Tasim Ruko – Page 2 – Dielli

VATRA NE TAMPA BAY, NJE SHEMBULL PER TU NDJEKUR

June 29, 2018 by dgreca

DEGA E VATRËS NË TAMPA BAY DERGOI NE QENDER ANËTARËSITË E 41 VATRANËVE. ESHTE E PARA NDER 4 DEGET QE VEPROJNE NE SHTETIN E FLORIDES…./

1 ok Shkolla Tampa 1 ore mesimi kjo shkolla

Në Qendrën e Fedearatës Panshqiptare të Amerikës”VATRA” sapo mbërritën informacionet më të fundit nga dega e Vatrës në Tampa Bay me Kryetar z. Tasim Ruko, zv/Kryetar Isuf Spahiaj, Sekretar Ari Abdi, arkëtar Jason Sulisufay, me anëtarë bordi: Eva Keta, Piro Poloska, Fadil Neziri, Mario Mihaj, Tahir Tahiri Mimoza Traga dhe Angie Sharxhi, njoftoi se anëtarët e saj i kanë bërë pagesat e anëtarësisë për vitin 2018 dhe se janë gati për Kuvendin e ardhshëm.

Dega në Tampa Bay e ka rritur numrin e anëtarëve për këtë vit dhe ka përcjellë përvec chekut prej $ 4,100.00 edhe Listat e anëtarësisë me të dhënat e hollsishme për cdo anëtar.
Dega e Vatrës në Tampa By shquhet edhe për punën serioze me Shkollën shqipe.
Lusim degët që nuk i kanë shlyer detyrimet ndaj qendrës të ndjekin shembullin e degës së Vatrës në Tumpa Bay, Michigan etj.
Sic dihet në shtetin e Floridës funksionojne kater dege: Jacksonville, Tumpa By, Orlando dhe Fort Lauderdale …

PAS KUVENDIT-Dega Vatrës në Tampa, rizgjodhi kryetarin e saj z. Tasim Ruko

June 23, 2017 by dgreca

-Dega e Vatrës të Tampa ka me se krenohet: Me shkollën Shqipe, që sapo mbylli vitin shkollor, me veprimtaritë humanitare duke i ardhur në ndihmë njerëzve në nevojë, me ruajtjen e traditave Kombëtare, me veprimtaritë kulturore e atdhetare…/

