  Në palcë të saj është dashuria dhe dhimbja e pashmangshme për vendin tonë, për prindërit, të afërmit, kolegët, vendet e punës që lamë e gjithçka shpirtërore e vetmja pasuri e patundshme për shumicën që kanë marrë dhe vazhdojnë të arratisen si në kohët biblike.  Megjithë përpjekjet dhe sakrificat e mundimshme për të mbijetuar në emigrim njerëzit e gjejnë mundësinë të mblidhen në grupime të ndryshme për të ndarë dhe gëzuar së bashku festat tona tradicionale dhe më gjerë.

Në këto festime tradicionale të shumë shoqatave atdhetare, në hallet dhe gëzimet e Diasporës ka qenë përherë midis nesh Konsulli i Përgjithshëm i Shqipërisë në New York z.Dritan Mishto.  Duke jetuar për kaq vite në New York, që duket se po më afrohet të kem të njejtin balancë me vitet e punës në arsim me Tiranën tonë, njeriu ndjen të domosdoshme të komunikojë me bashkatdhetarët e tij ngase merr prej tyre aromëz Shqipërie, për më tepër medoemos do të marrësh dhe respektin reciprok me përfaqsues të shtetit amë.  Njeri  prej tyre që e ka përfaqsuar denjësisht ka qenë z.Dritan Mishto.

Më duhet të them se TV Alba Life dhe shkollat shqipe janë komplet të pavarura nga rrymat e ndryshme politike dhe shprehim krenarinë tonë për punën dhe bashkëpunimin tonë me mësuesit, prindërit, artistët, shoqatat, personalitete të shquara të Kombit,  dhe ndërtimin e punës sonë tërësisht në forcat tona.  Pra për të qenë më e qartë në ceremoninë e dorëzimit të mirënjohjes që u organizua në shkollë në Brooklyn në nderim të z.Mishto, u fol vetëm për punën e tij dhe bashkëpunimin që ka pasur me Shkollat Shqipe në Staten Island dhe Brooklyn.

Megjithatë për lexuesit që nuk e njohin historinë tashmë të përfolur dhe të botuar në shumë gazeta më duhet t’ju sqaroj se kohët e fundit e kam pritur me dëshpërim dhe zhgënjim heqjen nga detyra të Konsullit të Përgjithshëm z.Dritan Mishto deklaruar nga kryeministri shqiptar Edi Rama në mënyrë jo profesionale dhe shokuese në mbrëmjen e organizuar nga Këshilli Shqiptaro-Amerikan.  Mbrëmja do të nderonte Zëvendës/ndihmës Sekretarin Amerikan te Shtetit, z.Filip Riker dhe nobelistin Prof. Muhammad Yunus.

Në këtë mbrëmje ishin të ftuar kryeministri z.Edi Rama, presidenti z.Bujar Nishani, kryeministri i Kosovës z.Hshim Thaci, personalitete të tjera në fusha të ndryshme, pjesëmarrës që kishin paguar biletën plot dollarë për t’u ndodhur atje, si dhe vetë z.Dritan Mishto i cili ishte i ftuar zyrtarisht nga KKSHA-ja në grupin e shoqërimit të presidentit Nishani.

Më vjen keq ose aspak keq që nuk u ndodhëm atje si media për TV Alba Life, pasi kishim kohë që kishim lajmëruar prindërit dhe nxënësit e shkollave shqipe për hapjen e ditës së parë të shkollës për vitin akademik 2013-2014.  Sigurisht për shumë shqiptarë është më mirë t’ju mësosh fëmijëve larg mëmëdheut gjuhën shqipe se sa të harxhosh shuma të majme dhe darka të bujshme ku as më shumë e as më pak bëhet një fushatë e tmerrshme politike nga të ftuarit dhe ç’është më e dhimbshmja asnjë nga këta politikanë nuk i shkon mendja absolutisht që të vinë t’i përshëndesin fëmijët dhe t’i inkurajojnë për të mësuar gjuhën e nënës.  Disa prej tyre mund ta kishin shkollën larg vetëm pesë minuta, por është e kotë t’jua thuash ngase më shumë ju interesojnë darkat dhe dollari që derdhet pa kufi.

Ndërkohë lexova shkrimin e gazetarit të mirënjohur z.Frank Shkreli ish drejtor i Zërit të Amerikës nën titullin “Gabove z.Kryemistër” në të cilin z.Rama për z.Mishto thotë tekstualisht kështu:

“Jam shumë i kënaqur t’ju njoftoj se Ministri ynë i Punëve të Jashtëme i ka propozuar qeverisë së Shteteve të Bashkuara për të pasur në këtë qytet madhështor një konsull nderi, në vend të një konsulli burokrat, të cilin tanimë e kemi pushuar nga puna.   Ky konsull i ri nderi do të jetë njëri prej jush, i cili do punojë me ju dhe me ne, dhe jo i ardhur nga Shqipëria për punë propagandistike, e ai është Sal Rusi”, tha Kryeminsitri shqiptar Edi Rama.

