Skënder MULLIQI 

Shtrohet pyetja se kush fitoi dhe kush humbi më marrveshjën për targat? Disa mendojnë së Beogradi është fitues, kurse një shumicë mendojnë së fitues në marrveshje doli Prishtina zyrtare. Kërcënimi në Veri më ushtri dhe mjete të rënda luftarake, dhe më barrikada nga ana e Serbisë, u bë edhe në kuader të propagandës së Vuqiqit, për ti frikësuar shqiptarët. Loja më zjarr e Serbisë, ishte fotografi e shovinizmit serbomadh. Një spektakël i tillë të demonstrimit të forcës në kufi më Kosovën, Vuqiq e bëri edhe për konsum të mbrëndshëm politike, së po i dobësohet pozicioni i tij. Ky diskurs politikë propagandistik së bashku më Rusinë, është paralajmërim së Serbia, nuk ka hequr dorë nga planet për Serbi të Madhe. Vuqiqi po i ngjallë forcat ultranacionaliste në Serbi. Këtë koncept politik e ka trashëguar nga Shesheli dhe Millosheviqi. Ne veri, u mundua ti jap zjarr gjendjës, për të krijuar edhe favore në terren, kur vjen koha e vazhdimit të bisedimeve. 

Me marrveshjen e nënshkruar në Bruksel më ndërmjetësimin amerikan mendoj, se Kurti doli superior ndaj Vuqiqit, kur dihet së kryeministri i Kosovës, në këtë drejtim ka përkrahjën e Evropës dhe të Amerikës. Shumë është ndjersitur shovinisti Vuqiq këto ditë, madje edhe u sëmur nga humbja që e pësoi. Nuk i kan dalë hesapet siç i ka planifikuar me Kurtin. Lojërat karikaturiale të luftës në veri, bën që ai të dalë më shumë humbës, së sa fitues. Synimet e Kosovës u arritën më aplikimin e reciprocitetit, me statusin e njëjtë të tabelave RKS në Serbi, dhe në Kosovë. Drama në veri përfundoi më marrëveshje të nënshkruar nga ndërmjetësi amerikan, Eskobar. Më këtë marrveshje 6 mujore më shumë u plotësuan kërkesat e Kosovës së sa kërkesat e Serbisë.  

Nga Skënder MULLIQI

Tanket serbe janë pozicionur në veri. Në Mal të Zi nga dita në ditë po ngritën tensionet politike më Serbinë, pas ngjarjeve më popa serb në Cetinje, dhe në Bosnje, thuhet së gjendja politike në përgjithësi nuk është e mirë. Edhe pse janë ngjarje të ndara, të përbashketën e tyre e kan së Serbia, është duke i kërcënuar më luftë. Pushteti shovinist i Beogradit po paraqiten si i pafajshem, ku gjoja serbët po mbrohen nga agresioni. Vuçiqi nuk po merrë obligime dhe as nuk po pranon së në Kosovë ka pasur gjenocid, nga forcat e Millosheviqit, e ku ky ishte shef i informacionit. Ai po rrenë kur po dëklaron së Kosova është fajtore për gjendjen e krijuar në veri, më masat e reciprocitetit për targa. Ky ultranacionalist i tërbuar, jo vëtem që po kërcënon më luftë, por edhe po dërgon ultimatume, tërthorazi duke kërcënuar edhe forcat paqëruejtëse të KFOR-it. Këto provokime kaq të rënda të Serbisë, nuk ishte dashur të lejohën të bëhën nga bashkësia ndërkombëtare, duke i larguar në mënyrë urgjente barrikadat dhe forcat serbe nga Jarinja dhe Bërnjaku. Neser zëvëndëskryeministri i Kosovës, në takim më palën serbe duhet ti bëjë të çartë Serbisë, së më një politikë të tillë luftënxitëse në veri, nuk mund të vazhdohen bisedimet. Duhet bërë të qartë regjimit shovinist të Beogradit, së absolutisht janë të pa pranueshme qëndrimet e tilla destruktive hegjemoniste. Manipulanitit Vuçiq duhet hequr dilemat së mund të fiton “Zajednicën” më kompetenca ekzekutive, kur e kemi Asociacionni e komunave shqiptare. Shihet së u bënë gabime të mëdha, duke filluar të Decentralizmi, Plani Gjashtë Pikësh i Ban Ki Munit, Fusnota famoze, e kështu më radhë deri të humbja e 8200 hektarëve toke më Mal të Zi, më nënshkrimin e marrveshjës për “Zajednicën”, e shumë marrveshje të tjera të cilat nuk i ka  implementuar pala serbe .Vuçiqi duke mos respektuar asgjë që ka lidhje më Kosovën, po iu kthehët rrënjëve të nacionalizmit serbomadh në Ballkan. Legjionët çetnike të Vuçiqit dhe të Sheshelit janë quar peshë, duke kërkuar taksiratin për popullin e vet. Janë duke luajtur më zjarrë në të cilën vetë do të digjën…! Nese dikur Serbia i ka zgjëruar territorët e veta në kurrizin e tokave shqiptare, kjo dëshirë e tyre tash do tju shkurtohët. Nuk do të marrin asnjë pëllembë nga tokat shqiptare, por janë të detyruar të na i kthejnë tokat e grabitura. Ky njëri primitiv që po kërkon kaos, vrasës i  shqiptarëve të Kosovës dhe të myslimanëve në Bosnjës, gjatë shpërbërjës së ish –Jugosllavisë, duhet më në fund ti tregohet vendi, nga faktori ndërkombëtar, duke e izoluar dhe larguar nga pushteti në Serbi. Ky kriminelë i kohës të Millosheviqit po kërkon destabilizim të rajonit dhe më gjerë. Përfundimisht, Evropa dhe Amerika duhet të mos i ndëgjojnë më rrenat e tij, së është për paqe dhe stabilitet, kur po vepron krejt ndryshe. Këtij maniaku politik duhet mëshuar nga të gjitha anët, deri sa të rrëzohet  për tokë, këtij pinjolli të Rusisë. Bisedimet më Vuçiqin zor që do të sjellin përparim dhe as stabilizim të marrdhënjëve të ndërsjella, dhe aq më pak integrime rajonale përmës idesë të plasuar të Open Ballkanit.