1 Bashke 2 Kryesia flamure 1 edhe kjo me flam 1 diskuton 1 a gjatsore 1 qamili

NGA FADIL SHEHU-Tampa-Florida/Në Patricia Av,të qytetit Dunedin,në Florida,në momente optimizmi,krenarie dhe përgjegjësie, zhvilloi zgjedhjet për kryesinë e re, dega Vatra në Tampa Bay.Në një mjedis admirues përgatitur nga biznesmenë bashkëshortë,vatranët Asim dhe Eva Keta,u diskutua me ndjenjë otimizmi dhe ndjenjë të lartë përgjegjësie për të ardhmen e kësaj dege dhe komunitetit shqiptar në Florida, duke u ndalur kryesisht në rritjen e vlerave të reja,dhe fuqizimit të radhëve me elementë të rinj. Këto zgjedhje vijnë menjëherë pas Kuvendit të Vatrës në zgjedhjen e kryetarit të ri. Duke patur parasysh takimin e ngrohtë, vëllazëror, që ish kryetari i Federatës PanShqiptare të Amerikës, VATRA Dr,Gjon Buçaj dhe stafi drejtues i kësaj Federate,në qytetin Saint Petersburg,me vatranët e Tampa Bay, dega e Tampes vijon qe te jete nje faktor prijes ne komunitetin e ketushem.Në këtë eveniment mbresëlënës dhe të mirëpritur,kryetari i degës Vatra në Tampa,Tasim Ruko,foli për rrugën e përshkuar deri tani nga ana e kësaj dege,për klimën e ngrohtë që ekziston në rradhët e saj si dhe marrdhëniet e frutshme me komunitetin shqiptar të qyteteve Largo, Cllearewatër,Saint Petersburg,Sarasota,Dunedin,Pinellas, ku kjo degë shtrinë aktivitetin e saj. Përveç të tjerash ai premtoi se në çdo kohë e situatë,dega Vatra në Tampa Bay,do të jetë sërish pranë njerëzve të cilët përballen me probleme e shqetësime të ditës në familjet e tyre, duke i ndihmuar në zgjidhjen e problemit dhe duke i ndihmuar ata financiarisht,për të lehtësuar sado pak dhimbjen e jetës. Në veçanti zoti Tasim, vlerësoi vlerat humanitare të disa prej vatranëve me përkushtimin e tyre në drejtim të fondeve të mbledhura nga aktivitete të ndryshme artistike dhe kulturore në disa mijë dollarë,ndaj problemeve shëndetësore emergjente për të përballuar dhe larguar sëmundjen.Një punë e admirueshme,dhe e përkrahur nga komuniteti shqiptar në këto qytete,padyshim është bërë hapja e të parës shkollë shqipe në Florida,e cila pak ditë më parë mbylli me sukses vitin e saj të parë. Ndërkohë duke patur si përherë gatishmërinë dhe mbështetjen e plotë të drejtuesve të kësaj dege,e cila ka treguar vazhdimisht përkushtim në vijshmërinë e lartë e të rregullt të proçesit mësimor ku gjithçka financiarisht,në veçanti librat e materialet e mësimit,sërish edhe në vitin e ri mësimor gjithçka do të jetë falas,madje këtë vit të ri shkollor do shtohet dhe një klasë e re.Për gjithçka është bërë deri më tani në këtë shkollë,prindërit e nxënësve,komuniteti dhe vatranët u janë mirënjohës për punën me përkushtim të treguar nga mësuesja e palodhur,e njohur në disa shkolla të cilkit të lartë,në Florida,Yllka Beja dhe organizatores së mjaftë aktivitetve të kësaj dege Zamira Rubjeka.Më tej kryetari i degës vatra në Tampa,Tasim Ruko,u ndal në rolin që kanë treguar vatranët në mbështetje të vlerave historike të shqiptarëve, ekzistecës të mardhënieve të mira reciproke me shoqatat homolge në disa shtete të Amerikës,pa harruar kurrësesi punën plot përkushtim ndaj anëtarëve të kësaj dege,duke punuar me shpirt dhe pasion ndaj vatrës,që nga krijimi i saj.Ndërkohë për sa i përket vështrimit të së ardhmes që vatranët duhet të përshkojnë,u vendos për forcime të reja në rradhët e Vatrës,plot besueshmëri, me trupin dipllomatik shqiptar në Amerikë.Në këtë moment optimizmi për të ardhmen më të mirë të degës Vatra,në Tampa,u zhvillua proçesi i zgjedhjes të kryetarit të ri të kësaj dege.Në fund të këtij eventi vatranët rizgjodhin në krye të tyre,sërish biznesmenin e sukseshëm Tasim Ruko.Mes urimeve dhe fjalëve të mira nga të pranishmit kryetari i posa zgjedhur,falenderoi vatranët,anëtarët e bordit drejtues të degës,për besimin e dhënë.të cilin ai do e justifikoj nëpërmjet punës dhe përkushtimit në çdo kohë e situatë.Në mbyllje të fjalës së tij Kryetari i degës Vatra,prmetoi se në një të ardhme të afërt është menduar që vatranët dhe mbarë komuniteti shqiptar në Florida,do të kenë jo vetëm parkun e tyre,i cili do shërbejë për kalimin e kohës së lirë,dhe në evenimente të ndryshme,por madje dhe një ndërtesë e re.e cila do të jetë në dispozicion të komunitetit shqiptarë në Florida.

VATRA NË TAMPA FESTOI 9 VJETORIN E PAVARËSISË SË KOSOVËS

February 19, 2017 by dgreca

Ambasadori William Walker përshëndeti pjesmarrësit. Kryetari i degës së Vatrës Tahsim Ruko i dhuroi ambasadorit Walker një Pllakatë Mirënjohjeje per kontributin e tij të jashtezakonshem ne Pavaresine e Kosoves.

*I ftuari i nderit, Gjenerali Bryan Whiteof pershendeti pjesemaresit dhe tregoi per rolin qe luajti nderhyrja e forcave ajrore te NATO-s dhe ne vecanti USA ne vitin 1999. Roli i Gjeneral Whiteof si komandat i ketij operacioni sigurisht qe ka qene i jashtezakonshem./

Përmes vidos Zonja Teuta Sahatcija, Konsullja e Përgjithshme e Kosovës përshëndeti vatranët dhe komunitetin shqiptar në Tampa-Clearwater/

NGA PIRRO POLOSKA/*

Kryesia e Federates Vatra ne Tampa Bay, ne vazhdimesi te veprimtarive te saj per perkujtimin e momenteve kulmore te historise sone kombetare, organizoi me daten 17 Shkurt 2017 nje mbremje ceremoniale per festimin e 9 vjetorit te Pavareise se Kosoves. Ky aktivitet i organizuar dhe planifikuar deri ne detaje mblodhi se bashku bashkeatdhetaret e Tampa Bay me origjine nga te gjitha krahinat shqiptare. Gezimi dhe krenaria e ligjshme lexohej ne syte e te gjitheve.