Pasi mbarova komplet shkrimin pata ndjesinë se në një farë mënyre darka ka degjeneruar në një mbledhje forumi ose të ministrisë së jashtme shqiptare ku hiqen dhe vihen pa kritere njerëzit që do të punojnë për të.  Sidoqoftë të gjitha këto do të më bëjnë të ndalem në një shkrim tjetër, pasi sot e kam fjalën absolutisht për punën e kulturuar të Konsullit të Përgjithshëm Z.Dritan Mishto ku kam qenë vetë dëshmitare e shumë aktiviteteve të organizuara nga Diaspora dhe ai me një modesti, çiltërsi dhe plot diplomaci ka përshëndetur dhe folur në podiume të ndryshme.  Ajo që më ka bërë më shumë përshtypje si dhe nga dëgjimet e pjesëmarrësve të panumërt për portretin e z.Mishto është se fjalimet e tij kanë qenë jo më shumë se dy paragrafe, ku është thënë thelbi i gjërave pa propagandë partiake, pa bujë, pa fushatë, por ka falënderuar gjithmonë pjesëmarrësit dhe punën e aktivistëve të shquar për Kombin duke u bërë një frymëzues për punë të bukura.

Prandaj si kryeministri i ri dhe të gjithë qeveritarët kur flasin para Diasporës për punët e saj, është mirë të konsultohen më parë me të dhe pastaj të hedhin granata ose shashka tymi, që në rastin në fjalë sipas shumë artikujve akuzohet z.Rama për hakmarrje dhe konflikte të mëparshme që ka pasur me z.Mishto.

Për të gjithë këtë punë të palodhur të Konsullit të Përgjithshëm, mësuesit, prindërit dhe nxënësit e shkollave shqipe në Brooklyn e pritën z.Mishto plot respekt dhe dashuri ditën e premte në datën 4 tetor në mjediset e saj.   Zoti Mishto ishte i shoqëruar nga bashkëshortja e tij fisnike znj.Agatia Mishto.  Pasi ka mbaruar mësimi, Themeluesi i shkollave shqipe dhe president i TV Alba Life z.Qemal Zylo në emër të stafit të tij i dhuroi z.Mishto në prag të largimit të tij për shkak të shkarkimit nga detyra deklaruar nga z.Rama në New York një pllakë mirënjohjeje me këtë motivacion: “Për një kontribut të jashtëzakonshëm dhe përkushtim të sinqertë për shkollat Shqipe dhe TV Alba Life.  Ne vlerësojmë kontributin tuaj për ruajtjen dhe kulturën shqiptare në Shtetet e Bashkuara gjatë shërbimit si Konsull i përgjithshëm në New York”.

Gjatë marrjes së pllakës së mirënjohjes Z.Mishto tha me emocion se ishte i nderuar për vlerësimin që i bënë Shkollat Shqipe, TV Alba Life dhe uroi që ato të zgjerohen dhe të mos mbyllen kurrë.  Puna që po bëjnë mësuesit, themeluesit e hapjes së shkollave shqipe është nga më të shenjtat dhe më fisniket.  Ai uroi që Atdheu ynë të përparojë më shumë dhe të radhitet së shpejti pranë kombeve të qytetëruara.  Ndërkohë ndër pjesëmarrësit kishte dhe pikëza loti për largimin e tij gjë që shprehnin dhe njëherë respektin dhe punën e tij të palodhur.  Më pas ka përshëndetur dhe sopranoja e famshme shqiptare Lindita Mezini Lole e cila këtë radhë nuk këndoi, por nga sytë e saj blu e thellë rrëshqitën lot kur tha se e falënderonte pamasë bashkëpunimin e z.Mishto me shkollat, TV Alba Life dhe gjithë Diasporën.  Ajo i uroi atij jetë më të mirë dhe u shpreh e sigurtë se do ta gjente vehten shumë shpejt.

Në fund të gjithë nxënësit, prindërit dhe mësuesit bënë një fotografi të përbashkët për ta pasur kujtim në jetën e tyre.  Ai u nda me dashuri dhe plot respekt me ta dhe u premtoi se do të vijë përsëri.  Përcjellja e tij plot respekt nga fëmijët dëshmon qartë se Z.Mishto do të jetë përherë midis nxënësve të shkollave Shqipe.(Keze Kozeta Zylo)

4 Tetor, 2013

Brooklyn, New York