Nga Skënder MULLIQI

Pse dhe për çka kemi bërë luftë afër 90 vjeçare? Kemi bërë për çlirimin nga serbosllavizmi. Shumë përgjigje mund të jepën në këtë pyetje. Edhe fëmijët e dinë së lufta është bërë për të mbrojtur lirinë, pavarësinë, vetëvendosjen, të drejtën, demokracinë, sovranitetitin, integritetin territorial, dinjitetin, ardhmerinë tanë …Në jetën e vërtetë njerëzit kan luftuar për shkaqe të ndryshme , por madhore pse është luftuar dhe luftohet janë Atdheu dhe kombi. Të gjitha këto që i numërova nuk guxojnë të mbesin vetëm parulla!Historia e popujve në ish-Jugosllavi na ka mësuar së serbët janë popull më mëndje të humbur, së janë njerëz të retarduar, të cilët nuk po lirohen nga budallakinat dhe nga poshtërsinat, së ata janë fitues të përhërshem dhe pushtues të përheshem të tokave shqiptare.Leksionin së nuk mund të fitojnë nga shqiptarët e morën në vitin 1999, ku humbën luftën në Kosovë. Morën leksionin së triumfon e mira ndaj të keqës, së fiton drejtësia historike. Serbia e Millosheviqit mori grushtin e fortë nga shqiptarët dhe bota demokratike, duke u larguar më bisht nën shalë nga Kosova.Shqiptarët luftuan për të fituar lirinë dhe pavarësinë, dhe e arritën këtë. Nese e fituam luftën së bashku më aleatët tanë, duhet ta din mirë çetniku Vuqiq i cili po kërcënon më luftë në veri të vendit, së jo që nuk do të arrinë të pushtojë, Kosovën , por do të detyrohet të ik deri të Pashallëku i Beogradit, ku edhe serbët e kan vendin.Xhelatët e Beogradit, duket së njohin vëtem dajakun mbi kokë.Kan harruar së ka përenduar koha e sundimit të shqiptarëve në tokën e tyre.Poshtërsitë dhe pandershemeritë e tyre nuk do të pijnë ujë më para botës demokratike, nese dikur iu ka funksionuar kjo punë. Nese çetniku Vuqiq, ka marr hov, ai do të ndalët dhe atë shumë keq, nese mendon së do të jetë ndryshe. Serbia dhe sërbet nuk po lirohen nga epoka e ërret ku janë katandisur. Zgjërimi i Serbisë historikisht më territore në kurriz të shqiptarëve ka përfunduar. Shkaqët që shqiptarët duhet më i urrejtë serbët janë të pa numërta. Vuqiqi po futët në vallët e sadizmit serbomadh. Ai është një gjarpër helmues , të cilit do ti prehet koka në luftën më shqiptarët, të cilën më ngulm po e kërkon. Shqiptarët kan qenë dhe janë popull paqëdashës, janë popull që kërkojnë paqën , por që nuk i shmangët as luftës, kur është në pyetja mbrotja e Atdheut dhe e kombit. Vuqiqi është dehur nga urrejta patologjike që ka ndaj shqiptarëve. Kjo urrejte do ti kthehet si bumerag. Unë e di mirë së shqiptarët dinë të mbrohen nga ata që i sulmojnë …