Mbremja u hap ne menyre ceremoniale nga Sekretarja e Kryesise Vatra Tampa Bay, Zamira Rubjeka, e cila ftoi te gjithe pjesemaresit te nderojne ekzekutimin e Himneve Kombetare te SHBA dhe Shqiperise. Me pas Konsullja e Misionit te Kosoves ne NY Znj. Teuta Sahatcija, nepermjet nje video te regjistruar, pershendeti te gjithe komunitetin shqiptar ne Tampa Bay dhe Shoqaten Vatra ne Tampa Bay duke evidentuar ne fjalen e saj rendesine e madhe historike te shpalljes se Pavaresise se Kosoves dhe rolin e vecante qe Shoqata Vatra ne Tampa Bay po luan ne evidentimin e patriotizmit dhe ritjen e ndjenjes kombetare ne komunitetin shqiptar ne zonen ku vepron. Pershendetja e Znj.Sahatcija u duartrokit nxehtesisht nga pjesemaresit.

Drejtuesi artistik i mbremjes, kengetari Besim Limani si dhe kengetaret e ftuar Remi Jakupi, Valbon Ebibi dhe kengetarja vendase Sadete Shkodra krijuan nje atmosfere teper festive dhe argetuese me kenge te zgjedhura nga fondi i arte i tradites muzikore popullore Kosovare por edhe me gjere.

Nje moment kulmor i mbremjes, ishte momenti i shfaqjes se kronikes se Masakres se Recakut dhe ceremonia e inagurimit te shtatores qe populli i Kosoves i ka ngritur Z. William Walker, ish ambasador i Misionit te OSCE ne Kosove qe pati rolin e madh historik te ndergjegjesoje boten per cka po ndodhte ne Kosove, duke treguar me fakte masakren qe po ushtrohej mbi popullin e Kosoves. Ishte deshmija e Z .Walker qe ndergjegjesoj gjithe opinionin dhe diplomacine nderkombetare dhe beri te mundur qe forcat e NATO-s dhe vecanerisht SHBA te ndermarin sulmin ajror kunder forcave serbe ne Kosove. Me pas ishte nje surprize e madhe per te gjithe, kur vete Z Walker doli para te pranishmeve dhe evokoi edhe njehere heroizmin dhe sakrificat e panumurta te popullit te Kosoves per clirimin nga okupatori serb. Me modesti Z Walker pohoi se ai i tregoj gjithe opinionit nderkombetar se ngjarja e ndodhur ne Recak nuk ishte thjesht nje beteje lufte sic pretendohej nga pala serbe, por ishte realisht nje masaker dhe krim kunder njerezimit. Fjalimi i tij u percoll me teper emocion nga te pranishmit ku nuk munguan edhe lotet e mallengjimit dhe gezimit njekohesisht. Kryetari i Shoqates Vatra ne Tampa Bay, Z Tasim Ruko, i dhuroi Z Walker nje Pllakate Mirenjohjeje per kontributin e tij te jashtezakonshem ne Pavaresine e Kosoves.

Emocionues ishte dhe momenti kur i ftuari i nderit, Gjenerali Bryan Whiteof pershendeti pjesemaresit dhe tregoi per rolin qe luajti nderhyrja e forcave ajrore te NATO-s dhe ne vecanti USA ne vitin 1999. Roli i Gjeneral Whiteof si komandat i ketij operacioni sigurisht qe ka qene i jashtezakonshem.

Shoqata Vatra gjeti gjithashtu rastin qe te vleresoje punen e palodhur per mese 10 vjet resht, me komunitetin shqiptear, te qytetarit nga Mitrovica, Z.Isuf Spahija, duke i thuruar atij edhe nje Diplome Mirenjohjeje per kontributin e tij.

Jeton Azizi promovoi librin “Kosova” ku evokuohen traditat shumeshekullore te kosoves, historia e saj mijravjec are duke u ndalur ne kalvarin e gjate dhe te pergjakur qe populli i Kosoves duhej te kalone per te ardhur tek dita e madhe e Pavaresise. Nga nje kopje e librit ju dhurua Z. Walker and Gjeneral Whiteof.

Duke perfituar nga rasti, Sunset Grill Restorant tregoi nje gjest solidariteti, ndihme dhe perkrahje per anetaret e komunitetit duke ofruar tek pjesemaresit prodhime pasticerije dhe fondet e mbledhura shkuan ne ndihme te anetares se komunitetit Znj Mel Lika qe eshte e detyruar te perballet dhe te luftoje kunder semundjes se kancerit. Drejtuesi i mbremjes i njohu pjesemaresit me kete inisiative te Sunset Grill Restorant dhe pa hezitim nje numer i konsiderueshem pjesemaresit dhuruan fonde te menjehereshme duke bere te mundur grumbullimin e nje shume prej afro $3000 si ndihme per shpenzimet mjekesore te Znj Mel Lika. Kjo ngjarje ishte nje sukses tjeter i Shoqates Vatra ne Tampa Bay ne vazhden e kujdesit te saj per tu qendruar prane dhe per te ndihmuar bashkatdhetaret ne nevoje.

Suksesi i mbremjes nuk mundej te arihej pa knotributin materjal te sponsoreve te shumte qe ju bashkangjiten ketij aktiviteti. Gjejme rastin te falenderojme sponsorin kryesor Select Motors of Tampa, si dhe sponsoret e tjere:Jessi’s Restaurant, Eva’s Kitchen Restaurant, Real Estate agents e “The Poloska Team” dhe Due Amici Restaurant.

Ishte kenaqesi e vecante ne kete mbremje, te shihje shqiptare nga te gjitha trojet shqiptare te festonin per kosoven e pavarur dhe uronin njeri tjetrin per nje Komb shqiptar te bashkuar te cilen e meritojme. Mbremja festive ishte nje feste tjeter e bukur, ku mes tingujve te muzikes se zgjedhur komuniteti shqiptar kremtoi me mjaft dinjitet perkujtimin e nje feste teper sifinjikative te historise sone kombetare sic eshte 17 Shkurti, dita e Pavaresise se Kosoves.

*Piro Poloska, Anetar i Kryesise se Vatra Tampa Bay

$18,000.00 për t’i ardhur në ndihmë shqiptares në Tampa

December 12, 2016 by dgreca

*NGA ZAMIRA RUBJEKA/

*Familja Nurka banon prej kohesh në Florida, por vitet e fundit të dyja veshkat e zj. Xhina Nurka po dorëzohen edhe pas shumë seancave të dializës. Xhina, një grua shqiptare, punëtore, një nënë e shkëlqyer, një grua prej 25 vjetësh e bashkëshortit Lulëzim, artistit dhe piktorit nga Korça, një mike dhe një vatrane patriote, mundohet të mbajë gjithmonë një buzëqeshje edhe pse trupi i saj lufton në heshtje. … NDIHMO DHE TI SHQIPTAR, KUDO QE NDODHESH..FUSHATA VAZHDON/

KOMUNITETI SHQIPTAR IU BASHKUA THIRREJES SE VATRES NE TAMPA….VETËM TË BASHKUAR DHE PRANË NJËRI-TJETRIT MPOSHTET ÇDO DHIMBJE/

Festa e Pavarësisë së Shqipërisë u festua me një pjesëmarrje të jashtëzakonshme nga komuniteti shqiptar i Tampa Bay. Misioni i kësaj feste mori ngjyra humane, përveç asaj patriotike. Kur mësuam që familja Nurka nga Korça po luftonte me jetën, i gjithë komuniteti shqiptar i Tampa Bay u prek dhe iu bashkëngjit nismës së Vatra Tampa për të dhuruar të ardhurat e fituara nga Kremtimi i Festës së Pavarësisë. Familja Nurka banon prej kohesh në Florida, por vitet e fundit të dyja veshkat e zj. Xhina Nurka po dorëzohen edhe pas shumë seancave të dializës. Xhina, një grua shqiptare, punëtore, një nënë e shkëlqyer, një grua prej 25 vjetësh e bashkëshortit Lulëzim, artistit dhe piktorit nga Korça, një mike dhe një vatrane patriote, mundohet të mbajë gjithmonë një buzëqeshje edhe pse trupi i saj lufton në heshtje.

Më në fund kjo vuajtje nuk mund të mbahej brenda mureve të shtëpisë. Tashmë miqtë dhe shokët e kësaj familje mësuan për dhimbjet e saj dhe vendosën të mos heshtin, por përkundrazi, të ndajnë hallin me miqtë e shokët.

Xhina tani ka nevojë për një transplant veshke, por nuk ështëe lehtë të gjesh një veshkë, që t’i përshtatet. Në pamundësi për të gjetur veshkën nga donatorë dhe për të pritur në radhë,sepse do të ishte shumë vonë, burri i saj, Lulëzimi, është ivetmi donator. Kjo familje do të ketë dy operacione. Ky ështënjë vendim sa i vështirë aq edhe human i burrit për gruan e tij dhe nënën e djalit të tij të vetëm adoleshent Xhefrit.

Në emigracion, kur pjesëtarët e familjes janë mijëra kilometra larg, miku, shoku bëhet familje. Duke u nisur nga kjo situatë, Vatra Tampa filloi fushatën e mbledhjes së fondeve për të ndihmuar dhe lehtësuar sadopak hallin e kësaj familje.

Të gjithë vëllezërit dhe motrat shqiptare kontribuuan nëmënyra të ndryshme, duke shpërndarë linkun e Gofund.com.,duke dhuruar financiarisht, duke u lutur për shërimin e Xhinës gjatë gjithë muajit nëntor, përpara dhe pas festës.

Deri tani në llogarinë e Gofundme.com janë mbledhur rreth $18000, ku mbi 90% të dhuruesve janë shqiptarë. Mbi 1500 shares janë bërë në Facebook, që kontribuoi në shpërndarjen e kësaj nisme.

Sot Vatra Tampa organizoi ceremoninë e dhurimit të fondeve për familjen Nurka në shumën e mbledhur prej $6000 te Jessi’s restaurant me pronare familjen e nderuar shqiptare Sulisufay.

Kjo u bë e mundur nga pjesëmarrja masive e komunitetit dhe kontributit vullnetar të anëtarëve të Vatrës dhe bordit të saj, qëdedikuan kohë dhe energji në kremtimin e 104-vjetorit të shpalljes së Pavarësisë.

Sot u ndie dashuria për njëri-tjetrin si një familje e madhe nëdhé të huaj. Shqiptaret si gjithmonë e tregojnë bujarinë, shpirtin human dhe përkrahjen morale. Në këtë mbrëmje ishin të pranishëm miq amerikanë dhe disa familje nga Bosnjë-Hercegovina, që dhuruan dhe morën pjesë në këtë ngjarje.

Zj. Xhina dhe z. Lulëzim falënderuan nga zemra të gjithëshqiptarët e pranishëm, por edhe ata që dhanë kontributin e tyre në ndihmë të familjes së tyre kudo që ndodhën, përsolidaritetin dhe dashurinë e treguar. Z. Nurka tha: “Iu shpërblefsha vetëm për gëzime“. Z. Tasim Ruko, presidenti i Vatra Tampa falënderoi miqtë për pjesëmarrjen dhe donacionet. Ai theksoi se populli shqiptar edhe këtë radhë e tregoi zemërgjerësinë dhe shpirtin human. Këto fonde u bënë të mundura vetëm nga ky komunitet, i ciliu bashkua për t’i treguar që kurrë nuk do të jenë vetëm.

Kompania “ShqipTv” dhuroi dy paketa televizive falas për këtë event. Vatra Tampa falënderon në emër të familjes Nurka të gjithë komunitetin shqiptar në Tampa Bay. Nevojat e komunitetit kanë qenë dhe do të jenë gjithmonë prioriteti dhe misioni i Vatra Tampa.

Falënderojmë Jessi’s Restaurant për ushqimin special dhe Dj Jimmy (Genti Mucollari), që me muzikën e përzgjedhur krijoi një ambient të gëzuar dhe festiv dhe kengetaret nga Gjilani Besim Limani dhe Sadete Shkodra per kenget emocionuese dedikuar Xhines dhe Lulezimit.

Vetëm të bashkuar dhe pranënjëri-tjetrit mposhtet çdo dhimbje. Zoti e bekoftë familjen Nurka. I urojmë shërim sa më të shpejtë. Zoti i bekoftë të gjithë shqiptarët në mërgim.

Tasim Ruko, muratori që u arratis në mënyrë spektakolare në 19 shtator 1990

March 31, 2016 by dgreca

– U arratisëm në orën 12, midis Konispolit dhe Kepit të Stillos, pasi dinim çdo lëvizje të patrullës/

– Në fillim premë klonin në një kthesë dhe mandej u zhvendosëm një kilometër larg/

– Sa kaluam klonin, mbi kokat tona filluan breshëritë e automatikut/

– Prozhektori e bëri natën ditë dhe ne u strukëm në ferra/

– Në Filat na morën në postën e policisë dhe një i Asfalisë na pyeti me rrënjë dhe me degë/

– Në Athinë u habitëm, dyqanet super të mbushura, ne nuk kishim ç’të hanim/

– Kur kalonim rrugës, dyqanxhinjtë na kapnin për mënge që të blinim një pako kafe, në Shqipëri një pako kafe blihej me mik/

– Nuk na keqtrajtuan, pasi thamë të vërtetën dhe u thamë se dëshira ishte të shkonim në Amerikë

– Kam përjetuar në mënyrën më të dhimbshme eksodin e vitit 1991, turma njerëzish drejt Greqisë

– Nuk u besoja syve, vëllezërit tanë vinin nga mali më dëborë, ku shumë humbën jetën

Nga Albert Z. ZHOLI/

Është arratisur nga Shqipëria në vitin 1989, pikërisht më 19 shtator, duke lënë në shtëpi një vajzë të sapolindur dhe një djalë 5 vjeç. Pas ushtrie ka punuar në bonifikim (ndërtim ) në Gjirokastër prej ku i lindi dëshira për të shkuar në botën e lirë. Dëshira e tij, ëndrra e tij ishte Amerika (pasi aty kishte shkuar gjyshi në vitin 1945), por arratisja e çoi në fillim në Greqi. Një arratisje që nuk përshkruhet me fjalë, si në filmat horror të Hollivudit. Një arratisje spektakolare mes plumbave dhe prozhektorëve, që i ndiqnin. Biseda me të erdhi rrjedhshëm nën shoqërinë e mikut të tij të ngushtë, këngëtarit të mirënjohur Ylli Baka. Nga viti 1990-1993 qëndroi në Greqi nga ku bëri dokumentet për në Amerikë. Takimi me të ishte tepër interesant, pasi ai në çdo moment nuk e fshihte mallin që kishte për atdheun dhe fshatin e Labërisë, Picarin e legjendave. Në bisedë mundohej të fshihte lotët e mallit dhe emocionet i shoqëronte me psherëtima.

Kur dhe si jeni arratisur nga Shqipëria?

Eh, të të tregoj për atë ditë, më duket si skenat e një filmi. Ishte data 19 shtator 1990. Ishin ato vite kur kishte filluar liberalizimi. Pra nuk ishte më ajo luftë klasash dhe në Rumani kishte rënë në mënyrë brutale Caushesku. Kisha vite që mendoja që të arratisesha, pasi kisha pasur gjyshin në Amerikë, i cili kishte shkuar që në vitin 1945 dhe ëndrra ime ishte ky vend, që në mendjen time quhej vendi më i bukur dhe më demokratik në botë. Isha nisur disa herë të arratisesha, por kisha kthyer mendjen pasi kisha prindërit dhe më vonë krijova familje. Isha i dyzuar midis lirisë sime dhe internimit të familjes. E mendoja se çfarë do tu ndodhte atyre sa të merrnin vesh që unë u arratisa. Por ja erdhi dita.

Po pse erdhi pikërisht në këtë datë arratisja juaj?

Pas një bisede me një kushëririn tim, mësova se ai kishte bërë ushtrinë në kufi, në zonën e Konispolit. Ai njihte mirë klonin e rrethuar nga Konispoli në Kepin e Stillos se si dhe kur lëviznin patrullat, se si ishte ndërtuar kloni, si jepej sinjali, etj. Me një fjalë ai ishte në dijeni të çdo gjëje që kishte të bënte me ruajtjen e kufirit. Kjo ishte gjëja më e sigurt që më bënte të besoja se mund të realizohej me sukses arratisja. Plus pastaj që kufiri nuk ruhej me atë fanatizëm si më parë.

Si ndodhi atë ditë?

-19 shtatori i 1990 ishte një ditë gri. Pra nuk kishte as shi, por as diell. Ishte si një ditë e mjegullt. Ne ishim tre veta që njiheshim mirë me njeri-tjetrin që nuk mund ta tradhtonim njeri-tjetrin. Kishim marrë me vete nga një palë ndërresa dhe disa ushqime dhe një shishe me ujë. Kishim menduar që të kishim diçka për dy-tri ditë. Kaluam lundrën e Butrintit dhe qëndruam në disa fusha larg lëvizjeve dhe larg klonit derisa u errësua. Kur shkoi ora 12:00 ne u afruam tek kloni. Ndoqëm sa kaloi patrulla e radhës. Kloni ishte me tela me gjemba dhe ne ishim të armatosur me pinca (qesh). Kur pamë se ishte qetësi u afruam tek kloni. Premë një tel dhe prekëm telat e tjerë derisa u bë një si shkëndijë që tregonte se telat ishin prekur dhe në postë jepej shenja e alarmit për prerje ose për kalim kloni. Ne sa dhamë sinjal ikëm larg një kilometër nga vendi ku lamë shenjë dhe filluam prerjen e telave në vend tjetër ku dhe terreni ishte më i thyer. Aty dhe shikimi nga të tjerët ishte më i vështirë. Filluam të presim telat e klonit. Ishim të tre të shkathët ndaj i premë shpejt. Poshtë dëgjoheshin zërat e ushtarëve. Ata kishin mbërritur në vendin e parë ku premë telat e mashtrimit. Pasi premë telat e klonit e dinim mirë se ishte brezi i butë ku patjetër lije gjurmë. Pastaj vinte një shtresë e rrafshët me tela me gjemba që vështirësonte kalimin. Duke i ditur pengesat ne i kishim marrë masat. I kaluam dhe ato me shumë vështirësi. Në këtë kohë u ndez prozhektori i postës së kufirit. Ishte një prozhektor i fuqishëm që e bënte natën më ditë se dita. Prozhektori rrotullohej. Sa ikte nga zona jonë ne lëviznim. Ai prozhektor na prishte shumë punë se na humbte kohën e lëvizjes. Çdo sekondë ishte me shumë rëndësi. Ai vazhdoi për disa minuta të jepte dritë mbi kokat tona. Në këtë kohë dëgjuam dhe ushtarët që po vinin.

Si reaguat?

-Kur prozhektori ikte nga kokat tona, ne lëviznim me vrap. Kishim për të kaluar dhe lumin Pavlla. Ishim afër vendit ku kishte cekëtinë dhe nuk kishte arsye që të hidheshim me not. I dinim me përpikëri lëvizjet. Kur u futëm në ujë prozhektori nuk mund të na kapte. E kaluam me vrap. Tashmë ishim më të çliruar. U sulëm drejt malit për të shkelur në tokën greke. Në këtë kohë një breshëri automatiku kaloi mbi kokat tona. Si duket ushtarët kishin arritur në vendin ku kishim kaluar por ne tashmë ishim shumë larg. Por plumbi qorr edhe të kapte. Nuk ishim shumë larg, rreth 1km dhe shkelnim në tokën greke. Zërat e ushtarëve nuk dëgjoheshin dhe kjo bëri që të ishim më të qetë. Pra ata nuk mund të orientoheshin ku ishim, por dhe e merrnin me mend që i kishim mashtruar dhe e kishim kaluar klonin e përbindshëm.

Kush ishte me ju?

-Ne ishim tre veta, Luan Dalipi, Arben Tena dhe unë, të tre nga Picari. Të tre njiheshim dhe dinim pse kishim ikur.

-Ku shkuat, pasi shkelët tokën greke?

-Ne ndalëm vetë afër postës së kufirit. Lexuam një tabelë që shkruante Filat. Ushtarët sa na panë u afruan dhe na shoqëruan në postë pa asnjë fyerje, sharje apo ofendim. Përkundrazi u sollën shumë mirë. Na futën në një sallë na sollën për të ngrënë dhe të pirë. Pastaj filluan telefonatat. Erdhi një nënoficer që dinte shqip mirë dhe filloi të na pyeste. Ishte i Asfalies.

Aty ju pyeti?

-Në fillim aty, pastaj na çoi në një zyrë të veçantë. Na pyeti për shumë gjëra, nga jeni, emër mbiemër, ku keni punuar, ku e keni bërë ushtrinë etj…. Na pyetën disa herë si duket donin të dinin se mos gënjenim. Por u bindën. I thamë me sinqeritet se kush ishim dhe cila ishte dëshira. U thamë troç se donim të shkonim në Amerikë. Pasi ikëm nga dhoma e Asfalisë na çuan në një dhomë të veçantë dhe na morën të gjitha dokumentet. Ne i kishim marrë me vete dokumentet pasi donim të ishim korrekt me ato çka do an pyesnin. Nuk na pyetën shumë, por na thanë se do ju çojmë në Athinë. Pas tre ditësh me një makinë ushtarake na nisën për në Athinë.

-Po në Athinë, a ju provokuan?

-Jo, aty na çuan në një zyrë amerikane dokumentesh. Ishte në Kallpaq. Na plotësuan gjeneralitet, në bazë të pasaportave që na kishin marrë në Filat dhe na dhanë nga një pasaportë njëvjeçare me gjeneralitetet tona. Nuk na bënë as presion dhe as nuk na provokuan më. Pastaj na thanë dilni dhe kërkoni punë. Pra na cilësuan si emigrantë politik.

-Ju pyetën, se ku doni të shkoni?

-Po dhe ne, të tre i thamë se duam të shkojmë në Amerikë. Ata na thanë se duhet të keni një garanci nga njerëzit që keni aty. Shokët e mi e filluan të bëjnë dokumentet, ndërsa unë po mendohesha të gjeja rrugë tjetër, pasi tashmë nuk kisha më njeri, gjyshi nuk kishte pasur lidhje me ne dhe nuk dinim asgjë.

Ku punove në Greqi?

Punova në ndërtim. Unë isha specialist ndërtimi dhe punë gjeta menjëherë. Atëherë kishte shumë punë dhe paguheshim mirë.

-Si ju duk Athina?

-Eh si na u duk. Na u mbush syri, na u ngop syri. Ku kishim parë dyqane super të mbushura, mish, sallam, fruta, televizorë, lavatriçe, frigoriferë pa hesap. Të luteshin të blije. Në Shqipëri me mik gjeje një pako kafe, aty pronarët të luteshin bli një pako kafe. Një kontrast i paparë. Si nata me ditën. Zot ku kishim jetuar, në mesjetë.

-Si e pritët eksodin e madh të shqiptarëve në vitin 1991, drejt Greqisë?

-O zot, se çfarë skenash rrëqethëse. Tashmë më dukej e pabesueshme se ishin skena masive. Mijëra familje me fëmijë të vegjël drejt maleve me borë për të ardhur në Greqi. E pabesueshme. Skena rrëqethëse. Televizionet nuk pushonin ditë e natë me lajme tronditëse. Largime masive. Nga ushtarët pati edhe sjellje të egra, pati edhe vrasje në kufi nga të dy anët. Ishte një pështjellim i pamenduar. Një situatë që dhe sot nuk mund ta besoj se ka ndodhur me bashkatdhetarët e mi.

– Po ju, a ju kthyen ndonjëherë në Shqipëri, nga ato kthimet që bënte policia?

-Po. Njëherë punonim së bashku me Artur Dade dhe Sabri Hamzaj, dy çuna nga Mashkullora në një pallat brenda, bënim ristrukturimin e një shtëpie. Ishte ora 15: 10. Në atë orë në Greqi ishte pushim. Dikush lajmëroi policinë dhe ajo vjen dhe na merr dhe direkt në Kakavijë. O zot ç’kemi hequr për të ardhur. Shkuam disa herë nga Konispoli dhe Kakavija me këmbë, por aty bëhej hataja me ushtarët grekë. Kam parë keqtrajtime të paimagjinueshme. Pastaj gjetëm një kallauz i cili na hipi në një autobus. Duke ditur gjuhën sa na pyetën na lanë të kalonim.

Si i bëtë dokumentet për në Amerikë?

-I bëra nëpërmjet Kishës Katolike. Më ndihmoi shumë. Ata gjetën të gjitha linjat deri sa në vitin 1992 shkova në Ambasadën Amerikane në Athinë dhe bëra intervistën. Ishte një intervistë me përgjegjësi. Pas disa muajsh më doli viza bashkë me bashkëshorten dhe vajzën. Ishte një gëzim i madh, djalit nuk i doli në të njëjtën kohë.

Kur shkuat në Amerikë, çfarë ndjetë dhe kush ju priti?

-Në mars 1993 shkuam në Amerikë. Zbrita në Nju York, ku më çuan në Florida. Çfarë të të them? Aty mu duk se isha në ëndërr. Një aerodrom sa gjithë Tirana dhe Durrësi bashkë. Marramendëse. E pabesueshme. Ja kjo ishte Amerika që ëndërroja dhe që e do e gjithë bota. Mua më pritën pjesëtar të kishës katolike ku kisha bërë kërkesën si refugjat politik për të ardhur në Amerikë. Isha me vajzën dhe me bashkëshorten. Na çuan në një shtëpi me dhomë dhe kuzhinë ku ishte e mobiluar me të gjitha të mirat. Një shtëpi që në Shqipëri nuk mund ta mendonim.

Ku punuat si fillim?

-Pjatalarës si të gjithë refugjatët në ditët e para. Pastaj fillova si shtrues pllakash. Pas shumë vitesh krijova biznesin tim të shitjes së pllakave. Pra deri në vitin 2008 jam marrë me këtë biznes dhe pse kisha shumë mangësi në gjuhën angleze si fillim. Nga viti 2008 deri në 2012 ra puna në biznes për shkak të krizës, por pas vitit 2012 puna vazhdon në mënyrë të rregullt. Kriza sikur ka kaluar.

Ju jeni anëtar, por dhe drejtues i Federatës vatra, si u bëre pjesëtar i kësaj shoqate me emër?

-Në fillim më afruan dy miqtë e mi Islam Peçi dhe Adriatik Spahiu duke ditur që isha simpatizant i “Vatrës”, pasi ajo trajton çështjen kombëtare dhe e simpatizoja qysh kur isha në Shqipëri. Atë kohë “Vatra” në Shqipëri ishte si mit. Filozofia e Vatrës është vetëm çështja Kombëtare. Në zgjedhjet e fundit me 2015 të votave unë jam Kryetar i Shoqatës për Florida. Kjo është një përgjegjësi për vetë emrin që mbart kjo Shoqatë me emër të madh. Florida ka katër nëndegë dhe ka shumë simpatizantë.

Cilat janë festat, që festoni në mënyrë korrekte?

-Janë dy festa, ajo e 28 nëntorit festa e pavarësisë dhe ditën e festës së Kosovës 17 shkurti 2008. Por bëjmë dhe aktivitete të tjera me karakter patriotik. Para dy javësh në bashkëpunim me shoqatën “Motrat Qiriazi” dhe Anna Kohen (çifute që ka jetuar në Vlorë, e ardhur nga Greqia) filmin shqiptar “Besa” për rreth 400 hebre në Amerikë. Të gjithë sa panë atë film u çuditën dhe nuk e besonin se kjo mund të ishte bërë në Shqipëri ndaj hebrenjve. Ky film tregon për një shqiptar ku një çifut (që banonte në Shqipëri i strehuar në një familje në Tiranë) para se të vdiste i la amanet të çonte dy libra në Jerusalem. Shqiptari vdiq dhe ja la amanet djalit të vet amanetin e çifutit. Djali shqiptar pas 10 vjetësh që vdiq babi, kur ishte hapur Shqipëria e çoi në vend amanetin e babit dhe të çifutit. Të gjithë çifutët nuk e kishin idenë për Shqipërinë. U bëri shumë përshtypje ky veprim dhe pas filmit me orë të tëra na pyesnin shumë për Shqipërinë

Po me grupet shqiptare të këngës, a keni lidhje dhe a kryeni aktivitete?

-Sigurisht. Lidhjet më të fuqishme i kemi me grupin e Ylli Bakës, të cilin e kemi ftuar tre herë në Florida. Koncertet e këtij grupi janë të suksesshme për vetë reporterin e këngëve, pasi këndojnë shumë këngë patriotike, këngë të kurbetit dhe këngë popullorë të jugut. Kur vjen ky grup salla ndizet.

Cilët janë miqtë e tu më të mirë në Amerikë?

-Së pari, dua të përmend Dalip Grecën. Një gazetar dhe publicist, që të befason me dijet dhe me universin e tij profesional. Gazeta që ai drejton “Dielli” mbetet diell për të gjithë shqiptarët në SHBA. Por kam miqësi me të gjithë shqiptarët, që e quajnë veten shqiptarë të vërtetë.